(ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΔΙΑΦΩΤΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΑΦΥΠΝΙΣΤΙΚΟ) Η χειραγώγηση του χρήματος και της γλώσσας: οι νέες μέθοδοι των συγχρόνων ολιγαρχών

Είναι πλέον προφανές ότι η άρχουσα ελίτ είναι τελείως αποκομμένη από τον λαό τον οποίο κυβερνά, και ακόμη και αυτή ελέγχεται και λαμβάνει εντολές από άλλες, κυρίως οικονομικές, ελίτ.

Οι πολίτες αισθάνονται ανίσχυροι ενώπιον της κοινωνικής, ηθικής, οικονομικής και ακόμη και φυσικής αναταραχής.

Tα ηθικά θεμέλια της κοινωνίας έχουν καταρρακωθεί, από μια ασταμάτητη επίθεση κατά της Χριστιανικής πίστης και κουλτούρας, η οποία αποτελούσε τα θεμέλια ενός ακμάζοντα πολιτισμού.

Οι αναλυτές έχουν αποδείξει τα καταστροφικά αποτελέσματα που είχαν οι θεωρίες ποικίλων πολιτιστικών και πολιτικών ιδρυμάτων (όπως το Ινστιτούτο Tavistock Institute και η Σχολή της Φρανκφούρτης) στην κοινωνία και την οικογένεια.

Αυτά που θα διαβάσετε στο παρακάτω εξαιρετικά αφυπνιστικό άρθρο, θα έπρεπε να διδάσκονται στα σχολεία, ως απόδειξη της καταστροφής που προκάλεσαν σε όλη τη Δύση, αλλά και σε ολόκληρη την ανθρωπότητα οι κουμμουνιστές και τρεις οικογένειες χαζαροεβραίων, οι Ρότσιλντ – Ροκφέλλερ – Warburg – Mellon και τις σιωνιστικές καμπαλίστικες Σχολές της Φρανκφούρτης και το Ινστιτούτο Tavistock.

Καλλιόπη Σουφλή

Υ.Γ.1. Δεν θ’ ακούσετε ποτέ και από κανένα πολιτικό κόμμα αυτά που θα διαβάσετε παρακάτω.

Μόνο το ΚΙΝΗΜΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ, που δεν κατέρχεται στις εκλογές, ενημερώνει εδώ και χρόνια τι κρύβεται πίσω απ’ όλες τις παγκόσμιες και ελληνικές τραγωδίες. Αυτός είναι και ο λόγος που χρησιμοποιώ τις πολύ σημαντικές κάρτες του.

      Ξ Υ Π Ν Ε Ι Σ Τ Ε.

Ο ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ, ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙΤΕ, ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ.

ΚΑΙ ΜΗΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΣΤΕ ΚΑΝΕΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΡΧΗΓΟ, ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΜΜΑ, ΚΑΝΕΝΑ “ΜΠΑΤΡΙΩΤΗ”,  ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΜΙΛΗΣΕΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ.

Υ.Γ.2. Προσπάθησα μέσα και από το εξαιρετικό αυτό άρθρο και από το φωτογραφικό υλικό στο οποίο πιστεύω πως πρέπει να δώσετε ιδιαίτερη έμφαση, να αποτυπώσω ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΟΣΙΩΝΙΣΤΩΝ, ώστε να υπάρξει ΑΦΥΠΝΙΣΗ.

“Είθε η σύντομη εκτίμηση που προσφέρουμε εδώ, να αποτελεί ακόμη μια άξια συνεισφορά σε έναν σημαντικό διάλογο και να είναι ακόμη επίκαιρη.”

(Δοκίμιο)

25 Ιουνίου 2021 (LifeSiteNews) — Το παρακάτω άρθρο δημοσιεύθηκε από τους Δρ. Robert Hickson and Δρ. Maike Hickson στο προσωπικό τους ιστολόγο και επαναδημοσιεύεται κατόπιν άδειας.

