Ο αέρας κι η ψυχή των ανθρώπων, δεν κλειδώθηκαν ποτέ!

14 Ιουλίου, 2020 2 Από Καλλιόπη Σουφλή

Προβολές:102

Μοίρασέ το

Όλα τα κλειδιά του κόσμου, δεν μπορούν να σταματήσουν αυτόν που θέλει να φύγει. Όλες οι απαγορεύσεις και τα μη του κόσμου, δεν μπορούν να κρατήσουν έναν άνθρωπο που δεν θέλει να μείνει.

Μόνο η αγάπη. Μόνο το νοιάξιμο. Μόνο η ζεστή αγκαλιά. Μόνο αυτά, γιατί ο αέρας κι οι άνθρωποι δεν κλειδώνονται…

Μένεις κοντά σ’ αυτούς, π’ αγγίζουν την ψυχή σου… σ’ αυτούς που είσαι ο εαυτός σου…

Απ’ όλους τους άλλους, φεύγεις μακρυά…

Καλλιόπη

Γράφει η Κική Γιοβανοπούλου

Φωνές, απειλές κι απαγορεύσεις. Προϋποθέσεις, πιέσεις και εντολές. Αυτό νομίζεις πως είναι ο έρωτας; Έτσι μεταφράζεις την αγάπη;

Θαρρείς πως όσο πιο κοντό κρατάς το “λουρί” στον άλλο, τόσο πιο εύκολο είναι να τον κρατήσεις κοντά σου; Θαρρείς πως όσο πιο “αυστηρά” είναι τα όρια που θέτεις, τόσο πιο απίθανο είναι να τον χάσεις;

Μπορείς να κλειδώσεις τον αέρα; Τι σε κάνει να πιστεύεις πως μπορείς να κλειδώσεις έναν άνθρωπο; Τι σε κάνει να πιστεύεις πως οι απαγορεύσεις θα τον κάνουν να παραμείνει δικός σου; Τι σε κάνει να πιστεύεις πως ο φόβος είναι αυτός που κάνει τους ανθρώπους να μένουν μαζί;

Αγάπη μπορείς να δώσεις; Αγάπη δυνατή, αληθινή. Έρωτα έντονο, παθιασμένο. Να τον κάνεις να γελάει μπορείς; Να τον αγκαλιάζεις, να τον προσέχεις και να τον νοιάζεσαι. Να είσαι εκεί για εκείνον. Να είσαι εκεί ουσιαστικά, ακόμη κι αν σας χωρίζουν χιλιόμετρα. Να τον κάνεις να νιώθει ασφαλής και σίγουρος.

Να στέκεσαι στο πλάι του ακόμη και στα πιο μεγάλα ζόρια του, μπορείς; Κι ας τον ελεύθερο. Άσε την πόρτα ανοιχτή και δεν θα πλησιάσει καν στο κατώφλι. Άσε την πόρτα ανοιχτή κι εκείνος δεν θα σου αφήσει το χέρι. Θα είναι εκεί. Πιο εκεί απ’ ότι θα ήταν με όλες τις απαγορεύσεις, όλες τις πιέσεις και τις εντολές.

Δεν μένουν οι άνθρωποι από φόβο. Δεν μένουν οι άνθρωποι με απειλές. Δεν μένουν οι άνθρωποι από οριοθετημένες περιοχές. Οι άνθρωποι μένουν γιατί αγαπούν, γιατί είναι ερωτευμένοι, γιατί νοιάζονται. Οι άνθρωποι μένουν γιατί νιώθουν γεμάτοι κι ευτυχισμένοι.

Πηγή

Προβολές : 102

Μοίρασέ το:

Ετικέτες: ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ

Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:

Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.

Διαβάστε ακόμα

Αυτοσεβασμός σημαίνει κανένας δε με χειρίζεται όπως τον βολεύει.

2 σχόλια

Ο/Η Εκάτη λέει:

15 Ιουλίου, 2020 στις 11:51 πμ

Τούτη η ψυχή που κουβαλάμε είναι υπαρκτή. Είναι αιώνια, αδέσμευτη, κομμάτι Θεού. Εχουμε Θεό μέσα μας και δεν το γνωρίζουμε!
Διαχειριζόμαστε μόνο ένα μικρό κομμάτι της ψυχής μας στον ένσαρκο βίο μας και αυτό το μικρό κομμάτι καλουμαστε να το κάνουμε να λειτουργήσει όπως του πρέπει. Όπως λειτουργεί ο Θεός.
Και ποια είναι τα κατηγορήματα του Θεού; Είναι η δικαιοσύνη, η ισορροπία, η δημιουργία και η φροντίδα για αέναη κίνηση των κτίσεών του. Η μεσότητα μεταξύ υπερβολής κι έλλειψης, το θάρρος μεταξύ δειλίας και θρασυτητας. Η άσκηση των 12 ψυχικών αρετών μας, εφόσον λειτουργούν οι νοητικές αρετές μας, η συναιση, η σοφία και η φρόνηση, βαρείας λεξεις. Και αυτές τις νοητικές αρετές ή τις έχεις ή δεν τις έχεις εκ γεννετης. Σκεπτόμενοι με σοφροσύνη, μεγάλη κουβέντα, αποτινάζουμε τα πάθη που άγουν οδηγούν σε φθορά. Αυτό καλουμαστε να πετύχουμε σε τούτη τη ζωή. Να γίνουμε Θεατές και δημιουργοί, αναμορφωτές και οδηγοί σε έναν κόσμο που οδηγείται από ιδιοτελείς και διεστραμμένους.
Η ψυχή μας λοιπόν, τούτη η άσβεστη κι αδάμαστη φλόγα, η εγκόσμια ψυχή μας, καλείται να αποθεωθεί, να γίνει όμοια με το όλον της. Με την πρώτη Ουσία, γιατί η καταγωγή της είναι πρώτη Ουσία.
Αυτοί που δουλεύουν για το καλό μας, γύρισαν τούμπα τις έννοιες, αντεστρεψαν την ιδέα και μας οδηγούν στην διάλυση της ψυχης μας. Στην αποδιοργάνωση του φυσικού και φυσιολογικού.
Δεν θα τους το επιτρέψουμε, δεν είμαστε σαν αυτούς, είμαστε άνθρωποι με αρετές και αυτές ασκούμε.

Καλημέρα σε όλους σας.

Απάντηση
Ο/Η Ανώνυμος λέει:

15 Ιουλίου, 2020 στις 1:26 πμ

https://www.youtube.com/watch?v=L_lucUxRDnA

Απλός ανώνυμος σχολιαστής

Απάντηση