Ο Μαύρος Πάνθηρας είναι μια εβραϊκή δημιουργία και αποσκοπεί να υποτιμήσει Τον Χριστό και να προαναγγείλλει τον ΜΕΣΣΙΑΝΙΣΜΟ!!!

«Εκτός από ένα ορόσημο της ποπ κουλτούρας, το ντεμπούτο του Black Panther ήρθε σε μια κρίσιμη καμπή στις μαύρες-εβραϊκές σχέσεις.

Τα χρόνια μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μέχρι το 1966 περίπου αναφέρονται ως «χρυσή εποχή» στη σχέση μεταξύ των δύο ομάδων…

«Ο απόηχος της νίκης του Ισραήλ στον Πόλεμο των Έξι Ημερών του 1967 πρόσθεσε διακριτικά τον διαχωρισμό των ομάδων. Το Ισραήλ απέκρουσε επιθέσεις από πολλούς από τους γείτονές του στη Μέση Ανατολή, οι οποίες άφησαν το Ισραήλ να έχει τον έλεγχο των Αράβων που ζούσαν στη Λωρίδα της Γάζας, στη χερσόνησο του Σινά και στην περιοχή γνωστή ως Δυτική Όχθη.

«Ήταν ένα σημείο καμπής στον τρόπο με τον οποίο πολλές ομάδες – συμπεριλαμβανομένων των μαύρων, που συμπαθούσαν άλλες ομάδες που θεωρούσαν καταπιεσμένες – έβλεπαν το Ισραήλ και με τη σειρά τους ορισμένους Αμερικανοεβραίους.

«Ίσως ο «Μαύρος Πάνθηρας» αντιπροσωπεύει μια ευκαιρία για θεραπεία. Οι δημιουργοί της ταινίας και αρκετοί μαύροι συγγραφείς επαίνεσαν τον Lee και τον Kirby για το ότι προσέγγισαν το μη-λευκό κοινό και φαντάζονταν μια ενδυναμωμένη αφρικανική κουλτούρα απαλλαγμένη από την αποικιοκρατία».

Από επιστημονική και ιστορική άποψη, η βιομηχανία των κόμικς στην Αμερική ήταν σχεδόν αποκλειστικά μια εβραϊκή δημιουργία. [1] Ο Will Eisner, ο Jack Kirby, ο Bob Kane, ο Stan Lee, ο Joe Simon, ο Marvin A. Wolfman και πολλοί άλλοι συγγραφείς και καλλιτέχνες κόμικς ήταν όλοι Εβραίοι.

Το πιο σημαντικό, οι χαρακτήρες υπερήρωων όπως ο Σούπερμαν έχουν μια «Πρόσωπο WASP», αλλά είναι βασικά Εβραίοι. Αυτό προέρχεται από την Jerusalem Post . [2] Ο Σούπερμαν, όπως δήλωσε η Post , είναι ένας «Σούπερ Εβραίος», [3] που σημαίνει ότι είναι ένας στρατιωτικός ηγέτης και μεσσιανική φιγούρα που προσπαθεί να επιφέρει το tikkum olam , τη θεραπεία του κόσμου.

Οι χαρακτήρες των υπερήρωων φιλοδοξούν να κάνουν το καλό, αλλά το κάνουν διακριτικά με τρόπους που τους φέρνουν σε σύγκρουση με τον ενσαρκωμένο Λόγο. Στην πραγματικότητα, οι χαρακτήρες υπερήρωες έπρεπε να αντικαταστήσουν τον ενσαρκωμένο Logos.

Οι Εβραίοι συγγραφείς Christopher Knowles και Joseph Michael Linsner έχουν σημειώσει ότι ορισμένοι υπερήρωες είχαν συλληφθεί ως μια μορφή μεσσία, στην ουσία, «ο νέος Χριστός». [4] Ο  

σκηνοθέτης Zack Snyder επιβεβαίωσε έμμεσα αυτή την άποψη όταν είπε:

«Νομίζω ότι η σχέση μεταξύ Ιησού και Σούπερμαν δεν είναι κάτι που εφεύραμε σε αυτήν την ταινία [ Man of Steel ], είναι ένα πράγμα για το οποίο έχει συζητηθεί από τη δημιουργία του Σούπερμαν…» [5]

Σε παρόμοιο τρόπο, ο Αυστραλός συγγραφέας Anton Karl Kozlovic δήλωσε:

«Ο Σούπερμαν ήταν το φανταστικό, κοσμικό ισοδύναμο του [Χριστός]…Ο τίτλος-ονομασία «Σούπερμαν» ήταν επίσης ισοδύναμος με τον τίτλο του Ιησού «Χριστός»» [6]