Σημείωμα των συγγραφέων στις 24 Ιουνίου 2021 (στο Γενέθλιο του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου και Βαπτιστή): Τέλη Αυγούστου 2012, σχεδόν 10 χρόνια πίσω, και ενώ διαβάζαμε και συζητούσαμε ανοιχτά και με ειλικρίνεια διάφορα εξαιρετικά απαιτητικά βιβλία, η σύζυγός μου και εγώ λάβαμε υπόψη μας και συνδέσαμε μερικές ιδέες που ολοένα επανέρχονταν και επαναλαμβάνονταν μέσα σε αυτά τα διαφορετικά μεταξύ τους κείμενα, και αποφασίσαμε να καταγράψουμε αυτές τις ιδέες και να παρουσιάσουμε αυτούς τους στοχασμούς και σε άλλους, κυρίως για να τις διορθώσουν και να τις εμπλουτίσουν με την αναλυτική ματιά τους και τη βαθιά κριτική τους σκέψη. 

Τα ζητήματα αυτά περιελάμβαναν την απομόνωση της ανθρώπινης ψυχής και τη δοκιμασία μιας παρατεταμένης ανθρώπινης απομόνωσης (Belloc) – ένα εξόχως αναζωογονητικό Χριστιανικό παράδοξο που έχει να κάνει με τα πρόσκαιρα/εφήμερα και υπερφυσικά βασίλεια (Jacques Maritain).

Συζητούνται, επίσης, ζητήματα, όπως τον ξεριζωμό της οικογένειας, όχι μόνο της Χριστιανικής ή της Καθολικής οικογένειας, τη μόνη, εν μέρει γνωστή, συμπεριφορά ορισμένων οικονομικών και πολιτικών ολιγαρχών με μεγάλη επιρροή και τα συχνά ανεξέλγκτα μυστικά δίκτυά τους, την κατάχρηση της γλώσσας (όπως στη Σοφιστική) με σκοπό τη συγκάλυψη και την κατάχρηση της εξουσίας. 

Είθε η σύντομη εκτίμηση που προσφέρουμε εδώ, να αποτελεί ακόμη μια άξια συνεισφορά σε έναν σημαντικό διάλογο και να είναι ακόμη επίκαιρη.

Δρ. Robert Hickson and Δρ. Maike Hickson

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

Η χειραγώγηση του χρήματος και της γλώσσας: οι νέες μέθοδοι των συγχρόνων ολιγαρχών

Ένα Χριστιανικό παράδοξο με στόχο τον περιορισμό της πειρασμικής ροπής στην Φαρισαϊκή αυθάδεια.

“Η τάξη της ηθικής και της χρηστής πολιτικής διοίκησης ορίζει ότι οι τελώνες και οι πόρνες θα κατατάσσονται μαζί με τους έντιμους και αξιοπρεπείς.

Η τάξη στη Βασιλεία των Ουρανών επιτρέπει στους τελώνες και τις πόρνες να καταταχθούν, σύμφωνα με την ανεξιχνίαστη κρίση του Θεού μεταξύ των τιμιών.” (Jacques Maritain, Freedom in the Modern World, London: Sheed & Ward, 1935), σελ. 78 )

Η απάνθρωπη κατάσταση, την οποία βιώνουμε εμείς οι άνθρωποι αυτήν την στιγμή της Ιστορίας, γίνεται ημέρα με την ημέρα και πιο ξεκάθαρη.

Είναι πλέον προφανές ότι η άρχουσα ελίτ είναι τελείως αποκομμένη από τον λαό τον οποίο κυβερνά, και ακόμη και αυτή ελέγχεται και λαμβάνει εντολές από άλλες, κυρίως οικονομικές, ελίτ.

Οι πολίτες αισθάνονται ανίσχυροι ενώπιον της κοινωνικής, ηθικής, οικονομικής και ακόμη και φυσικής αναταραχής.

Ένα μέρος της σημερινής ανάλυσης, θα μελετήσει τα αποτελέσματα της καταστροφής της οικογένειας.

Η απομόνωση του άνδρα από τα άλλα μέλη της οικογένειάς του, ως αποτέλεσμα ενός διαζυγίου (η έλλειψη φροντίδας προς τους ευάλωτους, τα παιδιά και τους ηλικιωμένους, συχνά είναι το αποτέλεσμα του ότι δεν υπάρχει πλέον η νοικοκυρά στο σπίτι για να φροντίσει για αυτά), όλα αυτά απαίτησαν μεγάλο θάρρος, ανεξάρτητη σκέψη και συνοχή από τους πολίτες, συχνά με δική τους συνεργασία. 

