Του Σπύρου Γκουτζάνη
Διπλό χτύπημα επιφύλαξε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στην κομματική βάση και στο στελεχικό δυναμικό της Νέας Δημοκρατίας την περασμένη Τρίτη και 13 του μήνα.
Το πρώτο ήταν η ανακοίνωση του διορισμού του Θάνου Ντόκου στη θέση του συμβούλου εθνικής ασφαλείας του πρωθυπουργού.
Για όσους τον γνωρίζουν, ο κ. Ντόκος είναι ίσως ο μόνος που ξέρει καλά και σε βάθος την εξέλιξη της ελληνοτουρκικής διαφοράς σε όλες της τις πτυχές και τη διαχρονική της εξέλιξη.
Ωστόσο δεν παύει να είναι κόκκινο πανί για τους δεξιούς του κόμματος, αφενός γιατί προέρχεται από το εκσυγχρονιστικό στρατόπεδο, αφετέρου για τη δημόσια εκπεφρασμένη θέση του περί συνεκμετάλλευσης των κοιτασμάτων με την Τουρκία.
Όπως έλεγε σαμαρικός βουλευτής: «Μπορεί να ξέρει τα ελληνοτουρκικά, όμως η άποψή του δεν παύει να απέχει από τη δική μας».
Το δεύτερο χτύπημα, μικρότερης πρακτικής αλλά πολύ μεγαλύτερης συμβολικής σημασίας, ήταν η ανακοίνωση ότι η ελληνική κυβέρνηση θα προτείνει για τη θέση του προέδρου του ΟΟΣΑ την Άννα Διαμαντοπούλου, μια από τις σημαίες του πάλαι ποτέ σημιτικού εκσυγχρονισμού.
Οι αντιδράσεις των «γαλάζιων»
Η ανακοίνωση έγινε μάλιστα έπειτα από συνάντηση του πρωθυπουργού με την κ. Διαμαντοπούλου, με δήλωση με την οποία ο Κυρ. Μητσοτάκης της έπλεκε το εγκώμιο για τη διαχρονική της παρουσία στην ελληνική και ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή.
Η κίνηση, λένε τα «γαλάζια» παρασκήνια, είναι τέτοια που μπορεί να βγάλει ακόμη και τον Κώστα Καραμανλή από τον πολιτικό του λήθαργο.
Είναι από τα ελάχιστα πρόσωπα για τα οποία ο Κ. Καραμανλής είχε εκφραστεί αρνητικά στο παρελθόν, με απόλυτο μάλιστα τρόπο.
Λέγεται ότι η αντίρρησή του έπαιξε ρόλο για να εγκαταλείψει ο Κυρ. Μητσοτάκης τη σκέψη να την προτείνει για πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Αντίθετα όμως με τον Καραμανλή και όλη τη δεξιά βάση της παράταξης, ο Κυρ. Μητσοτάκης έχει την καλύτερη γνώμη για την κ. Διαμαντοπούλου, την οποία το τελευταίο διάστημα συμβουλευόταν και για τα εκπαιδευτικά θέματα, καθώς είχε θητεύσει στο υπουργείο Παιδείας.
Η σχέση όμως είναι παλαιότερη καθώς η κ. Διαμαντοπούλου με τις –όχι και πολλές ομολογουμένως– δυνατότητές της τον είχε στηρίξει στη διεκδίκηση της ηγεσίας της ΝΔ.
Σε σημείο μάλιστα που στήριζε ακόμη και την επιλογή του για αντιπρόεδρο τον Άδωνη Γεωργιάδη με το επιχείρημα –όχι και τόσο… εκσυγχρονιστικό– ότι είναι χρήσιμος για να συγκρατεί ένα τμήμα των ψηφοφόρων.
Πόσοι εκσυγχρονιστές χωράνε;
Για τους παροικούντες τη «γαλάζια» Ιερουσαλήμ όμως η κ. Διαμαντοπούλου συμβολίζει την απόφαση Μητσοτάκη να συνεχίσει τη μετάλλαξη του κόμματος με την ώσμωσή του με τον αλήστου μνήμης σημιτικό εκσυγχρονισμό.
Τα παραγκωνισμένα κομματικά στελέχη της ΝΔ διαμαρτύρονται και όπως το διατυπώνουν επιγραμματικά: «Όχι άλλοι πασοκοποταμίσιοι στο ευρύτερο κυβερνητικό σχήμα».