Μέρος της δουλειάς του Σούπερμαν είναι να καταπολεμήσει έμμεσα τον αντισημιτισμό και να δημιουργήσει μια κουλτούρα φιλοσημιτισμού. Ο Λάρι Τάι του Jewish Daily Forward υποστηρίζει ότι «ο δημιουργός του Σούπερμαν, Τζέρι Σίγκελ, αναγνωρίζει σε ένα αδημοσίευτο απομνημονευτικό του βιβλίο ότι επηρεάστηκε έντονα από τον αντισημιτισμό που είδε και ένιωσε και ότι ο Σάμσον ήταν πρότυπο για τον Σούπερμαν». [7]

Ο Tye συνέχισε:

«Η έκρηξη του Κρυπτόνου φέρνει στο νου εικόνες από τη μυστικιστική Καμπάλα όπου το θεϊκό σκεύος καταστράφηκε και οι Εβραίοι καλούνταν να κάνουν  tikkun olam , επισκευάζοντας το σκάφος και τον κόσμο. Κανείς δεν έκανε κάτι παραπάνω από τον Άνθρωπο από τη Μητρόπολη». [8]

Στη συνέχεια, ο Tye ρίχνει την πολιτική βόμβα: Ο Σούπερμαν είναι «τόσο άφθαρτος όσο και το Γκόλεμ – και αποτελεί έμπνευση για κάθε Εβραίο βυθισμένο που ήξερε ότι υπήρχε ένα σούπερ ον μέσα του». [9]

Στην εβραϊκή λαογραφία, ένα golem είναι ένα εβραϊκό τέρας που ζωντανεύει για να χτυπήσει όλους τους αντιληπτούς εχθρούς του εβραϊκού λαού. Η  Νέα Εβραϊκή Εγκυκλοπαίδεια  δηλώνει ότι αυτός ο άψυχος χαρακτήρας μπορεί να είναι

«Δόθηκε τεχνητή ζωή με τη βοήθεια της μαγείας ή τη χρήση ενός Θεϊκού ονόματος… Η έννοια του Golem ως τεχνητά δημιουργημένου ανθρώπου με υπερφυσικά μέσα ήταν ευρέως αποδεκτή κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα.

«Σύμφωνα με το μύθο, το πιο διάσημο Golem δημιουργήθηκε τον 16ο αιώνα από τον Judah Low της Πράγας, έναν από τους μεγάλους ραβίνους. Ο ρητός σκοπός αυτών των ζωντανών αυτόματων ήταν να προστατεύσουν τους Εβραίους από απειλητικούς κινδύνους…

«Η εβραϊκή λαογραφία έχει πολλές ιστορίες Γκόλεμ και πολλά σύγχρονα λογοτεχνικά έργα έχουν γραφτεί με αυτό το θέμα». [10]

Αυτός είναι αναμφισβήτητα ένας λόγος για τον οποίο ο Σούπερμαν λατρεύεται ως θεός στο Batman vs. Όπως επισημαίνει ο E. Michael Jones το 2008:

Ο «Superman» είναι μια φιγούρα κόμικ που δημιουργήθηκε στην Αμερική κατά τη διάρκεια της Ύφεσης από τους Jerry Siegel και Joe Schuster, Εβραίους της ανατολικής Ευρώπης που δεν μπορούσαν να διαγράψουν την ιδέα ενός Μεσσία από τη συνείδησή τους». [11]

Επιπλέον, εφόσον ο ενσαρκωμένος Λόγος λείπει ουσιαστικά από το είδος των υπερήρωων, και εφόσον το ίδιο το χρονικό των υπερηρώων είναι «ο νέος Χριστός», τότε ό,τι είναι πάνω είναι κάτω και ό,τι είναι κάτω είναι πάνω. Στην πραγματικότητα, αν ήταν στο χέρι του Frank Miller, ο Batman θα μπορούσε να είναι ομοφυλόφιλος. Κάποιοι υποστήριξαν ότι «ο Μπάτμαν και ο Τζόκερ έχουν ιστορικό ομο-κοινωνικής/σεξουαλικής στοργής ο ένας προς τον άλλον». [12]

Την ίδια θέση παίρνει και ο συγγραφέας κόμικς  Γκραντ Μόρισον , ο οποίος είναι  αποκρυφιστής και οπαδός του σατανιστή Άλιστερ Κρόουλι .

