Ποτέ δεν θα είσαι αρκετός για κάποιον που δεν έχει μάθει να αγαπάει
Εάν ο άνθρωπος που είναι δίπλα σου ρουφάει όλη την ενέργειά σου και σαν κακομαθημένο παιδί εκφράζει παράπονο και ζητάει όλο και περισσότερα, ίσως πρέπει να σκεφτείς να βάλεις τέλος σε αυτή την σχέση.
Είναι δύσκολο ειδικά εάν πιστεύεις ότι αυτός μπορεί αλλάξει.
Να φεύγεις μακρυά από τοξικούς ανθρώπους.
Ο έρωτας μπορεί να μας οδηγήσει στην απώλεια του εαυτού μας όταν προσπαθούμε με κάθε τρόπο να κερδίσουμε την αγάπη του άλλου, όταν χίλιες φορές δικαιολογούμε την αδιαφορία του, όταν σωπαίνουμε πληγωμένοι από την ασέβειά του, μέσα σε έναν αγώνα να κάνουμε μια δυσλειτουργική σχέση να ανθίσει.
Επιλέγουμε να αφιερώσουμε την ψυχή μας, το σώμα μας και την ύπαρξή μας ολόκληρη σε κάποιον από τον όποιον η μόνη αίσθηση που μας μένει είναι ότι δεν είμαστε αρκετοί.
Έτσι με αγωνία συνεχίζουμε να προσφέρουμε, ψάχνοντας καινούργιους τρόπους για να μην νιώθουμε λίγοι.
Συνεχίζουμε να ανταλλάζουμε την αγάπη για αδιαφορία και όλες οι προσπάθειες χάνονται γιατί δεν αναγνωρίζονται ως προσφορά, αλλά ως έλλειμμα.
Η ερώτηση είναι – γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί περνάς ατέλειωτες ώρες προσπαθώντας να απαντήσεις σε μια ερώτηση – «πώς δεν αρκεί αυτό που δίνω;»
Γιατί;
Η αλήθεια είναι ότι δεν θα είσαι ποτέ αρκετός για κάποιον που δεν είναι έτοιμος να δεχτεί την αγάπη σου, για κάποιον που δεν έχει μάθει να αγαπάει.
Υπάρχουν άνθρωποι με διαφορετική αντίληψη για την αγάπη, απαιτούν την αγάπη και την λαμβάνουν σαν κάτι δεδομένο, γιατί πιστεύουν ότι οι άλλοι είναι υποχρεωμένοι να τους την δίνουν. Αυτό δεν συμβαίνει επειδή είναι κακοί, αλλά επειδή έχουν μάθει μια λάθος αγάπη, μια αγάπη χωρίς προσφορά και αναγνώριση.
Εάν ο άνθρωπος που είναι δίπλα σου ρουφάει όλη την ενέργειά σου και σαν κακομαθημένο παιδί εκφράζει παράπονο και ζητάει όλο και περισσότερα, ίσως πρέπει να σκεφτείς να βάλεις τέλος σε αυτή την σχέση. Είναι δύσκολο ειδικά εάν πιστεύεις ότι αυτός μπορεί αλλάξει.
Το βόλεμα όμως είναι μια ωραία γωνία στην οποία συνήθως δεν αναπτύσσεται τίποτα, μένει πάντα άδεια. Έτσι χρειάζεται να σκεφτείς ότι ο άνθρωπος αυτός ίσως έχει ανάγκη από ένα δικό του χώρο και χρόνο. Στην στασιμότητα η ζωή απουσιάζει. Ό,τι δεν ρέει, είναι νεκρό.
Να μένεις γιατί αγαπάς; Αυτό δεν αλλάζει κάτι γιατί είναι φαύλος κύκλος στον οποίο το μόνο που καταφέρνεις είναι να σε καταδικάζεις σε συνεχόμενη απόρριψη.
Αντί να σκορπάς τα συναισθήματα σου σε κάποιον που δεν μπορεί να τα εκτιμήσει, δώσε τα σε αυτόν που έχει την μεγαλύτερη τους ανάγκη – στον εαυτό σου.
