Τρομακτικές αποκαλύψεις, πίσω από τα ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΗΣ ΣΙΩΝ. ΠΩΣ ΦΥΛΑΚΙΣΑΝ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΟΝ ΑΦΑΝΙΣΜΟ (ΜΕΡΟΣ 1ο)

Η ΣΥΝΑΡΧΙΑ « ΙΟΥΔΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ » ΘΕΟΚΡΑΤΙΑ

ΜΕΤΩΠΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΚΑΡΤΕΛ

Σύμφωνα με τα αρχεία του μυστικού εβραϊκού σιωνισμού, ο Σολομών και άλλοι Εβραίοι λόγιοι άνθρωποι ήδη, το 929 π.Χ., σκέφτηκαν ένα σχέδιο θεωρητικά για μια ειρηνική κατάκτηση ολόκληρου του σύμπαντος από τη Σιών.  

Υπάρχουν άφθονα στοιχεία ότι οι κρυπτοεβραίοι που ελέγχουν τις κυβερνήσεις του κόσμου, και ιδιαίτερα τις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι Βρικόλακες με περισσότερες από μία έννοιες της λέξης.

Όταν εχθές ανακάλυψα κάποια ντοκουμέντα που αποδεικνύουν πως τα πάντα εδώ και χιλιαδες χρόνια ήταν ελεγχόμενα από μια συμμορία σατανιστών με ανθρώπινα σώματα και πρόσωπα, αναρωτήθηκα αν έπρεπε να βγουν στην δημοσιότητα, όχι για κάποιον άλλο λόγο, αλλά γιατί γνωρίζω πως θα προκαλέσουν μεγάλο ΣΟΚ.

Πρόκειται για μια σειρά άρθρων τα οποία με μεγάλες λεπτομέρειες αποδεικνύουν πως τα ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΗΣ ΣΙΩΝ, έχουν βάθος τριών χιλιάδων χρόνων και απλά βγήκαν στην δημοσιότητα απ’ αυτούς που ορίζουν όλα αυτά τα χρόνια τις μοίρες της ανθρωπότητας, όταν πλέον είχαν δέσει την αδιαμφισβήτητη εξουσία τους.

Πρόκειται για σατανάδες, με όλη την έννοια του όρου, όπως θα διαπιστώσετε και σ’ αυτά που θα διαβάσετε…

Πρόκειται κυριολεκτικα για βρικόλακες που ζουν από το ανθρώπινο αίμα και την ανθρώπινη ύπαρξη, υποταγμένοι κυριολεκτικά στον ΣΑΤΑΝΑ.

Τα ντοκουμέντα που παρουσιάζονται σ’ αυτή τη σειρά των αναρτήσεων, δεν μπορούν να αμφισβητηθούν… και οδηγούν σ’ όλα αυτά που ζούμε όχι μόνον τα δυο τελευταία χρόνια, αλλά εδώ και διακόσια χρόνια, σε ότι αφορά στην Πατρίδα μας… εδώ και χιλιάδες χρόνια, όσον αφορά ολόκληρη την ανθρωπότητα…

Και το ερώτημα που θα προκύψει διαβάζοντας την σειρά αυτή των αναρτήσεων, είναι:

ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΩΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ;

Προσωπικά, πιστεύω πως όχι…Θα χρειαστεί ο ξεσηκωμός όλων των λαών της γης, αν και με αμφίβολα αποτελέσματα, γιατί οι σατανιστές διαθέτουν απίστευτη τεχνολογία, ικανή να καταστρέψει την ανθρωπότητα…

Μόνον ΘΕΪΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, μπορεί να σώσει τους λαούς της γης, απ’ αυτούς τους ΣΑΤΑΝΙΣΤΕΣ.

Καλλιόπη Σουφλή

Υ.Γ. Κάποιες από τις αναρτήσεις, ίσως σας φανούν κουραστικές…

Άποψή μου είναι, να μην τις αγνοήσετε… ενώνουν όλα τα κομμάτια του σατανικού παζλ τριών χιλιάδων χρόνων…

« Η Συναρχία… είναι « κυβέρνηση από μυστικές εταιρείες » ,

ή από μια ομάδα μυημένων που λειτουργούν από τα παρασκήνια. 

Είναι ένα ανάλογο της « θεοκρατίας » , ή της εξουσίας από ένα ιερατείο . ”

~ Marquis Alexandre Saint – Yves d ‘ Alveydre

ΜΕΡΟΣ Ι

ΟΙ ΛΕΓΟΜΕΝΟΙ ΓΕΡΟΝΤΕΣ ΤΗΣ ΣΙΩΝ

«Σύμφωνα με τα αρχεία του μυστικού εβραϊκού σιωνισμού, ο Σολομών και άλλοι Εβραίοι λόγιοι άνθρωποι ήδη, το 929 π.Χ., σκέφτηκαν ένα σχέδιο θεωρητικά για μια ειρηνική κατάκτηση ολόκληρου του σύμπαντος από τη Σιών.

Καθώς αναπτύχθηκε η ιστορία, αυτό το σχέδιο επεξεργάστηκε λεπτομερώς και ολοκληρώθηκε από άνδρες που στη συνέχεια μυήθηκαν σε αυτήν την ερώτηση.

Αυτοί οι λόγιοι άνθρωποι αποφάσισαν με ειρηνικά μέσα να κατακτήσουν τον κόσμο για τη Σιών με την πονηριά του Συμβολικού Φιδιού, του οποίου το κεφάλι ήταν να αντιπροσωπεύει εκείνους που είχαν μυηθεί στα σχέδια της εβραϊκής διοίκησης…» (Epilogue, Protocols of Sion, 1905 Εκδοση)

ΟΙ ΛΕΓΟΜΕΝΟΙ ΓΕΡΟΝΤΕΣ ΤΗΣ ΣΙΟΝ / THE PRIEURÉ DE SION

PIERRE PLANTARD DE SAINT-CLAIR / CHARLES DE

GAULLE ANDRÉ MALRAUX / PRES. ΤΖΟΝ Φ. ΚΕΝΕΝΤΥ

ΜΕΡΟΣ II

ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ ΒΑΜΠΙΡ

«Θα περικυκλώσουμε την κυβέρνησή μας με έναν ολόκληρο κόσμο οικονομολόγων. Αυτός είναι ο λόγος που οι οικονομικές επιστήμες αποτελούν το κύριο αντικείμενο της διδασκαλίας που δίνεται στους Εβραίους. Γύρω μας πάλι θα είναι ένας ολόκληρος αστερισμός τραπεζιτών, βιομηχάνων, καπιταλιστών και –το κυριότερο– εκατομμυριούχων, γιατί στην ουσία όλα θα διευθετηθούν με το ζήτημα των αριθμών». (Πρωτόκολλο 8.2)

GAYLORD FREEMAN / GRAND MASTER, PRIEURÉ DE SION

Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ EISENHOWER

Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ KENNEDY

Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ NIXON

Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ CARTER / PAUL VOLCKER

ΜΕΡΟΣ III

ΟΙ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΙ ΤΩΝ ΣΙΟΝ & ΜΠΑΡΑΚ ΟΜΠΑΜΑ

« Η διεύθυνση μας πρέπει να περιβάλλεται από… άτομα που προετοιμάζονται από μια ειδική υπερεκπαιδευτική εκπαίδευση στα ειδικά σχολεία μας… Περιττό να πούμε ότι οι ταλαντούχοι βοηθοί της εξουσίας, για τους οποίους μιλώ, δεν θα ληφθούν από τους γκοίμ … De facto έχουμε ήδη εξαλείψει κάθε είδους κανόνα εκτός από τον δικό μας…» (Πρωτόκολλο 8.1· 9.2)

Ο ΝΟΝΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ILLINOIS

Η ΕΒΡΑΙΚΗ ΕΛΙΤ ΤΟΥ ΣΙΚΑΓΟΥ

ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΟΜΠΑΜΑ

ΜΠΑΡΑΚ ΟΜΠΑΜΑ: ΕΒΡΑΙΟΣ ΑΙΘΙΟΠΑΣ

ΜΕΡΟΣ Δ’

Η ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

«Στα ερείπια της αιώνιας και γενεαλογικής αριστοκρατίας των Goyim έχουμε στήσει την αριστοκρατία της μορφωμένης τάξης μας με επικεφαλής την αριστοκρατία του χρήματος. Τα προσόντα για αυτήν την αριστοκρατία έχουμε δημιουργήσει στον πλούτο, που εξαρτάται από εμάς, και στη γνώση, για την οποία οι λόγιοι γέροντές μας παρέχουν την κινητήρια δύναμη».

(Πρωτόκολλο 1.26 )

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ / THE HUNT BROTHERS

THE MONT PELERIN SOCIETY / LUDWIG VON MISES

COUDENHOVE-KALERGI / Η ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ

ΜΕΡΟΣ V

Η ΙΟΥΔΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΘΕΟΚΡΑΤΙΑ

« Όταν ο Βασιλιάς του Ισραήλ βάλει στο ιερό του κεφάλι το στέμμα που του πρόσφερε η Ευρώπη, θα γίνει πατριάρχης του κόσμου. .. Ο Βασιλιάς των Εβραίων θα είναι ο πραγματικός Πάπας του Σύμπαντος, ο Πατριάρχης της Διεθνούς Εκκλησίας». (Πρωτόκολλα 15.23· 17.4)

Η ΣΥΝΑΡΧΙΑ

AYN RAND / “The Trust”

ΜΕΡΟΣ VI

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

«Σε όλες τις γωνιές της γης οι λέξεις «Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα», έφεραν στις τάξεις μας, χάρη στους τυφλούς μας πράκτορες, ολόκληρες λεγεώνες που έφεραν τα πανό μας με ενθουσιασμό.

Και όλη την ώρα αυτές οι λέξεις ήταν σκουλήκια καρκινώματος που βαρούσαν την ευημερία των Goyim, βάζοντας τέλος παντού στην ειρήνη, την ησυχία, την αλληλεγγύη και καταστρέφοντας όλα τα θεμέλια των κρατών Γκόγια.

Όπως θα δείτε αργότερα, αυτό μας βοήθησε στον θρίαμβό μας: μας έδωσε τη δυνατότητα, μεταξύ άλλων, να πάρουμε στα χέρια μας την κύρια κάρτα – την καταστροφή των προνομίων, ή με άλλα λόγια της ίδιας της ύπαρξης της αριστοκρατίας του οι Goyim, αυτή η τάξη που ήταν η μόνη άμυνα που είχαν οι λαοί και οι χώρες εναντίον μας». ( Πρωτόκολλο 1.26 )

RON PAUL: Ο ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ

RON PAUL: Ο Ροδοσταυρικός

RON PAUL: ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ ΠΡΟΒΟΚΑΤΩΡ

ΜΕΡΟΣ VII

PETER SCHIFF / JACOB SCHIFF / GOLD

«Ο εντεινόμενος αγώνας για ανωτερότητα και οι κραδασμοί στην οικονομική ζωή θα δημιουργήσουν, όχι, έχουν ήδη δημιουργήσει, απογοητευμένες, ψυχρές και άκαρδες κοινότητες. Τέτοιες κοινότητες θα καλλιεργήσουν μια ισχυρή αποστροφή προς το ανώτερο πολιτικό και προς τη θρησκεία. Ο μόνος τους οδηγός είναι το κέρδος, δηλαδή ο χρυσός, τον οποίο θα στήσουν σε αληθινή λατρεία, για χάρη εκείνων των υλικών απολαύσεων που μπορεί να δώσει». (Πρωτόκολλο 4.5)

PETER SCHIFF & GOLD CONFISCATION

ΜΕΡΟΣ VIII

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΑΝΑΔΟΚΤΙΣΜΟΣ

«Η ελευθερία της συνείδησης έχει δηλωθεί παντού, έτσι ώστε τώρα μόνο χρόνια μας χωρίζουν από τη στιγμή της πλήρους καταστροφής αυτής της χριστιανικής θρησκείας». ( Πρωτόκολλο 17.2)

DOMINION

THEOLOGY THE WILLIAM VOLKER FUND

ROUSAS RUSHDONY / ΚΑΛΒΙΝΙΣΜΟΣ

ΜΕΡΟΣ ΙΧ

Η ΔΟΜΙΝΙΟΝΙΣΤΙΚΗ ΘΕΟΚΡΑΤΙΑ

«Η Υπερκυβέρνησή μας επιβιώνει σε εξωνομικές συνθήκες που περιγράφονται στην αποδεκτή ορολογία με την ενεργητική και βίαιη λέξη – Δικτατορία. Είμαι σε θέση να σας πω με καθαρή συνείδηση ​​ότι την κατάλληλη στιγμή εμείς, οι νομοθέτες, θα εκτελέσουμε την κρίση και την καταδίκη, θα σκοτώσουμε και θα γλυτώσουμε, εμείς, ως επικεφαλής όλων των στρατευμάτων μας, ανεβαίνοντας στο άλογο του αρχηγού. ( Πρωτόκολλο 9.3)

ΓΚΑΡΥ ΝΟΡΘ & ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΑΚΤΙΒΙΣΜΟΣ

πολιτοφυλακές «ΜΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΕΣ » ΧΟΟΥΑΡΝΤ ΦΙΛΙΠΣ

HOWARD AHMANSON, JR. (CNP/CFR)

1. JAMES KENNEDY / ΑΝΑΚΤΗΣΗ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

ΤΖΕΪΜΣ ΝΤΟΜΠΣΟΝ ΚΑΙ ΝΟΜΟΙ

ΝΟΑΧΙΔΑ ΜΑΡΒΙΝ ΟΛΑΣΚΥ & ΠΟΥΡΙΤΑΝΙΣΜΟΣ

ΣΑΝ ΜΙΟΥΝΚ ΜΟΥΝ & ΡΟΤΣΙΛΝΤ

Από την Barbara Aho

20 Σεπτεμβρίου 2009

………………………………………………………………………

ΜΕΡΟΣ Ι

ΟΙ ΛΕΓΟΜΕΝΟΙ ΓΕΡΟΝΤΕΣ ΤΗΣ ΣΙΩΝ

«Σύμφωνα με τα αρχεία του μυστικού εβραϊκού σιωνισμού, ο Σολομών και άλλοι Εβραίοι λόγιοι άνθρωποι ήδη, το 929 π.Χ., σκέφτηκαν ένα σχέδιο θεωρητικά για μια ειρηνική κατάκτηση ολόκληρου του σύμπαντος από τη Σιών. Καθώς αναπτύχθηκε η ιστορία, αυτό το σχέδιο επεξεργάστηκε λεπτομερώς και ολοκληρώθηκε από άνδρες που στη συνέχεια μυήθηκαν σε αυτήν την ερώτηση. Αυτοί οι λόγιοι άνθρωποι αποφάσισαν με ειρηνικά μέσα να κατακτήσουν τον κόσμο για τη Σιών με την πονηριά του Συμβολικού Φιδιού, του οποίου το κεφάλι ήταν να αντιπροσωπεύει εκείνους που είχαν μυηθεί στα σχέδια της εβραϊκής διοίκησης…» ( Epilogue, Protocols of Sion, 1905 Έκδοση )

ΟΙ ΜΑΘΗΜΕΝΟΙ ΓΕΡΟΝΤΕΣ ΤΗΣ ΣΙΟΝ / THE PRIEURÉ DE SION

PIERRE PLANTARD DE SAINT-CLAIR / CHARLES DE GAULLE

André MALRAUX / ΠΡΕΣ. ΤΖΟΝ Φ. ΚΕΝΕΝΤΥ

Ο Benjamin Disraeli, πρωθυπουργός της Αγγλίας (1868, 1874-80) έγραψε στο μυθιστόρημά του, Coningsby , «ότι ο κόσμος κυβερνάται από πολύ διαφορετικές προσωπικότητες από αυτό που φανταζόμαστε…»

Για τον Nathan Rothschild, ο Disraeli έγραψε: «Ήταν άρχοντας και κύριος των χρηματαγορών του κόσμου, και φυσικά ο κύριος και κύριος όλων των άλλων.