Ο Μόρισον είπε στους  LA Times  το 2010:

«Ο Μπάτμαν μπορεί να αντέξει τα πάντα. Μπορείς να κάνεις κωμωδία Batman, μπορείς να κάνεις gay Batman… όλα λειτουργούν. Είναι κάτι εγγενές στον χαρακτήρα. Είναι τόσο περίεργο και εκπληκτικό». [13]

Ο Μόρισον ανέπτυξε αλλού:

«Είναι πολύ πλουτωνικός με την έννοια ότι είναι πλούσιος και επίσης με την έννοια ότι είναι σεξουαλικά αποκλίνων. Το Gayness είναι ενσωματωμένο στον Batman.

Δεν χρησιμοποιώ το gay με την υποτιμητική έννοια, αλλά ο Batman είναι πολύ, πολύ γκέι. Απλώς δεν υπάρχει αμφιβολία.

Προφανώς ως φανταστικός χαρακτήρας προτίθεται να είναι ετεροφυλόφιλος, αλλά η βάση της όλης ιδέας είναι εντελώς γκέι». [14]

Με απλά λόγια, το είδος υπερηρώων προαναγγέλλει μια μεσσιανική εποχή – μια εποχή στην οποία το Golem θα καταστρέψει τον «αντισημιτισμό» και τον «ρατσισμό». Αλλά για να πραγματοποιήσουν αυτή την κοσμοθεωρία, οι χαρακτήρες υπερήρωες πρέπει να απαλείψουν διακριτικά ή έμμεσα την ιδέα του Λόγου από το μυαλό των μαζών.

Θυμάστε οι Φαρισαίοι και οι εβραϊκές μάζες ήθελαν μια εξέγερση με το όνομα Βαραββάς αντί για έναν σταυρωμένο Μεσσία τον πρώτο αιώνα; [15]

Θυμάστε ότι προσκολλήθηκαν στο Simon bar Kokhba αντί να υποταχθούν στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία;

Θυμάστε ότι η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία συνέτριψε το μπαρ Kokhba και τελικά έδωσε ένα θανατηφόρο πλήγμα στους επόμενους Εβραίους στρατιωτικούς μεσσίες; [16]

Οι δημιουργοί των κόμικς έπρεπε να εφεύρουν έναν ισχυρό ηγέτη που δεν είχαν ποτέ εδώ και αιώνες. Επομένως, φανταστικές φιγούρες όπως ο Batman, ο Superman, ο Spiderman, ο Iran Man, ο Thor, ο Captain America, ο Hulk, ο Ant-Man, το Green Lantern, ο The Flash, ο Dr. Strange, ο Daredevil, ο Deadpool και τώρα ο Black Panther ταιριάζουν. Τι κοινό έχουν όλα αυτά;

Το είδος των υπερήρωων επινοήθηκε από ανθρώπους που απέρριψαν κατηγορηματικά και μεταφυσικά τον Λόγο στο κατανοητό σύμπαν. Αυτή η κοσμοθεωρία έχει πάντα επηρεάσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τη δουλειά ανθρώπων όπως ο Stan Lee και άλλοι. Όπως το θέτει ο E. Michael Jones,

«Ο Εβραίος Μεσσίας είναι, με άλλα λόγια, ο Σούπερμαν, δηλαδή μια καρικατούρα του πραγματικού Μεσσία που απέρριψαν.

Ο υπερήρωας είναι ο Εβραίος Μεσσίας που φέρνει το tikkun olam , τη θεραπεία του κόσμου, σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης, αλλά με έναν μη κομμουνιστικό τρόπο που δεν έθεσε σε κίνδυνο τη θέση του ως καλός Αμερικανός». [17]

*************************************

Αυτό μας επαναφέρει στη διατριβή αυτού του άρθρου.

Ο Μαύρος Πάνθηρας, ο οποίος έχει επαινεθεί πολύ, [18] επιδιώκει να προωθήσει τη μεσσιανική πολιτική, ιδιαίτερα στον πολιτισμικό πόλεμο. Όπως όλες οι άλλες φανταστικές φιγούρες που προσπαθούν να μιμηθούν τον θάνατο και την ανάσταση του Χριστού, ο Μαύρος Πάνθηρας με διάφορους τρόπους προσπαθεί να κάνει το ίδιο.

Ο κύριος χαρακτήρας, ο T’Challa, πρέπει να πιει το νέκταρ ενός μυστικιστικού λουλουδιού για να κατοικήσει στο πνεύμα των προγόνων του.

Αυτό το μυστικιστικό ποτό, γνωστό και ως το βότανο σε σχήμα καρδιάς, του δίνει απίστευτες δυνάμεις, αντανακλαστικά και αντοχή, που του επιτρέπουν να πολεμά αβίαστα τους εχθρούς. Ο

χαρακτήρας πρέπει επίσης να περάσει από το «προγονικό επίπεδο» για να συναντήσει τον πατέρα του, κάτι που είναι μέρος της διαδικασίας για να γίνει ο Μαύρος Πάνθηρας.

