Children Of God: Η φρικτή αίρεση σεξ που έφτασε ως την Ελλάδα (βίντεο)

Children Of God: Η φρικτή αίρεση σεξ που έφτασε ως την Ελλάδα (βίντεο)

3 Δεκεμβρίου, 2024 14 Από Καλλιόπη Σουφλή
Προβολές:2.108
Μοίρασέ το

ΑΤΤΙΚΑ ΝΕΑ: “ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ”, ΕΙΧΑΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΗΘΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΝΕΟ ΒΟΥΤΖΑ ΡΑΦΗΝΑΣ-ΝΕΑΣ ΜΑΚΡΗΣ. Σ’ ΑΥΤΗΝ ΑΝΗΚΕ ΤΟ ΚΤΗΝΟΣ… 

Η ΣΥΖΥΓΟΣ;;; ΑΛΛΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ;;; 

ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ;;;

Τα σκοτεινά χρόνια των 70’s, η παιδεpαστία, η ποpνεία

Προτείνω να διαβαστούν πολύ προσεκτικά όσα παρατίθενται πιο κάτω, για την συγκεκριμένη τρομακτική αίρεση στην οποία φέρεται να ανήκε ΤΟ ΤΕΡΑΣ… ενδεχομένως και η “μάνα” ΤΕΡΑΣ…

ΤΕΤΟΙΑ ΤΕΡΑΤΑ, ΜΟΝΟ ΜΕ ΜΙΑ ΠΟΙΝΗ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ… ΜΕ ΤΗΝ ΘΑΝΑΤΙΚΗ.

Καλλιόπη Σουφλή

Υ.Γ. Τα τέρατα της αίρεσης, είχαν δραστηριοποιηθεί και στην περιοχή του Νέου Βουτζά (Ραφήνας – Νέας Μάκρης), αλλά υπήρχε όρκος σιωπής και κανείς δεν γνωρίζει πόσοι εμπλέχθηκαν σ’ αυτό το τρομακτικό σκηνικό.

Το μόνο που διέρρευσε ήταν πως σ’ αυτή την αίρεση, συμμετείχε η ελίτ της περιοχής…

Γράφει η ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΔΟΥ

15/6/2017

 

Τα ξημερώματα της 9ης Ιανουαρίου του 2005, ο 30χρονος Ricky Rodriguez αυτοκτόνησε μέσα στο αυτοκίνητό του αφού σkότωσε μαχαιρώνοντας πέντε φορές την πρώην νταντά του, Angela.

Είχε πάρει την εκδίκηση του για τη κακοποiηση που δέχτηκε από μωρό.

Η αίρεση Children of God ιδρύθηκε το 1968 και απέκτησε χιλιάδες πιστούς σε όλο τον πλανήτη – με σημαία τους την “αγάπη” και καμουφλάζ τη χίπικη ζωή διέπρατταν εγκλήματα

Η νταντά όμως ήταν απλώς ένα υποκατάστατο για τη γυναίκα που ήθελε να μαχαιρώσει, και αυτή δεν ήταν άλλη από τη μητέρα του, Karen. Την σύζυγο του David Berg, ενός πανούργου άντρα που μπόρεσε και έπιασε στα δίχτυα του χιλιάδες άτομα από όλο τον κόσμο, και την Ελλάδα.

Aλλά ας πάρουμε την ιστορία από την αρχή.

Η αίρεση Children of God ιδρύθηκε το 1968 από τον Berg, με κρυφό επίκεντρό της το σeξ στο όνομα του Θεού.

13.000 παιδιά που γεννήθηκαν σχεδόν σε 20 χρόνια έζησαν μια απίστευτη παιδική ηλικία σε κοινόβια, η οποία τους άφησε ψυχολογικά προβλήματα.

Φρικτά μυστικά βγήκαν στην επιφάνεια από το 90 και έπειτα, όταν πολλά άτομα, απόγονοι των μελών της αίρεσης κατήγγειλαν τους ίδιους τους τους γονείς. Στην αίρεση προωθούνταν όχι μόνο το σeξ προσυλητισμού για νέα μέλη αλλά και οι σeξουαλικές σχέσεις μεταξύ ενήλικων και παιδιών!

