Όσο πιο μικρό τόσο πιο «διαβολικό»... Ένας τρόπος ίσως υπάρχει για τη σωτηρία όλων μας.

Όσο πιο μικρό τόσο πιο «διαβολικό»... Ένας τρόπος ίσως υπάρχει για τη σωτηρία όλων μας.

25 Νοεμβρίου, 2020 29 Από Καλλιόπη Σουφλή
Προβολές:1.073
Μοίρασέ το

Αυτός είναι η συλλογική αντίδραση μέσω της συνένωσης πολλών επιστημόνων (υγειονομικών, δικηγόρων, δικαστικών, κτλ) και απλών γενναίων ανθρώπων με απαίτηση την ανεξάρτητη πληροφόρησή μας για αυτόν τον ιό, αλλά και όποιο άλλο παθογόνο και υγειονομική παρέμβαση μας αφορά.

Όσο πιο μικρό τόσο πιο «διαβολικό»... Ένας τρόπος ίσως υπάρχει για τη σωτηρία όλων μας.

Το άρθρο που ακολουθεί, γράφτηκε από πρόσωπο που γνωρίζει και δεν είναι στα κυκλώματα των επίορκων.

Θα παρακαλέσω όλους τους φίλους και τις φίλες αναγνώστες των attikanea.info και τους φίλους των σελίδων μου, να το διαδώσουν όσο το δυνατόν περισσότερο.

ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΩΝΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΣΥΣΤΑΘΕΙ ΜΙΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΜΠΕΙΡΟΓΝΩΜΟΝΩΝ, ΠΟΥ ΘΑ ΑΚΥΡΩΣΕΙ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΩΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΝ “ΔΥΣΟΣΜΩΝ”.

Ο καθένας μας ας πράξει το ιερό χρέος του προς τον εαυτό του, τα παιδιά του, την Πατρίδα μας και την Πίστη μας, πριν να είναι αργά.

 

Καλλιόπη Σουφλή

 

 

Όσο πιο μικρό τόσο πιο «διαβολικό»…….

Τα γονίδια είναι μέρος του γενετικού υλικού κάθε κυττάρου μας.

Το γενετικό υλικό του κυττάρου μας, είναι πλέον γνωστό σε όλους ως «ντι-εν-εϊ» (DNA).

Το DNA αποτελείται από δύο αλυσίδες βάσεων (μορίων) συνδεδεμένες μεταξύ τους που τις γνωρίζουμε επίσης όλοι μας, λόγω κορωνοϊού, ως «αρ-εν-εϊ» (RNA).

Τα γονίδιά μας είναι οι εντολοδόχοι όλων των πραγμάτων που μας χαρακτηρίζουν ως όντα.

Τα πάντα που μας αφορούν, από τα νοσήματα και της προδιαθέσεις (ευαισθησία) σε παθολογικές καταστάσεις, τις ουσίες που παράγουμε (διάφορες πρωτεΐνες) και  τα χαρακτηριστικά μας ως άτομα ή φυλές και «φύλα», οφείλονται στα γονίδια που αποτελούν το DNA καθενός εκ των κυττάρων μας.

Όσο πιο μεγάλο είναι ένα κύτταρο (το κύτταρο είναι η μονάδα ζωής), τόσο περισσότερα γονίδια έχει και τόσο πιο πολύπλοκη είναι η λειτουργία του, καθώς και η σταθερότητά του.  

Όσο μικρότερο είναι τόσο λιγότερα τα γονίδια και τόσο πιο ασταθές.

Ένα παράδειγμα είναι οι ιοί (ιϊκά κύτταρα/μόρια/βιομόρια).

Υπολογίζεται ότι οι άνθρωποι ήμαστε φτιαγμένοι από δεκάδες χιλιάδες γονίδια, ενώ γνωρίζουμε ότι οι ιοί είναι φτιαγμένοι μόνο από κάποιες εκατοντάδες.

Όμως, δεν απαιτείται παρά μόνο ένα από αυτά τα γονίδια για να πχ γίνουμε ως άνθρωποι ευαίσθητοι, ας πούμε στον καρκίνο ή στην μόλυνση από τον κορωνοϊό.

Αυτή η ευαισθησία λέγεται προδιάθεση.

