Τα  θρυλικά μπουζούκια της παλιάς Αθήνας

Τα  θρυλικά μπουζούκια της παλιάς Αθήνας

25 Δεκεμβρίου, 2020 1 Από Καλλιόπη Σουφλή
Προβολές:1,679
Μοίρασέ το
 
 
Από την «Τριάνα του Χειλά» το μακρινό 1948 μέχρι τον «Διογένη Παλλάς» που λειτουργεί ακόμα και σήμερα (σ.σ. ως Διογένης Studio πλέον) , ψάξαμε και βρήκαμε τα νυχτερινά μαγαζιά που έχουν γράψει ιστορία στην παλιά Αθήνα.
 

 
 
 
Όταν ακόμα η Αθήνα ήξερε να διασκεδάζει… 
Ονόματα που έγραψαν ιστορία στις δεκαετίες του ’50, ’60 και μέχρι το ’70… και τραγούδια που δεν ξεχνιούνται και μας συντροφεύουν σε στιγμές χαράς ή και λύπης…  γιατί μετά όλα άλλαξαν… κι έγιναν απλά θέαμα… 
 
Καλλιόπη Σουφλή
 
 
Υ.Γ. Δεν θυμάμαι τον εαυτό μου παρά ελάχιστες φορές να πήγα σε κέντρα διασκέδασης στη δεκαετία του ’80, κι υπήρχε κάτι πολύ ψεύτικο σ’ αυτό… ακόμα κι ο χορός ήταν επίδειξη… γιατί όταν χορεύεις, γράφεις στη γη αυτό που θέλει η ψυχή σου να πει… 
 
 
 

Από την «Τριάνα του Χειλά» το μακρινό 1948 μέχρι τον «Διογένη Παλλάς» που λειτουργεί ακόμα και σήμερα (σ.σ. ως Διογένης Studio πλέον) , ψάξαμε και βρήκαμε τα νυχτερινά μαγαζιά που έχουν γράψει ιστορία στην παλιά Αθήνα.

Το Δάσος

dasos

(Αθήνα) Οδό Αγησιλάου στο Βοτανικό, στις γραμμές του σιδηροδρόμου. Του “άγριου” Αντώνη Βλάχου(Φυλακές κ.τ.λ), από τα γνωστά κέντρα διασκέδασης της εποχής εκείνης!

Πολλές ιστορίες,ήρεμα και άγρια βράδια!.. ” Το σχολείο της λαϊκής μουσικής”.

Εκεί έπαιξαν ο μεγάλος δάσκαλος Mάρκος Bαμβακάρης και οι Στράτος Παγιουμτζής, Aνέστος Δειλιάς, K. Kαρίπης, Σ. Kυρομύτης Γενίτσαρης κ.ά…(το 1936).

 

Η Πίνδος

Το  κέντρο "Πινδος" γυρω στο '49-'50. Μπέμπης στην κιθάρα, Γ. Τατασόπουλος στο μπουζούκι και δίπλα ο Βάγιας βιολί. Πίσω Μιχάλης Ματθαίου και Βαγγέλης Μαντρούλιας ή Αλεξανδρινός! Σε αυτό το μαγαζί ο Τατασόπουλος παίζει για μεγάλο χρονικό διάστημα.. Παρέα μαζί με τους Μπέμπη, Χιώτη, Λαύκα, Λεμονόπουλο, Τζουανάκο, Πετσά, Τσιμπίδη, Δασκαλάκη, Σπαγγαδώρο κ.α

