QVO VADIS DOMINE;;; Η αποχή προσφέρει την τελευταία προοπτική αλλαγής της πορείας της χώρας χωρίς να χυθεί αίμα.
Η κοινοβουλευτική, αντιπροσωπευτική και ο,τιδήποτε άλλο “δημοκρατία” δεν αποτελεί παρά συγκεκαλυμμένη ολιγαρχία, ψευδεπίγραφη, πλαστογραφική και για το λόγο αυτό ιδιαίτερα επικίνδυνη.
Η αποχή προσφέρει την τελευταία προοπτική αλλαγής της πορείας της χώρας χωρίς να χυθεί αίμα.
Όσοι υποστηρίζουν ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν με κοινοβουλευτικό τρόπο αιθεροβατούν ή είναι συστημικά παπαγαλάκια.
Ένα εξαιρετικό άρθρο, ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΟΗΜΟΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ.
Για πολίτες που έχουν αντιληφθεί πως παίζεται το παιχνίδι των εκλογών.
Καλλιόπη Σουφλή
QVO VADIS DOMINE; (Προς τα πού βαδίζεις Κύριε?)
…ρωτούσε κάποτε ο Πέτρος Τον Χριστό όταν Τον είδε να κατευθύνεται προς τη Ρώμη, την οποία ο ίδιος είχε μόλις εγκαταλείψει για να αποφύγει το μαρτύριο και τον θάνατο επί διωγμών Νέρωνος.
Εμείς σήμερα πού βαδίζουμε; Ως έθνος, ως Έλληνες, ως κοινωνία, έχουμε αφεθεί σε μία “ισπανική υποχώρηση”, έχουμε υποκύψει στο “ο σώζων εαυτόν σωθείτω”, αδυνατώντας πλέον να αντιδράσουμε συλλογικά και αποτελεσματικά στα κτυπήματα τα οποία δεχόμεθα πανταχόθεν την τελευταία τουλάχιστον δεκαετία.
Δεν προτίθεμαι να προχωρήσω σε τετριμμένες και αναμασόμενες αναλύσεις των αιτίων της παρακμής και της πτώσης μας. Δεν προτίθεμαι κάν να αναφερθώ στην περίφημη “χύτρα με τα βατραχάκια” – ένα προσφιλές κατά τα άλλα, ως λίαν παραστατικό, παράδειγμα παραλυσίας και νωθρότητας. Διότι όλοι συμφωνούμε ότι ο ιστός της αράχνης στα νήματα του οποίου έχουμε ακινητοποιηθεί είναι το πολιτικό μας σύστημα (σύστημα εφεξής στο κείμενο χάριν συντομίας).
Οι αράχνες – που το εξυφαίνουν επί διακόσια ήδη χρόνια – είναι οι πολιτικοί και οι πλουτοκράτες του τόπου σε μία αμφίδρομη διαπλεκόμενη σχέση “αυγού – κότας” υπό την σκέπη των “Μεγάλων Δυνάμεων” των οποίων αποτελούν διαχρονικούς υπηρέτες.
Το σύστημα έχει τόσο τελειοποιηθεί από την συνεχή εφαρμογή τόσων ετών ώστε να έχει καταστεί αυτόνομο, ανεξάρτητο και αυτοαναπαραγόμενο. Ελάχιστες ρωγμές παρουσιάζει και μάλιστα τόσο μικρές ώστε να μην θεωρούνται εκμεταλλεύσιμες από τους αντιπάλους του, όσους δηλ. πατριώτες έχουν απομείνει σ’ αυτό τον τόπο.
Είναι “ντυμένο” με στολή παραλλαγής που ονομάζεται κοινοβουλευτισμός ή αντιπροσωπευτική δημοκρατία – ακόμη ένα δηλητηριώδες αγγλικό φρούτο που προσεφέρθη στον κόσμο όπως το περίφημο “μήλο” στον Αδάμ. Το δαγκώσαμε το 1843 και το πρώτο πράγμα που πέθανε στη χώρα ήταν η δημοκρατία.
Ακόμη και αν ο κοινοβουλευτισμός λειτουργεί “ρολόι” (θα μπορούσε κανείς να αναφερθεί στην ίδια την Αγγλία ή στην Ελβετία ή στη Σουηδία), συγκαλύπτει την ολιγαρχία του πλούτου και της πολιτικής που πραγματικά κυβερνά τον Δυτικό λεγόμενο κόσμο.
