Η ειλικρίνεια είναι προσόν των δυνατών. (Αφιερωμένο εξαιρετικά και ... ο νοών, νοεί το...)
Προϋποθέτει γερό στομάχι, ευσυνειδησία, θάρρος, επιλεκτικότητα, ήθος, ανάληψη ευθύνης κι αποδοχή συνεπειών, κυρίως δυσάρεστων.
Αυτό συμβαίνει καθώς δεν αντέχουν πολλοί άνθρωποι τις ξεκάθαρες κουβέντες, τις εκ βαθέων συζητήσεις και την παραδοχή τυχόν λαθών. Βλέπεις, αρκετοί έχουν μάθει να τους χαϊδεύουν τα αφτιά και να δικαιολογούν οι υπόλοιποι όλα τα φερσίματά τους.
Ειλικρίνεια κι αλήθεια, λέξεις κάπως ξεχασμένες, τρομακτικές, ρομαντικές, δύσκολες και συχνά επίπονες. Πολλοί αναγνωρίζουν τη σημασία τους, λίγοι όμως τολμούν να τις εντάξουν στον τρόπο έκφρασης και συμπεριφοράς τους.
Γιατί δε φτάνει να δηλώνει κανείς ότι είναι ειλικρινής και φανατικός υποστηρικτής της αλήθειας, αλλά να το αποδεικνύει και με τις πράξεις του.
Βλέπεις, η ζωή βρίσκει πάντα έναν μαγικό τρόπο να φανερώνει το ψέμα και να αφήνει την αλήθεια να βγει στην επιφάνεια, έστω κι ετεροχρονισμένα. Το θέμα είναι πως η απόφαση κι η επιλογή της ειλικρίνειας απαιτεί και συγκεκριμένα στοιχεία χαρακτήρα και προσωπικότητας.
Προϋποθέτει γερό στομάχι, ευσυνειδησία, θάρρος, επιλεκτικότητα, ήθος, ανάληψη ευθύνης κι αποδοχή συνεπειών, κυρίως δυσάρεστων.
Αυτό συμβαίνει καθώς δεν αντέχουν πολλοί άνθρωποι τις ξεκάθαρες κουβέντες, τις εκ βαθέων συζητήσεις και την παραδοχή τυχόν λαθών. Βλέπεις, αρκετοί έχουν μάθει να τους χαϊδεύουν τα αφτιά και να δικαιολογούν οι υπόλοιποι όλα τα φερσίματά τους.
Έτσι, λοιπόν, όταν φέρεις αυτά τα άτομα προ των ευθυνών τους έχοντας την πυγμή να τα κοιτάξεις στα μάτια, συνήθως τους προκαλείς φόβο κι οι πιο συνηθισμένες αντιδράσεις είναι είτε να επιτεθούν είτε να τρέξουν να ξεφύγουν. Αυτό που δε γνωρίζουν είναι πως εκείνες στιγμές τρέχουν να ξεφύγουν απ’ τον ίδιο τους τον εαυτό, γιατί αυτόν δεν αντέχουν να αντικρύσουν στον καθρέφτη τους.
Το μόνο που αλλάζει είναι πως αυτές τις στιγμές το ρόλο του καθρέφτη τον έχεις εσύ.
Για να αντέχεις την αλήθεια θα πρέπει να έχεις μάθει να την ακούς και να την αποδέχεσαι. Πρώτα απ’ όλα ν’ ακούς και να αποδέχεσαι την αλήθεια για τον εαυτό σου και τα δικά σου ελαττώματα: τις ιδιοτροπίες σου, τις παραξενιές σου, τα λάθη σου, τα στραβά και τα ανάποδα σου. Εδώ αξίζει να τονιστεί βέβαια πως δε θα πρέπει να ταυτίζουμε την ειλικρίνεια με την αγένεια και την κακεντρέχεια ή τα πικρόχολα σχόλια που πηγάζουν από συμπλέγματα κατωτερότητας και φθόνο. Δεν είναι λίγοι, άλλωστε, αυτοί που βαφτίζουν τους κακούς τους τρόπους ως ειλικρίνεια και τη διάχυτη ειρωνεία τους ως ένδειξη υψηλής νοημοσύνης.
Όχι λοιπόν, δε μιλάμε γι’ αυτές τις περιπτώσεις, αυτές αποτελούν παραδείγματα μόνο προς αποφυγή και συμμόρφωση.
Κι είναι κι εκείνοι, οι κυνικοί της υπόθεσης ή αλλιώς οι πληγωμένοι κι απογοητευμένοι, οι οποίοι θα σου πουν πως η ειλικρίνεια είναι υπερτιμημένη, δεν αναγνωρίζεται, δεν εκτιμάται, δεν επιβραβεύεται και το κυριότερο, δεν επιστρέφεται.
Αυτή, όντως, είναι μεγάλη αλήθεια, ίσως η μεγαλύτερη, γιατί πονάει πολύ, όταν εσύ είσαι διατεθειμένος ν’ ανοίξεις την καρδιά σου, ν’ ανοίξεις τα χαρτιά σου, να πνίξεις τον εγωισμό σου, να ορθώσεις το ανάστημά σου, να κυριαρχήσεις στο φόβο σου και να πεις αυτό που νιώθεις, αυτό που σκέφτεσαι, τη δική σου αλήθεια.
Πρέπει να είσαι δυνατός για να μπορείς να λες τη γνώμη σου χωρίς φόβο και πάθος, πρέπει να είσαι προετοιμασμένος πως μπορεί και να απορριφθείς, να κακοχαρακτηριστείς και να μην ανήκεις πάντα στο σύνολο.
Βλέπεις, το σύνολο αγαπά αυτούς που δε μιλούν, αυτούς που έμαθαν να κρατούν το στόμα τους κλειστό και μαζί με αυτό και την καρδιά, τις ανάγκες και τα βαθύτερα συναισθήματά τους, μέχρι που αυτή η κατάσταση γι’ αυτούς έγινε η δική τους αλήθεια κι οτιδήποτε άλλο τους φαίνεται ξένο κι ανοίκειο.
Αυτοί οι άνθρωποι συνήθως επιλέγουν να ζήσουν στη σκιά των φόβων τους, ανήμποροι να εκφραστούν, να πουν αυτό που νιώθουν και πιστεύουν, να ξεκαθαρίσουν τις καταστάσεις γύρω τους.
Πόσοι από εμάς δεν έχουμε διεκδικήσει μία απάντηση, μία ξεκάθαρη κουβέντα από κάποιον, όσο πικρή και να ήταν, αλλά αντί για απάντηση αυτό που λάβαμε ήταν μία παράλογη σιωπή, ένα τίποτα, μία πόρτα κλειστή κι εμείς να τη χτυπάμε χωρίς αντίκρισμα. Και πόσο μας θύμωσε αυτό, γιατί εμείς ήμασταν πρόθυμοι να ακούσουμε ακόμα και τα πιο σκληρά λόγια, αρκεί να ήταν η αλήθεια.
Εμείς θα την αντέχαμε, θα ηρεμούσε η ψυχή μας, θα γαλήνευε το μυαλό μας και θα μπορούσαμε επιτέλους να προχωρήσουμε στη ζωή μας γνωρίζοντας την αλήθεια των καταστάσεων.
Δεν μπορείς, όμως, να απαιτείς από αδύναμους κι υπέρμετρα εγωιστές ανθρώπους να είναι ξεκάθαροι κι ειλικρινείς, γιατί η αλήθεια κι η ειλικρίνεια είναι γνώρισμα των δυνατών. Αυτών που ρισκάρουν και τολμούν να εκτεθούν και να δείξουν αυτό που πραγματικά είναι στους άλλους.
Αν, λοιπόν, είσαι και εσύ ένας από αυτούς που μισεί να υποκρίνεται, αρνείται να συμβιβαστεί, αγαπά να εκφράζεται με το όποιο κόστος κι επιμένει να θέλει να κοιμάται τα βράδια έχοντας τη συνείδησή του καθαρή, να θυμάσαι αυτό: Η αλήθεια μπορεί να πονάει, μπορεί να ενοχλεί, μπορεί να παραμερίζεται, μπορεί να θάβεται, ταυτόχρονα όμως λυτρώνει και σώζει την ψυχή σου.
Σε έναν κόσμο υποκρισίας να χαίρεσαι που προτιμάς να πληγωθείς με το λόγο σου παρά να πληγώσεις ανεπανόρθωτα με τη σιωπή και το ψέμα σου.
