Ένα από τα ωραιότερα αφιερώματα στην ΜΑΝΑ...

Ένα από τα ωραιότερα αφιερώματα στην ΜΑΝΑ...

10 Μαΐου, 2021 2 Από Καλλιόπη Σουφλή
Προβολές:112
Μοίρασέ το
Γιορτή της μάνας που μπορεί να συνθλίβεται σε χίλια κομμάτια εξ αιτίας του παιδιού της ή να υψώνεται στον έβδομο ουρανό πάλι απ’ αυτό.

Αλίευσα ένα υπέροχο άρθρο για την ΜΑΝΑ, που γιόρταζε εχθές.

Είμαι κατά αυτών των νεοταξικών εορτών, καθώς πιστεύω ακράδαντα πως δεν υπάρχουν ξεχωριστές μέρες… αλλά κάθε μέρα είναι υπάρχει η τιμή, η μνήμη, η δοξασία…

ΜΑΝΑ… λέξη άγια… άλλοτε σκληρή κι άλλοτε μαλακιά σαν το ζυμάρι…

Η ρίζα μας… καλή ή κακή… ποιος θα την κρίνει εκτός από τον Θεό;

Γιατί ο Θεός έπλασε τις μαμάδες… και τις έκανε απαλές σαν πούπουλο και σκληρές για ν’ αντέχουν τα πάντα…

Κι έδωσε στο φιλί της Μάνας τόση δύναμη και τόση γλύκα, που κανένα φιλί δεν έχει…

Και το δάκρυ της, για κάθε στιγμή χαράς, λύπης, απογοήτευσης, πόνου και περηφάνιας…

 

Καλλιόπη Σουφλή

 

