Όταν η πατριαρχία δολοφονεί κανείς δεν είναι αθώος

Όταν η πατριαρχία δολοφονεί κανείς δεν είναι αθώος

23 Ιουλίου, 2021 7 Από Καλλιόπη Σουφλή
Προβολές:348
Μοίρασέ το

 

Ήταν η εποχή που τα μίντια ανακάλυψαν πως το γυναικείο κορμί μπορεί να νοικιάζεται, να πωλείται, να διορθώνεται, να αναβαθμίζεται στον βωμό της ανδρικής αποδοχής.

Ναι, δεν κάνουμε λάθος, μιλάμε για τη δεκαετία που έπεσαν τα μπετά της νεοπατριαρχίας που σήμερα γίνεται πηχυαίος τίτλος για τις εγκληματικές, συχνά δολοφονικές της, πράξεις.

Λάθος κύριε Παναγόπουλε… δεν ξεκίνησαν όλα την δεκαετία του ΄90… ξεκίνησαν πολλές δεκαετίες πριν… από τότε που ξεφτίλισε η οικογένεια… και για να ξεφτιλιστεί η οικογένεια, έπρεπε να ξεφτιλιστεί πρώτα η γυναίκα…

Και για να ξεφτιλιστεί η γυναίκα, δούλεψαν δεκαετίες τα χαζαροερπετά…

Γιατί ο πραγματικός τους στόχος ήταν Ο ΑΝΔΡΑΣ.

Καταστρέφοντας την γυναίκα, κατέστρεφαν τον ίδιο τον ΑΝΔΡΑ.

Και κάτι ακόμα: Σημασία έχει πως ανατρέφεις τα παιδιά σου, κορίτσια κι αγόρια…

Όταν τους μάθεις από μικρά, να σέβονται τον εαυτό τους και την γυναίκα που έχουν δίπλα τους, δεν θα φτάναμε στην εποχή που ένα χαζοκούτι, με όλα αυτά τα τσόκαρα και τις τσούλες που μάζευε και μαζεύει στα πρωϊνάδικα και τις έκανε πρότυπο.

Όταν ένας ολόκληρος λαός σχεδόν, αποχαυνωμένος μπροστά σε μια οθόνη διαστροφής αφήνει να γκρεμιστούν ΟΙ ΑΞΙΕΣ, ΤΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΚΑΙ ΤΑ ΙΔΑΝΙΚΑ ΤΟΥ και γίνεται έρμαιο της κάθε πουτάνας και του κάθε πούστη, είναι δεδομένο πως γκρεμίστηκαν συνθέμελα και ο ΑΝΔΡΑΣ και η ΓΥΝΑΙΚΑ.

ΕΜΕΙΣ ΤΟ  ΕΠΙΤΡΕΨΑΜΕ.

ΤΩΡΑ, ΓΙΑΤΙ ΚΛΑΙΜΕ ΣΤΙΣ ΣΤΑΧΤΕΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΦΥΛΩΝ;;;

 

Καλλιόπη Σουφλή

 

Υ.Γ. Καμιά Πατριαρχία και καμιά ΜΗΤΡΑΡΧΙΑ.

Και ο ΑΝΔΡΑΣ και η Γυναίκα, είναι πλάσματα του Θεού, και τα παιδιά τους, οφείλουν να τα ανατρέφουν με αληθινή αγάπη και σεβασμό, όχι ως δικά τους δημιουργήματα, αλλά ως δημιουργήματα ΤΟΥ ΘΕΟΥ.

 

Γιάννης Παναγόπουλος

 

Όλοι τους είναι άνδρες, πιστοποιημένα στρέιτ αρσενικά, γνήσια τέκνα, εκτός των άλλων, μιας κουλτούρας που πρωτομπουσούλησε μέσα από το γκλόσι life – style που μοσχοπουλήθηκε στη διάρκεια της δεκαετίας του 1990.

Θυμάσαι;

Ήταν η εποχή που τα μίντια ανακάλυψαν πως το γυναικείο κορμί μπορεί να νοικιάζεται, να πωλείται, να διορθώνεται, να αναβαθμίζεται στον βωμό της ανδρικής αποδοχής.

Ναι, δεν κάνουμε λάθος, μιλάμε για τη δεκαετία που έπεσαν τα μπετά της νεοπατριαρχίας που σήμερα γίνεται πηχυαίος τίτλος για τις εγκληματικές, συχνά δολοφονικές της, πράξεις.

Ας μείνουμε όμως για λίγο ακόμα στο παρελθόν.

Στις μέρες που τα περιοδικά χαλούσαν χαρτί για να φιλοξενήσουν θέματα του τύπου “Το στρινγκ και ο γυναικείος χαρακτήρας” ή “Είκοσι στάσεις του σεξ που θα την τρελάνουν”.

Ήταν μια εποχή που το σεξιστικό λάιφ στάιλ χαλάζι έπεφτε ανέμελο.

Nitro και Max και μια σειρά κάνονες για το πώς πρέπει η γυναίκα να προσεύχεται στην ανδρική στύση.

Την ίδια στιγμή στα πρωινάδικα γυναικεία κορμιά τρίβονταν σε τραπέζια δοκιμάζοντας κρέμες αδυνατίσματος.