Στην περιοχή της Νέας Φιλαδέλφειας θα μπορούσε να γραφτεί βιβλίο για το κέντρο του Βαγγέλη Αλεξανδριανού, αφού από εδώ πέρασαν οι κορυφαίοι σολίστες του μπουζουκιού Χιώτης, Μπέμπης, Σπόρος και Γιάννης Τατασόπουλος. Οι μουσικοί πληρώνονταν με λίρες, ο ιδιοκτήτης κυκλοφορούσε πάντα με δύο περίστροφα, ενώ εδώ έκανε μυθικούς λογαριασμούς ο περίφημος κροίσος θαμώνας Καλμόλ. Στα τέλη του Εμφυλίου έμεινε μυθική η βραδιά που δεκαπέντε λοκατζήδες άνοιξαν πυρά μέσα στο μαγαζί – στο τσακίρ κέφι, με αποτέλεσμα ένας μπουζουξής να πάθει νευρικό κλονισμό από τον φόβο!

 

Η Τριάνα του Χειλά

triana

Η Τριάνα βρισκόταν στο νούμερο 170 επί της Λεωφόρου Συγγρού. Ξεκίνησε τη λειτουργία της ως ταβέρνα περί το 1948 και ιδιοκτήτης της ήταν ο Βασίλης Χειλάς.

Ο Χειλάς εκείνα τα χρόνια είχε επιστρέψει στην Ελλάδα από την Αμερική και οι φήμες της εποχής έλεγαν ότι κατά το παρελθόν του στην άλλη όχθη του Ατλαντικού αποτελούσε συνεργάτη του διαβόητου γκάνγκστερ Αλ Καπόνε.

Αλήθεια ή μη, το μαγαζί έγινε ξακουστό ως «Η Τριάνα του Χειλά».

Από το πάλκο του πέρασε όλη η ελίτ του ελληνικού πενταγράμμου.

Εδώ ήταν και το μέρος όπου μεγαλούργησε ο Γιάννης Παπαϊωάννου.

Άλλη μία φήμη συνοδεύει το μαγαζί, όσον αφορά την περίοδο που εμφανιζόταν εκεί ο εν λόγω συνθέτης αυτή τη φορά.

Ένα βράδυ καθώς ο Βασιλιάς Παύλος ανέβαινε με την πομπή του τη Συγγρού και βλέποντας έξω από την Τριάνα τον κόσμο να περιμένει να μπει, έδωσε την εντολή στον οδηγό του να σταματήσουν την πορεία τους.

Ο Παύλος κατεβαίνει από το αμάξι και μπαίνει μόνος στο μαγαζί.

Αφού είδε και άκουσε το λόγο για τον οποίο γινόταν ο χαλασμός, τον Παπαϊωάννου, έφυγε συνεχίζοντας το δρόμο του, χωρίς να αντιληφθεί κανείς την παρουσία του…

Στην «Τριάνα» ξεκίνησε την καριέρα της και η Βίκυ Μοσχολιού, με την πρώτη της οντισιόν εκεί να μην έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα, όμως ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης που βρισκόταν εκεί επέμεινε γι΄ αυτήν.

Ένα νέο αστέρι του λαϊκού τραγουδιού μόλις είχε «γεννηθεί».

Από τη σκηνή της πέρασαν όλοι. Τσιτσάνης, Καζαντζίδης, Σεβάς Χανούμ, Μπέλλου, Χιώτης, Λίντα, Μπιθικώτσης, Μαρινέλλα και πολλοί άλλοι. Λειτούργησε μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ΄60.

 

Λουζιτάνια

Στο κεντρο "Λουζιτάνια" Γιάννης Τατασόπουλος & Μανώλης Χιώτης.

Λεωφόρος Συγγρού 127, στη στάση Άγιος Σώστης. Στο κέντρο Λουζιτάνια το 1954 υπό την διεύθυνση του Τζίμη του Χοντρού, η Σεβάς Χανούμ τραγουδάει με το συγκρότημα Τζουανάκου-Τατασόπουλου).

Το μαγαζί ήταν απέναντι από την “Τριάνα του Χειλά”.

Ταβέρνα «Τζίμης ο Χονδρός»

tzimis

Δέκα βαρέλια με κρασί κοσμούσαν λειτουργικά το θρυλικό κέντρο του Δημήτρη Μάρκου στην οδό Αχαρνών, στο νούμερο 77.

