Η Επιχείρηση”Ψεύτικης Σημαίας”(false flag) του Πούτιν

Μετάφραση: Απολλόδωρος

Iain Davis | Διάβαστε το εδώ

Ο πόλεμος στην Ουκρανία και η υποστήριξη από τη Ρωσία και την Κίνα μιας νέας πολυπολικής παγκόσμιας τάξης, που υποτίθεται ότι βασίζεται στην εθνική κυριαρχία, οδήγησε ορισμένους να δουν τον Βλαντιμίρ Πούτιν, ιδιαίτερα, ως ένα είδος σωτήρα.

Λίγοι σχολιαστές πρότειναν ότι, παρακινούμενος από την αγάπη του για τον ρωσικό λαό και τον πολιτισμό του, ο Πούτιν είναι αποφασισμένος να αντισταθεί στην επίθεση κατά της ανθρωπότητας που ενσαρκώνει η λεγόμενη Μεγάλη Επανεκκίνηση.

Δυστυχώς, αυτό είναι κάτι περισσότερο από ευσεβείς πόθους.

Ο Πούτιν δεν νοιάζεται για τον ρωσικό λαό, ούτε για κανέναν άλλον για το θέμα αυτό.

Νοιάζεται για το ρωσικό κράτος επειδή αυτή είναι η πηγή της δύναμης και της εξουσίας του και μια πολυπολική παγκόσμια τάξη, που δήθεν ελέγχεται από τη Ρωσία, την Κίνα και τις BRICS, δεν είναι καλύτερη από την υπό την ηγεσία της G7, μονοπολική εναλλακτική λύση.

Στην πραγματικότητα είναι δύσκολο να γίνει διάκριση μεταξύ των δύο.

Το πρόβλημα είναι ότι μια μικρή τάξη παρασίτων θεωρεί δικαίωμά της να εγκαθιδρύσει παγκόσμια διακυβέρνηση πάνω στον πληθυσμό της Γης. Ο τρόπος εφαρμογής είναι πρακτικά άσχετος. Ποιος νοιάζεται για το χρώμα των τοίχων της φυλακής;

Στις 25 Ιουλίου 1998, ο Βλαντιμίρ Πούτιν, πρώην αξιωματικός της KGB, διορίστηκε διευθυντής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας (Federalnaya Sluzhba Bezopasnosti – FSB), από τον τότε Ρώσο πρόεδρο Μπόρις Γέλτσιν. Υπηρέτησε σε αυτόν τον ρόλο για λίγο περισσότερο από ένα χρόνο, αποχωρώντας στις 9 Αυγούστου 1999.

Εγκατέλειψε την FSB για να αναλάβει το νέο του διορισμό ως πρωθυπουργός της Ρωσίας και σύντομα ορίστηκε από τον Γέλτσιν ως διάδοχός του. Παρά την υψηλή του θέση, λίγοι θεωρούσαν τον Πούτιν ικανό να κερδίσει τις προεδρικές εκλογές. Δεν είχε ουσιαστικά καμία λαϊκή υποστήριξη και αντιμετώπιζε έναν αντίπαλο συνασπισμό που είχε ευθυγραμμιστεί εναντίον του στην Κρατική Δούμα (ρωσικό κοινοβούλιο).

Μια σειρά φρικτών, υποτιθέμενων τρομοκρατικών επιθέσεων άλλαξε αισθητά την πολιτική τύχη του Πούτιν. Η σκληρή ρητορική του και η σθεναρή υποστήριξή του στα στρατιωτικά αντίποινα ως απάντηση στις βομβιστικές επιθέσεις σε ρωσικά διαμερίσματα μεταμόρφωσαν την εικόνα του από μια σχετικά σκοτεινή, πολιτική μη οντότητα σε έναν μεγάλο ηγέτη κρίσης.

Τον Δεκέμβριο του 1999, μέσα σε δύο μήνες από την τελευταία βομβιστική επίθεση, ο Γέλτσιν παραιτήθηκε απροσδόκητα. Σύμφωνα με το Σύνταγμα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, ο Πούτιν έγινε αυτομάτως πρόεδρος. Εκμεταλλεύτηκε τη νεοαποκτηθείσα δημοτικότητά του και σύντομα κέρδισε τις πρώτες του προεδρικές εκλογές τον Μάρτιο του 2000.

Ο Πούτιν είχε τον επιχειρησιακό έλεγχο της οργάνωσης που σχεδίαζε και εκτελούσε τις βομβιστικές επιθέσεις σε ρωσικά διαμερίσματα. Η εξαιρετικά συντονισμένη και καλά σχεδιασμένη επιχείρηση σκότωσε 317 Ρώσους άνδρες, γυναίκες και παιδιά και τραυμάτισε άλλους 630 περίπου μέσα σε μόλις 17 ημέρες. Στη συνέχεια, ο Πούτιν εκμεταλλεύτηκε τον φόβο και την οργή της κοινής γνώμης που προέκυψε για να καταλάβει την εξουσία.

Ο μόνος λόγος που δεν γνωρίζετε περισσότερα γι’ αυτό είναι ότι οι δυτικοί μεσίτες εξουσίας αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους που κυβερνούν με την ίδια περιφρόνηση.

Η αποκάλυψη της κεντρικής ψευδούς σημαίας της Ρωσίας θα ήταν σαν να αποκάλυπταν τη δική τους. Η Ρωσία, πρώτη, είχε τη δική της 9/11.

ΟΙ ΒΟΜΒΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΣΕ ΡΩΣΙΚΑ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΑ

Στις 22 Ιουλίου 1999, στην καθημερινή πρωινή εφημερίδα της Μόσχας (Moskovskaya Pravda), ο σεβαστός δημοσιογράφος, αμυντικός αναλυτής και πρώην συνταγματάρχης της ρωσικής πολεμικής αεροπορίας, Aleksander Zhilin, δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο “Καταιγίδα στη Μόσχα”. Ο Zhilin έγραψε:

“Από αξιόπιστες πηγές στο Κρεμλίνο έχουν γίνει γνωστά τα εξής. Η διοίκηση του προέδρου [Γέλτσιν] έχει εκπονήσει και υιοθετήσει ένα ευρύ σχέδιο για την απαξίωση του Luzhkov [Γιούρι – δήμαρχος της Μόσχας και υποψήφιος πρόεδρος] με τη βοήθεια προβοκάτσιων, που αποσκοπούν στην αποσταθεροποίηση της κοινωνικο-ψυχολογικής κατάστασης στη Μόσχα. Σε κύκλους που πρόσκεινται στην Tatyana Dyachenko [μικρότερη κόρη του Yeltsin και προσωπική σύμβουλος – παντρεμένο όνομα Yumasheva], το συγκεκριμένο σχέδιο αναφέρεται ως “Καταιγίδα στη Μόσχα”. […] Όπως επιβεβαιώνεται από τις πηγές μας, η πόλη περιμένει μεγάλα σοκ. Σχεδιάζεται η διενέργεια ηχηρών τρομοκρατικών ενεργειών (ή απόπειρες τρομοκρατικών ενεργειών) σε σχέση με ορισμένα κυβερνητικά ιδρύματα[.]

