Βρες το παιδί μέσα σου, και ζήτα του το θαύμα!

Γράφει η Κατερίνα Μίσσια

Ξέρεις τα χρόνια πέρασαν.
Ίσως να μην είμαι πλέον εκείνο το παιδί που παρακαλούσε τους γονείς του να στολίσουν το Χριστουγεννιάτικο δέντρο λίγες μέρες νωρίτερα, για να το χαρεί λίγο παραπάνω.

Ίσως να μην περιμένω ξάγρυπνη τον Άγιο Βασίλη να πιει το γάλα και να φάει τα μπισκότα που του άφησα.

Δεν έπαψα όμως να πιστεύω στο θαύμα των Χριστουγέννων.

Να πιστεύω σε εκείνο το φωτεινό αστέρι, εκείνο το αστέρι που φέρνει ευτυχία σε όλο τον κόσμο.

Ναι τα Χριστούγεννα είναι μια εποχή που ανήκει στα παιδιά!

Όλοι μας όμως έχουμε κάπου, έστω και βαθιά μέσα μας, κρυμμένο εκείνο το παιδί, που κοίταζε τα λαμπιόνια και πετάριζε η καρδιά του, περιμένοντας το θαύμα!

Τότε ήταν ένα δώρο, τυλιγμένο μέσα σε αστραφτερά χαρτιά, με έναν τεράστιο φιόγκο!

Τώρα τα χρόνια άλλαξαν και τα δώρα που περιμένω δεν έχουν περιτύλιγμα. Δεν είναι καν υλικά! Τα περιμένω όμως.

Ίσως να μην τον λένε Άγιο Βασίλη και να μην φοράει εκείνη την κόκκινη στολή.

Ίσως τη λένε απλά ζωή, που μέσα απο τα φώτα των ημερών περιμένω να μου φέρει τα δικά μου θέλω.

Όλοι μας έχουμε ανάγκη απο το δικό μας θαύμα, έτσι δεν είναι;

Θα σου πω όμως ένα μυστικό.
Τα θαύματα τα βλέπουν μόνο τα παιδιά. Τα βλέπουν εκείνα γιατί η ψυχή τους είναι καθαρή και πιστεύει στα θαύματα!

Ταξίδεψε λοιπόν στα φώτα του δέντρου, σήκωσε το βλέμμα σου ψηλά και κοιτα το αστέρι στην κορυφή!
Άκου τους ήχους των ημερών, μύρισε τις μυρωδιές που βγαίνουν απο τα σπίτια.

Θυμήσου τη αγκαλιά της μάνας, του πατέρα σου.

Ψάξε εκείνο το παιδί που ήσουν κάποτε. Βρες το, (γιατί σίγουρα θα το βρεις) αγκάλιασέ το, φρόντισέ το και τότε με καθαρή ψυχή, ζήτα το δικό σου θαύμα.

Κάποτε ένα αστέρι, ήθελε να αλλάξει όλο τον κόσμο και το πέτυχε!

Σκέψου τι μπορεί να καταφέρει ένα παιδί!