Ξανασαλπάρουμε λοιπόν, μ’ ΕΚΕΙΝΟΝ στο τιμόνι, και με μια ακόμα μικρή νίκη στις αποσκευές μας.
Ευχαριστώ εσάς, τους ΦΙΛΟΥΣ μου, γιατί ΜΑΖΙ δίνουμε τους αγώνες για την Πίστη μας, την Πατρίδα μας, τις Οικογένειές μας…
Ευχαριστώ τους ΦΙΛΟΥΣ μου, γιατί σας νοιώθω ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ κι ας μην σας γνωρίζω όλους …
Δυό μέρες πριν, έγραψα: “Είπαμε… δεν με τρομάζουν οι επιθέσεις”, μια και δέχθηκα άλλη μια επίθεση και όλα τα άρθρα των ΑΤΤΙΚΩΝ ΝΕΩΝ, είχαν ένα τεράστιο “404”… δηλαδή, που κανείς δεν μπορούσε να τα διαβάσει…
Οι επιθέσεις στο ιστολόγιό μου, δεν έπαψαν ούτε μέρα… έφτασε μέρα που είχε δεχθεί 10.800.000 επιθέσεις… κι όλες απωθήθηκαν χάριν στα φίλτρα που έχει βάλει ο τεχνικός μου, ο οποίος έχει πολλά γαλόνια στον τομέα του.
Σ’ αυτόν τον ΑΝΘΡΩΠΟ, οφείλω πολλά… μήνες τώρα, στέκεται ακοίμητος φρουρός γενικά στις επιθέσεις που δέχομαι και είναι πλέον ένα κομμάτι της ζωής μου πολύτιμο, όχι μόνο για την αμέριστη σημαντική βοήθειά του σε τεχνικό επίπεδο, αλλά για την πολύτιμη και σπάνια ψυχή και προσωπικότητά του.
Όλες οι επιθέσεις είναι αποθηκευμένες και είναι να τρελλαίνεται άνθρωπος όταν βλέπει από που προέρχονται, γιατί δεν μπορεί να διανοηθεί πως ένα τόσο μικρό ιστολόγιο, μπορεί να δεχθεί επιθέσεις από … ΜΕΓΑΘΥΡΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΕΜΒΕΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗΣ!!!
Όταν όμως εκτός των εξωτερικών επιθέσεων, έχεις να κάνεις και με επιθέσεις εκ των έσω, δηλαδή από την ίδια την πλατφόρμα που σε φιλοξενεί, και ταυτόχρονα “μπλοκάρεται” και το mail σοιυ και το κινητό σου, τότε “κάτι άλλο παίζει”…
Και δεν θεωρώ πως είναι τυχαίο το γεγονός πως οι επιθέσεις που δέχομαι τις τελευταίες δυο μέρες, εξ αιτίας των οποίων το ιστολόγιό μου παρέμεινε ανενεργό και με πολλά προβλήματα, καθώς πολύ πρόσφατα, δέχθηκα λεκτική επίθεση και προειδοποίηση από κάποιον με … οβραίικο επώνυμο…
Τίποτα δεν γίνεται τυχαία…
Θα κρατήσω ένα σχόλιο που έγραψε αναγνώστης/αναγνώστρια για την προχθεσινή επίθεση στα ΑΤΤΙΚΑ ΝΕΑ, που δείχνει την ενδεκάχρονη πορεία αυτού του μικρού ιστολογίου και με συγκίνησε πολύ.(εδώ)
Άνοιξε μια χαραμάδα χαμόγελα στην ψυχή μου και με ταξείδεψε έντεκα χρόνια πριν, όταν πρωτοξεκινούσα δειλά – δειλά το διαδικτυακό μου ταξείδι, ως συνέχεια της εφημερίδας μου που είχε κλείσει…
Θυμάσαι την πρώτη φορά που πάτησες το πλήκτρο enter και δημοσίευσες, διαδικτυακώς, τις πρώτες σκέψεις σου.
Πόσοι ήλθαν και σε διάβασαν, τότε; Ολίγοι.
Κύττα, πόσοι ερχόμαστε και σε διαβάζουμε, τώρα. Πολλοί! Φίλοι και εχθροί.
Αφού οι πιο φανατικοί αναγνώστες σου είναι οι εχθροί σου, τότε ενοχλείς.
Και, αφού οι εχθροί σου ασχολούνται με εσένα, διαρκώς, τότε ενοχλείς πολύ.
Και οι εχθροί σου είναι οι πιο δόλιοι του πλανήτη.
