Ισχύει κύριοι συνταγματολόγοι και δικηγόροι, το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, Ή ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΛΥΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΛΙΣΣΑΒΩΝΑΣ;;;

Ισχύει κύριοι συνταγματολόγοι και δικηγόροι, το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, Ή ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΛΥΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΛΙΣΣΑΒΩΝΑΣ;;;

12 Φεβρουαρίου, 2021 2 Από Καλλιόπη Σουφλή
Προβολές:629
Μοίρασέ το

 

ΛΙΣΣΑΒΩΝΑ: Η ΣΥΝΘΗΚΗ ΠΟΥ ΕΚΧΩΡΗΣΕ ΚΑΙ ΤΥΠΙΚΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

ΠΡΟΣΟΧΗ >>>>> H Συνθήκη όμως αυτή προβλέπει ρητά την υπεροχή του Ευρωπαϊκού Συντάγματος και όλου του δικαίου της Ενωσης έναντι των συνταγμάτων και της νομοθεσίας των κρατών-μελών για τα ζητήματα που εμπίπτουν στην ύλη και στις αρμοδιότητες της Ενωσης. <<<<<

Γιατί κανένας συνταγματολόγος και κανένας νομικός μέχρι σήμερα, δεν έχει αποκαλύψει στον ελληνικό λαό, ότι με την ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΛΙΣΣΑΒΩΝΑΣ, ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΚΡΑΤΟΣ;
Γιατί κανένας συνταγματολόγος, δεν αποκαλύπτει ότι η πρόσθεση του Άρθρου 28 στην αναθεώρηση του Συντάγματος το 2001, ΕΙΝΑΙ Η ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ;
ΓΙΑΤΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΝΟΜΙΚΟΙ, ΕΠΙΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 120, ΟΤΑΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ;;;
Όλα μεθοδευμένα… ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΣΤΟ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ.
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ – ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ – ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ… ΔΥΟ ΚΟΜΜΑΤΑ, ΨΗΦΙΣΑΝ ΤΗΝ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ.
ΜΝΗΜΟΝΙΑ, ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ, ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΚΑΙ ΟΛΑ ΟΣΑ ΖΟΥΜΕ ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗΣ ΤΗΣ ΛΙΣΣΑΒΩΝΑΣ.
Καλλιόπη Σουφλή
Υ.Γ.1. Κύριε Κασιμάτη, ως συνταγματολόγος, θα  αποκαλύψετε την αλήθεια στον Ελληνικό λαό;;;
Υ.Γ.2. Εσείς οι νεοδημοκράτες, θα ξαναψηφίσετε ΤΟΥΣ ΕΘΝΙΚΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΤΟΥΣ ΣΥΡΦΕΤΟ ΠΟΥ ΨΗΦΙΣΕ ΤΗΝ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΛΙΣΣΑΒΩΝΑΣ;;;
Υ.Γ.3. Το ίδιο ερώτημα ισχύει και για τα ΠΑΣΟΚια.
Πολλές χώρες διαπραγματεύθηκαν τους όρους ένταξής τους στην Συνταγματική Συνθήκη και πέτυχαν να εισέλθουν υπό όρους, διαφυλάσσοντας τα εθνικά τους Συντάγματα.
Η Ελλάδα αντίθετα, με την υπογραφή της κυβέρνησης της ΝΔ του Κ. Καραμανλή και με την πλήρη συναίνεση και της μείζονος αντιπολίτευσης του ΠΑΣΟΚ του Γ.Α. Παπανδρέου, δέχθηκε να υπαγάγει το εθνικό της δίκαιο, δηλαδή το Εθνικό Σύνταγμά της, στο δίκαιο της Συνθήκης της Λισσαβώνας, χωρίς καμμία απολύτως διαπραγμάτευση

Greek Prime Minister Konstantinos Karamanlis, left, and Foreign Minister Dora Bakoyannis, right, sign the EU’s Lisbon Treaty during a ceremony in Lisbon, Thursday, Dec. 13, 2007. The Lisbon Treaty, endorsed by the EU’s 27 leaders two months ago after years of unease among Europeans about how much sovereignty they should surrender to centralized rule, replaces a thwarted project to establish a European Constitution. (AP Photo/Armando Franca)

“Corruptisima republica plurimae leges.”
“Όσο πιο διεφθαρμένο είναι ένα κράτος, τόσο περισσότερους νόμους έχει.”