Ο Berg, είχε σκεφτεί τα πάντα με τρομερή λεπτομέρεια κάνοντας μια από τις πιο στοχευμένες προπαγάνδες που θα μπορούσε να φανταστεί άνθρωπος.

Εκτός του ότι ικανοποιούσε τις ορμές του με ανήλικα που βρίσκονταν στην αίρεση, ζητούσε απ’ τις κοπέλες και τα μικρά κοριτσάκια να χορεύουν αισθησιακά, φορώντας διάφανα μαντήλια μπροστά στην κάμερα, υλικό που άλλοτε κρατούσε για τον ίδιο και άλλοτε διένειμε σε πιστούς. Προωθούσε με κάθε τρόπο την ποpνεία στο όνομα του θεού και την αιμομιξiα λέγοντας πως είναι κάτι φυσικό.

Στο βίντεο θα δείτε μικρά παιδιά, γυμνά, με μαντήλια στο σώμα να χορεύουν στις βιντεοκασέτες που φύλαξε ο Berg, ανάμεσά τους και η εγγονή του που ζούσε μαζί του όσο εκείνος ταξίδευε, μακριά από τους γονείς της.

Τα παιδιά του Θεού απέκτησαν περισσότερα από 200 χιλιάδες νέα μέλη μέσα σε λίγα χρόνια!

Eξέδιδε βιβλία, περιοδικά και φυλλάδια που έμοιαζαν με κόμικ και είχαν τίτλο: “Mo Letters” ή «Το βιβλίο του Davidito» ή ακόμη και τις τεχνικές για φλερτ προσηλυτισμού.

Τα παιδιά του Θεού απέκτησαν περισσότερα από 200 χιλιάδες μέλη σε μερικά χρόνια

Οι γυναίκες σταδιακά εξελίσσονταν σε πόρνες, που μπορεί να μην έπαιρναν χρήματα, αλλά έβγαιναν κάθε βράδυ με σκοπό να παρασύρουν όσο το δυνατόν περισσότερους άνδρες. Εκείνος τις αποκαλούσε «πόρνες του Θεού».

Ήταν η τιμωρία που έπρεπε να δεχτούν οι γυναίκες. Η δική τους σταύρωση για να εξιλεωθούν για τα αμαρτήματά τους. Έπρεπε πάσει θυσία να φέρουν όλο και περισσότερο κόσμο στους κόλπους της οργάνωσης.

“Τα σeξι ψαράκια μου κάνουν τη δουλειά τους. Τους πειράζουν, φλερτάρουν μαζί τους και μετά τους … μέχρι να πέσουν κάτω. Αυτός είναι ο τρόπος να τους φέρουν κοντά στον Θεό. Ξεχάστε όλα αυτά τα παλιομοδίτικα κηρύγματα!”. Αυτό ήταν το περίφημο “flirty fishing”.

Επιπλέον, μέσα από μια σειρά επιστολών, είχε υπαγορεύσει τους κανόνες που έπρεπε να ακολουθούν οι πιστοί.

Ενας από αυτούς ήταν ο λεγόμενος νόμος της αγάπης. “Ο Θεός ήταν αγάπη και αγάπη ίσον σeξ.

Η μοιχεία, η αιμομιξiα, το σeξ εκτός γάμου, το σeξ μεταξύ ενηλίκου και παιδιού δεν ήταν πλέον αμαρτίες, εφόσον γίνονταν με αγάπη”.

Τα βιβλία δεν έβγαιναν μόνο στα αγγλικά, αλλά και σε όσες χώρες ταξίδευε και δραστηριοποιούνταν ο David Berg, άλλοτε γνωστός ως David Moses (Mo)

Μάλιστα η αίρεση έφτιαχνε κατασκηνώσεις και ομαδικά κάμπινγκ κρυφά σε πολλά μέρη του πλανήτη χωρίς κανείς να ξέρει τι πραγματικά συνέβαινε.

Αντίστοιχο κάμπινγκ ίδρυσε η αίρεση και στη Ραφήνα, αλλά και στη Βόρεια Ελλάδα, και την Αθήνα, σε διαμερίσματα που κανένας δεν μπορούσε να φανταστεί πως στέγαζαν τέτοια φρικτά εγκλήματα στο όνομα του Χριστού.

