Γιατί τραβώ πάνω μου όλους τους παλαβούς;
Οι δοτικοί άνθρωποι πάντα θα δίνουν λοιπόν και πάντα θα χαίρονται να το κάνουν όντας «ενεργειακά pit stops”. Θέλοντας και δηλώνοντας το, το προσελκύουν κιόλας επειδή απλά αυτό έχουν ζητήσει από το σύμπαν.
Η αγάπη, είναι προσφορά… δόσιμο…
Με τη μεζούρα, δεν το μετράς το δόσιμό της…
‘Η αγαπάς, ή δεν αγαπάς.
Και σ’ αυτούς που επιλέγω να έχω δίπλα μου, θα συνεχίσω να δίνω απλόχερα την ψυχή μου.
Κι όποιος δεν το αντέχει, δικό του το πρόβλημα… τον δρόμο του και στο καλό…
Καλλιόπη
Πόσες και πόσες φορές έχουμε νιώσει πως κάτι πάει στραβά μαζί μας προσελκύοντας τα λάθος άτομα!
Πόσες φορές μετά από το τέλος ή όχι μίας σχέσης, καθισμένοι αναπαυτικά μεν αλλά γεμάτοι σκέψεις κοιτάζαμε ατέλειωτες ώρες έξω από το παράθυρο αναζητώντας τι κάνουμε λάθος και γιατί πέφτουμε πάντα στην ίδια παγίδα!
Όχι των άλλων παγίδα, γιατί εκείνοι πάντα έτσι ήταν και θα είναι, αλλά του ίδιου μας του εαυτού, που πιστεύει και εναποθέτει μεγάλες ποσότητες ενεργείας και συναισθημάτων στους λάθος ανθρώπους ή μήπως δεν φταίνε αυτοί αλλά το πως ζήταμε και τί θέλουμε να δώσουμε…;
Στην αρχή στοργικοί, συγκαταβατικοί, έτοιμοι να μας υλοποιήσουν κάθε επιθυμία, “ετοιμοπόλεμοι” θα έλεγα καλυτέρα να μας κάνουν να νιώσουμε διαφορετικά και βέβαια με επιθυμητό αποτέλεσμα να το πετυχαίνουν. Μία ανταλλαγή ενεργείας που έρχεται εις πέρας συμπληρώνοντας μας, όχι όμως για πολύ!
Με τον καιρό, αν και αρκετές φορές όχι χρονοτριβώντας, όλα αυτά αρχίζουν να καταρρέουν!
Καταρρέουν σε σημείο να βιώνουμε την ίδια απογοήτευση.
Ένα μοτίβο συμπεριφοράς, που το επαναλαμβάνουμε ζώντας το ξανά και ξανά!
Δεν έχει σημασία το είδος των διαφορών αλλά ότι συμπεριφέρονται με αλαζονικό τρόπο.
Και εκεί ακριβώς μπαίνουμε στο μεδούλι του προβλήματος…
«Τι μ@λ@κομαγνήτη έχω Θεέ μου.. Γιατί τραβώ πάνω μου όλους τους παλαβούς;;;» Και λέμε για “παλαβούς” σε κάθε επίπεδό και πόσο περισσότερο στο συναισθηματικό.
Πριν αρκετούς μήνες έγινε η μια συνειδητοποίηση και η απαλλαγή όλων τον «ενόχων»…
Αυτό δεν σημαίνει πως δίνουμε συγχωροχάρτι αλλά ένα μικρό ελαφρυντικό λόγω «χωρητικότητας»…
Δεν είναι θέμα μαγνητισμού αλλά ενεργειακής ποσότητας.
Δεν έχεις κανείς λάθος ούτε είναι και σωστός σε αυτή την περίπτωση γιατί ό ένας δίνει απλόχερα πολύ περισσότερο από ότι ο δέκτης έχει ανάγκη.
Ο άλλος δεν είναι ότι δεν θέλει αλλά δεν μπορεί να αφομοιώσει όλο αυτό που έρχεται κατά πάνω του.
Απλά υπάρχει μία συγκεκριμένη κάστα ανθρώπων συνήθως που έχει ιδιαίτερη προτίμηση σε τέτοιου είδους καταστάσεις. Και ποιοι έχουν αυτό το «ελάττωμα»;
Μα φυσικά οι πολύ δοτικοί χαρακτήρες!
Είναι με λίγα λόγια σαν να προσπαθείς με μία μάνικα να γεμίσεις ένα ποτήρι που χωράει το πολύ 500ml.
Η ορμή του νερού είναι τόσο μεγάλη που όσο και να θέλουμε να το γεμίσουμε αδειάζει το ποτήρι, με αποτέλεσμα να γύρνα πίσω και προς τα έξω καταβρέχοντας μας κιόλας!
Ακόμη μπορεί να μην γίνει με πίεση αλλά ακόμα και σιγά σιγά με το ίδιο όμως αποτέλεσμα. Να ξεχειλίσει…
Για σκεφτείτε λίγο αυτόν τον παραλληλισμό…
Οι δοτικοί χαρακτήρες από την φύση τους δίνουν όσο περισσότερο μπορούν, χάνοντας αρκετές φορές και τον έλεγχο, με αποτέλεσμα το δοχείο/ταίρι/φίλος να μην μπορεί να δεχτεί μια τόσο μεγάλη ποσότητα συναισθημάτων και πληροφοριών όλων των ειδών.
Έρχεται στη ζωή μας, να πάρει όσο πρέπει, για να συνεχίσει.
Το ότι έχει μικρό «ρεζερβουάρ / δοχείο» δεν φταίει ούτε αυτός ούτε εμείς.
Αυτό είναι κάτι που αυξάνει την χωρητικότητα του με τον καιρό από μόνο του βάση των εμπειριών χωρίς να σημαίνει πως δεν μπορεί να μικρύνει κιόλας..
Είναι όλα θέμα αντίληψης και εμπειριών.
Οι δοτικοί άνθρωποι πάντα θα δίνουν λοιπόν και πάντα θα χαίρονται να το κάνουν όντας «ενεργειακά pit stops”. Θέλοντας και δηλώνοντας το, το προσελκύουν κιόλας επειδή απλά αυτό έχουν ζητήσει από το σύμπαν.
Ζώντας όμως σε μία κοινωνία μπαταριών που καταναλώνονται αχόρταγα από κάθε τι μπορεί να τραφεί από αυτές, αυτό είναι αναπόφευκτο!
Δεν χρειάζεται λοιπόν να διαμαρτυρόμαστε γιατί δεν δεχτήκαν από εμάς αλλά να είμαστε ευτυχισμένοι που τους γεμίσαμε όσο έπρεπε δίνοντας τους αυτό που έχουμε εμείς αυτοφυές και συνεχίζοντας εκείνοι την πορεία τους…
Όταν συνειδητοποιήσουμε τι είμαστε και πώς πρέπει να ψάξουμε για το κατάλληλο δοχείο.
Όταν ευθυγραμμιστούμε και γνωρίζουμε καλά τι έχουμε να δώσουμε και σε τι ποσότητα, αυτό θα έρθει διπλά μας αναπληρώνοντας ακριβώς την ποσότητα που χρειάζεται και πάντα βεβαία όταν είναι ή ώρα του αλλά και η δική μας…
Πηγή : therapywave.eu
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
Το θέμα άπτεται απλών μαθηματικών .Όλα τα έμβια όντα είναι ηλεκτρικά φορτισμένα με θετικά και αρνητικά ιόντα.Όταν υπάρχει ίση ποσότητα αρνητικών και θετικών τότε υπάρχει ισορροπία στόν άνθρωπο,μιλάμε για ισορροπημένο άνθρωπο
Όταν κάποιος έχει περισσότερα θετικά φορτία άρα περίσσια θετική ενέργεια ,ο άνθρωπος είναι χαρούμενος ανέμελος άξιος να σου δείξει την αγάπη του.Αντιθέτως εκείνος που έχει περίσσια αρνητικής ενέργειας πλησιάζει τον άλλον μόνο καί μόνο να του κλέψει θετική ενέργεια για να επέλθει στον ίδιο ισορροπία.ΚΛΠ ΚΛΠ ΚΛΠ
Υπάρχει μία λέξη, η οποία περιγράφει την συλλογιστική σου. Ονομάζεται scientism. Κοινώς, αυτά που έγραψες είναι αφελή και δεν στέκουν σε κριτική σκέψη.
