Skull & Bones (ΝΕΚΡΟΚΕΦΑΛΗ ΚΑΙ ΟΣΤΑ):  Ἡ Ὀργάνωση ποὺ κυβερνᾶ τὸν κόσμο μας (προδημοσίευση από το βιβλίο του κορυφαίου Ιστορικού και συγγραφέα, Δημήτρη Μιχαλόπουλου)

Skull & Bones (ΝΕΚΡΟΚΕΦΑΛΗ ΚΑΙ ΟΣΤΑ): Ἡ Ὀργάνωση ποὺ κυβερνᾶ τὸν κόσμο μας (προδημοσίευση από το βιβλίο του κορυφαίου Ιστορικού και συγγραφέα, Δημήτρη Μιχαλόπουλου)

15 Νοεμβρίου, 2022 8 Από Καλλιόπη Σουφλή
Προβολές:1,465
Μοίρασέ το

 

Δημήτρης Μιχαλόπουλος: “Ὁ πραγματικὸς “ἐγκέφαλος” τοῦ ἀγγλοσαξωνικοῦ κόσμου εἶναι τὸ Γαίηλ· γιὰ αὐτὸ καὶ ἐκεῖ πραγματοποιήθηκε ἡ σύμπηξη τῶν “Skull and Bones” ἤ “Ἀδελφότητας τοῦ Θανάτου”, ἁπλῶς, “Ὀστῶν” (Bones), ὅπως κατὰ βραχυλογία ἀποκαλοῦνται.

Ὅσον ἀφορᾶ τὴν Ἑλλάδα μας, μάλιστα, αὐτοὶ στηρίζουν τὴν οἰκογένεια Μητσοτάκη.”

 

 

 

 

Διαβάζοντας άρθρα ή αποσπάσματα από τα προδημοσιευμένα βιβλία του κορυφαίου Ιστορικού και πολυγραφότατου συγγραφέα κυρίου Δημήτρη Μιχαλόπουλου, σκέπτομαι πόσα ελάχιστα γνωρίζουμε γι αυτούς που μας κυβερνούν…

Οι πολυτιμότατες γνώσεις που μας μεταφέρει, αποτελούν μια πρώτης τάξεως δυνατότητα σε όλους τους αναγνώστες των ΑΤΤΙΚΩΝ ΝΕΩΝ, ν΄ανοίξουμε τους ορίζοντες της γνώσης μας και να δούμε τα γεγονότα και τα πρόσωπα που αναφέρονται σ’ αυτά, με άλλο πρίσμα…

Ευχαριστώ γι αυτές τις πολύτιμες γνώσεις, τον κύριο Δημήτρη Μιχαλόπουλο…

 

Καλλιόπη Σουφλή

 

 

Ὅλα ξεκινᾶνε ἀπὸ τοὺς Γνωστικοὺς τῆς Ὕστερης Ἀρχαιότητας οἱ  ὁποῖοι στράφηκαν κατὰ τοῦ  Θεοῦ, ἐπειδὴ Αὐτὸς δὲν τοὺς ἐπέτρεψε νὰ γευθοῦν τὸν καρπὸ τοῦ δένδρου τῆς Γνώσεως. Ὁ Θεὸς πῆρε αὐτὴν τὴν ἀπόφασή Του, ἐπειδὴ  ἔκρινε ὅτι οἱ πρωτόπλαστοι δὲν ἦταν ἀκόμη ἱκανοὶ νὰ διακρίνουν τὸ καλὸ ἀπὸ τὸ κακό.

Οἱ Γνωστικοὶ ὅμως θεώρησαν τὸν Θεὸ ὡς ἐχθρό τους καὶ ἄρχισαν νὰ λατρεύουν τὸν  Ἑωσφόρο (= Διάβολο).

Οἱ Γνωστικοὶ συγχωνεύθηκαν κάποια στιγμὴ μὲ τοὺς Ναΐτες, ποὺ βεβαίως δὲν ἦταν Χριστιανοὶ καὶ στὴ συνέχεια μὲ τοὺς Illuminati (= Πεφωτισμένους).

Σήμερα, αὐτοὶ οἱ τελευταῖοι ἐπιβιώνουν  στὸ Πανεπιστήμιο τοῦ Γαίηλ τῶν ΗΠΑ, ὑπὸ τὸ κάλυμμα τῆς Ὀργάνωσης τῶν Skull & Bones (Νεκροκεφαλῆς καὶ [χιαστὶ] Ὀστῶν.