Τα δύο βασικά στελέχη του «επιτελικού κράτους», ο Γιώργος Γεραπετρίτης και ο Ακης Σκέρτσος, προέρχονται από τον ίδιο χώρο.
Το ίδιο και η αναπληρώτρια εκπρόσωπος της κυβέρνησης αλλά και ο ταχέως ανερχόμενος υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής Κυριάκος Πιερρακάκης.
Παρομοίως και μια πλειάδα υφυπουργών με εκσυγχρονιστικό και τεχνοκρατικό προφίλ που συμπεριέλαβε ο πρωθυπουργός στην πρώτη του κυβέρνηση, ανεξαρτήτως του ότι δεν δικαιώθηκε η επιλογή του, αφού το αποτύπωμά τους είναι μηδαμινό.
Ο Τάκης Θεοδωρικάκος δεν εντάσσεται ακριβώς σε αυτή την κατηγορία αλλά δεν νοείται και για κεντροδεξιός.
Το εάν ο Κυρ. Μητσοτάκης θα συνεχίσει την αφομοίωση στελεχών από τον παλιό εκσυγχρονισμό στη ΝΔ για να σηματοδοτήσει άνοιγμα στο κέντρο με στόχο να προσελκύσει τους ψηφοφόρους είναι ανοικτό.
Ηδη από το επιτελείο του Μαξίμου διαρρέει ότι στόχος του είναι να διαμορφώσει τη νέα εποχή της ΝΔ που θα εκτείνεται από τη «μη ψεκασμένη Δεξιά μέχρι και τη μετριοπαθή Αριστερά».
Ένα τέτοιο άνοιγμα εκτός από το ότι θα φέρει –εκτιμούν– ψήφους, θα αναπληρώσει τις απώλειες σε περίπτωση που υπάρξει αποχώρηση «γαλάζιων» στελεχών, κυρίως λόγω των υποχωρήσεων στα εθνικά θέματα.
Οι εξελίξεις περί των ελληνοτουρκικών πυροδοτούν ευρύτερα σενάρια για ανασύσταση του πολιτικού χάρτη.
Και στο βάθος εκλογές
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο αποκτά ιδιαίτερη σημασία ο επικείμενος «ευρύς και δομικός», όπως ήδη αποκαλείται, ανασχηματισμός που τεκταίνεται.
Ευρύς γιατί ο Κυρ. Μητσοτάκης αυτήν τη φορά δεν θα περιοριστεί σε… μερεμέτια στην πρόσοψη αλλά θα βάλει περισσότερους βουλευτές και θα προσέξει τις γεωγραφικές και εσωκομματικές ισορροπίες.
Με το να εντάξει περισσότερους σαμαρικούς και καραμανλικούς θα κατευνάσει τις αντιδράσεις.
Επιπλέον οι βουλευτές και όχι τα τεχνοκρατικά στελέχη φέρνουν ψήφους στις εκλογές.
Οσο κι αν το διαψεύδει, ο Κυρ. Μητσοτάκης ετοιμάζεται για εκλογές μόλις το επιτρέψουν οι επιδημιολογικές συνθήκες.
Δεν θέλει να προλάβει να συνέλθει ο ΣΥΡΙΖΑ και να πάει στο συνέδριό του.
Επιπλέον το σύστημα εξουσίας, με τη βοήθεια της εσωκομματικής αντιπολίτευσης στον ΣΥΡΙΖΑ, θέλει «να τελειώνει με τον Αλέξη Τσίπρα».
Ο επικείμενος ανασχηματισμός όμως, εκτός από ευρύς και σαρωτικός, αναφέρουν οι τελευταίες πληροφορίες, θα είναι και δομικός.
Θα προβλέπει αλλαγές στη λειτουργία της κυβέρνησης.
Έτσι κομψά περιγράφουν την αποτυχία του «επιτελικού κράτους».
Όπως αναφέρουν οι πέριξ του Μαξίμου: «Το επιτελικό κράτος είναι μια δοκιμή που θα απέδιδε σε ομαλές πολιτικές συνθήκες», αλλά σε συνθήκες πανδημίας, δευτερογενούς οικονομικής κρίσης και όξυνσης των ελληνοτουρκικών προκάλεσε αρρυθμίες και δυσλειτουργίες του κυβερνητικού σχήματος, τις οποίες ο… Μωυσής θα θεραπεύσει!
