Η δίκη για το Μάτι κρατά κλειστά τα μάτια πολλών! Καμία δημόσια φωνή δεν σχολιάζει τη σκανδαλώδη αυτή επιλογή, να δικάζεται ως πλημμέλημα η πρόκληση 102 θανάτων!!!
Κυριάκος Κόκκινος, δικηγόρος θυμάτων: “Είναι αδικαιολόγητο να έχουν παρελάσει 200 μάρτυρες, αυτόπτες, θύματα και συγγενείς τους κι αυτό που εξάγεται στο δημόσιο χώρο, μέσω κυρίως των δημοσιογράφων των μεγάλων ΜΜΕ, που την παρακολουθούν, να είναι μία ρηχή και επίπεδη αντιμετώπιση της δίκης, ως μίας ακόμη μηχανής παραγωγής ειδήσεων προς μαζική κατανάλωση, για να προχωρήσουμε μετά στην επόμενη, ξεχνώντας τι συνέβη λίγο πριν και βεβαίως χωρίς έτσι να αλλοιωνόμαστε ποιοτικά στο ελάχιστο.
Το βάρος έκπτωσης των κοινωνικών θεσμών κινδυνεύει να αγγίξει δυστυχώς και τη δικαιοσύνη, αφού η φλεγμονή της επαναλαμβανόμενα ατιμώρητης εγκληματικής συμπεριφοράς μεταδίδεται ραγδαία, σαν την πυρκαγιά στο Μάτι, ειδικά όταν αντί για τη θεραπεία της, επιλέγεται συγκάλυψη.”
“Μάτια ερμητικά κλειστά”… αυτή είναι η “εντολή της Σιωπής” που έχουν ψιθυρίσει στο αυτί της “δικαιοσύνης”… ίσως και σε “κάποιων άλλων” τ’ αυτιά… σαν να τους είπαν: “ΔΕΝ ΕΙΔΕΣ… ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ… ΚΙ ΟΤΙ ΕΙΔΕΣ ΤΑ ΕΙΔΕΣ ΜΕ ΜΑΤΙΑ ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΛΕΙΣΤΑ”…
Διακόσιοι μάρτυρες ΘΥΜΑΤΑ, που έχασαν κάποιον ή κάποιους δικούς τους ανθρώπους σ’ εκείνη την ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΠΥΡΚΑΓΙΑ…
Κι αυτό φάνηκε από την πρώτη στιγμή, για όσους παρακολουθούσαν ουσιαστικά τα γεγονότα… δεν είναι του παρόντος η ανάλυσή τους…
Αυτό που είναι του παρόντος, ουρλιάζει για την ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗΣ ΜΙΑΣ ΑΝΕΙΠΩΤΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ, στην οποία όλα τα φερέφωνα συντονίστηκαν για να απαλλάξουν τους πραγματικούς ενόχους και να φωνούν κάτι ανάμεσα σε “τυχαία περιστατικά”, σε “συμπτώσεις τραγικές”, σε “ανικανότητα”, σε “άγνοια” και σε κάποιους ΠΡΟΕΠΙΛΕΓΜΕΝΟΥΣ ΑΠΟΔΙΟΠΟΜΠΑΙΟΥΣ ΤΡΑΓΟΥΣ…
Από την πρώτη σχεδόν μέρα, υπήρξαν χιλιαδες αποκαλύψεις… λεπτομέρεις και ευρήματα και περιγραφές… κι ύστερα σιωπή… μια εκκωφαντική σιωπή που ούρλιαζε πως ΕΚΕΙΝΗ Η ΜΕΡΑ, ΕΙΧΕ ΠΡΟΣΧΕΔΙΑΣΤΕΙ ΑΠΟ ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΚΕΝΤΡΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΕΝΤΡΑ…
Ύστερα, σειρά πήρε η … “δικαιοσύνη”….
