Αποκάλυψη! – Δούρειος Ίππος η τεχνολογία εμβολίων RNA: Δεν περιείχε mRNA, αλλά modRNA που χειραγωγεί γενετικά υγιή κύτταρα

Η τεχνολογία εμβολίων που βασίζεται σε RNA χρησιμοποιεί τροποποιημένο RNA («modRNA»), όχι mRNA.
Αυτό ισχύει για τα εμβόλια COVID-19 και όλα τα εμβόλια που βρίσκονται επί του παρόντος σε στάδια έρευνας και ανάπτυξης.

Επειδή το mRNA είναι τόσο εύθραυστο που το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα θα το καταστρέψει μέσα σε λίγα λεπτά, το mRNA δεν μπορεί να είναι αποτελεσματικό από μόνο του.

Επομένως, η τρέχουσα τεχνολογία κατέστη δυνατή μόνο μετά τη σταθεροποίηση του mRNA.
Το αποτέλεσμα είναι τροποποιημένο RNA.

Επιπλέον, τα τροποποιημένα «εμβόλια» που βασίζονται σε RNA δεν είναι εμβόλια, αλλά ενέσεις με βάση γονίδια που αναγκάζουν τα υγιή κύτταρα να παράγουν μια ιική πρωτεΐνη και στο άρθρο του για τους Epoch Times ο Klaus Steger, PhD. εξετάζει τις χρήσεις και τους κινδύνους του modRNA.

Πριν από μερικά χρόνια, ο όρος «mRNA» περιοριζόταν κυρίως σε επιστημονικούς κύκλους και ερευνητικές εργασίες και στη συνέχεια, η χρήση του αγγελιοφόρου RNA φαινόταν πολλά υποσχόμενη: θα διδάξει στα κύτταρα να δημιουργήσουν μια πρωτεΐνη που θα εκκινούσε μια ανοσολογική απόκριση ενάντια σε ένα συγκεκριμένο παθογόνο.

Σήμερα, πολλοί περισσότεροι έχουμε ακούσει για το mRNA, καθώς τόσο τα εμβόλια Pfizer-BioNTech όσο και τα εμβόλια Moderna COVID-19 χρησιμοποιούν αγγελιοφόρο ριβονουκλεϊκό οξύ ή mRNA ως δραστικό συστατικό.
Τουλάχιστον, αυτό είπαν… τι ισχύει όμως;

Φυσική μόλυνση και συμβατικός εμβολιασμός

Όταν έχετε μολυνθεί φυσικά από έναν ιό ή έχετε λάβει ένα συμβατικό εμβόλιο, το ανοσοποιητικό σας σύστημα εντοπίζει ειδικά για τον ιό αντιγόνα από ενεργά ή απενεργοποιημένα σωματίδια ιού, αντίστοιχα.

Οι δύο κύριοι τύποι κυττάρων του ανοσοποιητικού, τα Τ και Β κύτταρα, συμπεριφέρονται διαφορετικά.

Τα Τ κύτταρα αναγνωρίζουν τα μολυσμένα κύτταρα και ξεκινούν την απόπτωση (τη διαδικασία κυτταρικής θανάτωσης), ενώ τα Β κύτταρα παράγουν αντισώματα που συνδέονται με τον ιό και έτσι αποτρέπουν τη μόλυνση άλλων κυττάρων.

Υπάρχουν διάφορες «πρωτεΐνες» – που ονομάζονται αντιγόνα – στην επιφάνεια κάθε ιού.

Το ανοσοποιητικό σας σύστημα μπορεί να απομνημονεύσει περισσότερα από ένα από αυτά.

Όταν ο ιός μεταλλάσσεται και κάποιες πρωτεΐνες αλλάζουν, το ανοσοποιητικό σας σύστημα μπορεί ακόμα να τις αναγνωρίσει και να τις σκοτώσει.
Αυτό αναφέρεται ως διασταυρούμενη ανοσία.

Ιδιαίτερα στην περίπτωση της αναπνευστικής νόσου, τα περισσότερα παθογόνα προλαμβάνονται ήδη από τον πρώτο φυσικό φραγμό, τον βλεννογόνο.