Ο χαρακτήρας πρέπει να ταφεί αμέσως αφού ήπιε το νέκταρ για να έχει πνευματικό όραμα. Μπορεί κανείς να υποστηρίξει ότι αυτό το «προγονικό επίπεδο» είναι ένας άλλος τρόπος επικοινωνίας με τους νεκρούς, που είναι μια μορφή αποκρυφισμού και σκοτεινής μαγείας. [19]

Μας λένε ότι αυτό συνδέεται σαμανιστικά με το Wakandan Panther God Bast . Ο Μαύρος Πάνθηρας «σφυρηλάτησε» επίσης μια άλλη «σαμανιστική σύνδεση» με «μια άλλη άγνωστη θεότητα του Πάνθηρα, δίνοντάς του αυξημένες φυσικές ιδιότητες καθώς και αντίσταση στη μαγεία». Καθώς η ίδια η ιστορία του Μαύρου Πάνθηρα εξελίσσεται, ο T’Challa

Αργότερα αποκτά στην κατοχή του τα μυστικιστικά τεχνουργήματα που μετατοπίζουν το χρόνο γνωστά ως Βάτραχοι του Βασιλιά Σολομώντα. Αυτά παράγουν μια εναλλακτική εκδοχή του T’Challa από μελλοντικά 10 χρόνια, ως εκ τούτου, έναν χαρούμενο, τηλεπαθητικό Πάνθηρα με ένα τερματικό ανεύρυσμα εγκεφάλου, τον οποίο ο T’Challa τοποθετεί σε κρυογονική στάση…

«Μετά τον πόλεμο του με τον Doom, ο T’Challa χάνει τις ενισχυμένες ικανότητές του μόνο για να δημιουργήσει ξανά μια σύνδεση με τον Θεό Πάνθηρα. Εκτός από την αναβίωση των πλέον υπεράνθρωπων ικανοτήτων του, χρίζεται «Βασιλιάς των Νεκρών», δίνοντάς του τη δύναμη και τη γνώση όλων των προηγούμενων Μαύρων Πάνθηρων καθώς και την ικανότητα να ελέγχει τους νεκρούς. Ο T’Challa συνεργάστηκε με τον μάγο του, Zawavari, για να δώσει στον T’Challa ανοσία σε μυστικιστικές επιθέσεις και ανίχνευση προκειμένου να νικήσει τον Dr. Doom.

«Όταν η αλχημική αναβάθμιση του T’Challa δοκιμάστηκε μέσω των ισχυρότερων συνεργατών του Wakanda που επιτέθηκαν ομόφωνα στον T’Challa, κάθε μυστικιστική επίθεση απορροφήθηκε και χρησίμευε μόνο για την ενίσχυση του T’Challa».

Αν ο Μαύρος Πάνθηρας είναι «βασιλιάς των νεκρών», τότε ποιοι είναι οι νεκροί;

******************************

Ακριβώς όπως ο Σούπερμαν προορίζεται να πολεμήσει τον «αντισημιτισμό», ο Μαύρος Πάνθηρας ιδεολογικά σκοπεύει να πολεμήσει τον «ρατσισμό».

Σύμφωνα με το τεύχος του 1976 του Black Panther, όταν ο κακός Erik Killmonger πέθανε, ο Black Panther «επιστρέφει στον Αμερικανικό Νότο για να πολεμήσει την Κου Κλουξ Κλαν ».

Μας λένε επίσης ότι η τρέχουσα ταινία «στοχεύει να ενδυναμώσει τη μαύρη νεολαία». Κάποιοι περιμένουν ότι η ίδια η επιτυχημένη ταινία θα δημιουργήσει «μια ωδή στη μαύρη κουλτούρα για τους αιώνες». [20]

«Σε μόλις 17 ετών, ο Austin Massiah, ένας millennial που είπε ότι δεν ήρθε ποτέ πρόσωπο με πρόσωπο με τη φυλετική αδικία, είπε ότι μπορούσε να νιώσει την ιστορική δύναμη της πιο υψηλού προφίλ μαύρης ταινίας υπερήρωων που έγινε ποτέ». [21]

Σε ένα άρθρο με τίτλο «The Revolutionary Power Of Black Panther», ο Τζαμίλ Σμιθ του περιοδικού Time γράφει,