Φαντάσου, λοιπόν, πόση δύναμη έχεις στο μυαλό τους, ώστε να στρατοπεδεύεις, εκεί, 24/7 επί δεκαετίες.
Βραχνάς τους έγινες και βάλθηκαν να σε ξεριζώσουν.
Ευτυχώς, όμως, έχει πολύ βαθιές ρίζες -χιλιάδων ετών- αυτό το δέντρο και δεν ξεριζώνεται.
Κι όμως, το γερό δέντρο χτυπάνε· αλλά πώς τους πετσόκοψες, πάλι;
Κλαδιά τσακίζουν, στην κλάβα τους απάνω πέφτουν.
Φευ, τα πριονίσματα και οι ξυλοκοπιές προσελκύουν και άλλους…
Τουτέστιν, για σένα δουλεύουν· αλλά εσύ εργάζεσαι για τον Ελληνισμό, δηλαδή ό,τι μισούνε.
Κοινώς, σκάβουν τον λάκκο τους. Εδώ μέσα, νικάς!
Έτσι, λοιπόν, όχι μόνο μας αφυπνίζεις, με εναλλακτική, ενημερωτική πληροφόρηση, αλλά με εσένα νιώθουμε κι εμείς νικήτριες/τές.
Ωραίο (συν)αίσθημα η Νίκη!
Είσαι στα άκρα, καθημερινώς.
Τα άκρα διακρίνονται, και εσύ ανεβαίνεις, διαρκώς.
Με εσένα και την ειλικρίνειά σου (εκ των λέξεων: είλη και κρίνω), ανεβαίνουμε κι εμείς στο Φως.
Έσσεται ημάρ!”
Με φόρτισε συγκινισιακά πολύ αυτό το σχόλιο…
Κάποια/Κάποιος συνταξιδιώτρια/της σ’ αυτό το εντεκάχρονο ταξείδι των ΑΤΤΙΚΩΝ ΝΕΩΝ στις άγριες και στις ήμερες θάλασσες του κόσμου, έγραψε αυτά που αισθανόταν.
Σ’ ευχαριστώ από την ψυχή μου, ανώνυμη/ε σχολιάστρια/στή… άγγιξες τις πιο λεπτές χορδές της ψυχής μου…
Και μπορεί το τιμόνι να το κρατώ με τα χέρια μου, αλλά πόσοι μέσα απ’ αυτό το ταξείδι, δεν έγιναν ΦΙΛΟΙ ΚΑΡΔΙΑΣ… κομμάτι της ζωής μου, αλλά κυρίως της ψυχής μου.
Κι ήταν φορές, που στα δύσκολα και στις τρικυμίες, το τιμόνι το έπαιρνε ΕΚΕΙΝΟΣ… κι έβγαζε το πλοίο σε ήρεμα νερά…
ΤΟΝ έχω Οδηγό μου… άφησα την ζωή και την ψυχή μου στα Χέρια ΤΟΥ κι ΕΚΕΙΝΟΣ αποφασίζει για την κάθε μου στιγμή, την κάθε μου μέρα, το σήμερα και το αύριο.
Ξανασαλπάρουμε λοιπόν, μ’ ΕΚΕΙΝΟΝ στο τιμόνι κι εγώ δίπλα Του, και με μια ακόμα μικρή νίκη στις αποσκευές μας.
Κι είναι ένα ακόμα υπέροχο (συν)αίσθημα αυτή τη νίκη, να την χρωστάς σ’ ΕΚΕΙΝΟΝ και στους ανθρώπους που έφερε στο δρόμο σου συνταξιδιώτες και ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΕΣ, ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ, ΤΟΥ ΩΡΑΙΟΥ ΚΑΙ Τ’ ΑΛΗΘΙΝΟΥ.
Σας ευχαριστώ όλες και όλους που συνταξιδεύετε μαζί μου.
Ευχαριστώ εσάς, τους ΕΧΘΡΟΥΣ μου… ναι, σας ευχαριστώ, γιατί κάθε βολή που ρίχνετε εναντίον μου, με δυναμώνει και ατσαλώνει την ψυχή μου για να μην σας φοβάμαι και να σας πολεμάω.
