Όλα αυτά τα έπαιζαν σε «σπιτάκια» που διαμόρφωναν κατάλληλα με ξύλα, πέτρες και … μπόλικη φαντασία, στη μικρή αυλή του σπιτιού τους ή έξω στο δρόμο της γειτονιάς, που μοσχοβολούσε βασιλικό κι ασβέστη.
Παλιμπαιδισμός; Γιατί όχι; Έχουμε κάτι καλλίτερο να θυμηθούμε;
Προσωπικά απολαμβάνω αυτά τα ταξείδια στο χρόνο και στην παιδική μου αθωότητα… και δεν τ’ αλλάζω με τίποτα…
Και τα απολαμβάνω όσο τίποτ’ άλλο.
Και δεν θα ξεχάσω ποτέ, το 1998, που επέστρεψα στον τόπο που μεγάλωσα και πέρασα τα πιο όμορφα αλλά και τα πιο σκληρά χρόνια μου, που σημάδεψαν τη ζωή μου… εδώ, που ξαναβρήκα τους φίλους των παιδικών μου χρόνων και ΜΑΖΙ, ξαναθυμηθήκαμε τα παλιά μαθητικά μας χρόνια…
Χριστέ μου, τι γέλια ήταν αυτά, κάτω από το πεύκο του σπιτιού μου, όταν κάποια βράδια, μάζεψα τις συμμαθήτριές μου, για να ανταλλάξουμε σκέψεις για την βραδιά που προετοίμαζα… η έκφραση “κατουρηθήκαμε στα γέλια”, κυριολεκτικά βρήκε την πλήρη της έκφραση…
Κι ύστερα εκείνη η μοναδική βραδιά που διοργάνωσα για τους παλιούς μου συμμαθητές μικρότερους και μεγαλύτερους, επιστρέφοντας στον τόπο που μεγάλωσα και ήταν το σπίτι του πατέρα μου, τριάντα τρία χρόνια μετά…
Εκείνη η μοναδική βραδιά που χαράχτηκε ανεξίτηλα στη μνήμη όσων την ζήσαμε… Γιατί πως να το κάνουμε… εκείνα τα χρόνια της παιδικής μας αθωότητας, είχαν μια μοναδικότητα…
Κι αν θέλετε να πάρετε μια ιδέα, δείτε το βίντεο από εκείνη την μοναδική βραδιά των παιδικών μας αναμνήσεων… Μια συνάντηση συμμαθητών, που δεν ήθελα σε καμιά περίπτωση να γίνει σε μια ταβέρνα, σε κάποιο κέντρο διασκέδασης, όπως συνηθίζεται, αλλά εκεί που συναντήθηκαν οι δρόμοι μας… στο παλιό μας σχολείο, με τον μοναδικό επιζώντα δάσκαλό μας…
Εκεί, που ο πατέρας μου υπηρέτησε την εκπαίδευση ως διευθυντής του σχολείου… και που ποτέ δεν με είχε μαθήτρια…
Εκεί, που στους δασκάλους που είχαν τις τάξεις μου, τους ζητούσε να είναι ιδιαίτερα αυστηροί μαζί μου…
Καλλιόπη Σουφλή
Υ.Γ. Ακόμα θυμάμαι τα χέρια μου, κόκκινα από την βέργα των δασκάλων μου, γιατί αν και πάντα ήμουν διαβασμένη, ήμουν και … διαγωγή, ανήσυχος… κι έτσουζε πολύ, η ρημάδα η βέργα…
Το παιχνίδι αυτό παιζόταν από τα κορίτσια σε ανοιχτό αλλά και κλειστό μέρος.
Τα κορίτσια έπαιρναν τα ρούχα των μαμάδων τους (κρυφά συνήθως) και ντύνονταν «μεγαλίστικα». Παρίσταναν τις «κυρίες», με τα ψηλοτάκουνα, τις τουαλέτες, την τσάντα κ.λ.π. της μαμάς.
Πολλές φορές, για να φτιάξουν ψηλά τακούνια, έπαιρναν καρούλια και τα έδεναν κάτω από τα παπούτσια τους.
Μάζευαν κομμάτια από σπασμένα πιάτα, προτιμώντας εκείνα με τα σχέδια και τα στόλιζαν πάνω σε σανίδες.
Μαγείρευαν με τα αυτοσχέδια κουζινικά τους, κουτσομπόλευαν, τάιζαν τα… «μωρά τους», δηλαδή τις πάνινες κούκλες τους, έκαναν επισκέψεις η μια στην άλλη.
«Καλημέρα, κυρά-κουμπάρα, τι νέα;»
«Καλά, κυρα-κουμπάρα».
Ένα τραγουδάκι περιπαικτικό που έλεγαν ήταν το ακόλουθο:
Βρε καλώς τη την κουμπάρα
την καλή τη φιλενάδα
που γλυκό θα τηνε δώσω
και καρφιά να την καρφώσω.
Όλα αυτά τα έπαιζαν σε «σπιτάκια» που διαμόρφωναν κατάλληλα με ξύλα, πέτρες και … μπόλικη φαντασία, στη μικρή αυλή του σπιτιού τους ή έξω στο δρόμο της γειτονιάς, που μοσχοβολούσε βασιλικό κι ασβέστη.
Και σήμερα τα κορίτσια παίζουν τις «κουμπάρες», μόνο που τα παιχνίδια τους είναι εξελιγμένα και… πανάκριβα.
Πλαστικά κουκλόσπιτα και κουζινικά με ψεύτικες ηλεκτρικές συσκευές, πλαστικές κούκλες και άλλα πολλά.