Κυριολεκτικά κρατούσε ενέχυρο τα έσοδα της νότιας Ιταλίας και οι μονάρχες και οι υπουργοί όλων των χωρών συμβουλεύτηκαν τις συμβουλές του και καθοδηγήθηκαν από τις υποδείξεις του». Ο παρακάτω διάλογος από το Coningsby απεικονίζει τον γιο του Nathan, τον βαρόνο Lionel Rothschild, ο οποίος είπε ότι βρήκε κρυπτο-Εβραίους σε στρατηγικές κυβερνητικές θέσεις καθ ‘όλη τη διάρκεια των ταξιδιών του.

«Αποφάσισα να πάω ο ίδιος στην Αγία Πετρούπολη. Κατά την άφιξή μου είχα μια συνέντευξη με τον Ρώσο Υπουργό Οικονομικών, Κόμη Κανκρίν.

Είδα τον γιο ενός Λιθουανού Εβραίου… Είχα ένα κοινό κατά την άφιξή μου στη Μαδρίτη με τον Ισπανό υπουργό.

Είδα έναν σαν εμένα, τον γιο ενός Νουόβο Χριστιάνο, ενός Εβραίο της Αραγονίας.

Ως αποτέλεσμα των όσων συνέβησαν στη Μαδρίτη, πήγα κατευθείαν να συμβουλευτώ τον Πρόεδρο του Γαλλικού Συμβουλίου. Είδα τον γιο ενός Γαλλοεβραίου, ενός ήρωα, ενός αυτοκρατορικού στρατάρχη…

«Και ο Σουλτ είναι Εβραίος;»

«Ναι, και άλλοι από τους Γάλλους στρατάρχες, και οι πιο διάσημοι.

Μεσσήνη, για παράδειγμα? Το πραγματικό του όνομα ήταν Manasseh…

Προσηλώσαμε στην Πρωσία…

Ο κόμης Arnim μπήκε στο υπουργικό συμβούλιο, και είδα έναν Πρωσικό Εβραίο.

Βλέπεις λοιπόν, αγαπητέ μου Κόνινγκσμπι, ότι ο κόσμος κυβερνάται από πολύ διαφορετικές προσωπικότητες από αυτό που φαντάζονται εκείνοι που δεν βρίσκονται στα παρασκήνια». (Benjamin Disraeli, Coningsby , σελ. 300)

Μέσω της διείσδυσης στις κυβερνήσεις τους, ο Οίκος των Ρότσιλντ κυβέρνησε τα κυρίαρχα έθνη της Ευρώπης.

Αν ήταν γνωστή η αλήθεια, θα φαινόταν ότι οι κυβερνήσεις του κόσμου έχουν διεισδύσει και κυβερνώνται από τους μαθητευόμενους πρεσβυτέρους της Σιών, πολλοί από τους οποίους υπηρετούν ως αρχηγοί κρατών.

Για παράδειγμα, πρόσφατα ανακαλύφθηκε ότι ο Ιρανός πρόεδρος Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ είναι εν μέρει Εβραίος. ( Telegraph.co.uk )

Το 2007, ο Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ έγινε δεκτός θερμά από τη Naturei Karta, Χασιδικούς Εβραίους στη Νέα Υόρκη και παρουσίασε ένα δώρο με την επιγραφή «Μακάρι αυτό το δώρο να είναι ένδειξη ευγνωμοσύνης για τη γλυκύτητα και την αγάπη που δώσατε

Οι Εβραίοι και όλη η ανθρωπότητα, εκ μέρους του παγκόσμιου Εβραϊσμού της Τορά, που παρουσιάστηκε από τη Neturei Karta International στη Νέα Υόρκη, ΗΠΑ.

Το 2013 τουΑπευθυνόμενος στα Ηνωμένα Έθνη , ο Αχμαντινετζάντ κάλεσε για μια Νέα Παγκόσμια Τάξη που θα κυβερνάται από τον απόλυτο Σωτήρα.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι κρυπτοεβραίοι έχουν υπηρετήσει ως Πρόεδροι, μέλη του Κογκρέσου και ως στενοί σύμβουλοι των Προέδρων και του Κογκρέσου. Σε αυτή την έκθεση παρουσιάζονται στοιχεία ότι ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα είναι μεταξύ των Εβραίων προέδρων.

Ο Χένρι Φορντ περιέγραψε το φαινόμενο και τον τρόπο λειτουργίας του κρυπτοεβραϊσμού στο βιβλίο του το 1921, Ο Διεθνής Εβραίος :

«Είναι πολύ σημαντικό να λάβουμε υπόψη ότι οι περισσότερες από τις εθνικές εχθρότητες που υπάρχουν σήμερα προέκυψαν από δυσαρέσκεια ενάντια σε αυτό που έκανε η εβραϊκή νομισματική δύναμη κάτω από το καμουφλάζ των εθνικών ονομάτων.

« Οι Βρετανοί το έκαναν αυτό, « Οι Γερμανοί το έκαναν αυτό » , όταν το έκανε ο Διεθνής Εβραίος, τα έθνη δεν ήταν παρά τα σημαδεμένα κενά στο πούλι του.

Σήμερα, σε όλο τον κόσμο ακούγεται η κατηγορούμενη λέξη: « Οι Ηνωμένες Πολιτείες το έκαναν αυτό. Αν δεν ήταν οι Ηνωμένες Πολιτείες, ο κόσμος θα ήταν σε καλύτερη κατάσταση. Οι Αμερικανοί είναι ένας άθλιος, άπληστος, σκληρός λαός. ‘

“Γιατί? Επειδή η εβραϊκή νομισματική δύναμη επικεντρώνεται εδώ και βγάζει χρήματα τόσο από την ασυλία μας όσο και από την αγωνία της Ευρώπης , παίζοντας ο ένας εναντίον του άλλου .

Και επειδή τόσοι πολλοί λεγόμενοι « αμερικανοί επιχειρηματίες » στο εξωτερικό σήμερα δεν είναι καθόλου Αμερικανοί – είναι Εβραίοι.

«Οι πολίτες ξυπνούν με μια αρχή για να διαπιστώσουν ότι ακόμη και τα λευκά έθνη δύσκολα επιτρέπεται να δουν ο ένας τον άλλον στις μέρες μας παρά μόνο μέσα από τα μάτια των Εβραίων.

Η Μεγάλη Βρετανία και η Γαλλία σπάνια βλέπουν έναν ειδικό Αμερικανό εκπρόσωπο που δεν είναι Εβραίος. Αυτός μπορεί να είναι ο λόγος που ανταποδίδουν στέλνοντας Εβραίους σε εμάς, νομίζοντας ίσως ότι τους προτιμάμε. ( Κεφάλαιο 1 )

Η παρούσα έκθεση ελπίζει να εντοπίσει, με εύλογη βεβαιότητα, μεμονωμένους «Μορφωμένους Πρεσβύτερους» που, ως μυστικοί Εβραίοι, καθοδήγησαν τις πολιτικές της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών στη σύγχρονη εποχή.

Τα ονόματα πολλών από αυτά τα άτομα θα είναι άγνωστα στον αναγνώστη. Υπάρχει ένας καλός λόγος για αυτό – τα πρόσωπα τους προορίζονται να είναι καλά κρυμμένα από τα μάτια του κοινού. Σε ορισμένες περιπτώσεις, άλλαξαν τα ονόματά τους για να κρύψουν την εβραϊκή τους ταυτότητα, κάτι που θα αποκάλυπτε τον κοινό δεσμό και την κρυφή ατζέντα τους.

ΟΙ ΜΑΘΗΜΕΝΟΙ ΓΕΡΟΝΤΕΣ ΤΗΣ ΣΙΟΝ / PRIEURÉ DE SION

Το 1929, ο Leon de Poncins έγραψε, στο Freemasonry & Judaism: The Secret Powers Behind Revolution , για την κρυφή διοίκηση όλων των μυστικών κοινωνιών:

«…η τοιχοποιία των υψηλών βαθμών…είναι μόνο μια δευτερεύουσα τοιχοποιία και απαραίτητος δίαυλος για να φτάσει κανείς στην υψηλή διεθνή μασονία με πιθανώς έναν μικρό ηγετικό εσωτερικό κύκλο.

Μπορεί τώρα να γίνει κατανοητό πώς η κρυφή δύναμη είναι σε θέση να μεταδώσει τη θέλησή της αόρατα σε ολόκληρη την πυραμίδα των μασονικών εργαστηρίων…

Μόνο όταν η κρυφή εξουσία πιστεύει ότι είναι ακίνητη, δίνει συγκεκριμένες εντολές μέσω του τεκτονισμού όπως είναι η περίπτωση στη Γαλλία σήμερα…

«Το τάγμα του Benai-Berith είναι ένα τάγμα του διεθνούς Τεκτονισμού που προορίζεται αποκλειστικά για Εβραίους…

«Ιδρύθηκε στη Νέα Υόρκη το 1813, αλλά επί του παρόντος η έδρα της βρίσκεται στο Σικάγο.

Χωρίζει τον κόσμο σε 11 περιοχές από τις οποίες οι 7 βρίσκονται στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ο αριθμός των οικιών του είναι περίπου 500 με σχεδόν εκατό χιλιάδες πιστούς.

«Τα τέσσερα μέλη της εκτελεστικής επιτροπής του που δεν ζουν στις Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται αντίστοιχα στο Βερολίνο, τη Βιέννη, το Βουκουρέστι και την Κωνσταντινούπολη.

Υπάρχουν ξενώνες σε όλο τον κόσμο.

Τα ονόματα των διευθυντών (τουλάχιστον αυτών που είναι γνωστά) είναι τα ίδια με αυτά που συναντάμε σε όλες τις μεγάλες εβραϊκές οργανώσεις, τα ίδια ονόματα που εμφανίζονται ξανά και ξανά.

«Κανείς δεν έχει αμφισβητήσει τη σημασία του Benai-Brith.

Όταν το 1909 η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών κατήγγειλε την Εμπορική Συνθήκη με τη Ρωσία, ο Πρόεδρος Ταφτ, βάζοντας τα συμφέροντα της χώρας του πάνω από τα εβραϊκά συμφέροντα αρχικά αντιτάχθηκε αποφασιστικά σε αυτή τη ρήξη, αλλά χωρίς επιτυχία γιατί ηττήθηκε γρήγορα.

«Για να φανεί ξεκάθαρα ότι αυτή η θυσία οφειλόταν κυρίως στο Benai-Berith, ο Πρόεδρος του έδωσε το στυλό που χρησίμευε για να ειδοποιήσει τη Ρωσία για την καταγγελία της συνθήκης.

«Επιπλέον, δεν υπάρχει υποψήφιος για την Προεδρία της Μεγάλης Αμερικανικής Δημοκρατίας που να μην φλερτάρει τη φιλία αυτής της τάξης.

Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, υπάρχει στο Benai Berith μια υπερθέση μυστικών εταιρειών που καταλήγουν σε μια ενιαία κυβερνητική δύναμη.

Πάνω από το B’nai B’rith είναι το B’nai Moshe, μετά το B’nai Zion και τέλος το κρυφό κέντρο της υπέρτατης διοίκησης .

Μπορώ μόνο να το αναφέρω χωρίς απόδειξη». ( The Secret Powers Behind Revolution , Vicomte Leon De Poncins, 1929, σελ. 215-216)

Άλλες πηγές αποκαλύπτουν ότι το υψηλό κλαμπ του Διεθνούς Τεκτονισμού και του Εβραϊσμού είναι οι μαθημένοι πρεσβύτεροι της Σιών, οι συντάκτες των Πρωτοκόλλων της Σιών, τα οποία «υπογράφηκαν από τους εκπροσώπους της Σιών, του 33ου Βαθμού».

Οι μαθημένοι πρεσβύτεροι της Σιόν είναι επίσης γνωστοί ως Prieuré de Sion, με έδρα το Παρίσι:

«Το Prieuré de Sion – οι Πρεσβύτεροι της Σιών σχετίζεται επίσης με τους Ρότσιλντ που αναφέρεται ότι υπηρετούν σε ένα εβραϊκό συμβούλιο γερόντων της Σιών». (Fritz Springmeier, The Top 13 Illuminati Bloodlines , σελ. 171)

Σχετικά με τα « Πρωτόκολλα των μαθητών πρεσβυτέρων της Σιών », ο Χένρι Φορντ δήλωσε σε μια συνέντευξη που δημοσιεύτηκε στο New York World στις 17 Φεβρουαρίου 1921: «Η μόνη δήλωση που με ενδιαφέρει να κάνω σχετικά με τα Πρωτόκολλα είναι ότι ταιριάζουν με αυτό που συμβαίνει επί ημερών μας. Είναι δεκαέξι χρονών και έχουν χωρέσει την παγκόσμια κατάσταση μέχρι αυτή τη στιγμή. Το ταιριάζουν τώρα».