Cornelius Tacitus – “Annals” (c. 116 A.D.)

Προϊόν μετεξέλιξης πολλών προηγούμενων συνθηκών, η Συνθήκη της Λισσαβώνας είναι στην ουσία το Ευρωσύνταγμα.

Μέσα σε αυτό υπάρχει το “primacy clause”.
Πρόκειται για την νομική διατύπωση που αναφέρεται στο πoιό Σύνταγμα υπερέχει, κι επομένως επιβάλλεται στα υπόλοιπα.
Στην  Συνταγματική Συνθήκη (Λισσαβώνας) διατυπώνεται ρητά ότι οι νόμοι της Συνθήκης αυτής συνιστούν το ανώτατο δίκαιο όλων των συμβαλλομένων χωρών.
Επομένως τα εθνικά δίκαια των συμβαλλομένων χωρών εκτοπίζονται.

O τρόπος που έφεραν την Συνθήκη αυτή για ψήφιση στο Ευρωκοινοβούλιο ήταν ενδεικτικός των προθέσεων τους να περάσουν “νύχτα” ένα δαιδαλώδες κείμενο το οποίο καταργεί την εθνική κυριαρχία του κράτους-μέλους της ΕΕ αλλά και τις ατομικές ελευθερίες…


Για τον λόγο αυτό, πολλοί άξιοι ευρωβουλευτές αντιστάθηκαν ζητώντας να γίνουν δημοψηφίσματα στις χώρες-μέλη και περισσότερος χρόνος ώστε να μπορέσουν όλοι να διαβάσουν την εκ χιλιάδων σελίδων αποτελουμένη Συνθήκη!!! 

Όχι μόνο δεν εισακούσθηκαν αλλά κατά παράβαση της ίδιας της δημοκρατικής διαδικασίας της ΕΕ, η Συνθήκη-Ευρωσύνταγμα επεβλήθη πραξικοπηματικά από τους μυστικούς επινοητές και τους φανερούς υποστηρικτές της.

Παρακολουθείστε τα γεγονότα των ημερών εκείνων ΕΔΩ.

Πολλές χώρες διαπραγματεύθηκαν τους όρους ένταξής τους στην Συνταγματική Συνθήκη και πέτυχαν να εισέλθουν υπό όρους, διαφυλάσσοντας τα εθνικά τους Συντάγματα.

Η Ελλάδα αντίθετα, με την υπογραφή της κυβέρνησης της ΝΔ του Κ. Καραμανλή και με την πλήρη συναίνεση και της μείζονος αντιπολίτευσης του ΠΑΣΟΚ του Γ.Α. Παπανδρέου, δέχθηκε να υπαγάγει το εθνικό της δίκαιο, δηλαδή το Εθνικό Σύνταγμά της, στο δίκαιο της Συνθήκης της Λισσαβώνας, χωρίς καμμία απολύτως διαπραγμάτευση, ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΟΡΟ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΟΑΣΠΙΖΕ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ.

Επιπλέον, τόσο η τότε κυβέρνηση της ΝΔ, όσο και η τότε αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ απέκρυψαν τελείως από τον Ελληνικό Λαό τα περιεχόμενα της Συνθήκης αυτής και το γεγονός ότι εκχωρούσαν με την αποδοχή της, την ανεξαρτησία της πατρίδας μας σε όλα τα επίπεδα.