Ὅσον ἀφορᾶ τὴν Ἑλλάδα μας, μάλιστα, αὐτοὶ στηρίζουν τὴν οἰκογένεια Μητσοτάκη.

Θέλετε ἀπόδειξη; Νά την! Οἱ σχέσεις τῆς οἰκογένειας Μητσοτάκη μὲ τὴν οἰκογένεια Bush, μέλη τῆς ὁποίας εἶναι μέλη ἐπιφανῆ τῶν Skull & Bones.

Τὸ κείμενο ποὺ ἀκολουθεῖ (χωρὶς παραπομπὲς) εἶναι ἀπόσπασμα εὐρύτερης μελέτης τοῦ Δημήτρη Μιχαλόπουλου ποὺ – ἂς ἐλπίσουμε!- κάποια στιγμὴ θὰ δημοσιευθῆ.

 

* * *

 

Tὸ 1832 ἐμφανίστηκε στὸ πανεπιστήμιο Γαίηλ (Yale) τῆς Νέας Ἀγγλίας ἡ φοιτητικὴ ὀργάνωση “Skull & Bones” (= “Νεκροκεφαλὴ καὶ Ὀστᾶ”) ποὺ γρήγορα ἐξελίχθηκε σὲ -μερικῶς- μυστικὴ ὀργάνωση ἡ ὁποία ἐντάσσεται στὸν πυρήνα τοῦ κατεστημένου  τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν καί, στὴν πραγματικότητα, τῆς ὑφηλίου ὁλόκληρης.

Τὸ πανεπιστήμιο τοῦ Γαίηλ, ἰδιωτικὸ βέβαια, εἶναι τὸ χρονικῶς δεύτερο ποὺ ἱδρύθηκε στὶς τωρινὲς ΗΠΑ. Προηγήθηκε τὸ Χάρβαρντ (Harvard) ποὺ ἔγινε τὸ 1636 καὶ ἀκολούθησε τὸ Γαίηλ (1701).

Καὶ τὰ δυό τους συγκαταλέγονται στὰ κορυφαῖα τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν – μαζὶ μὲ ἐκεῖνα τῆς Πενσυλβανίας (Pennsylvania), τοῦ Πρίνστον (Princeton), τοῦ Μπράουν (Brown) καὶ ὡρισμένα ἄλλα ποὺ ὅλα τους βρίσκονται στὴ βορειοανατολικὴ ἀκτὴ τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν καὶ συγκροτοῦν τὴν περίφημη Ivy League.

Ἡ φοίτηση σὲ αὐτὰ τὰ ἀνώτατα ἐκπαιδευτικὰ ἱδρύματα προσδίδει κῦρος καὶ ἰσχύ. Στὴν Ἑλλάδα, κατὰ τὰ τελευταῖα χρόνια, ἔχει γίνει γνωστὸ κυρίως τὸ Χάρβαρντ· αὐτὸ ὅμως “βγάζει” κατὰ βάση τεχνοκράτες.

Ὁ πραγματικὸς “ἐγκέφαλος” τοῦ ἀγγλοσαξωνικοῦ κόσμου εἶναι τὸ Γαίηλ· γιὰ αὐτὸ καὶ ἐκεῖ πραγματοποιήθηκε ἡ σύμπηξη τῶν “Skull and Bones” ἤ “Ἀδελφότητας τοῦ Θανάτου”, ἁπλῶς, “Ὀστῶν” (Bones), ὅπως κατὰ βραχυλογία ἀποκαλοῦνται.

Τὸ κτήριο τῶν “Skull & Bones” στὸν χῶρο τοῦ πανεπιστήμιου τοῦ Γαίηλ.

(Πηγή:  Britannica.)

 

Ἡ στρατολόγηση στὰ “Ὀστᾶ” γίνεται μὲ πρόσκληση – ποτὲ μὲ αἴτηση ὅποιου τυχὸν ἐνδιαφέρεται. Κάθε χρόνο ἐντάσσονται σὲ αὐτὰ μόνο δέκα πέντε (15) ἄτομα ποὺ ὅλα τους, κατὰ τὴν ἐποχὴ τῆς μύησής τους στὴν “Ἀδελφότητα”, εἶναι τελειόφοιτοι τοῦ Γαίηλ.