Για να πολλαπλασιαστούν τα γονίδια, αλλά και να παραχθούν πολλές ουσίες (πρωτεΐνες)  απαραίτητες για την λειτουργία των κυττάρων, απαιτείται να πάρουν «εντολή» πολλαπλασιασμού ή παραγωγής ουσιών από ένα κομμάτι του RNA, που λέγεται mRNA (messenger RNA), δηλαδή «αγγελιοφόρος» RNA.

Αυτός ο απειροελάχιστος «αγγελιοφόρος», ανάλογα με το που εντοπίζεται (σε πιο τύπο κυττάρου), γίνεται μοχλός παραγωγής πληροφοριών που μπορεί να είναι από πολύ καλές έως και πάρα πολύ κακές!!! 

Αυτά, λοιπόν, τα απειροελάχιστα μόρια στο σώμα μας, τα περισσότερα από τα οποία ούτε οι μοριακοί επιστήμονες δεν δύνανται να απομονώσουν και να μελετήσουν, καθορίζουν ακόμη και από τι θα πεθάνουμε ή και πότε θα πεθάνουμε.

Δεν έχουν, όμως, ακόμη βρει οι μοριακοί επιστήμονες τα γονίδια ή τον «αγγελιοφόρο» θανάτου μας και για αυτό δεν μπορούν να φτιάξουν τον «αιώνιο άνθρωπο».

Παρ’ όλα αυτά, οι επιστήμονες «Φρανκενστάιν», με την οικονομική βοήθεια των δισεκατομμυριούχων, εργάζονται πυρετωδώς προς αυτή την γνώση, ώστε να γίνουν «αιώνιοι»! Λες και αν τους χάσει η ανθρωπότητα θα χάσει το «δρόμο» της!!!

Όμως, μέσα από αυτές τις προσπάθειες εξεύρεσης της «αιώνιας ζωής» αποκτήθηκαν τρομερές γνώσεις για οτιδήποτε μας καθορίζει ως άτομα, οι οποίες δυστυχώς είναι κτήμα αυτών που χρηματοδοτούν την αντίστοιχη έρευνα.

Σε αυτή την έρευνα δεν χωράει «ηθική» και ας σας λένε διαφορετικά!!

Και δεν χωράει ηθική, διότι αν χώραγε, ποτέ δεν θα επιτρεπόταν στο ιδιωτικό χρήμα να εξαγοράζει την παραγωγή της γνώσης, που αφορά τη «ζωή και το θάνατο», όπως μπορεί να γίνει το θέμα με τον κορωνοϊό.

Αυτή η συμμετοχή του κεφαλαίου στην εξεύρεση αυτής της γνώσης, λέγεται στα πανεπιστήμια και τα ερευνητικά κέντρα, «σύμπραξη με τον ιδιωτικό τομέα» ή συνέργειες ή εξωστρέφεια ή ΣΔΙΤ κτλ.

Οι επιστήμονες, κυρίως στην πολυέξοδη έρευνα των επιστημών υγείας, εξαναγκάζονται από τους εργοδότες τους (ΑΕΙ και ερευνητικά κέντρα), να συμπράττουν με τέτοιους χρηματοδότες, κατευθύνοντας την έρευνά τους προς τα εκεί που οι χρηματοδότες θέλουν για εμπορικούς σκοπούς (σύνδεση με την παραγωγικότητα).

Μάλιστα αυτά τα προγράμματα έρευνας γίνονται η βάση προαγωγής τους (μετρούν στην προαγωγή τους στις επόμενες βαθμίδες) γιατί από αυτά τα χρήματα ένα ποσό, στην Ελλάδα το 7% πηγαίνει στα ΑΕΙ μέσω της υπηρεσίας που λέγεται ΕΛΚΕ και καταγράφεται ως θετικό προσόν για τον ερευνητή.  

Όσο περισσότερα χρήματα φέρνει τόσο ποιο σημαντικός γίνεται!

 

Ας δούμε, όμως, τι είναι ο ιός και πως συνδέεται με τα ανωτέρω

Οποιοδήποτε «βιολογικό» σωματίδιο περιέχει γενετικό υλικό, είτε ως DNA είτε ως RNA, είναι ένα «βιομόριο» το οποίο μπορεί να παράγει εντολές ή και προϊόντα, ανάλογα με το μέγεθος και την πολυπλοκότητά του.

