Δεν χρειάζεται πολλή σκέψη, γιατί η “εκκλησία”, σωπαίνει σε όλες τις μεγάλες ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ και στα τεράστια σκάνδαλα παιδεραστίας.
Κρύβει στους κόλπους της τα ίδια τέρατα, που καλύπτονται κάτω από το ιερό ράσο.
Καλλιόπη Σουφλή
ΚΛΙΚ εικόνα για μεγέθυνση
[Πέσαμε από τα σύννεφα]
του Αναγνώστη Λασκαράτου
Το περιστατικό καταγγέλθηκε πριν ένα χρόνο. Δημοσιεύτηκε στις 24-6-2018 στην κυριακάτικη εφημερίδα «Μπαμ» από τον ίδιο τον εκδότη της κ. Πέτρο Κουσουλό και αναδημοσιεύτηκε την επομένη στον επίσης δικό του ιστότοπο, τον ereportaz. Eπακολούθησε σιωπή. Αυτή είναι και η αιτία που δεν το πήραμε τότε ούτε εμείς χαμπάρι. Τώρα όσο κι αν έψαξα μέσω Google δεν βρήκα ούτε απάντηση του Αρχιεπισκόπου ούτε άλλο σχετικό δημοσίευμα.
Καθόλου τιμητικό αυτό για το δημόσιο χώρο, αλλά αυτή είναι η κατάσταση αυτής της χρεοκοπημένης χώρας, όπου η Εκκλησία μπορεί να υποκρίνεται, να βρίζει τους ομοφυλόφιλους, να επιτίθεται ή να παρεμποδίζει ώριμες νομοθετικές πρωτοβουλίες για αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που θα βγάλουν έναν αδικημένο κόσμο από το σκοτάδι των κοινωνικών προκαταλήψεων και από το περιθώριο, στο φως.
Μεταφέρω το δημοσίευμα ως μια ακόμη από τις χιλιάδες αποδείξεις για την πραγματικότητα που επικρατεί στο εσωτερικό της κρατικής Εκκλησίας των φαρισαίων.
Είναι σαφέστατο πως δεν πρόκειται για απλή σκανδαλοθηρική υπόθεση, αλλά ότι υπάρχει και ποινική διάσταση, που διευθετήθηκε με τις γνωστές εξωδικαστικές μεθόδους, που ακολουθεί η Εκκλησία:
«Ιερή κάλυψη σε ροζ σκάνδαλο με πρωταγωνιστή Μητροπολίτη».
«Μητροπολίτης της Βορείου Ελλάδος καταγγέλλεται ότι παρέσυρε νεαρό αγόρι στο διαμέρισμά του και…Κάλυψη του σεξουαλικού σκανδάλου από την Αρχιεπισκοπή Αθηνών και τον κ. Ιερώνυμο «Ο κ. Ιερώνυμος μου ζήτησε να μην το πω στους γονείς του…».
Εξαγοράστηκε με… υποτροφία η σιωπή του θύματος.
ΚΛΙΚ εικόνα για μεγέθυνση
Μείζονος σημασίας υπόθεση με πρωταγωνιστή πολύ γνωστό Μητροπολίτη της Βορείου Ελλάδος ο οποίος κατηγορείται για σεξουαλική παρενόχληση σε βάρος νεαρού άνδρα απασχολεί τους τελευταίους μήνες την ελληνική Δικαιοσύνη.
Πρόκειται για μια ιστορία «φρίκης» η οποία αποσιωπήθηκε από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και επιχειρήθηκε να «κουκουλωθεί» από τον προκαθήμενο της Ελλαδικής Εκκλησίας.
Στην μηνυτήρια αναφορά η οποία κατατέθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2018 στην εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών αναφέρεται με σαφήνεια ότι ο κ. Ιερώνυμος είναι γνώστης των αρρωστημένων ορέξεων του Μητροπολίτη.
Φέρεται να απαίτησε όμως από τους μάρτυρες και τους καταγγέλλοντες του περιστατικού να μην μιλήσουν στους γονείς του θύματος (!), αλλά να «παραπέμψουν» το παιδί στην Αρχιεπισκοπή για να του «δώσει μια υποτροφία για σπουδές».
