Γράφει η Μαρία Σταματοπούλου
Είμαστε ο ένας καθρέπτης του άλλου.
Μέσα στον καθρέπτη αντικατοπτρίζονται άνθρωποι που στα μάτια τους μπορώ να κοιτάξω την δική μου συνταγή ζωής.
Μία συνταγή γεμάτη υπέροχα δώρα, σαν δώρο Θεού!
Και τα βλέπω, ναι, είμαι ικανή να τα ψυχανεμιστώ στους ανθρώπους γύρω μου.
Το ίδιο όμως ισχύει και για τις τέλειες ατέλειές μου.
Όλα ένα δώρο, δώρο ζωής.
Υπάρχουν όμως και εκείνοι που μοιράζουν υπέρβαση.
Που στο πέρασμά τους βλέπεις μόνο ένα κρύσταλλο, έτοιμο να σου μεταφέρει όλη την υπέρβαση που με αυτήν γεννήθηκαν!
Και όλα δίπλα τους είναι γεμάτα εμπιστοσύνη και αγνά .
Άνθρωποι με διαύγεια πνεύματος, στέκονται πλάι σου και δίχως να σε κρίνουν και να σε κατακρίνουν πορεύονται μαζί σου .
Μόνον καθαρότητα!
Χωρίς να μιλήσεις, εκείνοι σε διαβάζουν σαν ανοικτό βιβλίο.
Και πάντα σε εξυψώνουν, ανιδιοτελώς, ταπεινά.
Αναγνωρίζουν την ψυχή σου, την σπίθα στην μάτια σου και το φως στην ψυχή σου.
Βρίσκονται πάντα δίπλα σου και την κατάλληλη στιγμή σε μεταφέρουν στον δικό τους ρυθμό ζωής.
Εκείνο της ανύψωσης, της εμπιστοσύνης και αγάπης στον εαυτό.
Μία ισχυρή και ιερή καθοδήγηση, είναι αυτοί οι άνθρωποι!
Ήρεμη δύναμη!
Άγγελοι επί Γης που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να συμμετέχουν στην ζωή σου ως καθοδηγητές με ιερό σκοπό. Την ολόδική σου εξύψωση, ανύψωση.
Και εσύ, θέλεις πραγματικά να αγγίξεις αυτή την φωτεινότητα του σκοπού τους;
Ζήτα το και θα σου δοθεί!
Απλά ζήτα το με την καρδιά σου!
Θεέ μου, μόνον αυτοί οι άνθρωποι, οι φύλακες άγγελοι, οι γήινοι άγγελοι, να βρίσκονται κοντά μου, δίπλα μου!
Πάντα η πόρτα της ψυχής μου ανοικτή για τους γήινους αγγέλους μου!