Αυτός ο φραγμός, ωστόσο, παρακάμπτεται όταν χορηγείται μια ενδομυϊκή ένεση (όπως το εμβόλιο COVID-19).

Οι ενέσεις modRNA έχουν ως αποτέλεσμα τον γενετικό χειρισμό υγιών κυττάρων

Για την προστασία από την καταστροφή από το ανοσοποιητικό σύστημα, το τροποποιημένο RNA (modRNA) συσκευάζεται σε νανοσωματίδια λιπιδίων (LNPs), τα οποία, λόγω του μικρού τους μεγέθους και της συνθετικής βελτιστοποίησης, μπορούν εύκολα να ξεπεράσουν βιολογικούς φραγμούς και ακόμη και να φτάσουν σε ζωτικά κύτταρα στην καρδιά και τον εγκέφαλο.

Σύμφωνα με την έννοια των εμβολίων με βάση το RNA, το αντιγόνο (εδώ, η πρωτεΐνη ακίδας του SARS-CoV-2) συντίθεται από τα κύτταρά μας και παρουσιάζεται στις κυτταρικές επιφάνειες, όπου χρησιμεύει ως στόχος για τη δημιουργία αντισωμάτων εξουδετέρωσης.

Ωστόσο, αυτός ο μηχανισμός είναι εξαιρετικά προβληματικός.
Από τη μία πλευρά, εκτός από τα επιθυμητά εξουδετερωτικά αντισώματα, μπορούν να δημιουργηθούν μη εξουδετερωτικά αντισώματα, με αποτέλεσμα την ενίσχυση που εξαρτάται από το αντίσωμα (ADE).

Αυτή η διαδικασία επιτρέπει την ενδοκυττάρωση των συμπλεγμάτων ιού-αντισώματος στα ανοσοκύτταρα του ξενιστή (δηλαδή, στα μακροφάγα), προκαλώντας εξασθένηση του ανοσοποιητικού συστήματος.

Το σώμα γίνεται πιο ευαίσθητο στις ασθένειες

Με απλά λόγια, τα μη εξουδετερωτικά αντισώματα αντιπροσωπεύουν «μεταμφιεσμένους διαβόλους», καθιστώντας το σώμα ενός ατόμου πιο ευαίσθητο σε ασθένειες που σχετίζονται με την παρακολούθηση και τις ενισχυτικές ενέσεις.

Από την άλλη πλευρά, η ιική πρωτεΐνη ακίδας, που παράγεται από τα κύτταρα του σώματος και παρουσιάζεται στις κυτταρικές επιφάνειες, λειτουργεί ως ετικέτα, η οποία μετατρέπει το κύτταρο αποδέκτη από φίλο σε εχθρό και προκαλεί το ανοσοποιητικό σύστημα να ξεκινήσει την καταστροφή αυτού του κυττάρου με απόπτωση.

Επιπλέον, δεδομένου ότι οι δόσεις εμβολίων με βάση το RNA COVID-19 παρέχουν μόνο τις γενετικές πληροφορίες για την πρωτεΐνη ακίδας του SARS-CoV-2, με βάση την αλληλουχία της Wuhan, η προστασία θα είναι κατώτερη από τη φυσική μόλυνση, η οποία είναι γνωστό ότι δημιουργεί διασταυρούμενη ανοσία.

Το κάνει δημιουργώντας πρόσθετα αντισώματα κατά μιας άλλης πρωτεΐνης του ιού SARS-CoV-2, της πρωτεΐνης νουκλεοκαψιδίου.

Δεδομένων των παραλλαγών του ιού – Alpha, Beta, Gamma, Delta και ούτω καθεξής – η αρχική ακολουθία της Wuhan δεν υπάρχει πλέον.
Αυτό σημαίνει ότι τα αντισώματα που παράγονται από το ανοσοποιητικό μας σύστημα (με βάση μια «παλιά» αλληλουχία ιού) είναι αναποτελεσματικά έναντι των αλληλουχιών των νέων παραλλαγών.