Το αποτέλεσμα ήταν μερικούς μήνες αργότερα ο νεαρός να εμφανισθεί με «απώλεια μνήμης» καθώς θυμάται ότι ο Μητροπολίτης τον οδήγησε στα ενδότερα του διαμερίσματός του στο κέντρο της Αθήνας, ότι του έδωσε 100 ευρώ αλλά δεν θυμάται εάν τελικά του «επιτέθηκε» σεξουαλικά ή όχι.
Από την δημοσιογραφική έρευνα της «ΜΠΑΜ» αποκαλύπτεται ότι ενδεχομένως η κεφαλή της Ελλαδικής εκκλησίας χρησιμοποίησε «μεθόδους Βατικανό» προκειμένου να θαφτεί το θέμα.
Καταγγέλλεται όχι μόνο συγκάλυψη αλλά και εξαγορά του φερόμενου ως θύματος προκειμένου να μην υποστηρίξει τα όσα εκμυστηρεύτηκε ότι βίωσε μέσα στο διαμέρισμα του Μητροπολίτη.
Την ίδια στιγμή φαίνεται ότι επιχειρείται και προσπάθεια «εκφοβισμού» των δυο προσώπων που συνόδευσαν τον νεαρό στο «μοιραίο ραντεβού».
Είναι χαρακτηριστικό ότι ένας από τους δυο μάρτυρες είναι επίσης κληρικός ο οποίος έκτοτε φέρεται να έχει δεχθεί σωρεία δικαστικών πιέσεων προκειμένου να καταστεί στο τέλος της ημέρας αναξιόπιστος.
«Μου έδωσε 100 ευρώ και με θώπευσε στα γεννητικά όργανα».
Στην εξαιρετικά δύσοσμη και περίεργη υπόθεση η οποία απασχολεί την Δικαιοσύνη, πρωταγωνιστεί ένας ηλικιωμένος Μητροπολίτης, ο οποίος μάλιστα πριν από λίγα χρόνια είχε παραιτηθεί από την έδρα του καθώς υπήρχαν υπόνοιες για διασυνδέσεις του με νονούς της νύχτας… 2012.
Σε ενορία της Αρχιεπισκοπής πραγματοποιούνται τα εγκαίνια ενός πνευματικό κέντρου.
Το παρόν στην εκδήλωση δίνει ο Μητροπολίτης καθώς και ο κ. Ιερώνυμος.
Ο «ροζ ιερωμένος» γνωρίζεται με τον νεαρό.
Του δίνει το τηλέφωνό του και του ζητεί να τον επισκεφτεί σε διαμέρισμα που διατηρεί στο κέντρο της Αθήνας. Ο λόγος του καλέσματος παραμένει άγνωστος.
Η επίσκεψη πραγματοποιείται, σύμφωνα με την δικογραφία που σχηματίσθηκε, τον Ιούνιο του 2013.
Τον νεαρό συνοδεύει ο αδερφός του και ένας ακόμη κληρικός. Κάποια στιγμή ο ιερωμένος ζητεί από τον νεαρό να του δείξει τους ιδιαίτερους χώρους του διαμερίσματος.
Τον απομονώνει.
Σύμφωνα με όσα μεταφέρει αργότερα ο νεαρός στους δυο μάρτυρες οι οποίοι βρίσκονταν στο σαλόνι του διαμερίσματος, ο Μητροπολίτης του δίνει 100 ευρώ και τον θωπεύει στα γεννητικά όργανα.
Η αντίδραση του «θύματος» ήταν άμεση.
«Σηκωθείτε να φύγουμε» ήταν οι πρώτες κουβέντες που είπε στα πρόσωπα που τον συνόδευαν με το που γύρισε στο σαλόνι.
Εκείνοι απόρησαν.