Με αυτή την έννοια τα μικρόβια είναι από πολύ μικρά «βιομόρια» που λέγονται «ιοί» (λίγα γονίδια), έως πολύ μεγαλύτερα που λέγονται βακτήρια (χιλιάδες γονίδια).

Δυστυχώς, όμως, όσο πιο μικρά είναι τα μόρια αυτά, τόσο και πιο «διαβολικά», επειδή είναι δύσκολο να απομονωθούν και μελετηθούν με απλές, κλασικές μεθόδους, που μπορούν να εκτελεστούν σε απλά εργαστήρια, ώστε να ελέγχεται η γνώση, άρα και αυτά που οι ερευνητές, κυρίως οι χρηματοδοτούμενοι από τα ιδιωτικά συμφέροντα, παρουσιάζουν για αυτά. 

Η αδυναμία εύκολης μελέτης των ιών, φυσικό είναι να καταλήγει σε αμφισβήτηση όσων παρουσιάζονται από τα επιλεγμένα ιδιωτικά κέντρα μελέτης, όπως στην περίπτωση του κορωνοϊού!

Η αμφισβήτηση φέρνει την καχυποψία, ότι οποιαδήποτε γνώση δεν μπορεί να ελεγχθεί ανεμπόδιστα, μπορεί να οδηγήσει στη μη ηθική χρήση της από διεστραμμένα άτομα, εταιρίες, κυβερνήσεις, σέκτες κτλ .     

Έτσι δημιουργείται και η έννοια του «αόρατου εχθρού» μας, αφού λόγω των δυσκολιών στην μελέτη αυτών τον «διαβολικών» βιομορίων, με απλές, κλασικές μεθόδους μικροβιολογίας, ακόμη και οι μικροβιολόγοι αναγκάζονται να πιστεύουν αυτά που τους λένε οι «ειδικοί» που μπορεί, αφού είναι λίγοι, να είναι είτε εξαγορασμένοι είτε μεταξύ των διεστραμμένων της υφηλίου!!!

Άλλωστε δεν υπάρχει «ειδικός δείκτης» καθορισμού του προσωπικού ήθους του κάθε ανθρώπου!

Υπάρχει, όμως, ένα κομμάτι γενικής γνώσης για τους ιούς, που όλοι οι μικροβιολόγοι γνωρίζουν και λένε ότι:

  1. Οι ιοί υπάρχουν και θα υπάρχουν όσο υπάρχουν ζωντανά κύτταρα και,
  2. Χωρίς τα ζωντανά κύτταρα, οι ιοί είναι καταδικασμένοι να πεθάνουν, διότι ενώ έχουν την ικανότητα να δίνουν εντολές, αυτές δεν μπορούν να τις αξιοποιήσουν χωρίς τη βοήθεια από το ζωντανό κύτταρο, που τους φιλοξενεί στο εσωτερικό του. Δεν συμβαίνει το ίδιο με τα βακτηρίδια που είναι αυτοσυντηρούμενα

Άρα, οι ιοί ζουν μόνο εντός κυττάρων (ζώων, φυτών αλλά και βακτηρίων καθώς και παρασίτων) που λέγονται ξενιστές. 

Οι ιοί, που μας αφορούν θα πεθάνουν μόλις πεθάνουν τα κύτταρα – ξενιστές, αν δεν βρουν άλλα ζωντανά κύτταρα να τους φιλοξενήσουν.

Αν τα κύτταρα ξενιστές πεθάνουν εντός του οργανισμού μας, οι ιοί (ολόκληρα μόρια) που φέρουν ελευθερώνονται και εύκολα βρίσκουν άλλα παρακείμενα ζωντανά κύτταρα να εισέλθουν, ώστε να συνεχίσουν να ζουν και να πολλαπλασιάζονται.

Έτσι καταστρέφουν τους ιστούς και οδηγούν τον άνθρωπο στο θάνατο.

 

Πως πολλαπλασιάζονται;

 
Μόλις μπει ένας ιός σε ένα ζωντανό κύτταρο, «διαλύεται» και απελευθερώνει το γενετικό του υλικό (τα γονίδιά του).

Έτσι γίνεται αμέσως αόρατος, διότι είναι στο κύτταρο ως ένα από τα συστατικά του.

Από αυτή τη στιγμή και μέχρι να ξαναφτιαχτεί ως «βιομόριο», δηλαδή με όλα τα γονίδια μαζί, δεν είναι δυνατόν να ανιχνευτεί ως μόριο ή να γίνει ορατός στο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο.