Είχαν βρει το τέλειο άλλοθι – οι ντόπιοι τους περνούσαν για χίπιδες που είχαν ιδιαίτερη σχέση με το Χριστό.

«Ήταν θρησκευτική πορνεία», είπε η κόρη του Berg, Deborah. “Έπρεπε να σταματήσω να τον κοιτάζω ως πατέρα μου αλλά ως ηγέτη ενός παγκόσμιου κινήματος που καταστρέφει ζωές”, παραδέχτηκε.

Ο γιος της Karen, Ricky, ήταν εκείνος που θα έδινε το δικό του τέλος στην ιστορία

Κι έπειτα γεννήθηκε ο Ricky. Ήταν γιος της Karen Zerby. Η ίδια τον παρέδωσε στα χέρια του Berg. O Berg βρήκε τρόπο να κάνει προπαγάνδα και εξέδωσε ένα βιβλίο σε μορφή κόμικ με αποσπάσματα της ζωής του παιδιού του και πώς πέρασε κι αυτός στην μεγάλη οικογένεια.

Το κόμικ του γιου του, που τον φώναζαν Davidito (προς τιμήν του David Berg) αποτελούνταν από περιγραφές και φωτογραφίες της σeξουαλικής του διαπαιδαγώγησης από τις νταντάδες του οι οποίες “ικανοποιούσαν” τις ορμές του (!) από μικρό και μαθαίνοντάς του όταν θέλει σeξ απλώς να το ζητά τόσο από γυναίκες όσο και από άντρες.

Ο Βerg είχε μάλιστα κοιμηθεί και με την ίδια του την εγγονή από τα 9 μέχρι τα 12 της χρόνια! Όταν η γυναίκα του κατάλαβε την αδυναμία του προς εκείνη άρχισε να την δέρνει ώσπου την έκλεισε σε ψυχιατρείο, ισχυριζόμενη πως είχε ψυχασθένεια.

Δείτε στο βίντεο τον Ricky να μιλά για την αίρεση, λίγο καιρό πριν δώσει τέλος στη ζωή του.

Ο Ricky στα 17 του χρόνια μαζί με μερικούς φίλους του μπόρεσε να δραπετεύσει από την αίρεση βάζοντας σκοπό της ζωής του να την καταστρέψει. Το τέλος του ήταν τραγικό.

Με τα χρόνια, η αίρεση άλλαζε ονόματα. Λεγόταν The Family of Love, έπειτα The Family και πλέον ονομάζεται Family International.

Συνεχίζει μέχρι σήμερα με αρχηγό τη γυναίκα του Βerg, που ανέλαβε τα ηνία όταν εκείνος πέθανε το 1994. Κάθε χρόνο βγαίνουν στην επιφάνεια και άλλες ιστορίες από την αίρεση που έκανε εγκλήματα στο όνομα μιας ανώτερης αγάπης…

Cult children defend sexually explicit publications

Στο παράθυρο του βίντεο επιλέγετε τις Ρυθμίσεις-γρανάζι, στο αναδυόμενο παράθυρο επιλέγετε το «Υπότιτλοι», στο νέο παράθυρο που θα παρουσιαστεί επιλέγετε το «Αυτόματη Μετάφραση» και τελικώς στο ακόλουθο παράθυρο επιλέγετε την γλώσσα αρεσκείας σας – Ελληνικά.

Children Of God Cult Survivor Speaks Out About Life Since Her Escape | Megyn Kelly TODAY

Πολλές φορές τα παιδιά που βρισκόντουσαν στην αίρεση αναγκάστηκαν να απαντήσουν σε ερωτήσεις δημοσιογράφων κάτι που τα τάραζε τρομερά. Έπειτα από καιρό μαθεύτηκε πως τα παιδιά πιέστηκαν από τα μέλη της αίρεσης να βγουν και να διαψεύσουν όσα πραγματικά συνέβαιναν στην οργάνωση, όσο και αν ήξεραν όλοι πως κάθε κατηγορία ήταν πέρα για πέρα αληθινή. Εδώ δίνουν συνέντευξη σε ρεπόρτερ, φανερά ταραγμένα και φυσικά μπερδεμένα.

 

Πηγή

 

Διαβάστε την συγκλονιστική συνέντευξη που ακολουθεί…

 

Παιδιά του Θεού. Συνέντευξη της Νατάσα Τορμέι στη Samantha Baillie.