Όταν στην διαδρομή τους εκμυστηρεύθηκε τι είχε γίνει, έπεσαν από τα σύννεφα…
Από το δικαστικό ρεπορτάζ προκύπτει η υπόθεση έφτασε στην Δικαιοσύνη τον Ιανουάριο του 2018. Και αυτό γιατί ο Μητροπολίτης στην συνέχεια ξεκίνησε ένα μπαράζ «επιθέσεων» σε βάρος ενός από τους δύο μάρτυρες της υπόθεσης με σκοπό να του κλείσει το στόμα.
Για την ακρίβεια προθυμοποιήθηκε να καταθέσει ως μάρτυρας κατηγορίας σε άλλη άσχετη υπόθεση του μάρτυρα με άλλον ιδιώτη. Απώτερος σκοπός όπως λέγεται ήταν όχι μόνο να τον εκφοβίσει αλλά να τον καταστήσει και αναξιόπιστο.
Ενήμερη η Αρχιεπισκοπή
Το πλέον ανατριχιαστικό όμως της υπόθεσης είναι το γεγονός ότι για το συγκεκριμένο περιστατικό σεξουαλικής παρενόχλησης ενήμερη φέρεται να είναι και η κεφαλή της ελληνικής εκκλησίας.
Η ίδια η Αρχιεπισκοπή. Στην μήνυση αναφέρεται ότι οι ημέρες και τα έργα του κληρικού μεταφέρθηκαν στον ίδιο τον κ. Ιερώνυμο. Τι έπραξε; «… Απαίτησε να μην πληροφορήσω τους γονείς του νεαρού για το συμβάν και να του παραπέμψω το παιδί στην Αρχιεπισκοπή για να του δώσει μια υποτροφία για σπουδές…», αναφέρει ο ένας από τους δυο μάρτυρες.
Και κάπου εδώ το ρεπορτάζ γίνεται ακόμη πιο ενδιαφέρον καθώς το αποτέλεσμα ήταν η μήνυση να αρχειοθετηθεί.
Συγκεκριμένα με διάταξη του εισαγγελέα, Γιώργου Καράτσαλου, η υπόθεση μπήκε στο αρχείο καθώς το νεαρό θύμα τελικά κατέθεσε ότι δεν θυμάται εάν τελικά τον θώπευσε ο Μητροπολίτης στα γεννητικά όργανα…».
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΑ
1/Από το ΒΗΜΑ (Ι.Νικολόπουλος, 1.2.2009-07:11) «Στα πλοκάμια της παιδοφιλίας». «ΤΑ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΑ σκάνδαλα με την κακοποίηση ανηλίκων από θύτες κληρικούς δεν είναι πρωτόγνωρη υπόθεση για την ελληνική Εκκλησία…..
Οπως επισημαίνουν νομικοί κύκλοι, που ασχολούνται για μακρό χρονικό διάστημα με υποθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης ή παρενόχλησης ανηλίκων, οι παραπάνω περιπτώσεις είναι λίγες σε σχέση με τα πραγματικώς συμβαίνοντα κυρίως στην επαρχία.
Εκεί όμως επικρατεί ο νόμος της σιωπής, ο φόβος του κοινωνικού στιγματισμού και επέρχεται συνήθως ένας «άκομψος» συμβιβασμός…».
2/ Μια αναγκαστική ανακοίνωση της Αρχιεπισκοπής για παλιότερη υπόθεση, που δεν είχε όμως απολύτως καμία συνέχεια: «Σχετικά με κληρικό της Ι.Αρχιεπισκοπής Αθηνών, για την περίπτωση του οποίου έγινε αναφορά στο πλαίσιο τηλεοπτικής εκπομπής, ο Μακαριώτατος διέταξε την άμεση διενέργεια ένορκης διοικητικής εξέτασης ….» (iaath.gr/, «Ανακοίνωση Γραφείου Τύπου Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, Κυριακή, 10 Ιούλιος 2011 17:01»).
3/ Παρά τις επανειλημμένες καταδίκες σε πολύχρονες φυλακίσεις (με αναστολή βεβαίως): «Συνεχίζει να ιερουργεί ο Ιάκωβος Γιοσάκης»–Dikastiko.gr. (05/07/2018).