“Aκομα και τοτε ειμασταν στην εποχη της αθωοτητας και του ονειρου. Σημερα κανοντας απολογισμο μας πληγωνουν αυτα που αλλαξαν, αυτα που συνεβησαν που αν ηταν δυνατον δεν θα τα καναμε ισως……..οι φιλοι των παιδικων μας χρονων που επαψαν να λενε “παρων”, και εφυγαν απο κοντα μας ταξιδευοντας στους ουρανους, που σιγουρα θα μας περιμενουν κοντα τους με αγαπη και συγχωρεση.”
“Δημήτρη, τούτο το νοσταλγικό ταξείδι, το όφειλα πρωτίστως σ’ αυτούς που έφυγαν… αλλά παραμένουν στην ψυχή μας αναλλοίωτοι κι αγαπημένοι… το όφειλα σ’ όλους εσάς, που μαζί σας μοιράστηκα την αθωότητα του παιδιού… το όφειλα σ’ εκείνη την βραδιά που όλοι μας ξαναγίναμε παιδιά… Και είμαι απόλυτα βέβαιη, πως εκεί ψηλά, οι απόντες θα έχουν στήσει γλέντι ψυχών…”
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο.
Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει με αυτό, αλλά μπορείτε να εξαιρεθείτε εάν το επιθυμείτε. ΡΥΘΜΙΣΕΙΣΑΠΟΔΟΧΗ
Πολιτική Απορρήτου
Επισκόπηση απορρήτου
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookie για να βελτιώσει την εμπειρία σας ενώ περιηγείστε στον ιστότοπο. Από αυτά τα cookie, τα cookie που κατηγοριοποιούνται ως απαραίτητα αποθηκεύονται στο πρόγραμμα περιήγησής σας, καθώς είναι απαραίτητα για τη λειτουργία βασικών λειτουργιών του ιστότοπου. Χρησιμοποιούμε επίσης cookie τρίτων που μας βοηθούν να αναλύσουμε και να κατανοήσουμε πώς χρησιμοποιείτε αυτόν τον ιστότοπο. Αυτά τα cookies θα αποθηκευτούν στο πρόγραμμα περιήγησής σας μόνο με τη συγκατάθεσή σας. Έχετε επίσης την επιλογή να εξαιρεθείτε από αυτά τα cookie. Ωστόσο, η εξαίρεση από ορισμένα από αυτά τα cookie μπορεί να επηρεάσει την εμπειρία περιήγησής σας.
Τα απαραίτητα cookie είναι απολύτως απαραίτητα για τη σωστή λειτουργία του ιστότοπου. Αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει μόνο cookie που διασφαλίζουν βασικές λειτουργίες και δυνατότητες ασφάλειας του ιστότοπου. Αυτά τα cookies δεν αποθηκεύουν προσωπικά στοιχεία.
Τυχόν cookies που ενδέχεται να μην είναι απαραίτητα για τη λειτουργία του ιστότοπου και χρησιμοποιούνται ειδικά για τη συλλογή προσωπικών δεδομένων χρήστη μέσω αναλυτικών στοιχείων, διαφημίσεων, άλλων ενσωματωμένων περιεχομένων χαρακτηρίζονται ως μη απαραίτητα cookie. Είναι υποχρεωτικό να εξασφαλιστεί η συναίνεση των χρηστών πριν από την εκτέλεση αυτών των cookies στον ιστότοπό μας.
Καλύτερη περιγραφή τών παιδικών μας χρόνων δέν θα μπορούσε να γίνει .Λές και ήταν χθές.Εμείς στο χωριό μας,εσάς τα μωρά , σας αποκαλούσαμε ΟΙ ΣΥΜΠΕΘΕΡΙΤΣΕΣ,γιατί είχατε άποψη γιά όλους και για όλα.
Ωραίες εποχές ζήσαμε-προλάβαμε καί ζήσαμε ήθελα να πώ
Ντίνος
Αυτή είναι η περιουσία μας, Ντίνο… κι αν δεις το τελευταίο βίντεο, με την συνάντηση των παλιών μου συμμαθητών, θα καταλάβεις πως οι αναμνήσεις μας, είναι η περιουσία μας… είναι η δύναμή μας για να παλέψουμε τα σημερινά θεριά.
Πω πω Πόπη μου τι θύμησες!!Αχ!Αν γινόταν να γυρίσει ο χρόνος πίσω να ζήσω λίγες στιγμές από εκείνα τα πραγματικά χρόνια της αθωότητας και της ανεμελιάς..Γιατί τότε μου φαινόταν ότι ο χρόνος περνούσε πιο αργά??Τώρα για π΄τε έρχονται Χριστούγεννα πότε Ανάσταση και πότε καλοκαίρι ούτε καν καταλαβαίνουμε όλοι…Μήπως τελικά είναι άδειες οι ζωές μας?Χρόνια Πολλά Ζήτω η 28η Οκτωβρίου.
ΕΛΛΗΝΙΔΑ, εμείς αφεθήκαμε ν’ αδειάσουν οι ζωές μας… παρ’ το πάλι απ΄ την αρχή… σε κάθε δύσκολη στιγμή σου, να θυμάσαι εκείνα τα χρόνια, να τα νοσταλγείς και να ψάχνεις πάλι εκείνο το παιδί που ήσουν… και να παίρνεις δύναμη… προσωπικά, έτσι κάνω … βάζω και το βίντεο που έχω στην ανάρτηση τελευταίο και ξαναπαίρνω δυνάμεις όταν λυγίζω…
*τα παιδικά μας χρόνια.όχι παιδιάτικα.
Ευχαριστώ για την διόρθωση.