«Γεννήθηκα σε ένα κοινόβιο του σεξ»
Η Νατάσα Τορµέι στο βιβλίο της «Born into the Children of God» («Γεννηµένη στα παιδιά του Θεού») περιγράφει µε ανατριχιαστικές λεπτοµέρειες τη σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη σε ένα θρησκευτικό κοινόβιο.  
(φωτογραφία: Paul Westlake)
Μια γυναίκα που έζησε στη φρίκη µιας θρησκευτικής αίρεσης µιλάει για όλα εκείνα τα ανείπωτα που σηµάδεψαν το σώµα και την ψυχή της.
Η Νατάσα Τορµέι γεννήθηκε σε ένα κοινόβιο, χωρίς να έχει καµία επαφή µε τον έξω κόσµο. Ήταν υποσιτισµένη, έπεσε θύµα παιδικής βίας, σεξουαλικής κακοποίησης και συχνά της έλεγαν ότι θα πέθαινε πριν ενηλικιωθεί.
Στα δεκαοκτώ της, δραπέτευσε. Όµως, το να ξεφύγει από το κοινόβιο ήταν µόνο η αρχή.
Με αφορµή το βιβλίο της που κυκλοφόρησε πρόσφατα, όπου περιγράφονται µε ανατριχιαστικές λεπτοµέρειες οι συνθήκες ζωής σε ένα «θρησκευτικό κοινόβιο» («Born into the Children of God» είναι ο αγγλικός τίτλος.
«Γεννηµένη στα παιδιά του Θεού», η ελεύθερη απόδοση στην ελληνική), η Τορµέι µίλησε στη δηµοσιογράφο Σαµάνθα Μπέιλι του ιρλανδέζικου περιοδικού δρόµου «The Big Issue» για όλα όσα έχει ζήσει.
Πολλοί µπορεί να γνωρίζουν «Τα παιδιά του Θεού» (που αργότερα µετονοµάστηκε σε «Η οικογένεια») ως το κοινόβιο στο οποίο µεγάλωσαν οι Ρίβερ και Χοακίµ Φοίνιξ, αλλά και η ηθοποιός Ρόουζ Μακ Γκάουαν.
Την έχουν χαρακτηρίσει ως «τη χειρότερη λατρεία» και ως «Εκκλησία της παιδεραστίας», καθώς ο ιδρυτής της Ντέιβιντ Μπεργκ, διαστρεβλώνοντας το περιεχόµενο της Βίβλου, υποστήριζε ότι το σεξ µε κάθε άλλο ανθρώπινο ον ήταν κάτι το φυσικό. Δυστυχώς, η θεωρία του συµπεριελάµβανε και τα παιδιά, τα οποία έπρεπε να γαλουχηθούν µε την ιδέα ότι το σεξ δεν είναι µόνο κάτι φυσιολογικό για τους µεγάλους, αλλά και ευλογηµένο από το Θεό.
Όταν πέθανε ο Μπεργκ, τα ηνία ανέλαβε η γυναίκα του, η οποία υιοθέτησε τις θεωρίες του. Έκανε σεξ µε τον εντεκάχρονο γιο της, ο οποίος ήταν καρπός της συνεύρεσής της µε έναν άγνωστο, µία πρακτική που ο Μπεργκ ζητούσε από όλες τις γυναίκες της παρέας. Συγκεκριµένα, απαιτούσε να πηγαίνουν σε παµπ και κλαµπ, να ψαρεύουν άντρες, να κάνουν σεξ µαζί τους και να προσπαθούν να τους µυήσουν στην οργάνωση.
Διόλου τυχαία, ακολούθησαν αµέτρητες αυτοκτονίες εξαιτίας της κακοποίησης που δέχονταν τα παιδιά της οργάνωσης. Η γυναίκα µε την οποία µίλησα είναι ένα από τα «τυχερά» παιδιά. Δραπέτευσε και τώρα προσπαθεί να ξαναβάλει τη ζωή της σε τάξη.
Ο ιδρυτής της «Εκκλησίας της παιδεραστίας» Ντέιβιντ Μπεργκ (στη φωτογραφία αριστερά)  θεωρούσε το σεξ µε κάθε άλλο ανθρώπινο ον ως ευλογηµένο από το Θεό. Πολλά από τα παιδιά της οργάνωσης θα οδηγηθούν στην αυτοκτονία.
Ο «θείος» και η «θεία»
Για να καταλάβω πώς ακριβώς η Νατάσα γεννήθηκε µέσα στην οργάνωση, της ζητώ να µου πει πώς γνωρίστηκαν οι γονείς της, ο Μαρσέλ και η Ζενεβιέβ.