Οι Αμερικανοί την εξάγουν δια των όπλων ως ψευδεπίγραφη “φιλελεύθερη δημοκρατία” που συνοδεύουν οι πολυεθνικές και η τοπική πλουτοκρατία.
Μέσον επιβολής και αναπαραγωγής του κοινοβουλευτισμού είναι οι εκλογές που το σύστημα μας προπαγανδίζει, από την κούνια μας ακόμη, πως αποτελούν την “πεμπτουσία” της δημοκρατίας.
Φορέα και όχημά του αποτελούν τα Κόμματα, στόχος των οποίων είναι η κοινωνική διαίρεση μέσω της “εφεύρεσης” κοινωνικών αντιδικιών που εκτρέπουν την κοινωνική αντίδραση από το σύστημα σε αποσπασματικές και πραγματικά αδιάφορες “όνων σκιές”.
Η συμμετοχή στις εκλογές αποτελεί το “ύψιστο δημοκρατικό μας καθήκον” κράζουν παντού οι υπάλληλοι και τα παπαγαλάκια της ολιγαρχίας – όποιος δεν συμμετέχει δεν είναι “υπεύθυνος” πολίτης, είναι αδιάφορος, ανεύθυνος, τεμπέλης, αντικοινωνικός και πολλά άλλα “κοσμητικά” μέσω των οποίων το σύστημα εκβιάζει τους πολίτες να συναινέσουν στην αναπαραγωγή του και να υποταχθούν αγόγγυστα στην κομματοκρατία και τον πάτρωνά της, την ολιγαρχία.
Ας σκεφθούμε λίγο. Δημοκρατία είναι το σύστημα διακυβερνήσεως των αρχαίων Αθηνών όπως διαμορφώθηκε μέσα από πολιτικές διεργασίες και εξελίξεις 150 και πλέον ετών που δεν ήσαν πάντοτε ειρηνικές και αναίμακτες.
Είναι το πολίτευμα που προέκυψε το 461π.Χ στην πόλη μετά τις μεταρρυθμίσεις του Εφιάλτη του Σοφωνίδου και του οποίου Πρώτος Πολίτης διετέλεσε ο Περικλής μέχρι τον θάνατό του(429/428π.Χ).
Ερωτώ – ήταν ΠΘ ο Περικλής?
Είχε ποτέ εκλεγεί επικεφαλής της Αθηναϊκής Δημοκρατίας?
Εγιναν ποτέ εκλογές στην αρχαία Αθήνα?
Εκλέγονταν βουλευτές?
Υπήρχαν εκλογικές περιφέρειες και εκλογικά συστήματα (που ανεδείκνυαν “σταθερές και ισχυρές κυβερνήσεις” τύπου ΠΑΣΟΚ και ΝΔ)?
Διάβολε, τί υπήρχε σ’ εκείνο το πολίτευμα που υπάρχει και στο δικό μας και που του επιτρέπει να ονομάζεται με το ίδιο όνομα – Δημοκρατία!;
Προφανώς, ένα από τα δύο είναι ψευδεπίγραφο – πρόκειται για πολιτική πλαστοπροσωπία του ενός από τα δύο. Αντιλαμβάνεσθε βέβαια ότι το πρώτο χρονικά δεν μπορεί να αποτελεί φαλκίδευση του χρονικά δεύτερου.
Συνεπώς, το σύστημά μας καμμία σχέση δεν έχει με τη δημοκρατία – ντύνεται απλά με ξένα ρούχα για να μας ξεγελάσει.
Μην αυταπατάσθε! Όταν η δημοκρατία προσδιορίζεται από κάποιον επιθετικό προσδιορισμό, αναιρείται και καταργείται υπέρ του προσδιορισμού.
Τί σημαίνει αυτό;
Η κοινοβουλευτική, αντιπροσωπευτική και ο,τιδήποτε άλλο “δημοκρατία” δεν αποτελεί παρά συγκεκαλυμμένη ολιγαρχία, ψευδεπίγραφη, πλαστογραφική και για το λόγο αυτό ιδιαίτερα επικίνδυνη.
