Η καλύτερη εκδίκηση, λέγεται αναμονή!
Υπομονή.
Σιχαμένη λέξη, αλλά πολύτιμη. Κάτσε πίσω λοιπόν και περίμενε.
Η ζωή, θα φροντίσει γι’αυτό που πρέπει να ισορροπήσει.
Η ζωή θα φροντίσει τα ανθρωπάκια, να μείνουν ανθρωπάκια.
Να μην γίνουν άνθρωποι ποτέ.
Να μην αγαπηθούν, να μην ερωτευθούν.
Να μην νιώσουν και να μην τους νιώσει κανείς.
Άσε τον χρόνο να κάνει τη δουλειά του και να δώσει σ’ όλους απαντήσεις.
Άσε τη ζωή να κάνει παιχνίδι…
Η υπομονή είναι το μεγαλύτερό σου πλεονέκτημα, όταν παραμένεις Άνθρωπος… όταν αγαπάς κι αγαπιέσαι… πολύτιμος θησαυρός που κάποιοι ποτέ δεν θα γνωρίσουν…
Χρόνος… ζωή… υπομονή… για να είσαι νικητής.
Καλλιόπη
Γράφει ο Κωνσταντίνος Καρύδης
Βάλε κρασί και άραξε.
Ξέρω πως τώρα έχεις πίεση 24 και βαράνε όλα σου τα νεύρα. Βλέπεις κόκκινο και φωτιά παντού.
Πάρε μια ανάσα, πάρε κι άλλη μια, ρίξε κι ό,τι μπινελίκι θες, βάλε και ένα κρασάκι, κι άκου με προσεκτικά.
Η πιο ανούσια πράξη που θα κάνεις στη ζωή σου, είναι η εκδίκηση. Ακόμα και την στιγμή που θα μπεις στην αρένα και θα κυνηγάς τον ταύρο, το δίκιο σου και όλα όσα σε πνίγουν, πάλι χαμένος θα είσαι.
Θα έχεις χάσει τον εαυτό σου, θα έχεις λερώσει τα χέρια σου και θα έχεις χάσει την γαλήνη και την ηρεμία του ύπνου σου.
Η ζωή έχει έναν δικό της τρόπο να τακτοποιεί τα πράγματα, λέει μια φίλη αγαπημένη. Και μετά μου αφιερώνει και το αγαπημένο της τραγούδι εδώ είναι ο παράδεισος κι η κόλαση εδώ.
Κι αν αργήσει ρε φίλη η ζωή; Αν έχει να τακτοποιήσει πολλά καθίκια, τι γίνεται;
Υπομονή.
Σιχαμένη λέξη, αλλά πολύτιμη. Κάτσε πίσω λοιπόν και περίμενε. Η ζωή, θα φροντίσει γι’αυτό που πρέπει να ισορροπήσει. Η ζωή θα φροντίσει τα ανθρωπάκια, να μείνουν ανθρωπάκια. Να μην γίνουν άνθρωποι ποτέ. Να μην αγαπηθούν, να μην ερωτευθούν. Να μην νιώσουν και να μην τους νιώσει κανείς.
Η εκδίκηση σου, είναι ο χρόνος που θα περάσει. Εσύ θα πας παρακάτω και το ανθρωπάκι, θα γυρνά γύρω από τον εαυτό του, κάνοντας μια τρύπα στο νερό.
Γιατί ξέρεις, όλοι αυτοί, την τιμωρία τους, την ζουν από την πρώτη τους ανάσα μέχρι την τελευταία. Πρέπει να αντέξουν τον εαυτό τους! Πρέπει να αντέξουν το πετσί τους. Πρέπει να κοιτάζονται κάθε πρωί στον καθρέφτη.
Γι’αυτό σε λέω καρντάσι μου, άσε την ζωή να τα τακτοποιήσει, κι άντε ζήσε τη ζωή σου! Είναι πολύ μικρή, για να την σπαταλήσεις σε ανθρωπάκια!
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
πολύ σοφό κείμενο… όντως είναι πολύ μικρή η ζωή και το καταλαβαίνεις όταν έχεις παρά τρίχα κοντέψει να χάσεις αγαπημένους ανθρώπους. και τότε κατά περίεργο τρόπο, μαθαίνεις κάθε μέρα να λες με όλη τη δύναμη της καρδιάς σου ‘ευχαριστώ Θεέ μου και γι αυτήν την ημέρα” και ακόμη μαθαίνεις να γελάς και να θες να κάνεις και τους άλλους να χαμογελούν.
βέβαια, Πόπη μου, καθότι ανυπόμονη και με έμφυτη τάση τσαντίλας, εξίσου σοφό είναι κι αυτό “Κι αν αργήσει ρε φίλη η ζωή; Αν έχει να τακτοποιήσει πολλά καθίκια, τι γίνεται;”
καλύτερα να μην το βλέπουμε έτσι για να μην φουντώνουμε κάθε τόσο. απλά δεν περιμένεις και συνεχίζεις να ζεις τη ζωή σου.
Προσωπικά, έπαψα εδώ και δεκαετίες να θυμώνω. Προσπερνώ τους απάνθρωπους και συνεχίζω την ζωή μου…
Όσο για την εκδίκηση, αυτή δεν με απασχόλησε ποτέ.
Ξέρω πως η ζωή είναι μεγάλη πουτάνα και θα εκδικηθεί αυτή για μένα… γιατί να χαλάσω την ψυχούλα μου;
Ξέρω πως οι συμπαντικοί νόμοι, δεν ξεχνούν κανέναν απ’ αυτούς που με έπληξαν.
Κι αν κοιτάξω πίσω μου θα δω πολλά … πτώματα… ή και ζόμπι, ενώ η δική μου ζωή μέχρι στιγμής με όλες τις δυσκολίες της, συνεχίζεται και μου δίνει την δυνατότητα ν’ αγαπώ και ν’ αγαπιέμαι… Κι αυτό μου φτάνει…