«Οι γονείς µου ήταν δεκαοκτώ χρονών όταν εισήλθαν στην οργάνωση. Συναντήθηκαν λίγο αργότερα και σύντοµα παντρεύτηκαν». Πρέπει να σας θυµίσουµε ότι τη δεκαετία του ’70 ενθουσιώδεις νεαροί χίπις ήταν εύκολος στόχος για τέτοιες οργανώσεις, που παρουσιάζονταν ως κοινόβια µε κυρίαρχα στοιχεία την αγάπη, την ελευθερία και την ειρήνη. Η καθηµερινότητα ήταν συγκεκριµένη. «Το κάθε κοινόβιο ήταν οργανωµένο σαν µια µικρή πόλη, δεν αφήναµε σχεδόν ποτέ τους χώρους του. Ήµασταν οργανωµένοι σε οµάδες ανάλογα µε την ηλικία και µας φρόντιζε κάποια από τις “θείες” ή κάποιος από τους “θείους”, όπως τους αποκαλούσαµε. Η καθηµερινότητα προϋπέθετε πειθαρχία, είχαµε χορωδίες και ένα σηµαντικό µέρος της ηµέρας το αφιερώναµε στη µελέτη των γραπτών του Ντέιβιντ Μπεργκ. Πηγαίναµε σχολείο, το οποίο επίσης ήταν χρωµατισµένο µε τις θεωρίες του. Περνούσες όλη την ηµέρα µε την οµάδα και κοιµόντoυσαν όλοι µαζί, οπότε σπάνια έβλεπες τους γονείς σου».
Ένας άντρας ονόµατι Κλέι κακοποίησε σεξουαλικά τη Νατάσα όταν εκείνη ήταν τεσσάρων ετών. Παρότι τρόµαζε στη θέα του συγκεκριµένου «θείου», την άφηναν στην αποµόνωση µε εκείνον όταν είχε πυρετό κι εκείνος ευχαριστούσε το Θεό που του τη χάρισε, καθώς τη βίαζε.
Πώς µπορεί αυτή η κοπέλα να τα βγάζει πέρα µε τις αναµνήσεις του παρελθόντος, όπως για παράδειγµα η µυρωδιά του αντισηπτικού Dettol, που ακόµη της φέρνει απαίσιες αναµνήσεις βιασµού;
«Πιστεύω ότι ο εγκέφαλός µου δεν µπορεί να διαχειριστεί τον τρόµο και έχει αποθηκεύσει κάποιες από τις χειρότερες εµπειρίες. Κάποιες εικόνες επιστρέφουν πάντα ως ο πιο φρικτός εφιάλτης, όπως ο ιδρώτας του Κλέι που έσταζε στο πρόσωπό µου όταν έγερνε από πάνω µου, η βαριά φιλιππινέζικη προφορά του, και βέβαια το Dettol. Κάθε ενήλικας είχε µαζί του αντισηπτικό Dettol δίπλα στο κρεβάτι και απολύµαινε τα χέρια του µετά από κάθε σεξουαλική πράξη, γιατί τότε πίστευαν ότι έτσι δεν θα κολλούσαν σεξουαλικά µεταδιδόµενες ασθένειες».
Δεν είναι τέρατα
Θα πρέπει να φοβάσαι µήπως οι αισθήσεις σου πυροδοτήσουν µία νέα ανάµνηση την οποία ίσως να µην έχεις αντιµετωπίσει…
«Το φοβόµουν, αλλά τα τελευταία χρόνια έχω λιγότερες τέτοιες αντιδράσεις και, όταν έρχονται, προσπαθώ να τις διώξω. Δεν µπορώ να τους επιτρέψω να ελέγχουν την καθηµερινή µου ζωή. Είµαι σίγουρη ότι αρκετοί θα έλεγαν στη θέση σου: “Κάτι δεν πάει καλά εδώ”… Όµως, µας έκαναν πλύση εγκεφάλου από τη βρεφική ηλικία. Λοιπόν, η αλήθεια είναι ότι αυτή η σκέψη µού ήρθε όταν ήµουν δεκατριών χρονών, τότε που µετακοµίσαµε στη Γαλλία (από την Ασία), κι αυτό γιατί για πρώτη φορά είχα πρόσβαση στον έξω κόσµο. Μη µε παρανοήσεις, δεν µας άφηναν να βγούµε έξω µόνοι µας. Οπότε, όταν είδα πώς λειτουργούν οι άνθρωποι έξω, κατάλαβα ότι εµείς ήµασταν οι παράξενοι, όχι οι έξω. Και ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν ήταν τελικά τα τέρατα που µας έλεγαν».
Ο έξω κόσµος ήταν γνωστός ως «το σύστηµα», ένα µέρος όπου όλοι είναι κακοί.
«Ναι, µας έλεγαν ότι έξω υπήρχαν τα πρόβατα, άνθρωποι ανοιχτοί να δεχτούν το µήνυµά µας, αλλά ότι υπήρχαν και οι κατσίκες που δεν πίστευαν στις αρχές του κοινόβιου».