( Ο Διεθνής Εβραίος ) Φορντ αναφέρεται επίσης ότι είπε: «Είναι αρκετά καλά που οι άνθρωποι του έθνους δεν καταλαβαίνουν το τραπεζικό και νομισματικό μας σύστημα, γιατί αν το καταλάβαιναν, πιστεύω ότι θα γινόταν επανάσταση πριν από αύριο το πρωί». Η αξιολόγηση του Χένρι Φορντ συμφωνεί με άλλες πηγές που αναφέρουν ότι οι μαθημένοι πρεσβύτεροι είναι «εξέχουσες ρίζες των υψηλών οικονομικών και των διεθνών πολιτικών ή φιλοσοφικών κοινωνιών».

«Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πολλά για αυτό το τάγμα λόγω του μυστικού του χαρακτήρα και των μυστικών μεθόδων του.

Γνωρίζουμε ότι ο Λόρδος Ρότσιλντ ήταν μέχρι τον πρόσφατο θάνατό του μέλος του, και ότι ο Λόρδος Μέλσετ της Αγγλίας λέγεται τώρα ότι είναι ο πρόεδρός του.

Μπορούμε να υποθέσουμε ότι η οικογένεια Rothschild κυριαρχούσε σε αυτήν από την εποχή του Amschel Rothschild.

Είναι η κυβέρνηση της οικονομικής δύναμης της εβραϊκής φυλής που κυβερνά τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Αμερικής.

Είναι η κλούβα κορυφαίων Εβραίων τραπεζιτών και πολιτικών που παλαιότερα ονομάζονταν «Γέροντες της Σιών» και τώρα «Συμβούλιο της Εβραϊκής Αντιπροσωπείας».

«Ο «νόμος της τράπεζας» αντιπροσωπεύει τον αδίστακτο νόμο που διέπει αυτό που ονομάζουμε «υψηλή χρηματοδότηση» ή «Γουόλ Στριτ» από τον εμφύλιο πόλεμο.

Αντιπροσωπεύει το νόμο που ελέγχει την Τράπεζα της Αγγλίας και άλλες τράπεζες Rothschild.

Η καταγραφή της δύναμης του χρήματος τα τελευταία 100 χρόνια καταδεικνύει την αλήθεια του συμπεράσματος ότι είναι «πάντα ενωμένη και πάντα αφοσιωμένη στον σκοπό μας» και ότι η «αιτία» είναι η υποταγή και η υποδούλωση των Εθνών και η εξύψωση και ενθρόνιση των οι Εβραίοι.

Αυτός είναι ο σημερινός στόχος του Ιεροβοάμ Ρότσιλντ και των μυστικών 300 πρεσβυτέρων της Σιών…

Οι Ρότσιλντ και το Συμβούλιο της Εβραϊκής Αντιπροσωπείας τους (οι 300 μαθημένοι πρεσβύτεροι της Σιών) είναι οι δεσποτικοί ηγέτες της εβραϊκής φυλής». (George Armstrong, The Rothschild Money Trust , 1940, σελ. 9, 196)

«Αυτό είναι ένα μυστικό που δεν έχει αποκαλυφθεί.

Είναι το Κρυφό Χέρι.

Δεν είναι το «Συμβούλιο των Αντιπροσώπων» (το Εβραϊκό Κοινοβούλιο στην Αγγλία) ή η «Παγκόσμια Ισραηλιτική Συμμαχία» που εδρεύει στο Παρίσι.

Αλλά ο αείμνηστος Walter Rathenau* της Allgemeiner Electricitaets Gesellschaft έχει ρίξει λίγο φως στο θέμα και αναμφίβολα είχε στην κατοχή του τα ονόματά τους, καθώς ήταν, κατά πάσα πιθανότητα, ένας από τους κύριους ηγέτες.

Γράφοντας στο Wiener Freie Presse, 24 Δεκεμβρίου 1912, είπε: «Τριακόσιοι άνδρες, ο καθένας από τους οποίους γνωρίζει όλους τους άλλους, κυβερνούν τη μοίρα της ευρωπαϊκής ηπείρου και εκλέγουν τους διαδόχους τους από το περιβάλλον τους.» (Εισαγωγή, Πρωτόκολλα της Σιών )

*Υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας

«Μια αληθινή μυστική κοινωνία 121 αξιωματούχων, η Prieuré de Sion, που ιδρύθηκε από τον Godfroi de Bouillon στην Ιερουσαλήμ το 1099, συγκαταλέγεται μεταξύ των Μεγάλων Μαγίστριών της Leonardo da Vinci, Victor Hugo και Jean Cocteau. …οι 121 αξιωματούχοι του Prieuré de Sion είναι όλοι εξέχοντες υψηλοί οικονομικοί πόροι και διεθνών πολιτικών ή φιλοσοφικών εταιρειών…» ( Holy Blood, Holy Grail , σελ. 214)

«Ο éminence grise (στα γαλλικά σημαίνει «grey eminence») είναι ένας ισχυρός σύμβουλος ή υπεύθυνος λήψης αποφάσεων που λειτουργεί κρυφά ή ανεπίσημα». ( Βικιπαίδεια )

Το παρακάτω απόσπασμα από το « Ημερολόγιο του Charles Cotesworth Pinckney’s Plantation Diary » είναι σύμφωνα με αναφορές από την ομιλία του Benjamin Franklin σε μια «Chit Chat Around the Table κατά τη διάρκεια του Διαλείμματος», στη Συνταγματική Συνέλευση της Φιλαδέλφειας του 1787.

Καθώς αυτή η πηγή δεν είναι σε έντυπη μορφή, δεν είναι δυνατό να επαληθευτεί ότι ο Μπέντζαμιν Φράνκλιν είπε πράγματι αυτά τα λόγια. Ωστόσο, η μαρτυρία μαρτυρεί την πραγματικότητα. Η αλήθεια είναι ανεξάρτητη από το ποιος τη δηλώνει.

«Για περισσότερα από 1.700 χρόνια, οι Εβραίοι θρηνούσαν για τη θλιβερή μοίρα τους επειδή εξορίστηκαν από την πατρίδα τους, όπως αποκαλούν την Παλαιστίνη.

Αλλά κύριοι, μήπως ο κόσμος τους το έδωσε απλά, θα έβρισκαν αμέσως κάποιο λόγο να μην επιστρέψουν.

Γιατί; Επειδή είναι βρικόλακες, και οι βρικόλακες δεν ζουν με βρικόλακες.

Δεν μπορούν να ζήσουν μόνο μεταξύ τους.

Πρέπει να επιβιώσουν με χριστιανούς και άλλους ανθρώπους που δεν ανήκουν στη φυλή τους.

Εάν δεν τους εξαιρέσετε από αυτές τις Ηνωμένες Πολιτείες, σε αυτό το Σύνταγμα, σε λιγότερο από 200 χρόνια θα έχουν κατακλύσει τόσο μεγάλους αριθμούς που θα κυριαρχούν και θα καταβροχθίζουν τη γη και θα αλλάζουν τη μορφή διακυβέρνησής μας, για την οποία εμείς οι Αμερικανοί έχουμε χάσει

Το αίμα μας, δώσαμε τις ζωές μας, την ουσία μας και έθεσε σε κίνδυνο την ελευθερία μας». (George Armstrong, The Rothschild Money Trust, 1940, σελ. 92)

Υπάρχουν άφθονα στοιχεία ότι οι κρυπτοεβραίοι που ελέγχουν τις κυβερνήσεις του κόσμου, και ιδιαίτερα τις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι Βρικόλακες με περισσότερες από μία έννοιες της λέξης.

Οι Εβραίοι της Μεροβίγγειας ισχυρίζονται ότι το όνομά τους προήλθε από τον βασιλιά Μεροβέα, ο οποίος ήταν βασιλιάς των Φράγκων από το 447-458 μ.Χ., ο «Meroveus» προέρχεται από τις γαλλικές λέξεις «mer» που σημαίνει «θάλασσα» και «vere» όπως βρίσκονται στο «λυκάνθρωπος» ή «δράκος». .»

«Και ο μεγάλος δράκος πετάχτηκε έξω , εκείνο το παλιό φίδι, που ονομάζεται Διάβολος, και Σατανάς, που εξαπατά ολόκληρο τον κόσμο: ρίχτηκε στη γη, και οι άγγελοί του ρίχτηκαν έξω μαζί του … Και στάθηκα πάνω στον άμμο της θάλασσας, και είδα ένα θηρίο να ανεβαίνει από τη θάλασσα , που είχε επτά κεφάλια και δέκα κέρατα …» (Αποκ. 12:9, 13:1).

Το Merovingian House of Vere προέρχεται από τη λέξη βαμπίρ από την οποία προέρχονται οι όροι Over-Lord και Aryan , σύμφωνα με τον HRH Prince Nicholas de Vere von Drakenberg.

«Αν γράφεται κυριολεκτικά βαμπίρ θα ήταν uavber , uauber ή uaupir , που είναι το κεντροευρωπαϊκό oupire ή oupere .

Αυτές οι παραλλαγές προέρχονται από το σανσκριτικό upari ( Up-Ari ή Up-Arya , που σημαίνει Υπερ-Κύριος )… Over ( ME-ouere ) ξεκίνησε μια γραφική παραλλαγή του uuere που μεταφράζεται στο δυναστικό όνομα Vere με το λατινικό V να είναι εναλλάξιμα με το διπλό U για το σκληρό γερμανικό W που έγινε V– απόδοση Ver ή Were. (“ From Transylvania to Tunbridge Wells ,” Κεφ. 1)

Οι θρυλικές ιστορίες του Κόμη Βλαντ Δράκουλα – Βλαντ ο Χαλκιδευτής – είναι τεκμηριωμένη ιστορία.

Ο πατέρας του Δράκουλα ήταν Ιππότης του Τάγματος του Δράκου, του οποίου το φρούριο-κάστρο χτίστηκε το 1377 από Μασόνους.

«Ο Βλαντ τιμωρούσε ανελέητα τους παραβάτες και τα στρεβλωμένα σώματα στους πασσάλους χρησίμευαν ως δραματική προειδοποίηση στους επίδοξους εγκληματίες » .

Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι βρικόλακες βρίσκονται σε ψηλά μέρη:

«Μυθικά πλάσματα της νύχτας, σηκώνονται από τον τάφο και περιφέρονται στη γη, αναζητώντας αθώα θύματα για να τραφούν: αποστραγγίζοντας το αίμα από τον απρόσεκτο οικοδεσπότη τους. Οι κακοποιοί του κάτω κόσμου για τις ιστορίες των οποίων διαβάζουμε στη λαογραφία του παλιού.

«Υπήρχαν ή υπάρχουν πραγματικά; Ο κόμης Βλαντ Ντράκουλ και η οικογένειά του ήταν ιστορικά πρόσωπα κάποιας σημασίας μέσα και γύρω από τη Ρουμανία και την Τρανσυλβανία. Περισσότερα από μερικά από τα ευρωπαϊκά σπίτια προέρχονται από τον Οίκο του Δρακώνη.

«Το House of Lorraine και το House of Guise περιείχαν και τα δύο το αίμα του House d’Anjou, όπως τα άκρα ενός δέντρου ή ενός φυτού , διακλαδίζονται σε άλλα μέλη, αλλά μοιράζονται τις ίδιες κοινές ρίζες και χυμούς». (Douglas V. Gnazzo, « Βαμπίρ της Νέας Παγκόσμιας Τάξης »)

Οι πανίσχυροι Μεροβίγγειοι Οίκοι ήταν κορυφαίοι πόροι υψηλών οικονομικών – που είναι ένας εκλεπτυσμένος τρόπος να πούμε ότι ήταν και είναι «οικονομικοί βρικόλακες» που έχουν αφήσει την παγκόσμια οικονομία.

«Παρόλα αυτά, μας απασχολεί περισσότερο το βαμπίρ του 21ου αιώνα – Οι Άγγελοι του Θανάτου της Νέας Παγκόσμιας Τάξης: εκείνοι που έχουν τελειοποιήσει και ολοκληρώσει την τέχνη τους σε επίπεδα με την πιο δόλια επιτήδευση και αποτελεσματικότητα. 

«Δεν είναι πλέον ικανοποιημένοι να αναζητούν μεμονωμένα θύματα, τώρα κυνηγούν ολόκληρα έθνη σε μια παγκόσμια φρενίτιδα σίτισης που δεν γνωρίζει όρια…

«Υπάρχει μια νέα φυλή πλασμάτων που περιφέρεται στη γη σήμερα. δεν αποστραγγίζουν πλέον όλη τη ζωτική ενέργεια από τα θύματά τους. Φεύγουν τόσο όσο ο οικοδεσπότης μπορεί να παραμείνει ζωντανός και ικανός να παράγει περισσότερα, μέχρι να υποκύψει τελικά.

«Η νέα φυλή δεν αναζητά το αίμα που συντηρεί τη φυσική ζωή. Αντίθετα, επιθυμούν τη νομισματική και οικονομική ζωή των θυμάτων τους – τον ​​ακόρεστο πόθο για εξουσία, την υπερβολική απληστία που γεννά ο πλούτος. Προσκυνούν στο βωμό του Lucre – και αυτός στο βωμό ενός άλλου.

«Τα πλάσματα στραγγίζουν τη ζωή των θυμάτων τους αποσπώντας από αυτά όλη την ιδιωτική τους περιουσία, τον πλούτο και την ευημερία τους – παίρνοντάς τους τη δύναμη του χρήματος και χρησιμοποιώντας τα εναντίον τους .

«Η δύναμη του χρήματος ανήκει σε μια ελίτ ομάδα κολεκτιβιστών που διαχειρίζονται και ελέγχουν το νομισματικό μας σύστημα , καθώς και την αστυνομική δύναμη του κράτους που επιβάλλει τη θέλησή του .