«Εν μέσω μιας οπισθοδρομικής πολιτιστικής και πολιτικής στιγμής που τροφοδοτείται εν μέρει από το κίνημα των λευκών ιθαγενών, η ίδια η ύπαρξη του Μαύρου Πάνθηρα μοιάζει με αντίσταση. Τα θέματά του αμφισβητούν τη θεσμική προκατάληψη, οι χαρακτήρες του δοκιμάζουν τους καταπιεστές και η αφήγησή του περιλαμβάνει πρισματικές προοπτικές για τη ζωή και την παράδοση των μαύρων. Το γεγονός ότι ο Black Panther είναι εξαιρετικός βοηθάει». [22]

Ομοίως, ο Richard Brody του New Yorker δηλώνει ότι ο Black Panther δεν μπορεί να διαχωριστεί από τη «σύγχρονη πολιτική, και συγκεκριμένα την εμπειρία των μαύρων στις Ηνωμένες Πολιτείες… οι αντιπαραθέσεις αυτής της ταινίας με τις αγωνίες της ημέρας είναι ασυνήθιστα περίπλοκες και ηχηρές». [23]

******************************

Στην ταινία , ένας πρίγκιπας της Wakanda με το όνομα N’Jobu «αποφασίζει να διανείμει το vibranium και τα όπλα της χώρας του σε όλο τον κόσμο, σε μια προσπάθεια να βοηθήσει μια επανάσταση ενάντια στις δυνάμεις που κυριαρχούν οι λευκοί». [24] Η αποστολή του ματαιώθηκε από τον ίδιο του τον αδελφό, T’Chaka, ο οποίος σκότωσε τον N’Jobu και έκρυψε την πράξη.

Συνοπτικά, ο N’Jobu απέκτησε έναν γιο με το όνομα Erik Stevens και τελικά προκάλεσε τον γιο του T’Chaka, T’Challa (Black Panther), στον θρόνο. Ο Στίβενς κέρδισε και σκόπευε να ολοκληρώσει το όνειρο του πατέρα του. Ο Stevens, επίσης γνωστός ως Killmonger,

«Σχεδιάζει να διανείμει βιβράνιο σε «σκυλιά πολέμου» της Wakandan που είναι ενσωματωμένα σε χώρες σε όλο τον κόσμο. Με τη βοήθειά τους, η Wakanda θα ανέτρεπε τις υπάρχουσες κυβερνήσεις του κόσμου, θα διόρθωνε το ιστορικό λάθος και την αδικία της κυριαρχίας των λευκών, θα επανόρθωνε την καταπίεση των μαύρων του κόσμου και θα δημιουργούσε μια αυτοκρατορία Wakandan στην οποία «ο ήλιος δεν θα δύσει ποτέ» [25].

Αυτό που βλέπουμε εδώ είναι ότι ο Μαύρος Πάνθηρας είναι μια πρόσφατη εκδήλωση της υπαρξιακής πάλης που οι Εβραίοι επαναστάτες έχουν χρησιμοποιήσει για να επιτεθούν σιωπηρά και ρητά ή να ανατρέψουν τη Δύση εδώ και αιώνες. Υπό αυτή την έννοια, η καταπολέμηση του αντισημιτισμού είναι συνώνυμη με την καταπολέμηση των «δυνάμεων που κυριαρχούνται από τους λευκούς».

Αυτή είναι η μόνη προσφορά που έχουν δώσει τα εβραϊκά ανατρεπτικά κινήματα σε μαύρους συγγραφείς και διανοούμενους, ακόμη και στις μάζες. Στις αρχές του εικοστού αιώνα, αρκετοί μαύροι συγγραφείς και διανοούμενοι έπεσαν γρήγορα στην παγίδα του κομμουνισμού, που ήταν ένα εβραϊκό ιδεολογικό κίνημα. [26]

Άνθρωποι όπως ο Richard Wright και ο WEB Dubois ήταν φλεγόμενοι κομμουνιστές. Ο ίδιος ο Dubois έγραψε ένα δοκίμιο που επαινούσε τον Ιωσήφ Στάλιν ως «ένα σπουδαίο άνθρωπο» του οποίου «η κρίση των ανθρώπων ήταν βαθιά». [27]

Λάβετε υπόψη ότι ο Στάλιν ήταν ο άνθρωπος που ευθύνεται για τους θανάτους εκατομμυρίων επί εκατομμυρίων αθώων ανθρώπων. [28]

Ομοίως, άνθρωποι όπως ο Χάρι Χέιγουντ, μια από τις ηγετικές προσωπικότητες του Κομμουνιστικού Κόμματος των Ηνωμένων Πολιτειών και του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης, έγραψαν βιβλία όπως ο Μαύρος Μπολσεβίκος: Αυτοβιογραφία ενός Αφροαμερικανού Κομμουνιστή . [29]

Ο στενότερος σύμμαχος του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, ο Στάνλεϊ Λίβινγκστον, ήταν ένας φλεγόμενος κομμουνιστής. [30]

Πρέπει να τονίσουμε ξανά ότι τα εβραϊκά ανατρεπτικά κινήματα όπως ο κομμουνισμός, ο μπολσεβικισμός ακόμα και ο φεμινισμός οδηγούν πάντα σε απόρριψη της ηθικής και πολιτικής τάξης. Αυτές οι κινήσεις είναι επίσης μεταφυσικά απαλλαγμένες από Λόγο ή οποιονδήποτε ουσιαστικό σκοπό στο σύμπαν.