Το “primacy clause”, ήτοι ποιό Σύνταγμα επιβάλλεται στα υπόλοιπα υπάρχει στο εξής σημείο:
Aπό την σελίδα C 83/344 με ημερομηνία 30.3.2010 της διαδικτυακής Official Journal of the European Union, και πιο συγκεκριμένα από το τμήμα:
DECLARATIONS
ANNEXED TO THE FINAL ACT OF THE INTERGOVERNMENTAL CONFERENCE WHICH ADOPTED THE TREATY OF LISBON,
signed on 13 December 2007
17. Declaration concerning primacy
The Conference recalls that, in accordance with well settled case law of the Court of Justice of the European Union, the Treaties and the law adopted by the Union on the basis of the Treaties have primacy over the law of Member States, under the conditions laid down by the said case law.
The Conference has also decided to attach as an Annex to this Final Act the Opinion of the Council Legal Service on the primacy of EC law as set out in 11197/07 (JUR 260):
Opinion of the Council Legal Service
of 22 June 2007
It results from the case-law of the Court of Justice that primacy of EC law is a cornerstone principle of Community law. According to the Court, this principle is inherent to the specific nature of the European Community. At the time of the first judgment of this established case law (Costa/ENEL,15 July 1964, Case 6/641 ( 1 ) there was no mention of primacy in the treaty. It is still the case today. The fact that the principle of primacy will not be included in the future treaty shall not in any way change the existence of the principle and the existing case-law of the Court of Justice.
___________
( 1 ) “It follows (…) that the law stemming from the treaty, an independent source of law, could not, because of its special and original nature, be overridden by domestic legal provisions, however framed, without being deprived of its character as Community law and without the legal basis of the Community itself being called into question.
και η μετάφραση στα ελληνικά:
17. Δήλωση σχετικά με την υπεροχή
Η Διάσκεψη υπενθυμίζει ότι, σύμφωνα με την πάγια νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι Συνθήκες και το δίκαιο που θεσπίζεται από την Ένωση βάσει των Συνθηκών υπερισχύουν του δικαίου των κρατών μελών, υπό τους όρους που ορίζονται στην εν λόγω νομολογία.
Επίσης, η Διάσκεψη αποφάσισε να προσαρτηθεί στην παρούσα τελική πράξη η γνωμοδότηση της Νομικής Υπηρεσίας του Συμβουλίου σχετικά με την υπεροχή, η οποία περιλαμβάνεται στο έγγραφο 11197/07 (JUR 260):
«Γνωμοδότηση της Νομικής Υπηρεσίας του Συμβουλίου
της 22ας Ιουνίου 2007
Από τη νομολογία του Δικαστηρίου απορρέει ότι η υπεροχή του κοινοτικού δικαίου αποτελεί θεμελιώδη αρχή του εν λόγω δικαίου.
Σύμφωνα με το Δικαστήριο, η αρχή αυτή είναι συνυφασμένη με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.
Κατά την πρώτη απόφαση στο πλαίσιο αυτής της πάγιας νομολογίας (Costa/ENEL ( 1 ), 15 Ιουλίου 1964, υπόθεση 6/64) δεν υπήρχε μνεία της υπεροχής στη Συνθήκη, πράγμα που εξακολουθεί να συμβαίνει και σήμερα.
Το γεγονός ότι η αρχή της υπεροχής δεν θα περιληφθεί στη μελλοντική Συνθήκη ουδόλως μεταβάλλει την ύπαρξη της αρχής και την υφιστάμενη νομολογία του Δικαστηρίου. ___________ ( 1 ) “(…) συνάγεται ότι, εφ’όσον το δίκαιο που γεννήθηκε από τη Συνθήκη απορρέει από αυτόνομη πηγή δικαίου, δεν είναι δυνατόν, λόγω του ιδιόμορφου πρωτότυπου χαρακτήρα του, να του αντιτάσσεται οποιοδήποτε εσωτερικό νομοθετικό κείμενο, χωρίς να χάνει τον κοινοτικό του χαρακτήρα και χωρίς να διακυβεύεται η νομική βάση της ίδιας της Κοινότητας”.» 
H ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΛΙΣΣΑΒΩΝΑΣ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ ΤΗΣ.
H Συνθήκη της Λισσαβώνας επιβάλλει μεταξύ άλλων και την ηλεκτρονική διακυβέρνηση σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας, στα αντικείμενα και στο περιβάλλον στην επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Συνθήκη αυτή επιβάλλει δηλαδή την ηλεκτρονική παγκοσμιοποιημένη διακυβέρνηση των πολιτών, των ζώων, των φυτών, των προϊόντων και του περιβάλλοντος της ΕΕ.
