Οικονομική Καταστροφή: Το Πραγματικό “Long COVID”

Μετάφραση: Απολλόδωρος

4 Μαΐου 2022,  Colin Todhunter, OffGuardian, Διαβάστε το εδώ

____________

Η “πανδημία” έχει ήδη βυθίσει στη φτώχεια ένα τέταρτο του δισεκατομμυρίου ανθρώπων και τα “δάνεια Covid” του ΔΝΤ πρόκειται να τα κάνουν όλα πολύ χειρότερα.

Υπάρχει μια τρομακτική προοπτική ότι πάνω από ένα τέταρτο του δισεκατομμυρίου περισσότεροι άνθρωποι θα πέσουν σε ακραία επίπεδα φτώχειας μόνο το 2022. Χωρίς άμεση ριζοσπαστική δράση, θα μπορούσαμε να γίνουμε μάρτυρες της πιο βαθιάς κατάρρευσης της ανθρωπότητας στην ακραία φτώχεια και τον πόνο από τότε που θυμόμαστε.

Αυτό αναφέρει η εκτελεστική διευθύντρια της Oxfam International, Gabriela Bucher.

Η ίδια προσθέτει ότι το σενάριο αυτό γίνεται ακόμη πιο αρρωστημένο, δεδομένου ότι τρισεκατομμύρια δολάρια έχουν καταληφθεί από μια μικρή ομάδα ισχυρών ανδρών που δεν ενδιαφέρονται να ανακόψουν αυτή την πορεία.

Στην έκθεσή της με τίτλο: ‘The Inequality Virus’ (“Ο ιός της ανισότητας”), τον Ιανουάριο του 2021, η Oxfam ανέφερε ότι ο πλούτος των δισεκατομμυριούχων του κόσμου αυξήθηκε κατά 3,9 δισ. δολάρια μεταξύ 18 Μαρτίου και 31 Δεκεμβρίου 2020. Ο συνολικός τους πλούτος ανερχόταν τότε σε 11,95tn δολάρια, μια αύξηση 50% σε μόλις 9,5 μήνες.

Το 2021, μια επισκόπηση της Oxfam για τα δάνεια COVID-19 του ΔΝΤ έδειξε ότι 33 αφρικανικές χώρες ενθαρρύνονταν να ακολουθήσουν πολιτικές λιτότητας. Και αυτό παρά τις έρευνες του ίδιου του ΔΝΤ που δείχνουν ότι η λιτότητα επιδεινώνει τη φτώχεια και την ανισότητα.

Μόλις λίγες ημέρες μετά το κλείσιμο της παγκόσμιας οικονομίας τον Απρίλιο του 2020, η Wall Street Journal έγραψε τον τίτλο: “Το ΔΝΤ, η Παγκόσμια Τράπεζα αντιμετωπίζουν κατακλυσμό αιτημάτων βοήθειας από τον αναπτυσσόμενο κόσμο”. Δεκάδες χώρες ζητούσαν διασώσεις και δάνεια από χρηματοπιστωτικά ιδρύματα με 1,2 τρισεκατομμύρια δολάρια προς δανεισμό.

Πριν από αυτό, στα τέλη Μαρτίου, ο πρόεδρος του Ομίλου της Παγκόσμιας Τράπεζας David Malpass δήλωσε ότι οι φτωχότερες χώρες θα “βοηθηθούν” να ορθοποδήσουν μετά τα διάφορα λουκέτα που σχετίζονται με το COVID. Ωστόσο, η όποια βοήθεια θα γινόταν υπό τον όρο ότι θα ενσωματώνονταν περαιτέρω νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις.

Ο Malpass δήλωσε:

“Για τις χώρες που έχουν υπερβολικές ρυθμίσεις, επιδοτήσεις, καθεστώτα αδειοδότησης, εμπορική προστασία ή δικομανία ως εμπόδια, θα συνεργαστούμε μαζί τους για να προωθήσουμε τις αγορές, τις επιλογές και τις ταχύτερες προοπτικές ανάπτυξης κατά τη διάρκεια της ανάκαμψης.

Δύο χρόνια μετά και είναι σαφές τι πραγματικά σημαίνουν οι “μεταρρυθμίσεις“. Σε δελτίο τύπου που εκδόθηκε στις 19 Απριλίου 2022, η Oxfam International επιμένει ότι το ΔΝΤ πρέπει να εγκαταλείψει τις απαιτήσεις για λιτότητα, καθώς η κρίση του κόστους ζωής συνεχίζει να αυξάνει την πείνα και τη φτώχεια παγκοσμίως.

