Ανθρώπινες φάρμες….21ος αιώνας. (εξαιρετικό)
Μπορείτε να συνεχίσετε να μην καταλαβαίνετε πως και γιατί συμβαίνουν όλα τα άδικα και σκληρά στον κόσμο μας, να μην καταλαβαίνετε γιατί υπάρχει όλη αυτή η βαρβαρότητα, οι ανισότητες, οι πόλεμοι και να πείθεστε ότι φταίει η φύση που σας έκανε έτσι, να συνεχίσετε να πιστεύετε σε πολιτικούς, σε ηγέτες, σε θρησκείες, σε σωτήρες, σε γκουρού, σε διάνοιες και αυθεντίες, να συνεχίσετε να νομίζετε ότι έχετε επιλογές, ότι ζείτε σε δημοκρατία, να νομίζετε ότι είστε ελεύθεροι… μπορείτε να συνεχίσετε να κάνετε οικογένειες και παιδιά, να νομίζετε ότι αγαπάτε τη σύζυγο ή το σύζυγό σας, τα παιδιά σας, να επιβάλλεστε στους συντρόφους σας και να βάζετε σε καλούπια τα αθώα μυαλά των παιδιών σας ευνουχίζοντάς τα, να φτιάχνετε το δικό σας συννεφάκι, το δικό σας παραμύθι και να ζείτε με θετική σκέψη μέσα του, μπορείτε να συνεχίσετε να είστε φιλόζωοι και να τρώτε ψόφια κρέατα, να θεωρείτε το σκυλάκι σας φίλο κατοικίδιο ενώ τα γουρουνάκια και τ αρνάκια τροφή, να υποστηρίζετε τα ανθρώπινα δικαιώματα και να διώχνετε τους πρόσφυγες και τους μετανάστες λες και ευθύνονται για το σταυρό που κουβαλάνε, μπορείτε να συνεχίσετε να έχετε τις διαφυγές σας, να βρίσκετε τρόπους να εκτονώνεστε, να επιβεβαιώνεστε, να σας αναγνωρίζουν τα άλλα τετράποδα της φάρμας.
Όμως…δεν είμαστε παρά μοσχαράκια, βόδια και αγελάδες φίλες και φίλοι μου, γεννημένοι και μεγαλωμένοι μέσα στις φάρμες άθλιων κτηνοτρόφων που τους ανήκουμε… στο αίμα μας κυλάει ο φόβος, αυτό το δηλητήριο που μας εμβολίασαν τη στιγμή της γέννησής μας…
Και επίσης μπορείτε να συνεχίσετε να ζείτε υποκριτικά και αδιάφορα γιατί αυτό είναι το μόνο σας αντίβαρο στον ψυχολογικό βιασμό που έχετε υποστεί, σε ότι βάρβαρο σας συμβαίνει, σε ότι άδικο σας επιβάλλουν οι κτηνοτρόφοι σας, και συνηθίζετε να συγκρίνετε και να κρίνετε συνέχεια όλους τους άλλους γύρω σας γιατί δεν τολμάτε ν αντικρίσετε τα μούτρα σας στον καθρέφτη, και τι να δείτε…;
Ξέρετε πιο είναι το τραγικό;
Είναι τόσο υπαγορευμένη, προγραμματισμένη και μηχανική η ζωή σας μέσα στη φάρμα, τόσο προβλέψιμες οι κινήσεις σας, τόσο πυκνά τα σκοτάδια σας, που πολλές φορές δεν βλέπετε ούτε κάποιες πόρτες που ξεχνούν να σφαλίσουν οι κτηνοτρόφοι κάποια βράδια που γυρνούν μεθυσμένοι από τα γλέντια τους…
Το ομολογώ, σας φοβάμαι, ιδίως όταν σας βλέπω να παίρνετε θέση, να υπερασπίζεστε φανατικά και να χειροκροτάτε τον κτηνοτρόφο σας, τη φάρμα σας, τη φυλακή σας, τις στρεβλές «αξίες» της που σας έμαθαν, είναι τότε που συνειδητοποιώ ότι η μετάλλαξη που έχετε υποστεί είναι μη αναστρέψιμη.