Και σ’ εκείνη πήγε το μήνυμα της εντολής… “ΜΑΤΙΑ ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΛΕΙΣΤΑ”…
Από τον πρώτο καιρό ήμουν σίγουρη πως… “κάποιοι έπρεπε να στρέψουν τα μάτια τους αλλού… να στραφούν σε άλλους δρόμους, για… την δική τους ασφάλεια….”…
Η τραγωδία για την πλειοψηφία του λαού, έγινε μια ενοχλητική ανάμνηση…”μάτια κλειστά”…
Τα… “μάτια” της “δικαιοσύνης” ήταν από την πρώτη στιγμή ΜΑΤΙΑ ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΛΕΙΣΤΑ…
Και έγινε ΤΟ ΜΑΤΙ, ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΛΕΙΣΤΟ, να θρηνεί βουβά τις απώλειες, ελπίζοντας σε μια συμπαντική ή σε μια θεϊκή ΝΕΜΕΣΗ…
Καλλιόπη Σουφλή
Υ.Γ. Στο τέλος της ανάρτησης, δυο φωτογραφίες με πολύ μεγάλο νόημα…
Ήδη ολοκληρώσαμε τον τρίτο μήνα της συγκλονιστικής δίκης για το μεγάλο έγκλημα του Ματιού και αυτό που διερωτώμαι σε κάθε δικάσιμο που περνά είναι, ποιο είναι το διακύβευμα της δίκης αυτής;
Είναι μόνο να αποδοθεί δίκαιο για τους 102 νεκρούς και ποινικές ευθύνες στους υπευθύνους της τραγωδίας ή μήπως είναι, με αφορμή τη δίκη και το να αναδειχθούν οι αναμφισβήτητες πολιτικές ευθύνες, το να αισθανθούν, μέσω του κοινωνικού διαλόγου κι ενδιαφέροντος, κάποια ανακουφιστική δικαίωση οικείοι των θυμάτων, να λειτουργήσει σε πολιτειακό επίπεδο η επιβολή ποινών, ως μέσο γενικής και ειδικής πρόληψης, δηλαδή αποτροπής επανάληψης ανάλογων εγκληματικών συμπεριφορών και το να ζυμωθεί όλη η κοινωνία μέσω της ιδέας της οργανικότητας; Δηλαδή ότι όντες όλοι μας κύτταρα ενός ευρύτερου κοινωνικοπολιτικού οργανισμού, δεν έχουμε κανένα περιθώριο αποφυγής εκπλήρωσης των συνδεομένων με τη φύση μας καθηκόντων.
Γιατί μόνον έτσι θα απολαύσουμε όλοι μια ζωή σε περιβάλλον «α-σφάλειας», που διαμορφώνεται όταν όλοι οι συνδρώντες κι αλληλεπιδρώντες πολίτες πράττουν, χωρίς σφάλματα, αυτά που τους αρμόζουν κι αναλογούν, Α ΔΕΙ, κατά μία παράφραση της Πυθαγόρειας ρήσης. Αυτή είναι η μόνη βιώσιμη ελευθερία εντός μίας συνειδητής κοινωνίας πολιτών!
Αν κάθε σφάλμα δεν γίνεται αμέσως μετά άλμα διόρθωσης και εξέλιξης του όλου πάσχοντος οργανισμού της κοινωνίας, δεν θα έχουμε να ελπίζουμε σε τίποτα κι από αυτή τη δίκη, παρά μία μεγαλύτερη καταβαράθρωση.
Αν δεν την αντιμετωπίσουμε με δέος και ως ιερό έργο, μέσω του οποίου συντελείται η συνειδητή αναμόρφωση του κοινωνικού οργανισμού, εντός και μόνο του οποίου καθένας μας μπορεί φωτισμένος, ελεύθερος, ισχυρός και ασφαλής να επιτελεί το έργο του, κατακτώντας την πολυπόθητη ευδαιμονία, τότε ακόμη κι αυτή η δίκη, δεν θα αποτελεί παρά μία ακόμη «ύβρη».
Να γιατί όταν ελέγχεται δικαστικά και αξιολογείται σε βάθος, για όλους τους παραπάνω λόγους, η άθλια απόδοση του όλου κρατικού και αυτοδιοικητικού μηχανισμού, αναφορικά με την πρόκληση μίας πραγματικής εκατόμβης ανθρωπίνων υπάρξεων, είναι ακατανόητο αυτό που βιώνουμε μέσα στη δίκη.