Ευχαριστώ εσάς, τους ΦΙΛΟΥΣ μου, γιατί ΜΑΖΙ δίνουμε τους αγώνες για την Πίστη μας, την Πατρίδα μας, τις Οικογένειές μας…
Ευχαριστώ τους ΦΙΛΟΥΣ μου, γιατί σας νοιώθω ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ κι ας μην σας γνωρίζω όλους …
Στο μοίρασμα του ταξειδιού, γινόμαστε ΟΛΟΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ, μια αγκαλιά… ο ένας για τον άλλον… κι ότι κι όσο μπορεί ο καθένας μας να προσφέρει…
Και μια ευχή προς ΑΥΤΟΝ που κρατά στην ουσία το τιμόνι του πλοίου των ΑΤΤΙΚΩΝ ΝΕΩΝ:
“Θεέ μου, τούτο το σκαρί και τους επιβάτες του, μην τους εγκαταλείψεις ποτέ.
Οδήγησε το πλοίο και τους ΦΙΛΟΥΣ επιβάτες του, σώους ως το τέλος του ταξειδιού στην δική σου ΕΔΕΜ.
Όσο για τους γνωστούς λαθρεπιβάτες, ΕΣΥ ξέρεις ποιό είναι το μεγαλύτερο βάθος στους ωκεανούς για να τους φουντάρεις…
Καλλιόπη Σουφλή
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΑΤΤΙΚΑ ΝΕΑ, ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΣΟΥΦΛΗ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
ΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΜΕΘ ΗΜΩΝ ΟΥΔΕΙΣ ΚΑΘ ΗΜΩΝ. ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΝΙΚΑ ΚΑΙ ΘΑ ΝΙΚΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΑ Σ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΑΓΑΠΟΥΝ.
Να σου πω Κ.Καλλιοπη.
Δεν ανησηχισα καθωλου,αυτη η επειθεση ηταν αναμενωμενη,και στο μελον θα υπαρχουν και αλλες.
Εγω παντος χαιρωμε γιατη τα αγγουρια ,που τους βαζης,τους πονανε πολυ.
Περαστικα τους ,και σε ανωτερα αγγουρια.γουσταρω που εχουν λυσαξη.
Με αγαπη και σεβας στο προσωπο σου.
ΔΗΜΙΟΣ.
ΔΗΜΙΕ, ας τους να λυσσάνε κι αυτοί και τα πιόνια τους. Όσο έχω φωνή, θα μιλάω και θα γράφω αλήθειες.
Τι διάολο… για μια Πίστη, για μια Πατρίδα και για ένα Φιλότιμο, ζούμε. Και Φιλότιμο σημαίνει καθαρή συνείδηση.
Τι ωραία ήταν τα παλιά τα χρόνια που μασ είχες και τη γη και βλέπαμε από που είναι και πόσοι συνδεδεμένοι. Μας τα έκοψες τα εξτραδακια με τα χρόνια. Ο καπιταλισμός βλέπεις παιδί μου!!! Τα2/3 από εδώ μέσα δεν πρόλαβαν τις καλές εποχές !!! Συνέχισε και εδώ είμαστε.
Δε σε φοβάμαι δεν τρωγεσαι εύκολα. Πίστη στη πτήση και θάρρος στην πτώση. Και άλλους τους είχαν εκτός την συγκεκριμένη μέρα δεν ήσουν μόνη σου. Δεν το κόβουν κάνα μήνα το ίντερνετ να αυτοκτονήσουν οι μισοί να ξεμαγαρισουμε κιόλας.!!!!
Καλησπέρα Sir Μήτσο… τα εξτραδάκια είχαν κοπεί, γιατί τραβούσαν ενέργεια από τον παλιό μου υπολογιστή και τότε δεν είχα την οικονομική δυνατότητα να αγοράσω καινουργιο… με τον καιρό, μαζεύτηκε το χρήμα και άλλαγα υπολογιστή.
Θα το φτιάξουμε κι αυτό με την βοήθεια του Θεού… προηγούνται οι αποκρούσεις στις επιθέσεις που δέχομαι.
Ναι… κι άλλοι έχουν προβλήματα… ενοχλούμε… κόκκος άμμου στο παπούτσι τους κι αν θέλουν μπορούν να μας πετάξουν… Πιστεύω πως ο Θεός στέκεται στο πλευρό μας…
Υ.Γ. Αυτό το “δεν σε φοβάμαι δεν τρώγεσαι εύκολα”, μην το λες… έχουν την δύναμη να κάνουν ότι θέλουν… κουκίδα μικρότερη της καρφίτσας είμαι… ούτε με το μικροσκόπιο δεν με βλέπουν..
Τέλος πάντων, ότι είναι να γίνει, θα γίνει… ότι πει ο μοναδικός Θεός.