Ακόµη και σήµερα, κουβαλάς µαζί σου ένα κιτ επιβίωσης, ένα αποµεινάρι της ζωής σου στο κοινόβιο, στο οποίο περιλαµβάνεται µία πυξίδα, ένα κουτί πρώτων βοηθειών και ένας φακός. Μίλα µας γι’ αυτό.
«Μας έλεγαν πάντα ότι ο Αντίχριστος θα µας κυνηγούσε κι ότι θα ερχόταν το τέλος του κόσµου σύντοµα, και έπρεπε να προστατέψουµε τους εαυτούς µας».
Δεν µπορώ να φανταστώ πώς κάποιος µπορεί να πάει µπροστά µε τέτοιες εµπειρίες.
«Όταν έφυγα για πρώτη φορά, δεν γνώριζα τίποτα για ψυχοθεραπείες, µιας και δεν µας µιλούσαν για νοητικές παθήσεις, για τυχόν υποστήριξη και τέτοια, µε αποτέλεσµα να περάσουν χρόνια για να καταλάβω ότι είχα ψυχικά τραύµατα. Οπότε, πήγα για θεραπεία µόνο 6-7 χρόνια από τότε που δραπέτευσα. Τα πρώτα χρόνια από τότε που άφησα το κοινόβιο ήταν απαίσια».
Τα αντισυλληπτικά δεν επιτρέπονταν, οι σύντροφοι υποχρεώνονταν να έχουν σεξουαλική επαφή µεταξύ τους και η µητέρα σου είχε δώδεκα παιδιά. Πώς τα βγάζουν πέρα τα αδέρφια σου;
«Όλοι τους είναι, ουσιαστικά, έξω από το κοινόβιο τώρα. Οι γονείς µου έφυγαν µαζί µε τα µικρότερα αδέρφια µου τρία χρόνια πριν. Τα καταφέρνουν διαφορετικά ο καθένας. Οι πιο µικροί είναι τυχεροί, γιατί ξεκίνησαν να πηγαίνουν σε κανονικό σχολείο. Οι άλλοι µισοί έχουµε κάποια θέµατα, αλλά τα πάµε καλά – δεδοµένων των περιστάσεων…»
Δεν πρέπει να ήταν εύκολο να µετακοµίζετε διαρκώς.
«Οι ενήλικες δεν είχαν άλλη επιλογή από το να µετακοµίζουν».
Να αναφέρω αυτό που γράφεις για τη µητέρα σου, το ότι παραπονέθηκε όταν ξυλοκοπήθηκε ο αδερφός σου ο Βίνσεντ και ότι παρ’ ότι ήταν σε προχωρηµένη εγκυµοσύνη την έστειλαν στην παγωµένη Σιβηρία, παρά τις παρακλήσεις του πατέρα σου. Κι έτσι, η οικογένειά σας κόπηκε στα δύο.
«Πήγαινες όπου σου ζητούσαν να πας… έκανες αυτό που σου έλεγαν. Πιστεύω ότι οι οικογένειες µετακινούνταν διαρκώς επειδή δεν ήθελαν να νιώσουµε άνετα ή να έχουµε δυνατές σχέσεις ο έναν µε τον άλλον. Ο στόχος του (Μπεργκ) πιστεύω ότι ήταν να µην έρθουµε πολύ κοντά µεταξύ µας, για να µην αποκτήσουµε δύναµη και ρωτάµε περισσότερα πράγµατα».
Δεν ήταν θέληµα Θεού
Είναι φοβερό ότι η επικεφαλής του κοινόβιου, η Κάρεν, λέγεται πως ακόµη και σήµερα εξακολουθεί να διαδίδει το διεστραµµένο µήνυµά της (ο γιος της ο Ρίκι είχε τόσο βαθιά ψυχικά τραύµατα από τη σεξουαλική κακοποίηση που βίωσε, που έφτιαξε ένα βίντεο στο youtube λίγες ώρες πριν δολοφονήσει την πρώην νταντά του και αυτοκτονήσει).
«Ζω µε την ελπίδα. Ο Ντέιβιντ Μπεργκ και η Κάρεν ήταν πιστεύω από εκείνα τα ζευγάρια που ο καθένας βγάζει τον χειρότερο εαυτό του άλλου, κι αυτό είχε ως αποτέλεσµα όλες αυτές τις διεστραµµένες ιδέες που διέδιδαν. Θα τη βρουν ποτέ (την Κάρεν); Ποιος ξέρει; Αλλάζει διαρκώς το όνοµά της, για να µην την εντοπίσουν. Μετά, όλοι εµείς είµαστε σπαρµένοι σε διαφορετικές ηπείρους, οπότε σε ποιο δικαστήριο θα έπρεπε να οδηγηθεί; Θα έπρεπε να δικαστεί στις ΗΠΑ, όπου πιστεύω ότι ζει, αλλά και πάλι θα µπορούσε να είναι στη Νότια Αµερική. Πέρα από αυτό, θα χρειάζονταν όλοι οι µάρτυρες να βγουν µπροστά και να µιλήσουν…»