Μην παρεξηγηθώ, δεν σας κρίνω κι ούτε σας κατακρίνω γιατί μου είστε όλες και όλοι συμπαθή κι αγαπημένα μου αδέρφια, ο τρόμος όμως βρίσκεται στα μυαλά σας, αυτά φοβάμαι και απεχθάνομαι…
Όμως…δεν είμαστε παρά μοσχαράκια, βόδια και αγελάδες φίλες και φίλοι μου, γεννημένοι και μεγαλωμένοι μέσα στις φάρμες άθλιων κτηνοτρόφων…που το μόνο που θέλουν από μας είναι, να είμαστε παραγωγικοί, όλο και πιο παραγωγικοί, όσο πιο πολύ γίνεται, να παίρνουν από μας το γάλα, το τυρί και ότι άλλο επιθυμούν… …
Γιατί τους ανήκουμε…
Φταίει αυτό το καλά εγκατεστημένο πρόγραμμα που τοποθετείται στα μυαλά μας όταν γεννιόμαστε και καθορίζει το πώς πρέπει να κινηθούμε και να συμπεριφερθούμε μέσα στη φάρμα, μας υπαγορεύει τις «αξίες», τα όρια, τους κανόνες της μικρής αδιάφορης ζωής μας, και φταίει επίσης που ποτέ δεν το αμφισβητούμε, που ποτέ δεν αναρωτιόμαστε πέρα από το καθορισμένο όριο, που δεν βουτάμε παραμέσα…
Σιχάθηκα να βλέπω και να νοιώθω πόσο φως και πόση συμπαντική ενέργεια μας συνδέει, κι εμείς τα τετράποδα να προτιμάμε να ζούμε διχασμένα και φοβισμένα στα σκοτάδια της άγνοιας και της λήθης μας… …να κάνουμε το ένα κομμάτι με τα κατεστραμμένα μας μυαλά…
Νοιώθω να μην ανήκω πια εδώ, σ αυτή τη γιορτή της ανθρώπινης θλίψης και της αβάσταχτης μοναξιάς, γι’ αυτό συνήθως προτιμώ να κλαίω χωρίς να με καταλαβαίνετε, να πενθώ εδώ σ αυτή την ερημική και ήσυχη ακρογιαλιά… για τη δυνατότητα που δεν εκπληρώθηκε, για ότι γεννήθηκε και πέθανε πάνω στη γέννα, για κάθε ευκαιρία που χάθηκε…
Προτιμώ να πενθώ και να θλίβομαι χαζεύοντας τα ακούραστα κύματα, ν ακούω μουσικές και να καπνίζω, να σκορπίζεται ο καπνός μου στον άνεμο την ώρα που συλλογιέμαι το πόσο έξυπνο είναι το είδος μας στο να δημιουργεί εξαιρετικά «εργαλεία» και το πόσο στερείται της εξυπνάδας να ξέρει και να τα χρησιμοποιεί δίκαια και με νοημοσύνη για όλους…
Δεν είναι που ελπίζω, η ελπίδα κατοικεί κάπου στο μέλλον και το μέλλον είναι έννοια φανταστική και ανύπαρκτη, μα είναι που ξέρω πως ζω σ ένα κόσμο πιθανοτήτων και όλα μα όλα είναι πιθανά…
Tasos Petridis
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
Δε μου λες. Οι καλόγεροι δεν τρώνε και ψάρια δηλαδή ζωντανά πλάσματα που θα ήθελαν να συνεχίσουν τη ζωή τους; Δε ζουν κυρίως από ενοίκια από ακίνητα, τα οποία οι ίδιοι ή άλλοι έχουν γράψει στα μοναστήρια, δηλαδή δε ζουν παρασιτικά σε βάρος της εργαζόμενης κοινωνίας; Στη φάρμα είναι και αυτοί. Μόνο με το θάνατο φεύγουν – έτσι νομίζουν δηλαδή. Η πραγματικότητα είναι ότι μετενσαρκώνονται. Έξοδο από την ανθρωποφάρμα μόνο με γνώση γίνεται, είναι ένα σχολείο που αν δεν περάσεις όλα τα μαθήματα απολυτήριο δεν παίρνεις.
Θα συνφωνήσω με τον προλαλήσαντα και θα προσθέσω ότι ο λαός ήταν αυτός που απάλλαξε τον φονιά και σταύρωσε τον Χριστό, ενώ λίγες μέρες πριν τον επευφημούσε. Ο λαός είναι βουτηγμένος στα πάθη. Γουστάρει και το τσιγαράκι του και το αισθηματάκι του και την ίντριγκα του και την αλαζονεία και την ύλη βρε αδερφε..
Τάσο μας ταιζουν όχι απλά ψόφια, αλλά βαλσαμωμένα κρέατα και λαχανικά. Και δηλητηριασμένα πολλες φορές.
Παπαριες μετα συγχωρησεως.
Η ζωη είναι αυτη. Αν θες να ξεφυγεις απο το ματριξ των ” κτηνοτροφων” δεν υπαρχει αλλη οδός απο την απομόνωση κ τον ασκητισμο. Τα απαραιτητως αναγκαια. Και αφιερωνεσαι στην επαφη με τα Θεια, ειτε ως μοναχος ειτε ως κοσμοκαλογερος ειτε σαν αλλος Σωκρατης ή Διογενης. Αν οι πολλοι ηταν ολιγαρκεις κ πνευματικοι ανθρωποι η κοινωνια θα ηταν μια χαρα. Αλλα ο μισοκαλος διαβολος οτι εκανε στην ευα στο παραδεισο το συνεχιζει κ σημερα με αμειωτο ρυθμο. Μας αιχμαλωτιζει στην ύλη κ αφου γινομαστε δουλοι της υλης ευκολα γινομαστε ως φυσικη συνεπεια κ δουλοι ανθρωπων. Ο Χριστος ηταν ξεκαθαρος κ τα ειπε τοσο απλα ωστε να τον καταλαβαινει κ ενας γιδοβοσκος. Οι αρχαιοι σοφοι ειχαν μιλησει για το καλον καγαθον , για τον δρομο της αρετης κ της κακιας. Μετα ηρθε ο ιδιος ο υιος του Θεου, δηλαδη ο Θεος κ ειπε τα ιδια. Και μιλησε για την βασιλεια των ουρανων. Αλλα εμεις ξαναριξαμε βουτια στις βρωμιες των γουρουνιων. Γιαυτο μην παραπονιόμαστε κ μην μιξοκλαιμε. Ειμαστε οτι επιλεγουμε. Και δεν μπορουμε να λεμε οτι δεν ξεραμε. Ο ιδιος ο Χριστος ειπε : Ηρθε το φως του κοσμου στη γη αλλα εσεις προτιμησατε περισσοτερο το σκοταδι. Οσο δεν συντάσσεται με τον Βασιλεα Ιησου κ δεν απαρνησε τη δουλεια της υλης, τοσο θα παραμενεις ζωο κ θα εχεις κτηνοτροφους κ αφενταδες πανω απο το κεφαλι σου.