«Γιορτή της μητέρας σήμερα.
Στους διάφορους ιστότοπους, ένα πλήθος σχολιαστών μεγαλουργεί, άφησαν για λίγο τον κορωνοϊό, τα εμβόλια, την πρόωρη ανάσταση, είναι η μέρα για το λιντσάρισμα του νεαρού επιδειξία.
Αυτό σημαίνει κοινωνική δικτύωση που λέμε και δημόσιος διάλογος, μια αρένα όπου αόρατος μπορείς να χτυπιέσαι με άλλους που δεν γνωρίζεις, να χτυπάς, να σε χτυπούν, ένα ονοματεπώνυμο είμαστε εδώ, καμιά φορά και ψεύτικο. Τίποτε άλλο.
Χτυπιέσαι. Και τραύμα μηδέν. Εκτός από εκείνα τα αόρατα τραύματα της ψυχής που δίνεις ή δέχεσαι, αυτά δεν αιμορραγούν, αίμα πουθενά, όμως δεν σημαίνει πως ό,τι δεν βλέπουμε δεν υπάρχει κιόλας.
Γιορτή της μάνας σήμερα.
Της μάνας που ό,τι κι αν κάνει το παιδί της αυτή θα βρει έναν λόγο καλό να πει για να το στηρίξει, μια δικαιολογία, ένα άλλοθι για την πράξη του.
Γιορτή της μάνας που μπορεί να συνθλίβεται σε χίλια κομμάτια εξ αιτίας του παιδιού της ή να υψώνεται στον έβδομο ουρανό πάλι απ’ αυτό.
Της μάνας που εγκυμόνησε λατρεύοντας την τεράστια κοιλιά που την παραμόρφωνε, δυσκολεύοντας συχνά και την ανάσα της.
Της μάνας που γέννησε με αβάσταχτους πόνους.
Που ξενύχτησε στο κλάμα και στο γέλιο και ανάθρεψε με αγάπη και υπομονή.
Που στερήθηκε τα βασικά για να έχει το παιδί της τα παραπανίσια.
Της μάνας που κάθε στιγμή κινείται ανάμεσα στην αγωνία, στην περηφάνια, στον φόβο. Που ανεβοκατεβαίνει χίλιες φορές την μέρα απ’ το ζενίθ στο ναδίρ.
Γιορτή της μάνας σήμερα.
Στέκομαι δίπλα σε κάθε μάνα.
Στην μάνα του ερευνητή που σε ένα αποστειρωμένο εργαστήριο βρίσκεται πολύ κοντά στο να βρει το φάρμακο για τον καρκίνο.
Στου γιατρού που βγάζει έξω μια καρδιά, την επιδιορθώνει, την ξαναβάζει στη θέση της και χαρίζει ζωή.
Στου ατρόμητου πιλότου που με το αεροπλάνο του σπάει την ταχύτητα του ήχου.
Στη μάνα του μοναχού που κλεισμένος στο κελί του προσεύχεται για την σωτηρία του κόσμου.
Στέκομαι δίπλα στην μάνα του νεαρού που παρασυρμένος από ένα πάθος, την ανάγκασε να απολογείται με σκυφτό κεφάλι σε μια κοινωνία που τρελαίνεται να κρίνει και να κατακρίνει.
Στην μάνα του φυλακισμένου, του αλήτη, του παιδεραστή, του κλέφτη που δεν τολμά να κοιτάξει άνθρωπο στα μάτια.
Στέκομαι δίπλα στην μάνα.
Σ’ αυτήν που καμαρώνει για τα επιτεύγματα του παιδιού της και σ’ αυτήν που ντρέπεται για τις ανομίες του.
Δίπλα σ’ αυτήν που χαίρεται και σ’ αυτήν που πονάει.
Δεν ψάχνω να βρω τι σωστό έκανε η μία και τι λάθος η άλλη.
Τόσο σύνθετη η ψυχή του ανθρώπου και τόσο περιχαρακωμένη στον δικό της βυθό και πώς να βρεις τι κρύβει;
Άλλωστε το να είσαι γονιός μπορεί να είναι η πιο μεγάλη χαρά αλλά και η πιο μεγάλη περιπέτεια, μια περιπέτεια στην οποία μπαίνουμε χωρίς γνώσεις, χωρίς εμπειρία παρά μόνο με έναν αστείρευτο θησαυρό αγάπης και προσφοράς, έτοιμες να δώσουμε και την ζωή μας αν χρειαστεί.
Κάποιες φορές κάνουμε και λάθη, μικρά ή μεγάλα.
Κάποιες φορές δίνουμε παραπάνω από όσα πρέπει.
Ή λιγότερα.
Ή δίνουμε αυτά που πρέπει.
Ή εκείνα που δεν πρέπει.
Είναι και η τύχη.
Καραδοκεί κι αυτή κάπου κοντά μας να παίξει το παιχνίδι της, να στήσει τις συγκυρίες που θα διαμορφώσουν την μοίρα ενός παιδιού.
Γιορτή της μάνας σήμερα.
Και χτες και προχθές και κάθε στιγμή που μια γυναίκα κοιλοπονάει τις ωδίνες της για να φέρει στον κόσμο έναν ακόμα άνθρωπο.
Γιορτή κάθε στιγμή που ένα νεογέννητο ολίγων ωρών ψάχνει την θηλή της μάνας του, την πηγή της ζωής.
Γιορτή κάθε στιγμή που μια γυναίκα υπογράφει την πράξη υιοθεσίας και παίρνει αγκαλιά το δώρο που της χάρισε μια άλλη.
Γιορτή κάθε στιγμή που μια γυναίκα σκύβει στην κούνια ενός μωρού κι αφήνει ένα φιλί στο κεφαλάκι του.
Γιορτή της μάνας που ξεροσταλιάζει έξω απ’ το εξεταστικό κέντρο όπου δίνει πανελλήνιες το παιδί της.
Που κόβει απ’ το φαγητό της για να στέλνει πλούσιο το φοιτητικό επίδομα της κόρης της.
Που δίνει με χαρά το ένα της νεφρό στο παιδί της.
Που κλαίει με πικρά δάκρυα στην δίκη του γιου της.
Που κλαίει επειδή ο γιος της φεύγει για φαντάρος.
Που κλαίγοντας στερεώνει το πέπλο στα μαλλιά της κόρης της λίγο πριν ξεκινήσουν για την εκκλησία και τον γάμο.
Γιορτή.
Κάθε στιγμή που τα μάτια μιας γυναίκας αγγίζουν το πρόσωπο του παιδιού της κι η αγάπη φεύγει ανεξέλεγκτη απ’ την ψυχή της και απιθώνεται στα χέρια του. «

 

Κατερίνα Γκούνα (συγγραφέας)

 

Πηγή

Προβολές : 112


Μοίρασέ το:



Ετικέτες:

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ


Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
  • Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
  • Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
  • Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
  • Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
  • Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.

Διαβάστε ακόμα