 

Περὶ τὰ τέλη τοῦ περασμένου αἰώνα τὰ “Ὀστᾶ”,  ἀριθμοῦσαν 2.500 μέλη  τὰ ὁποῖα, στὸ σύνολό τους, παρουσίαζαν τὰ ἑξῆς  χαρακτηριστικά:

 

  1. Προέρχονται ἀπὸ τὴν ἀνατολικὴ ἀκτὴ τῶν ΗΠΑ – καὶ ὄχι τὴ δυτικὴ ἡ ὁποία διατηρεῖ στοιχεῖα τοῦ ἀρχικοῦ ἱσπανικοῦ της χαρακτήρα. (Βλ. π.χ. τὰ τοπωνύμια California, Los Angeles, San Francisco κ.τ.λ.)
  2. Εἶναι ὅλα τους ἄνδρες καὶ στὴ συντριπτική τους πλειοψηφία WASP (White, Anglo-Saxon, Protestant = Λευκός, Ἀγγλοσάξωνας, Προτεστάντης). Μὲ ἄλλα λόγια, πρόκειται γιὰ ἀπογόνους κυρίως τῶν παλαιῶν Πουριτανῶν πού, μετὰ τὸν θάνατο τοῦ Ὄλιβερ Κρόμβελ (Oliver Cromwell) τὸ 1658 καὶ τὴ συνακόλουθη παλινόρθωση τῆς βασιλείας στὴν Ἀγγλία (1660), βαθμιαίως ἐγκατέλειψαν τὴν Εὐρώπη καὶ ἐγκαταστάθηκαν στὴ Βιργινία καὶ τὴ Νέα Ἀγγλία τῆς βόρειας Ἀμερικῆς.
  3. Εἶναι πρόσωπα ποὺ κατέχουν πλοῦτο κληρονομημένο ἀπὸ τοὺς προγόνους τους τὸν ὁποῖο κληροδοτοῦν στοὺς ἀπογόνους τους. Συγκροτοῦν μία οὕτως εἰπεῖν ἀριστοκρατία τοῦ χρήματος τὴν ὁποία διαιωνίζουν εἴτε μέσω τῆς μεταξύ τους ἐνδογαμίας ἢ μὲ “πρόσκληση ἔνταξης” στὸ κοινωνικό τους στρῶμα ἀποδεδειγμένως ταλαντούχων ἀτόμων τὰ ὁποῖα καλοῦνται νὰ ἔλθουν εἰς γάμου κοινωνίαν μὲ δικούς τους συγγενεῖς.

Ἔτσι, ἀπὸ τὴν ἐμπειρία μὲ τὴν ὁποία αὐτοὶ διαπότισαν τοὺς πληθυσμοὺς τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν, προέκυψε ἡ περιβόητη ρήση, ἡ σημασία τῆς ὁποίας γίνεται πιὰ ὀδυνηρῶς αἰσθητὴ ἀκόμη καὶ στὴν Ἑλλάδα:

Τρεῖς εἶναι -ἐναλλακτικῶς-οἱ τρόποι ἐπιτυχίας στὴ ζωή: α) Νὰ                  γεννηθῆς στὴ σωστὴ οἰκογένεια· β) νὰ μπῆς μὲ γάμο στὴ σωστὴ                  οἰκογένεια· γ) ἱδρώτας καὶ αἷμα.

 

Ἔχοντας κανεὶς αὐτὰ ὑπόψη, εὐχερῶς ἀντιλαμβάνεται ὅτι τὸ πανεπιστήμιο τοῦ Γαίηλ ἀποτελεῖ τὸ κέντρο τοῦ Πουριτανισμοῦ. Aὐτὸ γίνεται, ἄλλωστε, ἀντιληπτὸ ἀπὸ τὸν θυρεὸ τοῦ ἐν λόγῳ πανεπιστήμιου, ὅπου σὲ γλῶσσες ἑβραϊκὴ καὶ λατινικὴ (γλῶσσες οἱονεὶ ἱερὲς τοῦ Καλβινισμοῦ) ἀναγράφονται οἱ λέξεις Lux et Veritas (= Φῶς καὶ Ἀλήθεια).

Ὁ θυρεὸς τοῦ Γαίηλ.