Το άρθρο συγκέντρωσε σχετικά μικρό ενδιαφέρον. Το κρυφό πολιτικό περιβάλλον της πρωτεύουσας αποτελούσε συχνά αντικείμενο έκτακτων ισχυρισμών και θεωριών συνωμοσίας. Ωστόσο, μεταγενέστερα γεγονότα θα ωθούσαν πολλούς να ξαναδιαβάσουν το άρθρο του Zhilin με μεγαλύτερο ενδιαφέρον.

Τρεις εβδομάδες μετά την αποχώρηση του Πούτιν από τη θέση του διευθυντή της FSB, στις 8 το βράδυ της 31ης Αυγούστου, μια βόμβα εξερράγη σε εμπορικό κέντρο στην πλατεία Μανέζναγια της Μόσχας. Ένας άνθρωπος έχασε τη ζωή του και περισσότεροι από 30 τραυματίστηκαν.

Στις 2 Σεπτεμβρίου 1999, ο “Απελευθερωτικός Στρατός του Νταγκεστάν” ανέλαβε υποτίθεται την ευθύνη για την έκρηξη και προειδοποίησε για περαιτέρω επιθέσεις.

Δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι υπήρξε ποτέ μια ομάδα με την ονομασία “Απελευθερωτικός Στρατός του Νταγκεστάν”. Παρά τους δημοσιευμένους ισχυρισμούς, κανείς δεν γνώριζε ποιοι ήταν. Τοπικοί αξιωματούχοι της FSB και του Υπουργείου Εσωτερικών εξέφρασαν αμφιβολίες εκείνη την εποχή. Ο πρόεδρος της Τσετσενίας Aslan Maskhadov δεν είχε ακούσει γι’ αυτούς και κανένας από τους γνωστούς ισλαμιστές εξτρεμιστές ή τις καθιερωμένες ομάδες δεν ήταν γνωστό ότι σχετιζόταν με κάποια ομάδα με αυτό το όνομα.

Αργότερα, το 2005, ο Rizvan Chitigov (γνωστός και ως Αμερικανός), σκοτώθηκε στην Τσετσενία. Η FSB ισχυρίστηκε ότι ο Chitigov σχεδίασε και πραγματοποίησε τη βομβιστική επίθεση στην πλατεία Manezhnaya και ότι ήταν πράκτορας της CIA. Ο Chitigov δεν είχε γνωστούς δεσμούς με καμία ομάδα που ονομαζόταν Απελευθερωτικός Στρατός του Νταγκεστάν. Έτσι, το γιατί κάποιος θα αναλάμβανε ψευδώς την ευθύνη για μια ομάδα που δεν υπήρχε παραμένει ένα μυστήριο.

Στις 10 το βράδυ της 4ης Σεπτεμβρίου 1999, στην πόλη Buynaksk του Νταγκεστάν, ένα παγιδευμένο αυτοκίνητο εξερράγη μπροστά από μια πενταώροφη πολυκατοικία. Τα διαμερίσματα φιλοξενούσαν τις οικογένειες των Ρώσων συνοριοφυλάκων. 68 άνθρωποι σκοτώθηκαν και περίπου 150 τραυματίστηκαν.

Ελήφθη άλλο ένα ανώνυμο τηλεφώνημα με μια αόριστη δήλωση ευθύνης, η οποία, ασυνήθιστα για υποτιθέμενους τρομοκράτες, δεν κατονόμαζε την ομάδα που ανέλαβε την ευθύνη.

Λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 9ης Σεπτεμβρίου 1999, μια βόμβα εξερράγη στο υπόγειο της οδού Gyryanova 19 στη Μόσχα. 106 άνθρωποι δολοφονήθηκαν και 249 τραυματίστηκαν από την έκρηξη, καθώς το κτίριο κατέρρευσε.

Ο δήμαρχος της πόλης, Yuri Luzhkov, αντέδρασε κατηγορώντας τους τρομοκράτες, χωρίς να υπάρχουν πραγματικές αποδείξεις ότι κάποια τρομοκρατική ομάδα ήταν υπεύθυνη.

Ο διευθυντής της FSB Nikolai Patrushev, ο οποίος είχε αντικαταστήσει τον Πούτιν ως επικεφαλής της οργάνωσης, δήλωσε ότι είχαν ανακτήσει δείγματα από το σημείο της έκρηξης:

Ανακαλύφθηκαν [ίχνη από Hexogen (RDX) και TNT. Αυτό δείχνει ήδη ότι η έκρηξη δεν ήταν σίγουρα ατύχημα.

Ο πρωθυπουργός Πούτιν ανακοίνωσε ότι στις 13 Σεπτεμβρίου θα πραγματοποιηθεί ημέρα εθνικού πένθους.

Η 13η Σεπτεμβρίου 1999 σημαδεύτηκε από άλλη μια τρομερή έκρηξη. Μια βόμβα εξερράγη στο υπόγειο μιας πολυκατοικίας στον αυτοκινητόδρομο Kashirskoye στη Μόσχα. 124 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και περισσότεροι από 200 τραυματίστηκαν. Η ημέρα του πένθους απέκτησε ακόμη πιο οδυνηρή σημασία.

Ο πρωθυπουργός Πούτιν ανταποκρίθηκε και δήλωσε:

Αυτοί που οργάνωσαν και σχεδίασαν αυτή τη σειρά σκληρών τρομοκρατικών επιθέσεων έχουν μακρόπνοα σχέδια. Υπολογίζουν στη δημιουργία πολιτικής έντασης στη Ρωσία.

Την ίδια ημέρα, στις 13 του μηνός, ανακαλύφθηκαν και ασφαλίστηκαν δύο βόμβες σε αποθήκη στην οδό Borisovskiye Prudy και στο raion (περιοχή) Kapotnya. Λίγο μετά τη βομβιστική επίθεση ο πρόεδρος της Κρατικής Δούμας, Gennady Seleznyov, ανακοίνωσε:

Μόλις έλαβα μια αναφορά. Σύμφωνα με πληροφορίες από το Rostov-on-Don, μια πολυκατοικία στην πόλη Volgodonsk ανατινάχθηκε χθες το βράδυ.

Η επίθεση στο Volgodonsk δεν συνέβη στις 12 Σεπτεμβρίου. Η τραγωδία στο Volgodonsk σημειώθηκε τέσσερις ημέρες αργότερα, στις 16 Σεπτεμβρίου. Προφανώς, ο Seleznyov είχε λάβει εκ των προτέρων γνώση μιας υποτιθέμενης τρομοκρατικής επίθεσης που δεν είχε ακόμη συμβεί.

Ο Vladimir Zhirinovsky, επικεφαλής του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος της Ρωσίας (LDPR), θυμήθηκε αργότερα ότι ο Seleznyov έλαβε τις πληροφορίες σε σημείωμα που του παρέδωσε ένα μέλος της γραμματείας της Δούμας (δημόσια υπηρεσία) και στη συνέχεια τις διάβασε δυνατά σε συνεδρίαση του Συμβουλίου της Δούμας.

Τις πρώτες πρωινές ώρες της Δευτέρας 16 Σεπτεμβρίου 1999, μια βόμβα φορτηγού ανατινάχθηκε έξω από ένα διαμέρισμα στο Volgodonsk. Άλλα 18 άτομα σφαγιάστηκαν και περίπου 200 τραυματίστηκαν. Και πάλι καμία αναγνωρίσιμη τρομοκρατική ομάδα ή άτομο δεν ανέλαβε την ευθύνη.