Επανερχόμενος στο προγονικό πολίτευμα των Αθηναίων, θα υπογραμμίσω ότι πεμπτουσία του αποτελούσε η κλήρωση, όχι οι εκλογές.
Είναι η κλήρωση που επιτρέπει την πραγμάτωση της Αρχής της ισότητος μεταξύ των πολιτών και αποτρέπει τα θλιβερά πολιτικοκοινωνικά φαινόμενα της οικογενειοκρατίας, της ευνοιοκρατίας, της διαφθοράς κ.λ.π.
Ο κληρωτός δικαστής π.χ θωρακίζει το θεσμό της δικαιοσύνης και αποκλείει τον κίνδυνο της διαφθοράς που ελλοχεύει σε κλειστά, μισθοφορικά, επαγγελματικά δικαστικά σώματα.
Πόσο πιό ώριμος αναγκάζεται να γίνει ένας πολίτης όταν συμμετέχει ο ίδιος στην πολυεπίπεδη διαχείριση των κοινών και του κοινωνικού γίγνεσθαι χωρίς να εκχωρεί το δικαίωμά του αυτό σε αντιπροσώπους που του είναι άγνωστοι και που τους επιβάλλει σ’ αυτόν η κομματοκρατία!
Άλλωστε, στο εσωτερικό της τελευταίας, οι υποψήφιοι “εθνοπατέρες” επιλέγονται επί τη βάσει της ευνοιοκρατίας, της οικογενειοκρατίας, του παραγοντισμού και της θέλησης της οικονομικής ολιγαρχίας που είναι συνώνυμη της αναξιοκρατίας.
Εδώ εδράζονται τα μεγάλα βουλευτικά σκάνδαλα που μας ταλανίζουν – και μας αηδιάζουν – τελευταία.
Συνεπώς, “τί χρείαν μαρτύρων έχομεν”;
Η συμμετοχή στις εκλογές ευνουχίζει αντί να ενισχύει τα πολιτικά δικαιώματα και αποτελεί το αναγκαίο άλλοθι για το σύστημα, προκειμένου να διαχειρίζεται ανενόχλητο τα κοινά εις βάρος της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών.
Πρόκειται για την εκχώρηση των πολιτικών μας δικαιωμάτων επί 4ετία σε αγνώστους, οι οποίοι τα διαχειρίζονται κατά το δοκούν παντελώς ανεξέλεγκτα!
Οι πολίτες νομίζουν ότι εκφράζονται ελεύθερα ψηφίζοντας όποιον επιθυμούν, εν τοις πράγμασι όμως, η θέλησή τους χειραγωγείται με αναρίθμητους τρόπους από το σύστημα που μεταχειρίζεται προς όφελός του τα ΜΜΕ, την δημοσιογραφία, τις εταιρίες δημοσκοπήσεων, την διαφήμιση κ.ο.κ. χωρίς πραγματικά να ενδιαφέρεται για το τί θα ψηφίσει ο καθένας.
Το μόνο που πραγματικά ενδιαφέρει είναι η συμμετοχή δηλ. η συστημική επιβράβευση και η συνενοχή στα κακώς κείμενα.
“Μαζί τα φάγαμε” διακηρύσσει ο “πολύς” Πάγκαλος.
Τί θα έλεγε άραγε άν κανείς πολίτης δεν συμμετείχε στο εκλογικό πανηγύρι και η διαπλοκή της ολιγαρχίας – της οποίας αποτελεί εξέχον στέλεχος – κυβερνούσε χωρίς δημοκρατικές προμετωπίδες, εκλογές και πράσινα άλογα;
Βεβαίως, όποιος εκφράζει τέτοιες απόψεις δέχεται τόνους “δημοκρατικής” λάσπης και λυγίζει υπό το βάρος ταμπελών όπως “φασίστας”, “αντιδημοκράτης”, “πράκτορας” κι’ ό,τι άλλο κατέβει στα κεφάλια των διαχειριστών του συστήματος.
Όταν η κριτική του είδους επιχειρείται να γίνει “επιστημονικοφανής”, προβάλλεται συνήθως το επιχείρημα ότι οι Αθηναίοι της εποχής εκείνης ήσαν μόνο 30-35.000 άτομα και συνεπώς μπορούσαν να μαζεύονται στη Πνύκα και να συνεννοούνται απευθείας.