(Πηγή: Wikipedia)

 

Οἱ Πουριτανοὶ (Puritani), τώρα, ἀποτελοῦν τὸν σκληρὸ πυρήνα τοῦ Καλβινισμοῦ. Ὁ Καλβινισμός, πάλι, ὀρθῶς ἔχει χαρακτηριστῆ ὠς “Χριστιανισμὸς χωρὶς Χριστό”. Καὶ αὐτό, γιατὶ ἐπαναλαμβάνοντας τὴν ἄποψη τῶν Παυλικιανῶν τοῦ Μεσαίωνα (βλ. ἀνωτέρω: Κεφάλαιο Α΄), στηρίζουν τὸ σύνολο οὐσιαστικῶς τῆς θεολογίας τους σὲ χωρίο τῆς   Πρὸς Ρωμαίους (8: 30) ἐπιστολῆς τοῦ Παύλου:

Οὓς δὲ προώρισε, τούτους καὶ ἐκάλεσε, καὶ οὓς ἐκάλεσε,  τούτους καὶ ἐδικαίωσεν, οὓς δὲ ἐδικαίωσε, τούτους καὶ ἐδόξασε.

 

Ἡ ἀπὸ τοὺς Καλβινιστὲς ἑρμηνεία τοῦ χωρίου αὐτοῦ ἐννοιολογικῶς πάσχει – καὶ μάλιστα βαρύτατα. Τὸ ρῆμα “προορίζω” στὴν περίπτωση αὐτὴν ἐνέχει (προϋποθέτει ἔστω) τὴ σημασία τοῦ “προγνωρίζω” καὶ ὄχι ἐκείνη τοῦ “ἀπόλυτου προορισμοῦ” ποὺ θέλησε νὰ τῆς δώση ὁ Ἰωάννης Καλβῖνος (1509-1564). Αὐτὸ φαίνεται ἐξ ἄλλου στὴν ἀμέσως προηγούμενη φράση ἀκριβῶς τῆς ἴδιας ἐπιστολῆς τοῦ Παύλου (8: 29):

Ὅτι οὓς προέγνω καὶ προώρισε συμμόρφους τῆς εἰκόνος τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, εἰς τὸ εἶναι αὐτὸν πρωτότοκον ἐν πολλοῖς ἀδελφοῖς,…

 

            Μάλιστα, ἡ ἔννοια τῆς προγνώσεως ὡς προϋπόθεση τοῦ προορισμοῦ εἶναι ἀκόμη σαφέστερη στὴν ἀγγλικὴ μετάφραση τοῦ συγκεκριμένου χωρίου (Romans 8: 29):

For whom he did foreknow, he also did predestinate…

 

Στὴν πραγματικότητα, ὁ “ἀπόλυτος προορισμὸς” ἐντοπίζεται μόνο στὴν ἰουδαϊκὴ σκέψη. Ὅπως καὶ νὰ εἶναι ὅμως,, στὰ πλαίσια αὐτοῦ τοῦ “ἀπόλυτου προορισμοῦ” ποὺ οἱ Καλβινιστὲς προβάλλουν, ἡ ἀρετὴ καὶ ἡ ἀγαθοεργία περιττεύουν, δεδομένου πὼς ἡ “σωτηρία” ἐπιφυλάσσεται ἀποκλειστικῶς στοὺς “ἐκλεκτούς”, δηλαδὴ τοὺς ἀπὸ τὸν Θεὸ ἐκ τῶν προτέρων “ἐπιλεγμένους“.

Παράλληλα, ὁ Θεὸς γίνεται ὑπεύθυνος γιὰ τὰ πάντα – ἀκόμη καὶ γιὰ τὴν πτώση τοῦ Ἀδάμ!

Περιέχονται λοιπὸν στὸν Πουριτανισμὸ βασικὰ στοιχεῖα τοῦ Γνωστικισμοῦ, στὰ πλαίσια τοῦ ὁποίου μόνο οἱ τελειότατοι θὰ σωθοῦν ὁτιδήποτε καὶ ἂν διαπράξουν κατὰ τὴ διάρκεια τῆς ζωῆς τους.

Ἔτσι, οἱ Πουριτανοὶ κατὰ κανόνα  στρέφονται τόσο κατὰ τῆς ἱεραρχημένης Ἐκκλησίας ὅσο καὶ κατὰ τῶν θεσμῶν τῆς βασιλείας καὶ τῆς βασισμένης στὴν ἔγγειο ἰδιοκτησία ἀριστοκρατίας.  Ἦταν δηλαδὴ ὑπὲρ τοῦ ἀβασίλευτου Κράτους (Republic), τὴν ὕπαρξη τοῦ ὁποίου προπαγάνδιζαν ὑπὸ τὸ κάλυμμα τῆς “δημοκρατίας” (democracy).