Υπάρχει, αλλά δεν φαίνεται ως ολόκληρο μόριο!!  

Παρόλα αυτά, μπορούν να ανιχνευτούν κάποια γονίδια, που γνωρίζουμε από προγενέστερες εργαστηριακές μελέτες ότι «πιθανώς» ανήκουν σε συγκεκριμένο ιό.

Η ανίχνευση γίνεται μοριακά (μοριακή μέθοδος/PCR), όπως αυτή της ανίχνευσης του κορωνοϊού.

Όμως, αν ο ιός είναι «νεοεμφανιζόμενος», ακόμη και αυτή η γνώση είναι από δύσκολη έως αδύνατη στα πρώτα στάδια, αλλά και οι υποθέσεις αμφισβητήσιμες, δηλαδή ως προς το ποιός ακριβώς είναι ο ιός, πολύ περισσότερο.

 

Τι κάνει ο διαλυμένος στο κύτταρο ιός;

Εκεί στο κύτταρο, μπορεί ο ιός να παραμείνει «διαλυμένος», από λίγες ημέρες μέχρι και πολλά χρόνια.

Αυτός λέγεται χρόνος επώασης.

Όσο δε είναι διαλυμένος μέσα στα κύτταρα που των φιλοξενούν δεν είναι «μολυσματικός», δηλαδή δεν μπορεί να εισέλθει σε παρακείμενα κύτταρα ή σε άλλους οργανισμούς, που θα έλθουν σε επαφή με τέτοια κύτταρα.

Για να μολύνει άλλα κύτταρα θα πρέπει να σχηματιστεί ξανά σε ένα ενιαίο ιϊκό μόριο.

Άρα, είναι όλοι οι θετικοί με τη μοριακή μέθοδο (PCR), πηγές μόλυνσης για άλλους ανθρώπους;

Η επιστήμη λέει όχι!

Πως θα ξέραμε αν ένας θετικός στον κορωνοϊό με την PCR θα μπορούσε να μολύνει ένα υγειές άτομο;

Μόνο αν μπορούσαμε να βρούμε, αν πράγματι ο ιός στον ξενιστή είναι σε μορφή «βιομορίου» (ολόκληρος) και όχι σε μορφή κατακερματισμού (διαλυμένος εντός του κυττάρου ξενιστή).

Αυτό θα μπορούσε να γίνει με την απομόνωση ή με την παρατήρηση με τη χρήση ηλεκτρονικού μικροσκοπίου.    

Όμως, ακόμη και όταν ένας ιός είναι σε αφανή (διαλυμένος) μορφή εντός ενός κυττάρου-ξενιστή, θα μπορούσε για διάφορους λόγους, μεταξύ των οποίων η ανοσοκαταστολή από υποκείμενα νοσήματα, να ενεργοποιηθεί και να πάρουν εντολή τα ελεύθερα γονίδια μέσω του mRNA να οργανωθούν σε ένα μόριο ιού.

Δηλαδή το κύτταρο που φιλοξενεί τον ιό εντός αυτού «διαλυμένο», μπορεί να ενεργοποιήσει το mRNA του ιού, που θα δώσει εντολή ανασύνθεσης του βιομορίου, είτε στην αρχική του σύνθεση είτε στη σχεδόν αρχική του σύνθεση.

Τότε το άτομο μπορεί να μεταδώσει τον ιό, διότι σε αυτή τη μορφή το ιϊκό μόριο είναι μολυσματικό!!!

Άρα, λογικά οι κλινήρεις (πολύ άρρωστοι) και κυρίως αυτοί με τα υποκείμενα νοσήματα, είναι η κυριότερη πηγή υπερμετάδοσης του ιού, για αυτό τα νοσοκομεία, γηροκομεία, κτλ μπορούν να θεωρηθούν εστίες υπερμετάδοσης και θα έπρεπε να είναι στα κύρια σχέδια επιδημιολογικού έλεγχου του ιού, αντί του γενικού κλεισίματος της οικονομίας.

Αυτά φωνάζει ο Έλληνας Παθολόγος/Επιδημιολόγος του Στάνφορντ, κ. Ιωάννης Ιωαννίδης. 

Είπα παραπάνω, ότι ένας ιός μπορεί κάποιες φορές να ανασχηματιστεί όχι στην αρχική, αλλά στην «σχεδόν αρχική του σύνθεση».

Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει πιθανότητα να χάσει ή να πάρει γονίδια από το περιβάλλον του κατά τον ανασχηματισμό του.

Δηλαδή μπορούν να συμβούν δύο πράγματα, όσο είναι διαλυμένος ένας ιός εντός του κυττάρου – ξενιστή.

Το πρώτο πράγμα είναι ότι κάποιο γονίδιό του ή και μέρος του γονιδίου (πολύ μικρό για να εντοπιστεί), μπορεί να «ενσωματωθεί» στο γενετικό υλικό (πυρήνα ή ελεύθερο γενετικό υλικό/πλασμίδια) του κυττάρου ξενιστή και εκεί ή να μείνει χωρίς καμία άμεση επίπτωση ή να ενεργοποιήσει διαδικασίες βλαβερές για το κύτταρο, που είχε την ατυχία να επηρεαστεί (πχ καρκίνος!!). Εδώ είναι και ο μεγαλύτερος κίνδυνος, από τα εμβόλια με mRNA.

Το δεύτερο που μπορεί να συμβεί είναι ο προς ανασχηματισμό ιός, να πάρει κάποιο ξένο γονίδιο ή μέρος γενετικού υλικού που βρίσκεται ελεύθερο στο κυτταρόπλασμα του κυττάρου που τον φιλοξενούσε. Αυτό το γενετικό υλικό μπορεί να ανήκει σε άλλον ιό που και αυτός ήταν διαλυμένος στο κυτταρόπλασμα του ιδίου κυττάρου.

Σε αυτή την περίπτωση ο ιός μπορεί να γίνει ακόμη και πολύ πιο παθογόνος ή και πολύ πιο μεταδοτικός, ανάλογα με το τι πήρε από το κύτταρο που τον φιλοξενούσε.

Έτσι μετατρέπονται ιοί που μολύνουν τα ζώα σε ιούς που μολύνουν τον άνθρωπο.

Τελικό αποτέλεσμα είναι, και στην πρώτη και στη δεύτερη περίπτωση, ότι ο ιός, που θα φτιαχτεί και ελευθερωθεί μετά το θάνατο του κυττάρου που τον φιλοξενούσε, να είναι διαφορετικός από αυτόν που μπήκε αρχικά μέσα στο κύτταρο.

Αυτός ο ιός είναι ένα νέο στέλεχος (όχι ένας νέος ιός) του αρχικού ιού που είναι πλέον «μεταλλαγμένος», δηλαδή διαφέρει έστω και λίγο από τον αρχικό ιό.

Όπως, καταλαβαίνει από την ανωτέρω υπεραπλούστευση των διαδικασιών πολλαπλασιασμού των ιών και ο πλέον αδαείς, οι ιοί μεταλλάσσονται συνεχώς!! Όσο δε πιο ασταθής είναι ένας ιός, τέτοιοι είναι οι RNA ιοί, (αυτοί έχουν μόνο ένα κλώνο γενετικού υλικού – το μισό DNA) ή οι πολύ μικροί ιοί (λίγα γονίδια) τόσο μεγαλύτερη είναι και η πιθανότητα μετάλλαξης ενός ιού.

Παράδειγμα είναι ο ιός της γρίπης και για αυτό φτιάχνονται κάθε χρόνο νέα εμβόλια.

Βέβαια, λόγω όλων αυτών, άλλο τόσο πιο εύκολο είναι για τους γενετιστές μοριακούς ιολόγους να παρεμβαίνουν σε τέτοιους ιούς και να φτιάχνουν νέους με ειδικά χαρακτηριστικά, που λέγονται «χιμαιρικοί».

Οι χιμαιρικοί ιοί (κάποιοι λένε ότι ο κορωνοιός είναι χιμαιρικός), θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως «βιολογικά όπλα» κατά συγκεκριμένων κυττάρων, μια καλή χρήση τους θα ήταν πχ η θανάτωση καρκινικών κυττάρων ή παθογόνων βακτηρίων, ενώ μια κακή περίπτωση θα ήταν η θανάτωση συγκεκριμένων φυλών, φύλων, ζώων, φυτών κτλ στον πόλεμο, με αποτέλεσμα θλιβερές μακροπρόθεσμες συνέπειες στον κόσμο μας, όπως τον ξέραμε.