Σύμφωνα με την ανάλυση της Oxfam, 13 από τα 15 δανειακά προγράμματα του ΔΝΤ που αποτέλεσαν αντικείμενο διαπραγμάτευσης κατά τη διάρκεια του δεύτερου έτους του COVID απαιτούν νέα μέτρα λιτότητας, όπως φόρους στα τρόφιμα και τα καύσιμα ή περικοπές δαπανών που θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο ζωτικές δημόσιες υπηρεσίες. Το ΔΝΤ ενθαρρύνει επίσης έξι επιπλέον χώρες να υιοθετήσουν παρόμοια μέτρα.

Η Κένυα και το ΔΝΤ συμφώνησαν σε ένα δανειακό πρόγραμμα ύψους 2,3 δισ. δολαρίων το 2021, το οποίο περιλαμβάνει τριετές πάγωμα των μισθών του δημόσιου τομέα και αύξηση των φόρων στο μαγειρικό αέριο και τα τρόφιμα. Περισσότεροι από τρία εκατομμύρια Κενυάτες αντιμετωπίζουν οξεία πείνα, καθώς οι ξηρότερες συνθήκες των τελευταίων δεκαετιών εξαπλώνουν μια καταστροφική ξηρασία σε ολόκληρη τη χώρα. Η Oxfam αναφέρει ότι σχεδόν τα μισά νοικοκυριά στην Κένυα αναγκάζονται να δανείζονται τρόφιμα ή να τα αγοράζουν με πίστωση.

Την ίδια στιγμή, εννέα χώρες, μεταξύ των οποίων το Καμερούν, η Σενεγάλη και το Σουρινάμ, καλούνται να εισαγάγουν ή να αυξήσουν την είσπραξη του ΦΠΑ, ενός φόρου που επηρεάζει δυσανάλογα τους ανθρώπους που ζουν σε συνθήκες φτώχειας.

Στο Σουδάν, σχεδόν το ήμισυ του πληθυσμού ζει σε συνθήκες φτώχειας. Ωστόσο, του έχει ζητηθεί να καταργήσει τις επιδοτήσεις καυσίμων, οι οποίες θα πλήξουν τους φτωχότερους. Μια χώρα που ήδη ταλανίζεται από τις περικοπές της διεθνούς βοήθειας, την οικονομική αναταραχή και την αύξηση των τιμών για τα καθημερινά βασικά αγαθά, όπως τα τρόφιμα και τα φάρμακα. Περισσότεροι από 14 εκατομμύρια άνθρωποι χρειάζονται ανθρωπιστική βοήθεια (σχεδόν ένας στους τρεις ανθρώπους) και 9,8 εκατομμύρια είναι επισιτιστικά ανασφαλείς στο Σουδάν.

Επιπλέον, 10 χώρες είναι πιθανό να παγώσουν ή να περικόψουν μισθούς και θέσεις εργασίας στον δημόσιο τομέα, γεγονός που θα μπορούσε να σημαίνει χαμηλότερη ποιότητα εκπαίδευσης και λιγότερους νοσηλευτές και γιατρούς σε χώρες που ήδη έχουν έλλειψη προσωπικού υγείας. Σκεφτείτε ότι η Ναμίμπια είχε λιγότερους από έξι γιατρούς ανά 10.000 κατοίκους στις αρχές του 2020.

Πριν από το Covid, η κατάσταση ήταν αρκετά άσχημη. Το ΔΝΤ είχε προωθήσει σταθερά μια πολιτική ατζέντα που βασιζόταν σε περικοπές στις δημόσιες υπηρεσίες, αυξήσεις στους φόρους που πλήρωναν οι φτωχότεροι και κινήσεις υπονόμευσης των εργασιακών δικαιωμάτων και της προστασίας των εργαζομένων. Ως αποτέλεσμα, το 52% των Αφρικανών δεν έχει πρόσβαση σε υγειονομική περίθαλψη και το 83% δεν έχει δίχτυ ασφαλείας για να στηριχθεί σε περίπτωση που χάσει τη δουλειά του ή αρρωστήσει.

Ο Nabil Abdo, ανώτερος σύμβουλος πολιτικής της Oxfam International, λέει:

Το ΔΝΤ πρέπει να αναστείλει τους όρους λιτότητας για τα υφιστάμενα δάνεια και να αυξήσει την πρόσβαση σε χρηματοδότηση έκτακτης ανάγκης. Θα πρέπει να ενθαρρύνει τις χώρες να αυξήσουν τους φόρους για τους πλουσιότερους και τις επιχειρήσεις, ώστε να αναπληρώσουν τα εξαντλημένα ταμεία και να συρρικνώσουν τη διευρυνόμενη ανισότητα”.

Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί τι θα μπορούσε να επιτευχθεί. Για παράδειγμα, η Αργεντινή έχει εισπράξει περίπου 2,4 δισεκατομμύρια δολάρια από τον εφάπαξ φόρο πλούτου της πανδημίας

. Η Oxfam εκτιμά ότι ένας “φόρος πανδημικών κερδών” σε 32 υπερκερδοφόρες παγκόσμιες εταιρείες θα μπορούσε να αποφέρει έσοδα 104 δισεκατομμυρίων δολαρίων μόνο το 2020.

