Ο Τζο Μπάιντεν αποτελεί κίνδυνο εθνικής ασφαλείας, και ενθουσιώδη μαζορέτα του καθεστώτος του ΚΚΚ

Εάν η οικογένεια Μπάιντεν εισέλθει στον Λευκό Οίκο, όλα τα ίδια θέματα που τους καθιστούσαν απειλή για την εθνική ασφάλεια στο παρελθόν, δεν θα επανεμφανίζονταν απλώς, η απειλή θα ενισχυόταν επίσης, καθώς ο Μπάιντεν θα είχε ένα πολύ πιο ισχυρό και μεγαλύτερης επιρροής αξίωμα.

Μια διεφθαρμένη ως το κόκκαλο οικογένεια, με διεστραμμένες θέσεις και πράξεις παιδοφιλίας, απόλυτα ελεγχόμενη από το βαθύ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΟ παρακράτος των ΗΠΑ, και την ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΑ.

Η εκλογή του ως προέδρου των ΗΠΑ, σηματοδοτεί και το τέλος της ανθρωπότητας.

BRIAN CATES

Σχολιασμός

Όπως ανέφερα σε μια προηγούμενη στήλη, βάσει των διαθέσιμων στο κοινό στοιχείων, η οικογένεια Μπάιντεν ήταν πιθανώς απειλή για την εθνική ασφάλεια, τον καιρό που ο Τζο Μπάιντεν ήταν αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.

Και δεν έχουμε δει ακόμη όλα τα στοιχεία που υπήρχαν στον φορητό υπολογιστή του Χάντερ Μπάιντεν.

Εάν η οικογένεια Μπάιντεν εισέλθει στον Λευκό Οίκο, όλα τα ίδια θέματα που τους καθιστούσαν απειλή για την εθνική ασφάλεια στο παρελθόν, δεν θα επανεμφανίζονταν απλώς, η απειλή θα ενισχυόταν επίσης, καθώς ο Μπάιντεν θα είχε ένα πολύ πιο ισχυρό και μεγαλύτερης επιρροής αξίωμα.

Ακόμα και χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι σκοτεινές επιχειρηματικές συναλλαγές που έκανε η οικογένεια Μπάιντεν σε χώρες όπως η Κίνα, το Ιράκ και η Ουκρανία, εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικά ζητήματα ασφάλειας.

Δεν υπάρχει κανένας ευγενικός τρόπος να το θέσουμε αυτό:

Ο Χάντερ Μπάιντεν αποτελεί απειλή εκβιασμού. Δεδομένων όσων έχουν ήδη αποκαλυφθεί από τον φορητό υπολογιστή, σχεδόν δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο νεότερος Μπάιντεν θα ήταν πρωταρχικός στόχος των ξένων υπηρεσιών πληροφοριών – και αυτό με την υπόθεση ότι δεν έχει ήδη συμβιβαστεί.

Το ιστορικό διαφθοράς ήταν πάντα «ανοιχτό μυστικό»

Η οικογενειακή διαφθορά των Μπάιντεν ήταν πάντα ένα από τα μεγαλύτερα ανοιχτά μυστικά στην Ουάσινγκτον. Όλοι γνώριζαν για αυτό, συζητούνταν και δημοσιεύθηκαν άρθρα για το θέμα στα καθιερωμένα μέσα ενημέρωσης. Αλλά έπειτα δεν έγινε τίποτα για κανένα από αυτά τα πράγματα.

Πολλά άρθρα ειδήσεων γράφτηκαν αλλά «ενοχλητικές ερωτήσεις» σχεδόν δεν ερωτήθηκαν καθόλου το 2012 μετά την παραχώρηση στον Τζιμ Μπάιντεν ενός συμβολαίου κατασκευής 1,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, όταν ο Τζο ήταν ο επικεφαλής της κυβέρνησης Ομπάμα στο Ιράκ. Αυτό συνέβη παρόλο που ο Τζιμ Μπάιντεν δεν είχε προηγούμενη εμπειρία στον κατασκευαστικό κλάδο.

Στη συνέχεια, ο Χάντερ Μπάιντεν τον Απρίλιο του 2014 φαίνεται πως προικίστηκε με μια εξαιρετικά προσοδοφόρα εταιρική θέση στο διοικητικό συμβούλιο της ουκρανικής εταιρείας ενέργειας ονόματι Burisma.

Αυτό συνέβη λίγο αφότου ο πατέρας του έγινε ο ανώτερος άνθρωπος του Λευκού Οίκου του Ομπάμα που χειριζόταν την Ουκρανία.