Μόλις που υπάρχει για όλους εμάς απάγκιο, ένα καταφύγιο και ένα στήριγμα, μια υποστήριξη και η αγάπη που θα μας διατηρήσουν αλώβητους σε έναν πολιτικό αγώνα.

Ναι, έχουμε αποδυναμωθεί εξαιτίας των διαρρηγμένων (ανθρώπινων/οικογενειακών) δεσμών, από τις (δικαστικές) διαμάχες για την επιμέλεια των παιδιών, το μοίρασμα της περιουσίας, τις διαμάχες και τις τύψεις.

Είμαστε βυθισμένοι σε μια ηθική και κοινωνική αναρχία που έφερε βαρύτατες επιπτώσεις στο λεγόμενο “Bonus Commune”, το γενικό καλό.

Μια τέτοια ηδονιστική (“Κάνω μόνο αυτό που με ευχαριστεί”) και ατομικιστική κοινωνία είναι τόσο απορροφημένη στον εαυτό της, που είναι ανίκανη να κοιτάξει τη γενική εικόνα στην κοινωνία και να δράσει βάσει των αναλύσεών της.

Tα ηθικά θεμέλια της κοινωνίας έχουν καταρρακωθεί, από μια ασταμάτητη επίθεση κατά της Χριστιανικής πίστης και κουλτούρας, η οποία αποτελούσε τα θεμέλια ενός ακμάζοντα πολιτισμού.

Οι αναλυτές έχουν αποδείξει τα καταστροφικά αποτελέσματα που είχαν οι θεωρίες ποικίλων πολιτιστικών και πολιτικών ιδρυμάτων (όπως το Ινστιτούτο Tavistock Institute και η Σχολή της Φρανκφούρτης) στην κοινωνία και την οικογένεια.

Η Χριστιανική πίστη και η Χριστιανική ηθική παρείχαν στους ανθρώπους τη βοήθεια και την πειθαρχημένη δομή για να ζήσουν καλύτερα σε αυτόν τον κόσμο, παρόλο που ο κόσμος αυτός θα παραμείνει η Κοιλάδα των Κλαυθμών. Δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από από τα δεινά. Και η αγάπη πληγώνει.

Η Ευρώπη έχει δει τόσους πολλούς πολέμους και επαναστάσεις στους τελευταίους δυόμιση αιώνες.

Αυτό συνεισέφερε στην αυτοκαταστροφή της κοινωνίας, όπου ένα παιδί δεν μπορεί (ή δεν του επιτρέπεται) να παίξει χωρίς να κινδυνεύει στις δημόσιες παιδικές χαρές, και όπου ένας ηλικιωμένος δεν αντιμετωπίζεται με σεβασμό, δεν προστατεύεται και δεν βοηθιέται από τους νέους. 

Τι είδους άνθρωποι είμαστε αν δεν προστατεύουμε πλέον τους ευάλωτους, αξία που αποτελεί τους κύριους στόχους του Χριστιανισμού;

Ο Κύριος δεν χαριτολογούσε στο Κατά Ματθαίο Ευαγγέλιο, 25:31-46 όταν έλεγε “ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε.”

Πώς φτάσαμε στην κατάσταση αυτής της σταδιακής απόρριψης και αθόρυβης αποστασίας;

Έχει εκπονηθεί μεγάλη έρευνα σχετικά με την ιστορία των πολέμων και των επαναστάσεων ως μέσου κατακερματισμού,  αποσταθεροποίησης, διαίρεσης και ατομικοποίησης κοινωνιών που είχαν συνοχή και βαθιές ρίζες, όπως η Χριστιανική. (όπως φαίνεται, αυτές οι τεχνικές εφαρμόζονται όλο και περισσότερο στις ανθεκτικές σε αλλαγές μουσουλμανικές χώρες).

Ο πόλεμος και οι επαναστάσεις καταστρέφουν την υπάρχουσα πολιτική σταθερότητα και τις κυβερνήσεις, και ξεριζώνουν τους οικογενειακούς δεσμούς καταστρέφοντας τις οικογένειες με τον θάνατο και τις αναταραχές.

