Και συ περιμένεις αυτό το ΣτΕ, που μιλάει τη γλώσσα τού “καθ’ ου”, της “αναιρεσείουσας” και της “αναιρεσίβλητης”, να κατανοήσει τη φύση και τα ζητήματα του αυτισμού και τα συστηματικά εγκλήματα του γραφειοκρατικού κράτους σε βάρος των Ελλήνων αυτιστικών.

 

 

 

Τι χρώμα έχει η “ελληνική δικαιοσύνη”;

Το μαύρο του Προδότη.

Το μαύρο του Διαπλεκόμενου.

Το μαύρο του Άκαρδου…

Το μαύρο του Ανθελληνισμού.

Το μαύρο δίπλα στο κόκκινο αίμα των αθώων.

Η Νέμεσις αργεί…

Ακόμα και οι Συμπαντικοί Νόμοι αργούν…

Όταν όμως έρθουν, το κόκκινο αίμα των αθώων, θα βρει δικαίωση και το μαύρο θα συναντήσει το πεπρωμένο του στην οδό της Κολάσεως.

Είναι η χρονιά των μεγάλων αποκαλύψεων και των μασκών που πέφτουν.

Είναι η χρονιά της δικαίωσης για πολλούς κατατρεγμένους από το καθεστώς της διεφθαρμένης δικαιοσύνης.

Η Δημοσίευση διαθέσιμη σε αρχείο κειμένου Word MS(Click here)Οι Μάσκες Πέφτουν – Πράξη Πρώτη: Τρεις Πρόεδροι του Ανώτατου Διοικητικού Δικαστηρίου ενώπιον του Αυτισμού

Όταν πέρασε (Φεβρουάριος 2018) -πρώτη φορά στην ισόβια πάθηση του- την πόρτα του Ανώτατου Δικαστηρίου, ζητώντας δίκαιη δίκη, είδε τον Πρόεδρο του Δικαστηρίου να παραιτείται. Είδε έναν ανώτατο δικαστικό να συγκινείται, και με δάκρυα στα μάτια να απευθύνει διάγγελμα στους πολίτες, λέγοντας …πρέπει όλοι να εξακολουθήσουμε να εμπιστευόμεθα την Δικαιοσύνη και τους λειτουργούς της, τελούντες πάντοτε εν πλήρη επιγνώσει του γεγονότος ότι «Υπάρχουν ακόμη δικασταί εις τας Αθήνας».

Πήρε θάρρος και πίστεψε στα λόγια του παραιτηθέντος Προέδρου, παρά το γεγονός ότι η έκδοση προσωρινής διαταγής που είχε ζητήσει είχε αναιτιολόγητα καθυστερήσει. Η αίτηση αναστολής που είχε οριστεί να εκδικαστεί την 11η Ιουνίου 2018 παρέμεινε όνειρο θερινής νυκτός. Το Ανώτατο Δικαστήριο έμεινε ακέφαλο για διάστημα πέντε μηνών. Ο Αυτισμός τα έβαλε με τον εαυτό του που πίστεψε στα λόγια του απερχόμενου Προέδρου.

Το οικογενειακό περιβάλλον του προσπάθησε να τον καθησυχάσει, καθώς στις 17 Οκτωβρίου 2018, με πρόταση του Υπουργού Δικαιοσύνης Μιχάλη Καλογήρου, προήχθη στον βαθμό του Προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας η πρώτη γυναίκα στο αξίωμα αυτό. Οι μανάδες το είδαν με καλό μάτι, ωστόσο αδυνατούσαν να δώσουν στον Αυτισμό μια λογική απάντηση για τους λόγους που τον κρατούσαν επί μακρόν στα συρτάρια του ΣτΕ. «Θέλω μια δίκαιη δίκη, εδώ και τώρα», φώναζε. «Υπάρχουν ακόμη δικασταί εις τας Αθήνας;» ρωτούσε. Απάντηση καμία.