Παρὰ τὸ ὅτι -ὅπως θὰ φανῆ στὴ συνέχεια- ἡ στάση τους πρὸς τὴ “μᾶζα τοῦ Ἰουδαϊκοῦ Λαοῦ” μόνο κατὰ διαστήματα ὑπῆρξε εὐμενής, ἡ πεποίθησή τους ὅτι ἡ σχέση Θεοῦ καὶ ἀνθρώπου ρυθμίζεται “συμβατικῶς, δηλαδὴ μὲ “διαθήκη” (covenant [= συμβόλαιο]) ἐπανέφερε σὲ θεολογικὴ ἰσχὺ τὶς ἀρχαῖες ἑβραϊκὲς ἀπόψεις περὶ “Διαθήκης” τοῦ Θεοῦ μὲ τὸν ἐκλεκτούς Του ἀνθρώπους.

Ἐπιπλέον, ἡ ἀπέχθειά τους πρὸς τοὺς ἀγρότες καὶ γενικῶς τὸν τρόπο διαβίωσης αὐτῶν τῶν τελευταίων, σὲ συνδυασμὸ μὲ τὸ ὅτι ὁ ὅρος Puritani ἀποτελεῖ λατινικὴ ἐκδοχὴ τῆς λέξης “Καθαροὶ” ἀποτελοῦν, ἐὰν ὄχι ἀπόδειξη, ὁπωσδήποτε ἔνδειξη ὅτι αὐτοὶ αὐτοθεωροῦνται καὶ εἶναι ἐπίγονοι τῶν μεσαιωνικῶν “Καθαρῶν” (Cathares).

Εἶναι πράγματι γνωστὸ ὅτι ἡ ἄρση ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Καλβῖνο τῆς ἀπαγόρευσης τοῦ τοκισμοῦ, ἀπαγόρευση ποὺ εἶχε ρητῶς ἐπιβληθῆ ἀπὸ τὴ Ρωμαϊκὴ Παπωσύνη,  ἐπέφερε τὴν ἄνθηση τοῦ καπιταλισμοῦ – μὲ ἀποτέλεσμα ὁ ἐπίγειος πλουτισμὸς νὰ θεωρῆται ὡς τεκμήριο τοῦ ἀπὸ τὸν Θεὸ “εὐμενοῦς προκαθορισμοῦ” κάποιου ἀνθρώπου.

Ἔτσι, στὶς καλβινιστικὲς ΗΠΑ τὸ μέγεθος τοῦ πλούτου καθιερώθηκε ὡς μόνο, στὴν οὐσία,  κριτήριο τῆς κοινωνικῆς διαφοροποίησης…

Καὶ δὲν εἶναι βέβαια χωρὶς σημασία τὸ ὅτι ὁ Ἰ. Καλβῖνος εἶχε ἐντρυφήσει ἰδιαιτέρως στὴν Παλαιὰ Διαθήκη οὔτε τὸ ὅτι, ἂν καὶ Γάλλος, κατέληξε νὰ γίνη ἀποδεκτὸς στὴν Ἑλβετία (τῶν Ναϊτῶν).

Ἀξίζει, τέλος, νὰ ἐπισημανθῆ τὸ ὅτι πρῶτος ὁ Καλβῖνος, ὑπὸ τὸν μανδύα τῆς “Θεοκρατίας”, ἐπέβαλε στὴ Γενεύη αὐτὸ ποὺ στὶς μέρες μας ἔχει πιὰ γίνει γνωστὸ ὡς “Δημοκρατικὸς Ὁλοκληρωτισμός” (Republican Totalitarianism), πολιτικὸ καθεστὼς ποὺ  διέπει τὸ σύνολο σχεδὸν τοῦ Ἀτλαντικοῦ Κόσμου καὶ ἤδη ἐγκυμονεῖ τὸν ἀπροκάλυπτο Ὁλοκληρωτισμὸ ὁ ὁποῖος ἀπ’εὐθείας ἐπιβάλλεται μέσω τῆς Political Correctness (= Πολιτικῆς Ὀρθότητας):

 

