Κωνσταντίνος Βαθιώτης: “Όταν ο Ανάποδος Κόσμος επιτίθεται στον πυρήνα του ανθρώπου. Ο άνθρωπος, ο αλγόριθμος, η ψυχή και ο Χαράρι”
Κωνσταντίνος Βαθιώτης: “Ο Χαράρι έρχεται με πολύ χαλαρό τρόπο να δώσει στην ανθρωπότητα την απάντηση και να μας ενημερώσει ότι η ψυχή δεν υπάρχει, χρησιμοποιώντας παιδιάστικα, αντιεπιστημονικά, αφελή επιχειρήματα.
Μεγάλο μέρος των επιχειρημάτων του βασίζονται στη σύγκριση του ανθρώπου με τα ζώα, με βασικό δόγμα ότι ο άνθρωπος δεν είναι ανώτερος από τα ζώα, όπως πίστευε ώς σήμερα, ή μάλλον όπως θα ήθελε ο ίδιος να πιστεύει, σε μια αλαζονική έξαρση που ονόμασε ανθρωπισμό.”
Ο Χαράρι, ως Χάζαρος, δεν αποκάλυψε παρά την κενότητα της δικής του ψυχής και της ψυχής των ομοίων του, για τους οποίους το ανθρώπινο είδος, είναι εφάμιλλο του ζώου.
Η επιστήμη όμως έχει αποδείξει πως πολλά είδη ζώων έχουν ψυχή… αυτό άλλωστε το βλέπουμε όχι μόνον στα σκυλιά και τις γάτες, αλλά και σε άγρια θηρία…
Εξαίρεση αποτελούν οι … ύαινες και τα φίδια… και προφανώς είναι τα είδη που εκπροσωπεί ο Χαράρι και οι όμοιοί του…
Καλλιόπη Σουφλή
Υ.Γ. Ψυχές παραδομένες στον σατανισμό, έχουν την ίδια έκφραση και την ίδια άποψη με τον Χαράρι.
Αναλόγως με τις συνθήκες της εποχής, τις ανάγκες, το κυρίαρχο πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό δόγμα, οι άνθρωποι έχουν κατά καιρούς χαρακτηριστεί ως «κεφάλια» ή ως «στόματα», ενώ δεν ήταν σπάνιο στις αγροτικές κοινωνίες ένας άνθρωπος να αναφέρεται ως ένα «ζευγάρι χέρια».
Και ενώ στη σύγχρονη εποχή και ιδιαίτερα στις σημερινές δημοκρατίες έχει επικρατήσει συντριπτικά ο όρος «πολίτης» και οι καπιταλιστικές κοινωνίες μιλούν συχνά για «καταναλωτές», σε αυτή την κρίσιμη καμπή της ιστορίας όπου επικρατεί η τεχνολογία, ο άνθρωπος χαρακτηρίζεται σε τακτική βάση ως «χρήστης», ενώ ακούμε τελευταία να αναφέρεται ως «αλγόριθμος» ή ως σύνολο δεδομένων, ιδιαιτέρως από τους ευαγγελιστές της νέας ψηφιακής εποχής της ανθρωπότητας.
Θα πίστευε κανείς ότι τέτοιους χαρακτηρισμούς χρησιμοποιούν κυρίως άνθρωποι της τεχνολογίας, βλέπουμε όμως ότι υιοθετούνται από τους λεγόμενους τεχνο-ουτοπιστές, οι οποίοι μπορεί να είναι άτομα των θεωρητικών επιστημών όπως ο ιστορικός και φιλόσοφος Γιουβάλ Νόα Χαράρι, επιχειρηματίες όπως ο Έλον Μασκ ή οικονομολόγοι όπως ο Κλάους Σβαμπ.
