Γράφει ο Γιώργος Καραγεώργος
Βαθιά υπόκλιση, σε εκείνους που παράτησαν τα πάντα, για να κυνηγήσουν ένα όνειρο ολότελα δικό τους κι ας έμοιαζε από την αρχή, απότομη ανηφόρα και δύσβατο βουνό.
Βαθιά υπόκλιση, σε εκείνους που ξηλώσανε το “ζωή μου” ολόκληρο, για να πλέξουν ξανά από την αρχή ένα “ζωή μας” κι ας τους πήρε βράδια ολόκληρα ετούτο το επίπονο “εργόχειρο”.
Σε εκείνους που ξεβόλεψαν το τώρα και το σήμερα, για να χτίσουν ένα αύριο καινούριο και λιγάκι αβέβαιο.
Σε όλους αυτούς τους τολμηρούς, που είπαν σ’ αγαπάω και το έντυσαν με πράξεις ηχηρές και δεν έμειναν στα ηχηρά τα λόγια, όπως κάνουμε οι πολλοί!
Βαθιά υπόκλιση σε όλους τους “παλαβούς”, που από το πουθενά βρήκαν έναν λόγο, μια αιτία και μια αφορμή και πήγαν και “παλάβωσαν”.
Στους, “τα τινάζω όλα στον αέρα, αρκεί να είμαι μαζί σου”, τουλάχιστον μια βαθιά υπόκλιση!
Βαθιά υπόκλιση σε αυτούς, που μαζέψαν βαλίτσες και πήραν τρένα, πλοία κι αυτοκίνητα, για να φτάσουνε στο πουθενά και σήκωσαν μανίκια οι μπαγάσηδες, για να κάνουν το πουθενά, τα πάντα τους.
Σε όλους αυτούς τους σπάνιους, που μετράνε την απόσταση μέχρι τον έρωτα σε διάθεση κι όχι σε χιλιόμετρα, όπως κάνουμε οι πολλοί!
Σε εσάς λοιπόν, τους τόσο αλλιώτικους, που κλείσατε σπίτια βολικά και ρίξατε θεμέλια ξανά από το μηδέν, σε κάτι νέο κι άβολο, που όμως το πιστέψατε και ποντάρατε τα ρέστα σας.
Που πήρατε ρίσκα δύσκολα και δεν σας κάηκε καρφί κι απλά ρισκάρατε, ενάντια σε κάθε λογική.
Που σας τάξανε κάτι μεγάλο κι είπατε, “πάμε”, απλά γιατί το νιώσατε, χωρίς να πάρετε μέτρα και σταθμά να το μετρήσετε.
Σε όλους εσάς, που οι “λογικοί” σας είπανε επιπολαίους κι εσείς τους γράψατε κανονικά και κάνατε του κεφαλιού σας, γιατί τέτοια είναι η φτιαξιά σας!
Ακόμη κι αν δεν τα καταφέρατε, ακόμη κι αν δεν είχε επιτυχία αυτή η τρέλα σας, ακόμη κι αν δεν πήγανε τα πράγματα όπως τα περιμένατε, υποκλινόμαστε!
Ακόμη κι αν δεν σας βγήκε αυτή σας η απόπειρα κι αν φάγατε τα μούτρα σας κι αν δεν σας αγαπήσανε όσο σας άξιζε οι λάθος κι οι αχάριστοι…
Να το ξέρετε ρε ψυχάρες, ότι σας θαυμάζουμε κι ότι αγαπάμε εμείς πάρα πολύ!
Το λέει η ψυχούλα σας ρε αλλιώτικοι, πραγματικά χαλάλι σας!
ΕΠΙΤΡΕΨΤΕ ΜΟΥ ΝΑ ΑΦΙΕΡΩΣΩ ΤΟ ΟΜΟΡΦΟ ΑΥΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΓΕΝΝΑΙΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΧΘΕΣ ΑΨΗΦΗΣΑΝ ΤΙΣ ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΕΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΜΗΣΑΝ ΜΕ ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΕΣ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΘΑΝΑΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ ΕΠΟΥΣ 1940-41. ΑΝΑΜΕΣΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΦΤΑ ΝΕΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΑ ΦΑΡΣΑΛΑ, ΕΦΤΑ ΑΛΗΘΙΝΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ ΠΟΥ ΑΦΗΣΑΝ ΑΝΕΞΙΤΗΛΑ ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΥΡΓΟΥΣ ΑΔΕΙΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΑΝ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΥΜΝΟ:
“Σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού την τρομερή,
σε γνωρίζω από την όψη που με βία μετράει τη γη.
Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά,
και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!”
ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ ΜΕ ΔΑΚΡΥΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ.