Γράφει ο Σπύρος Σταθάτος
Ένα από τα συνήθη παράπονα που ακούμε (και από τα δύο φύλα σήμερα), είναι ότι στις σχέσεις οι άνθρωποι «δεν ξέρουν τι θέλουν».
Όσο και να φαίνεται παράδοξο, συμβαίνει , καθώς ο άνθρωπος σήμερα έχει γίνει αναποφάσιστος και ανικανοποίητος, όποτε λογικά του βγαίνει αυτή η αμφιθυμία.
Αυτό συμβαίνει συνήθως στις μικρές ηλικίες, που είναι φυσικό να ενθουσιάζονται εύκολα, να βαφτίζουν τα πάντα έρωτα και αγάπη, με αποτέλεσμα να δημιουργούν επιφανειακές, ως επί το πλείστον, σχέσεις. Στην ηλικία 20 με 30 έχεις όλη την ζωή μπροστά σου, παθιάζεσαι εύκολα και δεν μπαίνεις σε καλούπια.
Τι γίνεται όμως την επόμενη δεκαετία, 30-40; Είναι η δεκαετία που αρχίζεις και ωριμάζεις και είσαι έτοιμος για άλλα πράγματα στην ζωή σου. Δεν αντιμετωπίζεις τις σχέσεις με την ίδια επιπολαιότητα και ουσιαστικά προσπαθείς να χαράξεις μια σταθερή πορεία στην ζωή σου. Τότε είναι η κατάλληλη περίοδος για την δημιουργία οικογένειας ή μιας σοβαρής σχέσης με προοπτική συμβίωσης. Πάντα μιλάμε για τον μέσο όρο, διότι υπάρχουν άνθρωποι που σε όποια ηλικία και να φτάσουν, είναι ανώριμοι.
Αυτό που θέλω να τονίσω στο συγκεκριμένο άρθρο είναι η αναγκαιότητα οι άνθρωποι να είναι ξεκάθαροι, στο τι θέλουν από τους άλλους.
Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι φτιαγμένοι για να κάνουν οικογένεια και παιδιά και δεν είναι κακό να ζήσει κάποιος σε όλη του τη ζωή ως εργένης (αν τα έχει βρει με τον εαυτό του).
Κακό είναι να γίνονται σχέσεις που οι σύντροφοι να έχουν άλλους «στόχους» μόνο και μόνο επειδή δεν έχουν το θάρρος να παραδεχτούν την αλήθεια και στην πορεία να δημιουργούνται προβλήματα.
Για παράδειγμα αν είμαι άνθρωπος που θέλω να κάνω μια σχέση για να περνάω καλά δεν θα κάνω σχέση με κάποιον άνθρωπο που έχει ξεκαθαρίσει από την αρχή ότι θέλει οικογένεια.
Καλό είναι οι σύντροφοι να είναι ξεκάθαροι από την αρχή, πριν προλάβουν να δεθούν συναισθηματικά, στο τι θέλουν και στο τι μπορούν να δώσουν, σε μια σχέση .
Η λογική του: «ας ξεκινήσουμε, βλέπουμε πως πάει και στη συνέχεια το ξανασυζητάμε», δεν βοήθησε ποτέ κανένα . Κανείς δεν μπορεί να αλλάξει τα θέλω του και είναι χάσιμο χρόνου μετά από μια ηλικία να εγκλωβίζονται άνθρωποι σε σχέσεις που είναι καταδικασμένες να αποτύχουν.
Για να βρεις τον άνθρωπο σου, πρέπει και να συμπίπτουν τα θέλω σας.
Με άλλα λόγια να ξέρετε και οι δύο τι θέλετε.
Αν δεν ξέρετε ή αν δεν συμφωνείτε, μην προχωρείτε. Είναι τίμιο και ειλικρινές. Έτσι χτίζονται οι υγιείς σχέσεις.
Για να βρεις τον ανθρωπο σου
πρεπει πρωτα να σεβαστης τον εαυτο σου.
ΔΗΜΙΟΣ.
Λίγοι τον σέβονται, ΔΗΜΙΕ. Η πλειοψηφια, τον ξοδεύει σε φτηνές επιφανειακές και ρηχές καταστάσεις.
Κουλιτσα η ιδια απαντηση που δινω σχετικα με το θεμα, ΟΛΟΥΘΕ
οπως και στον……στον Τετ Ιουλ 14, 02:39:00 μ.μ.
https://www.blogger.com/comment.g?blogID=5170116707812706188&postID=5938374262353645449&bpli=1
Η ΤΣΑΠΟΥ που φαγατε με την μηνυση που κανατε στον Δασκαλο για τον βιβλιο του “Εβραιοι ολη η Αληθεια” σας ποναει ακομα εεε;;;
Τι να σας κανω;
Εγω πουλαγα κεινες τις μερες βαζελινη εξω απ την Ευελπιδων, αλλα σεις φοβωσαστε να παρετε ενα βαζακι για την ευκολια σας, μη και καλα ξοδευτειτε.
ΥΓ
Χατζαρα το ΚΙΣΕ σε παρακολουθει απο κοντα.
Αναρωτιέμαι… τι στο διάολο σχέση έχει το σχόλιό σου, με την συγκεκριμένη ανάρτηση;;;
Πάλι κατέβαζες την πρέζα σαν … νερό;;;