Αλεξάνδρα Γεώργα
Πηγή: pillowfights.gr
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
Η αναφορά μου εγένετο διότι μέ όλα τά μέσα, ο ψευδομορφωμένος σημερινός ψευδοέλλην, μετά παντοίους τρόπους αγωνίζεται ίνα εκπαραθυρώσει (έμμεσα ‘ή άμεσα) Τόν Χριστόν καί τό Θείο Του Θέλημα, προβάλλοντας τόν ανθρώπινο λόγον (ορθολογισμό), παραγκωνίζοντας Τόν Αλάνθαστο Θείον Λόγον. Εστί παρόμοιο ως νά είναι 25η Δεκεμβρίου καί νά εύχεται κάποιος «καλές εορτές» αποκρύπτοντας τήν Μεγαλειώδη Εορτή τής Χριστιανοσύνης. Ο σοφός Πλάτων έλεγε ::: «πάσα επιστήμη (αρετή) χωριζομένη αρετής, πανουργία, ου σοφία φαίνεται (λογίζεται)»(Πλάτωνος Μενεξένος 19, 247 Α). Εάν ζούσε εν τή εν Χριστώ περίοδο καί εποχή θά έλεγε «πάσα αρετή χωριζομένη Τού Χριστού, πανουργία, ου σοφία φαίνεται». Ο Αγ.Νικόδημος, επ’ευκαιρία τής αναφοράς σου αδελφέ, υπαγορεύει νά πράττομεν καί κηρύττομεν τό Θείο Θέλημα τέλειο καί μεθ’όλας ημών τάς δυνάμεις, ΟΧΙ ατελώς»(1) καί συνιστά νά προσέχομεν διότι καί από μιά λεπτομέρεια δυνάμεθα νά εκπέσομεν (2) καί νά επιθυμούμε ΜΟΝΟΝ τήν ευαρέστηση Τού Θεού (3). Εάν εις κάθε ηθικής προτροπής λόγον δέν εμπεριέχεται Ο Χριστός ως αρχή, μέση καί τέλος καί ως πηγή εμπνεύσεως τότε καί τά πιό σοφά λόγια αποβαίνουν κούφια καί κενά. Εάν διαβάσεις κείμενα μασώνων, χιλιαστών ιαχωβάδων, μουσουλμάνων, νεοψευδοφιλοσόφων τής δύσεως, ακόμη καί κομμουνιστών κλπ. θά διαβάσεις κείμενα περί ….. αγάπης !!!!! αληθείας!!!! ειλικρινείας!!!!!ισότητος!!!!! καί λοιπάς φανφαρολογίας, άνευ Χριστού όμως τά οποία εστί καταδικασμένα εις παταγώδη αποτυχία καί εις τό νά οδηγούν τούς αδαείς πρός περαιτέρω πλάνη. Τί υπαγορεύει ο Θείος Παύλος;;;;; «….ό,τι δήποτε κι’άν λέγομεν καί πράττομεν (έστω καί τό παραμικρό) νά τό πράττομεν διά Τόν Χριστόν καί υποκινούμενοι εκ Χριστού….»(4). Κοίταξε πώς επιτάσσει ο Θείος Παύλος τόν Απ.Τιμόθεον (5):::: «…. κήρυξον Τόν Λόγον (Τού Θεού), επίστηθι ΕΥΚΑΙΡΩΣ ΑΚΑΙΡΩΣ, έλεγξον, επιτίμησον….». Εν κατακλείδι επαναλαμβάνω ότι δί’όλων τών μέσων, επιτελείται μιά προσπάθεια (ηθελημένη ‘ή ακούσιος) ίνα αποσιωπείται Ο Χριστός καί τό Πάνσοφο Θείο Του Θέλημα, καί ίνα προβάλλεται ο ανθρώπινος λόγος, ο οποίος πολλάκις εμφανίζεται ως …..μελιστάλακτος!!!! άπαξ όμως καί δέν έχει υπόβαθρο, ρίζα, βάση καί απόρροια Τόν Θείον Λόγον, έστιν εκ προοιμίου αποτυχημένος. Εάν αμφιβάλλεις ότι εξ όλων τών πλευρών καλύπτεται επισταμένως Ο Θείος Λόγος πρός προβολή τού ανθρώπινου, τότε δέν έχεις συνειδητοποιήσει εν ποία εποχή ζείς. Ουδεμία κατάσταση δέν διορθώνεται άνευ Τού Χριστού. Φαινομενικώς δεικνύεται ότι η ανθρωπότης, άνευ Τού Χριστού, προχωρεί ένα βήμα εμπρός, κατ’ουσίαν όμως οπισθοδρομεί 10 βήματα πίσω, διά τούτο καί η ζούγκλα τών αγρίων καί σαρκοφάγων ζώων συγκρίνεται ως ….παιδική χαρά!!!! ενώπιον τής σημερινής κοινωνίας, διότι όλα τά κοινωνιολογικά συστήματα βασίζονται εις ψευδοφιλοσοφίας, ψευδοψυχολογίας καί μελιστάλακτους θεωρίας τού σκότους όμως καί απάτης, αι οποίαι περιπλέκουν τά φαινόμενα όλο καί περισσότερο. Αιωρούμενη η «ειλικρίνεια» άνευ Ορθοδόξου Πίστεως καί Αγάπης πρός Τόν Χριστόν καί άνευ προτροπή πρός μετανοία, αποβαίνει απλώς νεφελοειδές απόφθεγμα καί εις ….λόγια νά ευρισκόμεθα !!!!! ΣΤΩΜΕΝ ΜΕΤΑ ΦΟΒΟΥ ΘΕΟΥ. Γρηγόριος☦️
(1) Αόρατος Πόλεμος 39, 40, 41, 124, 125, 138….141.., 269, 279,
(2) Αόρατος Πόλεμος 47, Συμβουλευτικό Εγχειρίδιο 46, 60…62…, Αββά Δωρόθεου 287, 307, Αββά Ισαάκ Σύρος Ασκητικά λόγος ΜΘ’ σελ.300, 310,
(3) Αόρατος Πόλεμος 279, κεφ.Ι’, Μ’, Αββά Ισαάκ ΝΘ’
(4) Α’Κοριν.Ι’4, Ι’31, Β’Κοριν.Ζ’39, ΙΑ’11, Κολας.Γ’17, Χρηστοήθεια 36
(5) Β’Τιμ.Δ’2
ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ.