Από αναβολή σε αναβολή, φτάσαμε στο Γενάρη του 2020 και η πολλά υποσχόμενη Πρόεδρος, η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος του ΣτΕ, παράτησε το πόστο χωρίς καμία συγκίνηση. Ο Έλλην Αυτισμός τα έβαλε με τη μάνα του και με όλες τις μανάδες που πίστεψαν ότι η “πρώτη φορά Αριστερά” και η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος του ΣτΕ θα έφερναν «κοινωνική δικαιοσύνη» και θα έκαναν τον ελληνικό Αυτισμό ορατό. Κουραφέξαλα. «Αρχή άνδρα δείκνυσι», σκέφτηκε μέσα του ο Αυτισμός και αμέσως λύθηκε στο μυαλό του ο γρίφος με το αρκτικόλεξο “ΣτΕ”. Του φάνηκε λογικό που έφαγαν το “Ε” και δεν το ονόμασαν έστω “ΕΣτΕ”, ανελλήνιστοι γαρ.

Στους διαδρόμους του Δικαστηρίου, για μέρες και εβδομάδες, συζητούνταν η ανάληψη της Προεδρίας της Δημοκρατίας από την πρώην Πρόεδρο, κι ούτε μια λέξη για τον κακοποιημένο και έγκλειστο στο συρτάρι ελληνικό Αυτισμό.

Ο ελληνικός Αυτισμός, με την ανοχή του ΣτΕ στα έργα και τις ημέρες της “πρώτης φοράς Αριστερά”, από καφκική ιστορία μετεβλήθη σε τραγωδία, σε Ελληνική Τραγωδία.

Το έγκλημα είχε λάβει πλέον διαστάσεις ύβρεως. Την τραγωδία του Ελληνικού Αυτισμού κατέγραψε μια αυτιστική Ελληνίδα ζωγράφος και επιστήμονας, που η ιατρική και η δικαιοσύνη έκαναν το λάθος να πετάξουν στο βάραθρο της ανόμου-υπονόμου γραφειοκρατίας, χωρίς να ελέγξουν πρώτα αν έχει φύλακα άγγελο.

Παρεμπιπτόντως, ο Κάφκα δεν ήταν αυτός που οι πολλοί νομίζουν. Λίγοι, ίσως, γνωρίζουν ότι δεν έγινε σεβαστή η επιθυμία του να καούν τα χειρόγραφά του μετά τον θάνατό του.

Πρόσφατα ένα ισραηλινό Δικαστήριο (δικαστήριο κι εδώ) δεν έκανε ούτε αυτό σεβαστή την επιθυμία του Συγγραφέα και αποφάσισε να δεσμεύσει τα χειρόγραφά του και να τα εντάξει στη Συλλογή της Εθνικής Βιβλιοθήκης τού Ισραήλ. Είναι εντυπωσιακή η αγάπη της γραφειοκρατικής δικαιοσύνης για το έργο των “κολασμένων”, αλλά μόνο μετά θάνατον…και ενάντια στη βούληση των υποκειμένων.

Πάνω κάτω το ίδιο συμβαίνει και με την επίσημη θρησκεία των καιρών μας, την ιατρο-διοικητική επιστήμη. Πόσοι άραγε παράξενοι, άνδρες και γυναίκες, αναζήτησαν και αναζητούν, εν ζωή, και ένεκα της διάταξης του νου τους, σε φοβιστερούς, ελευθεριακούς και “αφορισμένους” παράδρομους τον αληθινό Θεό, αλλά το είναι και το πράττειν τους δεν συμφωνούσε και δεν μπορεί να συμφωνήσει με τα ιατρο-θεραπευτικά πρωτόκολλα και τα δημοσιονομικά θέσφατα των ευνούχων και των ανίκανων της εκάστοτε διακυβέρνησης;

Και συ περιμένεις αυτό το ΣτΕ, που μιλάει τη γλώσσα τού “καθ’ ου”, της “αναιρεσείουσας” και της “αναιρεσίβλητης”, να κατανοήσει τη φύση και τα ζητήματα του αυτισμού και τα συστηματικά εγκλήματα του γραφειοκρατικού κράτους σε βάρος των Ελλήνων αυτιστικών.