Από εδώ πέρασαν επίσης μεγάλα ονόματα του πάλκου των μεταπολεμικών χρόνων,ανάμεσά τους η μοιραία Σεβάς Χανούμ, ενώ το 1949 άφησε εποχή η θρυλική συνύπαρξη των Μαρίκας Νίνου – Βασίλη Τσιτσάνη.

Το live της Μαρίκας Νίνου που δισκογραφήθηκε μετά τον θάνατό της αποτυπώνει το κλίμα της νύχτας εντός του φημισμένου κέντρου με τις απίστευτες για την εποχή

Η σπηλιά του Παρασκευά

spilia

Το καλύτερο νυχτερινό μαγαζί την δεκαετία του ’50 ήταν η Σπηλιά του Παρασκευά στην Καστέλα.

Το «Σηγάγγιο» όπως είναι η κανονική ονομασία της σπηλιάς ήταν το καλύτερο νυχτερινό κοσμικό κέντρο των Αθηνών όπου τραγουδούσαν τα μεγαλύτερα ονόματα της εποχής.

Από την «Σπηλιά του Παρασκευά» έχουν περάσει ο Μανώλης Χιώτης και η Μαίρη Λίντα, η Ρένα Βλαχοπούλου ο Τώνης Μαρούδας, , η Γεωργία Βασιλειάδου, το Τριο Μπελκάντο, η Μάγια Μελάγια, ο Βαγγέλης Σειληνός , η Ελένη Προκοπίου κ.α.

Το μαγαζί ονομάστηκε από το όνομα της οικογένειας Παρασκευά ενώ υπεύθυνος ήταν ο Δημήτρης Παρασκευάς (ή Μήτσος ή Νέγκους) ένας μορφωμένος, πολυταξιδεμένος, με ρίζες κοσμοπολίτικες και αριστοκρατικούς τρόπους ο οποίος είχε και αξιόλογο λογοτεχνικό ταλέντο και έγραφε ωραία χρονογραφήματα στην τοπική εφημερίδα “θάρρος” του Χαραλάμπους (σύμφωνα με το βιβλίο “Πειραϊκές και Φυσιολατρικές Μνήμες” του Γιάννη Σωτηρίου).

Από την «Σπηλιά του Παρασκευά» έχουν περάσει τα μεγαλύτερα ονόματα της κοσμοπολίτικης Αθήνας αλλα και του κόσμου.

Το 1961 ο πρίγκιπας Ρενιέ του Μονακό (πατέρας του Αλβέρτου του Μονακό) και η πανέμορφη σύζυγος του και πρώην ηθοποιός Γκρέις Κέλι ήταν προσκεκλημένοι του Ωνάση και της τότε συντρόφου του Μαρία Κάλλας στην Ελλάδα για διακοπές.

Η πανέμορφη Γκρέης Κέλι εξέφρασε την επιθυμία να δει «μπουζούκια» και το πιο in μαγαζί της εποχής ήταν η «Σπηλιά του Παρασκευά» στην Καστέλα όπου τραγουδούσε τότε ο Χιώτης με την Λίντα.

Χαρακτηριστικό του πόσο καλά περάσανε εκείνο το βράδυ , εκτός από τον τεράστιο λογαριασμό που έκανε ο Ωνάσης ήταν και η επιθυμία της πριγκίπισσας να γνωρίσει τον Χιώτη και την Λίντα όπου τους συνάντησε με μεταφράστρια την τεράστια Μαρία Κάλλας.