Μετά τη βομβιστική επίθεση, ο Vladimir Zhirinovsky ήταν ο μόνος βουλευτής της Κρατικής Δούμας που αμφισβήτησε τον Seleznyov σχετικά με την προφανή πρόβλεψη. Ρώτησε τον Seleznyov:

“Κοιτάξτε τι συμβαίνει στη χώρα μας! Θυμάστε; [. . .] [Μας είπατε τη Δευτέρα ότι ένα σπίτι στο Volgodonsk είχε ανατιναχθεί, τρεις ημέρες πριν από την έκρηξη [. . .] Πώς συνέβη: σας αναφέρουν ότι στις 11 το πρωί ανατινάχθηκε ένα σπίτι, αλλά η περιφερειακή διοίκηση του Rostov δεν γνώριζε ότι είχατε ενημερωθεί γι’ αυτό; Όλοι πάνε για ύπνο, τρεις ημέρες αργότερα γίνεται μια έκρηξη.

Ο Seleznyov δεν έδωσε μια ουσιαστική απάντηση και πέθανε το 2015, χωρίς ποτέ να δώσει μια πειστική απάντηση. Το 2002 δήλωσε ότι το σημείωμα αναφερόταν σε ένα περιστατικό με αυτοσχέδια χειροβομβίδα που συνέβη στο Volgodonsk στις 12 Σεπτεμβρίου 1999.

Αυτό το ασήμαντο περιστατικό, το οποίο μόλις και μετά βίας έγινε είδηση στις τοπικές ειδήσεις του Volgodonsk, δεν σκότωσε κανέναν και δεν “ανατίναξε” μια πολυκατοικία. Παρ’ όλα αυτά, έγινε η επίσημη αιτιολογία της Γενικής Εισαγγελίας της Ρωσικής Ομοσπονδίας για τη δήλωση του Seleznyov.

Οι Ρώσοι κρατικοί αξιωματούχοι είπαν απερίφραστα στον ρωσικό λαό ποιον θα έπρεπε να κατηγορήσει για τις επιθέσεις. Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι δεν είχαν προσκομίσει κανένα στοιχείο για να υποστηρίξουν τον ισχυρισμό τους, κατηγόρησαν δυνατά τους Τσετσένους εξτρεμιστές. Ο πρόεδρος Γέλτσιν δήλωσε ότι όλες οι συγκοινωνιακές συνδέσεις και τα συνοριακά περάσματα από και προς την Τσετσενία θα μπλοκαριστούν για να προστατευθεί η υπόλοιπη χώρα από περαιτέρω φρικαλεότητες.

Ο Alexandre Zdanovich, εκπρόσωπος της FSB, δήλωσε:

Οι άνθρωποι που οργανώνουν αυτές τις αποστολές, που προετοιμάζουν τα εκρηκτικά, που τα παραδίδουν και έχουν τη συνολική ευθύνη για όλα όσα συνέβησαν, βρίσκονται προφανώς στην Τσετσενία. Μπορώ να πω με απόλυτη βεβαιότητα, μπορώ να σας εγγυηθώ, ότι προέρχονται από τα στρατόπεδα εκπαίδευσης του Khattab και του Basayev.

Έτσι, η αφήγηση τέθηκε σε εφαρμογή. Δεν υπήρχαν στοιχεία που να υποστηρίζουν αυτή την ιστορία που προσφέρθηκαν από Ρώσους αξιωματούχους εκείνη την εποχή, και ελάχιστα περισσότερα σήμερα.

Ένας από τους ύποπτους εγκεφάλους πίσω από τη βομβιστική επίθεση, ο Ibn al Khattab, αρνήθηκε οποιαδήποτε ανάμειξη. Αν ήταν υπεύθυνος, η άρνησή του δεν είχε κανένα νόημα.

Ο Khattab είχε προηγουμένως απειλήσει ότι οι Ρώσοι θα αντιμετώπιζαν εκρήξεις “που θα ανατίναζαν τις πόλεις τους”. Η ανάληψη της ευθύνης για τις βομβιστικές επιθέσεις στα διαμερίσματα θα αποδείκνυε επομένως την ικανότητά του να πραγματοποιήσει τις απειλές του. Όμως, αντί να δοξάσει τη μεγάλη του νίκη, ο Χαττάμπ φέρεται να είπε:

Δεν θα θέλαμε να είμαστε συγγενείς με εκείνους που σκοτώνουν κοιμισμένους πολίτες με βόμβες και οβίδες.

Πράγματι, πολλοί εξέφρασαν την έκπληξή τους για το γεγονός ότι οι υποτιθέμενοι τρομοκράτες σκότωναν σκόπιμα φτωχότερες, εργαζόμενες ρωσικές οικογένειες. Συνήθως έπλητταν ρωσικούς κυβερνητικούς ή στρατιωτικούς στόχους. Φαινόταν να υπάρχει μια αρρωστημένη λογική στην επίθεση στο Buynaksk, αλλά οι βομβιστικές επιθέσεις στη Μόσχα και στο Volgodonsk σε διαμερίσματα ήταν ανώμαλες.

Ήταν η σκόπιμη δολοφονία αμάχων που προκάλεσε ευρεία δημόσια ανησυχία. Το έθνος συσπειρώθηκε πίσω από τους πολιτικούς του ηγέτες. Σε όλη τη χώρα στήθηκαν σημεία ελέγχου, δημιουργήθηκαν τοπικές περιπολίες πολιτών και εθελοντές συνεργάστηκαν με τις αρχές για να ερευνήσουν τα υπόγεια πολυκατοικιών και άλλους πιθανούς στόχους.

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν εμφανίστηκε ως σκληρός τύπος, λέγοντας στην Κρατική Δούμα:

Πρέπει να σφίξουμε τα δόντια, σας καλώ να είστε πιο πειθαρχημένοι και σε εγρήγορση, με πράξεις, όχι με λόγια.

Οι πειθαρχημένες και άγρυπνες πράξεις δίνουν τον σωστό τόνο σε ένα τρομοκρατημένο έθνος. Αν και η Ρωσία είχε βιώσει τρομοκρατικές επιθέσεις σε καιρό ειρήνης στο παρελθόν, δεν είχε υποστεί ποτέ κάτι παρόμοιο με τη σειρά βομβιστικών επιθέσεων σε διαμερίσματα. Η συγκεκριμένη στοχοποίηση απλών Ρώσων ανδρών, γυναικών και παιδιών που κοιμόντουσαν στα κρεβάτια τους, σε μια τόσο συστηματική και βάρβαρη εκστρατεία, ήταν εντελώς νέα.

Χωρίς ορατό τέλος, πολλοί άνθρωποι, ιδίως όσοι διέμεναν στην αστική Ρωσία, ζούσαν σε κατάσταση φόβου. Μέσα στην αγωνία τους, προσέβλεπαν στους πολιτικούς τους ηγέτες για να τους σώσουν.

ΤΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΤΟΥ RYAZAN

Το βράδυ της 22ας Σεπτεμβρίου 1999, γύρω στις 8.30 μ.μ. στην κεντρική ρωσική πόλη Ryazan, η τοπική αστυνομία ειδοποιήθηκε για μια ύποπτη ομάδα και το όχημά της από έναν άγρυπνο πολίτη ονόματι Alexei Kartofelnikov. Η αστυνομία ανταποκρίθηκε, φτάνοντας στην οδό Novoselov 14/16, λίγο πριν από τις 9.30μμ, για να διαπιστώσει ότι το όχημα και οι επιβαίνοντες είχαν εγκαταλείψει το σημείο.