Κι εδώ δεν πρόκειται για άγνοια, αλλά για την ίδια τη “φύση” του ΣτΕ και της διοικητικής δικαιοσύνης εν γένει, που την υποχρεώνει να συμπράττει στο κρατικό, ιατρο-διοικητικό πογκρόμ κατά των Ελλήνων αυτιστικών.

Η μπάλα παίρνει κι άλλους που, όπως και οι αυτιστικοί, έρχονται από “άλλο πλανήτη”, όπου δεν υπάρχει ΣτΕ και ξεΣτΕ.

Αναφερόμαστε στα άτομα με νοητική υστέρηση, σύνδρομο Down, εγκεφαλοπάθεια, και συγκεκριμένες ψυχιατρικές παθήσεις.

Κι αν νομίζει η Διοικητική Δικαιοσύνη ότι επιτελεί καλά το έργο της, καθώς αφειδώς, με χιλιάδες αποφάσεις της, θέτει τους αυτιστικούς σε δικαστική συμπαράσταση, είναι ώρα να ερευνηθούν οι προθέσεις της.

Η αλήθεια είναι ότι οι διοικητικοί δικαστές διαμορφώνουν εκ του ασφαλούς -ισόβιοι γαρ- πολιτική, και μάλιστα πολιτική στα πλαίσια και στα επίπεδα που τούς υπαγορεύει η δικτατορία των κανονιστικών πράξεων τής Διοίκησης.

Αγράμματοι, επιλήσμονες και καιροσκόποι υπουργοί και υφυπουργοί βαράνε κατακέφαλα (τους αυτιστικούς και άλλους) και οι διοικητικοί δικαστές φοβούνται να ομολογήσουν ότι συμβαίνουν πράγματα που δεν έχουν να κάνουν μόνο με ζητήματα Αρχής αλλά με εγκληματικές συμμορίες και με εγκλήματα κατά της υγείας και της ζωής.

Εν προκειμένω, όλη η αναπηρία, και ειδικά οι αυτιστικοί, είναι “μπεγλέρι” στα χέρια τού κάθε τενεκέ ξεγάνωτου Υπουργού / Υφυπουργού Εργασίας, ούτε καν εκείνου τής Υγείας.

Ένας Πετρόπουλος αποφασίζει, κι όποτε γουστάρει αναθεωρεί τις αποφάσεις του για τον Αυτισμό, καθορίζοντας αυτός τι είναι Αυτισμός, πότε…διαγιγνώσκεται, πόσο…διαρκεί, και ποια πολιτική σκοπιμότητα και φατρία “ειδικών” πρέπει ο Αυτισμός να εξυπηρετήσει.

Τρεις Πρόεδροι τού ΣτΕ, εκ των οποίων η μία ζει από το πόστο του πρώτου Πολίτη τον μύθο του κράτους δικαίου της Ελλάδας, είναι υπόλογοι για τα δεινά του ελληνικού Αυτισμού.

Αλλά ποιος θα δικάσει τους δικαστές;

Και ποιος μπορεί πλέον να πιστέψει έναν Πρόεδρο του ΣτΕ όταν λέει “Υπάρχουν ακόμη δικασταί εις τας Αθήνας”;

Είμαι υποχρεωμένος, ως Έλλην πολίτης και σύζυγος Ελληνίδας με αυτισμό, να δώσω στη δημοσιότητα τα στοιχεία-τεκμήρια που διαθέτω αναφορικά με τα εγκλήματα ανωνύμων ιατρών-δικαστών, πολιτικών, διοικητικών και δικαστικών κατά των Ελλήνων αυτιστικών.

