Όταν χάνεις παιδί...

Όταν χάνεις παιδί...

7 Απριλίου, 2022 3 Από Καλλιόπη Σουφλή
Προβολές:634
Μοίρασέ το
ΟΤΑΝ ΧΑΝΕΙΣ ΠΑΙΔΙ δεν έχεις λόγια, δεν έχεις τίποτα. Σε κατακλύζει η σιωπή, ο πονος, ο αναστοχασμός, ίσως και Ενας Θεός που Παραφυλάει και σίγουρα… Τα μάτια που έχει το κεφάλι σου δεν ειναι τα πραγματικά σου μάτια. Πλέον βλέπεις τον κόσμο αλλιώς.

Παντως σκύβεις το κεφάλι.

 

 

 

 

Ούτε στον πιο σκληρό σου εφιάλτη… ούτε στην σκέψη σου δεν μπορείς να το διανοηθείς…

Πόνος αγιάτρευτος χωρίς κάποιο φάρμακο να μπορεί να απαλύνει τον πόνο…
Η ζωή σου κλείνει… τελειώνει… το πένθος διαρκεί για πάντα και η φωτιά σου καίει την ψυχή χωρίς τελειωμό…
Η απόλυτη ψυχική καταρράκωση…. ποτέ δεν θα συμβιβαστείς με τον πόνο…
Θα συνεχίσεις να ζεις, χωρίς να ζεις…
Καλλιόπη Σουφλή
ΟΤΑΝ ΧΑΝΕΙΣ ΠΑΙΔΙ..
Σκύβεις το κεφάλι γιατί πλέον, ο χρόνος της ζωής σου έγινε άοσμος, άχρωμος, σχεδόν άσχημος. Χωρίς σχήμα.
Σκύβεις το κεφάλι γιατί ο,τι έδινε νόημα στη ζωή σου χάθηκε απο τα μάτια σου, απο την αγκαλιά σου, απο τις πέντε σου αισθήσεις.
Σκύβεις το κεφάλι γιατί σε λυγίζει τόσο ο πόνος που τελικά, θα προτιμούσες να είχες πεθάνει εσύ, θα έδινες τα πάντα να αλλάξεις ένα δευτερόλεπτο απο τη ζωή σου για να φέρεις πίσω εκείνον που έφυγε.
Σκύβεις το κεφάλι γιατί τελικά η λύπη αυτού του κόσμου είναι δυσβάσταχτη, η κακία και το μίσος σε ξεπερνούν, δεν μπορείς να κυκλοφορήσεις ανάμεσα σε γέλια και χαρές, για σένα όλα σιώπησαν, όλα έγιναν άδεια άμορφη μάζα.
Σκύβεις κεφάλι και παρακαλείς Το Θεό να σου πει πως όσα έζησες είναι ένας εφιάλτης και απλά θα ξυπνήσεις, δεν μπορεί να αποχαιρέτισες το παιδί σου, το σπλάχνο σου, εκείνο το πλάσμα που κάθε του ημέρα ήταν δική σου χρυσή λίρα για την αιωνιότητα.
Σκύβεις κεφάλι γιατί δεν υπάρχει τίποτε ανώτερο σε οδύνη, οδυρμό και απελπισία απο το να ζεις εσύ και όχι το παιδί σου.
Σκύβεις κεφάλι γιατί τα μάτια σου πλέον δεν υπόκεινται στο νόμο της βαρύτητας μιας και τα δάκρυα γίνονται φτερά να σε στείλουν σε όραμα παραδείσου.
ΟΤΑΝ ΧΑΝΕΙΣ ΠΑΙΔΙ δεν έχεις λόγια, δεν έχεις τίποτα. Σε κατακλύζει η σιωπή, ο πονος, ο αναστοχασμός, ίσως και Ενας Θεός που Παραφυλάει και σίγουρα… Τα μάτια που έχει το κεφάλι σου δεν ειναι τα πραγματικά σου μάτια. Πλέον βλέπεις τον κόσμο αλλιώς.
Παντως σκύβεις το κεφάλι.
Χριστινα Μπογιατζή

 

Πηγή

Προβολές : 634


Μοίρασέ το:



Ετικέτες: , , , , , ,

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ


Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
  • Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
  • Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
  • Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
  • Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
  • Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.

Διαβάστε ακόμα