«Αυτό το ανίερο σύστημα μεταφέρει πλούτο από τους ανθρώπους σε εκείνους που έχουν τον έλεγχο του συστήματος: τους ελίτ μετατροπείς …

«Το νομοσχέδιο του δολαρίου ΗΠΑ δεν είναι τίποτα άλλο από ένα κουπόνι φορολογικού κουπονιού – ένα χρεωστικό μέσο που αναγκάζει το θύμα να χρησιμοποιήσει ένα νομισματικό σύστημα που τον αλυσοδένει σε μια ζωή αέναης υποτέλειας χρέους…

«Αργά αλλά σταθερά, χρόνο με το χρόνο, όλο και περισσότερο από τη ζωτική δύναμη του οικοδεσπότη αποστραγγίζεται προσπαθώντας να εξοφλήσει χρέη που δεν μπορούν να εξοφληθούν. Τα χρέη δεν έπρεπε ποτέ να εξοφληθούν από αυτούς που τα δημιούργησαν – τους ελίτ μετατροπείς». (« Βαμπίρ της Νέας Παγκόσμιας Τάξης »)

Αν και δεν αναφέρεται στα Πρωτόκολλα της Σιών, ο συγγραφέας των «Οικονομικών Βαμπίρ» αναφέρεται στις αρχές για την παγκόσμια κατάκτηση που εξέθεσαν οι μαθημένοι πρεσβύτεροι της Σιών.

Η Εισαγωγή σε αυτό το απειλητικό έγγραφο προσδιορίζει τη μοχθηρή ιδιοφυΐα, το Φίδι ή τον Σατανά, που ήταν ο εγκέφαλος της συνωμοσίας.

«Αυτοί οι λόγιοι άνθρωποι αποφάσισαν με ειρηνικά μέσα να κατακτήσουν τον κόσμο για τη Σιών με την πονηριά του Συμβολικού Φιδιού, του οποίου το κεφάλι ήταν να αντιπροσωπεύει εκείνους που είχαν μυηθεί στα σχέδια της εβραϊκής διοίκησης και το σώμα του φιδιού για να εκπροσωπήσει τον Εβραίο άνθρωπο – η διοίκηση κρατούνταν πάντα μυστική, ακόμη και από το ίδιο το εβραϊκό έθνος.

Καθώς αυτό το Φίδι διείσδυσε στις καρδιές των εθνών που συνάντησε, υπονόμευσε και καταβρόχθισε όλη τη μη εβραϊκή δύναμη αυτών των κρατών.

Προμηνύεται ότι το Φίδι πρέπει ακόμη να ολοκληρώσει το έργο του, τηρώντας αυστηρά το σχεδιασμένο σχέδιο, έως ότου η πορεία που πρέπει να τρέξει κλείσει με την επιστροφή του κεφαλιού του στη Σιών και έως ότου, με αυτόν τον τρόπο, το Φίδι ολοκληρώσει το γύρο της Ευρώπης και την έχει περικυκλώσει – και μέχρις ότου, δεσμεύοντας την Ευρώπη, έχει καλύψει ολόκληρο τον κόσμο.

Αυτό πρέπει να επιτευχθεί χρησιμοποιώντας κάθε προσπάθεια για να υποτάξει τις άλλες χώρες από μια οικονομική κατάκτηση .

«Η επιστροφή του κεφαλιού του φιδιού στη Σιών μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο αφού η δύναμη όλου του Κυρίαρχου της Ευρώπης έχει χαμηλώσει, δηλαδή όταν μέσω οικονομικών κρίσεων και ολικής καταστροφής που έχουν γίνει παντού , θα έχει γίνει προκάλεσε μια πνευματική απογοήτευση και μια ηθική διαφθορά …

[Αυτό το «Φίδι» σύρεται τώρα στην Αμερική και στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, έχει εν μέρει αναγνωριστεί ως «Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων» (CFR) και το «Τριμερής Επιτροπή»].

Όλες αυτές οι πολιτείες τις οποίες διέσχισε το Φίδι έχουν κλονιστεί τα θεμέλια των συνταγμάτων τους …» (Επίλογος, Πρωτόκολλα της Σιών , Έκδοση 1905)

Σχετικά με την «εβραϊκή συνωμοσία», ο Επίλογος αναφέρει ότι «η διοίκηση κρατούνταν πάντα μυστική, ακόμη και από το ίδιο το εβραϊκό έθνος».

Ο Henry Makow, ένας Εβραίος συγγραφέας, πιστεύει ότι αυτό συμβαίνει και προβλέπει ότι οι μη σιωνιστές Εβραίοι θα είναι οι αποδιοπομπαίοι τράγοι, όπως ήταν στο Ολοκαύτωμα:

«Η πλειοψηφία των Εβραίων δεν γνωρίζει τη μυστική ατζέντα της εβραϊκής ηγεσίας, η οποία συνδυάζεται με αυτή του καρτέλ των κεντρικών τραπεζών. Ωστόσο, η ασφάλεια των απλών Εβραίων τίθεται σε κίνδυνο από αυτό το αιωνόβιο σχέδιο για την παγκόσμια κυβέρνηση που τώρα ολοκληρώνεται. Αν δεν αντιταχθούν, θα κατηγορηθούν για αυτό». ( Ρόμπερτ Έντμοντσον «Μαρτύρησε κατά των Εβραίων» )

Πρωτόκολλο 15.8

« Και πόσο διορατικοί ήταν οι λόγιοι γέροντές μας στην αρχαιότητα, όταν έλεγαν ότι για να επιτευχθεί ένας σοβαρός σκοπός, πρέπει να μην σταματήσουμε με κανέναν τρόπο ή να μετρήσουμε τα θύματα που θυσιάστηκαν για χάρη αυτού του σκοπού… αν και έχουμε θυσιαστεί πολλά δικά μας… Ο σχετικά μικρός αριθμός των θυμάτων από τον αριθμό των δικών μας έχει διαφυλάξει την εθνικότητά μας από την καταστροφή. ”

Όταν οι λόγιοι Πρεσβύτεροι έχουν δημιουργήσει το Βασίλειο τους του Ισραήλ, έχοντας συγκεντρώσει τους Εβραίους της Διασποράς, θα είναι για Κρίση:

«Και θα συμβεί, ότι σε όλη τη γη, λέει ο Κύριος, δύο μέρη της θα αποκοπούν και θα πεθάνουν, αλλά το τρίτο θα μείνει εκεί. Και θα φέρω το τρίτο μέρος μέσα από τη φωτιά, και θα τα εξευγενίσω όπως εξευγενίζεται το ασήμι, και θα τα δοκιμάσω όπως δοκιμάζεται ο χρυσός: θα επικαλεστούν το όνομά μου, και θα τους ακούσω: Θα πω, είναι ο λαός μου : και θα πουν: Ο Κύριος είναι ο Θεός μου». (Ζαχ. 13:8,9)

Ποιοι είναι οι μυστικοί 121 ή 300 μαθημένοι πρεσβύτεροι της Σιών των 33º — οι γκρίζοι εξέχοντες που ελέγχουν κρυφά Προέδρους και Συνέδρια, οι κρυπτοεβραίοι που έχουν λειτουργήσει ως ανεπίσημοι πολιτικοί και υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων;

Οι χρηματοπιστωτικοί βρικόλακες που έχουν στραγγίσει την οικονομική ζωή των Εθνών, που φιλοξένησαν ευγενικά τη Διασπορά τους;

PIERRE PLANTARD DE SAINT-CLAIR / CHARLES DE GAULLE

Για 18 χρόνια, από το 1963 έως το 1981, τη θέση του Μεγάλου Μαγίστρου του Prieuré de Sion μοιράστηκαν τρεις από τους λόγιους πρεσβύτερους της Σιόν — ο Pierre Plantard de Saint-Claire, ο Gaylord Freeman και ο Antonio Merzagora.

«Οι δύο σύντροφοι του Plantard στην τριανδρία που ονομάστηκε στο Bonne Soiree —που επιβεβαιώθηκε αργότερα στους Baigent, Leigh και Lincoln από τον ίδιο τον Plantard—για πρώτη φορά επέκτεινε την ιστορία πέρα ​​από τη Γαλλία και επίσης στον κόσμο των διεθνών υψηλών οικονομικών.

«Πιθανώς ο Antonion Merzagora ήταν ο Ιταλός τραπεζίτης, συνεργάτης του διαπρεπούς βιομήχανου Agostino Rocca (1895-1978, στον οποίο πιστώθηκε η δημιουργία της ιταλικής χαλυβουργίας τη δεκαετία του 1930 και ήταν επικεφαλής της εθνικοποιημένης χαλυβουργίας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου).

Αλλά η υποτιθέμενη εμπλοκή του Gaylord Freeman (1910-1991) υπονοούσε ότι η επιρροή του Priory επεκτάθηκε ακόμη πιο μακριά.

Ένας εξαιρετικά σημαντικός και ισχυρός Αμερικανός τραπεζίτης και χρηματοδότης, συνδέθηκε κυρίως με την First National Bank of Chicago, της οποίας ήταν Πρόεδρος μεταξύ 1969 και 1975…

Ο Freeman ήταν επίσης σύμβουλος για την οικονομία της αμερικανικής κυβέρνησης, για παράδειγμα Πρόεδρος μιας προεδρικής ειδικής ομάδας για τον πληθωρισμό κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Κάρτερ». (Lynn Picknett και Clive Prince, The Sion Revelation , σελ. 258-260)

Από το 1981 έως το 1984, μόνο ο Pierre Plantard de Saint-Claire ήταν Μέγας Διδάσκαλος του Prieuré de Sion.

«Αυτό το Τάγμα συγκάλεσε το μοναστήρι του στο Μπλουά στις 17 Ιανουαρίου 1981…

Ως αποτέλεσμα αυτής της πρόσφατης μονής στο Μπλουά, ο Πιερ Πλαντάρ ντε Σαιν-Κλερ εξελέγη μεγάλος μάγιστρος του Τάγματος…

Αυτή η επιλογή του μεγάλου μαγίστρου σηματοδοτεί ένα αποφασιστικό βήμα στην εξέλιξη της σύλληψης και του πνεύματος του Τάγματος σε σχέση με τον κόσμο·…

Ο Pierre Plantard είναι ο άμεσος απόγονος, μέσω του Dagobert II, των Μεροβίγγειων βασιλιάδων.

Η καταγωγή του έχει αποδειχθεί νομικά από τις περγαμηνές της βασίλισσας Blanche της Καστίλλης, που ανακαλύφθηκαν από τον Abbe Sauniére στην εκκλησία στο Rennes-le-Château (Aude) το 1891.

Αυτά τα έγγραφα πωλήθηκαν από την ανιψιά του ιερέα το 1965 στον καπετάνιο Roland Stanmore και Sir Thomas Frazer και κατατέθηκαν σε χρηματοκιβώτιο της Lloyds Bank Europe Limited του Λονδίνου.» ( Holy Blood, Holy Grail , σελ. 214-215)

Ποιος ήταν ο Pierre Plantard de Saint-Claire; Η Messianic Legacy αναφέρει ότι, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Prieuré de Sion και, ειδικότερα, ο Pierre Plantard, συμμετείχαν στενά με την άνοδο του Charles de Gaulle στην προεδρία της Γαλλίας. (σελ. 318)

«Είναι δύσκολο για τους ανθρώπους να κατανοήσουν ότι οι Illuminati έλεγχαν τη Ρωσία, τη Μεγάλη Βρετανία, τη Γερμανία και τη Γαλλία κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά το έκαναν.

Ο Τσόρτσιλ, ο Ρούσβελτ και ο Στάλιν ήταν όλοι Μασόνοι.

Ο Ντε Γκωλ της Γαλλίας ήταν στενά συνδεδεμένος με πολλές εσωτερικές ομάδες και οι Prieuré de Sion και οι Μασόνοι της Μεγάλης Ανατολής τον βοήθησαν στην εξουσία στη δεκαετία του ’50… οι άνθρωποι του κόσμου δεν ήταν έτοιμοι για μια παγκόσμια κυβέρνηση, και οι περισσότεροι ούτε καν ενωμένη Ευρώπη.

Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος πραγματοποιήθηκε για να προσαρμόσει τη σκέψη των ανθρώπων προς την επιθυμία της ευρωπαϊκής ενότητας». ( The Top 13 Illuminati Bloodlines , σελ. 168)

Ο λόγος για το γκωλιστικό πραξικόπημα; «Κάτω από τη γερμανική κατοχή και το καθεστώς του Βισύ, οι μυστικές εταιρείες, συμπεριλαμβανομένου του τεκτονισμού, είχαν απαγορευτεί αυστηρά και η συμμετοχή σε οποιαδήποτε τέτοια οργάνωση υπόκειτο σε αυστηρές κυρώσεις». ( The Messianic Legacy , σελ. 326)

Στη Γαλλία του Vichy, οι μυστικές εταιρείες σχηματίστηκαν μετώπες οργανώσεις για να προωθήσουν την αλλαγή και το Prieuré de Sion βοήθησε στο στρατιωτικό πραξικόπημα που ανέτρεψε την κυβέρνηση του Vichy, ανοίγοντας τον δρόμο για τον De Gaulle.

«Με το πρότυπο των Επιτροπών Δημόσιας Ασφάλειας κατά τη Γαλλική Επανάσταση… οι Επιτροπές [Δημόσιας Ασφάλειας] άρχισαν να διεκδικούν ένα ισχυρό χέρι καθοδήγησης στη Γαλλία που θα ήταν συμπαθές προς τον σκοπό τους.

Μόνο ένα άτομο θεωρήθηκε ικανό να προσφέρει ένα τέτοιο χέρι — ο Σαρλ ντε Γκωλ.

Έτσι, οι Επιτροπές της Αλγερίας άρχισαν να πιέζουν επίμονα ώστε ο Ντε Γκωλ να αναλάβει την εξουσία στη Γαλλία, εάν χρειαζόταν μέσω στρατιωτικού πραξικοπήματος.