Όλα τα στοιχεία συνιστούν προϊόν προσωπικής έρευνας και άμεσης εμπλοκής της συζύγου μου και εμού στο σύστημα που αφορά στην αξιολόγηση της αναπηρίας, το περιβόητο ΚΕ.Π.Α..

Όπως απέδειξε η τετραετής έρευνά μας και το δρομολόγιο της υπόθεσης μας:
από τις διάφορες επιτροπές του ΚΕ.Π.Α., στη Διοίκηση του ΕΦΚΑ, στη Διοίκηση του Υπουργείου Εργασίας, στην ΕΣΑμεΑ, στον Συνήγορο του Πολίτη, στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, στην Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρεία, στον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών, στον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο, στο Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, στο Σώμα Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης, στην Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, στην Ειδική Επιτροπή για τον Έλεγχο της Προστασίας των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Ψυχικές Διαταραχές (Υπουργείο Υγείας), σε διάφορες γνωστές ΜΚΟ, στην Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες, και αλλού,

η αναπηρία στην Ελλάδα, από το 2010 και μετά, είναι το μεγάλο ένοχο μυστικό του πολιτικού συστήματος και όλων των φορέων-αρχών και λειτουργιών του κράτους και των παραφερναλίων του που με τον ένα ή τον άλλον τρόπο εμπλέκονται στη διαδικασία αναγνώρισης της αναπηρίας και διανομής των ωφελημάτων (σε χρήμα ή είδος) που προβλέπονται για τα ΑμεΑ.

Σε αυτό το αδιανόητο διατομεακό και πολυεπίπεδο (σημειωτέον διακομματικό) παιχνίδι σε βάρος των πολιτών με αναπηρία, ο Αυτισμός βρίσκεται στην πρώτη σειρά και μετράει τα περισσότερα θύματα. Ειδικά οι ενήλικες με Αυτισμό εξαφανίζονται είτε στην αόριστη κόλαση των επινοημένων από το ΚΕ.Π.Α. παθήσεων είτε στην κόλαση των φαρμάκων, των ακούσιων νοσηλειών και της ιδρυματοποίησης.

Στη μνημονιακή Ελλάδα, ο ενήλικος Αυτισμός εξαφανίζεται με ιατρο-διοικητικά μέσα καθ’ υπαγόρευση των Κυβερνήσεων.

Η μεγάλη δε σφαγή των αυτιστικών ξεκίνησε με την εισαγωγή της ανωνυμίας των ιατρών των επιτροπών του ΚΕ.Π.Α. (2012) και κορυφώθηκε στους χρόνους της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Κι εδώ είναι που εγείρονται σοβαρά ερωτήματα για την ευθύνη του ΣτΕ ως αβανταδόρου των πράξεων της Διοίκησης.

Εν προκειμένω, το ΣτΕ παρέχει, επί δύο και πλέον χρόνια, “δικαστική προστασία” στην εκτελεστική εξουσία, έναντι τής “απειλής” που συνιστά ο Αυτισμός για το “κράτος δικαίου”. Είναι ώρα να πέσουν οι μάσκες.

Σε πρώτη φάση (Πράξη Πρώτη) δημοσιεύουμε την Αίτηση Ακύρωσης Συλλόγου Γονέων Αυτιστικών ενώπιον του ΣτΕ κατά των Υπουργικών Αποφάσεων του τέως Υφυπουργού Εργασίας Πετρόπουλου.

Στη συγκεκριμένη ενέργεια, εγώ και η σύζυγός μου συνεισφέραμε στην στοιχειοθέτηση του υλικού υποστήριξης της αίτησης.

Η αίτηση, μαζί με ασφαλιστικά μέτρα και αίτημα έκδοσης προσωρινής διαταγής εκκρεμεί στο ΣτΕ από τον Φεβρουάριο του 2018.