Είναι αδικαιολόγητο να έχουν παρελάσει 200 μάρτυρες, αυτόπτες, θύματα και συγγενείς τους κι αυτό που εξάγεται στο δημόσιο χώρο, μέσω κυρίως των δημοσιογράφων των μεγάλων ΜΜΕ, που την παρακολουθούν, να είναι μία ρηχή και επίπεδη αντιμετώπιση της δίκης, ως μίας ακόμη μηχανής παραγωγής ειδήσεων προς μαζική κατανάλωση, για να προχωρήσουμε μετά στην επόμενη, ξεχνώντας τι συνέβη λίγο πριν και βεβαίως χωρίς έτσι να αλλοιωνόμαστε ποιοτικά στο ελάχιστο.
Έτσι ακούγοντας μόνον για τα βιώματα που έζησαν οι άνθρωποι, θύματα του τέρατος, στο οποίο μεταμορφώθηκε ο κρατικός μας μηχανισμός, εκτροφέας εντός του της αναξιοκρατίας, αδιαφάνειας, ανευθυνότητας και έλλειψης λογοδοσίας, ειδικά των υψηλά ισταμένων, παρά την ένταση των συναισθημάτων, όταν αυτό δεν συνοδεύεται από μία γενικότερη συστημική ανάλυση παραγόντων του προβλήματος, αιτίων και βιώσιμων παρεμβάσεων, που να βελτιώνουν όλον τον οργανισμό, αυτό που τελικώς επιτυγχάνεται είναι να έχουμε ένα βολικό μηχανισμό κοινωνικής εκτόνωσης της δικαιολογημένης δυσαρέσκειας και καχυποψίας των πολιτών.
Έτσι ευνοείται το μηχανιστικό πνεύμα από το οποίο πάσχει όλος ο κόσμος, η έκπτωση των ανώτερων νοητικών λειτουργιών και τελικώς η συντήρηση των κακοδαιμονιών, που χτίσαμε έως σήμερα, μια και θεωρείται από τους διοικούντες άκρως επικίνδυνη η κατάργηση του εφαρμοζόμενου μηχανισμού διαπλεκόμενης εξουσίασης.
Κάπως έτσι, οι μάρτυρες εξετάζονται διεκπεραιωτικά, με ελάχιστες ερωτήσεις από το Δικαστήριο!
Καθώς δε πρόκειται για υπόθεση με βεβαρυμμένο παρελθόν, η στάση αυτή, μας θυμίζει μία σειρά εγκλημάτων, που κατά παγκόσμια πρωτοτυπία, δεν διερευνήθηκαν, για να μη ενοχληθούν συμφέροντα …
Έτσι η κορυφαία πολιτική απάτη και θέατρο του παραλόγου με πρωταγωνιστές υπουργούς και θεσμικούς παράγοντες, που τις ώρες της τραγωδίας απέκρυπταν τους δεκάδες νεκρούς, που γνώριζαν και μετά έστρεψαν τη μονταζιέρα να μιλά και αποδίδει ευθύνες στα θύματα και στους κατοίκους της περιοχής, όχι μόνον δεν ερευνήθηκε, αλλά και δημοσίως αποσιωπάται.
Τα αδικήματα, ενώ τα δεδομένα βοούσαν ότι η φωτιά αφέθηκε στη μοίρα της, με γνωστή και δεδομένη την κατάληξή της μέσα στην πυκνοκατοικημένη περιοχή, με επακόλουθο πολλούς θανάτους, κάτι βεβαίως που προέβλεψαν τουλάχιστον τα έμπειρα στελέχη της Πυροσβεστικής και της Πολιτικής Προστασίας, θεωρήθηκαν περιέργως ως τελεσθέντα εξ αμελείας και όχι με ενδεχόμενο δόλο.
Αλλά και μετά από τις καταθέσεις 200 μαρτύρων, όπου η ύπαρξη ενδεχομένου δόλου τεκμηριώνεται, δηλαδή ότι τα στελέχη αυτά προέβλεψαν ως ενδεχόμενο το αποτέλεσμα της εγκληματικής τους απόφασης να αφήσουν τη φωτιά ανενόχλητη επί τις 2 κρίσιμες ώρες, ιδίως από εναέρια μέσα και το αποδέχθηκαν, αφού δεν έκαναν τίποτα για να το αποτρέψουν, καμία δημόσια φωνή δεν σχολιάζει τη σκανδαλώδη αυτή επιλογή, να δικάζεται ως πλημμέλημα η πρόκληση 102 θανάτων.
Οι δημοσιογράφοι συνεχίζουν να ακούν μόνο για τις «πιασάρικες» ανθρώπινες τραγωδίες, με τις οποίες ο μηχανικός άνθρωπος – καταναλωτής τηλεφαγητού μπουκώνει καθημερινά, εθιζόμενος στο «εξωφρενικό», ως στοιχείο της καθημερινότητας, πριν γυρίσει στο άλλο του πλευρό ευχαριστημένος, που αυτά αφορούν «άλλους»!
Έτσι όμως η ουσία και πάλι ξεφεύγει μέσα από τα δάκτυλά μας!
Το βάρος έκπτωσης των κοινωνικών θεσμών κινδυνεύει να αγγίξει δυστυχώς και τη δικαιοσύνη, αφού η φλεγμονή της επαναλαμβανόμενα ατιμώρητης εγκληματικής συμπεριφοράς μεταδίδεται ραγδαία, σαν την πυρκαγιά στο Μάτι, ειδικά όταν αντί για τη θεραπεία της, επιλέγεται συγκάλυψη.
Κάπως έτσι κι η Ελληνική Αστυνομία που έστειλε κόσμο να καεί σε παγίδα θανάτου στη στενωπό του ολέθρου στο Μάτι και Κόκκινο Λιμανάκι ξεπλύθηκε με ένα ακόμη νομικά διαβλητό βούλευμα και το λιμενικό, που δεν διέκοψε την έξοδο των αυτοκινήτων από τα πλοία που έπιασαν στη Ραφήνα τις κρίσιμες ώρες κι άφησαν κόσμο να αφήνει αβοήθητος την τελευταία του πνοή, καμένος, μέσα στα μανιασμένα κύματα κι άλλους να κολυμπούν ατέλειωτες ώρες μέσα σε μία βασανιστική μοναξιά, επίσης απεδόθη «λευκό» στην κοινωνία.
Οφείλουμε να συνεχίσουμε να θυμόμαστε, να μιλάμε, να διαδίδουμε ακριβείς πληροφορίες, να διαλεγόμαστε, να πιέζουμε, να ελέγχουμε, να συνεργαζόμαστε, για να βελτιώσουμε τα κακώς κείμενα, γιατί μόνον έτσι τιμούμε τους ανθρώπους που θυσιάστηκαν.
Καθώς στις 31 Ιανουαρίου ξεκινούν οι καταθέσεις των πραγματογνωμόνων, οι ευθύνες κι ο βόρβορος της εγκληματικής αδιαφορίας για την ανθρώπινη ζωή, είναι βέβαιο ότι θα αναδειχθούν ακόμη πλέον ξεκάθαρα και η υπόσχεσή μου ότι μέχρι να τελειώσει η δίκη, αλλά και μετά, θα μιλώ και θα γράφω, με τη σκοπιμότητα να μην ξανασυμβεί τέτοιο κακό και να αφυπνισθούν όσοι περισσότεροι μπορούν, θα συνεχίσει να υλοποιείται με όποια μέσα διαθέτω.
Κυριάκος Κόκκινος, Δικηγόρος παρ‘ Αρείω Πάγω, Διαπραγματευτής, Διαμεσολαβητής, CSAP, Coach
Kyriakos Kokkinos
Man. Partner – Lawyer by the Supreme Court, Negotiator, Mediator, CSAP, Coach, Adult Trainer
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΙΣ, ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΣΙΠΡΑ ΚΑΜΜΕΝΟΥ, ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣ, ΜΑΤΙ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
Η προεδρος στην δικη, ειπε σε θυματα και μαρτυρες και μου το μετεφεραν.”Μην περιμενετε απο μενα, να βγαλω το φιδι απο την τρυπα”! Απορω, γιατι δεν ζητησαν την εξαιρεση της! Υ.γ. Αυτα! Γιατι ημουν και μαρτυρας, που δεν συνεφερε να καταθεσει! Εξ’ ου και το bulling, που δεχθηκα! Μονον που δεν με τιμωρησε, επειδη ασκησα το Συνταγμτικο μου καθηκον! Ευτυχως, που με υπερασπιστησε γνωστοτατος δικηγορος και την εβαλε στην θεση της, αλλα αυτη συνεχιζε το σαμποταζ!