“Μπορείτε σήμερα να κάνετε το ίδιο;” μας λένε οι πολιτικοί μας συστημικοί εγκάθετοι.
Μπορούμε να μαζέψουμε – πού άραγε; – εκατομμύρια πολιτών και να περιμένουμε μάλιστα να συναποφασίσουν για οποιοδήποτε
θέμα μέσα σ’ ένα απόγευμα;
Ειδικά στη “δημοκρατική” μας ολιγαρχία στην οποία οι πολίτες έχουν αποξενωθεί τόσο ο ένας από τον άλλο ώστε ούτε σε συνέλευση πολυκατοικίας να μην μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους!
Καμμία σχέση δεν έχουν με τους αρχαίους προγόνους τους οι οποίοι έχαναν στη μάχη τη ζωή τους για να προστατεύσουν τον διπλανό τους.
Άλλωστε, εάν πραγματικά το πρόβλημα ήταν το πλήθος, τότε τα σημερινά ηλεκτρονικά μέσα επιτρέπουν την καθημερινή μαζική έκφραση των πολιτών, σε ελάχιστο χρόνο, ακόμη και για τα πιό σημαντικά ζητήματα.
Μία επισταμένη εξέταση της μεθόδευσης θα έκανε θαύματα και θα απεδείκνυε ότι οι εκλογές είναι παντελώς άχρηστες και δεν προσφέρονται ως μέσον για την ορθή επιλογή διακυβέρνησης της χώρας.
Όπως ήδη αναφέρθηκε, το σύστημα τις χρειάζεται ως άλλοθι για την προώθηση των συμφερόντων του.
Όποιος συμμετέχει γίνεται συνένοχος!
Άλλωστε, πώς εξηγείται το γεγονός ότι σ’ ένα δημοκρατικό υποτίθεται καθεστώς ισοπολιτείας και ισότητος μεταξύ των πολιτών, 20 οικογένειες ελέγχουν το 42% του εθνικού πλούτου, το 10% των πολιτών ελέγχει το 90% του εθνικού πλούτου και 17 οικογένειες αποφεύγουν επί δεκαετίες την καταβολή φόρων ύψους σήμερα μεγαλύτερου των 22 δισ. Ευρώ;
Δεν θα πρέπει επίσης να μας διαφεύγει ότι επί της πραγματικής δημοκρατίας οι κατηγορούμενοι ως καταχραστές του δημοσίου χρήματος εισάγονταν σε δίκη στον Άρειο Πάγο και εκτελούνταν με συνοπτικό τρόπο εάν εκρίνοντο ένοχοι.
Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της δημοκρατίας είναι ο αυτοέλεγχος και η κάθαρση της διαφθοράς στο δημόσιο βίο.
Αντίθετα, στην ολιγαρχία, η διαφθορά αποτελεί στοιχείο του πολιτεύματος. Σας θυμίζει κάτι από την καθημερινή μας πολιτική πραγματικότητα, χαρακτηριστικό της οποίας είναι η ασυδοσία και η ατιμωρησία των κυβερνώντων;
Οι πανθομολογουμένως ένοχοι στη συνείδηση των πολιτών για την κατάντια της χώρας, μας καλούν να συμμετάσχουμε στις εκλογές για να κυβερνηθεί ο τόπος ψηφίζοντας μάλιστα “όποιον θέλουμε!”
Γιατί όποιον και να θελήσουμε είναι στυλοβάτης και δεκανίκι του συστήματος.
Βεβαίως, τυπικά συμμετέχουν στις εκλογές περισσότερα από 60 κόμματα.
Ποιος γνωρίζει περισσότερα από 7-8 ώστε να κάνει ορθότερη τοποθέτηση ψήφου;
Ποιός δημοσιογράφος, ποιά εφημερίδα και ποιό κανάλι παίρνουν συνέντευξη από τους υποψηφίους των υπολοίπων 50 κομματικών σχηματισμών και πότε δεν προβάλλονται οι πολιτικές τους θέσεις μεταξύ 2 και 5 το πρωί;
Συνεπώς, τί θα πεί στην πράξη ότι ψηφίζουμε όποιον θέλουμε;
Φαντασθείτε τί θα γινόντουσαν οι γνωστές πολιτικές οικογένειες του τόπου άν οι αντιπρόσωποι των πολιτών κληρώνονταν αντί να εκλέγονται.