Πολλές κυβερνήσεις πλησιάζουν στη χρεοκοπία και αναγκάζονται να περικόψουν τις δημόσιες δαπάνες για να πληρώσουν τους πιστωτές και να εισάγουν τρόφιμα και καύσιμα. Οι φτωχότερες χώρες του κόσμου πρόκειται να πληρώσουν 43 δισεκατομμύρια δολάρια σε αποπληρωμές χρέους το 2022, τα οποία διαφορετικά θα μπορούσαν να καλύψουν το κόστος των εισαγωγών τους σε τρόφιμα. Οι κολοσσοί του πετρελαίου και του φυσικού αερίου αναφέρουν κέρδη ρεκόρ, ενώ παρόμοιες τάσεις αναμένεται να εκδηλωθούν και στον τομέα των τροφίμων και των ποτών.

Η Oxfam και η Development Finance International (DFI) αποκάλυψαν επίσης ότι 43 από τα 55 κράτη μέλη της Αφρικανικής Ένωσης αντιμετωπίζουν περικοπές δημοσίων δαπανών συνολικού ύψους 183 δισεκατομμυρίων δολαρίων κατά την επόμενη πενταετία.

Η Oxfam αναφέρει ότι, παρά το γεγονός ότι το κόστος του COVID συσσωρεύεται και ο πλούτος των δισεκατομμυριούχων αυξήθηκε περισσότερο μετά το COVID από ό,τι τα προηγούμενα 14 χρόνια μαζί, οι κυβερνήσεις – με λίγες εξαιρέσεις – δεν κατάφεραν να αυξήσουν τους φόρους για τους πλουσιότερους.

Η Gabriela Bucher απορρίπτει κάθε άποψη ότι οι κυβερνήσεις δεν έχουν τα χρήματα ή τα μέσα για να βγάλουν όλους τους ανθρώπους από τη φτώχεια και την πείνα και να εξασφαλίσουν την υγεία και την ευημερία τους. Λέει ότι η G20, η Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ πρέπει να διαγράψουν αμέσως τα χρέη και να αυξήσουν τη βοήθεια προς τις φτωχότερες χώρες και να δράσουν για να προστατεύσουν τους απλούς ανθρώπους από μια καταστροφή που μπορεί να αποφευχθεί.

Ο Nabil Abdo λέει:

Η πανδημία δεν έχει τελειώσει για το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου. Οι αυξανόμενοι λογαριασμοί ενέργειας και οι τιμές των τροφίμων πλήττουν περισσότερο τις φτωχές χώρες. Χρειάζονται βοήθεια για να ενισχύσουν την πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες και κοινωνική προστασία, όχι σκληρές συνθήκες που κλωτσάνε τους ανθρώπους όταν είναι πεσμένοι”.

Η “πανδημία” δεν έχει τελειώσει για το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου – σίγουρα. Οι άνθρωποι πολύ συχνά συγχέουν τις επιπτώσεις των πολιτικών που σχετίζονται με το COVID με τις επιπτώσεις του ίδιου του COVID. Είναι αυτές οι πολιτικές που έχουν προκαλέσει τη συνεχιζόμενη καταστροφή σε ζωές και μέσα διαβίωσης.

Αυτό στο οποίο κατέληξαν είναι μια διάσωση πολλών τρισεκατομμυρίων δολαρίων για μια καπιταλιστική οικονομία που βρισκόταν σε κατάρρευση πριν από το COVID. Αυτό ήρθε με τη μορφή τρισεκατομμυρίων δολαρίων που διοχετεύθηκαν στις χρηματοπιστωτικές αγορές από τη Fed των ΗΠΑ (κατά τους μήνες πριν από τον Μάρτιο του 2020) και την “ανακούφιση από το COVID”.

Καθώς οι πλουσιότεροι άνθρωποι του κόσμου γέμισαν ακόμη περισσότερο τις τσέπες τους τα τελευταία δύο χρόνια, τα δάνεια του ΔΝΤ για την COVID συσσωρεύουν τώρα περισσότερη δυστυχία σε μερικούς από τους φτωχότερους ανθρώπους του κόσμου. Γι’ αυτούς, η “μακρά COVID” είναι η σκληρή λιτότητα – η “νέα κανονικότητά” τους.

Όλα αυτά προκύπτουν από πολιτικές που υποτίθεται ότι εφαρμόστηκαν για την προστασία της δημόσιας υγείας – ένας ισχυρισμός που ακούγεται όλο και πιο κούφιος μέρα με τη μέρα.

——————

Δικτυογραφία :

Economic Devastation: The Real “Long COVID” – OffGuardian

https://off-guardian.org/2022/05/04/economic-devastation-the-real-long-covid/