Όμως, αυτός ο κόσμος που μου δείχνεις ολοκληρωτικά να μπω, ο δικός σου κόσμος είναι άσχημος και μολυσμένος. Πάσχει από έλλειψη συναισθημάτων, από ενσυναίσθηση.
Θέλω ανθρώπους που θέλουν εμένα κι όχι κάτι από έμενα.
Προβολές:118
Από τέτοιους κόσμους, να φεύγεις τρέχοντας… δεν πρόκειται ποτέ να πάρεις το παραμικρό από ευνουχισμένα συναισθηματικά ανθρωπάκια.
Καλλιόπη
Γράφει η Πράξια Αρέστη
Είμαι έξω από τα νερά μου. Τόσα χρόνια ήμουν έξω από τα νερά μου. Ξύπνησα ένα πρωί και κατάλαβα ότι για καιρό δεν ήμουν ο εαυτός μου.
Πώς να είμαι ο εαυτός μου, όταν αντί να μπορώ να κολυμπάω μαζί σου σε ήσυχα νερά, πρέπει συνεχώς να παλεύω με κύματα για να σε φτάσω.
Για να φτάσω όλα αυτά που δεν είμαι μόνο και μόνο για να σε βρω για λίγο κι ύστερα πάλι να μένω συγχυσμένη και χαμένη.
Δεν είναι οικείο σ’ εμένα αυτό το περιβάλλον στο οποίο μου ζητάς ν’ανθίσω.
Δε θ’ ανθίσω ποτέ.
Θα βλέπεις πάντα την πιο άσχημη, την πιο μαραμένη πλευρά μου.
Αν θες να δεις ποια είμαι, αν θες να σε θέλω πρέπει να μ’ αφήσεις να κολυμπήσω στα δικά μου νερά. Να μεγαλώσω με το δικό μου χώμα και νερό.
Με λουλούδια και πεταλούδες, με αγάπη κι έρωτα.
Κι ύστερα αν θες θα περπατάμε και στα δικά σου σκοτεινά δωμάτια απολαύσης.
Όμως, αυτός ο κόσμος που μου δείχνεις ολοκληρωτικά να μπω, ο δικός σου κόσμος είναι άσχημος και μολυσμένος. Πάσχει από έλλειψη συναισθημάτων, από ενσυναίσθηση.
Είναι κρύος και μοναχικός γεμάτος άρρωστα και μίζερα μυαλά που δίνουν το σώμα τους σαν κρέας στο σφαγείο και τη σφαγή τους την ονομάζουν σεξ και ικανοποίηση.
Φοβάσαι να δεις το φως. Φοβάσαι να κολυμπήσεις σε ήσυχα νερά μαζί μου.
Το καταλαβαίνω. Δε θες κανείς να βλέπει μέσα στο μυαλό σου γιατί θα φοβηθεί. Δε θες να σε βλέπει το φως, νιώθεις εκτεθειμένος κι ευάλωτος. Δεν ξέρεις τι είναι ο έρωτας και πώς να δίνεις σε μία γυναίκα μόνο από αγάπη. Έκανες την αγάπη εμπόριο. Εγώ, όμως, δεν πουλιέμαι.
Πρέπει να μ’ αφήσεις να σ’αγαπήσω κι όχι να πάρεις ό,τι έχω μέσα μου με τη βία ή με ακριβές συμφωνίες.
Είναι μπροστά σου η θάλασσα.
Μπροστά σου και η αλήθεια.
Και πίσω σου το χώμα.
Στο ψέμα και το έδαφος βολεύεσαι.
Στη θάλασσα και την αλήθεια πετάς κι αφήνεσαι.
Καταλαβαίνεις τώρα τη διαφορά;
Νιώθεις, δίνεις, ζεις.
Άσε με να είμαι ο εαυτός μου γιατί αν εγώ αλλάξω θα σου μοιάσω. Κι αυτό που θα βλέπεις δε θα σου αρέσει τελικά καθόλου.
Πάρε το χέρι μου, αφέσου… ή άσε με να κολυμπάω μόνη μου προς το ηλιοβάσιλεμα. Προς την ευτυχία.
Θέλω μέσα μου να είμαι καθαρή. Θέλω ανθρώπους που θέλουν εμένα κι όχι κάτι από έμενα.
Και μ’ αυτούς είμαι ο εαυτός μου.
Νιώθω ασφαλής, δεν πνίγομαι, ανθίζω.
Προβολές : 118
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