Αρχιμ. Θεόφιλος Λεμοντζής, Δρ. Θεολογίας
Το προσωπείο της υποκρισίας
Καμία άλλη κατηγορία ανθρώπων δεν άκουσε από τον Ιησού Χριστό εκείνα τα φοβερά “ουαί” που διαβάζουμε στο 23ο κεφάλαιο του Ματθαίου, παρά οι υποκριτές, οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι και διαμέσου αυτών οι φορείς της υποκρισίας σε κάθε εποχή. Τους παρομοίασε με τους τάφους οι οποίοι είναι εξωτερικά όμορφοι και περιποιημένοι ενώ εσωτερικά είναι γεμάτοι από ακαθαρσίες (Ματθ. 23,27), και αυτό διότι αν και ήταν θρησκευόμενοι, εντούτοις αποδεικνύονταν διχασμένες προσωπικότητες επιτελώντας απλώς τα θρησκευτικά τους καθήκοντα χωρίς να έχουν ειλικρινή σχέση με τον Θεό, σχέση η οποία αποδεικνύεται μέσα από την καθαρότητα της καρδιάς και το έλεος προς τον συνάνθρωπο. Αυτοί οι λόγοι του Ιησού είναι ένα ισχυρότατο ράπισμα στη δική μας αυτοδικαίωση, στην ηθική μας αυταρέσκεια, στον κοινωνικό καθωσπρεπισμό μας, στην υποκριτική μας ευπρέπεια, στην άνευ ουσίας τήρηση ηθικών και κοινωνικών κανόνων, στη συμβατική κοινωνική και θρησκευτική συμπεριφορά μας, στην καθημερινή μας ηθοποιία στην εργασία, την οικογένειά μας και στις μεταξύ μας κοινωνικές σχέσεις.
Υποκρισία είναι η προσποίηση στην καθημερινή μας ζωή. Είναι η απόκρυψη των αληθινών αισθημάτων και σκέψεων, είναι μια διανοητική κατάσταση που βρίσκεται στον αντίποδα της ειλικρίνειας και της γνησιότητας, μια συνεχόμενη διάθεση αυτοπροβολής. Στερούμενη ριζικά το στοιχείο της αυθεντικότητας κάθε πράξη της προέρχεται από φαύλα κίνητρα. Ως μεταμφιεσμένη έκφραση συναισθημάτων θα την ονομάζαμε ως τέχνη του χυδαίου στις διανθρώπινες σχέσεις διότι“υποκρισία είναι η προσποίηση της φιλίας ή εχθρότητας πού ενεργεί με το προσωπείο της συμπάθειας, ή φθόνος πού μιμείται τα χαρακτηριστικά της αγάπης ή βίος πού δείχνει να στολίζεται από ψεύτικη και όχι πραγματική αρετή”(άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής). Θα τολμούσαμε να πούμε ότι ο υποκριτής είναι χειρότερος από τα άλογα ζώα τα οποία αγνοούν την υποκρισία διότι το ζώο δεν φέρεται φιλικά στα θύματα που σκοπεύει να φάει έως ότου τα φάει, ενώ αντίθετα ο υποκριτής παρουσιάζεται αρχικά φιλικός στους ανθρώπους που σκοπεύει να εκμεταλλευτεί και να αδικήσει. “Κρύβει την υποκρισία κάτω από πλαστή αγάπη εκείνος που επαινεί με το στόμα του, αλλά εξουθενώνει με την καρδιά του”, μας λέγει ο όσιος Θαλάσσιος ο Λίβυος.ypokrisia-inΥποκρισία είναι η διατήρηση μιας εξωτερικά καλής εικόνας του εαυτού μας προς τους άλλους, χωρίς ταυτόχρονα να φροντίζουμε ώστε και εσωτερικά να είμαστε αυτός ο καλός άνθρωπος που θέλει να φαίνεται ότι είναι. Υποκρίνομαι όταν λέω κάτι αλλά κατά βάθος πιστεύω κάτι άλλο, όταν φανερώνω ένα