Αφίσα καμπάνιας της Διεθνούς Αμνηστίας ενάντια στη σεξουαλική βία.
Αν είχα µεγαλώσει σε τόσο διεφθαρµένο περιβάλλον, θεωρώ ότι θα είχα χάσει την πίστη µου για ό,τι συµβαίνει γύρω µου. 
«Είµαι πολύ συγκρατηµένη, τόσο που τα πρώτα χρόνια αφότου άφησα το κοινόβιο ήµουν εντελώς άθεη. Σταδιακά, άρχισα να καταλαβαίνω ότι δεν ήταν φταίξιµο του Θεού αυτό που µου συνέβη, ήταν άνθρωποι αυτοί που εκµεταλλεύονταν τη θρησκεία, ώστε να χειραγωγήσουν άλλους. Διατηρώ ακόµη την πίστη µου, όµως είµαι πολύ διστακτική α-πέναντι σε οποιαδήποτε οργάνωση, ακόµη και στις κοινώς αποδεκτές εκκλησίες. Είµαι ένα είδος ανεξάρτητης χριστιανής».
Όταν έφυγες από το κοινόβιο, ήσουν εύκολος στόχος για να σε εκµεταλλευτούν οι άντρες. Πώς ξέφυγες από τον τρόπο σκέψης του κοινόβιου;
«Στο κοινόβιο οι γυναίκες ήταν υποτακτικές. Ήταν το µόνο που ήξερα. Πίστευα ότι όλες οι γυναίκες αντιµετωπίζονταν όπως ακριβώς µέσα στο κοινόβιο, οπότε οι σχέσεις µου ήταν καταστροφικές. Μόνο όταν βρήκα την πρώτη µου δουλειά και γνώρισα µία δυνατή κι ανεξάρτητη γυναίκα σαν τη Μανόν στη Γαλλία, αντιλήφθηκα ότι οι γυναίκες είναι δυνατές και ότι δεν έχουν ανάγκη από τους άντρες να τις ελέγχουν».
Όταν έφυγε από το κοινόβιο, η Νατάσα έπεσε σε κατάθλιψη και άρχισε να πίνει υπερβολικά, µε αποτέλεσµα να σκέφτεται να αυτοκτονήσει. Υπήρξαν πάνω από 40 απόπειρες αυτοκτονίας από «µέλη δεύτερης γενιάς» (παιδιά που είχαν γεννηθεί στο κοινόβιο). Πώς εκείνη παρέµεινε δυνατή και δεν ακολούθησε το ίδιο µονοπάτι;
«Ο θυµός µε έκανε να σταµατήσω. Απλά, είπα στον εαυτό µου: “Δεν θα σας αφήσω κύριοι να µου πάρετε τη ζωή, γιατί αυτό θα σηµαίνει ότι νικήσατε και αυτή τη φορά, θα σηµαίνει ότι παρέδωσα τα όπλα και σας άφησα να νικήσετε πάλι”.
Έτσι, ο θυµός µε έκανε να πολεµήσω σκληρά, και όσο περνούσε ο καιρός και ήµουν σε φάση ψυχοθεραπείας, η οποία εξελίχθηκε σε ελπίδα γα το µέλλον, όταν αντιλήφθηκα ότι υπάρχουν τόσα πολλά για τα οποία αξίζει να ζήσεις, µπόρεσα να προχωρήσω και να φτιάξω µία καινούρια ζωή.
Πάντα θα έχω αυτό το παρελθόν, όµως δεν είναι απαραίτητο να το αφήσω να κλονίσει το παρόν και το µέλλον µου».
Η Νατάσα τώρα έχει έναν ευτυχή γάµο µε τον Κέβιν, ο οποίος τη βοήθησε να ξεπεράσει το παρελθόν της. Πίστευε ότι θα ήταν σήµερα µία φυσιολογική γυναίκα που ζει στο Μπακιγχαµσάιρ της Αγγλίας;
«[γελάει] Όχι… Νόµιζα ότι ήµουν κατεστραµµένη και ότι κανένας άντρας δεν θα µπορούσε να ταιριάξει µαζί µου. Όµως, εµφανίστηκε ο Κέβιν. Μπορεί να ήταν τρελός (που έµπλεξε µαζί µου), όµως είναι ακόµη εδώ».
Το βιβλίο «Γεννηµένη στα παιδιά του Θεού», που έγραψε η Νατάσα Τορµέι µε τη Ναντέν Γκουρί, µπορούν να το βρουν για την ώρα στα αγγλικά µε τον αυθεντικό τίτλο «Born into the Children of God».
Το εξώφυλλο του βιβλίου της Τορµέι από το ιρλανδέζικο περιοδικό δρόµου «The Big Issue».
*Απόδοση στα ελληνικά: Άκης Τεµπερίδης.