Αυτός είναι ένας ακόμη λόγος που η τεχνολογία εμβολίων με βάση το RNA είναι και θα είναι πάντα κατώτερη από τη φυσική μόλυνση και τα συμβατικά εμβόλια, καθώς οι ιοί μεταλλάσσονται πολύ πιο γρήγορα από ό,τι η φαρμακευτική βιομηχανία μπορεί να παράγει νέα, προσαρμοσμένα εμβόλια.

Οι κίνδυνοι των περιττών (υπερβαλλόμενων) πρωτεϊνών

Οι πρωτεΐνες αντιπροσωπεύουν το δομικό υλικό του σώματος και τα κεντρικά μόρια του μεταβολισμού μας.
Για έναν λειτουργικό μεταβολισμό, μόνο οι βασικές πρωτεΐνες πρέπει να υπάρχουν σε ένα ξεχωριστό κύτταρο σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή.

Οι πρωτεΐνες που δεν απαιτούνται πρέπει να απουσιάζουν, καθώς θα διαταράξουν ή ακόμα και θα εμποδίσουν την ομαλή λειτουργία του μεταβολισμού των κυττάρων.

Οι πρωτεΐνες, ή τα mRNA σε υγιή κύτταρα, μπορούν να συγκριθούν με τους μουσικούς της ορχήστρας: «Η αρμονία εξαρτάται από την παύση των διαφόρων παικτών και όχι από κάθε μουσικό που παίζει χωρίς διακοπή».
Ομοίως, η απουσία μιας συγκεκριμένης πρωτεΐνης/mRNA παίζει ουσιαστικό ρόλο στο μεταβολισμό.

Καθώς τα modRNAs αναπτύσσονται για μακροζωία και μέγιστη απόδοση και (μέσω λιπιδικών νανοσωματιδίων που δρουν ως φυσικά εξωσώματα) έχουν πρόσβαση σε όλα τα κύτταρα, έρχονται σε αντίθεση με τη φύση των mRNA, τα οποία είναι ειδικά για τα κύτταρα και βραχύβια.

Στην αναλογία της «ορχήστρας» μας, θα ήταν σαν να δίνουμε σε έναν μουσικό ένα τύμπανο μπάσο και να του δίνουμε εντολή να το χτυπήσει από την αρχή μέχρι το τέλος, αγνοώντας εντελώς το μουσικό κομμάτι που παίζεται.

Το εμβόλιο mRNA του COVID-19 παρασκευάζεται με modRNA

Το αγγελιοφόρο RNA μεταφέρει τη γενετική πληροφορία για το σχέδιο μιας συγκεκριμένης πρωτεΐνης.

Το ανθρώπινο σώμα έχει διαφορετικούς μηχανισμούς για να αποτρέψει τη μετάφραση του mRNA και να υποστηρίξει την αποικοδόμηση του mRNA που δεν χρειάζεται πλέον.

Μια πρόσφατη μελέτη ανέφερε ότι η αναμενόμενη διάρκεια ζωής του mRNA δεν είναι ώρες έως ημέρες, όπως υποτίθεται προηγουμένως, αλλά μόνο λεπτά.

Ωστόσο, η διάρκεια ζωής του modRNA είναι μεγάλη.

Επομένως, η βασική ιδέα των εμβολίων που βασίζονται σε RNA έρχεται σε αντίθεση με τη φύση του mRNA από όλες τις απόψεις, καθώς το modRNA έχει βελτιστοποιηθεί για μέγιστη απόδοση μετάφρασης και μέγιστη διάρκεια ζωής.

Δεν υπάρχει κανένας λόγος ότι οποιοδήποτε κύτταρο στο σώμα μας, συμπεριλαμβανομένων των ζωτικών κυττάρων στην καρδιά και τον εγκέφαλο, θα πρέπει να παράγει όσο το δυνατόν περισσότερα μόρια μιας ξένης ιικής πρωτεΐνης για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα—η οποία, επιπλέον, μετατρέπει αυτό το κύτταρο σε στόχο να επιτεθεί και να καταστραφεί από το ανοσοποιητικό μας σύστημα.