Και να θυμάσαι πάντα ότι είναι προτιμότερο ένα οδυνηρό τέλος παρά οδύνη δίχως τέλος.
Συγγραφέας Sylvia Gogiyska enallaktikidrasi.com
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΝΝΟΕΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΠΡΙΝ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΤΟΝ ΓΑΜΟ ΝΑ ΒΑΖΕΙ ΤΕΛΟΣ ΣΕ ΜΙΑ ΤΟΞΙΚΗ ΣΧΕΣΗ. ΚΑΙ ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΣΕ ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΠΟΙΟΝ ΕΧΕΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΦΕΥΓΕΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ ΣΕ ΣΑΡΚΙΚΗ ΣΧΕΣΗ. ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΣΟΙ ΓΡΑΦΟΥΝ ΓΙΑ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΣΤΟΝ ΓΑΜΟ ΚΑΙ ΘΥΣΙΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΝΑ ΜΙΛΑΝΕ ΕΚ ΠΕΙΡΑΣ. ΑΛΛΙΩΣ ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕ Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ¨¨ ΜΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΧΤΙΖΩ ΑΝΩΓΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΩΓΙΑ¨¨…
Για μένα ένα κατότερι ον… Λόγο πόλλων σχημάτων αυτής της ζωής.. με ακούει.. με κάνειςγάλη τιμή κ. Καλλιόπη…
Είναι αυτό που λένε.. Ζωρής συμπόνια δεν θα φτάσεις ποτέ εκεί… Σαν τον καποδήστρια ένα πράγμα… Που η κοινωνία χρειάζεστε πολλούς τέτοιους…!
Πού είναι η ταπήνωση; Τα μάθαμε α χωρής να γνωρ8ζουμε τις ψυχές μας
Απαιτούμε… Σαν ακρηωεί θεοί
Ψυχολογικές μπαροϋφες τα λέω αυτά.. τα παλιά χρόνια αήκονε ο ένας το σταυρό του… Και αν έπεσε έξω .. από λάθος!!!! Εικόνες και του καπνού… Αυτήν.. είναι χριστιανική αγάπη… Με την βοήθεια του Θεού και τις Παναγίας όλα πήγαιναν πράμα….
Να επισημάνω κάτι
… Όλοι οι άνθρωποι.. και από την φύση τους εννοείτε ζητάνε να τους δίνουν την αγάπη τους.. καμία αγάπη δεν πρόκειται και κανένα υλικό να τους συμπληρώσει..
ΣΤην ζωή τους
κανένας δεν είναι Θεός… Τα πάντα ρεί είναι πολύ σωστό! Γιατί όλοι πρέπει.να γνωρίζουν ότι τίποτα δεν ξέρουν και όσο περνάνε τα χρόνια μαθαίνουν..αν υπάρχουν και τα ερεθήσματα από την κοινωνία την ελληνορθόδοξη παιδεία.. όμως δεν υπάρχουν και υπάρχουν αυτές οι ψευτικες ψευδεσδήσςις του εγώ μας.. που απετούν… χωρίς να ζυγίζουν τα πράγματα.. και το εγώ τους… τον εγωισμό του2 δηλαδή … Χώρης καμία πραγματική ένδηξη αγάπης! Ζωρής να την γνωρίζουν δηλαδή και οι ίδιοί που σαν διαβασμένοι την απετουν..θέλουν… Εκεί μα δεν θέλουν να αγαπήσουν και να προσπαθήσουν δύχνοντας πάντα θέληση και δύψα και ο άλλος για την εξέλιξη… Άρα …; Συνεχίζουμε στις ψυχολογικές μπαρούφες του κολαρίου μας.. μόνο να απετούμς..! Χωρη2 κανένα ςίχνος θυσίας.. χριστιανικό… Σαν προτεστάντες να το παίζουμε τέλειοι… Καμία σχέση με το ελληνορθόδοξο πνεύμα.. για αυτό και τα τόσα διαζίγια…