Ο κάθε “Κούλης” θα είχε μία πιθανότητα στα 8 εκατομμύρια για να γίνει βουλευτής όπως ακριβώς και οποιοσδήποτε άλλος πολίτης!
Οποίον δράμα για τους Καραμανλήδες, τους Παπανδρέου και τους Μητσοτάκηδες αυτού του τόπου! Μόνο μέσω των εκλογών μπορούν να διαιωνίζουν την παρουσία τους στα πολιτικά δρώμενα και να εκμισθώνουν τις υπηρεσίες τους στους ολιγάρχες εξαπατώντας και διαφθείροντας θεσμούς και πρόσωπα!
Η ολιγαρχία έχει διαφθείρει και ποδηγετήσει όλους τους θεσμούς – τη δημόσια διοίκηση, το στρατό, τη δικαιοσύνη, την εκκλησία, τις τράπεζες, την αστυνομία, γενικά ο,τιδήποτε φέρνετε στο νου σας.
Μόνος φόβος του συστήματος απομένει η αποχή, η μη συμμετοχή, η άρνηση της σύμπραξης των πολιτών στην καταστροφή της χώρας που καθημερινά επιχειρείται.
Ναι, βεβαίως, δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία.
Το σύστημα μπορεί να αναπαράγεται και με μία μόνο ψήφο. Η καταμέτρηση των εκλογικών ποσοστών άλλωστε γίνεται επί των ψηφισάντων και όχι επί των ψηφοφόρων.
Η αποχή, που για όλο και περισσότερους πολίτες είναι μία συνειδητή πολιτική πράξη άρνησης επιβράβευσης του συστήματος, δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν και κατασυκοφαντείται ως αδιαφορία για τα κοινά και έλλειψη πολιτικής υπευθυνότητας. Είναι όμως το ακριβώς αντίθετο.
Είναι η μόνη ρωγμή στο συστημικό θώρακα που μπορούν ακόμη να εκμεταλλευθούν οι πολίτες για να αναμετρηθούν με την ολιγαρχία.
Η αύξηση του ποσοστού της αποχής οδηγεί το σύστημα σε ένα ιδιότυπο πολιτικό “στριπτίζ” όπου η αποβολή κάθε ενδύματος θα το υποχρεώνει όλο και πιό δύσκολα να μας πείσει ότι διατηρεί όλα του τα ρούχα!
Ο εκλογικός μύθος βασίζεται στη συμμετοχή της “υπεύθυνης” πλειοψηφίας έναντι απουσίας της “ανεύθυνης” μειοψηφίας.
Όταν οι όροι αντιστραφούν, το σύστημα θα μπορεί να αντιστέκεται όλο και λιγότερο στην άρνηση λήψης όλων των αναγκαίων και απαραίτητων πολιτικών μέτρων που θα οδηγήσουν στην πολιτική και κοινωνική μεταρρύθμιση που τόσο επιτακτικά χρειάζεται η χώρα.
Αν αυτό δεν γίνει, το σύστημα θα αναγκαστεί να αποβάλει το δημοκρατικό του προσωπείο και να διαχειριστεί τα πράγματα κατά τρόπο ολοκληρωτικό, οδηγώντας στη πολιτική και κοινωνική χρεωκοπία όλους τους κομματικούς σχηματισμούς που το στηρίζουν.
Συνάγεται το συμπέρασμα ότι η αποχή προσφέρει την τελευταία προοπτική αλλαγής της πορείας της χώρας χωρίς να χυθεί αίμα.
Όσοι υποστηρίζουν ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν με κοινοβουλευτικό τρόπο αιθεροβατούν ή είναι συστημικά παπαγαλάκια.
Είναι λυπηρό το γεγονός ότι πολλών αξιολόγων ανθρώπων η λογική έχει “εγκιβωτιστεί” στην συστημική προβολή της εκλογικής ανάγκης.
Πασχίζουν να εκλεγούν για να ανατρέψουν το σύστημα και δεν βλέπουν ότι το σύστημα τους “χωνεύει”, πείθοντάς τους ότι η αλλαγή για την οποία πασχίζουν μπορεί να προκύψει μόνο μέσα από την κάλπη!