Για να διασφαλιστεί ότι το mRNA μπορεί να παραμείνει στο σώμα του παραλήπτη περισσότερο, οι κατασκευαστές εμβολίων COVID-19 τροποποίησαν το mRNA για να χρησιμοποιήσουν το modRNA.

Το modRNA: Ένας Δούρειος Ίππος που μπορεί να είναι χειρότερος από την ασθένεια

Παρόλο που το modRNA κωδικοποιεί την πρωτεΐνη ακίδας του SARS-CoV-2, ο στόχος δεν ήταν ποτέ η μίμηση του ιικού RNA, το οποίο το ανοσοποιητικό μας σύστημα θα κατέστρεφε αμέσως, αλλά η προσαρμογή του στη δομή του ανθρώπινου mRNA.

Το «ψεύτικο» mRNA—modRNA—μπορεί να έχει τρία προβλήματα:

1. Μπορεί να αυξήσει τα σφάλματα κατά την παραγωγή πρωτεϊνών Spike

Αξίζει να σημειωθεί ότι η συνθετική μεθυλ-ψευδουριδίνη, η οποία αντικαθιστά τη φυσική ουριδίνη, έχει αναφερθεί ότι αυξάνει το ποσοστό μεταγραφικού σφάλματος, συγκεκριμένα ένα σφάλμα κάθε 4.000 νουκλεοτίδια – ένα σφάλμα για κάθε μόριο «εμβόλιο» που συντίθεται.

2. Τα ενεργά συστατικά ποικίλλουν σημαντικά ανά παρτίδες

Ένας άλλος παράγοντας ανησυχίας είναι το ασυνήθιστα ευρύ «επίπεδο ανοχής» του δραστικού συστατικού.
Η συγκέντρωση του modRNA κυμαίνεται από 0,37 mg/ml έως το μέγιστο 0,63 mg/ml (pdf), όπως φαίνεται στην Έκθεση Αξιολόγησης του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων (EMA).

Μια τέτοια παραλλαγή είναι πολύ ασυνήθιστη για ένα φάρμακο.
Επιπλέον, το εμβόλιο απαιτεί μόνο τουλάχιστον 50% του modRNA να υπάρχει ως άθικτα μόρια με πλήρη αλληλουχία, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να υπάρχει έως και 3,4 φορές παραλλαγή της δραστικής ουσίας σε διαφορετικές παρτίδες.

Εφόσον μία δόση Comirnaty (Pfizer-BioNTech) αντιπροσωπεύει 0,3 ml που περιέχει 30 μικρογραμμάρια δραστικής ουσίας, περίπου 13 τρισεκατομμύρια μόρια modRNA θα μεταφέρονται στο σώμα ανά εμβόλιο.
Και το τρίτο πρόβλημα είναι μια ακόμη πιο σημαντική ανησυχία.

3. Αυτό το modRNA μπορεί να ενσωματωθεί στο ανθρώπινο γονιδίωμα

Σύμφωνα με την πολιτική αφήγηση, το mRNA από τα εμβόλια COVID-19 δεν εισέρχεται στον πυρήνα του κυττάρου, όπου βρίσκεται το ανθρώπινο DNA.
Η αφήγηση επιμένει επίσης ότι τα εμβόλια COVID-19 δεν περιέχουν ανάστροφη μεταγραφάση, αποκλείοντας έτσι εντελώς την αντίστροφη μεταγραφή του mRNA σε DNA με επακόλουθη μεταφορά στον πυρήνα και ενσωμάτωση στο γονιδίωμα του ξενιστή.

Δύο δημοσιεύματα το έχουν διαψεύσει.

– Ο Liguo Zhang και οι συνεργάτες του πρόσθεσαν το γονιδίωμα RNA του SARS-CoV-2 απουσία ανάστροφης μεταγραφάσης σε κύτταρα ανθρώπινου εμβρυϊκού νεφρού (HEK293T).

Παρατήρησαν ότι τα καλλιεργημένα κύτταρα μετέγραψαν αντίστροφα το ιικό RNA σε DNA και ενσωμάτωσαν αυτό το DNA στο γονιδίωμα του κυττάρου.