Η χρήση εργαλείων που προέρχονται από τις θετικές επιστήμες και την τεχνολογία από τομείς όπως η οικονομία δεν είναι κάτι καινούργιο. Άλλωστε, στον χώρο της οικονομίας βρίσκονται άνθρωποι που οσμίζονται σαν λαγωνικά καθετί που μπορεί να αποφέρει μεγαλύτερα κέρδη και γνωρίζουν καλά πώς να εκμεταλλεύονται όλα όσα έχουν οι άλλοι να τους δώσουν· μεταξύ άλλων και οι ρομαντικοί, εμμονικοί ή αφοσιωμένοι στο αντικείμενο της έρευνάς τους επιστήμονες.
Σε τέτοια εργαλεία βασίστηκαν άλλωστε τα συμπεριφορικά οικονομικά, η θεωρία παιγνίων κ.ά. Η τεχνοκρατία, κάθε φορά που η επιστήμη κάνει μια ανακάλυψη η οποία μπορεί να της φανεί χρήσιμη και επικερδής, σπεύδει σε χρόνο ρεκόρ να την υιοθετήσει και να την εξελίξει (χρηματοδοτήσει), δίνοντας τις κατευθύνσεις και τις αποχρώσεις που επιθυμεί.
Έτσι, λοιπόν, έχουμε μπει σε μια εποχή όπου στην οικονομία επικρατεί η αντίληψη ότι:
- «τα δεδομένα είναι ο νέος χρυσός» (Data is the new gold)
- σύντομα δεν θα υπάρχουν πλέον προϊόντα αλλά υπηρεσίες1
- προϊόντα είναι τα σώματα και τα μυαλά των ανθρώπων
- προϊόντα είναι οι ίδιοι οι άνθρωποι (βλ. το βίντεο)
- ή όπως έχει πει ο αείμνηστος Τζίμης Πανούσης:
Στη νέα τάξη πραγμάτων μην ξεχνάτε ότι τα πράγματα είμαστε εμείς.
Στο πολύκροτο βιβλίο του Homo Deus – Μια σύντομη ιστορία του μέλλοντος, ο Γ.Ν. Χαράρι τιτλοφορεί ένα υποκεφάλαιο ως εξής: Οι οργανισμοί είναι αλγόριθμοι.
Σε αυτό διαβάζουμε ότι:
«τα συναισθήματα είναι βιοχημικοί αλγόριθμοι ζωτικής σημασίας για την επιβίωση και την αναπαραγωγή των θηλαστικών [ορθώς: όλων των θηλαστικών· πρβλ. το αγγλικό πρωτότυπο: reproduction of all mammals]»2.
Βέβαια, παρότι θα μπορούσε εύλογα να υποστηρίξει κάποιος ότι οι οργανισμοί και οι βιολογικοί μηχανισμοί τους έχουν αλγοριθμικά χαρακτηριστικά, είναι αρκετά διαφορετικό να ταυτίζουμε τις δύο έννοιες σε μια ισοπεδωτική συγχώνευση.
Είναι αλήθεια ότι ο Χαράρι έχυσε πολύ ιδρώτα στο μέτωπό του και μελάνι στο βιβλίο του –που παρά τις πολυάριθμες επαινετικές κριτικές, χαρακτηρίστηκε, δικαίως, επίσης ως φλύαρο– προκειμένου να μας πείσει ότι ο άνθρωπος δεν έχει ψυχή, δεν υπάρχει μέσα του αυτή τη «σπίθα», αυτό το θαυμαστό «κάτι άλλο» που τον διαφοροποιεί και τον τοποθετεί σε υψηλότερη βαθμίδα από τα υπόλοιπα ζωικά είδη.