Ποιός άραγε βρισκόταν πίσω από την καταστροφή της συνοχής των άλλοτε Χριστιανικών κρατών της Ευρώπης;

Είναι γνωστό ότι όλες οι ηγετικές μορφές του Διαφωτισμού, που αντικατέστησε την Πίστη στον Θεό με την πίστη στη λογική των πραγμάτων, ήταν Μασόνοι.

Η Μασονία στόχευε στην κατάλυση της Μοναρχίας (ως παράγοντα σταθεροποίησης και προπύργιο κατά της χειραγώγησης του χρήματος, ιδιαίτερα αν ο Βασιλιάς ήταν πραγματικός Χριστιανός) και της Καθολικής Εκκλησίας ώς καθοδηγούσα στην ηθική.

Και οι δύο αποτέλεσαν στόχους επίθεσης και υπονόμευσης από τη Γαλλική Επανάσταση, και ακολούθως από τα αυξανόμενα εθνικιστικά κινήματα του 19ου αιώνα, που στόχο είχαν την αντικατάσταση της τάξης και της ηθικής, υπερενδυναμώνοντας  τα εθνικιστικά συναισθήματα και συγκεντρώνοντας την πολιτική εξουσία.

Μελετώντας προσεκτικότερα, γίνεται ξεκάθαρο ότι οι σημερινοί ολιγάρχες που διαχειρίζονται και χειραγωγούν το χρήμα και τη γλώσσα (ως μέσο εξουσίας) εμπλέκονταν στην χρηματoδότηση των επαναστάσεων από το 1789, ιδιαίτερα στη Ρωσική Επανασταση, αλλά και στην απάνθρωπη εθνικο-σοσιαλιστική επανάσταση στη Γερμανία.

Εδώ θα αναφέρουμε ονόματα, όπως αυτά των Warburg, Mellon, Rothschild και Rockefeller.

Πολλές ηγετικές μορφές όλων των επαναστάσεων και των νέων φιλοσοφικών ρευμάτων της σύγχρονης εποχής έδειξαν ενδιαφέρον για τον αποκρυφισμό, και ιδιαίτερα για τον ανώτερο Γνωστικό Τεκτονισμό.

Ο Κάρολος Μαρξ έγραψε ποιήματα για να τιμήσει τον Εωσφόρο, ο Φρόϋντ μυστικά πίστευε στον αποκρυφισμό, ο ίδιος ο Έγελος (Hegel) είχε βαθιές ρίζες στην Καμπάλα.

Πολλοί ηγέτες του Διαφωτισμού υπήρξαν Ροδόσταυροι.

Ο Κάρολος Δαρβίνος, του οποίου η θεωρία της επιβίωσης των δυνατών συμφωνεί με τη διαλεκτική σκέψη  (δηλ.,  υπάρχει πάντοτε μια υποτιθέμενη θέση και αντίθεση, από τις οποίες η περιβαλλοντική σύγκρουση έχει ως αποτέλεσμα μια “καλύτερη” ή “καταλληλότερη” σύνθεση), προερχόταν από μια οικογένεια με βαθιές ρίζες στον Τεκτονισμό.  

Ο Φρειδερίκος Νίτσε είχε μυηθει στα Ελευσίνια Μυστήρια και στο βιβλίο του “Πέρα από το Καλό και το Κακό” παρουσιάζει την ουσία της Γνωστικής Σκέψης δηλ., ότι μέσω τη διαλεκτικής εμείς οι άνθρωποι πρέπει να ξεπεράσουμε τον παλιό Χριστιανικό ανταγωνισμό ανάμεσα στο καλό και το κακό, και θα πρέπει να ασπαστούμε και τα δύο μέσα σε μια υψηλότερη σύνθεση.

Μόνο πολύ αργότερα η ιστορική έρευνα θα δείξει πόσοι από αυτούς διανοούμενους που έπεισαν τις μάζες ότι δεν υπάρχει Θεός και ότι η αθεΐα είναι μια μορφή ελευθερίας, πίστευαν βαθιά στην ύπαρξη ενός άλλου κόσμου, με τη διαφορά ότι ασπάζονταν το κακό, χρησιμοποιώντας συχνά τον όρο “Εωσφόρος” ως ευφημισμό.