Οι συγγραφείς πρότειναν έναν μηχανισμό που διαμεσολαβείται από το LINE1 (Long Interspersed Nuclear Element-1), το οποίο μπορεί να δράσει ως ενδογενής αντίστροφη μεταγραφάση.

Καθώς το LINE1 αντιπροσωπεύει περίπου το 17 τοις εκατό του ανθρώπινου γονιδιώματος, είναι πολύ πιθανό να είναι δυνατή η αντίστροφη μεταγραφή του χορηγούμενου modRNA.

– Ο Markus Aldén και οι συνεργάτες του πρόσθεσαν το εμβόλιο Pfizer-BioNTech COVID-19 RNA (BNT162b2) σε κύτταρα ανθρώπινου ήπατος (Huh7) και παρατήρησαν την αντίστροφη μεταγραφή σε DNA σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα όσο έξι ώρες.

Η αλληλουχία DNA που είναι μοναδική για το BNT162b2 αποδείχθηκε στο γονιδίωμα των καλλιεργημένων κυττάρων, επιβεβαιώνοντας την ενσωμάτωση του αντίστροφα μεταγραφόμενου modRNA στο DNA. Επιπλέον, έχει παρατηρηθεί αυξημένη κατανομή πυρήνων της LINE1, επιβεβαιώνοντας έναν μηχανισμό ολοκλήρωσης με τη μεσολάβηση LINE1.

Σημαντικό γεγονός επίσης είναι, όπως είναι γνωστό, ότι το σπέρμα περιέχει υψηλά επίπεδα LINE1 (pdf).

Αν και προηγούμενα ευρήματα βασίζονται σε μελέτες σε κυτταροκαλλιέργειες, η εισαγωγή στο ανθρώπινο γονιδίωμα είναι δυνατή, γεγονός που έχει ήδη αποδειχθεί εντυπωσιακά από την εξέλιξη, καθώς είναι γνωστό ότι έως και το 8% του ανθρώπινου γονιδιώματος δεν προέρχεται από τους προγόνους μας, αλλά από ρετροϊούς.

Όπως δείχθηκε προηγουμένως, η αντίστροφη μεταγραφή με επακόλουθη ενσωμάτωση γονιδιώματος είναι επίσης δυνατή για τον SARS-CoV-2 ως μονόκλωνο ιό RNA χρησιμοποιώντας το LINE1.

Το modRNA και τα μυστικά του υποπροϊόντα

Τα λεγόμενα «εμβόλια με βάση το RNA» από την Pfizer-BioNTech και τη Moderna περιέχουν προσμείξεις DNA εκτός από τη δραστική ουσία modRNA.
Όπως αναφέρεται στην Έκθεση Αξιολόγησης του EMA, «η δραστική ουσία BNT162b2 [εμβόλιο Pfizer] παρασκευάζεται με in vitro μεταγραφή χρησιμοποιώντας ένα γραμμικό πρότυπο DNA, που παράγεται μέσω πλασμιδικού DNA από μετασχηματισμένα κύτταρα Escherichia coli».
Σε μια πολύ πρόσφατη μελέτη, οι ερευνητές απέδειξαν ότι η μόλυνση του DNA και στις δύο ενέσεις Pfizer-BioNTech και Moderna είναι κατά μέσο όρο 9,1 ng/μl μέση συγκέντρωση DNA έναντι 33,4 ng/μl μέσης συγκέντρωσης RNA.

Αυτό σημαίνει ότι περίπου το ένα τέταρτο (9,1 / 33,4 x 100 = 27,3%) των νουκλεϊκών οξέων στα αναλυόμενα φιαλίδια μπορεί να αποδοθούν σε ακαθαρσίες DNA.

Ταυτόχρονα, η δραστική ουσία modRNA αντιπροσωπεύει τα υπόλοιπα τρία τέταρτα.
Τα πλασμίδια είναι κυκλικά μόρια DNA που μπορούν να αναπαραχθούν μόνα τους.