Έλαβαν υποστήριξη από έναν αριθμό υψηλόβαθμων στρατιωτικών, συμπεριλαμβανομένου του Στρατάρχη Alphonse Juin, ο οποίος φέρεται να ήταν σημαντικό μέλος του Prieuré de Sion.

Έλαβαν επίσης υποστήριξη από ένα συγχωνευμένο φιλογκωλιστικό κίνημα στη Γαλλία…τους ηγέτες του οποίου ήταν ο Michel Debre—ο οποίος έγινε υπουργός Δικαιοσύνης του De Gaulle και, λίγο αργότερα, μεταξύ 1959 και 1962, Πρωθυπουργός της Γαλλίας.The Messianic Legacy , σελ. 330)

Αφού ο Ντε Γκωλ διορίστηκε Πρόεδρος, παραχώρησε στην Αλγερία ανεξαρτησία από τη Γαλλία, γεγονός που αποδυνάμωσε τη Γαλλία ως αυτοκρατορική δύναμη.

Για να εκτονώσει τη δημόσια διαμαρτυρία, ο De Gaulle διόρισε τον Pierre Plantard γραμματέα ενός εθνικού κινήματος για την υπεράσπιση της ελευθερίας.

Ως «υπουργός προπαγάνδας», ο Plantard προχώρησε στην εξάρθρωση των Επιτροπών Δημόσιας Ασφάλειας που θα μπορούσαν να στραφούν εναντίον του De Gaulle.

Η ανακοίνωση δημοσιεύτηκε από την πρώτη σύζυγο του Plantard, Anne Lea Hisler:

«Όταν συναντήσαμε για πρώτη φορά τον M. Plantard το 1979, μας είπε ότι ο Charles de Gaulle του είχε ζητήσει προσωπικά να διευθύνει τις Γαλλικές Επιτροπές Δημόσιας Ασφάλειας και, όταν είχε ολοκληρωθεί το έργο τους να τοποθετήσουν τον Στρατηγό στην εξουσία, να προεδρεύσει της διάλυσής τους. .

Σε ένα μιμογραφημένο φυλλάδιο που κατατέθηκε στην Εθνική Βιβλιοθήκη το 1964, η Anne Lea Hisler—M.

Η πρώτη σύζυγος του Plantard—δηλώνει:

«Υπό την εξουσία του Στρατάρχη Alphonse Juin, η έδρα της Γενικής Γραμματείας των Επιτροπών Δημόσιας Ασφάλειας στη μητροπολιτική Γαλλία ήταν στο Aulnay-sous-Bois [προάστιο του Παρισιού]. Αυτή η επιτροπή διευθυνόταν από τον Michel Debré, τον Pierre Plantard γνωστό ως Way και τον André Malraux …μέλος του Prieuré de Sion. ( The Messianic Legacy , σελ. 333, 256)

Η Anne Lea Hisler, η σύζυγος του Plantard, εργάστηκε με τον σύζυγό της στο περιοδικό Prieuré de Sion, CIRCUIT, ένα αρκτικόλεξο του «Ιπποτισμός των Καθολικών Κανόνων και Θεσμών της Ανεξάρτητης και Παραδοσιακής Ένωσης».

«…το Prieuré de Sion χρησιμοποιούσε το περιοδικό του για κάτι διαφορετικό από τη δική του εσωτερική δουλειά.

«Η σειρά του Circuit του 1959 [περιείχε] άρθρα της Anne Lea Hisler και άλλων, συμπεριλαμβανομένου του Pierre Plantard, που άλλοτε έγραφε με το όνομά του, άλλοτε με το ψευδώνυμο « Chyren ». ( The Messianic Legacy , σελ. 339-340)

Το επώνυμο “Hisler” είναι, στην πραγματικότητα, μια προσαρμογή του “Hitler”.

Το 2002, η Decatur Daily ανέφερε ότι, «Πενήντα επτά χρόνια μετά τον θάνατό του, το όνομα του Χίτλερ εξακολουθεί να έχει αξία σοκ, γεγονός που μπορεί να εξηγήσει γιατί τόσοι πολλοί άνθρωποι που ονομάζονταν Χίτλερ —τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και στο εξωτερικό— άλλαξαν νόμιμα τα ονόματά τους κατά τη διάρκεια του Παγκόσμιου Πόλεμος Β’. (Γνωρίζω έναν άντρα ονόματι Χίσλερ του οποίου το οικογενειακό όνομα γραφόταν με «τ» αντί για «σ» πριν από 60 χρόνια.) ( 1055 )

Ήταν η Anne Lea Hisler πραγματικά Anne Lea Hitler; Είναι δυνατόν η σύζυγος του μελλοντικού Μεγάλου Μαγίστρου του Προητηρίου της Σιών να είχε σχέση με τον Αδόλφο Χίτλερ; Η Αποκάλυψη του Ναού επιβεβαιώνει ότι ο Pierre Plantard de Saint-Claire είχε τουλάχιστον ναζιστικές συμπάθειες:

«Γεννημένος το 1920, ήρθε για πρώτη φορά στη δημοσιότητα στην Κατεχόμενη Γαλλία του 1942 ως εκδότης ενός περιοδικού που ονομαζόταν Vaincre pour une Jeune cehvalerie ( Κατάκτηση για έναν νεαρό ιππότη )—το οποίο ήταν εμφανώς άκριτο για τους ναζί καταπιεστές, και το οποίο στην πραγματικότητα  δημοσιευόταν  με την έγκρισή τους.

Αυτό ήταν επίσημα το όργανο του Τάγματος Alpha Galates, μιας οιονεί μασονικής και ιπποτικής κοινωνίας, με έδρα το Παρίσι, της οποίας ο Plantard έγινε ο Μέγας Διδάσκαλος σε ηλικία μόλις είκοσι δύο ετών… Ο Vaincre είναι τώρα [1998] ο τίτλος του το εσωτερικό δελτίο του Priory, το οποίο επεξεργάζεται ο Pierre de Saint-Clair με τον γιο του Thomas. ( The Templar Revelation , σελ. 43)

Ο Μεγάλος Μάγιστρος του Prieuré de Sion από το 1989 είναι ο Thomas Plantard de Saint-Clair. Σύμφωνα με το Holy Blood, Holy Grail , ο Thomas είναι γιος του πρώην Μεγάλου Μαγίστρου, του αείμνηστου Pierre Plantard de Saint-Clair.

Η ακόλουθη ανακοίνωση της εκλογής του Θωμά ως Μεγάλου Μαγίστρου δημοσιεύτηκε στο εσωτερικό δελτίο του Prieuré de Sion το 1989:

«Με πράξη της 6ης ΙΟΥΛΙΟΥ 1989, ο Pierre PLANTARD de SAINT-CLAIR, ο παρών Grandmaster, ενημέρωσε τους 121 Masters ότι, ενόψει της ευνοϊκής απάντησης των 107 ψήφων υπέρ, 5 αποχών και 9 ψήφων κατά αποδοχής της προτεινόμενης διαδοχής του τίτλου και προνόμιο, η επικύρωση είχε γίνει στις 6 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1989 στο ΠΑΡΙΣΙ, στις 10:00 ηλιακή ώρα, και ότι ο THOMAS PLANTARD de Saint-Clair είχε ανακηρυχθεί Grandmaster. Οι πληροφορίες έχουν σταλεί σε όλα τα μέλη του ΤΑΞΙΟΥ.» ( 836:1 )

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον Thomas Plantard de Saint-Claire, δείτε The Merovingian Dynasty : Identity of the Antichrist .

André MALRAUX (1901-1976) / Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ KENNEDY (1961-1963)

Ο υπουργός Πολιτιστικών Υποθέσεων του Προέδρου Ντε Γκωλ, Αντρέ Μαλρό, ήταν υψηλόβαθμο μέλος του Prieuré της Σιόν.

Ο Malraux και ο Pierre Plantard διηύθυναν τις Επιτροπές Δημόσιας Ασφάλειας που συνωμότησαν για να φέρουν τον De Gaulle στην εξουσία.

Αν και ο Μαλρό ήταν ιδρυτής του αντικομμουνιστικού γκωλικού κινήματος μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, κατά τη δεκαετία του 1930 ήταν πιστό μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος.

«Η άνοδος του φασισμού στην Ιταλία και τη Γερμανία, όπου ο Χίτλερ έγινε καγκελάριος στις αρχές του 1933, οδήγησε σε μια πολιτική πόλωση της λογοτεχνικής σκηνής και στα αριστερά το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα… προσπάθησε να συντονίσει την πνευματική απάντηση στη φασιστική απειλή.

Μία από τις πιο επιτυχημένες πρωτοβουλίες του από αυτή την άποψη ήταν η δημιουργία στις αρχές του 1932 του Association des Ecrivains et Artistes Revolutionnaires , ενός αντιφασιστικού διανοούμενου μετώπου ευρείας βάσης που κινητοποίησε όχι μόνο τους πιστούς του Κόμματος αλλά και συνταξιδιώτες και άλλους συμπαθούντες…

Από νωρίς 1933 Ο Malraux μιλούσε στις συνεδριάσεις της AEAR και μέχρι το 1934 είχε γίνει μέλος…

«Όταν εμφανίστηκε αυτό που συχνά θεωρείται ως το πιο απροκάλυπτα κομμουνιστικό μυθιστόρημά του, Le Temps du mépris ( Μέρες Περιφρόνησης : 1935), ο Μαλρό είχε γίνει ένας από τους πιο γνωστούς διανοούμενους αντιπάλους του φασισμού στη Γαλλία.

Ήταν τακτικός συνεργάτης του κομμουνιστικού Τύπου, ήταν προσκεκλημένος ομιλητής στο Πρώτο Συνέδριο Σοβιετικών Συγγραφέων στη Μόσχα τον Αύγουστο του 1934 και, ως συντονιστής του κινήματος για την εξασφάλιση της απελευθέρωσης του Γκεόργκι Ντιμιτρόφ, γραμματέα της Τρίτης Διεθνούς που φυλακίστηκε στο Γερμανία, είχε συνοδεύσει τον Αντρέ Ζιντέ στο Βερολίνο τον Ιανουάριο του 1934 για να ζητήσει την απελευθέρωσή του στους Ναζί.

Ήταν ένας ακούραστος αγωνιστής για την απελευθέρωση των Γερμανών αντιφασιστών -Κομμουνιστών ως επί το πλείστον- που κρατούνταν από τους Ναζί». ( André Malraux: A Reassessment , Geoffrey T. Harris)

«Αν και γνώριζε τα εγκλήματα του Στάλιν, επαίνεσε το σοβιετικό σύστημα. Για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, ενδιαφερόταν για τη φιγούρα του Τρότσκι, ο οποίος αργότερα είπε ότι «ο Μαλρό είναι οργανικά ανίκανος για ηθική ανεξαρτησία»… Ο Μαλρό υποστήριξε πολλούς αντιφασιστικούς και αριστερούς σκοπούς τη δεκαετία του 1930». (“ Malraux: One Man’s Fate ”)

«Όταν η μακροχρόνια εξορία του Τρότσκι τον έφερε στη Γαλλία τη δεκαετία του 1930, ο Μαλρό πήγε να τον καλέσει και οι δύο άντρες συζήτησαν τα πάντα, από τη Σελίν μέχρι τον κινηματογράφο…

Ο Μαλρό, ο οποίος γνώριζε για τη δίωξη και τη δολοφονία των αντιπάλων του Στάλιν πολύ πριν οι περισσότεροι, έμαθε τα γεγονότα, πήρε μια συνειδητή απόφαση να συμμετάσχει σε αυτό που πρέπει να πίστευε ότι ήταν η νικήτρια πλευρά.

Τίποτα άλλο δεν μπορεί να εξηγήσει τον φρικτό, μετεωριστικό ρητό του σχετικά με την ηρωική συνέχεια του 1789 και του 1917, ή την επίμονη παρουσία του σε εικονικές εκδηλώσεις που ελέγχονταν ανοιχτά και κυνικά από τους σοβιετικούς πολιτιστικούς επιτρόπους». ( Αντρέ Μαλρό )

Αναφέρεται τυχαία στην Αποκάλυψη της Σιόν το γεγονός ότι, το 1963, ο Αντρέ Μαλρό συνόδευσε τη Μόνα Λίζα του Λεονάρντο ντα Βίντσι στην Ουάσιγκτον, DC και « υπεδεύτηκε από τους Κένεντι ». (σελ. 107)

Άλλες πηγές έχουν τεκμηριώσει λεπτομέρειες της φιλίας του André Malraux με τη Jacqueline Kennedy και της επίσκεψής του στις ΗΠΑ με τον Γάλλο Πρόεδρο.

Ωστόσο, μέχρι τη δημοσίευση της Μεσσιανικής Κληρονομιάς το 1986 αποκαλύφθηκε ότι ο André Malraux ήταν υψηλόβαθμο μέλος του Prieuré of Sion που ηγήθηκε της Γαλλικής Αντίστασης με τον Pierre Plantard, ο οποίος θα γινόταν Μέγας Διδάσκαλος του Prieuré de Sion.

Η Mona Lisa in Camelot της Margaret Leslie Davis παρέχει μερικές πληροφορίες για τη φιλία του André Malraux με την Jackie Kennedy.

Φαίνεται ότι ο Μαλρό ήταν ο αγαπημένος συγγραφέας της Τζάκι.

«Ήταν μια από τις εξαιρετικές φιγούρες και τα πραγματικά πρωτότυπα μυαλά της εποχής και ο Τζάκι έλκονταν έντονα από τις ιδέες του για τον πολιτισμό, την ανθρωπότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη». (σελ. 11-12)

Επίσης, ο Γάλλος Υπουργός Πολιτισμού και η Πρώτη Κυρία είχαν κοινό ενδιαφέρον για την «πολιτιστική μεταρρύθμιση» των αντίστοιχων χωρών τους.

Οι Kennedys επισκέφτηκαν το Παρίσι τον Μάιο του 1961 και οι De Gaulle και Malraux έκαναν ταξίδια στις ΗΠΑ το 1962 και το 1963. Εκείνη την εποχή, η Γαλλία σχεδίαζε να αναπτύξει το πρόγραμμα πυρηνικών όπλων της και αυτό ήταν ένα θέμα διαμάχης μεταξύ των προέδρων De Gaulle και Kennedy, που με τη Βρετανία και την ΕΣΣΔ είχαν διατυπώσει πρόσφατα τη Συνθήκη για την απαγόρευση των πυρηνικών δοκιμών.