Ο Kartofelnikov τους είπε ότι είχε δει δύο άνδρες, με τη συνοδεία μιας γυναίκας, να μεταφέρουν μεγάλα σακιά στο υπόγειο. Ο επικεφαλής της ομάδας πυροτεχνουργών του Ryazan, Yuri Tkachenko, αφόπλισε στη συνέχεια μια βόμβα 150 κιλών με πυροκροτητή που είχε προγραμματιστεί για να εκραγεί ο μηχανισμός στις 5.30 π.μ. το πρωί της 23ης.

Ο Yuri Tkachenko ήταν επικεφαλής του Τμήματος Μηχανικής και Τεχνικής της Αστυνομίας Δημόσιας Ασφάλειας του Ryazan. Η ομάδα του αποτελούνταν από 13 άρτια εκπαιδευμένους αξιωματικούς που ενημέρωναν τακτικά τις γνώσεις τους και έπρεπε να περνούν κάθε δύο χρόνια από ρωσικές κρατικές τεχνικές εξετάσεις για να αποδεικνύουν τις τρέχουσες γνώσεις τους σε θέματα εθνικής ασφάλειας και εξουδετέρωσης βομβών.

Τη νύχτα που βρέθηκε ο μηχανισμός, ο Yuri Tkachenko έκανε δήλωση στον τοπικό Τύπο:

“Υπήρχαν τρεις σακούλες, η μεσαία είχε μια τρύπα. Μέσα υπήρχε ένα ηλεκτρονικό ρολόι με καλώδια που έβγαιναν από αυτό. Έβαλα τα χέρια μου μέσα και άρχισα να βγάζω απαλά τα καλώδια από την τσάντα.

Οι κάτοικοι απομακρύνθηκαν και πέρασαν τη νύχτα σε ένα κοντινό κινηματογράφο του Οκτωβρίου. Δεν τους επιτράπηκε να επιστρέψουν μέχρι την επόμενη μέρα. Σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων, ο Alexandre Sergeiev, διευθυντής της FSB του Ryazan, επισκέφθηκε τους κατοίκους στον κινηματογράφο και τους είπε:

“Σήμερα είναι τα δεύτερα γενέθλιά σας. Υπήρχαν τρεις σάκοι με εκρηκτικά που είχαν προγραμματιστεί να εκραγούν στις πέντε και μισή. Θα ήσασταν όλοι εκεί και θα ανατινασσόσασταν όλοι στον ουρανό.

Η αστυνομία του Ryazan φωτογράφισε τον πυροκροτητή και τον καταχώρησε στα αποδεικτικά στοιχεία πριν παραδώσει τους φακέλους της υπόθεσης στην FSB. Η αστυνομική έρευνα οδήγησε τον τοπικό εισαγγελέα να κηρύξει τρομοκρατικό περιστατικό εκείνο το βράδυ, στις 23 Σεπτεμβρίου. Οι καταθέσεις μαρτύρων επέτρεψαν την ευρεία κυκλοφορία αναγνωριστικών εικόνων των υπόπτων μέσα και γύρω από το Ριαζάν, καθώς οι αρχές είχαν αποκλείσει την πόλη.

Το Υπουργείο Πολιτικής Άμυνας, Καταστάσεων Έκτακτης Ανάγκης και Εξάλειψης των Συνεπειών Φυσικών Καταστροφών (EMERCOM) της Ρωσικής Ομοσπονδίας, με επικεφαλής τον Sergey Shoygu, ανακοίνωσε:

“[Τρεις σακούλες ζάχαρης αναμεμειγμένες με Hexogen, καθώς και πυροκροτητές, βρέθηκαν σε ένα από τα κτίρια κατοικιών στην οδό Novoselov.

Η χρήση ζάχαρης σε συνδυασμό με RDX (Hexogen) αφενός προάγει την ανάφλεξη του RDX και αφετέρου αποτελεί έναν σχετικά φθηνό τρόπο αύξησης της ισχύος της έκρηξης.

Λίγο αφότου ο Tkachenko είχε εξουδετερώσει τον μηχανισμό, περίπου στη 1.30 π.μ. το πρωί της 23ης, η τοπική FSB πήρε ένα δείγμα 3 κιλών από τα ύποπτα εκρηκτικά για δοκιμές.

Η FSB δήλωσε ότι πραγματοποίησε τρεις δοκιμές χρησιμοποιώντας πυροκροτητή με φυσίγγιο κυνηγετικού όπλου, παρόμοιο με αυτόν που βρέθηκε στο Ryazan, αλλά δεν μπόρεσε να πυροδοτήσει την ουσία.

Όλες οι τηλεφωνικές επικοινωνίες στο Ryazan παρακολουθήθηκαν σε μια προσπάθεια να βρεθούν οι δράστες. Μια τηλεφωνήτρια με το όνομα Nadezhda Yukhanova υπέκλεψε μια κλήση που προοριζόταν για τη Lubyanka (έδρα της FSB στη Μόσχα). Αργότερα κατέθεσε ότι η FSB είχε πει:

“Είναι η γυναίκα μαζί σας; [. . .] Πού είναι το αυτοκίνητο; [. . .] Φύγετε από το Ryazan ξεχωριστά. Υπάρχουν περιπολίες και σημεία ελέγχου παντού.

Το τηλεφώνημα που ανέφερε η Yukhanova, μαζί με την οπτική αναγνώριση από τοπικούς μάρτυρες, επέτρεψε στην αστυνομία του Ryazan να εντοπίσει γρήγορα και να συλλάβει δύο από τους υπόπτους. Δεν έγιναν συλλήψεις επειδή ανακάλυψαν αμέσως ότι το ζευγάρι ήταν αξιωματικοί της FSB. Η αστυνομία του Ριαζάν διατάχθηκε να απελευθερώσει τους πράκτορες της FSB, καθώς η ρωσική κυβέρνηση επιβεβαίωσε ότι πράκτορές της τοποθέτησαν τη συσκευή του Ριαζάν.

Η ΕΡΕΥΝΑ ΣΤΟ RYAZAN

Καθώς τα πρώτα νέα για την ανακάλυψη της βόμβας στο Ryazan έφτασαν στη Μόσχα, ο πρωθυπουργός Πούτιν φέρεται να έκανε μια παράξενη δήλωση. Είπε ότι το καλύτερο πράγμα από τα γεγονότα στο Ryazan ήταν ότι έδειξαν ότι το κοινό ήταν σε εγρήγορση για τον κίνδυνο:

“Ο σάκος με τα εκρηκτικά έγινε αντιληπτός, αυτό σημαίνει ότι υπάρχει τουλάχιστον ένας θετικός παράγοντας. Το κοινό αντιδρά με τον σωστό τρόπο στα γεγονότα που συμβαίνουν σήμερα στη χώρα μας.