 

Μαντουμπάλα

Από εδώ ξεκίνησε η Γιώτα Λύδια, εδώ έκανε την τελευταία του ζωντανή εμφάνιση ο Στέλιος Καζαντζίδης. Λειτουργούσε τη δεκαετία του ’60 στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, πήρε το όνομά του από το ευπώλητο, ομώνυμο σουξέ του Καζαντζίδη και εδώ κάποτε απείλησε ο τρομερός μπράβος Πανολιάσκος ότι θα απασφάλιζε μια χειροβομβίδα αν δεν του έδιναν ένα χρηματικό ποσό για την προστασία του κέντρου.

Λίγο καιρό πριν (το 1958), εδώ τράβηξαν κουμπούρια δύο ακόμη θρυλικοί μπράβοι της εποχής, ο Κατελάνος και ο Μαργαρίτης.

 

Φαληρικόν

falirikon

Είκοσι πέντε χρόνια κυριάρχησε στις Τζιτζιφιές και ανήκε στον Γιώργο Μαργωμένο, ο οποίος, όπως θυμούνται οι παλιοί καλλιτέχνες των ηρωικών εποχών, ήταν ο πιο μάγκας και συνεπής στους λογαριασμούς του. Τσιτσάνης-Παπαϊωάννου, βέβαια, αλλά και Πάνος Γαβαλάς και Μπιθικώτσης ήταν μερικά μόνο από τα ονόματα της μαρκίζας.

 

CAN-CAN

cancan

Το 1965 ανοίγουν οι πύλες του ναού του Νίκου Γιγουρτάκη ή «Μουστάκια», γωνία Πέτρου Ράλλη και Κηφισού. Ευρωπαϊκών προδιαγραφών κέντρο και θα χρειάζονταν πολλές σελίδες για να απαριθμήσουμε τα ονόματα που πέρασαν από το πάλκο του μαγαζιού που λειτουργούσε μέχρι πρόσφατα.

 

ΠΙΓΚΑΛΣ ”PIGALS”

Στο ''PIGALS'' αρχές 1951. Με Μπίνης, "Μπέμπης" Στεργίου, Χατζηχρήστος

Κοσμική ταβέρνα “Πίγκαλς” Στην οδό Πατησίων 12, λίγο πιο πέρα από την Ομόνοια και κάτω από το μετέπειτα θρυλικό σινέ Ροζικλαίρ.

 

Κέντρο Καλαματιανού

kalamatianou

Διασταύρωση Τζιτζιφιών. Ο Μάρκος Βαμβακάρης και ο Γιάννης Παπαϊωάννου εγκαινιάζουν το περίφημο κέντρο και σημειώστε πως οι Τζιτζιφιές για μία εικοσαετία και παραπάνω υπήρξαν κάτι σαν τη λεωφόρο Mαλεκόν της Αβάνας, με πολλά και ξακουστά νυχτερινά κέντρα με θρυλικά brands. Στις 31 Αυγούστου του 1951 δολοφονήθηκε ο ιδιοκτήτης του κέντρου Βασίλης Καλαματιανός από τον αστυφύλακα Θεόδωρο Ρίγκα, σοκάροντας την κοινή γνώμη. Μετά το αιματηρό περιστατικό το κέντρο έκλεισε και ξανάνοιξε από τον Βασίλη Χειλά, κατόπιν προτροπής της Μπέλλου, που ήθελε να εκδικηθεί τον Τσιτσάνη που μεσουρανούσε στο διπλανό Φαληρικόν με τη Μαρίκα Νίνου.

 

Φαντασία

fantasia

Ξεκινώντας, να τονίσουμε ότι η Φαντασία εκείνων των χρόνων δεν έχει καμία σχέση με τη σημερινή «Fantasia» (το πρώην «Show Center») στο Ελληνικό. Η Φαντασία του 1950 και έπειτα βρισκόταν στη Λεωφόρο Ποσειδώνος στις αρχές του Αγίου Κοσμά, από την κάτω μεριά της παραλιακής, δίπλα στη θάλασσα δηλαδή.