“κόκκος άμμου στο παπούτσι τους είμαι”
μη το λες αυτο… οποιος εχει βγει απο τη θαλασσα και μπηκε στο αμαξι του με εναν ριμαδιασμενο κοκκο αμμου μεσα στο παπουτσι του, ξερει τι σημαινει να μην μπορει ουτε να πατησει το πενταλ του αυτοκινητου… μεγαλη ενοχληση.. ασε ενας κοκκος αμμου στο φαι που μπορει να σου θρυμματισει τα δοντια.. ενας κοκκος αμμου στα γραναζια μπορει να σου χαλασει ολοκληρο το μηχανισμο.. Ποπη, εχεις καταλαβει τι παιχτηκε; ο Κοεν μπηκε για να δωσει το συνθηματικο της επιθεσης απο ολον τον πλανητη. το ειπε, χωρις να πει τιποτα. 10.800.000 επιθεσεις ειναι οσο ο πληθυσμος της Ελλαδος… εχουν πολλα “φιδια” την εγνοια σου κατα πως φαινεται
Γι αυτό έγραψα σε σχόλιο ανάρτησης, πως όποια πέτρα κι αν σηκώσεις, από κάτω θα βρεις έναν σκορπιό, ένα φίδι κι έναν οβριό να συνουσιάζονται.
Οι 10.800.000 επιθέσεις, έγιναν τον Ιανουάριο μέσα σε δυο ώρες… όλες οι επιθέσεις έχουν γίνει εικόνα και όταν πρέπει να βγουν, θα βγουν… τώρα προηγούνται τα γεγονότα που ζούμε…
Να συμπληρωσω στο ολοσωστο σχολιο του ανωνυμου σχολιαστη 20 Αυγούστου, 2021 στις 5:37 μμ.
Ειναι αποδεδειγμενο περαν πασης αμφιβολιας οτι οι εβραιοι ειτε της διασπορας ειτε του ισραηλ, ιδιως το ΥΠΕΞ τους (εχουν και ΥΠΕΞ βλεπεις) επιστρατευουν στρατιωτες του “δοξασμενου” εβραϊκου στρατου (που δολοφονει ανηλικα κοριτσακια της υποδουλης Παλαιστινης την ωρα που πηγαινουν σχολειο τους, ενω η ΚΝΙτισσα Σακελλαροπουλου νοιαζεται ΜΟΝΟ για τις Αφγανες και τις Πακιστανες, τις πουτανες και τουςς πουστηδες), αλλα και οβραιους φοιτητες οι οποιοι φοιτουν σε πανεπιστημια ανα τον κοσμο να επιτιθενται σε ιστολογια που γραφουν ΑΛΗΘΕΙΕΣ. (εσυ μη παιρνεις τα πανω σου)
Εχουν λοιπον μια ενδοσυννενοηση αν δεν κανω λαθος, την λενε “μεγαφωνο” και συνεννοουνται μεταξυ τους σε οποιο μερος του κοσμου κι αν βρισκονται να κανουν τις επιθεσεις τους ΟΜΑΔΙΚΑ σε ιστοσελιδες που δεν γουσταρουν.
Αυτο πιθανως να εγινε προσφατα και με το Ατιικα Νεα.
Εδω ενας συνδεσμος για να παρετε μια γευση: https://whatreallyhappened.com/WRHARTICLES/wujshasbara.pdf
Eίναι σαφές οι επιθέσεις προέρχονται από Εβραίους. Γνωρίζω ως εβραιοεπώνυμους κάτι Κοέν, Λεβί άντε και Χασσίδ (ζηλωτής). Υπάρχουν και ρωμανιώτες Ιουδαίοι με επώνυμα που φέρουν και οι Έλληνες. Γκανής, Μπατής, Μιωνής, Χατζής, Κωστής, Φριζής, Λαγαρής, Τζάφος, Γκιούλης, Ντόστης, Μπακόλας, Μουστάκης Κωνσταντίνης κλπ.
Οι προερχόμενοι από Ισπανία, οι σεφαραδίτες, πολλάκις τα μετατρέπουν σε σιγμόλικτα π.χ Καμχί, Σούσι, Καπέτα, Κανέτι Μπουρλά σε Καμχής, Σούσης,Καπέτας, Κανέτης Μπουρλάς.
Άλλοι χρησιμοποιούν την ελληνική πατρωνυμική κατάληξη -ιδης έτσι έχουμε το Γαβριηλίδης αντί μπεν Γκαμπριέλ.