Υποτίθεται ότι αυτό δεν συμβαίνει με το γραμμικό DNA.

Αν και η αναλογία των κυκλικών, ικανών για αντιγραφή πλασμιδίων DNA έναντι των γραμμικών προτύπων DNA για την in vitro μεταγραφή του modRNA είναι ακόμα άγνωστη, η συγκέντρωση του DNA δεν είναι μόνο αρκετές τάξεις μεγέθους πάνω από το όριο των 330 ng/mg, όπως ορίζεται από τον EMA , αλλά υπονοεί επίσης ότι δισεκατομμύρια μόρια DNA μεταφέρονται ανά βολή των λεγόμενων «εμβόλια που βασίζονται σε RNA».

Αυτό έχει τις ακόλουθες δύο συνέπειες:

1. Τα πλασμίδια γενικά περιλαμβάνουν αλληλουχίες που κωδικοποιούν για αντοχή στα αντιβιοτικά.

Αυτό είναι απαραίτητο για τη διαδικασία παραγωγής ώστε να αποφευχθεί η αναπαραγωγή άλλων βακτηρίων, τα οποία δεν περιείχαν τις αλληλουχίες που κωδικοποιούν την πρωτεΐνη ακίδας.
Σε αυτήν την περίπτωση, η καναμυκίνη μπορεί να ανταλλάσσεται με άλλα βακτήρια, αυξάνοντας τον κίνδυνο ανάπτυξης πολυανθεκτικών μικροβίων.

2. Οι ακαθαρσίες του DNA έχουν τη δυνατότητα να ενσωματωθούν στο γονιδίωμα του κυττάρου δέκτη και, κατά συνέπεια, μπορεί να προκαλέσουν μεταλλάξεις που ακολουθούνται από ανώμαλη γονιδιακή έκφραση.

Η αντίστροφη μεταγραφή από το LINE1 δεν είναι πλέον υποχρεωτικό βήμα για την ενσωμάτωση αλληλουχιών που κωδικοποιούν πρωτεΐνες ακίδας στο γονιδίωμα.
Η αντίστροφη μεταγραφή του modRNA σε DNA ακολουθούμενη από ενσωμάτωση γονιδιώματος είναι ο μακρύς δρόμος.

Ωστόσο, μπορεί να υπάρχει ένας πρόσθετος σύντομος τρόπος—δηλαδή, η άμεση ενσωμάτωση των ρύπων του DNA.

Και οι δύο αλληλουχίες (RNA και DNA) κωδικοποιούν την πρωτεΐνη ακίδας.

3. Τέλος, η διαδικασία της in vitro μεταγραφής θα οδηγήσει επίσης σε «κολοβά» είδη RNA ως ακαθαρσίες που σχετίζονται με το προϊόν, που θα έχει ως αποτέλεσμα τη σύνθεση ατελών πρωτεϊνών ακίδας.

Εν κατακλείδι…

Το χορηγούμενο εμβόλιο mRNA του COVID είναι το modRNA, το οποίο έχει βελτιστοποιηθεί για μακροζωία και μεταφραστική αποτελεσματικότητα και έρχεται σε αντίθεση με τη φύση του mRNA.

Το modRNA αναγκάζει τα απολύτως υγιή κύτταρα να παράγουν μια ιική πρωτεΐνη, μετατρέποντας αυτά τα κύτταρα από φίλο σε εχθρό.

Επομένως, τα εμβόλια που βασίζονται σε RNA δεν είναι καθόλου εμβόλια αλλά γενετικοί χειρισμοί.

Αυτό σίγουρα αμφισβητεί την πολιτική αφήγηση μιας ισχυρής επόμενης γενιάς εμβολίων.

Οι πιθανές αρνητικές συνέπειες απέχουν ακόμη πολύ από το να γίνουν κατανοητές.

Πολλές αρνητικές επιπτώσεις έχουν ήδη γίνει εμφανείς, μετατοπίζοντας την αναλογία κόστους-οφέλους της τεχνολογίας εμβολίων με βάση το RNA για μαζική εφαρμογή κατηγορηματικά στην αρνητική πλευρά.