Αυτό συνεπώς, εξηγεί τα αρνητικά και κακά αποτελέσματα των φιλοσοφιών και θεωριών τους.

Φανταστείτε αν μια μέρα ερχόταν στο φως ότι οι αποκαλούμενοι “φωτισμένοι” των ημερών μας είχαν απλά πέσει στην παγίδα μιας καθαρής προπαγάνδας, απάτης και αυταπάτης;

Το μόνο που χρειάζεται να κάνει κανείς, είναι να κοιτάξει τους καρπούς αυτών των “απελευθερωτικών” θεωριών.

Οι οικονομικές ολιγαρχίες, ανέκαθεν συνυφασμένες με την πνευματική ελίτ, προωθούσαν και ενδυνάμωναν την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε σήμερα. 

Προφανώς και χρειάζονταν για τα σχέδια χειραγώγησης της εξουσίας και κερδοσκοπίας, ανθρώπους ξεριζωμένους.

Η Ιστορία των δύο και περισσότερο τελευταίων αιώνων δεν μπορεί να γραφτεί χωρίς να αναφερθούμε στον τεράστιο ρόλο αυτών των οικονομικών ολιγαρχιών.  

Στόχος τους: η καταστροφή της Χριστιανικής κουλτούρας και του πολιτισμού με το ανθρώπινο πρόσωπο και την συμπόνοια για τους φτωχούς και ευάλωτους, και η ενδυνάμωση και προώθηση ιδεολογιών και κινημάτων που οδηογύν σε κατακερματισμό και αποσταθεροποίηση τις κοινωνίες, που αποτελούνται κυρίως από ανθρώπους που ως επί το πλείστον ζουν σε οικογένειες. 

Και ακριβώς εκεί χρειάστηκαν αυτές οι ολιγαρχίες αληθοφανείς (αλλά ψευδείς) θεωρίες και προπαγάνδα, ώστε να ενσταλάξουν ιδέες μέσα στο μυαλό των ανθρώπων που θα τους οδηγούσαν μακρυά από έναν υγιή και ενάρετο τρόπο ζωής: φεμινισμός, κομμουνισμός, σοσιαλισμός, Δαρβινισμός, καπιταλισμός, ζητήματα φύλου, για να αναφέρουμε μερικά, όλα οδηγούν τους ανθρώπους να διαμορφώσουν μια λιγότερο ανθρώπινη κοινωνία.

Όλες οδηγούν στη διάσπαση της οικογένειας, που αποτελεί τον πυρήνα της ανθρώπινης ελευθερίας και αγάπης.

Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, αξίζει κανείς να γυρίσει εκατό χρόνια πίσω και να κοιτάξει το έργο και τα γραπτά λίγων αλλά θαρραλέων ανδρών με μεγάλη καρδιά, ανδρών με οίκτο και μεγαλοπρέπεια, που πάλεψαν στην Αγγλία στις απαρχές αυτής της σύγχρονης καταστροφής (αρχές 20 αι.) με αγάπη, οξυδέρκεια και Χριστιανική πίστη.

Πρόκειται για τους Hilaire Belloc, G.K Chesterton και τον πατέρα Vincent McNabb.

Και οι τρεις αυτοί άνδρες με την οξυδέρκεια που τους διέκρινε παρατήρησαν τις προαναφερόμενες θεωρίες να εξαπλώνονται, με πολλές από αυτές να ξεκινούν από την Αγγλία εκείνη την εποχή, και αντιστάθηκαν επίμονα και με ενθουσιασμό. 

Εκείνοι οι άνδρες διέθεταν βαθιά ιστορική γνώση και τα σωστά κριτήρια και πρότυπα, ώστε να διαβλέψουν τις εγγενείς πραγματικές συνέπειες, καθώς και τις τελικές λογικές επιπτώσεις τέτοιων ψευδών θεωριών.