Οι αδελφοί του τραγουδιστή Μιχάλη Μενιδιάτη, μαζί με τον ίδιο, ήταν εκείνοι που άνοιξαν τη Φαντασία. Η φήμη του Μενιδιάτη όταν ξεκίνησε την καριέρα του εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα και κάπως έτσι η οικογένεια Καλογράνη, όπως ήταν το πραγματικό της επώνυμο, αποφάσισε να ανοίξει το δικό της κέντρο.

Εκεί ήταν και το μέρος όπου σπάστηκαν τα πρώτα πιάτα, μία ενέργεια που έμελλε να γίνει σύμβολο και συνώνυμο της νυχτερινής διασκέδασης. Με τα πιάτα τότε να είναι 100% αληθινά. Πολύ αργότερα, για την ασφάλεια όλων, αντικαταστάθηκαν με τα γνωστά γύψινα «μπουζοκόπιατα».

Στη Φαντασία η εκλεκτή πελατεία ήταν μεγάλη. Αξιοσημείωτη ήταν φυσικά και η επίσκεψη του Στρατάρχη Τίτο, του πρώτου προέδρου της Γιουγκοσλαβίας, μαζί με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή κατά το 1974. Λοιποί θαμώνες του ήταν ο Αριστοτέλης Ωνάσης, ο Τέλυ Σαβάλας και πολλοί άλλοι.

Το κέντρο λειτούργησε μέχρι το 1997. Την άνοιξη του 2010, ο τότε Πρωθυπουργός της χώρας Γεώργιος Παπανδρέου ξύπνησε ένα πρωί με το όνειρο μίας «ελεύθερης» παραλιακής χωρίς νυχτερινά κέντρα που εμποδίζουν την πρόσβαση στις παραλίες. Το πρώτο του και μοναδικό θύμα ήταν η «Φαντασία».

Εκείνο το πρωινό σε ένα πανηγυρικό κλίμα ανάμεσα σε Υπουργούς, κάμερες και δημοσιογράφους έπεσαν τα εδώ και μία δεκαετία εγκαταλελειμμένα ερείπια της Φαντασίας. Τρία χρόνια μετά το μόνο που υπάρχει είναι ένα επίσης εγκαταλελειμμένο χωμάτινο οικόπεδο στο οποίο κανείς δεν έχει πρόσβαση…

 

Το Χάραμα

xarama

«Πριν το χάραμα μονάχος…» έλεγε το ομώνυμο τραγούδι του Γιάννη Παπαϊωάννου, από αυτό πήρε και την ονομασία του το κέντρο που βρισκόταν, και βρίσκεται, εντός του Άλσους του Σκοπευτηρίου στην  Καισαριανή.

Ξεκίνησε τη λειτουργία του με το παρόν όνομα γύρω στο 1964 και εκεί ήταν που επαναλήφθηκε η επιτυχημένη συνεργασία Βασίλη Τσιτσάνη και Γιάννη Παπαϊωάννου, που είχε γίνει μερικά χρόνια πριν, το 1956, στο «Φαληρικόν» στις Τζιτζιφιές.

Το σχήμα αυτό συζητήθηκε έντονα στην πόλη και κάθε βράδυ το κοινό έδινε δυναμικό παρόν, ειδικά η φοιτητιώσα νεολαία. Ο Παπαϊωάννου ακόμη και πάνω στο πάλκο δε ξεχνούσε το χιούμορ του, ο Τσιτσάνης πάντα πιο σοβαρός, αλλά και οι δύο ξεσήκωναν το μαγαζί με τις επιτυχίες τους. Το 1972 ο Παπαϊωάννου χάνει τη ζωή του σε ένα τροχαίο δυστύχημα και έτσι έληξε άδοξα η συνεργασία με τον κουμπάρο του που εν τω μεταξύ συνεχιζόταν σε άλλα κέντρα. Ο Τσιτσάνης επιστρέφει στο Χάραμα και συμπράττει με τη Σωτηρία Μπέλλου, μία συνεργασία που κράτησε κάτι παραπάνω από 10 χρόνια.