Αντίστοιχες συνθήκες άλλων Ενώσεων (Αμερικανικής Ένωσης, Αφρικανικής Ένωσης…) επιβάλλουν την ηλεκτρονική παγκοσμιοποιημένη διακυβέρνηση των πολιτών και των άλλων εκμεταλλεύσιμων πόρων των αντίστοιχων ηπείρων.
Ενορχηστρωτής της όλης παγκοσμιοποίησης σε πλανητικό επίπεδο είναι ο ΟΗΕ!
Αυτό φαίνεται καθαρά εάν επισκεφθείτε και έχετε την υπομονή να διαβάσετε σχετικά έγγραφα που υπάρχουν online σε σχετικές σελίδες του οργανισμού αυτού, όπως:
United Nations e-government development database:
agenda 21:
Η Ελλάδα και οι υπόλοιπες χώρες της ΕΕ που προσχώρησαν στην Συνθήκη της Λισσαβώνας υποχρεούνται να συμμορφωθούν με το καθεστώς της παγκόσμιας ηλεκτρονικής διακυβέρνησης όπως αυτό καθορίζεται στην Συνθήκη αυτή.
Για τον λόγο αυτό ασκείται τεράστια πίεση στις κυβερνήσεις για “διαρθρωτικές αλλαγές” και ιδιαίτερα στην ελληνική κυβέρνηση, δεδομένου ότι η χώρα μας προσχώρησε στην Συνθήκη αυτή άνευ όρων.
Πρόκειται για τις αλλαγές που παραδίδουν την δημοκρατική διακυβέρνηση των χωρών-μελών της ΕΕ στην παγκοσμιοποιημένη ηλεκτρονική διακυβέρνηση και που δημιουργούν και τις κατάλληλες ηλεκτρονικές δομές για τον σκοπό αυτό.
Το γεγονός αυτό είναι εμφανές όταν διαβάσει κανείς το μνημόνιο, την δανειακή σύμβαση και τις επιστολές πρόθεσης προς το ΔΝΤ της ελληνικής κυβέρνησης στα πλαίσια της αίτησης της χώρας μας για δανειοδότηση αφού σε μερικά από αυτά τα έγγραφα περιγράφονται αναλυτικά οι σχετικές αλλαγές της ηλεκτρονικοποίησης και ηλεκτρονικής διακυβέρνησης στους τομείς της υγείας, της οικονομίας, της ενέργειας, της παιδείας, της ασφάλισης, των πληρωμών κλπ.
Όπως προαναφέραμε, η παγκόσμια ηλεκτρονική διακυβέρνηση ενορχηστρώνεται από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών.
Έτσι, όχι μόνο οι πολίτες της ΕΕ, αλλά και οι πολίτες των υπόλοιπων ηπειρωτικών ενώσεων (Αμερικανικής Ένωσης, Αφρικανικής Ένωσης κλπ), αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο να χάσουν την ιδιότητα του πολίτη και την προστασία της ελευθερίας και των ατομικών τους δικαιωμάτων, όπως αυτά ήταν κατοχυρωμένα στα εθνικά συντάγματα των χωρών-μελών της κάθε Ένωσης, και να αποκτήσουν υποχρεωτικά την ιδιότητα του χρήστη παγκοσμιοποιημένων και κεντρικά ελεγχόμενων ηλεκτρονικών δικτύων, εάν δεν αφυπνισθούν και δεν αντιδράσουν γρήγορα. 
Γιατί επί των ημερών μας επιχειρείται η εκ των άνω (ΟΗΕ, ΕΝΩΣΕΙΣ, ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΕΣ) ενοποίηση όλων των υπηρεσιών και των φυσικών πόρων του πλανήτη σε ηλεκτρονικά δίκτυα από το ένα μέρος, αφού πρώτα γίνεται η ηλεκτρονική καταγραφή τους και η κωδικοποίησή τους, και από το άλλο μέρος επιχειρείται ο εξαναγκασμός των πολιτών-χρηστών να φέρουν ειδικές προσωπικές κάρτες με ηλεκτρονικούς πομποδέκτες εάν θέλουν να έχουν πρόσβαση στις υπηρεσίες και στους φυσικούς πόρους αυτούς (παιδεία, υγεία, αγορά τροφίμων, νερού, ηλεκτρικού ρεύματος κλπ).   
Για τον λόγο αυτό ζούμε την έντονη, επιστημονικά σχεδιασμένη και πολιτικά προωθούμενη, προπαγάνδα της ΕΕ, αλλά και των υπόλοιπων πλανητικών Ενώσεων, για την επιβολή της ηλεκτρονικής “κάρτας πολίτη”.
Για τους λόγους αυτούς, η πολιτική ατζέντα δεν περιλαμβάνει μόνο την απαλλαγή των αδύναμων οικονομικά στρωμάτων του ελληνικού λαού από το επαχθές δημόσιο χρέος, αλλά και την ενημέρωσή του για όλα τα δεδομένα που απειλούν την ελευθερία και την αυτοδιάθεσή του.
Η ενημέρωση αυτή θα του επιτρέψει να συνειδητοποιήσει το μέγεθος της πολιτικής ατζέντας και να αξιώσει από τους πολιτικούς του ταγούς να λάβουν θέση εφ’ όλης της ύλης της, έτσι ώστε να τους αξιολογήσει σωστά και να μην κάνει άλλες λάθος επιλογές στις επόμενες εκλογές ή σε ενδεχόμενα δημοψηφίσματα.