Ο Chesterton, για παράδειγμα, στο βιβλίο του “Τί συμβαίνει με τον κόσμο;” (“What’s Wrong with the World”) (1910), παρουσιάζει με έναν χαριτωμένο και ζεστό τρόπο, την ομορφιά του σπιτιού, ιδιαίτερα όταν εκείνο φροντίζεται από μια σύζυγο και μητέρα που αγαπά όλην την οικογένειά της και φροντίζει το σπίτι της με αγάπη. 

Αλλού,  περιγράφει την σκληρότητα του διαζυγίου και το κακό που προξενεί, ιδιαίτερα στα παιδιά.

Και ο Hilaire Belloc αντιστάθηκε στη διαρκώς αυξανόμενη εξουσία του κράτους (κάτι που σπάνια υπήρχε την εποχή της μοναρχίας) στο έργο του “The Servile State” (Το δουλοπρεπές Κράτος) (1912). Και αυτός αντιστάθηκε σθεναρά στον μαμμωνά που εξαπλωνόταν εκείνη την εποχή και υπεραμύνθηκε την τοπική και με βαθιές ρίζες ζωή στην εξοχή.

Ο πατέρας McNabb, στο έργο του “Εκκλησία και Ύπαιθρος” (The Church and the Land) (1926)[1], αντιστάθηκε στη μετακίνηση των ανθρώπων στις πόλεις και υποστήριξε ότι θα πρέπει να επιστρέψουν στη γη και να ριζώσουν, εκεί όπου μια οικογένεια μπορεί να ζήσει ανεξάρτητα και να βιοποριστεί εξασκώντας μια τέχνη ή καλλιεργώντας τη γη με υπευθυνότητα.

Και οι τρεις τους είδαν και τόνισαν την σημασία της ιδιοκτησίας και της προσωπικής ευθύνης και γνώρισαν την παγερή αδιαφορία, την χειραγώγηση και κακή διακυβέρνηση των οικονομικών ολιγαρχιών.

Αγωνίστηκαν με μεγαλοπρέπεια και ενθάρρυναν ακούραστα.

Και οι τρεις τους έχουν συνδεθεί με την έννοια της διαμεσολάβησης  (Distributism), η οποία είναι η πραγματική απάντηση  στην παλιά διαλεκτική ανάμεσα στον καπιταλισμό και τον κομμουνισμό, στο βαθμό που προτείνει τη διασφάλιση ότι η πλειοψηφία των πολιτών θα κατέχει δική της γη, ώστε να είναι σε θέση να ζήσουν μια αξιοπρεπή και ιδεολογικά ανεξάρτητη ζωή.

Αξίζει να μελετηθούν αυτοί οι τρεις συγγραφείς μέσα στο πλαίσιο της εποχής μας και των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε.

Και αυτοί αντιστάθηκαν στις ήδη από τότε επιθετικές στρατιωτικές επεμβάσεις και παρεμβάσεις, όπως στην περίπτωση των δύο επεκτατικών πολέμων της Βρετανικής Αυτοκρατορίας με σκοπό να υποτάξει του Μπόερς (σημ. μτφρ. Νότια Αφρική) (1880-1881; 1899-1902) (σημ. μτφρ: “boer” (μπουρ) ολλανδικά, σημαίνει αγρότης), ιδιαίτερα κατά το δεύτερο πόλεμο.

Καταδίκασαν επίσης τον βιολογικά και κοινωνικό Δαρβινισμό, την Ευθανασία και όλες τις μορφές απάνθρωπης μεταχείρισης.

Αυτές τις πεποιθήσεις εφάρμοσαν και στην προσωπική τους ζωή.

Μάλιστα, υπάρχει μια συγκινητική ιστορία για τον πατέρα McNabb, όταν βρισκόταν σε προχωρημένη ηλικία, ο οποίος ντυμένος με παλιά και φθαρμένα γυναικεία ρούχα, έμπαινε στο διαμέρισμα μιας βαριά άρρωστης και ηλικιωμένης γυναίκας για να καθαρίσει το σπίτι της. Αυτό ήρθε στο φως πολύ αργότερα όταν εκείνος πέθανε το 1943 και η γυναίκα έμεινε χωρίς βοήθεια σε αυτήν την ευάλωτη κατάσταση.

