γιατί η ζωή είναι γεμάτη ανατροπές... (3 βίντεο και μια ταινία)
Προβολές:246
“Προσπάθησα από μια χείμαιρα να φτιάξω ένα
ολόκληρο πεπρωμένο”
Τάσος Λειβαδίτης
“Πεπρωμένο”…. μήπως λέξη που λέγεται για να δικαιολογεί τις αποτυχίες μας… γιατί η ζωή είναι γεμάτη ανατροπές…
… και μένουμε στη λέξη… κι ας κτυπά αλλιώς η καρδιά… κι ας αποφασίζει διαφορετικά η ψυχή…
…το “ΕΓΩ”στη λέξη θα μείνει… και θα χάσει την χίμαιρα..
Και κάπως έτσι χάνονται οι μελωδίες που γεννιούνται στα σπλάχνα μας…
… κάπως έτσι ακούμε τις Αλήθειες, μα διαλέγουμε το Ψέμα…
… κάπως έτσι πληγώνουμε την Αγάπη…
… και κάπως έτσι, χάνουμε τη ΖΩΗ!
καλησπέρα… η ζωή σου, είναι το αποτέλεσμα των επιλογών που κάνεις… αν δεν σου αρέσει, είναι η στιγμή για να ξεκινήσεις να φτιάχνεις καλλίτερες επιλογές…
Καλλιόπη
μουσικά πεπρωμένα… εδώ… εδώ… κι εδώ…
η ταινια, εδώ…
Προβολές : 246
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΠΟΙΗΣΗ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
Καποιος ειπε…”οταν επιλεγεις μεσα απο την καρδια σου και ακολουθεις τις επιλογες σου χωρις να περιμενεις ανταμοιβη ουτε απο τον ιδιο τον Θεο τοτε μπορει να αγγιξεις την ευτυχια.Μην την επιδιωξεις ποτε,μονο ακολουθα το μονοπατι της καρδιας σου”.
“Happiness is like a butterfly; the more you chase it, the more it will elude you, but if you turn your attention to other things, it will come and sit softly on your shoulder.”
Henry David Thoreau
“η ευτυχία είναι σαν την πεταλούδα. όσο πιο πολύ την κυνηγάς, τόσο πιο πολύ θα σου ξεφεύγει, μα αν στρέψεις την προσοχή σου σε άλλα πράγματα, θα ‘ρθει και θα κάτσει απαλά στον ώμο σου.”
καλή Κυριακή 🙂
Κι όταν δεν την κυνηγάς, και δεν έρχεται να κάτσει, τι γίνεται;;;
ε, δεν θα κάτσεις να σκάσεις. συνεχίζεις κι έχει ο Θεός. τυχαίνει καμιά φορά η ευτυχία να βρίσκεται εκεί που δεν το έβαζες με τον νου σου.
έχεις δίκιο Πόπη. ίσως μίλησα βιαστικά. τόσοι άνθρωποι, όπως η Φωτεινή, δεν την γνώρισαν ποτέ. άμα το σκέφτεσαι πόσο ευγνώμων είσαι και πόσο ντρέπεσαι.
«Ξέρω κάτι βάρκες»
Jacques Romain Georges Brel
https://proskynitis.blogspot.com/2021/11/blog-post_671.html
Ξέρω κάτι βάρκες…
που μένουν στο λιμάνι από φόβο,
μη και τα ρεύματα τις παρασύρουν
και τις ρίξουν στα βράχια.
Ξέρω κάτι βάρκες…
που σκουριάζουν στο λιμάνι,
επειδή δεν τόλμησαν ποτέ
να ανοίξουν τα πανιά τους.
Ξέρω κάτι βάρκες…
που ξεχνούν να αναχωρήσουν,
επειδή φοβούνται πως η θάλασσα θα τις γεράσει
και τα κύματα, δεν τις έχουν μεταφέρει ποτέ πουθενά,
το ταξίδι τους σταμάτησε ακόμα πριν ξεκινήσει.
Ξέρω κάτι βάρκες…
τόσο πολύ αλυσοδεμένες,
που ξεμάθανε πως να απελευθερωθούν.
Ξέρω κάτι βάρκες…
που παραμένουν να κουνιούνται πάνω στο κύμα,
γιατί είναι σίγουρες πως δεν θα αναποδογυρίσουν.
Ξέρω κάτι βάρκες…
που πηγαίνουν σε ομάδες
να αντιμετωπίσουν τον δυνατό αέρα,
πέρα από κάθε φόβο.
Ξέρω κάτι βάρκες…
που γδέρνονται λίγο
στις ρότες των ωκεανών,
όπου τις φέρνει το παιχνίδι τους.
Ξέρω κάτι βάρκες…
που δεν έπαψαν ποτέ να βγαίνουν
κάθε μέρα της ζωής τους
και που δεν φοβούνται να ξεκινήσουν,
αψηφώντας τους κινδύνους.
Ξέρω κάτι βάρκες…
που επιστρέφουν στο λιμάνι
“πληγωμένες” παντού,
αλλά πιο θαρραλέες και πιο δυνατές.
Ξέρω κάτι βάρκες…
που ξεχειλίζουν από ήλιο,
γιατί μοιράστηκαν υπέροχα χρόνια.
Ξέρω κάτι βάρκες…
που επιστρέφουν πάντα μετά το ταξίδι,
μέχρι την τελευταία τους μέρα
και είναι έτοιμες να ξανανοίξουν τα πανιά τους,
γιατί έχουν μια καρδιά μεγάλη, σαν τον ωκεανό!
Η ίδια “κοπελλιά”, η ίδια μηχανή, το ίδιο μέρος, αλλά με διαφορά ….71 χρόνια!
https://odysseiatv.blogspot.com/2021/11/71.html
απίθανη! κι όσοι αγαπάμε τη ρόδα, άντε και στα δικά μας (βέβαια, να έχουμε και το μυαλό)
“Πεπρωμένο”…. μήπως λέξη που λέγεται για να δικαιολογεί τις αποτυχίες μας… γιατί η ζωή είναι γεμάτη ανατροπές…”
σωστήηηηηηηηη!!!!!!! νομίζω δεν υπάρχει καν η μοίρα… ή πολύ σπάνια. απλά γλείφουμε τις πληγές μας και δικαιολογούμε τις αποτυχίες και τα λάθη που δεν μπορούμε να δεχτούμε.
(Πόπη επίτρεψέ μου άσμα λαϊκόν και παραπονιάρικο στους απανταχού μίζερους και μοιρολάτρες, μήπως και γελάσουν κι αυτοί λίγο. βάλτε στο yt “μαύρη μοίρα” και γίνεται το έλα να δεις)
Καζαντζίδης – Κατάρα με δέρνει βαριά
https://youtu.be/c1c5ZB4hvEM
Πιστεύω στο πεπρωμένο… έχω ζήσει καταστάσεις, που κάτι “τυχαίες” (;;;) περιπτώσεις, ανέτρεψαν ολόκληρες ζωές… πιστεύω όμως και στις επιλογές μας, που άλλοτε δεν μπορούμε και άλλοτε δεν θέλουμε ν’ αλλάξουμε…
https://www.youtube.com/watch?v=PLqsKHAd99w
Απλός ανώνυμος σχολιαστής
Μεγάλη αλήθεια… αλλά πόσοι της δίνουμε σημασία…