3 Φεβρουαρίου 1959: «Η μέρα που πέθανε η μουσική» σε… αεροπορικό δυστύχημα (βίντεο)
Στο αεροπλάνο θα επέβαινε το συγκρότημα του Μπάντι Χόλι, που ήταν και η μεγάλη φίρμα του ροκ εντ ρολ στα τέλη της δεκαετίας του ’50, ενώ οι υπόλοιποι μουσικοί θα συνέχιζαν με το προβληματικό λεωφορείο.
Την τελευταία στιγμή και λίγη ώρα πριν από την απογείωση του αεροπλάνου έγιναν κάποιες αλλαγές στη σύνθεση των επιβαινόντων.
“Την τελευταία στιγμή και λίγη ώρα πριν από την απογείωση, έγιναν κάποιες αλλαγές…”…
Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον…
Έφυγαν, αλλά τα τραγούδια τους, μένουν για να μας τους θυμίζουν… να μας θυμίζουν πια υπέροχη χρυσή εποχή που δεν πρόκειται ποτέ πια να επιστρέψει…
Καλλιόπη Σουφλή
Mε τον στίχο «Η μέρα που πέθανε η μουσική» του Ντον Μακ Λιν από το τραγούδι του American Pie έμεινε στην ιστορία ο χαμός τριών αστέρων του ροκ εν ρολ – του Μπάντι Χόλι, του Ρίτσι Βάλενς και του Τζάιλς «Μπιγκ Μπόπερ» Ρίτσαρντσον.
Το θλιβερό περιστατικό συνέβη τις πρωινές ώρες της 3ης Φεβρουαρίου 1959, όταν το αεροπλάνο στο οποίο επέβαιναν συνετρίβη κοντά στο Κλίαρ Λέικ της Αϊόβα.
Οι τρεις μουσικοί μεσουρανούσαν τότε στις ΗΠΑ. Ο 23χρονος Μπάντι Χόλι με τραγούδια όπως τα That’ll Be the Day, Peggy Sue και It’s So Easy, ο 18χρονος Ρίτσι Βάλενς με το La Bamba και ο 29χρονος Τζάιλς Ρίτσαρντσον με το Chantilly Lace. Είχαν ενώσει τις δυνάμεις τους για μία μεγάλη περιοδεία στις μεσοδυτικές πολιτείες των ΗΠΑ, που σημείωνε πρωτοφανή επιτυχία.
Σχεδόν κάθε μέρα έπρεπε να δίνουν και μία συναυλία.
Το πούλμαν που είχαν νοικιάσει για τις μετακινήσεις τους ήταν προβληματικό, με χαλασμένο κλιματισμό, σε μια εποχή με θερμοκρασίες υπό το μηδέν.
Έτσι, σε μία στάση τους στο Κλίαρ Λέικ για μια εμβόλιμη συναυλία, ο Μπάντι Χόλι σκέφθηκε να νοικιάσει ένα μικρό αεροπλάνο.
Ήρθε σε συνεννόηση με μια τοπική εταιρεία και στη διάθεσή του τέθηκε ένα τετραθέσιο μονοκινητήριο Beechcraft Bonanza B35, με πιλότο τον Ρότζερ Πίτερσον.
Στο αεροπλάνο θα επέβαινε το συγκρότημα του Μπάντι Χόλι, που ήταν και η μεγάλη φίρμα του ροκ εντ ρολ στα τέλη της δεκαετίας του ’50, ενώ οι υπόλοιποι μουσικοί θα συνέχιζαν με το προβληματικό λεωφορείο.
Την τελευταία στιγμή και λίγη ώρα πριν από την απογείωση του αεροπλάνου έγιναν κάποιες αλλαγές στη σύνθεση των επιβαινόντων.
Ο Γουάιλον Τζένινγκς προσφέρθηκε να παραχωρήσει τη θέση του στον Ρίτσαρτσον που υπέφερε από γρίπη.
Όταν το έμαθε ο Μπάντι Χόλι πείραξε τον Τζένινγκς: «Ελπίζω να ξεπαγιάσεις στο λεωφορείο» και αυτός του το ανταπέδωσε: «Πολύ ωραία, ελπίζω να πέσει το αεροπλάνο σου».
Αυτή η ανταλλαγή «φιλοφρονήσεων» μεταξύ των δύο μουσικών θα στοιχειώσει στη μνήμη του Γουάιλον Τζένιγκς, μετέπειτα αστέρα της κάντρι μουσικής, και θα τη θυμάται σε όλη του τη ζωή.
Ο Ρίτσι Βάλενς, που ποτέ του δεν είχε ανέβει με αεροπλάνο, ζήτησε να πετάξει στη θέση του Τόμι Όλσαπ. Αυτός δυσανασχέτησε και τη λύση έδωσε το στρίψιμο ενός νομίσματος. «Τυχερός» ο Ρίτσι Βάλενς.
Το αεροπλάνο με τους τέσσερις επιβαίνοντες (Μπάντι Χόλι, Τζάιλς Ρίτσαρτσον, Ρίτσι Βάλενς και ο 21χρονος πιλότος Ρότζερ Πίτερσον) απογειώθηκε στη 1 τα ξημερώματα από το δημοτικό αεροδρόμιο του Μέισον Σίτι, αμέσως μετά τη συναυλία τους στο Κλίαρ Λέικ, με κατεύθυνση τον επόμενο σταθμό τους, το Ντάλουθ της Μινεσότα.
Ο πιλότος δεν είχε υποβάλει σχέδιο πτήσης, κάτι που θα έπραττε στην πορεία. Όμως, μετά από λίγο χάθηκαν τα ίχνη του μονοκινητήριου αεροπλάνου.
Οι επαναλαμβανόμενες κλήσεις της εταιρείας προς τον πιλότο δεν βρήκαν ανταπόκριση κι έτσι στις 3:30 το πρωί το αεροπλάνο κηρύχθηκε αγνοούμενο.
Έξι ώρες αργότερα και συγκεκριμένα στις 9:15 το πρωί τα συντρίμμια του εντοπίσθηκαν πέντε μίλια βορειοδυτικά του αεροδρομίου. Οι εμπειρογνώμονες αποφάνθηκαν ότι η πτώση του οφειλόταν στις κακές καιρικές συνθήκες και σε λάθη του νεαρού και άπειρου πιλότου.
Μπορεί ο στίχος του Ντον Μακ Κλιν να ήταν υπερβολικός και να μην πέθανε η μουσική εκείνο το πρωινό της 3ης Φεβρουαρίου 1959, αλλά σίγουρα το ροκ εντ ρολ έχασε τρεις σπουδαίους μουσικούς, που ενδεχομένως να είχαν αμφισβητήσει τη μονοκρατορία του Έλβις Πρίσλεϊ και τον τίτλο βασιλιάς του ροκ εν ρολ, που δικαίως του αποδόθηκε.
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΤΕΧΝΗ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
Αν δε τους φαγανε λογο “ανοδου” 😉