Ο εγκληματικός καπιταλισμός της ελίτ – συλλογικός σοσιαλισμός για τις μάζες;

Από την εποχή των συγγραφέων για τους οποίους μιλήσαμε, έχουν στο μεταξύ πολλά εξελιχθεί.

Ο παλιός διαχωρισμός καπιταλισμού – σοσιαλισμού έχει αποκτήσει νέα σύνθεση: πρόκειται για έναν παγκοσμιοποιημένο καπιταλισμό με μια σοσιαλιστική πλευρά.

Η συγχώνευση των δύο αντιθέτων ακολουθεί ακόμη την παλιά διαλεκτική του ΄Εγελου. 

Με κάθε βήμα, όλο και περισσότερο υπονομεύεται και καταστρέφεται καθετί πολιτιστικό, θρησκευτικό και ανθρώπινο.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο λειτουργούν τα δύο πρώην αντίθετα, βελτιωμένα από τις νέες μεθόδους και τεχνολογίες του 21ου αιώνα, με τις συσκευές πολυμέσων, των καταναλωτισμό, τα ψυχο-ναρκωτικά και τις ψυχολογικές τεχνικές του.

Ο καπιταλισμός χρησιμοποιείται για να ξεριζώσει περαιτέρω τις τοπικές επιχειρήσεις και τα αγροκτήματα, να καταστρέψει ακόμη περισσότερο την οικογένεια μέσα από απάνθρωπα ωράρια και τον φόβο της απώλειας εργασίας, που αποτελούν μια νέα μορφή δουλείας.

Ο σοσιαλισμός χρησιμοποιείται σε αυτό το κράτος πρόνοιας και πολέμου για να κάνει τους αργούς και υπερβολικά εξαρτώμενους.

Χρησιμοποιεί επίσης  ανθρώπους ως εργαλείο για να μετατρέψει το ελλειπές κράτος σε ένα επεμβατικό και θεραπευτικό κράτος που έχει το λόγο σε όλα, ακόμη και σε προσωπικά θέματα, όπως η εκπαίδευση των παιδιών, και πως οι γυναίκες θα διευθύνουν το νοικοκυριό τους, κοκ. 

Και ενώ οι πρώιμες επαναστάσεις στην σύγχρονη εποχή εκφράστηκαν μέσα από πολλή βία, οι νέες μέθοδοι κυριαρχίας και ελέγχου χειραγώγησης έχουν γίνει πιο εξελιγμένες και σύνθετες και είναι γενικά λιγότερο βίαιες.

Και ενώ ο κομμουνισμός είχε ακόμη το σύστημα των γκούλαγκ και ο ναζισμός τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ο σύγχρονος άνθρωπος βρίσκεται σήμερα στην παγίδα του καταναλωτισμού, της ειδωλολατρίας του σώματος, του σεξουαλικού εκφυλισμού, των τεχνολογικών δεσμών και ιδιαίτερα της “ηλεκτρονικής δουλείας”. 

Πολλοί άνθρωποι είναι τόσο χλιαροί και απασχολημένοι με τα προβλήματά τους που δεν έχουν ούτε την ικανότητα ούτε τη θέληση να σκεφτούν, ώστε να βγάλουν σημαντικά συμπεράσματα και να ενεργήσουν ανάλογα.

Ένα από τα συμπεράσματα αυτού του μικρού δοκίμιου είναι, ότι κανείς πρέπει να ζήσει με μεγαλύτερη πληρότητα τις αρχές, τις διδαχές και τις γενναιόδωρες προσκλήσεις του Χριστιανισμού, για να μπορέσει να είναι πειστικός και να προσεγγίσει τους άλλους ανθρώπους.  

Η γνήσια φιλανθρωπία όπως εκφράζεται μέσα από τη γενναιόδωρη ανιδιοτέλεια, ακόμη αγγίζει και συγκινεί τις ανθρώπινες καρδιές. Όταν μιλά η αλήθεια, εκφράζει ακόμη τον ανθρώπινο νου.

Ένα μεγάλο πλεονέκτημα των ΗΠΑ στις ημέρες μας, παρόλα τα γνωστά προβλήματα, είναι η μεγαλύτερη πνευματική και χωρική ελευθερία που υπάρχει ακόμη. Ένα καλό παράδειγμα είναι το κίνημα της κατ’ οίκον εκπαίδευσης.

