Γιατί οι άνθρωποι πάψαμε να μιλάμε με πράξεις;

16 Οκτωβρίου, 2020 1 Από Καλλιόπη Σουφλή

Προβολές:178

Μοίρασέ το

Δύσκολες οι εποχές, μαζί τους και εμείς να προχωράμε σκυφτοί αρνούμενοι να σηκώσουμε το κεφάλι ακόμα και να βγάλουμε μια κραυγή!

Όταν χάνεται η ψυχή, χάνονται οι πράξεις και μένουν τα λόγια που κι αυτά χάνονται μόλις ειπωθούν…

Καλλιόπη

Γράφει η Βασιλική Κοτλίτσα

Γιατί πάψαμε οι άνθρωποι να μιλούμε με πράξεις; Γιατί κρύβουμε όλα αυτά που θέλουμε να δείξουμε πίσω από οθόνες γυάλινες και γραπτά μηνύματα χωρίς να έχουμε το θράσος να τα αναπαραστήσουμε οι ίδιοι;

Γιατί χανόμαστε στη καθημερινότητα και ξεχνάμε να ζήσουμε όλα αυτά που έχουμε ριζωμένα μέσα μας;

Γιατί πάψαμε να εκδηλώνουμε αυτά που πραγματικά νιώθουμε προσποιούμενοι κάτι άλλο από αυτό που είμαστε;

Γιατί αντικαταστήσαμε τις όμορφες αισθήσεις μας τελικά με λόγια και όλα αυτά που θέλουμε να πούμε τα κρατάμε μέσα μας σα φυλαχτό;

Αντιστράφηκαν τα πράγματα στην εποχή μας για αυτό! Αλλάξανε! Ήρθαν τούμπα ζωές και όνειρα που κάναμε από παιδιά , στιγμές που φάνταζαν μεγάλες κατάντησαν μικρές κόβοντας κάθε επαφή με μια πραγματικότητα που άλλαξε!

Σταματήσαμε ακόμη και να αγαπάμε με πράξεις! Μείναμε στα λόγια τα μεγάλα που τα παίρνει ο άνεμος μακριά κάθε που φυσάει δυνατά! Μείναμε στις υποσχέσεις και ξεχάσαμε την ουσία!

Σταματήσαμε ακόμα και να δείχνουμε τον ενθουσιασμό μας για κάτι που αλλάζει για καλό, κρυφτήκαμε σε ένα χάρτινο λαγούμι φοβούμενοι μη μας πάρει καμία πέτρα ξώφαλτσα και χάσουμε και τη γη κάτω από τα πόδια μας!

Δε ξέρουμε πια τις αγκαλιές, τα φιλιά γεμάτα πάθος, τη κίνηση των χεριών και του κορμιού όταν ενώνονται λες και τρομάζουμε μήπως μας δει κανείς να κάνουμε κάτι λάθος από αυτό που πρέπει!

Σταματήσαμε ακόμα και τις λίγες λέξεις να τις μετατρέπουμε σε αλήθεια, τη δικιά μας αλήθεια που τη εκφράζαμε μέσα από χειρονομίες ακόμα και αν δε μπορούσαμε να βγάλουμε μιλιά.

Δεν σκεφτόμαστε εν τέλη πριν πράξουμε γιατί απλά δε πράττουμε! Μένουμε σιωπηλοί μπροστά σε κάθε κίνδυνο που ακολουθεί,αμέτοχοι και άβολοι μπροστά στο χάος του μυαλού μας!

Να λοιπόν γιατί σταματήσαμε να μιλάμε με τα χέρια και αφουγκραζόμαστε απλά αυτά που θελουμε να ακούσουμε!

Αλλά αλλάζουν οι καιροί, όπως και εμείς, ελπίζοντας σε ένα αύριο με δυνατές φωνές!

Πηγή

Προβολές : 178

Μοίρασέ το:

Ετικέτες: ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ

Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:

Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.