Αφιερώνει ένα ολόκληρο κεφάλαιο με τίτλο Η ανθρώπινη σπίθα για να μας ενημερώσει με απόλυτο τρόπο ότι δεν υπάρχει «καμία μαγική σπίθα»3, αναφερόμενος στην ψυχή ή έστω στη συνείδηση ή τέλος πάντων σε κάποιο πνευματικό συστατικό στοιχείο που είναι χαρακτηριστικό μόνο του ανθρώπου. Για τον Χαράρι, δεν υπάρχει πνευματικό στοιχείο. Και, γνωρίζοντας ότι η ψυχή ή το πνεύμα, ανάλογα με την εκάστοτε φιλοσοφία ή θρησκεία, είναι συνυφασμένη ή συνδέεται με κάτι πνευματικό, ανώτερο ή θείο, έχει ξεκινήσει την επίθεσή του νωρίτερα στο βιβλίο, ρίχνοντας τα βέλη του προς κάθε είδους θεό και κυρίως προς τον μονοθεϊσμό.
Παρότι, λοιπόν, εδώ και χιλιάδες χρόνια, από τότε που ο άνθρωπος είναι σε θέση να σκέφτεται κάτι ανώτερο, να είναι Ηomo Sapiens, δηλ. έμφρων άνθρωπος, αναζητά συλλογικά και ατομικά να κατανοήσει τη φύση του, την ψυχή και το πνεύμα του, και έχουν γραφτεί και διασωθεί αμέτρητοι τόμοι σχετικών κειμένων από θεωρητικούς, στοχαστές, φιλοσόφους, θεολόγους, κ.ά., ο Χαράρι έρχεται με πολύ χαλαρό τρόπο να δώσει στην ανθρωπότητα την απάντηση και να μας ενημερώσει ότι η ψυχή δεν υπάρχει, χρησιμοποιώντας παιδιάστικα, αντιεπιστημονικά, αφελή επιχειρήματα.
Μεγάλο μέρος των επιχειρημάτων του βασίζονται στη σύγκριση του ανθρώπου με τα ζώα, με βασικό δόγμα ότι ο άνθρωπος δεν είναι ανώτερος από τα ζώα, όπως πίστευε ώς σήμερα, ή μάλλον όπως θα ήθελε ο ίδιος να πιστεύει, σε μια αλαζονική έξαρση που ονόμασε ανθρωπισμό.
Εντύπωση προκαλεί η συχνή σύγκριση και εξίσωση του ανθρώπου με τα γουρούνια, τους πρωταγωνιστές της Φάρμας του Όργουελ, ένα ζωικό είδος με ιδιαίτερη και αμφιλεγόμενη σημειολογία, που για άλλους συμβολίζει το άπειρο, τη γονιμότητα και την αφθονία, για άλλους τη ρυπαρότητα, ενώ στον βουδισμό είναι το σύμβολο της άγνοιας ή της ηλιθιότητας.
Η δήθεν επιστημονική τεκμηρίωση του Χαράρι βασίζεται στο γεγονός ότι έγιναν πειράματα τα οποία δεν απέδειξαν μεν ότι τα ζώα έχουν ψυχή, αλλά δεν κατάφεραν επίσης να αποδείξουν την ύπαρξη της ψυχής στους ανθρώπους, δηλαδή μέσα από ένα θετικό εύρημα. Έτσι, κατά τον συγγραφέα, μπορούμε να οδηγηθούμε στο ασφαλές συμπέρασμα ότι η ψυχή δεν υπάρχει. Η ύπαρξη της ψυχής είναι απλώς ένας «μονοθεϊστικός μύθος»4.
Θα έλεγε κανείς ότι αυτό αποτελεί μία από τις πιο αφελείς, έως βλακώδεις, σοφιστείες του βιβλίου. Κάθε άνθρωπος αναγνωρίζει σαφώς ότι υπάρχουν πράγματα, ενέργειες και οντότητες πέρα από την ανθρώπινη αντιληπτική ικανότητα, ενώ κάθε επιστήμονας γνωρίζει ότι υπάρχουν μεγέθη πέρα από τις δυνατότητες των διαθέσιμων οργάνων μέτρησης. Κοινώς, αν θέλεις να ανιχνεύσεις κάτι, είτε ποιοτικά (αν υπάρχει ή όχι) είτε ποσοτικά (να λάβεις μια αριθμητική τιμή), θα πρέπει να έχεις στη διάθεσή σου το κατάλληλο εργαλείο ή όργανο μέτρησης.
Παρότι ο συγγραφέας δεν αναφέρει λεπτομέρειες για τα συγκεκριμένα πειράματα που επικαλείται (ποιος τα διεξήγαγε, τι μετρήθηκε, με ποιον τρόπο, κ.λπ.), ο περισσότερος κόσμος με στοιχειώδη επιστημονική σκέψη γνωρίζει καλά ότι:
όταν προσπαθήσεις να μετρήσεις ένα φυσικό μέγεθος με λάθος όργανο μέτρησης, θα καταλήξεις στο ψευδές συμπέρασμα ότι αυτό το φυσικό μέγεθος είναι μηδενικό.
Ο Χαράρι, όμως, καταλήγει σε ένα ακόμη πιο αυθαίρετο συμπέρασμα, δηλαδή ότι το φυσικό μέγεθος που δεν μετρήθηκε, δεν υπάρχει καν!
Ωστόσο, όπως δεν μπορούμε να μετρήσουμε π.χ. τη θερμοκρασία ενός δωματίου χρησιμοποιώντας μια ζυγαριά, έτσι δεν δικαιούμαστε να ισχυριστούμε ότι η θερμοκρασία που δείχνει η ζυγαριά είναι μηδενική ή να αποφανθούμε με στόμφο ότι δεν υπάρχει τέτοιο μέγεθος!
Μάλιστα, στην ιστορία της φυσικής επιστήμης συνήθως συνέβαινε ακριβώς το αντίθετο. Μεγέθη και έννοιες που δεν ήταν ορατές ή δεν ήταν δυνατό να αποδειχτεί άμεσα ότι υπάρχουν, γίνονταν αντιληπτές και περιγράφονταν αρχικά έμμεσα, με την παρατήρηση των αποτελεσμάτων τους ή μέσα από θεωρητικά μοντέλα, ενώ μεταγενέστερα, με την τεχνολογική εξέλιξη των οργάνων, αποδείχτηκε θετικά η ύπαρξή τους και η μέτρησή τους έγινε εφικτή5.
Η συζήτηση σχετικά με την ψυχή, τη φύση και την ύπαρξή της δεν είναι καθόλου καινούργια. Και είναι πράγματι στενά συνυφασμένη με τις θρησκείες. Επίσης, η απόπειρα να ανιχνευτεί ή να «μετρηθεί» η ψυχή με κάποιον επιστημονικό ή χειροπιαστό τρόπο δεν είναι κάτι νέο.
To 1907 o ιατρός Ντάνκαν Μακ Ντούγκαλ δημοσίευσε στο Journal of the American Society for Psychical Research6 μια επιστημονική εισήγηση στην οποία περιγράφει τις περιπτώσεις τριών ασθενών του, οι οποίοι, σύμφωνα με τις μετρήσεις του, έχασαν με ανεξήγητο τρόπο και σε ελάχιστο χρόνο βάρος ίσο με 21 γραμμάρια κατά τη στιγμή του βιολογικού θανάτου τους. Αυτό το βάρος χαρακτηρίστηκε ως «ουσία της ψυχής» και οδήγησε τον Μακ Ντούγκαλ να υποθέσει ότι η ψυχή είναι μια μορφή βαρυτικής ύλης και αυτό το μετρήσιμο βάρος της. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, αυτό που ενδιέφερε τον ερευνητή ήταν να διαπιστώσει σε ποιον χώρο εδράζεται ο ψυχισμός, τα συναισθήματα, και εάν παραμένουν στο σώμα μετά τον θάνατο.
