To απαγορευμένο συναίσθημα της θλίψης
Βίωσε όλα σου τα συναισθήματα, πάρε γνώση και δύναμη από αυτά.
Κλάψε για τα λάθη σου, κλάψε για τις αδικίες, κλάψε αν το θες.
Κι αν μπορείς, κάνε τη θλίψη του σήμερα, δύναμη για το αύριο…
Καλλιόπη
Γράφει η Μάρσια Συρίγου
Μη κλαις, μη στενοχωριέσαι, έλα μωρέ πως κάνεις έτσι;
Πόσες φορές έχουμε ακούσει αυτές τις φράσεις;
Πόσες φορές μας βοήθησαν αυτές οι φράσεις και μας ¨έλυσαν¨ το πρόβλημα;
Αμφιβάλλω αν αυτός που συμβουλεύει κατ’ αυτό τον τρόπο θέλει πραγματικά να βοηθήσει τον πάσχοντα.
Μήπως έχει ανάγκη να καταλαγιάσει τα δικά του συναισθήματα θλίψης;
Μήπως δεν αντέχει στην εικόνα ενός ανθρώπου που περνάει δύσκολα;
Μήπως ο ίδιος δεν κατάφερε να αγκαλιάσει τις δικές του δύσκολες στιγμές και τη δική του θλίψη;
Νιώσε, βίωσε, κλάψε, αποδέξου…
Νιώσε τους χτύπους της καρδιάς σου , το σφίξιμο στο στήθος σου, το τρέμουλο στα πόδια σου .
Βίωσε όλα σου τα συναισθήματα, πάρε γνώση και δύναμη από αυτά.
Κλάψε για τα λάθη σου, κλάψε για τις αδικίες, κλάψε αν το θες.
Αποδέξου ότι έχεις και άσχημες στιγμές, αποδέξου ότι δεν είσαι τέλειος, κανένας δεν είναι!
Αποδέξου τον εαυτό σου όπως ακριβώς είναι, μόνο εσένα έχεις στο φινάλε.
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
Δυστυχώς στη θλίψη δεν μπορεί κανένας να βοηθήσει. Είναι μια κατάσταση που πρέπει να την παλέψεις και να προχωρήσεις μπροστά μόνο όταν την έχεις βιώσει για τα καλά. Και όταν γίνει αυτό, τότε σου επιτρέπει να κάνεις μια καινούργια αρχή. Είναι ένα ανθρώπινο συναίσθημα, όπως και όλα τα άλλα και δεν μπορούμε να υπάρξουμε χωρίς αυτά γιατί αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού μας. Ενα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου ακόμη και μέχρι τώρα έχει συνδεθεί με την θλίψη και έχω προσωπική εμπειρία απο αυτήν την παράξενη κατάσταση σε βαθμό που έχω συμφιλιωθεί μαζί της και πλέον δεν προσπαθώ ουτε να την αποφύγω. Πιστεύω μάλιστα ότι η θλίψη είναι βαθιά ανθρώπινο συναίσθημα και πρέπει να υπάρχει εκει μέσα μας για να μας θυμίζει οτι η ψυχή μας είναι ζωντανή και βιώνει όλη της την ύπαρξη μέσα απο τα συναισθήματα. Βασικά δεν πρέπει να φοβάσαι όταν η θλίψη έρθει να σε χαιδέψει, πρέπει όμως να ανησυχήσεις όταν έρθει να εγκαταταθεί και φτιάξει θρόνο μέσα σου. Είναι σαν ένα όμορφο λουλούδι που όμως οταν δεν ποτίζεται αρχίζουν να κιτρινίζουν τα φύλλα του και σιγά σιγά ο κορμός του. Τότε γίνεται επικίνδυνη γιατί σε απομονώνει απο τους ανθρώπους και σε οδηγεί στον μοναχικό δρόμο της κατάθλιψης. Δεν ήθελα να φλυαρύσω αλλά απλά το ξανάκανα..