Το Χάραμα συνεχίζει έως σήμερα απρόσκοπτα τη λειτουργία του, εκεί στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, ελάχιστα όμως θυμίζουν τις περασμένες δόξες του.

«Τα Δειλινά»

deilina

Ένα όνομα, μία ιστορία. Το συγκεκριμένο  κοσμικό κέντρο ονοματοδοτήθηκε από το ομώνυμο τραγούδι της Βίκυς Μοσχολιού σε μουσική του Γιώργου Ζαμπέτα, ένα κομμάτι σταθμός για το ελληνικό πεντάγραμμο και για την καριέρα της τραγουδίστριας.

Τα πρώτα «Δειλινά» βρίσκονταν στα Πατήσια, κοντά στην Πλατεία Κολιάτσου, επί των οδών Κέας & Ταϋγέτου. Το χειμώνα του 1966, η Μοσχολιού μετά από 2,5 χρόνια εμφανίσεων στο πλευρό του Ζαμπέτα αποφασίζει να ακολουθήσει τη δική της ξεχωριστή πορεία. Αποχωρεί από τα «Ξημερώματα» στα οποία εμφανίζονταν τότε μαζί (σ.σ. ακόμη ένα μαγαζί που πήρε το όνομά του από τραγούδι των εν λόγω δύο ατόμων) και στις 5 Νοεμβρίου του ίδιου έτους ξεκινά στα «Δειλινά» έχοντας μαζί της το μεγάλο σταρ του ελληνικού κινηματογράφου Νίκο Ξανθόπουλο.

«Και τα δειλινά, μια φωνή μου ψιθυρίζει, μυστικά, δε θα γυρίσεις πια…»

Στις αρχές του ΄70 τα Δειλινά είχαν μετακομίσει στη Γλυφάδα, όπου γνώρισαν νέες μεγάλες δόξες με το Στράτο Διονυσίου (ειδικά το ΄80) και σήμερα βρίσκονται στην Ιερά Οδό. Τα πρώτα χρόνια τα δύο κέντρα λειτουργούσαν παράλληλα με το πρώτο να μετονομάζεται σε «Παλιά Δειλινά» και το δεύτερο σε «Νέα». Πλέον λειτουργεί μόνο το μαγαζί της Ιεράς Οδού.

 

ΣΟΥ-ΜΟΥ

soumou

Από το 1966, Ιερά Οδός. Εδώ βασίλεψε το άστρο της «ιέρειας» Ανθούλας Αλιφραγκή, ενώ εδώ έκαναν μεγάλη επιτυχία και οι Στράτος Διονυσίου, Βαγγέλης Περπινιάδης, Αντώνης Ρεπάνης, Κώστας Μοναχός, Παλόμα και άλλοι. Το κέντρο ανήκε στη λεγόμενη «κάτω νύχτα», που ύμνησε ο ποιητής Γιάννης Βαρβέρης. Σε αυτήν προσθέστε τα Αραπάκια, το Stop και τη Λουζιτάνια.

 

Νεράιδα – Γλυφάδα

neraida

Η «Νεράιδα» βρισκόταν στην παραλιακή, στο ύψος του Αλίμου, απέναντι ακριβώς από το Συμμαχικό Στρατιωτικό Νεκροταφείο.

Τις μεγαλύτερες δόξες της τις γνώρισε στα μέσα του ΄70 φιλοξενώντας στη σκηνή της τη Βίκυ Μοσχολιού με το Γιώργο Κατσαρό. Στις αρχές εκείνης της δεκαετίας πραγματοποίησε στον ίδιο χώρο τις πρώτες εμφανίσεις του και ο Γιάννης Πάριος.