Εκτιμώντας ειλικρινά και ανεπιφύλακτα κάποια τέτοια πρόσωπα για την άδολη και γνήσια πίστη τους σ’ ένα καλύτερο αύριο για την Ελλάδα και τους Ελληνες, τους εύχομαι ταχεία αφύπνιση και συστημική απεξάρτηση!
Προοπτική αλλαγής πορείας για τη χώρα μέσω εκλογών, απλά δεν υπάρχει.
Άλλωστε ο συντάκτης αυτού του κειμένου πιστεύει ότι οι γνήσιοι δημοκράτες πρέπει να τάσσονται υπέρ της κληρώσεως και κατά των εκλογών όχι μόνο από την αδήριτη ανάγκη των καιρών αλλά και βάσει της Αρχής λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος.
Δημοκρατία και εκλογές δεν μπορούν να συνυπάρχουν!
Θεόδωρος Οικονόμου Καμαρινός
πρ. Γενικός Πρόξενος Κορυτσάς
19 Ιανουαρίου 2023
πηγή email
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΑΠΟΧΗ, ΕΚΛΟΓΕΣ 2023, ΚΟΡΥΦΑΙΑ, ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
Ο κόσμος δεν είναι ανόητος ούτε για τα πανηγύρια όπως νομίζεις..
Κατανοεί τα όσα γράφεις αλλά δεν τα αποδέχεται.
Επειδή πιστεύω ότι είσαι πραγματική πατριώτισσα και όχι “πληρωμένο συστημικό παπαγαλάκι”, μήπως να σκεφτείς το ενδεχόμενο να κάνεις εσύ λάθος και να έχεις πλανηθεί στο θέμα της αποχής ;
Και 95% να φτάσει , τίποτα δε θ’ αλλάξει. Αντίθετα θα τους διευκολύνει..
Για σκέψου όμως τι ανατρεπτικός σεισμός θα γινόταν αν έπαιρνε 20% το εθνικό κόμμα Έλληνες…
Προτείνω να δοκιμάσουμε για να δούμε…
Εξετάσεις του ποιά είμαι, δίνω δέκα τρία χρόνια καθημερινά… όσο για την πλάνη, φοβάμαι πως δεν κατανόησες το άρθρο του τέως προξένου Κορυτσάς…
Αν με τόσα στοιχεία που έχω παραθέσει, δεν έχεις αντιληφθεί ακόμα πως ΤΑ ΠΟΣΟΣΤΑ ΚΑΘΕ ΚΟΜΜΑΤΟΣ, ΤΑ ΟΡΙΖΕΙ Ο ΡΟΤΣΙΛΝΤ, δεν έχω άλλο τρόπο να σε πείσω…
Και δεν προτίθεμαι να πείσω και κανέναν…
Ψηφίστε ότι θέλετε… κάντε τον Κασιδιάρη, ήρωα… και μετά θα την πάθετε όπως και με τον Μιχαλολιάκο, αλλά τότε θα είναι αργά… και ποιός θα θυμάται τι έγραφε η Καλλιόπη Σουφλή;;;
Παράκληση, να αποθηκεύσεις την απάντησή μου…
Συμπληρώνω: Μια ζωή αυτός ο ΚΑΡΑΜΑΛΑΚΑΣ λαός, δοκιμάζει και τρώει τα μούτρα του… άλλη μια δεν τρέχει τίποτα… μαλάκας θα εξακολουθεί να είναι…
Καλύτερα “να φάμε τα μούτρα μας” ή να απογοητευθούμε, παρά να πάμε σε αιματοχυσία ή εμφύλιο..
(Αυτό θα ήταν το αποτέλεσμα της αγνόησης μιάς υπερβολικά μεγάλης αποχής νομίζω..)
Και μόνο αυτό το σχόλιό σου δείχνει τον αντιπροσωπευτικό τρόπο σκέψης δυστυχώς της πλειοψηφία του λαού…
Δηλαδή, νοοτροπία νηπίου που του λένε οι γονείς του να μην βάλει το χέρι του στην πρίζα κι αυτό το βάζει… κι ύστερα, όλη η οικογένεια θρηνεί την απώλεια του παιδιου…
ΓΑΙΑ ΠΥΡΙ ΜΙΧΘΗΤΩ ΚΑΙ ΣΤ’ ΑΡΧΙΔΙΑ ΜΑΣ Η ΠΑΤΡΙΔΑ… ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟ “ΕΓΩ ΜΑΣ”…
Μην το παίρνεις προσωπικά…Το τεχνικό μέρος της μελέτης ενδιαφέρει και ”εξιτάρει”..Εσύ θα κάνεις αυτό που πρέπει..