Η δόμηση και η αυθαίρετη στοιχειοθέτηση της στάνταρ ανδρικής συμπεριφοράς που δεν δέχεται το γυναικείο “όχι”, ή ότι το γυναικείο όχι σημαίνει τελικά “ναι” κατέληξε στερεοτυπική, σε μια εποχή που η Ελλάδα πόζαρε ως Δανία των Βαλκανίων και το χρήμα έρεε άφθονο σε σκυλάδικα της επικράτειας.

Η φυλή της μοντελοβίζιτας ή, αλλιώς, της γυναίκας που κατασκευάστηκε για να κριθεί αποκλειστικά ως άβουλο, άμυαλο τρόπαιο στο πλευρό φτασμένου οικονομικά άνδρα ανεξαρτήτως ηλικίας και ηθικής, δε σταμάτησε ποτέ να προβάλλεται ως πιστοποίηση νεοελληνικής λεβεντιάς.

Και στην πορεία του χρόνου, από τα 90’s στο σήμερα, καταφέραμε να φτιάξουμε μια ολόκληρη βιομηχανία πατριαρχίας που αποδέχεται την έμφυλη βία ως ιστορική μνήμη και φαινόμενο που, όχι απλώς παραμένει αναλλοίωτο στον χρόνο, αλλά καταφέρνει να ανανεώνεται διαρκώς.

Η αφίσα κατά της άμβλωσης στο μετρό, ο παίχτης του Μπιγκ Μπράδερ που αν η γυναίκα τού πει όχι τότε θα παίξει βιασμός, η δολοφονία Τοπαλούδη στη Ρόδο, η σε ζωντανή μετάδοση δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου, η γροθιά Κασιδιάρη στην Κανέλλη στη διάρκεια τηλεοπτικής εκπομπής, τα γέλια των παρουσιαστών και του πάνελ εκείνης της εκπομπής που όταν του περιέγραψαν, σε ζωντανή σύνδεση, το περιστατικό στη Θεσσαλονίκη όπου φοιτητής εκσπερμάτωσε στην πλάτη φοιτήτριας, ο δικηγόρος που δεν ανέχεται να βλέπει χοντρές στην παραλία διαμαρτυρόμενος πως του χαλούν τη θέα που θέλει να έχει όταν απλώνει την κορμάρα του.

Τα παραδείγματα της φανερής ή συγκεκαλυμμένης πατριαρχίας κυκλοφορούν ανάμεσά μας, γίνονται θέματα, τίτλοι κειμένων, στίχοι τραγουδιών, χαβαλές ή λαϊκά αιτήματα που πρέπει να εκπληρωθούν .

Δεν υπάρχουν “ναι μεν, αλλά” σε ένα κακοποιητικό γεγονός.

Και όμως το πράγμα πάει αλλιώς.

Όσο και αν ακούγεται παράδοξο, στα μίντια δέχονται – και μάλιστα αυτό φαντάζει ως φυσικός τους ρόλος – να εκφράζουν άποψη που αλλοιώνει την αξία του δημοσιογραφικού ρεπορτάζ.

Η περίπτωση του δολοφόνου – πιλότου ελικοπτέρου είναι ένα καλό παράδειγμα.

Μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο της προφυλάκισής του τα μίντια έψαχναν λόγους να εξηγήσουν την αναστατωμένη ψυχολογία του, τον πληγωμένο του εγωισμό.

Για τον τελευταίο έγραψαν ή είπαν πως η σκέψη του θόλωσε όταν η δολοφονημένη σύζυγός του, του ανακοίνωσε πως θέλει να χωρίσουν.

Υπάρχει βέβαια και το άλλο περιστατικό της 19χρονης που εξέδιδε και κακοποιούσε αστυνομικός, που για χάρη του μοιάζει να ενεργοποιήθηκε ένας μηχανισμός απροθυμίας των αρχών για την προστασία του θύματος.

Με τα πολλά φτάσαμε στο έγκλημα της Φολεγάνδρου.

Φτάσαμε επίσης και στο κείμενο που η εφημερίδα Τα Νέα απέσυρε και μιλούσε για τις στιγμές που όλοι οι άνδρες σκεφτήκαμε να σκοτώσουμε τη σύντροφο μας.

Οι λέξεις του 30χρονου δολοφόνου της Φολεγάνδρου: “Μαλώσαμε. Χάλασε η φάση” όταν ρωτήθηκε από τις αρχές είναι ενδεικτικές.

Για όλες εκείνες της φορές που η σκεπτόμενη, παρούσα Ελληνική γενιά θεώρησε πως κάτι πάει καλύτερα από την προηγούμενη υπάρχει και ένας φόνος να την διαψεύσει.

Ο κύκλος της εκδικητικής πατριαρχίας δεν κλείνει. Και αυτή είναι η πιο χαλασμένη φάση που θα μπορούσε ποτέ να μας συμβεί.

 

 

Πηγή

Προβολές : 348


Μοίρασέ το:



Ετικέτες: , ,

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ


Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
  • Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
  • Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
  • Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
  • Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
  • Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.

Διαβάστε ακόμα