Ο αριθμός των οικογενειών που απομακρύνουν τα παιδιά τους από τα δημόσια σχολεία και ταυτόχρονα και από την προπαγάνδα τους και τα ηθικά τους απόβλητα, αυξάνεται συνεχώς. 

Οι γονείς αυτοί εκπαιδεύουν τα παιδιά τους σπίτι με τη βοήθεια οργανώσεων που δραστηριοποιούνται στην κατ’ οίκον εκπαίδευση παρέχοντάς τους υλικό και καθοδήγηση ή οργανώνονται σε συνεταιρισμούς. 

Αυτές οι οικογένειες κάνουν χρήση των ελευθεριών που ακόμη υπάρχουν σε αυτή τη χώρα, για να καλλιεργήσουν το νου και το πνεύμα των παιδιών τους με την αλήθεια και την αίσθηση του μέτρου και του σκοπού και όχι να τα διαφθείρουν πνευματικά και ηθικά.

Μια πολύ επίκαιρη και διαχρονική προειδοποίηση από την σοφία του Hilaire Belloc, από ένα κεφάλαιο που αναφέρεται στην πραγματικά τραγική ζωή της Μαρίας Α’ Στιούαρτ, Βασίλισσας της Σκωτίας και αντίπαλου της Ελισάβετ Tudor, Βασίλισσας της Αγγλίας, η οποία, στην επίμονη προτροπή του κύριου συμβούλου της William Cecil, τελικά συναίνεσε απρόθυμα στην άδικη εκτέλεση της Μαρίας Στιούαρτ, αφού την κράτησε φυλακισμένη στην Αγγλία και την κρατούσε απομονωμένη για πολλά χρόνια (σχεδόν δεκαεννέα). 

Για αυτό, ο Hilaire Belloc λέει σπαρακτικά: “Η απομόνωση είναι το κύριο κακό για την ανθρώπινη ζωή και αυτή η απομόνωση επιβλήθηκε στη γυναίκα αυτή [Mary Stuart] πάντα και παντού. 

Η απεγνωσμένη της προσπάθεια να ξεφύγει από αυτήν την παρατεταμένη και φοβερή απομόνωση, απέβη μοιραία για εκείνη.” (Hilaire Belloc, Elizabethan Commentary (London: Cassell and Company LTD, 1942), page 158)

© 2012 Robert D. Hickson and Maike Hickson

[1] Αυτό το βιβλίο αποτελεί συλλογή δοκιμίων που πραγματεύονται τα ζητήματα της Βιομηχανικής Επανάστασης με την Χριστιανική φιλοσοφία και κοινωνική σκέψη.

Μεταξύ των θεμάτων συμπεριλαμβάνονται τα θέματα της βιομηχανοποίησης και ανεργίας, οι μισθοί, η σημασία της ιδιοκτησίας γης και την αποκατάσταση της βιοτεχνίας, την αναγκαία σύνδεση της πραγματικής εργασίας με την πνευματική σωτηρία.

Προορίζεται για όποιον μελετά την κοινωνική και οικονομική σκέψη, καθώς επίσης τις καθολικές και Χριστιανικές σπουδές.

Πηγή ξένου άρθρου

Το τέλος του «Ισραήλ» και ο θάνατος του σιωνισμού

Πρόσεξε... άνοιξε τα μάτια σου, τ’ αυτιά και το μυαλό σου, σ...

Ελληνικέ λαέ, ΠΡΟΣΟΧΗ... ΜΕΪΜΑΡΑΚΗΣ ΚΑΙ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ, ΘΕΛΟΥΝ Ν...

Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΟΥ ΜΠΑΑΛ. Ένα συγκλονιστικό οδοιπορικό χιλιετιών...

ΜΑΣ ΕΙΧΑΝ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΙ... ΞΥΠΝΑ ΚΑΙ ΜΗΝ ΤΟ ΑΦΗΣΕΙΣ ΝΑ ΣΥΜΒ...

Το δολάριο θα πεθάνει για να ελέγχουν πού ξοδεύουμε τα χρήμα...