Δεν το παίρνω προσωπικά… η αποχή είναι συνειδητή πράξη αντίστασης για μένα…
Ότι βρω σχετικά, θα το αναρτήσω… να είστε βέβαιος/βεβαία, γιατί το είχα αναρτήσει και στο παλιό μου ιστολόγιο…
Μπορεί να υπάρξει αποχή 100%;Οχι. Από την στιγμή που τα κόμματα έχουν βάσεις παραπληροφορημενων στελεχών ή προδοτων για ρουσφέτια καρέκλες κτλ η αποχή μπορεί να φτάσει έως 80%αν όλοι αρνούμαστε την ψήφο. Έλα όμως που και με τέτοιο ποσοστό βγάζουνε κυβέρνηση.. Η Βουλγαρία με επίσημη αποχή 70%μια χαρά έβγαλε.. Για να λένε επίσημα 70% φανταζόμαστε το αληθινό νούμερο. Μας έχουν δέσει χειροποδαρα μόνο με αληθινή επανάσταση θα έχουμε ελπίδες. Άποψη μου.
Αγγελική, η συμμετοχή στις εκλογές, είναι ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΤΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ, ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΗΚΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΚΑΙ ΠΕΣΑΜΕ ΣΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ…
Αυτό πρέπει να αντιληφθεί ο ελληνικός λαός… όσο δεν το αντιλαμβάνεται και συμμετέχει στις στημένεκς εκλογές και στα νοθευμένα αποτελέσματα, πέφτει συνεχώς στην παγίδα…
Συμφωνώ απόλυτα. Αλλά αφού έχουν προνοησει και για την αποχή, κάνουμε μια τρύπα στο νερό και με αυτή. Καμμια χούντα δεν έπεσε με δημοκρατικά μέσα. Και τα όπλα να πάρουμε, που δεν έχουμε, θα μας εξοντώσουν με καλή δικαιολογία. Εγώ στο μόνο πλέον που ελπίζω είναι να πέσουν από εκεί που ήρθαν. Να σκοτωθούν μεταξύ τους. Κάτι τέτοιο αχνοφαίνεται. Και στον Θεό που ελπίζω να μας βοηθήσει, γιατί η τυραννία ποτέ δεν άντεξε πολύ.
Αφού δεν κατανοήσατε στο ελάχιστο ούτε αυτό το άρθρο, να πάτε να ψηφίσετε… άλλωστε τόσα χρόνια που ψηφίζατε καταφέρατε πολλά… να εναλλάσσονται τα ίδια πρόσωπα και να ξεπουλάνε την Ελλάδα… Πηγαίνετε να ψηφίσετε και να συνεχίσετε να γίνεστε ΣΥΝΑΥΤΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΟΣ ΕΣΧΑΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΠΡΟΔΟΣΙΩΝ.