Αν θέλετε να το αποδείξετε, τότε δείτε τη ζωή της Lorraine Hansberry. Και αν θέλετε να γίνετε πιο συγκεκριμένοι, τότε διαβάστε το The Sign in the Window του Sidney Brustein του Hansberry.

Ο Χάρολντ Κρουζ συνειδητοποίησε γρήγορα ότι τα εβραϊκά ανατρεπτικά κινήματα δημιουργούν πάντα τέρατα. Ο Cruse, ο ίδιος κομμουνιστής, έγραψε το The Crisis of Negro Intellectual το 1967, στο οποίο υποστήριξε ότι οι Εβραίοι επαναστάτες χρησιμοποιούν τους μαύρους σαν τηλεχειριστήριο. Αυτό είναι πράγματι ένα ιστορικό σημείο, και ακόμη και Εβραίοι μελετητές και συγγραφείς το έχουν σιωπηρά παραδεχτεί. [31]

Αλλά για να χρησιμοποιήσετε ανθρώπους όπως το τηλεχειριστήριο, πρέπει να χρησιμοποιήσετε χειραγώγηση και πολιτικές τεχνικές, και για να χρησιμοποιήσετε πολιτικές τεχνικές, πρέπει να κάνετε τα πράγματα ελκυστικά και ελκυστικά για τις μάζες.

Μόλις παρασυρθούν οι μάζες, τότε μπορεί να συμβεί επανάσταση. Και ένα από τα κύρια και επιτυχημένα οχήματα που έχει χρησιμοποιηθεί για να αιχμαλωτίσει το μυαλό και τις καρδιές των μαζών δεν είναι άλλο από το Χόλιγουντ — και πιο συγκεκριμένα η πρόσφατη ταινία Black Panther. Η ταινία δεν παρέλειψε να δώσει καθόλου πολιτικό μήνυμα.

Ακόμη και ο σκηνοθέτης Ryan Coogler έχει παραδεχτεί ότι ο Black Panther είναι γεμάτος πολιτικές ενέσεις. « Όταν οι άνθρωποι λένε, «Αυτή η ταινία είναι πολιτική ταινία », είπε ο νεαρός και παθιασμένος σκηνοθέτης και συγγραφέας. «Ο Μαύρος Πάνθηρας είναι πολιτικός. Είναι η πρώτη ταινία του MCU για έναν πολιτικό, επομένως θα έπρεπε να είναι η πιο πολιτική».

Ακόμη και η μουσική που υιοθετήθηκε για τα τρέιλερ ήταν γεμάτη ηθικές και πολιτικές προεκτάσεις. Ο ράπερ Vince Staples, ο οποίος έγραψε το Bagbak, άφησε τους ακροατές του χωρίς φαντασία όταν τραγούδησε, “Η πορνεία είναι αμαρτία, μπορούμε να πηδάμε όλη τη νύχτα ανεξάρτητα”. Και μετά αυτό: «Πες στην κυβέρνηση να ρουφήξει ένα πουλί, γιατί εμείς τώρα».

Αυτό είναι πράγματι το πνεύμα της εξέγερσης, το οποίο είναι τόσο πονηρό όσο το να ασχολείσαι με τη μαγεία. Αλλά γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρον στους στίχους του τραγουδιού “Legend Has It”, το οποίο επίσης εμφανίστηκε σε ένα από τα τρέιλερ:

Είμαστε το δολοφονικό ζευγάρι

Αυτό πήγε φυλακή και σκοτώσαμε τους δολοφόνους εκεί

Μετά πήγε στην κόλαση και ανακάλυψε τον διάβολο

Έδωσε κάποια πληγή και απόγνωση

Ακούγεται σαν να διαβάζω το «Oulanen» του Καρλ Μαρξ και τα άλλα ποιήματά του, τα οποία είναι γεμάτα με συμφωνίες αυτοκτονίας, μίσος, συμφωνίες με τον διάβολο και «ουρλιάζοντας γιγαντιαίες κατάρες» στην ανθρωπότητα. [32] Ο Μαρξ, που όντως «λάτρευε να παραθέτει τη γραμμή του Μεφιστοφέλη από τον Φάουστ του Γκαίτε, «Ό,τι υπάρχει αξίζει να χαθεί», [33] σχεδόν σίγουρα θα είχε αναγνωρίσει το επαναστατικό ή επαναστατικό πνεύμα στον Μαύρο Πάνθηρα.