Εκείνη την εποχή, κανείς δεν πίστευε ότι ο μηχανισμός του Ryazan ήταν κάτι άλλο από μια πραγματική βόμβα. Σίγουρα, το καλύτερο πράγμα στο περιστατικό του Ryazan ήταν ότι οι κάτοικοι της οδού Novoselov δεν δολοφονήθηκαν στα κρεβάτια τους; Γιατί ο Πούτιν δεν ήταν χαρούμενος γι’ αυτό; Η δήλωσή του φαινόταν πολύ περίεργη.

Η κατάσταση εξελισσόταν ραγδαία. Μιλώντας στην Κρατική Δούμα, ο υπουργός Εσωτερικών, Vladimir Rushailo, επιβεβαίωσε ότι μια βόμβα είχε εξουδετερωθεί και μια τραγωδία είχε αποτραπεί:

“Ήδη λαμβάνονται θετικά μέτρα. Ένα παράδειγμα είναι η αποτροπή έκρηξης σε πολυκατοικία στο Ryazan.

Αυτό διαψεύστηκε εντός της ώρας από τον διευθυντή της FSB Nikolai Patrushev. Αυτός δήλωσε:

“Δεν υπήρξε έκρηξη. Δεν αποτράπηκε η έκρηξη. [. . .] Δεν ήταν καλή δουλειά, ήταν μια άσκηση. Δεν υπήρχαν εκρηκτικά, μόνο ζάχαρη.

Στις 24 του μηνός, ο Patrushev συνέχισε με μια τηλεοπτική συνέντευξη. Επανέλαβε ότι τα γεγονότα στο Ριαζάν ήταν μέρος μιας άσκησης για να “δοκιμαστούν οι αντιδράσεις”. Ωστόσο, ο Sergey Shoygu (EMERCOM), ο Vladimir Rushailo (υπουργός Εσωτερικών) και ο Vladimir Putin (πρωθυπουργός) δεν είχαν κάνει καμία αναφορά σε άσκηση τις προηγούμενες 48 ώρες.

Σε απάντηση της δήλωσης του Patrushev, η FSB του Ryazan εξέδωσε μία δική της, με την οποία αποστασιοποιείται επιμελώς από την υποτιθέμενη εκπαιδευτική “άσκηση”:

“Έχει γίνει γνωστό ότι η τοποθέτηση στις 22.09.99 ενός εικονικού εκρηκτικού μηχανισμού ήταν μέρος μιας συνεχιζόμενης διαπεριφερειακής άσκησης. Η ανακοίνωση αυτή μας αιφνιδίασε και εμφανίστηκε τη στιγμή που η υπηρεσία της FSB είχε εντοπίσει τους τόπους διαμονής στο Ριαζάν των εμπλεκομένων στην τοποθέτηση του εκρηκτικού μηχανισμού και ετοιμαζόταν να τους συλλάβει.

Η FSB του Ryazan τόνισε ότι επρόκειτο να συλλάβει όσους θεωρούσε υπεύθυνους για την “τοποθέτηση του εκρηκτικού μηχανισμού”. Σημείωσαν ότι η αφήγηση της εκπαιδευτικής άσκησης προέκυψε μόνο αφού τους δόθηκε εντολή να μην συλλάβουν τους υπόπτους. Για ένα τοπικό παράρτημα της FSB να αμφισβητεί ανοιχτά και φαινομενικά να υπονομεύει τη Λουμπιάνκα με αυτόν τον τρόπο ήταν ανήκουστο. Είναι σαφές ότι η FSB του Ryazan δεν ήταν πρόθυμη να συμφωνήσει απλώς με την ιστορία της άσκησης εκπαίδευσης.

Σε μια συνέντευξη στις τοπικές ειδήσεις του Ριαζάν ο περιφερειακός κυβερνήτης δήλωσε ότι δεν γνώριζε τίποτα για την υποτιθέμενη άσκηση της FSB. Ο δήμαρχος, Pavel Mamatov, εξέφρασε επίσης τη δυσπιστία του:

“Μας χρησιμοποίησαν ως πειραματόζωα. Εξέτασαν το Ριαζάν για ψείρες. Δεν είμαι κατά των ασκήσεων, υπηρέτησα κι εγώ στο στρατό και πήρα μέρος σε αυτές, αλλά ποτέ δεν είδα κάτι τέτοιο.

Στις 24 Σεπτεμβρίου 1999, ο 2ος πόλεμος της Τσετσενίας είχε ήδη ξεκινήσει. Οι πλήρεις συνέπειες του περιστατικού στο Ριαζάν δεν είχαν ακόμη ξεσπάσει σε εθνικό επίπεδο και ο ρωσικός λαός ήταν ακόμη απασχολημένος με αυτό που πίστευε ότι ήταν μια άγρια εκστρατεία βομβαρδισμών που διεξήγαγαν οι Τσετσένοι τρομοκράτες.

Μιλώντας στην Αστάνα του Καζακστάν, σε μια από τις πρώτες του τηλεοπτικές συνεντεύξεις Τύπου, ο νέος Ρώσος πρωθυπουργός, Βλαντιμίρ Πούτιν, ήξερε ακριβώς τι να πει για να συλλάβει τη διάθεση του έθνους:

“Θα ακολουθήσουμε τους τρομοκράτες όπου κι αν πάνε. Αν βρίσκονται στο αεροδρόμιο, θα είμαστε εκεί. Με συγχωρείτε, αλλά αν είναι στο χαντάκι, θα πάμε εκεί και θα τους ανατινάξουμε. Αυτό είναι όλο. Το πρόβλημα λύθηκε.

Η εικόνα του, ως ένας σκληρός, ακομπλεξάριστος άνθρωπος του λαού, έπαιζε καλά με τους Ρώσους ψηφοφόρους. Επιτέλους, ένας ηγέτης που θα εξουδετέρωνε τους κακούς και θα τους κρατούσε ασφαλείς.

Με τον πόλεμο της Τσετσενίας να απασχολεί όλα τα πρωτοσέλιδα, το περιστατικό του Ριαζάν ξεχάστηκε σε μεγάλο βαθμό. Αυτό επρόκειτο να αλλάξει.

ΞΕΤΥΛΙΓΟΝΤΑΣ ΤΟ RYAZAN

Ο ειδικός πυροτεχνουργός, Yuri Tkachenko, έδωσε συνέντευξη στον δημοσιογράφο Pavel Voloshin τον Φεβρουάριο του 2000, πέντε μήνες μετά το περιστατικό του Ryazan, στην οποία υποστήριξε σαφώς ότι η ανάλυση που πραγματοποίησε, χρησιμοποιώντας έναν υπερσύγχρονο (για το 1999) αναλυτή αερίων MO-2, αποκάλυψε την παρουσία του εκρηκτικού RDX (Hexogen). Επιβεβαίωσε και πάλι ότι ο πυροκροτητής ήταν οπλισμένος και χρονομετρημένος. Δεν είχε καμία αμφιβολία ότι ο μηχανισμός του Ryazan ήταν μια πραγματική βόμβα.

Ο Voloshin πήρε επίσης συνέντευξη από τον πρώτο αστυνομικό στον τόπο του εγκλήματος Andrei Chernyshev. Αυτός ήταν που είχε ανακαλύψει τη βόμβα. Θυμήθηκε πώς η οδός Novoselov έγινε γρήγορα μια κυψέλη δραστηριότητας καθώς πράκτορες του Υπουργείου Εσωτερικών και της τοπικής FSB εντάχθηκαν στην έρευνα. Ήταν εξίσου ξεκάθαρος ότι όλοι οι παρευρισκόμενοι εκείνο το βράδυ κατάλαβαν ότι η βόμβα και η σχεδιαζόμενη επίθεση ήταν πραγματική:

“Κανείς δεν αμφέβαλε ότι η κατάσταση ήταν μαχητική. Εξακολουθώ να έχω την πεποίθηση ότι δεν επρόκειτο για ασκήσεις.