Όντως…Από την αποχή απουσιάζει, το στοχευμένο ”μετά”, των εκλογών…
Εσείς που αναζητάτε το “μετά”, γνωρίζετε ποιά θα είναι η ζωή σας το επόμενο δευτερόλεπτο;;;
Με ποιά “λογική” ζητάτε απαντήσεις για το “μετά”;;;
Τελικά, κάθε μέρα πείθομαι πως αυτός ο λαός στην πλειοψηφία του, είναι για τα πανηγύρια…
Τουλάχιστον το ”μετά”, για ότι τουλάχιστον μπορεί να προβλεφθεί, για να μην τα ισοπεδώσουμε – καταργήσουμε και όλα….Ως εκ τούτου η έκφραση της αποχής θα πρέπει να είναι τουλάχιστον σταθμισμένη, που δεν υπάρχει και κάτι τέτοιο οδηγεί την αποχή στα πανηγύρια…Από ‘κει και πέρα, επειδή αναφέρεσαι, ως λόγο αποχής στην νοθεία της καταμέτρησης, τα πράγματα υποθετικά είναι μάλλον απλά, καθόσον η νοθεία γίνεται με πλασματική αύξηση των ψήφων στα μεγάλα κόμματα και εικονικά κατ’ επέκταση στο εκλογικό μέτρο, έτσι ώστε είτε να αφήσουν εκτός βουλής κόμματα που καταλαμβάνουν το 3%, αλλά το χάνουν λόγω πλασματικής αύξησης καλπονοθευτικά στο εκλογικό μέτρο από την εικονική αύξηση των ψήφων στα μεγάλα κόμματα, μάλλον προσυνεννοημένα μεταξύ τους, είτε για τον εαυτό τους(μεγάλα κόμματα).Κλασικό παράδειγμα ήταν και οι δεύτερες εκλογές του 2015, που εικάζεται ότι υπήρξε πλασματική αύξηση του εκλογικού μέτρου στα μεγάλα κόμματα, για να μείνει εκτός ο Λαφαζάνης, που μάλλον είδε σωστά μετρημένες τις ψήφους του…Από ΄’κει και πέρα, πιθανή απόκλιση των μετρημένων ψήφων από την ηλεκτρονική τους καταχώριση, σε μία πιθανή αποκάλυψη, θα είχε τραγικές συνέπειες, καθόσον θα ήταν μεγάλο το ρίσκο…Σε κάθε περίπτωση πανηγύρι θα ήταν να αρνείσαι να ψηφίσεις, αυτούς που δεν κυβέρνησαν και δεν ευθύνονται για τα όσα περιγράφεις και επιδιώκουν το διαφορετικό…
Ούτε καν διανοείστε το θέμα της νοθείας… Μέχρι και το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, έκανε έρευνα και έκανε λόγο αν θυμάμαι καλά, για 1.800.000 ψειδείς ψηφιακές ψήφους…
Ψάχνω να βρω την έρευνά τους, και έχει εξαφανιστεί…
Όταν την βρεις ανάρτησε την..”Θίγεις ευαίσθητες χορδές…”
Φυσικά και θα την αναρτήσω… πιστεύετε ποτέ πως θα την έκρυβα;;;
Θα το κάνεις το καθήκον σου..Απλά θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον το τεχνικό μέρος της τεκμηρίωσης..
Αυτο Αγγελικη δεν μας δινει αλλοθι για την συμμετοχη μας στις βρωμικες εκλογικες διαδικασιες.
Σιγουρα ο υποκοσμος της ”πολιτικης” θα κανει το παν για να μην χασει την εξουσια που εχει πανω στους σκλαβους.
Θα θελησει να επιβαλλει την αρχη του,ακομη και αν δεν παει κανεις στις καλπες.Αυτο δεν σημαινει οτι αφου θα γινει ετσι,εμεις θα ψηφισουμε εγκληματιες….Κι ας βλεπουμε το δουλεμα που μας ριχνουν με τους τονους….
Κι ας δολοφονουν τα παιδια μας στις ραγες των τραινων,στους κολοδρομους που πληρωνουμε τοσα χρονια,θυμησου την εθνικη Κορινθου-Πατρας,με ποσο αιμα ειναι στρωμενος μες στις δεκαετιες που περασαν…..να μην συνεχισω να αραδιαζω εγκληματα αυτων,που σαν μαλακες ψηφιζουμε τοσα και τοσα χρονια(οχι εγω,μην παρεξηγηθω),για να μας κανουν την ζωη μας καλυτερη!!!!
Τα ολοκληρωτικα καθεστωτα ευδοκιμουν παντα στις παραδομενες κοινωνιες,στις κοινωνιες που εχουν χασει τον ”σκοπο” τους!
“η αποχή προσφέρει την τελευταία προοπτική αλλαγής της πορείας της χώρας χωρίς να χυθεί αίμα.”
Πές μας αρθρογράφε πώς θα αλλάξει η πορεία της χώρας με την αποχή.
Δυστυχώς κανένας πόλεμος δεν κερδίζεται αν δεν χυθεί αίμα. Ας μας πουν οι ιστορικοί που γράφουν στο ιστολόγιο αν είναι αλήθεια ή όχι. και μη μου πείτε ότι δεν έχουμε πόλεμο τώρα.
Ανάγνωση των προγραμμάτων όλων των κομμάτων(και των 60 κομμάτων ή όσων είναι) και μετά είναι απόφαση του καθενός…