Εκείνη την εποχή, δημοσιεύθηκαν αρκετές ειδήσεις που διστακτικά υποδείκνυαν ότι ο νεότερος Μπάιντεν δεν είχε απολύτως καμία εμπειρία στον κλάδο της ενέργειας.

Έτσι, παρά τον Τζιμ Μπάιντεν που δεν έχει κατασκευαστική εμπειρία και τον Χάντερ Μπάιντεν που δεν διαθέτει εμπειρογνωμοσύνη στον ενεργειακό κλάδο, προσφέρθηκαν δημόσια προσοδοφόρες επιχειρηματικές συμφωνίες και θέση σε διοικητικό συμβούλιο.

Δεν ήταν δύσκολο να καταλάβουμε γιατί. Είχε πολλά περισσότερα να κάνει με το επώνυμό τους από οποιαδήποτε δεξιότητα ή ιστορικό εργασίας είχαν.

Αυτό φαινόταν άσχημο εκείνη την εποχή, και έτσι τέθηκαν ερωτήματα. Αλλά ο Τζο Μπάιντεν είχε μια τυπική τακτική που τον είχε υπηρετήσει καλά για χρόνια όποτε κάποιος ενοχλητικός δημοσιογράφος τολμούσε να τον ρωτήσει για αυτές τις κατάφωρες συγκρούσεις συμφερόντων.

Ο αντιπρόεδρος θα έλεγε με έντονο τρόπο ότι αυτές οι συγκρούσεις συμφερόντων δεν υπήρχαν καν, και θα δήλωνε ότι δεν συζήτησε ποτέ αυτές τις ξένες επιχειρηματικές συμφωνίες ή θέσεις εργασίας με τα μέλη της οικογένειάς του.

Ο Μπάιντεν θα ισχυριζόταν ότι δεν είχε καμία σχέση με κανένα από αυτά, δεν συζητήθηκε ποτέ μέσα στην οικογένεια και έτσι το ζήτημα θα ξεφούσκωνε πάλι – τουλάχιστον για λίγο.

Αυτή η υπεράσπιση ήταν πάντα παράλογη, και μάλιστα τώρα είναι ακόμη περισσότερο, μετά από αυτό που αποκάλυψαν ο φορητός υπολογιστής και καταγγέλοντες όπως ο Τόνυ Μπομπουλίνσκι.

Παρά τις πρόσφατες εξελίξεις, ο Μπάιντεν αρνήθηκε πεισματικά να σκεφτεί νέες απαντήσεις για αυτά τα σημαντικά ερωτήματα. Εκδίδει ολοένα και πιο θυμωμένες αρνήσεις και στη συνέχεια το αφήνει γρήγορα.

Μπάιντεν: Ενθουσιώδης μαζορέτα του καθεστώτος του ΚΚΚ

Όσο περισσότερα έρχονται στο φως, τόσο πιο πολύ πιθανό φαίνεται ότι ο Μπάιντεν επηρεάζεται αδικαιολόγητα από το καθεστώς στο Πεκίνο. Υπήρξε ανέκαθεν μια από τις πιο ενθουσιώδεις μαζορέτες του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος (ΚΚΚ) μεταξύ του κατεστημένου των πολιτικών ελίτ.

Από την ιστορική επίσκεψη του προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον στην Κίνα το 1972 (η οποία συνέβη επίσης όταν ο Μπάιντεν μπήκε για πρώτη φορά στη Γερουσία των ΗΠΑ), οράματα επένδυσης στις τεράστιες κινεζικές αγορές χόρευαν στα κεφάλια των «μεσιτών» της Αμερικής σε Ουάσινγκτον και Γουόλ Στριτ.

Η πρόσφατη πανδημία, η συντριβή των φιλοδημοκρατικών διαμαρτυριών του Χονγκ Κονγκ, η μεταχείριση του λαού των Ουιγούρων και η δειλία του ΝΒΑ είναι η ωμή πραγματικότητα στην οποία οδήγησε η απληστία ορισμένων.

Οι Αμερικανοί πολιτικοί και οι εταιρείες χαιρετούν δουλικά τους πραγματικούς τυράννους εδώ και αρκετό καιρό. Αυτή η άθλια συμπεριφορά δεν είχε λάβει μεγάλη προσοχή, μέχρι φέτος.

Μόνο όταν ο Ντόναλντ Τραμπ κέρδισε τις προεδρικές εκλογές του 2016, υπήρξε για πρώτη φορά κάποια σοβαρή ανατροπή των υπονομευτικών δραστηριοτήτων της Κίνας στις Ηνωμένες Πολιτείες και αλλού.

Δεκαετίες ξοδεύτηκαν στέλνοντας βασικές βιομηχανίες των ΗΠΑ σε ξένα έθνη όπως η Κίνα.