Τὸ καθῆκον τοῦ [θρησκευτικοῦ] ποιμένα (= πάστορα) εἶναι νὰ ἀναγγέλλη τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ, νὰ μοιράζη τὰ μυστήρια καί, μαζὶ μὲ τοὺς πρεσβυτέρους, νὰ φροντίζη γιὰ τὴν τήρηση τῆς ἀδελφικῆς τάξης στοὺς κόλπους τῆς κοινότητας… Οἱ πρεσβύτεροι [πάλι] ὀφείλουν νὰ παρατηροῦν τὴ διαβίωση τοῦ καθενός, νὰ προειδοποιοῦν ἀδελφικὰ ὅλους ἐκείνους ποὺ κινδυνεύουν νὰ ὑποπέσουν σὲ λάθος ἢ σὲ βίο ἄτακτο καί, ἐὰν αὐτὸ ἀπαιτηθῆ, νὰ παρουσιάσουν [σχετικῶς] μία ἔκθεση στὴν Αἰδέσιμη Σύνοδο.

Χρειάζεται [συνεπῶς] νὰ ἐκλεγοῦν δώδεκα ἄνδρες ἄμεμπτης διαγωγῆς, μὲ φόβο Θεοῦ καὶ προικισμένοι μὲ φρόνηση, ὥστε νὰ ἀναλάβουν  [ἀνὰ τρεῖς] τὶς τέσσερις συνοικίες τῆς πόλης. Μέσα στὸ χρονικὸ διάστημα ἑνὸς ἔτους, πρέπει [ἀπὸ αὐτοὺς] νὰ προγραμματίζεται [καὶ νὰ γίνεται] μία ἐπίσκεψη σὲ κάθε σπίτι, ὥστε [ὅλοι οἱ κάτοικοι] νὰ ἐξετάζωνται, ὁ ἕνας μετὰ τὸν ἄλλον, ἀναφορικῶς μὲ τὴν πίστη τοῦ καθενός. Καὶ αὐτὰ νὰ ἐπιτελοῦνται μὲ τὸν ἁπλούστερο τρόπο.

 

Ὁ θάνατος τοῦ Καλβίνου στὴ Γενεύη. Χαρακτικὸ τοῦ ΙΘ’ αἰώνα.

(Πηγή: Britannica.)

 

 Μέγιστο, ἀκόμη, ἐνδιαφέρον παρουσιάζει ἄποψη ποὺ διαμορφώθηκε στοὺς κόλπους τοῦ ἀμερικανικοῦ Καλβινισμοῦ καὶ ἡ ὁποία ἔμελλε νὰ ἀποτελέση βασικὴ ἀρχὴ τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν: Ἡ “λύτρωση τῆς ἀνθρωπότητας”, δηλαδὴ ἡ “Δευτέρα Παρουσία του Μεσσία” προϋποθέτει τὴν ἐπιστροφὴ τῶν Ἰουδαίων στὴν Παλαιστίνη· καὶ αὐτὸ μόνο χάρη στὶς ΗΠΑ εἶναι δυνατὸ νὰ ἐπιτευχθῆ.

Οἱ ΗΠΑ, κατὰ συνέπεια, ὀφείλουν νὰ ἀναλάβουν ἡγετικὸ ρόλο μεταξὺ τῶν “ἐθνῶν” – μὲ σκοπὸ τὴν προστασία τῶν Ἰουδαίων ἀρχικὰ καὶ τοῦ Ἰσραὴλ στὴ συνέχεια.

Oἱ πόλεμοι, μάλιστα, μεταξὺ Ἰσραηλινῶν καὶ Ἀράβων ἐκλαμβάνονται ὡς ἐπανάληψη τῶν ἐνάντια στοὺς Φιλισταίους ἀγώνων τῶν Ἑβραίων καὶ προοιωνίζουν τὴ “Χρυσῆ Αὐγὴ” τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων, ἡ ἐγκαθίδρυση τῆς ὁποίας συνεπάγεται τὴν ἔλευση τοῦ Μεσσία.

Ἕνας μόνο  Πρόεδρος ἀμφισβήτησε ἔμπρακτα τὴν ἀντίληψη αὐτήν: ὁ Τζὼν Κέννεντυ. Καὶ ὡς γνωστὸν ἡ δολοφονία του μέχρι σήμερα παραμένει “ἀνεξιχνίαστη”.