Στις 7 Οκτωβρίου 1963 ο Κένεντι υπέγραψε τη Συνθήκη και τον επόμενο μήνα δολοφονήθηκε.

Στις συζητήσεις τους τον Ιανουάριο του 1963, ο Πρόεδρος Κένεντι διόρθωσε κάποτε τον Μαλρό, δηλώνοντας ότι δεν ήταν η πυρηνική ενέργεια που έκανε ένα έθνος ισχυρό, αλλά ένα υγιές νόμισμα:

«Η συνομιλία, θυμάται ο [Arthur] Schlesinger, κυμαινόταν ευρέως.

«Ο JFK συζήτησε τη συζήτησή του το προηγούμενο βράδυ με τον [André] Malraux.

Είπε ότι είχε προσπαθήσει να πει στον Μαλρό ότι όλες οι συζητήσεις για ευρωπαϊκά πυρηνικά αποτρεπτικά μέσα, πολυμερείς δυνάμεις κ.λπ., ήταν ασήμαντες και άσχετες, καθώς όλα βασίζονταν στην προσδοκία μιας σοβιετικής επίθεσης στην Ευρώπη, κάτι που ήταν πολύ απίθανο. .

«Ο Πρόεδρος απέρριψε την ιδέα ότι τα πυρηνικά όπλα ήταν απαραίτητα για το κύρος στην παγκόσμια κοινότητα. Αυτό που έχει σημασία, είπε, είναι η ισχύς του νομίσματος. «Είναι αυτό, και όχι τα πυρηνικά της όπλα, που κάνει τη Γαλλία παράγοντα». Ο πραγματικός κίνδυνος για το μέλλον, υποστήριξε, ήταν η δυνατότητα για την κινεζική πυρηνική ικανότητα.

«Όταν ο Σλέζινγκερ ρώτησε πώς απάντησε ο Μαλρό, ο Πρόεδρος είπε ότι ο Μαλρό δεν είχε καμία σαφή αντίδραση». ( Mona Lisa in Camelot , σελ. 170)

Το βιβλίο του Arthur Schlesinger, A Thousand Days: John F. Kennedy in the White House , δίνει ένα διαφορετικό πλαίσιο για τον ισχυρισμό του JFK, τον οποίο προφανώς εξέφρασε σε περισσότερες από μία περιπτώσεις:

“The balance of payments remained a constant worry to Kennedy. Of all the problems he faced as President, one had the impression that he felt least at home with this one. He used to tell his advisers that the two things which scared him most were nuclear war and the payments deficit. Once he half-humorously derided the notion that nuclear weapons were essential to international prestige.

‘What really matters,’ he said, ‘is the strength of the currency. It is this, not the force de frappe, which makes France a factor. Britain has nuclear weapons, but the pound is weak, so everyone pushes it around. Why are the people so nice to Spain today?

Not because Spain has nuclear weapons but because of all those lovely gold reserves.’ He had acquired somewhere, perhaps from his father, the belief that a nation was only as strong as the value of its currency; and he feared that, if he pushed things too far, ‘loss of confidence’ would descend and there would be a run on gold.

But he was determined not to be stampeded into restrictive domestic measures, and he brought steady pressures for remedies which would not block expansion at home. The problem perhaps constrained him more in foreign affairs. He thought, for example, that the continuing payments deficit gave France, with its claims on American gold, a dangerous international advantage;…” (A Thousand Days , σελ. 654-655)

Τον Ιούνιο του 1963, ο Πρόεδρος Κένεντι εξέδωσε το Εκτελεστικό Διάταγμα Νο. 11110 που εξουσιοδότησε τον Υπουργό Οικονομικών να εκδώσει Ασημένια Πιστοποιητικά.

Φαίνεται ότι αυτό το μέτρο θεσπίστηκε για να αποφευχθούν ή να μειωθούν οι τόκοι που χρεώνονται σε δολάρια (Ομοσπονδιακά Αποθεματικά) από τις τράπεζες της Federal Reserve.

«Οι φόροι εισοδήματος και μισθοδοσίας που παρακρατούνται από τον εβδομαδιαίο μισθό σας δεν πηγαίνουν απευθείας στο δημόσιο.

Κατατίθενται σε τράπεζα Federal Reserve και στη συνέχεια δανείζονται στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση με τόκο.

Κάθε 3 μήνες αυτά τα χρήματα παραδίδονται στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Τα χάρτινα δολάρια (Federal Reserve Notes) δανείζονται από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση με τόκο.

Ο JFK διέταξε την έκδοση ομολογιών του Δημοσίου το 1963 για να μειώσει αυτό το κόστος τόκων.

Μετά την δολοφονία του, αυτή η πολιτική σταμάτησε…

«Οι φόροι εισοδήματος και οι φόροι μισθοδοσίας τοποθετούνται σε μια τοπική τράπεζα της Ομοσπονδιακής Τράπεζας, όπου είναι άτοκη. Στη συνέχεια δίνεται στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση την τριμηνιαία ημερομηνία. Μόνο στο τέλος του έτους τα ποσά αναλύονται σε μεμονωμένα ποσά. Είναι πιο αποτελεσματικό έτσι. Ο Milton Friedman πιστώνεται με αυτό το σύστημα έκπτωσης μισθοδοσίας που κρύβει το σύνολο για τον μέσο εργαζόμενο.» (Βιβλιοκρισία, Secrets of the Temple )

Ως επεξήγηση, η Federal Reserve λειτουργεί ως τράπεζα της κυβέρνησης των ΗΠΑ, ως φορολογικοί πράκτορες και θεματοφύλακες του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ. Και η Federal Reserve χρεώνει στην πραγματικότητα τους τόκους της κυβέρνησης των ΗΠΑ σε φορολογικά χρήματα που αποσύρονται από τις τράπεζες θεματοφύλακες της Federal Reserve:

«Ο νόμος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας του 1913 προβλέπει ότι οι τράπεζες της Ομοσπονδιακής Τράπεζας θα ενεργούν ως δημοσιονομικοί πράκτορες και θεματοφύλακες των Ηνωμένων Πολιτειών όταν απαιτείται από τον Υπουργό Οικονομικών.

Ως δημοσιονομικοί πράκτορες, οι αποθεματικές τράπεζες υποστηρίζουν το Υπουργείο Οικονομικών με υπηρεσίες που σχετίζονται με το ομοσπονδιακό χρέος.

Για παράδειγμα, λαμβάνουν προσφορές για δημοπρασίες τίτλων του Δημοσίου για τη χρηματοδότηση του χρέους και την έκδοση των τίτλων σε λογιστική εγγραφή.

Ως θεματοφύλακες, οι Αποθεματικές Τράπεζες διατηρούν τον λογαριασμό του Υπουργείου Οικονομικών, δέχονται καταθέσεις ομοσπονδιακών φόρων και άλλων αποδείξεων ομοσπονδιακών οργανισμών και επεξεργάζονται επιταγές και ηλεκτρονικές πληρωμές που έχουν αναληφθεί στον λογαριασμό του Υπουργείου Οικονομικών. (” Οι τράπεζες της Ομοσπονδιακής Τράπεζας ως Δημοσιονομικοί Πράκτορες και Αποθετήρια των Ηνωμένων Πολιτειών “)

Όπως κάθε ιδιωτική τράπεζα, η Fed χρεώνει τα τέλη και τους τόκους της κυβέρνησης των ΗΠΑ για τις υπηρεσίες της:

«Το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ επιδοτεί τις τράπεζες, κυρίως με το τέχνασμα των φορολογικών και δανειακών λογαριασμών. Η παρακράτηση φόρου διατηρείται στις τράπεζες και δανείζεται από τις τράπεζες με τόκους ή χρησιμοποιείται για την αγορά κρατικών τίτλων.

Η τράπεζα κρατά τα χρήματα μέχρι να το ζητήσει η κυβέρνηση. Στο μεταξύ, το δημόσιο χρέος συνεχίζει να αυξάνεται.

Το 1963, «… κατά μέσο όρο 5,3 δισεκατομμύρια δολάρια κατείχαν οι τράπεζες σε λογαριασμούς φόρου και δανείων σε όλη τη χώρα. Στο 4 τοις εκατό αυτό σημαίνει κόστος 212 εκατομμυρίων δολαρίων ετησίως για τους φορολογούμενους.

Αυτό κοστίζει περισσότερο στους φορολογούμενους, επειδή το δημόσιο χρέος γίνεται υψηλότερο λόγω της αποτυχίας της κυβέρνησης να αποκτήσει άμεσα στην κατοχή του χρήματα από φόρους και δανεικά. Ο φορολογούμενος είναι αυτός που πρέπει να πληρώσει τους τόκους για το πρόσθετο χρέος.» (“ ABCs of Money , “Tax & Loan Account Gimmick”)

Φαίνεται ότι ο JFK παρακάμπτει επικίνδυνα τη Fed η οποία, με τον νόμο της Ομοσπονδιακής Τράπεζας του 1913, σφετερίστηκε τη συνταγματική εξουσία του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ.

Τα ασημένια πιστοποιητικά υποστηρίζονται από ασήμι και όχι από ομόλογα της Ομοσπονδιακής Τράπεζας που καλύπτονται από χρέος που διατηρούνται σε τράπεζες της Ομοσπονδιακής Τράπεζας.

Εξουσιοδοτώντας το Υπουργείο Οικονομικών να εκδίδει ασημένια πιστοποιητικά και παρακάμπτοντας τη Fed, ο Πρόεδρος Κένεντι θα είχε εξοικονομήσει στις Ηνωμένες Πολιτείες εκατομμύρια δολάρια σε τόκους που καταβλήθηκαν σε ιδιωτικές τράπεζες της Federal Reserve.

«Τα ασημένια πιστοποιητικά εμπίπτουν στην κατηγορία «χρήματα χωρίς χρέος».

Παρακάμψε τον έλεγχο των χρημάτων από το ισχυρό Federal Reserve System, μια ιδιωτική κοινοπραξία.

Έπειτα, υπάρχει η τεκμηριωμένη ιστορία του Ομοσπονδιακού Αποθεματικού Συστήματος που απειλεί να ασκήσει βέτο σε κάποια νομοθεσία του Κένεντι, μη δημιουργώντας χρήματα για τη χρηματοδότησή της.

Ο Κένεντι βρισκόταν σε αντίθεση με τη Fed τουλάχιστον μερικές φορές». (« Χρήματα Κένεντι »)

Το εκτελεστικό διάταγμα 11110 ήταν μια απάντηση στο Δημόσιο Δίκαιο 88-36, το οποίο εξάλειψε το ασήμι ως το υποκείμενο αντάλλαγμα για χαρτονομίσματα ενός και δύο δολαρίων (Ομοσπονδιακά Αποθεματικά).

Με την ανάθεση εξουσιοδότησης στο Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ για την έκδοση νέων ασημένιων πιστοποιητικών, η JFK εξουσιοδότησε την έκδοση αμερικανικών τραπεζογραμμάτων χωρίς χρέη.

«Το εκτελεστικό διάταγμα 11110 εκδόθηκε από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζον Φ. Κένεντι στις 4 Ιουνίου 1963.

Αυτό το εκτελεστικό διάταγμα εκχωρεί στον Υπουργό Οικονομικών την εξουσία του προέδρου να εκδίδει ασημένια πιστοποιητικά σύμφωνα με την Τροποποίηση Thomas του νόμου για τη γεωργική προσαρμογή. Η εντολή ήταν το Υπουργείο Οικονομικών να εκδώσει ασημένια πιστοποιητικά έναντι όλου του αργύρου που κατείχε η κυβέρνηση που δεν είχε ήδη πιστοποιητικά εναντίον του.

Η διαταγή χρειαζόταν λόγω της ψήφισης του Δημόσιου Νόμου 88-36 που κατάργησε τον νόμο περί αγορών αργύρου και άλλα συναφή νομισματικά μέτρα. Ένα αποτέλεσμα ήταν ότι μετά τις καταργήσεις, μόνο ο Πρόεδρος μπορούσε να εκδώσει νέα ασημένια πιστοποιητικά.

Το Federal Reserve System θα μπορούσε να αντικαταστήσει τα πιστοποιητικά, αλλά μόνο σε μεγαλύτερες ονομαστικές αξίες.

Η ώθηση της εντολής επέστρεψε την εξουσία έκδοσης νέων ασημένιων πιστοποιητικών (και καθορισμού ονομαστικών αξιών) πίσω στο Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ». (Βικιπαίδεια )

Κάποιο νομοθετικό ιστορικό χρειάζεται εδώ.

Η προαναφερθείσα Thomas Amendment of the Agricultural Adjustment Act είχε θεσπιστεί τριάντα χρόνια πριν από το Εκτελεστικό Διάταγμα 11110 του JFK. Στις 5 Απριλίου 1933, το Pres.

Ο Franklin D. Roosevelt υπενθύμισε όλο τον χρυσό που κατείχαν ιδιώτες για να παραδοθεί στις τράπεζες της Federal Reserve: «Όλα τα άτομα υποχρεούνται να παραδώσουν την ή πριν από την 1η Μαΐου 1933 όλα τα χρυσά νομίσματα, τα χρυσόβουλα και τα πιστοποιητικά χρυσού που ανήκουν πλέον σε σε μια Federal Reserve Bank, υποκατάστημα ή πρακτορείο ή σε οποιαδήποτε τράπεζα μέλος του συστήματος Federal Reserve.» (Βλέπε: Heeding Bible Prophecy Gold Confiscation ; επίσης Μέρος IV: Peter Schiff: Gold )

Η Thomas Amendment of Agricultural Adjustment Act, η οποία θεσπίστηκε στις 12 Μαΐου 1933 (μόλις 12 ημέρες μετά την προθεσμία κατάσχεσης χρυσού του FDR), απαιτούσε από τον Πρόεδρο να χρεώσει τις Ηνωμένες Πολιτείες στις Τράπεζες της Federal Reserve.