Χρησιμοποιώντας αυτές τις εν πολύς επικίνδυνες γνώσεις της μοριακής τεχνολογίας, θα μπορούσε εύκολα κάποιος να σκεφτεί, ότι στα χέρια διεστραμμένων, η τεχνολογία mRNA εμβολίων, θα έχει πράγματι επιπτώσεις στον άνθρωπο.

Υποτίθεται ότι αυτό το εμβόλιο της νέας γνώσης – νέας τεχνολογίας (ως Νέα Εποχή!!) φτιάχτηκε για να δώσει σε συγκεκριμένα κύτταρα του ανθρώπου «εντολή» μέσω του αγγελιοφόρου (mRNA), μετά από ενσωμάτωση σε αυτά τα κύτταρα, να φτιάξουν προστατευτικά αντισώματα και να θυμούνται την εντολή αυτή ακόμη και αν ο ιός «μεταλλαχτεί»!!!

Θα θυμούνται την εντολή γιατί θα έχουν γίνει γενετικό υλικό αυτών των κυττάρων!

Το ερώτημα που γεννάται εδώ είναι, ποιος εγγυάται ότι αυτή η εντολή μέσω γενετικού υλικού, δεν θα αλλάξει λόγω ατομικών διαφορών ή άλλων αστάθμητων παραγόντων, προκαλώντας τελικά ακόμη και την αυτοκαταστροφή, πχ λόγω υπερδιέγερσης ανοσοποιητικού,  του εμβολιασμένου;

Δυστυχώς κανείς!

Τα αποτελέσματα θα είναι ορατά, αλλά ίσως δεν θα ανακοινωθούν ποτέ, πολλά χρόνια αργότερα.

Έτσι, οι άνθρωποι πραγματικά θα είναι έρμαια της μοίρας που τους καθόρισαν κάποια διεστραμμένα μυαλά, που σκοπό έχουν το κέρδος και την υποταγή.

    

Η λύπη και ο τρόμος κάποιων εξ ημών είναι ότι χωρίς να το καταλάβουμε διαλυθήκαμε ως επιστήμονες (ομάδες επιστημόνων) πολύ γρήγορα και αποτελεσματικά από άρρωστους πολιτικούς (ζόμπι κατ’ ουσίαν), που για λίγα ψοροχιλιάρικα  λένε ναι σε όλα που τους σερβίρουν οι αρχηγοί των κομμάτων που ανήκουν.

Έτσι αυτοί οι παγκόσμιοι «δύσοσμοι», κύριοι και κυρίες, ψήφισαν δικτατορικούς νόμους, που εμποδίζουν την αποτελεσματική, επώνυμη παρέμβαση πολλών ηθικών ανθρώπων, που υπηρετούν την επιστήμη τους για το καλό του ανθρώπου, αλλά είναι διαρκώς πλέον υπό την απειλή της εξολόθρευσής τους.   

Ένας τρόπος ίσως υπάρχει για τη σωτηρία όλων μας.

Αυτός είναι η συλλογική αντίδραση μέσω της συνένωσης πολλών επιστημόνων (υγειονομικών, δικηγόρων, δικαστικών, κτλ) και απλών γενναίων ανθρώπων με απαίτηση την ανεξάρτητη πληροφόρησή μας για αυτόν τον ιό, αλλά και όποιο άλλο παθογόνο και υγειονομική παρέμβαση μας αφορά.

Πρέπει να απαιτήσουμε για κάθε παροχή υγείας που μας προσφέρεται την επιβεβαίωση της ασφάλειας της από ανεξάρτητες ομάδες ειδικών.

Δηλαδή επιστημόνων που δεν πληρώνονται από το κράτος ή τις εταιρείες φαρμάκων.

Επιστημόνων που έχουν δείξει δείγματα ηθικότητας στην εφαρμογή των επιστημών που θεραπεύουν, αλλά και στην κοινωνία που ζουν.

Απαιτείται γενναία αμφισβήτηση, απαιτείται επανάσταση κατά της κατάλυσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μας, με καθοδηγητές μας γενναίες και έντιμες προσωπικότητες. ΥΠΑΡΧΟΥΝ;

Ο χρόνος θα το δείξει!!!

 

Scorpion            

 

 

Προβολές : 1.073


Μοίρασέ το:



Ετικέτες: , , ,

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ


Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
  • Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
  • Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
  • Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
  • Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
  • Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.

Διαβάστε ακόμα