Το άρθρο του Voloshin προκάλεσε σάλο. Σε αυτό το σημείο η επίσημη ιστορία της FSB άλλαξε για άλλη μια φορά.

Λίγες εβδομάδες αφότου ο Voloshin δημοσίευσε τη συνέντευξή του με τον Tkachenko και τον Chernyshev, ο επικεφαλής του τμήματος ερευνών της FSB του Ryazan, αντισυνταγματάρχης Yuri Maksimov, διέψευσε το άρθρο του Voloshin. Έχοντας παραλείψει να το αναφέρει προηγουμένως, η FSB ισχυρίστηκε τώρα ότι ο Tkachenko δεν είχε χρησιμοποιήσει τον αναλυτή MO-2 αξίας 20.000 δολαρίων, αλλά μια διαφορετική μονάδα με την ονομασία Exprei.

Δεν ήταν δυνατόν να αλλοιωθούν οι ενδείξεις του σφραγισμένου κενού στον αναλυτή MO-2, αλλά ήταν δυνατόν να μολυνθεί ο Exprei. Αυτό ακριβώς ισχυρίστηκε ο Maksimov ότι είχε κάνει ο Tkachenko.

Ο Maksimov ισχυρίστηκε ότι ο έμπειρος Tkachenko είχε προκαλέσει λανθασμένη ένδειξη του Exprei επειδή δεν είχε πλύνει τα χέρια του μετά το χειρισμό του RDX την προηγούμενη ημέρα. Κατηγόρησε τον Tkachenko για λάθος. Ο Maksimov δήλωσε ότι ο Tkachenko δεν είχε φορέσει λαστιχένια γάντια, καθώς δεν ήταν διαθέσιμα λόγω περιορισμών στον προϋπολογισμό.

Παρά το γεγονός ότι διατηρούσε σταθερά τον απολογισμό του για μήνες και δήλωσε κατηγορηματικά τη βεβαιότητά του για τη συσκευή του Ryazan σε πολλές περιπτώσεις, μετά τη δήλωση του ανώτερου διοικητή του, ο Tkachenko άλλαξε γνώμη. Άλλαξε τον απολογισμό του μετά την απώλεια της θέσης του ως επικεφαλής του Τμήματος Μηχανικού και Τεχνικού και την ανάκριση από την FSB. Ο Tkachenko συμφώνησε με τον αντισυνταγματάρχη Yuri Maksimov. Είπε ότι θα μπορούσε ενδεχομένως να έχει μολύνει τον αναλυτή Exprei.

Τον Μάρτιο του 2000 υπήρχαν ακόμη κάποια ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης στη Ρωσία ικανά να αμφισβητούν πραγματικά την κυβέρνηση. Στις 2 Μαρτίου 2000 το NTV μετέδωσε μια δημόσια συζήτηση σε μια εκπομπή με τίτλο Independent Inquiry.

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης του NTV ο Διευθυντής Ερευνών της FSB, Stanislav Voronov, διάβασε μια προετοιμασμένη δήλωση της FSB που υπογραφόταν τόσο από το Υπουργείο Εσωτερικών όσο και από την FSB:

“Μια μεγάλη επιχείρηση στην οποία συμμετείχαν όλα τα μέλη της Ρωσικής Ομοσπονδίας σχεδιάστηκε από κοινού από την αστυνομία και την FSB. Η επιχείρηση είχε την κωδική ονομασία “Αντιτρομοκρατικός ανεμοστρόβιλος”. Υπογράφηκε από τον Patrushev και τον Rushailo

Μιλώντας στις 23 Σεπτεμβρίου 1999, ο υπουργός Εσωτερικών Rushailo δεν φαινόταν να γνωρίζει τίποτα για την κοινή άσκηση που υποτίθεται ότι είχε εγκρίνει. Άθελά του ή όχι, παραπλάνησε την Κρατική Δούμα.

Το μέλος του ακροατηρίου του NTV Evgueni Savostianov, πρώην διευθυντής της FSB της Μόσχας, χαρακτήρισε την όλη ιστορία της άσκησης “ακατανόητη”. Ρώτησε τον εκπρόσωπο της FSB Αλεξάντρ Ζντάνοβιτς γιατί η FSB δεν είχε ενημερώσει το Rushailo.

Ο Zdanovich απάντησε:

“Ο Ζντανόφ απάντησε: “Λοιπόν, ξέρετε, τα πράγματα μπορεί μερικές φορές να μπερδευτούν κατά τη διάρκεια μιας άσκησης.

Το άρθρο του Voloshin και η συζήτηση στο NTV προκάλεσαν ερωτήσεις από ορισμένους βουλευτές της Κρατικής Δούμας. Ο βουλευτής Yuri Shchekochikhin κατέθεσε δύο προτάσεις ζητώντας να διερευνηθεί επίσημα το περιστατικό στο Ryazan από τη Γενική Εισαγγελία. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν δήλωσε ότι και μόνο η υπόνοια της συνενοχής της FSB είναι “ανήθικη”.

Τον Απρίλιο του 2000 η Κρατική Δούμα ψήφισε υπέρ της απόρριψης των προτάσεων. Όλα τα αρχεία που αφορούσαν το περιστατικό στο Ριαζάν σφραγίστηκαν για 75 χρόνια.

ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΕΜΜΕΣΩΝ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΝ

Τον Μάρτιο του 2001 καταδικάστηκαν ορισμένοι ύποπτοι για ισλαμιστική εξτρεμιστική τρομοκρατία σε σχέση με τη βομβιστική επίθεση στο Μπουγιάνακς. Κανένα φυσικό, μαρτυρικό ή ιατροδικαστικό στοιχείο δεν τοποθετούσε κανέναν από τους κατηγορούμενους στον τόπο της έκρηξης. Όλα τα αποδεικτικά στοιχεία εναντίον τους αφορούσαν γενικές τρομοκρατικές πράξεις και ανάθεση τρομοκρατικών ενεργειών.

Κάθε αναφορά σε RDX και εξαγόνο αφαιρέθηκε από την επίσημη αφήγηση για τις βομβιστικές επιθέσεις σε διαμερίσματα μετά το περιστατικό στο Ριαζάν. Μέχρι το 2002 οι βόμβες λέγονταν ότι ήταν με βάση το νιτρικό αμμώνιο και το αλουμίνιο. Ήταν σαν να μην υπήρχαν ποτέ τα αρχικά ευρήματα και κανείς δεν ανέφερε ποτέ το RDX (εξαγόνο).

Ο υποτιθέμενος εγκέφαλος της εκστρατείας Ibn al-Khattab φέρεται να δολοφονήθηκε από την FSB το 2002. Ένας άλλος ύποπτος, ο Yusuf Krymshamkhalov, καταδικάστηκε το 2003 σε ισόβια κάθειρξη για την υποτιθέμενη συμμετοχή του στις βομβιστικές επιθέσεις στη Μόσχα, όπως και ο Adam Dekkushev για τον υποτιθέμενο ρόλο του στη βομβιστική επίθεση στο Volgodonsk.