 

 

Πηγή



Αγαπητοί αναγνώστες των ΑΤΤΙΚΩΝ ΝΕΩΝ,
Μπορείτε να στηρίξετε αυτή την προσπάθεια, με την μηνιαία συνδρομή σας, στην Paypal επιλέγοντας το μπανεράκι που βρίσκεται ακριβώς κατώ απο το κείμενο αυτό , και να προχωρήσετε στην διαδικασία δωρεάς όσο κοστίζει ένας καφές.Η διαδικασία είναι πολύ απλή είτε έχετε λογαριασμό Paypal είτε όχι.Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να συμπληρώσετε το ποσο και να επιλέξετε το κουτάκι με την σήμανση ‘Make this a monthly donation’ και εν συνεχεία να πατήσετε το κουμπακι ‘Donate with PayPal’ αν έχετε λογαριασμό με Paypal , η ‘Donate with a Debit or Credit Card’, αν δεν έχετε λογαριασμό με Paypal και κάνετε την δωρεά με χρεωστική η πιστωτική κάρτα.Αν έχετε πρόβλημα με την διαδικασία μπορείτε να επικοινωνήσετε στο email [email protected] η να στείλετε μήνυμα απο την φόρμα επικοινωνίας που βρίσκεται σταθερά στο κάτω μέρος της σελίδας.Σας ευχαριστώ για την στήριξη σας.Καλλιόπη Σουφλή

 

Προβολές : 2.108


Μοίρασέ το:



Ετικέτες: , ,

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ


Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
  • Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
  • Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
  • Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
  • Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
  • Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.

Διαβάστε ακόμα