Ἂς ἐπανέλθουμε ὅμως στοὺς “Skull & Bones”, μέσω τῆς σύμπηξης τῶν ὁποίων τὸ παλαιὸ ἔμβλημα τῶν Ναϊτῶν καθιερώθηκε ὡς σύμβολο τῆς ἀμερικανικῆς/παγκόσμιας ἐλίτ. Εἰδικῶς σὲ αὐτὸ ὅμως διαπιστώνεται κάτι περίεργο: Κάτω ἀπὸ τὴ Νεκροκεφαλὴ καὶ τὰ Χιαστὶ Ὀστᾶ ὑπάρχει ὁ ἀριθμὸς 322.

Αὐτὸ τί σημαίνει;

ἐν προκειμένῳ ἀπάντηση δὲν εἶναι δυσχερής: Πρόκειται γιὰ τὸ ἔτος θανάτου τοῦ Δημοσθένους πού, ὡς γνωστόν, αὐτοκτόνησε στὸ νησὶ τῆς Καλαυρείας (Πόρου) τὸ ἔτος 322 π. Χ., κυνηγημένος ἀπὸ τοὺς Μακεδόνες.

(Πηγή: Google)

Ἡ ἐπίσημη ἄποψη τῆς ἔνταξης αὐτῆς τῆς χρονολογίας στὸ ἔμβλημα τῶν “Ὀστῶν” εἶναι πὼς ἡ αὐτοχειρία τοῦ συγκεκριμένου  ρήτορα καὶ πολιτικοῦ ἄνδρα σηματοδότησε τὴ μεταβολὴ  τοῦ ἀρχαίου ἀθηναϊκοῦ Κράτους ἀπὸ δημοκρατικὸ σὲ πλουτοκρατικό.

Ὅμως αὐτὸ παραμένει ἀναπόδεικτο: Δὲν ἦταν πιὰ καὶ τόσο ἀδιάφορος στὰ χρήματα ὁ Δημοσθένης!

Ἔτσι, ἡ ἀνεπίσημη -καὶ ἀληθοφανέστερη-  ἐκδοχὴ εἶναι ὅτι ἀκριβῶς κατὰ τὸν χρόνο τοῦ θανάτου του ὁ Δημοσθένης εἶχε ἱδρύσει μιὰ “ἀδελφότητα”, τῆς ὁποίας τὰ μέλη τῶν “Ὀστῶν” θεωροῦν τὴν Ὀργάνωσή τους ὡς ἐπιβίωση καὶ συνέχεια.

Ὅπως καὶ νὰ εἶναι, αὐτοὶ ποὺ συναποτελοῦν τὴν ἐν λόγῳ “Ἀδελφότητα τοῦ Θανάτου” ἔχουν ἰδιαίτερη χρονολόγηση: Προσθέτουν στὸ χριστιανικὸ ἔτος τὸν ἀριθμὸ 322 παραθέτοντας καὶ τὰ κεφαλαῖα γράμματα AD, τὰ ὁποῖα δὲν σημαίνουν, ὅπως στὴν ἀγγλικὴ γλῶσσα Anno Domini (= [ἐν] ἔτει Κυρίου) ἀλλὰ Anno Demosthenis (= [ἐν] ἔτει Δημοσθένους).

Ἔχοντας ὑπόψη κανεὶς αὐτά, εὐχερῶς καταλήγει στὰ ἑξῆς συμπεράσματα:

 

Ι. Παρὰ τὴ -μεγάλη- συμπάθεια τῶν Καλβινιστῶν γενικῶς καὶ τοῦ Πουριτανῶν ἰδιαιτέρως πρὸς τοὺς Ἰουδαίους, διαπιστώνεται ἐδῶ μία σημαντικὴ διαφορά, ποὺ μπορεῖ καὶ νὰ θεωρηθῆ ἐνδεικτικὴ τοῦ χάσματος ποὺ ὄχι σπάνια χωρίζει τοὺς  μεγαλόσχημους Ἰουδαίους ἀπὸ τὴ μᾶζα τοῦ Ἰουδαϊκοῦ Λαοῦ (κάτι ποὺ διαπιστώθηκε ἤδη ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Σολομῶντος, βασιλιᾶ τῶν Ἑβραίων [Ι΄αἰώνας π.Χ.]).