Αν ο Πωλ Τζόνσον έχει δίκιο, ότι ο Μαρξ «είναι ένας εσχατολογικός συγγραφέας από την αρχή μέχρι το τέλος», τότε μπορεί κανείς επίσης να πει ότι ο Μαρξ πιθανότατα θα είχε επικροτήσει αυτό το επαναστατικό πνεύμα και στις ταινίες του Μαύρου Πάνθηρα.

Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά τον Φεβρουάριο του 2018.

• [1] Βλ. Arie Kaplan,  From Krakow to Krypton: Jews and Comic Books  (Philadelphia: The Jewish Publication Society, 2008); Simcha Weinstein,  Up, Up και Oy Vey: How Jewish History, Culture, and Values ​​Shaped The Comic Book Superhero  (Βαλτιμόρη: Leviathan Press, 2006); Paul Buhle,  Jews and American Comics: An Illustrated History of an American Form Art  (New York: The New Press, 2008); Danny Fingeroth,  Disguised as Clark Kent: Jews, Comics, and the Creation of the Superhero  (Νέα Υόρκη: The Continuum International Publishing, 2007); Stephen Harlan and Eunice G. Pollack, επιμ.,  Encyclopedia of American Jewish History  (Santa Barbara: ABC-CLIO, Inc., 2008), 1:469-473; Τζέραρντ Τζόουνς, Men of Tomorrow: Geeks, Gangsters, and the Birth of the Comic Book  (Νέα Υόρκη: Basic Books, 2004); Harry Brod,  Superman Is Jewish?: How Comic Book Superheroes Came to Serve Truth, Justice, and the Jewish-American Way  (Νέα Υόρκη: Free Press, 2012).
• [2] Δείτε για παράδειγμα Abe Novick, “Super Jew”,  Jerusalem Post , 16 Ιουνίου 2013. Larry Tye, «10 Reasons Superman Is Really Jewish»,  The Jewish Daily Forward , 12 Ιουνίου 2013.
• [3] Abe Novick, “Super Jew”,  Jerusalem Post , 16 Ιουνίου 2013.
• [4] Christopher Knowles και Joseph Michael Linsner,  Our Gods Wear Spandex: The Secret History of Comic Book Heroes  (Σαν Φρανσίσκο: Red Wheel/Weiser, 2007), 10.
• [5] Παρατίθεται στο Abe Novick, “Super Jew”,  Jerusalem Post , 16 Ιουνίου 2013.
• [6] Anton Karl Kozlovic, «Superman as Christ-Figure: The American Pop Culture Movie Messiah»,  Journal of Religion and Film , Vol. 6, Νο. 1, Απρίλιος 2002.
• [7] Larry Tye, «10 Reasons Superman Is Really Jewish»,  The Jewish Daily Forward , 12 Ιουνίου 2013.
• [8] Ό.π.
• [9] Tye, «10 Reasons Superman Is Really Jewish»,  The Jewish Daily Forward , 12 Ιουνίου 2013.
• [10] David Bridger,  The New Jewish Encyclopedia  (Springfield, NJ: Behrman House, 1976), 170.
• [11] E. Michael Jones,  The Jewish Revolutionary Spirit and It Impact on World History (South Bend: Fidelity Press, 2008), 30.
• [12] Για μια επέκταση σε αυτό, βλέπε Todd A. Comer and Joseph Michael Sommers, επιμ.,  Sexual Ideology in the Works of Alan Moore: Critical Essays on the Graphic Novels (Λονδίνο: McFarland & Company, Inc., 2012).
• [13] “”Batman Inc.” απασχολείται καθώς ο Γκραντ Μόρισον παίρνει τον ήρωα πέρα ​​από την οργή των «μπλε κολάρων»,  LA Times , 10 Αυγούστου 2010.
• [14] «Ο Μπάτμαν είναι ομοφυλόφιλος: Ο συγγραφέας κόμικς Γκραντ Μόρισον λέει ότι η έννοια του χαρακτήρα υπερήρωα είναι «σεξουαλικά αποκλίνουσα»», Huffington Post , 2 Φεβρουαρίου 2016.
• [15] Ο Βαραββάς, μας λένε, «ήταν στη φυλακή με τους επαναστάτες που είχαν διαπράξει φόνο κατά τη διάρκεια της εξέγερσης». Craig A. Evans , Matthew (Cambridge: Cambridge University Press, 2012), 453.