Aπό τον ακόλουθο σύνδεσμο μπορείτε να βρείτε και να κατεβάσετε την Συνθήκη της Λισσαβώνας, η οποία απαρτίζεται από δύο συνθήκες, οι οποίες έχουν την ίδια ισχύ.

ΣΥΝΘΗΚΗ ΛΙΣΣΑΒΩΝΑΣ (στα ελληνικά)

ΣΥΝΘΗΚΗ ΛΙΣΣΑΒΩΝΑΣ   (στα αγγλικά)

 

Πηγή

 

 

Διαβάστε και το παρακάτω κείμενο, που έχω στο αρχείο μου

 

ΚΥΡΩΣΗ ΣΥΝΘΗΚΗΣ ΛΙΣΣΑΒΩΝΑΣ

https://www.e-nomothesia.gr/diethneis-sunthekes/nomos-3671-2008-phek-129-a-3-7-2008.html

ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΜΕΛΩΝ

https://www.parlament.gv.at/PAKT/VHG/XXII/I/I_00851/imfname_037930.pdf

 

ΑΡΘΡΟ 6 Όταν το Ευρωπαϊκό Συµβούλιο προτίθεται να επικαλεστεί τη διάταξη του άρθρου Ι-444, παράγραφος 1 ή 2, του Συντάγµατος, τα εθνικά κοινοβούλια ενηµερώνονται για την πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Συµβουλίου τουλάχιστον έξι µήνες πριν από την έκδοση ευρωπαϊκής απόφασης. 

 

 

ΑΡΘΡΟ 28 ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

Στις Πέμ, 28 Μαΐ 2020 στις 4:23 μ.μ., ο/η Χρήστος Τσιάρτας <[email protected]> έγραψε:

ΤΙΤΛΟΣ Ι ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΩΝ

 

ΑΡΘΡΟ 1 Τα έγγραφα διαβουλεύσεων της Επιτροπής (πράσινες βίβλοι, λευκές βίβλοι και ανακοινώσεις) διαβιβάζονται από την Επιτροπή απευθείας στα εθνικά κοινοβούλια όταν δηµοσιευθούν. Η Επιτροπή διαβιβάζει επίσης στα εθνικά κοινοβούλια το ετήσιο νοµοθετικό πρόγραµµα καθώς και κάθε άλλη πράξη νοµοθετικού προγραµµατισµού ή πολιτικής στρατηγικής, ταυτόχρονα µε τη διαβίβασή τους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συµβούλιο. 

 

Στις Πέμ, 28 Μαΐ 2020 στις 4:19 μ.μ., ο/η Χρήστος Τσιάρτας <[email protected]> έγραψε:

Άρθρο 28 – Σύνταγμα της Ελλάδος – Κανόνες του διεθνούς δικαίου και διεθνείς οργανισμοί

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΙΣΧΥΟΣ: 

12/04/2001

  1. Οι γενικά παραδεγμένοι κανόνες του διεθνούς δικαίου, καθώς και οι διεθνείς συμβάσεις, από την επικύρωσή τους με νόμο και τη θέση τους σε ισχύ σύμφωνα με τους όρους καθεμιάς, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του εσωτερικού ελληνικού δικαίου και υπερισχύουν από κάθε άλλη αντίθετη διάταξη νόμου. Η εφαρμογή των κανόνων του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συμβάσεων στους αλλοδαπούς τελεί πάντοτε υπό τον όρο της αμοιβαιότητας.
  2. Για να εξυπηρετηθεί σπουδαίο εθνικό συμφέρον και να προαχθεί η συνεργασία με άλλα κράτη, μπορεί να αναγνωρισθούν, με συνθήκη ή συμφωνία, σε όργανα διεθνών οργανισμών αρμοδιότητες που προβλέπονται από το Σύνταγμα. Για την ψήφιση νόμου που κυρώνει αυτή τη συνθήκη ή συμφωνία απαιτείται πλειοψηφία των τριών πέμπτων του όλου αριθμού των βουλευτών.
  3. Η Ελλάδα προβαίνει ελεύθερα, με νόμο που ψηφίζεται από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών, σε περιορισμούς ως προς την άσκηση της εθνικής κυριαρχίας της, εφόσον αυτό υπαγορεύεται από σπουδαίο εθνικό συμφέρον, δεν θίγει τα δικαιώματα του ανθρώπου και τις βάσεις του δημοκρατικού πολιτεύματος και γίνεται με βάση τις αρχές της ισότητας και με τον όρο της αμοιβαιότητας.