Τώρα, ως ζήτημα ζωτικής σημασίας εθνικής ασφάλειας μετά την πανδημία του ιού του ΚΚΚ, ο πρόεδρος Τραμπ έχει ξεκινήσει μια πολύ αναγκαία αποσύνδεση από την Κίνα, φέρνοντας αυτές τις βιομηχανίες πίσω στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Αυτή η σαφής στρατηγική του Τραμπ είναι κάτι που πολλές πολιτικές ελίτ στην Αμερικανική Σύγκλητο, σε think tank της Ουάσινγκτον, και στις εταιρείες λόμπυ της Γουόλ Στριτ, προσπαθούν να σταματήσουν απεγνωσμένα.

Αυτοί οι άνθρωποι πέρασαν τις τελευταίες δεκαετίες όντας εξαιρετικά παχυλά αμοιβόμενοι για την αποσυναρμολόγηση της αμερικανικής βιομηχανίας, και την αποστολή της με κοντέινερ σε μέρη όπως η Κίνα.

Ο Μπάιντεν το έχει ήδη ξεκαθαρίσει πως αν πάρει την εξουσία στον Λευκό Οίκο, σκοπεύει απόλυτα να αναστρέψει όλες τις δράσεις του Τραμπ στην σχέση με το Ιράν, την Ρωσία, και πιθανότατα την Κίνα.

Απλώς για αυτόν τον λόγο και μόνο, πιστεύω είναι εκτός σύγκρισης σημαντικό ο Τραμπ να νικήσει στις αγωγές του και ο Τζο Μπάιντεν να μην γίνει ποτέ πρόεδρος.

Ο Μπάιντεν υπόσχεται πλήρη ανατροπή κρίσιμων κυβερνητικών κανόνων που έθεσε ο Τραμπ

Ο Μπάιντεν δεν είναι ντροπαλός όταν καυχιέται για το τι θα κάνει αν μπει στον Λευκό Οίκο. Θα αρχίσει μια πλήρη ανατροπή σχεδόν κάθε μίας κρίσιμης κυβερνητικής δράσης του Τραμπ τα τελευταία τέσσερα χρόνια.

Οι επιπτώσεις αυτού είναι βαρύτατες.

Ένα παράδειγμα, είναι δύσκολο να δούμε πως η οποιαδήποτε από τις συνθήκες ειρήνης μεταξύ Ισραήλ και των Αράβων γειτόνων του θα μπορούσε να επιβιώσει μια θητεία Μπάιντεν. Θέλει πραγματικά να ασπαστεί και πάλι το Ιράν, και να επαναφέρει την ιρανική συμφωνία.

Ο Μπάιντεν έχει επίσης καυχηθεί ότι θα ανατρέψει πλήρως την μεταναστευτική στρατηγική του Τραμπ, θα σταματήσει την κατασκευή του συνοριακού τείχους, και θα ανοίξει πάλι τα σύνορα.

Στην οικονομία, ο σύμβουλος του Μπάιντεν μιλά για εθνικό περιορισμό καραντίνας, τεσσάρων έως έξι εβδομάδων. Αυτό θα πάρει την ανακάμπτουσα οικονομία και θα την χτυπήσει, ίσως σε σημείο από το οποίο δεν θα μπορέσει ποτέ να ανακάμψει.

Φυσικά, ο Μπάιντεν δεν θα έχει την συνταγματική εξουσία να επιβάλει ένα εθνικό κλείσιμο, όπως δεν θα έχει εξουσία να επιβάλει τον εθνικό νόμο μάσκας για τον οποίον μιλάει συχνά.

Αλλά όλοι γνωρίζουμε ότι σε αυτό το σημείο οι κυβερνήτες των μπλε πολιτειών και οι Δημοκρατικοί δήμαρχοι των μεγάλων πόλεων θα κάνουν ό,τι τους πουν.

Συνεπώς, είναι απολύτως κρίσιμο ο Μπάιντεν να μην μπει στον Λευκό Οίκο.

Οι επόμενες εβδομάδες έως τις 14 Δεκεμβρίου, ημέρα της προγραμματισμένης ψηφοφορίας του Σώματος Εκλεκτόρων, πρόκειται να είναι κρίσιμη για την μοίρα αυτού του έθνους – και του μεγαλύτερου μέρους του υπόλοιπου κόσμου.

Ο Μπράιαν Κέιτς είναι αρθρογράφος με έδρα το Νότιο Τέξας και συγγραφέας του «Nobody Asked For My Opinion … But Here It Is Anyway!»
Λαμβάνει μηνύματα στο Twitter στο @drawandstrike.