Η δίκη των Krymshamkhalov και Dekkushev εκδικάστηκε μυστικά, χωρίς ενόρκους. Οι καταδίκες βασίστηκαν σε ανακριτικές καταθέσεις που υποβλήθηκαν στο δικαστήριο από την FSB.

Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι κάποια από τις βομβιστικές επιθέσεις σε ρωσικά διαμερίσματα πραγματοποιήθηκε από τρομοκράτες. Όλοι οι κατονομαζόμενοι ύποπτοι είτε έχουν πεθάνει είτε υποτίθεται ότι παραμένουν ελεύθεροι. Ακόμη και οι καταδίκες των Krymshamkhalov και Dekkushev αφορούσαν δραστηριότητες που σχετίζονται με την ανάθεση τρομοκρατικών ενεργειών.

Δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι οποιαδήποτε από τις βόμβες στα ρωσικά διαμερίσματα είχε τοποθετηθεί από τρομοκράτες. Αντίθετα, τα στοιχεία που δείχνουν ότι στοιχεία εντός της FSB ενορχήστρωσαν τις επιθέσεις είναι συντριπτικά.

– Η FSB τοποθέτησε μια συσκευή στο Ριαζάν, η οποία αρχικά αφοπλίστηκε από πυροτεχνουργούς. Οι ερευνητές του Ryazan ανακάλυψαν ότι η βόμβα ήταν πραγματική και αναγνώρισαν την εκρηκτική ύλη ως RDX (Hexogen). Οι αξιωματούχοι του Ryazan παρουσίασαν φυσικές αποδείξεις μιας συσκευής χρονοδιακόπτη με ενεργό εκρηκτικό φορτίο. Μόνο μήνες αργότερα, αφού πέρασε αρκετό καιρό ανακρινόμενος από την FSB και έχασε τη δουλειά του, ο πυροτεχνουργός Yuri Tkachenko άλλαξε την ιστορία του σχετικά με τον εξοπλισμό που είχε χρησιμοποιήσει. Σε καμία περίπτωση δεν παραδέχθηκε ότι ο μηχανισμός δεν ήταν πραγματική βόμβα, παρά μόνο ότι η ανάλυσή του θα μπορούσε να έχει “μολυνθεί”.

– Η αστυνομία του Ριαζάν, η τοπική FSB, οι κάτοικοι του Ριαζάν και όλοι οι άλλοι αξιωματούχοι κατάλαβαν ότι η συσκευή ήταν μια ενεργή βόμβα με λειτουργικό χρονοδιακόπτη που είχε ρυθμιστεί να εκραγεί στις 5.30 π.μ.

– Ίχνη της ίδιας εκρηκτικής ύλης RDX βρέθηκαν και σε άλλες βομβιστικές επιθέσεις σε διαμερίσματα. Αυτό επιβεβαιώθηκε από τον διευθυντή της FSB, τον επικεφαλής της EMERCOM και άλλους Ρώσους αξιωματούχους κατά τη διάρκεια της αρχικής έρευνας. Η βόμβα του Ριαζάν φάνηκε να είναι της ίδιας κατασκευής με τις άλλες βόμβες που χρησιμοποιήθηκαν στις βομβιστικές επιθέσεις σε διαμερίσματα.

– Η τοποθέτηση της βόμβας στο Ριαζάν, που στόχευε μια φτωχότερη, πολιτική κοινότητα και ήταν τοποθετημένη για να γκρεμίσει την πολυκατοικία τους, ακολούθησε ακριβώς την ίδια στόχευση και το ίδιο προφίλ θύματος με τις άλλες βόμβες διαμερισμάτων, που φέρονται να είχαν τοποθετηθεί από τρομοκράτες. Ακόμη και η βομβιστική επίθεση στο Buynaksk είχε στόχο αθώες οικογένειες.

– Η υποτιθέμενη τρομοκρατική εκστρατεία σταμάτησε μετά την προσωρινή κράτηση των πρακτόρων της FSB στο Ryazan. Δεν υπήρξαν άλλες επιθέσεις. Η αποκάλυψη των μυστικών μεθόδων εκπαίδευσης της FSB συνέπεσε ακριβώς με το τέλος της πραγματικής τρομοκρατικής εκστρατείας. Η τρομοκρατική εκστρατεία σταμάτησε μόνο όταν αποκαλύφθηκε η συνωμοσία και αναδείχθηκε η ιστορία για μια υποτιθέμενη “άσκηση εκπαίδευσης”.

– Ο υποτιθέμενος εγκέφαλος της εκστρατείας, ο Ibn al-Khattab, αρνήθηκε ρητά τη συμμετοχή του, αποφεύγοντας την ευκαιρία να πάρει τα εύσημα. Η μόνη κατονομαζόμενη τρομοκρατική ομάδα που φέρεται να ανέλαβε την ευθύνη (ο Απελευθερωτικός Στρατός του Νταγκεστάν) δεν υπήρχε.

– Ένας δημοσιογράφος ανέφερε ότι Ρώσοι κρατικοί αξιωματούχοι του είχαν πει για “δυνατές τρομοκρατικές ενέργειες” που θα προκαλούσαν “μεγάλα σοκ” στη Μόσχα δύο μήνες πριν από την πραγματοποίηση τέτοιων επιθέσεων.

– Ο πρόεδρος της Κρατικής Δούμας έλαβε σημείωμα από κρατικό αξιωματούχο που μετέφερε τα νέα για τη βομβιστική επίθεση στο Volgodonsk τρεις ημέρες πριν συμβεί.

– Ο πρωθυπουργός της Ρωσίας εξέφρασε ουσιαστικά την άποψη ότι το καλύτερο πράγμα για το περιστατικό στο Ριαζάν ήταν ότι έδειξε ότι ο ρωσικός λαός ζούσε με φόβο.

– Οι Ρώσοι ερευνητές και αξιωματούχοι εντόπισαν επανειλημμένα την ανιχνευμένη παρουσία της εκρηκτικής ύλης RDX στους τόπους των βομβιστικών επιθέσεων σε διαμερίσματα. Μετά το περιστατικό στο Ριαζάν, όπου το RDX εντοπίστηκε και πάλι από πυροτεχνουργούς, η FSB και άλλοι κρατικοί αξιωματούχοι άλλαξαν την ιστορία τους και ισχυρίστηκαν ότι το RDX δεν είχε ποτέ εντοπιστεί, διαψεύδοντας πλήρως τις δικές τους προηγούμενες δηλώσεις.

– Η ιστορία της “εκπαιδευτικής άσκησης” δεν βγάζει κανένα λογικό νόημα για τέσσερις βασικούς λόγους.

– Η συσκευή ανακαλύφθηκε τυχαία, χάρη στην επαγρύπνηση των πολιτών του Ριαζάν. Η FSB έκρυψε τη βόμβα στο υπόγειο, αλλά δεν ειδοποίησε τις αρχές του Ριαζάν. Δεν κατέβαλαν καμία προσπάθεια να προκαλέσουν την αντίδραση που ισχυρίστηκαν ότι ήθελαν να αξιολογήσουν.