Ένα άλλο αποτέλεσμα της τροποποίησης του Thomas ήταν η «μείωση της ποσότητας αργύρου που κατείχαν ιδιώτες… ως αντιστάθμιση έναντι του πληθωρισμού ή της κατάρρευσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος».

«Συνημμένη ως τίτλος III στον Νόμο, η Τροποποίηση Thomas… δήλωνε ότι όποτε ο πρόεδρος επιθυμούσε την επέκταση του νομίσματος, πρέπει πρώτα να εξουσιοδοτήσει την επιτροπή ανοιχτής αγοράς της Ομοσπονδιακής Τράπεζας να αγοράσει ομοσπονδιακές υποχρεώσεις έως και 4 δισεκατομμύρια δολάρια.

Σε περίπτωση που οι πράξεις ανοικτής αγοράς αποδειχθούν ανεπαρκείς, ο Πρόεδρος είχε πολλές επιλογές. [sic] Θα μπορούσε να εκδώσει το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ έως και 4 δισεκατομμύρια δολάρια σε δολάρια, να μειώσει την περιεκτικότητα σε χρυσό του δολαρίου έως και 50 τοις εκατό ή να δεχτεί 100 εκατομμύρια δολάρια σε ασήμι σε τιμή που δεν θα υπερβαίνει τα πενήντα σεντς ανά ουγγιά σε πληρωμή για τα χρέη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου που ανήκουν σε ευρωπαϊκά έθνη…

«Ο αντίκτυπος αυτής της τροπολογίας ήταν να μειωθεί η ποσότητα του αργύρου που κατείχαν ιδιώτες (πιθανώς ως αντιστάθμισης έναντι του πληθωρισμού ή της κατάρρευσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος) και να αυξηθεί η ποσότητα του κυκλοφορούντος νομίσματος». ( Νόμος για την αξιολόγηση της γεωργίας )

Μετάφραση: «ομοσπονδιακές υποχρεώσεις» σημαίνει χρέος ή τόκους που οφείλονται στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ από φορολογούμενους των ΗΠΑ. Με την έκδοση ασημένιων πιστοποιητικών, ο JFK αποκατέστησε τον έλεγχο του αμερικανικού νομίσματος στον Υπουργό Οικονομικών.

Η “επέκταση νομίσματος” τύπου Fed αναφέρεται στην αλόγιστη εκτύπωση νομίσματος fiat που έχει προκαλέσει τη σταθερή υποτίμηση του δολαρίου ΗΠΑ.

«Το εκτελεστικό διάταγμα 11110 του Προέδρου Κένεντι έδωσε στο Υπουργείο Οικονομικών τη ρητή εξουσία: «να εκδίδει ασημένια πιστοποιητικά έναντι οποιουδήποτε ασημένιου χρυσού, ασημιού ή κανονικού ασημένιου δολαρίου στο Υπουργείο Οικονομικών».

Αυτό σημαίνει ότι για κάθε ουγγιά ασημιού στο θησαυροφυλάκιο του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ, η κυβέρνηση θα μπορούσε να εισαγάγει νέο χρήμα στην κυκλοφορία με βάση το χρυσό ασήμι που διατηρείται φυσικά εκεί.

Ως αποτέλεσμα, περισσότερα από 4 δισεκατομμύρια δολάρια σε ομόλογα των Ηνωμένων Πολιτειών τέθηκαν σε κυκλοφορία σε ονομαστικές αξίες 2 και 5 δολάρια.

Τα χαρτονομίσματα των Ηνωμένων Πολιτειών των 10 και 20 δολαρίων δεν κυκλοφόρησαν ποτέ, αλλά τυπώνονταν από το Υπουργείο Οικονομικών όταν δολοφονήθηκε ο Κένεντι.

Φαίνεται προφανές ότι ο Πρόεδρος Κένεντι γνώριζε ότι τα ομόλογα της Ομοσπονδιακής Τράπεζας που χρησιμοποιούνται ως το υποτιθέμενο νόμιμο νόμισμα ήταν αντίθετα με το Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής…

«Τα «ομολόγια των Ηνωμένων Πολιτειών» εκδόθηκαν ως άτοκο και άτοκο νόμισμα που υποστηρίζονταν από αποθέματα αργύρου στο Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ… Ο

Κένεντι γνώριζε ότι εάν τα ομόλογα των Ηνωμένων Πολιτειών με ασήμι κυκλοφόρησαν ευρέως, θα είχαν εξαλείψει τη ζήτηση για τις σημειώσεις της Federal Reserve.

Αυτό είναι ένα πολύ απλό θέμα της οικονομίας.

Το USN υποστηρίχτηκε από ασήμι και το FRN δεν υποστηρίχθηκε από τίποτα εγγενούς αξίας.

Το εκτελεστικό διάταγμα 11110 θα έπρεπε να είχε εμποδίσει το εθνικό χρέος να φτάσει στο σημερινό του επίπεδο (σχεδόν το σύνολο των σχεδόν 9 τρισεκατομμυρίων δολαρίων ομοσπονδιακού χρέους έχει δημιουργηθεί από το 1963) εάν η LBJ ή οποιοσδήποτε επόμενος Πρόεδρος επρόκειτο να το επιβάλει.

Θα είχε σχεδόν αμέσως δώσει στην κυβέρνηση των ΗΠΑ τη δυνατότητα να αποπληρώσει το χρέος της χωρίς να πηγαίνει στις ιδιωτικές τράπεζες της Federal Reserve και να χρεώνεται τόκους για τη δημιουργία νέων «χρημάτων».

Το εκτελεστικό διάταγμα 11110 έδωσε στις ΗΠΑ τη δυνατότητα, για άλλη μια φορά, να δημιουργήσουν τα δικά τους χρήματα που υποστηρίζονται από ασήμι και βασική αξία που αξίζει κάτι». (“John F. Kennedy εναντίον The Federal Reserve »)

Ο JFK δολοφονήθηκε λιγότερο από έξι μήνες μετά την έκδοση του Εκτελεστικού Διατάγματος 11110.

Ο διορισμός από τον  Κένεντι στη θέση του Υπουργού Οικονομικών, του Ντάγκλας Ντίλον, σταμάτησε την εξαργύρωση των Ασημένιων Πιστοποιητικών για ασημένια δολάρια τον Μάρτιο του 1964.

«Το 1963, το Bureau of Engraving and Printing άρχισε να εκδίδει τη νέα σειρά χαρτονομισμάτων της Ομοσπονδιακής Τράπεζας του 1$, την πρώτη έκδοση της Ομοσπονδιακής Τράπεζας αυτής της ονομασίας από το 1914, σε μια προσπάθεια να αντικαταστήσει τα παλαιότερα ασημένια πιστοποιητικά που κυκλοφορούσαν. Ωστόσο, παρέμενε ότι υπήρχαν πολλά ασημένια πιστοποιητικά σε ιδιώτες, το καθένα από τα οποία έφερε μια υπόσχεση να πληρώσει ασήμι αξίας ενός δολαρίου.

«Στην πραγματικότητα, από την πρώτη έκδοση πιστοποιητικών αργύρου το 1880, ήταν, τόσο στη θεωρία όσο και στην πράξη, εξαργυρώσιμα στη βιτρίνα μετρητών του Υπουργείου Οικονομικών για ασημένια δολάρια.

Όμως, με την προμήθεια κερμάτων ασημένιου δολαρίου στα θησαυροφυλάκια του Υπουργείου Οικονομικών να έχει μειωθεί από περίπου 400 εκατομμύρια νομίσματα το 1954 σε λιγότερα από 4 εκατομμύρια νομίσματα μέχρι το τέλος του 1963, στις 25 Μαρτίου 1964, ο υπουργός Οικονομικών Ντάγκλας Ντίλον ανακοίνωσε ότι τα ασημένια πιστοποιητικά δεν θα μπορούσε πλέον να εξαργυρωθεί σε ασημένια δολάρια, αλλά μόνο σε χρυσό ασήμι.

«Και σε μια περαιτέρω προσπάθεια να τερματιστούν πλήρως οι ασημένιες συναλλαγές του Υπουργείου Οικονομικών, αποφασίστηκε να οριστεί μια προθεσμία για την εξαγορά των πιστοποιητικών αργύρου σε πραγματικό ασήμι.

Στις 4 Ιουνίου 1963, το Κογκρέσο ψήφισε έναν νόμο που επέτρεπε στους κατόχους πιστοποιητικών αργύρου μόνο μέχρι τις 24 Ιουνίου 1968 να τα μετατρέψουν σε ασημένια. Μετά από αυτήν την ημερομηνία, τα χαρτονομίσματα θα εξακολουθούσαν να είναι νόμιμο χρήμα, αλλά η ασημένια ρήτρα θα ήταν αμφισβητήσιμη.

«Με αυτή την προθεσμία, ο αγώνας για τη λύτρωση είχε ξεκινήσει! Ένα εμπορικό εμπόριο ξεπήδησε σε ασημένια πιστοποιητικά. Οι εφημερίδες σε όλη τη χώρα άρχισαν να προβάλλουν διαφημίσεις από αντιπροσώπους που πρότειναν να πληρώσουν 1,10 $ για κάθε πιστοποιητικό ασημιού και μετά 1,25 $ καθώς οι τιμές του ασημιού αυξήθηκαν.

Τα χαρτονομίσματα αγοράζονταν από συγκεντρωτές, συσσωρεύονταν και αποστέλλονταν στις μόνες δύο εγκαταστάσεις που ήταν εξουσιοδοτημένες να διανέμουν ασήμι για τα χαρτονομίσματα — Τα Γραφεία Αναλύσεων των ΗΠΑ στη Νέα Υόρκη και στο Σαν Φρανσίσκο.

«Το Υπουργείο Οικονομικών έπρεπε να τιμήσει τη ρήτρα εξαγοράς του αργύρου, αλλά δεν είχε κανένα κίνητρο να διευκολύνει ή να διευκολύνει τους πολίτες να μετατρέψουν το χαρτί τους σε ασήμι. Το Υπουργείο Οικονομικών ερμήνευσε τον νόμο αυστηρά και στενά – ασήμι αξίας ενός δολαρίου (με ισοτιμία 1,29 $ ανά ουγγιά) κατόπιν ζήτησης.

«Στις μικρούς κατόχους δόθηκαν μικρές πλαστικές σακούλες που περιείχαν περισσότερο ή λιγότερο καθαρούς κόκκους ασημιού. Για συναλλαγές μεγαλύτερες από 100 ουγγιές περίπου, το Υπουργείο Οικονομικών έριξε εξαιρετικά ακατέργαστες ράβδους αργύρου με λεπτότητα μεγαλύτερη από 90% και μικρότερη από 99,9%. Σήμερα γνωρίζουμε αυτές τις ράβδους ως «γρασίδες» – χωρίς στάμπα και ακατέργαστες, αυτές οι ακατέργαστες ράβδοι είναι αναγνωρίσιμες επειδή έχουν γραμμένο το βάρος τους πάνω τους με ένα μολύβι γράσου.

«Αυτές οι άχαρες μορφές ασημιού αποτελούσαν την ενσάρκωση της στάσης του Υπουργείου Οικονομικών απέναντι σε εκείνους τους πολίτες που παρέδωσαν τα πιστοποιητικά τους για ασήμι – εδώ είναι το ασήμι σας, χωρίς σήμανση ως προς την προέλευση, το βάρος ή την λεπτότητα – στην ουσία, όσο μη ελκυστικό και μη εμπορεύσιμο προϊόν θα μπορούσε να είναι που παράγεται νόμιμα.” (« Μια σύγχρονη ασημένια ιστορία »)

Πρωτόκολλο 20.34
«Η στασιμότητα του χρήματος δεν θα επιτραπεί από εμάς και επομένως δεν θα υπάρχει κρατικό έντοκο χαρτί, εκτός από μια σειρά τοις εκατό, έτσι ώστε να μην καταβάλλονται τόκοι σε βδέλλες που ρουφούν όλη τη δύναμη από το κράτος . Το δικαίωμα έκδοσης έντοκου χαρτιού θα δοθεί αποκλειστικά σε βιομηχανικές εταιρείες που δεν θα δυσκολεύονται να πληρώσουν τόκους από κέρδη, ενώ το κράτος δεν δίνει τόκους σε δανεικά χρήματα όπως αυτές οι εταιρείες, για να δανείζεται το κράτος για να ξοδέψει και να μην χρήση σε λειτουργίες».

Ο Ντάγκλας Ντίλον συνέχισε ως Υπουργός Οικονομικών υπό τον Λίντον Τζόνσον.

«Το 1961 ο Πρόεδρος John F. Kennedy, Δημοκρατικός, διόρισε τον Ρεπουμπλικανό, Dillon Υπουργό Οικονομικών.

Ο Ντίλον παρέμεινε υπό τον Πρόεδρο Λίντον Μπ. Τζόνσον μέχρι το 1965». (“ C. Douglas Dillon ”) Δυστυχώς, ο Πρόεδρος Johnson επέλεξε να μην εφαρμόσει το Εκτελεστικό Διάταγμα 11110.

«Το Εκτελεστικό Διάταγμα 11110 θα έπρεπε να είχε εμποδίσει το εθνικό χρέος να φτάσει στο σημερινό του επίπεδο (σχεδόν το σύνολο των σχεδόν 9 τρισεκατομμυρίων δολαρίων ομοσπονδιακού χρέους έχει δημιουργηθεί από τότε 1963) εάν η LBJ ή οποιοσδήποτε μεταγενέστερος Πρόεδρος επρόκειτο να το επιβάλει.» (« Μια σύγχρονη ασημένια ιστορία »)

Ο υπουργός Οικονομικών C. Douglas Dillon ήταν εγγονός του Clarence Dillon, γιου ενός Εβραίου μετανάστη από την Ελβετία.

Ο Ντάγκλας Ντίλον ήταν τραπεζίτης επενδύσεων (Dillon, Read & Co.) που είχε διατελέσει υφυπουργός στον Υπουργό Οικονομικών και Πρέσβης στη Γαλλία επί Αϊζενχάουερ.

Κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Αϊζενχάουερ, ο Ντίλον ήταν στενός σύμμαχος του Πρέσκοτ Μπους.

Προηγουμένως ήταν ο επόπτης του William H. Draper, Jr. στο ναζιστικό τραπεζικό σύστημα Draper-Prescott Bush-Fritz Thyssen της δεκαετίας του 1930 και του 40.