Η ύπαρξη της ψυχής είναι στενά συνυφασμένη με το νόημα της ύπαρξης της ανθρωπότητας και το νόημα της ζωής του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά. Στη σημερινή κρίσιμη καμπή της ιστορίας της ανθρωπότητας, είναι ολοένα και πιο έκδηλο ότι εξελίσσεται μια συντονισμένη προσπάθεια βίαιης αλλοίωσης της φύσης του ανθρώπου και εξώθησής του στον μετανθρωπισμό (transhumanism), η οποία για να ευδοκιμήσει θα πρέπει:
να επαναπροσδιοριστούν έννοιες, να επανασχεδιαστούν συστήματα, και οι άνθρωποι να αλλάξουν σημαντικά όχι μόνο τρόπο ζωής και λειτουργίας, αλλά προσανατολισμό, πεποιθήσεις, αντιλήψεις, αξίες, νοήματα, προσδοκίες και αίσθηση για το ποιοι είναι, από τι είναι φτιαγμένοι και ποιος ο σκοπός για τον οποίο ζουν.
Όσο για την ψυχή, ο Μεθόδιος αναφέρει:
άνθρωπος δε αληθέστατα λέγεται κατά φύσιν ούτε ψυχή χωρίς σώματος ούτ’ αυ πάλιν σώμα χωρίς ψυχής, αλλά το εκ συστάσεως ψυχής και σώματος εις μίαν την του καλού μορφήν συντέθεν7.
Και όσο για την «ανθρώπινη σπίθα», που κατά τον Χαράρι δεν υπάρχει, η απάντηση είναι ότι:
«Μια Φλόγα είναι η ψυχή του ανθρώπου· ένα πύρινο πουλί, πηδάει από κλαρί σε κλαρί, από κεφάλι σε κεφάλι, και φωνάζει: “Δεν μπορώ να σταθώ, δεν μπορώ να καώ, κανένας δεν μπορεί να με σβήσει!”»8[9].
Σ.Ο.
Welcome To 2030: I Own Nothing, Have No Privacy And Life Has Never Been Better, https://www.forbes.com/sites/worldeconomicforum/2016/11/10/shopping-i-cant-really-remember-what-that-is-or-how-differently-well-live-in-2030/
Yuval Noah Harari, Homo Deus. Μια σύντομη ιστορία του μέλλοντος, μτφ.: Μ. Λαλιώτης, εκδ. Αλεξάνδρεια, σελ. 90.
Ό.π., σελ. 108.
Αυτόθι.
Πρόσφατο και σημαντικό παράδειγμα αποτελούν τα βαρυτικά κύματα, τα οποία ανιχνεύτηκαν από τον ανιχνευτή βαρυτικών κυμάτων το 2015, σε μια ημέρα σταθμό για την Φυσική επιστήμη. Σε κάθε περίπτωση, όσο το Παρατηρητήριο Βαρυτικών Κυμάτων LIGO δεν είχε μετρήσει ακόμη βαρυτικά κύματα, οπωσδήποτε δεν διέδιδε ότι αυτά δεν υπάρχουν!
Journal of the American Society for Psychical Reaserch, Vol.I, No 5, Μάιος 1907, https://diogenesii.files.wordpress.com/2014/04/duncan_macdougall_1907_-_21pp.pdf
Μεθόδιος Ολύμπου, εις: S. Methodii Opera et S. Methodivs Platoniyans, Edidit Albertvs Jahnivs, Pars I, Halis Saxonum, H.DCCC.LXV, σελ. 72.
Νίκος Καζαντζάκης, Ασκητική, εκδ. Ελένης Καζαντζάκη, Αθήνα 1971, Ε΄ έκδοση, σελ. 91.
Πηγή https://kvathiotis.substack.com/p/–980?s=r
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΑΡΘΡΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΑΘΙΩΤΗΣ, ΧΑΡΑΡΙ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
Ο Αριστοτέλης αναφέρει ότι τα “αυτοκινούμενα” διαθετουν ψυχή και τα άψυχα διέπονται από την ροπή.
Επίσης ψυχή φέρουν τα σώματα που: γεννιούνται- αναπτύσσονται- αναπαράγονται δίδοντας απογόνους-φθίνουν -αποθνήσκουν.