– Η FSB δεν είχε κανέναν πράκτορα, ο οποίος γνώριζε ότι βρισκόταν σε εξέλιξη μια υποτιθέμενη εκπαιδευτική άσκηση, που να εμπλέκεται στην αντίδραση του Ριαζάν. Εάν η βόμβα ήταν μια εικονική συσκευή (απλώς σακούλες ζάχαρης), όπως ισχυρίστηκε η FSB, τότε οι αρχές του Ριαζάν θα γνώριζαν σχεδόν αμέσως ότι το όλο θέμα ήταν μια φάρσα. Ως εκ τούτου, δεν θα υπήρχε καμία αντίδραση σε ένα τρομοκρατικό περιστατικό, αλλά μάλλον μια σημαντικά λιγότερο επείγουσα έρευνα για μια ψεύτικη απειλή βόμβας.

– Η FSB ισχυρίστηκε ότι ο σκοπός της υποτιθέμενης άσκησης στο Ριαζάν ήταν να εκπαιδεύσει τις ρωσικές υπηρεσίες ασφαλείας να αντιδράσουν αποτελεσματικά σε μια τρομοκρατική επίθεση και να δοκιμάσει την ανταπόκρισή τους. Όμως οι ρωσικές υπηρεσίες ασφαλείας είχαν ήδη εμπλακεί ενεργά στην αντιμετώπιση πραγματικών τρομοκρατικών επιθέσεων. Η FSB φαινομενικά δοκίμαζε και εκπαίδευε τα στρατεύματά της για να δώσουν μια μάχη, ενώ αυτά βρίσκονταν στην πράξη στη μάχη.

Εάν ο στόχος της FSB ήταν να κάνει μια τέτοια εκτίμηση, θα μπορούσε απλώς να έχει αξιολογήσει τις πολλές αντιδράσεις στις οποίες είχαν ήδη εμπλακεί οι ρωσικές υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης και ασφάλειας εκείνη την περίοδο. Η ίδια η FSB ήταν μέρος αυτών των αντιδράσεων. Όσον αφορά την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο οι ρωσικές υπηρεσίες ασφαλείας ανταποκρίνονται σε τρομοκρατικές επιθέσεις, η FSB δεν προσέθεσε τίποτα και δεν είχε να μάθει τίποτα από την υποτιθέμενη “εκπαιδευτική άσκηση” του Ριαζάν.

– Τη νύχτα της 22ας Σεπτεμβρίου 1999 οι μόνοι τρεις άνθρωποι στο Ριαζάν που φέρονται να γνώριζαν ότι βρισκόταν σε εξέλιξη μια άσκηση με ζωντανή εκπαίδευση ήταν οι τρεις αξιωματικοί της FSB που τοποθέτησαν τον μηχανισμό. Ακόμη και ο επικεφαλής της FSB του Ryazan δεν είχε ιδέα.

Δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι η Lubyanka FSB είχε άλλα μέσα στο Ryazan. Η μετέπειτα ισχυριζόμενη εκτίμησή της για την “αντίδραση” θα μπορούσε να βασιστεί μόνο στην ανάλυση των υποκλοπών επικοινωνιών ή στις αναφορές του τοπικού γραφείου της. Αλλά το τοπικό γραφείο της FSB του Ryazan δεν “αξιολογούσε” την απάντηση. Ήταν μέρος της αντίδρασης.

Τα στοιχεία εντός της FSB που ήταν υπεύθυνα για την τοποθέτηση του μηχανισμού δεν διέθεταν επί τόπου στο Ριαζάν στοιχεία ικανά να παρακολουθήσουν την υποτιθέμενη εκπαιδευτική άσκηση.

ΠΟΙΟΣ ΩΦΕΛΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΒΟΜΒΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΣΤΑ ΡΩΣΙΚΑ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΑ;

Το Ryazan δεν είναι ένα πειστήριο που αποδεικνύει την ενοχή της FSB, αλλά, βλέποντας ότι όλα τα σχετικά αρχεία σφραγίστηκαν από το ρωσικό κράτος για 75 χρόνια, ούτε είναι πιθανό να αποκαλυφθούν τέτοια στοιχεία. Η ρωσική πολιτική τάξη σίγουρα δεν θέλει να διερευνηθεί περαιτέρω το θέμα.

Πριν από τις βομβιστικές επιθέσεις στα διαμερίσματα, ο Βλαντιμίρ Πούτιν θεωρούνταν ως ένα ακόμη τσιράκι του Γέλτσιν που προοριζόταν να βυθιστεί μαζί με το πλοίο. Δεν είχε ουσιαστικά κανένα δημόσιο προφίλ, η Κρατική Δούμα ήταν ευθυγραμμισμένη εναντίον του και οι πιθανότητες να κερδίσει τη λαϊκή ψήφο σε εθνικές εκλογές ήταν ουσιαστικά μηδενικές.

Οι βομβιστικές επιθέσεις στα ρωσικά διαμερίσματα τα άλλαξαν όλα αυτά και έκαναν τον Πούτιν εθνικό ήρωα. Δημιούργησαν τον μύθο του Πούτιν, του “μεγάλου ηγέτη”. Είχε το κίνητρο για να διαπράξει το έγκλημα.

Το βάρος των έμμεσων στοιχείων καταδεικνύει συντριπτικά ότι η FSB ενορχήστρωσε μια εξαιρετικά συντονισμένη τρομοκρατική εκστρατεία για να αλλάξει το ρωσικό πολιτικό τοπίο. Ένα τέτοιο σχέδιο θα χρειαζόταν πολλούς μήνες για να καταρτιστεί. Ο Πούτιν ήταν ο διευθυντής της FSB για το έτος που προηγήθηκε των βομβιστικών επιθέσεων στα ρωσικά διαμερίσματα. Είχε τα μέσα για να διαπράξει το έγκλημα.

Ο Πούτιν άφησε την FSB για να γίνει ο Ρώσος πρωθυπουργός, γεγονός που τον καθιστά το κύριο σημείο εστίασης της δημόσιας προσοχής κατά τη διάρκεια μιας εθνικής κρίσης. Αυτή η κρίση έφτασε σχεδόν αμέσως μόλις το έκανε ο ίδιος, αφήνοντας στους αντιπάλους του ελάχιστο χρόνο να αντιδράσουν. Ο Πούτιν βρισκόταν στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή και εκμεταλλεύτηκε την κρίση για να καταλάβει την εξουσία. Είχε την ευκαιρία να διαπράξει το έγκλημα.

Ο Πούτιν είχε το κίνητρο, τα μέσα και την ευκαιρία να διατάξει στελέχη της FSB να πραγματοποιήσουν τις βομβιστικές επιθέσεις στα ρωσικά διαμερίσματα. Στη συνέχεια επωφελήθηκε πολιτικά από την εν ψυχρώ δολοφονία περισσότερων από 300 Ρώσων ανδρών, γυναικών και παιδιών. Ενώ κάποιοι μπορεί να ελπίζουν σε έναν ηγέτη που θα σταθεί απέναντι στην αναδυόμενη παγκοσμιοποιημένη τάξη, ο Πούτιν δεν αξίζει την εμπιστοσύνη κανενός.

***Δικτυογραφία

Putin’s False Flag – OffGuardian

https://off-guardian.org/2022/07/05/putins-false-flag/

Πηγή https://apollodoros.substack.com/p/false-flag