Ομιλούμε περί ευτελισμού του κράτους δικαίου από τον ίδιο το θεματοφύλακά του, ήτοι το ΣτΕ.

Ο κάθε ένας ας αναλάβει τις ευθύνες του, πρωτίστως η ίδια η πρώην Πρόεδρος του ΣτΕ και νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Όσοι δεν αντέχουν να αντικρίσουν τα καμώματά τους, υπάρχει και ο δρόμος της παραίτησης.

Το δικόγραφο της αίτησης ακύρωσης του Συλλόγου είναι διαθέσιμο στον ακόλουθο σύνδεσμο: http://eurocrisis.eu/grautism/ste_aitisi_akyrwshs_nonames_low.pdf

Εναλλακτικά, είναι διαθέσιμο εδώ: (https://eurocrisis.files.wordpress.com/2020/05/ste_aitisi_akyrwshs_nonames_low.pdf ) Αίτηση Ακύρωσης ενώπιον του ΣτΕ / Αυτισμός

Το αποδεικτικό κατάθεσης και ορισμού δικασίμου είναι διαθέσιμο στον ακόλουθο σύνδεσμο: http://eurocrisis.eu/grautism/ste_orismos_dikasimou.pdf

Ας μας πουν επιτέλους οι τρεις (πρώην και νυν) κεφαλές του ΣτΕ (Σακελλαρίου, Σακελλαροπούλου, Ράντος), πόση πίστωση χρόνου χρειάζονται ακόμα οι κυβερνήσεις για να ολοκληρώσουν οι ανώνυμες επιτροπές του ΚΕ.Π.Α. τον αφανισμό των Ελλήνων αυτιστικών.

Και ας μας πει, επιπλέον, και ένας ακόμα πρώην Πρόεδρος του ΣτΕ, ο νυν Πρόεδρος της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα κ. Κ. Μενουδάκος, πόση ακόμα πίστωση χρόνου δίνει στον ΕΦΚΑ/ΚΕ.Π.Α. προκειμένου να ολοκληρώσει τα εγκληματικά του σχέδια σε βάρος των Ελλήνων Αναπήρων.

Υπενθυμίζουμε ότι με βάση την καταγγελία μας η Αρχή που εκπροσωπεί ο κ. Μενουδάκος, με υπογραφή του επίτιμου Αρεοπαγίτη και Αντιπροέδρου της ΑΠΔΠΧ, κ. Μπατζαλέξη, υποχρεώθηκε να επιβάλει την κύρωση της προειδοποίησης στον ΕΦΚΑ για την επί οκτώ ολόκληρα χρόνια παράνομη απόκρυψη των ονομάτων των ιατρών των Επιτροπών του ΚΕ.Π.Α.

Έχουν περάσει σχεδόν έντεκα μήνες από τη σχετική απόφαση (υπ’ αριθμ. 20/2019) και η ανωνυμία των επιτροπών του ΚΕ.Π.Α. καλά κρατεί. Τι περιμένει και πόσο ακόμα νομίζει ο κ. Μενουδάκος και η ΑΠΔΠΧ ότι νομιμοποιούνται να βάζουν πλάτη στο οργανωμένο ειδεχθές κρατικό έγκλημα;

Δεδομένου ότι τα στοιχεία-τεκμήρια που διαθέτω είναι δημοσίου (μείζονος κοινωνικού) ενδιαφέροντος και συνιστούν κρίσιμη πληροφορία προκειμένου οι Έλληνες με Αναπηρία και οι οικογένειές τους, ειδικά όσοι είναι/έχουν άτομα με Αυτισμό, να προστατεύσουν τα δικαιώματά τους και να αναζητήσουν ευθύνες όπου και όπως δη, είμαι υποχρεωμένος να τα διαθέσω δημόσια.