Με αυτό το σκεπτικό ως αυτοκινούμενα με ίδια βούληση είναι άνθρωποι, ζώα και φυτά. Σε ό,τι αφορά τα φυτά, είναι κι αυτά αυτοκινούμενα κι ας μην αλλάζουν κατά τόπον θέση. Η ανάπτυξη και στρεψη των φύλλων προς τον ήλιο αποτελεί κίνηση, καθώς έχουμε μεταβολή. Η μεταβολή θεωρουνταν κίνηση στην αρχαιοτητα.
Οι ψυχές ποιοτικά είναι εξελιγμένες ή λιγότερο εξελιγμένες, πχ άνθρωπος και φυτό, όμως δεν παύουν να υφίστανται.
Μια πέτρα δεν πληρεί τα ανωτέρω χαρακτηριστικά αυτοκίνησης, δεν αναπτύσσεται, δεν διδει απογόνους αφ εαυτής με γέννηση, οπότε διέπεται αναγκαστικά από την ροπή και ακολουθεί τους νόμους της βαρύτητας ή άσκησης δύναμης στο σώμα της, προκειμένου να κινηθεί.
Ένα όχημα, εχει μεν μέσα του την κίνηση, αλλά για να επιτευχθεί χρειάζεται ο οδηγός- χειριστής, οπότε το αυτοκίνητο δεν είναι αυτοκινούμενον, αλλα έτερο κινούμενον.
Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΙΚΟΣ ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ:
ΨΥΧΗ ΕΣΤΙΝ ΕΝΤΕΛΕΧΕΙΑ Η ΠΡΩΤΗ ΣΩΜΑΤΟΣ ΦΥΣΙΚΟΥ
ΔΥΝΑΜΕΙ ΖΩΗ ΕΧΟΝΤΟΣ
Τα ανωτέρω ισχύουν για τον κοσμο τον υλικό όπου υπαρχουν και λειτουργούν τα 4 στοιχεία. Εκεί που λειτουργεί ο Αιθέρας, εχουμε μόνο ενέργειες κι όχι υλοενέργειες. Παραπάνω ερμήνευσα τον ορισμό για υλοενεργειακά σώματα. Όμως ο ορισμός ισχύει κι ερμηνεύει και τον κόσμο των αϊδίων- ενεργειών..
Θα τολμήσω με φόβο και δέος να δωσω μια προσωπική ανάλυση του ορισμού, όσο πιο απλά γίνεται. Καθώς κάθε λέξη αποτελεί κώδικα, πρέπει να αποκωδικοποιηθούν οι λέξεις.
ΕΣΤΙΝ: με την κωδική λέξη εστίν δηλώνει πραγματική ύπαρξη στον κόσμο γεννέσεως και φθοράς με πύκνωση υλοενέργειας.
ΕΝΤΕΛΕΧΕΙΑ: μια λεξη πολυερμηνευμένη και δυσνόητη που δηλώνει τον τελικό σκοπό. Το τελικόν αίτιον, ένα εκ των 4 αιτίων και κατηγορημάτων του Ακίνητου Κινούντος. Υπεραπλουστευμένα και με κίνδυνο να υποπέσω σε δυσερμηνεία λόγω υπεραπλούστευσης αν και δεν θα το κάνω πιστεύω, εντελέχεια είναι το άριστον τέλος του προορισμού σώματος, η τέλεια επίτευξη του σκοπού ύπαρξης σώματος στον κόσμο γεννέσεως και φθοράς ακολουθώντας πάντα την μεσότητα σε ό,τι αφορά τις 12 Αρετές. Πχ η εντελέχεια ενός σπόρου λεμονιάς είναι αυτός να βλαστήσει μεσα στο χώμα, να γίνει δέντρο, να δώσει καρπούς που θα γίνουν νέα δέντρα, να γεράσει και τέλος να ξεραθεί επιστρέφοντας στην γη.