Ἡ μνήμη τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου, πράγματι, εἶναι ἀντικείμενο μεγάλου σεβασμοῦ ἀπὸ τοὺς κοινοὺς Ἰουδαίους,[1] οἱ ὁποῖοι συχνὰ δίνουν τὸ ὄνομα τοῦ κοσμοκράτορα στὰ ἴδια τους τὰ παιδιά.

Ἀντίθετα, οἱ  ἡγέτες τόσο τῶν Ἰουδαίων ὅσο καὶ γενικῶς τῶν “Χριστιανῶν” ποὺ διάκεινται φιλικὰ πρὸς αὐτοὺς λοιδωροῦν τὴ μνήμη του Μακεδόνος, διότι τὸν θεωροῦν “αἱμοσταγῆ τύραννο”.

ΙΙ. Ἡ ἐκστρατεία σπίλωσης τῆς προσωπικότητας καὶ τοῦ ἔργου τοῦ Μεγαλέξαντρου, ἡ ὁποία τελείως ἀνεξήγητα ἐξαπολύθηκε στὴν Ἑλλάδα κατὰ τὶς τελευταῖες δεκαετίες τοῦ περασμένου αἰώνα καὶ τὴν ἀρχὴ τοῦ τωρινοῦ ἀποτελεῖ τὴν ἰσχυρότερη ἕως σήμερα ἀπόδειξη ὅτι τὸ ἑλληνικὸ πολιτικὸ κατεστημένο μᾶς ἔχει ἐπιβληθῆ ἀπὸ τὶς ΗΠΑ, στὶς ὁποῖες αὐτὸ ὀφείλει νὰ εἶναι ἀενάως εὐπειθές.

Δὲν εἶναι, πράγματι, δυνατὸν νὰ λησμονηθῆ ὅτι αὐτὴ ἡ καμπάνια εἶχε ἐνορχηστρωθῆ ἀπὸ τὴ φιλελεύθερη τάση τῆς “Νέας Δημοκρατίας” ποὺ σήμερα ἔχει τὴν ἐξουσία στὴ χώρα μας.

Ταυτόχρονα, ἡ “σοσιαλδημοκρατικὴ” πτέρυγα τοῦ πολιτικοῦ μας φάσματος ἐπιχειροῦσε πότε θορυβωδῶς καὶ πότε σιωπηρῶς νὰ “φτιάξη τὰ Νέα Τζάκια”.

 

Πρόσκληση συνεδρίας τῶν “Ὀστῶν”: Ἡ συγκέντρωση ἦταν γιὰ τὸ βράδυ τῆς Τετάρτης, 28ης Ἰουνίου 1882· ἡ πρόσκληση κυκλοφόρησε δέκα τρεῖς μέρες νωρίτερα, στὶς 15 τοῦ ἴδιου μήνα.

Ἡ λατινικὴ φράση: Est hodie in bonis, παρμένη ἀπὸ ἔργο τοῦ Κικέρωνα, ἀποτελεῖ λογοπαίγνιο. Bona στὰ λατινικὰ εἶναι τὰ “ἀγαθά”, τὰ περιουσιακὰ στοιχεῖα, ἐδῶ ὅμως ἡ λέξη σημαίνει τὰ “Ὀστᾶ” (στὰ ἀγγλικά: bones).

(Πηγή: A. C. Sutton, America’s Secret Establishment...,)

 

 

[1] Ἐνδεικτικῶς: The Talmud. Selections…. Mετάφραση ἀπὸ τὸ πρωτότυπο: H. Polano (Λονδῖνο-Νέα Ὑόρκη: Frederick Warne & Co., ἄ. ἔ.),  σσ. 209-210.

………………………………………………..

 

Παραθέτω φωτογραφικό υλικό, της στενής σχέσης της οικογένειας Μητσοτάκη με τον πρ. Πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπους, καθώς και το ότι η κόρη του Κυριάκου Μητσοτάκη, σπουδάζει στο YALE…

Τα συμπεράσματα, δικά σας…

 

Καλλιόπη Σουφλή

After a week of summits and official business, President George Bush and Mrs. Barbara Bush took a tour of Greece’s most famous ancient ruin, the Acropolis, during their visit to Athens, Friday, July 19, 1991. The Bush’s tour guide was Greek Prime Minister Constantine Mitsotakis at left. (AP Photo/Dennis Cook)

 

 

 

Προβολές : 1,465


Μοίρασέ το:



Ετικέτες: , , , , , ,

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ


Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
  • Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
  • Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
  • Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
  • Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
  • Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.

Διαβάστε ακόμα