«1926: Ο Prescott Bush προήχθη σε Αντιπρόεδρο της WA Harriman & Co. Clarence Dillon της Dillon Read, ίδρυσε το German Steel Trust με την Thyssen και τον συνεργάτη Fredrick Flick.

Σύμφωνα με τους όρους, η Dillon Read θα χειριζόταν την εταιρική τραπεζική του Trust με αντάλλαγμα δύο εκπροσώπους της Dillon Read στο διοικητικό συμβούλιο του German Steel Trust.» ( Timeline of Treason )

Το 1997, η Dillon Read & Co. αγοράστηκε από την Swiss Bank Corporation και συγχωνεύτηκε με την SG Warburg & Co., η οποία έγινε SBC Warburg Dillon Read.

«Το Dillon Read αγοράστηκε από την Swiss Bank Corporation (SBC) το 1997 και συγχωνεύτηκε με την επενδυτική τράπεζα SG Warburg & Co. με έδρα το Λονδίνο (αγοράστηκε από την SBC το 1995) για να γίνει SBC Warburg Dillon Read.

Η συγχωνευθείσα εταιρεία, με τη σειρά της, έγινε μέρος της UBS AG όταν η τελευταία εταιρεία αγόρασε την SBC.

Η Τράπεζα ιδρύθηκε το 1946 από τον Siegmund George Warburg, μέλος της οικογένειας Warburg, εξέχουσας γερμανοεβραϊκής τραπεζικής οικογένειας, και τον Henry Grunfeld, πρώην βιομήχανο στη γερμανική χαλυβουργία. Και οι δύο Εβραίοι, ο Warburg και ο Grunfeld είχαν εγκαταλείψει τη Ναζιστική Γερμανία τη δεκαετία του 1930». (“ Dillon, Read & Co ”)

Δείτε επίσης: ” Rise of the Fourth Reich: The Bush Family Oligarchy ” and ” The Merovingian Lineage of George Bush “

Η οικογένεια Warburg, ενεργώντας ως πράκτορες του Οίκου των Rothschild, ήταν οι αρχιτέκτονες και οι διευθυντές του Federal Reserve System στις Ηνωμένες Πολιτείες:

«Η Federal Reserve Bank δημιουργήθηκε από συνεργάτες των Rothschild με την ψήφιση του Federal Reserve Act του 1913. Ο επικεφαλής αρχιτέκτονας ήταν ο Paul Moritz Warburg, με τη βοήθεια των τραπεζικών οικογενειών Loeb, Schiff και Morgan.

Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ φαινομενικά δημιουργήθηκε για να σταθεροποιήσει την οικονομία, αλλά μεταξύ 1923 και 1929, η Fed εκτύπωσε ένα τεράστιο ποσοστό πληθωρισμού 62%, στη συνέχεια σταμάτησε ξαφνικά, ρίχνοντας τη χώρα στο κραχ του 1929, που ακολούθησε μια αναισθητική ύφεση…

«Θα αποδειχθεί στο εξής με εύλογη βεβαιότητα ότι τα πρωτόκολλα περιέχουν το νόμο της νομισματικής δύναμης των Rothschild που κυβερνά πλέον κάθε χώρα του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης της δικής μας.

Τα πρωτόκολλα είναι ο «νόμος της τράπεζας» στον οποίο αναφέρθηκε ο Ραβίνος Ράιχχορν στον επικήδειο λόγο του (βλ. Παράρτημα II).

Είναι ο νόμος της Τράπεζας της Αγγλίας, της Τράπεζας της Γαλλίας, της Ομοσπονδιακής Τράπεζας της Νέας Υόρκης, της Ομοσπονδιακής Τράπεζας της Ουάσιγκτον, της JP Morgan & Co., και της Kuhn, Loeb & Co., και της NM Rothschild & Sons και των Georges Mandel (Jeroboam Rothschild)». ( The Rothschild Money Trust , σελ. 19)

Ο Douglas Dillon μπορεί να προσποιήθηκε ότι αντιτίθεται στη διεθνή νομισματική μεταρρύθμιση, ωστόσο, σύμφωνα με τον Arthur Schlesinger, λίγο πριν από τη δολοφονία του προέδρου Kennedy, ο υπουργός Οικονομικών συνιστούσε στις ΗΠΑ να παραδώσουν την οικονομική τους αυτονομία στην εξουσία των διεθνών τραπεζιτών, με τους οποίους η εταιρεία του θα συνεργαστεί στο μέλλον.

«Ο Τόμπιν δήλωσε ότι ήταν τεχνικά και πολιτικά δυνατό να μεταρρυθμιστεί το διεθνές νομισματικό σύστημα, τοποθετώντας τις παγκόσμιες τραπεζικές λειτουργίες, που τώρα εκτελούνται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Βρετανία, σε ένα διεθνή ίδρυμα. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, οι Ηνωμένες Πολιτείες έπρεπε να ανακτήσουν την ελευθερία δράσης τους. Μόλις οι κυβερνήσεις είχαν αρκετή ρευστότητα για να μετακινηθούν, θα μπορούσαν να σχεδιάσουν τις εθνικές τους πολιτικές χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους διεθνείς τραπεζίτες.

«Ο Ντίλον αντιτάχθηκε σθεναρά και σθεναρά σε αυτά τα δόγματα. Επέμεινε ότι δεν υπήρχε πρόβλημα διεθνούς ρευστότητας εφόσον τα δικά μας ελλείμματα πληρωμών κρατούσαν τον κόσμο εφοδιασμένο με δολάρια. Αμφέβαλλε ότι θα είχαμε τη διαπραγματευτική δύναμη για να διαπραγματευτούμε τη διεθνή νομισματική μεταρρύθμιση μέχρι να ενισχύσουμε πρώτα το δολάριο στο εσωτερικό. Είπε ότι η σαρωτική μεταρρύθμιση,…θα συνεπαγόταν εισβολή στην κυριαρχία που κανένα Κογκρέσο δεν θα ανεχόταν. Και, στο μεταξύ, τα βραχυπρόθεσμα διορθωτικά μέτρα είχαν προσωρινό αποτέλεσμα. Η εκροή χρυσού το 1961 και το 1962 ήταν στο ήμισυ του ποσοστού του 1960 και η θέση των πληρωμών μας βελτιώθηκε ουσιαστικά.

«Ενώ ήταν διανοητικά συμπαθής με τους μεταρρυθμιστές, του φαινόταν, όπως είχε πει κάποτε… ότι, όταν έθεταν τις ιδέες τους, ο Dillon τις κατέρριψε τακτικά και με χάρη. Είδε τη συνέχιση του Dillon στην Ουάσιγκτον ως την καλύτερη ασφάλισή του έναντι ενός πανικού χρυσού στη Νέα Υόρκη. Όταν βεβαιώθηκε ότι οι συστάσεις του Υπουργείου Οικονομικών ήταν σοβαρές και στέρεες, δεν θα πήγαινε ενάντια σε αυτές.

«Στη συνέχεια, προς τα τέλη του 1962, η αποχέτευση ξεπήδησε ξανά και το πρόβλημα άρχισε να αποκτά νέο χαρακτήρα.

Εκείνη την εποχή η φυγή χρυσού ερχόταν όλο και περισσότερο από την πώληση ξένων τίτλων στην αμερικανική αγορά.

Το Υπουργείο Οικονομικών επινόησε νέους τρόπους το 1963, όπως ο φόρος εξισορρόπησης των τόκων για την αγορά ξένων τίτλων.

Όλο και περισσότερο, όλοι θεωρούσαν τον έλεγχο της μακροπρόθεσμης εκροής κεφαλαίων ως το κλειδί της κατάστασης.

«Τα μεγάλα ελεύθερα έθνη του κόσμου», είπε ο Κένεντι τον Ιούνιο του 1963, «πρέπει να πάρουν τον έλεγχο των νομισματικών μας προβλημάτων, αν αυτά τα προβλήματα δεν θέλουν να μας ελέγξουν».

Καθώς η συζήτηση συνεχιζόταν, το Υπουργείο Οικονομικών άρχιζε να αναγνωρίζει τη διεθνή νομισματική μεταρρύθμιση ως ανάγκη ανεξάρτητη από τη διόρθωση της αμερικανικής ανισορροπίας πληρωμών.

Σύντομα ο Dillon και η Roosa μιλούσαν (πλην των τζακσονιανών χροιών) κάπως ως Heller, Ο Μπαλ και ο Τόμπιν είχαν μιλήσει δύο χρόνια νωρίτερα. Για άλλη μια φορά ο Ντίλον είχε πλησιάσει τον Χέλερ». (A Thousand Days , σελ. 654-655)

Δεδομένων των στοιχείων, φαίνεται ότι ο πρόεδρος Τζον Φ. Κένεντι μπορεί να ήταν θύμα, παρά σύμμαχος, του εβραϊκού τραπεζικού καρτέλ.

Υπάρχει επίσης η πιθανότητα η απόφαση του Κένεντι να αποσύρει τους στρατιωτικούς συμβούλους των ΗΠΑ από το Νότιο Βιετνάμ επιτάχυνε τη δολοφονία.

«Στις 11 Οκτωβρίου, ο Λευκός Οίκος εξέδωσε το NSAM 263 , το οποίο αναφέρει: «Ο Πρόεδρος ενέκρινε τις στρατιωτικές συστάσεις που περιέχονται στο τμήμα IB (1-3) της έκθεσης, αλλά έδωσε εντολή να μην γίνει επίσημη ανακοίνωση για την εφαρμογή των σχεδίων αποχώρησης 1.000 Αμερικανοί στρατιωτικοί μέχρι το τέλος του 1963». (« Στρατηγική εξόδου »)

Υπάρχουν αβάσιμοι ισχυρισμοί ότι ο Κένεντι δολοφονήθηκε επειδή «προειδοποίησε τον Τύπο για τις μυστικές εταιρείες που είναι η πραγματική δύναμη στις παγκόσμιες υποθέσεις». ( Infowars )

Αυτή είναι μια παραμόρφωση μιας ομιλίας του Κένεντι στις 27 Απριλίου 1961. Ο JFK εισήγαγε την ομιλία του με την ακόλουθη δήλωση, «Η ίδια η λέξη «μυστικότητα» είναι αποκρουστική σε μια ελεύθερη και ανοιχτή κοινωνία, και ως λαός είμαστε εγγενώς και ιστορικά αντίθετοι στις μυστικές εταιρείες, στους μυστικούς όρκους και στις μυστικές διαδικασίες».

Η ίδια η ομιλία, ωστόσο, δεν αφορούσε καθόλου τις μυστικές εταιρείες, αλλά μια έκκληση προς την Ένωση Εκδοτών Αμερικανικών Εφημερίδων να μην παραβιάσει το απόρρητο των μυστικών υπηρεσιών της αμερικανικής κυβέρνησης.

Η ομιλία του Κένεντι έγινε μόλις τρεις εβδομάδες μετά την καταστροφή στον Κόλπο των Χοίρων κατά την οποία οι αμερικανικές στρατιωτικές πληροφορίες διακυβεύτηκαν, φέρεται ότι από τη CIA, για την οποία ο Πρόεδρος απέλυσε τον διευθυντή της CIA, Άλαν Ντάλες.

Η έκδοση του You Tube αυτής της ομιλίας επεξεργάζεται ολόκληρες παραγράφους για να κάνει τον JFK να φαίνεται ότι αντιμετωπίζει το εθνικό πρόβλημα των μυστικών εταιρειών.

Η σύγκριση της πραγματικής μεταγραφής της ομιλίας με την ηχητική έκδοση αποκαλύπτει ότι η τελευταία είναι τμήματα της αρχικής ομιλίας ενωμένα μεταξύ τους με τέτοιο τρόπο ώστε να φαίνεται ότι το θέμα της ομιλίας του JFK ήταν μυστικές εταιρείες, κάτι που δεν ήταν.

Ακόμα κι έτσι, κατά τη σύντομη προεδρία του, ο JFK περικυκλώθηκε από τους μαθητευόμενους πρεσβυτέρους της Σιών.

Ο André Malraux ήταν μέλος του Prieuré de Sion και συνεργάτης του Pierre Plantard de Saint-Clair, μελλοντικού Μεγάλου Μαγίστρου του Prieuré de Sion.  Ο Douglas Dillon ήταν σύμμαχος του Prescott Bush στο ναζιστικό Ολοκαύτωμα, στενός φίλος του John D. Rockefeller III, προέδρου του Rockefeller Foundation από το 1972 έως το 1975, και η Dillon Read & Co., η οποία συγχωνεύθηκε με την SG Warburg, ήταν μια επένδυση -Τραπεζική δύναμη ίση με τις JP Morgan & Co. και Kuhn, Loeb & Co.

Δεν πρέπει να ξεχαστεί ο Gaylord Freeman, ο μελλοντικός Μεγάλος Διδάσκαλος του Prieuré de Sion που υπηρέτησε σε μια συμβουλευτική επιτροπή για την ισχυρή Επιτροπή Οικονομικής Ανάπτυξης του Kennedy και ήταν μέλος της Επιτροπής Χρημάτων και Πιστώσεων του CED.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…

Το ΜΕΡΟΣ 2ο, εδώ

Το τρίτο μέρος εδώ

Το τέταρτο μέρος, εδώ

Το πέμπτο μέρος, εδώ

Πηγή ξενόγλωσσου κειμένου

Ποια Μεγάλη Πόλη Θα Καταρρεύσει Πρώτη; Λος Άντζελες, Σικάγο ...

Η πρόσφατη ολική έκλειψη ηλίου, καθορίζει τα Παγκόσμια Γεγον...

Το τέλος του «Ισραήλ» και ο θάνατος του σιωνισμού

Πρόσεξε... άνοιξε τα μάτια σου, τ’ αυτιά και το μυαλό σου, σ...

Ελληνικέ λαέ, ΠΡΟΣΟΧΗ... ΜΕΪΜΑΡΑΚΗΣ ΚΑΙ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ, ΘΕΛΟΥΝ Ν...

Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΟΥ ΜΠΑΑΛ. Ένα συγκλονιστικό οδοιπορικό χιλιετιών...