Εκεί μάλιστα μπήκε και τέλος στο έθιμο πλέον, του σπασίματος των πιάτων. Η ιστορία έχει ως εξής: Επί της περιόδου της δικτατορίας του ο Γεώργιος Παπαδόπουλος με τη συνοδεία συνεργατών του επισκέφθηκε ένα βράδυ τη Νεράιδα για να διασκεδάσει. Όλο το μαγαζί πάγωσε φυσικά με την παρουσία του και αφού αλλάχθηκε μέχρι και το ρεπερτόριο του προγράμματος όλα κύλησαν ομαλώς. Όλα; Μέχρι τη στιγμή που κάποιος… θερμόαιμος πελάτης έσπασε ένα πιάτο! Ο δικτάτορας εξοργίστηκε με την παντελή έλλειψη τάξεως και αποχώρησε αμέσως από το μαγαζί. Την επόμενη ημέρα με διάταγμά του το σπάσιμο των πιάτων μπαίνει σε απαγόρευση.

Ένα βραδύ μετά όμως επισκέπτεται τη Νεράιδα ο Αριστοτέλης Ωνάσης και αμφισβητώντας κάθε διαταγή κάνει τη δική του επανάσταση σπάζοντας αμέριμνος ό,τι πιάτο υπήρχε…

Τη δεκαετία του ΄90 διαχωρίστηκε στη «μικρή» και τη «μεγάλη» Νεράιδα, με την πρώτη να συνεχίζει τη λειτουργία της ως κέντρο διασκέδασης και η δεύτερη να διαμορφώνεται σε club.

Από το 2003 η λεγόμενη «μικρή Νεράιδα» έχει μετατραπεί σε γνωστό bar restaurant , ενώ ο χώρος της μεγάλης στεγάζει το νυχτερινό κέντρο «Θέα», με την επιγραφή «Νεράιδα» να συνεχίζει να διατηρείται έως σήμερα στο πλαϊνό μέρος του κέντρου (επί της Λ.Ποσειδώνος).

 

Αστέρια 

Τα Αστέρια είναι ένα μαγαζί το οποίο κάνει την εμφάνισή του την δεκαετία του ΄70 με ιδιοκτήτη τον Αργύρη Παπαργυρόπουλο.

Βρίσκεται στο ύψος της Γρ. Λαμπράκη στην Γλυφάδα και από την πίστα του έχουν περάσει όλα τα μεγάλα ονόματα του λαϊκού τραγουδιού.

Αξίζει να σημειωθεί, πως είναι το μόνο μαγαζί της νυχτερινής Αθήνας όπου διατηρεί την ίδια ιδιοκτησία και το ίδιο όνομα μέχρι και σήμερα.

Επίσης τα Αστέρια ήταν το μαγαζί που ξεκίνησε να τραγουδάει και να κάνει καριέρα στην «νύχτα» ο Νότης Σφακιανάκης.

 

Διογένης Παλλάς

Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα νυχτερινά κέντρα της Αθήνας που άνθισε τη δεκαετία του ’80 και του ’90, ιδιοκτησίας του επιχειρηματία Ιωάννη Παπαθεοχάρη. Βρίσκεται ως και σήμερα στο τέρμα της καθόδου της Λεωφόρου Συγγρού.

Από τη πίστα του Διογένη πέρασαν τα μεγαλύτερα ονόματα του ελληνικού πενταγράμμου, όπως ο Γ.Πάριος, η Μαρινέλλα, ο Πασχάλης Τερζής κ.α

Από το 2005 και μετά ανακαινίστηκε και μετονομάστηκε σε Διογένης Studio και συνεχίζει να φιλοξενεί σπουδαίους καλλιτέχνες μέχρι και σήμερα.

diogenis

 

ksipolimarkos

marios

 

Πηγή: exodos24.com

Πηγή

Προβολές : 1,679


Μοίρασέ το:



Ετικέτες: ,

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ


Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
  • Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
  • Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
  • Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
  • Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
  • Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.

Διαβάστε ακόμα