Οι μικροί πόνοι φλυαρούν οι μεγάλοι σωπαίνουν!

Οι μικροί πόνοι φλυαρούν οι μεγάλοι σωπαίνουν!

25 Αυγούστου, 2020 0 Από Καλλιόπη Σουφλή
Προβολές:114
Μοίρασέ το

 

Μη ξεχνάμε ποτέ ότι έχουμε την μεγαλύτερη ευκαιρία να αφήσουμε το σημάδι μας σε αυτή την ζωή..

Να παραμερίσουμε τους φόβους μας και τους πόνους.

 

 

Ο πόνος, έχει τον τρόπο του να σ’ αλλάζει…

Σε κάνει να βλέπεις διαφορετικά τη ζωή… να κοιτάς κατάματα τους ανθρώπους και να μιλάς…

Να μιλάς για τους πόνους σου για να τους ξορκίσεις…

 

Καλλιόπη

 

Γράφει η Παναγοπούλου Έφη

Οι μικροί πόνοι φλυαρούν οι μεγάλοι σωπαίνουν, με μια εκκωφαντική σιωπή που σου τσακίζει τα κόκκαλα, σε κάνει να παραμιλάς!
Μια σιωπή που το είναι σου βρυχάται και εσύ μουγκός, ανήμπορος να φωνάξεις δυνατά, να βγει όλο το συναίσθημα που σε τρώει.

Οι μικροί πόνοι σκορπίζονται από φλυαρία.
Κουτσομπολεύουν το συναίσθημα πιστεύοντας ότι έτσι θα το πληγώσουν, θα το κατακερματίσουν!
Προχωράνε μπροστά και δίνουν χώρο στη καρδιά να γελάσει, να νοιώσει, να πετάξει ,να χαρεί!

Οι μεγάλοι πόνοι σταματάνε το χρόνο ακριβώς την στιγμή που η ψυχή πληγώθηκε!
Ακριβώς την στιγμή που το συναίσθημα τσαλαπατήθηκε και έχασε την αξιοπρέπεια του και έτσι το συναίσθημα μαζί με τον πόνο μπαίνουν σε ένα ωραιότατο κουτάκι στο μυαλό, που κλείνει με πολλές κλειδαριές!

Σάμπως θαρρείς το φυλάκισες; Φυλακίζεται ο πόνος νομίζεις;
Δεν θα ανοίξει ποτέ και για κανέναν λόγο σκέφτεσαι..

Ο πόνος όμως έχει μεγάλη δρασκελιά!
Και όσο εσύ σιωπείς, αυτός ανοιγοκλείνει το κουτί σου οπότε θέλει, καθορίζει την συνέχεια σου και τα μονοπάτια σου!

Δεν σε κάνει να βλέπεις καθαρά και αξιόπιστα ποιοι είναι αληθινοί γύρω σου!
Ο πόνος σε βάζει σε πλάνη όσο εσύ νομίζεις ότι σιωπάς, σου δίνει λάθος εικόνες λάθος χρώματα λάθος ταξίδια!

Τι λες ήρθε η ώρα να ανοίξεις το κουτάκι σου;
Να αφήσεις τον πόνο να πάρει δρόμο από μέσα σου!

Άλλωστε μη ξεχνάμε ποτέ ότι έχουμε την μεγαλύτερη ευκαιρία να αφήσουμε το σημάδι μας σε αυτή την ζωή..

Να παραμερίσουμε τους φόβους μας και τους πόνους.
Να γεμίσουμε εικόνες, ταξίδια, γεύσεις, να φτάνει το πόδι μας μέχρι τα σκεπάσματα μας, να είμαστε ευγνώμονες για ό,τι έχουμε και για ό,τι δεν έχουμε..

Πόσα υπέροχα θα ήταν όλα αν το βλέπαμε έτσι;
Η ζωή είναι λίγη και πρέπει να την ζήσουμε όπως μας αξίζει!

 

Πηγή

Προβολές : 114


Μοίρασέ το:



Ετικέτες:

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ


Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
  • Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
  • Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
  • Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
  • Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
  • Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.

Διαβάστε ακόμα