ΠΡΩΤΗ: η πρώτη και κυριώτατη. Η ανώτερη όλων. Αυτή που και ο Θεός θεωρεί θεμελιώδη και ουσιαστική
ΣΩΜΑ ΦΥΣΙΚΟ: καθε σώμα που υπάρχει στον υλικό μας κόσμο που υπόκεινται σε γέννεση, φθορά και θάνατο, αν πρόκειται για τον κόσμο μας. Υπάρχουν και σώματα εκτός κόσμου μας, αλλα δεν θα παω παρακάτω, μην μπερδευτούμε λόγω πολλων πληροφοριών.
ΔΥΝΑΜΕΙ: το σώμα που στο κατασκευαστικό του σχέδιο έχει δυνατότητες, που όμως ΔΕΝ έχει εκδηλώσει ακόμα. Αν τις εκδηλώσει, τότε λέμε οτι αυτές οι δυνατότητες είναι ΕΝΕΡΓΕΊΑ. Ένα παιδί είναι δεκτικό να μαθει να μιλά μια γλώσσα. Δυνάμει εχει στο κατασκευαστικό του σχέδιο την γλωσσολαλιά. Αν την εκδηλώσει είναι ανεργεία αυτή η δυνατότητα.
ΖΩΗ: το ΖΕΙΝ!!! Το να ζεις. Το να είσαι υπαρκτός και να φέρεις μέσα στο κατασκευαστικό σου σχέδιο την δυνατότητα ως όχημα-φορέας – δοχείον, να εγκατασταθεί μέσα σου ο σπινθήρ που θα σου δωσει την ιδιότητα της αυτοκίνησης!!!!
Ζωή είναι ένα εκ των πολλαχώς λεγομένων και έχει πολλές ερμηνευτικές προσεγγίσεις, πολλές δυνατότητες. Πηρα μία εξ αυτών.
ΕΧΟΝΤΟΣ: εκ του ΕΧΕΙΝ, μια εκ των 10 Αριστοτελικών κατηγοριών. Έχειν είναι χονδρικά το εφόδιο, η σωματική προίκα. Έχεις χέρια, ήπαρ, νόηση. Τα εφόδια ενός σώματος που εκ φύσεως υπάρχουν στο κατασκευαστικό του σχέδιο. Πχ ένα κατάβι στα σχέδια του έχει κουπιά, προπέλα, πανιά, μηχανή.
Όλος μαζί τώρα ο ορισμός της ψυχής σε ελεύθερη ερμηνεία:
ΨΥΧΗ είναι η Θεϊκή Ενέργεια (δώρο ομοούσιό του) που χαρίζεται βουλήσει Θεού σε ένα σώμα, στον κόσμο γεννεσεως και φθοράς, προκειμένου αυτό (το σώμα) να καταστεί έλλογο κι αυτοκινούμενο κατά ποιοτική ομοίωση Θεού.
Κι επειδή η ΕΝΤΕΛΕΧΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΒΑΡΕΙΑ ΛΕΞΗ, θα παμε και παρακάτω, λέγοντας οτι εφ οσον φέρεις την ΠΡΩΤΗ ΕΝΤΕΛΕΧΕΙΑ, άρα δυνάμει έχεις την ικανότητα ( στο χέρι σου είναι να την καλλιεργήσεις) να αποθεωθείς και να επιστρέψεις στον Θεό, ως πνευματικό ενεργειακό του τέκνο, μετα την συντομη παρουσια σου στον υλικό κόσμο.
Με όλα αυτά, ο κυριούλης εκ χαζαρίας παραπάνω μπουρδολογεί, θεωρώντας ότι δεν υπάρχει ψυχη. Η Φυση ολόκληρη βοά για την υπαρξη ψυχής και την ΕΝΘΕΟΤΗΤΑ ΑΥΤΗΣ!
Εξαιρετική ανάλυση, για όλους εμάς, εκτός του κυριούλη/κυριούλας εκ χαζαρίας.