Σημειώσεις επί του άρθρου

Ερμηνευτική δήλωση: Το άρθρο 28 αποτελεί θεμέλιο για τη συμμετοχή της Χώρας στις διαδικασίες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Σημειώσεις επί του νόμου

Το αυθεντικό κείμενο του Συντάγματος δεν έχει τίτλους στα άρθρα του. Οι τίτλοι προστέθηκαν, σύμφωνα με το κείμενο του Συντάγματος της ιστοσελίδας της Βουλής, για την καλύτερη κατανόηση των διατάξεων.

……………………………………………………………………………………………

 

Σχέση των συνταγμάτων των κρατών-μελών με το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, πρωτογενές αλλά και παράγωγο, απασχόλησε από τη δεκαετία του ’60 τόσο το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων όσο και τα συνταγματικά ή τα ανώτατα δικαστήρια των κρατών-μελών.

Το ΔΕΚ θεμελίωσε την άμεση εφαρμογή και την υπεροχή του κοινοτικού δικαίου στην ίδια του τη φύση:

Στο πλαίσιο της κοινοτικής έννομης τάξης η ανώτατη βαθμίδα κατέχεται από το πρωτογενές δίκαιο της Ενωσης.

Τα συνταγματικά ή ανώτατα δικαστήρια των κρατών-μελών υπήγαγαν σε πρώτη φάση το κοινοτικό δίκαιο σε έλεγχο με κριτήριο το εθνικό τους σύνταγμα και κυρίως το επίπεδο προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων.

Οι αλλεπάλληλες τροποποιήσεις αφενός μεν του πρωτογενούς δικαίου της Ενωσης, με τελευταία τη Συνθήκη της Λισαβόνας για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, αφετέρου δε των εθνικών συνταγμάτων των κρατών-μελών που έλαβαν πολύ σοβαρά υπόψη τους την εξέλιξη και τη δυναμική της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, διαμόρφωσαν ένα νέο πλαίσιο αναφοράς βασισμένο στην αρχή του αμοιβαίου σεβασμού και του αλληλοεπηρεασμού μεταξύ των δύο εννόμων τάξεων.

Αυτός ο αμοιβαίος σεβασμός αφορά, πρώτον, την εθνική συνταγματική βάση της συμμετοχής κάθε κράτους-μέλους στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

Στο Σύνταγμα της Ελλάδας, αυτή η βάση είναι το ”άρθρο 28” του Συντάγματος σύμφωνα με ρητή ερμηνευτική δήλωση που προστέθηκε με την αναθεώρηση του 2001.

Και, δεύτερον, τη ρύθμιση της σχέσης μεταξύ ενωσιακού δικαίου και εθνικού συντάγματος.

H Ευρωπαϊκή Ενωση δεν αξιώνει να γίνει αποδεκτή η αυτοαναφορική θεμελίωση της υπεροχής του κοινοτικού δικαίου σύμφωνα με τη νομολογία του ΔΕΚ, ούτε καν μια μονιστικού χαρακτήρα θεμελίωση.

Αποδέχεται και τη δυαδική θεμελίωση που βασίζεται στην κύρωση των συνθηκών και τώρα της Συνθήκης για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα κατά τους εθνικούς συνταγματικούς κανόνες κάθε κράτους-μέλους.