πρόσωπο, ή καλύτερα ένα προσωπείο αλλά κατά βάθος είμαι κάποιος άλλος. Υποκρισία είναι το να μιλάω με διπλή γλώσσα ή όπως λέγει ο Ιερός Χρυσόστομος: “ὑπόκρισίς ἐστιν ἕτερον ἔχειν καί ἕτερον ποιεῖν ”. Οι αρχαίοι έλληνες χρησιμοποιούσαν τα προσωπεία, τις μάσκες στο θέατρο και τις τραγωδίες για να παραστήσουν και να υποδυθούν κάποιο άλλο πρόσωπο από αυτόν που ήταν. Και αν σε αυτήν την περίπτωση δεν ήταν απλά θεμιτό αλλά και επιβεβλημένο για τη διεξαγωγή της παράστασης και την παρουσίαση της επί σκηνής τέχνη τους, στην ηθική, θρησκευτική και κοινωνική ζωή είναι ανεπίτρεπτο και απαράδεκτο. Δυστυχώς όμως, όπως οι ηθοποιοί των αρχαίων τραγωδιών κατά τον ίδιο τρόπο φορούμε και εμείς το προσωπείο της υποκρισίας για να υποδυθούμε κάποιον άλλον «εαυτό» από αυτόν που είμαστε επιδιώκοντας καταξίωση μόνο ενώπιον των ανθρώπων και όχι ενώπιον του Θεού. Ζώντας εντός αυτής της εικονικής πραγματικότητας, στον πυθμένα του ψεύδους, εξαπατούμε τους άλλους και τον ίδιο μας τον εαυτό.
Η υποκρισία είναι μητέρα και αιτία του ψεύδους θα μας υπενθυμίσει ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος. Πράγματι, ο πρώτος διδάσκαλος της υποκρισίας ήταν και είναι ο κατεξοχήν ψεύτης της ιστορίας, ο διάβολος ο οποίος φορώντας το προσωπείο του φρόνιμου όφη, (Γεν. 3,1), με ψεύδη εξαπάτησε τον άνθρωπο οδηγώντας τον στην παρακοή και την πτώση. Εφεξής, ο άνθρωπος της πτώσης περιχαρακωμένος γύρω από τα κυκλώπεια τείχη της υπερπροβολής, της δαιμονικής ματαιοδοξίας και του ναρκισσισμού αποξενώνεται από το «είναι» και προσηλώνεται αποκλειστικά στο «φαίνεσθαι». Το «είναι», αποτελεί την εσώτατη φύση του εαυτού μας, αντιπροσωπεύει το πραγματικό και το αληθινό, αυτό που είμαστε στην πραγματικότητα και το οποίο τις περισσότερες φορές προσπαθούμε επιμελώς να το αποκρύβουμε ή να το αγνοούμε. Το «φαίνεσθαι» είναι το προσωπείο, το οποίο χρησιμοποιούμε για να επικοινωνήσουμε για να γίνουμε αρεστοί στο κοινωνικό σύνολο. Αντιπροσωπεύει το ψεύτικο και αληθοφανές, την εικόνα που θέλουμε να δείχνουμε ανεξάρτητα από το τι είμαστε στην πραγματικότητα.Ο μεταπτωτικός άνθρωπος αγνοώντας θελημένα ή αθέλητα το πραγματικό του «είναι», έχοντας αδυναμία να κατακτήσει το «γνώθι σαυτόν», προσπαθεί να ντύσει την προσωπικότητά του ή καλύτερα το προσωπείο του, αυτό το «φαίνεσθαι», με ανύπαρκτες αρετές και με φανταστικές ικανότητες, καλύπτοντας ταυτόχρονα τα ελαττώματα του με τη μάσκα της υποκρισίας. Κατά συνέπεια η όλη βιωτή του διακρίνεται από ασυνείδητες και συνειδητές αντιφάσεις και ανακολουθίες. Είναι ακριβώς αυτή η ζύμη των Φαρισαίων για την οποία ομίλησε ο Κύριος: “προσέχετε ἑαυτοῖς ἀπό τῆς ζύμης τῶν Φαρισαίων, ἥτις ἐστίν ὑπόκρισις”(Λουκ. 12,1).