Εμ! Είμαι σαν τον Ιανό… Έχω δύο πρόσωπα. Έναν φιλόσοφο κι εναν κοπρίτη μέσα στο κεφάλι μου!
Καταπληκτικό το άρθρο!!! Μπράβο!!!
Και τα δυο χρειάζονται… τα κοπριτάκια, είναι πολύ χαριτωμένα… χαχαχαχα
Ο Χαράρι χάζαρος δεν είναι; Το λεει και το επίθετό του! Δεν τον έβρισα Καλλιόπη μου! Αντε και κυριος. Όχι κυριούλης!
Καλέ, εγώ είπα … κυριούλα… αφού επιδεικνύει και τον γκόμενο…
Προσοχή: Το άρθρο που αναδημοσιεύεται εδώ είναι γραμμένο από την Σ.Ο., όχι από τον Κωνσταντίνο Βαθιώτη. Στο τέλος του κειμένου υπήρχαν τα αρχικά Σ.Ο. Όπως και να’ χει, ευχαριστώ για την αναδημοσίευση.
Ευχαριστώ για την διευκρίνιση, γιατί δεν ήταν ευδιάκριτο ότι άλλος ήταν ο συγγραφέας του άρθρου.
Θα θυμισω στον κομπλεξικο χαραρι,το μυστηριακο γεγονος της Μεταμορφωσης του Σωτηρος.Αλλα επειδη ειμαι σιγουρος πως θα αντιτεινει το ηλιθιο επιχειρημα οτι δεν υπαρχει Χριστος,θα του προτεινα να διαβασει προσεχτικα,το απιθανο βιβλιο του σημαντικοτερου ισως φιλοσοφου-ανθρωπολογου του 20ου αιωνα Καρλος Καστανιεδα,”η Εσωτερικη φλογα”,οπου αναλυει με εναν μοναδικο τροπο το μυστηριο της υπαρξης.Βεβαια,αυτος ο τενεκες ο χαραρι,ξερει οτι ολα αυτα που αραδιαζει ειναι οι μεγαλυτερες ανοησιες.Αλλωστε ολο το αφηγημα αυτων των λεχριτων ειναι μια απυθμενη ηλιθιοτητα,που δυστυχως κινδυνευει να κατακτησει την ανθρωποτητα.Αλλα το εχω ξαναγραψει,η πιο σκοτεινη πλευρα του ανθρωπου,ειναι ακριβως αυτο….η απυθμενη βλακεια του.Ειναι απειρως πιο ελκυστικο να πιστευεις στο μυστηριο του Συμπαντος και της Υπαρξης,παρα σ`αυτες τις σαχλαμαρες του καθυστερημενου χαραρι.
Δημήτρη, δυστυχώς τα πιστεύει αυτά που λέει… έτσι όπως αυτά τα ερπετά πιστεύουν πως είναι θεοί κι όλη η ανθρωπότητα, ζώα… γκόιμ, δηλαδή… Οπότε ότι και να του προτείνεις, ακόμα και μπροστά σου να τον είχες (που δεν θα το ευχόμουν ποτέ, γιατί θα ήταν σαν να σ’ επισκέφθηκε ο ίδιος ο έξω από εδώ) πάλι δεν θα καταλάβαινε τι του λες…
Αυτά τα κτήνη, είναι άψυχα… παραδομένα στον σατανά.
Παντως κ.Καλλιοπη δεν θα καλοπερνουσε,αυτο ειναι το μονο σιγουρο.
Είμαι απόλυτα βέβαιη γι αυτό, Δημήτρη
O KOΛΛΗΤΟΣ ΤΟΥ KU LEE
Χαράρι: «Για τους άχρηστους, η καλύτερη εικασία μου προς το παρόν είναι..»
https://www.youtube.com/watch?v=28Y6QnNAJac
ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΠΟΥΤΣΑ(ΟΥΚΡΑΝΙΑ)???
https://www.eyewideopen.org/?p=3701