ΠΡΟΣΟΧΗ >>>>> H Συνθήκη όμως αυτή προβλέπει ρητά την υπεροχή του Ευρωπαϊκού Συντάγματος και όλου του δικαίου της Ενωσης έναντι των συνταγμάτων και της νομοθεσίας των κρατών-μελών για τα ζητήματα που εμπίπτουν στην ύλη και στις αρμοδιότητες της Ενωσης. <<<<<

>>>>> Το ζήτημα τίθεται συνεπώς με σαφή και επιτακτικό τρόπο γιατί καλούμαστε να κυρώσουμε τώρα το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα που προβλέπει ρητά και πανηγυρικά στο άρθρο 1-6 την υπεροχή του Ευρωπαϊκού Συντάγματος και του παραγώγου δικαίου της Ενωσης έναντι του δικαίου και του συντάγματος κάθε κράτους-μέλους. <<<<<

Στην ελληνική έννομη τάξη υπάρχει όμως η ιδιομορφία, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στις συντριπτικά περισσότερες χώρες-μέλη, να μην προβλέπεται μηχανισμός γενικού, αφηρημένου και προληπτικού δικαστικού ελέγχου της συνταγματικότητας της Συνθήκης για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα πριν από την κύρωσή της. Αντιθέτως προβλέπεται, κατά το άρθρο 93 παρ. 4, ο παρεμπίπτων, διάχυτος και συγκεκριμένος έλεγχος της συνταγματικότητας από όλα τα δικαστήρια, όλων των βαθμών και όλων των δικαιοδοσιών, μετά την κύρωση. Αυτό όμως μπορεί να οδηγήσει σε τραγελαφικά και αδιέξοδα αποτελέσματα, να δημιουργήσει μεγάλη ανασφάλεια δικαίου και να μειώσει την ευρωπαϊκή αξιοπιστία της χώρας.

ΠΡΟΣΟΧΗ >>>>>>>>>> Εφόσον κυρώνουμε μια σύμβαση που προβλέπει ρητά την υπεροχή του Ευρωπαϊκού Συντάγματος, είμαστε υποχρεωμένοι και να τη σεβαστούμε, αλλιώς δεν θα έπρεπε να την κυρώσουμε. <<<<<<<<<<

ΠΡΟΣΟΧΗ >>> [συνιστούν ταυτοχρόνως και περιορισμό στην άσκηση της εθνικής κυριαρχίας και μεταφορά αρμοδιοτήτων στα όργανα της Ενωσης]

>>>>>>>>>>             >>>>>   >>>

H συμμετοχή στην Ενωση και η κύρωση του Ευρωπαϊκού Συντάγματος συνιστούν ταυτοχρόνως και περιορισμό στην άσκηση της εθνικής κυριαρχίας και μεταφορά αρμοδιοτήτων στα όργανα της Ενωσης που ασκεί δοτές αρμοδιότητες με βάση τις αρχές της επικουρικότητας και της αναλογικότητας.

Εφαρμόζονται συνεπώς για την κύρωση του Ευρωπαϊκού Συντάγματος συνδυαστικά οι παράγραφοι 2 και 3 του άρθρου 28 και η Συνθήκη πρέπει να κυρωθεί με την αυξημένη πλειοψηφία των τριών πέμπτων, ενδεχομένως δε να ακολουθήσει και δημοψήφισμα, αν αυτό αποφασιστεί από τη Βουλή.

>> ΠΡΟΣΟΧΗ >>> H υπεροχή του Ευρωπαϊκού Συντάγματος προβλέπεται συνεπώς ρητά. <<< 

Αυτό δεν συνιστά παράκαμψη ή υποβάθμιση του Ελληνικού Συντάγματος, αλλά εφαρμογή σχετικών διατάξεων του.

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η αρμοδιότητα των ελληνικών δικαστηρίων να ελέγχουν τη συνταγματικότητα των νόμων μεταφέρεται για τα ζητήματα που εμπίπτουν στο ενωσιακό δίκαιο στα όργανα της Ενωσης και τελικά στο ΔΕΚ.

Διατηρείται βέβαια πάντοτε ο οριακός έλεγχος των ρητρών του άρθρου 28 παρ. 3 (βάσεις δημοκρατικού πολιτεύματος, ανθρώπινα δικαιώματα κ.ο.κ.).

Αν βέβαια υπάρχει τέτοιο θέμα, τίθενται σε αμφισβήτηση οι ίδιες οι αξίες της Ενωσης και οι κοινές συνταγματικές παραδόσεις των κρατών-μελών.

Αυτό συνεπώς δεν αφορά επί μέρους διατάξεις ενός εθνικού συντάγματος αλλά το ίδιο το πλαίσιο του ευρωπαϊκού συνταγματικού πολιτισμού.

 

 

Προβολές : 629


Μοίρασέ το:



Ετικέτες: , , , ,

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ


Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
  • Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
  • Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
  • Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
  • Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
  • Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.

Διαβάστε ακόμα