Θα ακολουθήσει σειρά δημοσιεύσεων, σε ξεχωριστές αναρτήσεις:

α) των ντοκουμέντων που αφορούν στο χειρισμό της Ποινικής Δικαιοσύνης, με διάθεση στοιχείων από την αρχειοθετημένη δικογραφία της από έτους 2016 μηνύσεώς μου κατά ιατρών επιτροπών του ΚΕ.Π.Α.., διοικητικών διευθυντών, κ.α.,

β) των αγωγών (κύριας και παρεμπίπτουσας) που έχουμε (εγώ και η σύζυγός μου) καταθέσει από το 2017 στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών κατά του ΕΦΚΑ και η εκδίκαση των οποίων ματαιώθηκε ένεκα του lockdown,

γ) της Μηνυτήριας Αναφοράς μου κατά Δικαστικών Λειτουργών, της πρώην ΓΕΔΔ, του τέως Ειδικού Γραμματέα του ΣΕΕΔΔ, ιατρών και διοικητικών συντελεστών του ΕΦΚΑ/ΚΕ.Π.Α, κ.α.,

δ) της προσφυγής μου στην ΑΠΔΠΧ (υπ’ αριθμ. 20/2019) με την οποία κρίθηκε ως μη σύννομο το απόρρητο των ονομάτων των ιατρών των επιτροπών του ΚΕ.Π.Α., όπως και εξώδικης δήλωσή μου προς τη Διοίκηση της ΑΠΔΠΧ.

Γεώργιος Σαρανταυγάς
Πολιτικός Επιστήμων – Διεθνολόγος, Σύζυγος Ελληνίδας με Σύνδρομο Asperger

Σημείωση: Η πρωτοβουλία του Συλλόγου Γονέων Αυτιστικών και δυο μεμονωμένων γονέων αυτιστικών να ασκήσουν το νόμιμο δικαίωμά τους απέναντι σε μια συστηματικά και επιδεικτικά παρανομούσα εκτελεστική εξουσία δεν είναι παίξε-γέλασε.

Απαιτεί θάρρος και συνεπάγεται κόστος σε χρήμα και ψυχική φθορά.

Οι γονείς των αυτιστικών γνωρίζουν ότι έχουν να κάνουν με ένα κράτος-τέρας και φοβούνται να καταγγείλουν την εγκληματική δράση των συμμοριών του.

Φοβούνται, δικαιολογημένα, την εκδίκησή του.

Φοβούνται ότι το Τέρας θα στραφεί εναντίον τους και θα εξαφανίσει όχι μόνο τα αυτιστικά παιδιά τους αλλά και τους ίδιους.

Όταν το ίδιο το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο παρέχει απροκάλυπτα προστασία στο Τέρας, ποιος θα αποδώσει δίκαιο;

Είμαι σύζυγος γυναίκας με αυτισμό.

Ως εκ τούτου, δεν με διακατέχει ο φόβος του γονέα και μπορώ να δώσω ακόμα και τη ζωή μου για τη διάσωση και την απελευθέρωση του Αυτισμού στην Ελλάδα.

Δεν με ενδιαφέρει αν απέναντί μου στέκεται εμπόδιο το ΣτΕ ή ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Όλοι είμεθα ίσοι ενώπιον του νόμου. Κι αν ο νόμος έχει καταλυθεί, οφείλω να το γνωρίζω και εγώ και ο Αυτισμός.

Υλικό Αναφοράς: Δημοσιεύσεις του Δημοσιογράφου κ. Ιωσήφ Παπαδόπουλου

Είμαστε όλοι αυτιστικοί!

Η Νατάσα Ματράγκα και ο Γιώργος Σαρανταυγάς περιγράφουν τον Αρμαγεδδώνα των ατόμων με αναπηρία!

Τα άτομα με αυτισμό πρέπει να εγκλειστούν σε ψυχιατρεία, αποφαίνεται το ΚΕ.Π.Α. με την ένοχη σιωπή της Πολιτείας και της Δικαιοσύνης! (Μέρος 2)