• [16] Δείτε για παράδειγμα Yigael Yadin, Bar-Kokhba: The Rediscovery of the Legendary Hero of the Last Jewish Revolt Against Imperial Rome (Νέα Υόρκη: Littlehampton Book Services, 1971); Menahem Mor, The Second Jewish Revolt: The Bar Kokhba, 132-136 CE (Leiden and Boston: Brill, 2016); E. Michael Jones, The Jewish Revolutionary Spirit and It Impact on World History (South Bend: Fidelity Press, 2008).
• [17] E. Michael Jones, «Wall Street Rises»,  Culture Wars , Οκτώβριος 2012.
• [18] Ryan Gilbey, «Black Panther’s Chadwick Boseman: ‘Όλων τα μυαλά ανοίγουν’» , Guardian , 15 Φεβρουαρίου 2018.
• [19] Jill Galvan, The Sympathetic Medium: Feminine Channeling, the Occult, and Communication Technologies, 1859–1919 (New Haven: Cornell University Press, 2010); για παρόμοιες μελέτες, βλέπε Henrik Bogdan and Martin P. Starr, Aleister Crowley and Western Esotericism (Νέα Υόρκη: Oxford University Press, 2012); Nevill Drury , Stealing Fire from Heaven: The Rise of Modern Western Magic (Νέα Υόρκη: Oxford University Press, 2011); Edward Bever, The Realities of Witchcraft and Popular Magic in Early Modern Europe: Culture, Cognition and Everyday Life (Νέα Υόρκη: Palgrave, 2008); Emma Wilby, Cunning-Folk and Familiar Spirits: Shamanistic Visionary Traditions in Early Modern British Witchcraft and Magic(Μπράιτον και Σικάγο: Sussex Academic Press, 2005 και 2013).
• [20] Ira Madison, «Πώς ο σκηνοθέτης του «Black Panther» Ryan Coogler δημιούργησε μια ωδή στη μαύρη κουλτούρα για τους αιώνες», Daily Beast , 16 Φεβρουαρίου 2018.
• [21] Michelle Krupa, Sonia Moghe και Kristina Sgueglia, «Ένας Αφροαμερικανός έφηβος και η μαμά του εξηγούν γιατί το «Black Panther» σημαίνει τόσα πολλά», CNN , 16 Φεβρουαρίου 2018.
• [22] Jamil Smith, «The Revolutionary Power Of Black Panther», Time , 10 Φεβρουαρίου 2018.
• [23] Richard Brody, «The Passionate Politics of ‘Black Panther’», New Yorker , 16 Φεβρουαρίου 2018.
• [24] Ό.π.
• [25] Ό.π.
• [26] Βλέπε για παράδειγμα Yuri Slezkine, The Jewish Century (Princeton: Princeton University Press, 2004); E. Michael Jones, The Jewish Revolutionary Spirit and It Impact on World History (South Bend: Fidelity Press, 2008).
• [27] WEB Dubois, «On Stalin», National Guardian , 1 Μαρτίου 1953.
• [28] Robert Conquest, The Harvest of Sorrow: Soviet Collectivization and the Terror-Famine (Νέα Υόρκη: Oxford University Press, 1987); Jean-Louis Panné και Andrzej Paczkowski, The Black Book of Communism: Crimes, Terror, Repression (Cambridge: Harvard University Press, 1999); Steven Rosefielde, Red Holocaust (Νέα Υόρκη: Routledge, 2010).
• [29] Harry Haywood, Black Bolshevik: Autobiography of an Afro-American Communist (Σικάγο: Lakeview Press, 1978).
• [30] Το έχω συζητήσει πλήρως στο Christianity & Rabbinic Judaism , Vol. I (Bloomington: WestBow Press, 2010).
• [31] Βλέπε για παράδειγμα Benjamin Ginsberg, The Fatal Embrace: Jews and the State (Chicago: University of Chicago Press, 1993); Murray Friedman, What Got Wrong?: The Creation & Collapse of the Black-Jewish Alliance (Νέα Υόρκη: Free Press, 1994); Επίσης, ασχολήθηκα με αυτά τα ζητήματα στο Christianity & Rabbinic Judaism , Vol. ΕΓΩ.
• [32] Για μελέτες σχετικά με αυτό, βλέπε Paul Johnson, Intellectuals (Νέα Υόρκη: Harper Row, 1987), κεφάλαιο 3; Robert Payne, Marx (Νέα Υόρκη: Simon & Schuster, 1968).
• [33] Johnson, Διανοούμενοι , κεφάλαιο 3.