Επί του προκειμένου, θα μπορούσε η σελιδοδέσποινα να ρωτήσει τους «παλαβούς», ώστε να απαντήσουν οι ίδιοι. Με άλλα λόγια, γιατί να απαντήσουμε εμείς, αντί για αυτούς;
Ωστόσο, υποθέτω ότι οι ίδιοι θα αρνηθούν τον ετεροπροσδιορισμό: παλαβοί. Και θα ισχυριστούν ότι ονομάζονται, όπως αυτοπροσδιορίζονται. Στη συνέχεια, θα ακολουθήσει λεκτικός διαπληκτισμός, επί του ορισμού. Κοινώς, θα γίνει της ορισμολογίας το κιγκλίδωμα.
Κι έτσι το ερώτημα θα παραμείνει αναπάντητο, στην ουσία του. Χμ…
Στην ουσία, η σελιδοδέσποινα εκφράζει την δυσαρέσκεια που νιώθει από τα σχόλια κάποιων αναγνωστών της. Όμως, αν το καλοσκεφτείτε, και κάποιοι από τους αναγνώστες της εκφράζουν την δυσαρέσκεια που νιώθουν από τα άρθρα της σελιδοδέσποινας.
Η ουσία του ερωτήματος αφορά στην συναισθηματικότητα και όχι στην λογικότητα.
Ανεξάρτητα, λοιπόν, από την αλήθεια οποιασδήποτε προτάσεως, με λογικά κριτήρια εξεταζόμενη, δηλαδή της συνέπειας, της εγκυρότητας, της πληρότητα και της αξιοπιστίας της προτάσεως. Ποιά είναι η λογικότητα της συναισθηματικότητας που εκφράζεται;
Πρώτον, είναι δυνατόν να πορευόμαστε, δημοσίως, άνευ εκπεφρασμένης δυσαρέσκειας, εκατέρωθεν;
Δεύτερον, είναι πιθανόν είναι να πορευόμαστε, δημοσίως, άνευ εκπεφρασμένης δυσαρέσκειας, εκατέρωθεν;
Και, τρίτον, είναι ανεπίτρεπτη η έκφραση δυσαρέσκειας, εκατέρωθεν;
Εάν οι απαντήσεις στα τελευταία τρία ερωτήματα είναι αποφατικές, τότε η απάντηση στο αρχικό, τιτλικό ερώτημα του άρθρου είναι η εξής:
Η σελιδοδέσποινα προσελκύει και κάποιους δυσάρεστους σε αυτήν αναγνώστες, διότι είναι δυνατόν, πιθανόν και επιτρεπτόν. Επιπλέον, η προσδοκία της μη προσέλκυσης δυσάρεστων αναγνωστών επιτείνει την συναισθητή δυσαρέσκεια. Τέλος, οποιαδήποτε, a priori, συναισθηματική ευαισθησία στην χαρακτηρολογική δομή της προσωπικότητος της σελιδοδέσποινας πολλαπλασιάζει την συναισθητή δυσαρέσκεια.
Εχεις το παλαβομαγνητη
Φαντάσου να έκανες και το χλαπατσοεμβόλιο, τότε όλοι οι θεοπάλαβοι θα κολλούσαν επάνω σου σαν την μελίγκρα.
Ο καθένας τραβάει αυτό το mirror image του. Αυτό που αντικατοπτρίζει στον καθρέπτη. Οι υλίστριες με τους υλιστές, οι τσούλες με τους σεξομανείς, οι έμψυχες με τους έμψυχους, οι κρεατόμαζες με τις κρεατόμαζες.
@ 17 Αυγούστου, 2021 στις 5:57 μμ
Καλε καλογρια ειστε;
ΥΓ Το σωστο ειναι οι τσουλες με τους τσουλους
Πάρτε όλοι και όλες και διαβάστε προσεκτικά συτό το άρθρο από κάποιον που καταλαβαίνει πολλά:
https://www.rooshv.com/you-attract-your-mirror-reflection
Δεν είμαι κανένας θρήσκος, αλλά τον θρήσκο συγγραφέα αυτού του άρθρου οφείλω να τον παραδεχτώ. Και για αυτό το άρθρο και για πολλά άλλα. Η διαφωνία μου είναι ότι ως προς την κατεύθυνση της πνευματικότητάς του.