ΣΩΣΤΟΤΑΤΗ.
ΔΗΜΙΟΣ.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.
Εάν πάσα καί κάθε αρετή δέν έχει ως αφετηρία καί ακλόνητο υπόβαθρο τήν Ορθόδοξον Αγιωτάτη Χριστιανική Πίστη, έστι φρούδα, άκαρπος καί ματαία. Η αληθής (καί ουχί αίωλος ‘ή υποκριτική …..) ειλικρίνεια έστι προσόν καί αρετή διδόμενη ΜΟΝΟΝ εις τούς ΕΜΠΡΑΚΤΩΣ πιστεύοντας εις Τόν Πανάγιον Τριαδικόν Θεόν καί οι οποίοι έχουν διά παντός πρό οφθαλμών των τόν άγιον καί σωτήριον φόβον Τού Θεού, τόν σεβασμό καί ζέουσα θέληση υπακοής καί εφαρμογής εις τό Θείον Του Θέλημα. Όλες οι άλλες ψευδοεικρίνειες εισίν ως ……ασβέστωμα εις σάπιο καί ετοιμόρροπο τοίχο!!!!! Ειλικρίνειαι αι οποίαι πηγάζουν εξ ορθολογισμού, εκ φιλοσοφιών, ψυχολογιών, κοινωνιολογικών ψευδοσυστημάτων τού διεφθαρμένου κόσμου κλπ παρεκτροπών, μόνο ως «ειλικρίνειαι» δέν λογίζονται. Κάθε αρετή μή εξαρτώμενη καί μή πηγάζουσα εκ Τού Αληθινού Θεού καί πρός ευαρέστησή Του, ουκ έστιν αρετή αλλά πλάνη οικτρά. ΣΤΩΜΕΝ ΜΕΤΑ ΦΟΒΟΥ ΘΕΟΥ. «Χωρίς Εμού ου δύνασθε ποιείν ΟΥΔΕΝ»(1).Τό ακούτε;;;; ΟΥΔΕΝ τό Θεάρεστο. Εν τή αποστατημένη εποχή ημών, δυστυχώς, η πλειονότης απεμπόλησε καί παραγκώνισε Τόν Χριστό, γενόμενοι κενοί Αγίου Πνεύματος, καί σπεύδη ίνα εστιάση τόν προσανατολισμό πρός επαναπλήρωση μέ ό,τι σκύβαλα καί ψυχία ψευδοφιλοσόφων καί ψευδοψυχολόγων ευρίσκουν εις τό διάβα των. Παρόμοιο εστίν ως κάποιος νά περιφρονεί καί απομακρύνεται εξ ενός απέραντου καί ανεξάντλητου χρυσωρυχείου καί αδαμαντωρυχείο καί νά σπεύδη πρός έρευνα ψυχίων χρυσού (πεταμένα τήδε-κακείσε) τά οποία εστίν ασφαλώς αναμεμειγμένα μέ λάσπες, βόρβορο, δυσωδία καί (πλάνη) βούρκο. Έλληνες εγέρθητι εκ τού βαθέως λήθαργου.Γρηγόριος☦️
(1) Ιωάννη ΙΕ’ 1-12, Γ’27, Μάρκου Ι’41, Α’Κοριν.Ι’31, Ψαλμ.ΡΚΣΤ´
Αδερφέ, το άρθρο είναι πολύ καλό και τονίζει νοήματα με μεγάλο χριστιανικό υπόβαθρο. Είναι άρθρο που τιμά την αρετή και οτιδήποτε ωφέλιμο προς το αγαθό το δεχόμαστε, κατά τον Αγ.Νικόδημο.