Τσουχτερό πρόστιμο δέχτηκαν πριν λίγες ημέρες πιστοί στον Βόλο, καθώς παρευρίσκονταν ενός του ναού, χωρίς να φορούν μάσκα.
Το περιστατικό συνέβη σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας ΘΕΣΣΑΛΙΑ, σε ναό του πολεοδομικού συγκροτήματος.
Αστυνομικοί μετέβησαν στην εκκλησία και εισερχόμενοι εντός του χώρου διαπίστωσαν πως δεκαπέντε και πλέον πιστοί δεν φορούσαν μάσκα.
Περίμεναν το τέλος της θείας λειτουργίας και μετά το πέρας, καθώς οι πιστοί εξέρχονταν του ναού, προσέγγισαν, όσους δεν φορούσαν μάσκες και επέβαλαν πρόστιμο 300 ευρώ στον καθένα..
Οι πιστοί που δεν φορούσαν μάσκα, όπως ήταν αναμενόμενο αιφνιδιάστηκαν από την παρουσία αστυνομικών.
Μάλιστα απέδωσαν την έλευση των αστυνομικών σε κάποια καταγγελία που δέχτηκε η αστυνομία.
Από κύκλους της μητρόπολη Δημητριάδος που ενημερώθηκαν για το περιστατικό, δεν θέλησαν να προβούν σε κάποιο σχόλιο, παρά μόνο επισημάνθηκε ότι και από τον ιερέα του ναού που επιβλήθηκαν τα πρόστιμα, είχε αναφερθεί η αναγκαιότητα της χρήσης μάσκας εντός του ναού στο πλαίσιο τήρησης των υγειονομικών μέτρων προστασίας.
Επίσης από τη μητρόπολη ανέφεραν ότι η εκκλησία δεν μπορεί να αποτρέψει σε κάποιον πιστό να εισέλθει στο ναό, ο οποίος όμως αν δεν τηρεί τε μέτρα, αναλαμβάνει την ευθύνη.
Η χρήση της μάσκας εντός των ναών είναι υποχρεωτική.
Επίσης διευκρινίζεται για ακόμη μια φορά πως οι ανεμβολίαστοι πιστοί θα ήταν καλό να κάνουν rapid test προτού εισέλθουν στους ναούς.
Υπάρχει μια προτροπή για το συγκεκριμένο θέμα, χωρίς, όμως να αποτελεί υποχρέωση, όπως είναι η χρήση της μάσκας.
Στους ναούς τηρούνται τα υγειονομικά μέτρα, όπως είναι τα κενά καθίσματα, η παρουσία συγκεκριμένου αριθμού πιστών βάσει των τετραγωνικών μέτρων.
Γι’ αυτό και σε ορισμένες εκκλησίες συνεχίζουν και τελούνται ακόμη δύο θείες λειτουργίες τις Κυριακές, ώστε να εξυπηρετούνται όσο τον δυνατόν περισσότεροι πιστοί και παράλληλα οι ίδιοι να νιώθουν πιο ασφαλείς.
Στο μεταξύ από σήμερα αρχίζει η νηστεία ενόψει των Χριστουγέννων με τους πιστούς να θέλουν να προετοιμαστούν πνευματικά όσο το δυνατόν καλύτερα για τη μεγάλη αυτή γιορτή της χριστιανοσύνης.
Στην κρίση, με τη σύνταξη που έπαιρναν βοηθούσαν και τα παιδιά τους που ήταν άνεργα. Γι αυτό τα εισοδήματά τους έπεσαν ακόμη περισσότερο και έχουν ανάγκη από βοήθεια» αναφέρει ο εφημέριος. Πλέον πολλοί δεν έχουν καν χρήματα για να πληρώσουν το ρεύμα, τη θέρμανση ή να εξασφαλίσουν ένα ζεστό γεύμα. Ο εφημέριος Ελευθέριος Κουτσαυτάκης σημειώνει ότι το πρόβλημα εμφανίζεται εντονότερο στις πόλεις, όπου η οικογενειακή συνοχή δεν είναι τόσο συμπαγής όσο στα χωριά. «Παρατηρούμε ότι αυτοί οι άνθρωποι νιώθουν αποκομμένοι από την κοινωνία. Γι αυτό προσπαθούμε να τους δείξουμε αγάπη κι ότι είναι μέλη αυτής της κοινωνίας. Όταν μοιράζεσαι το πρόβλημά σου μικραίνει», λέει χαρακτηριστικά.
Tην περίοδο της κρίσης χρέους και των προγραμμάτων λιτότητας το θέμα της κοινωνικής ανισότητας βγήκε στο προσκήνιο. Η φτώχεια κρέμεται ως δαμόκλειος σπάθη πάνω από την Ελλάδα. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ που δημοσιεύθηκαν το 2019 -δηλαδή τη χρονιά πριν από την πανδημία-το 28,9% των ανθρώπων ηλικίας 18 έως 64 ετών απειλούνταν από τη φτώχεια. Kι αυτό μολονότι το μέσο εισόδημα είχε αυξηθεί κατά 7% (σε σχέση με το προηγούμενο έτος) στα 10.041 ευρώ. Συγχρόνως όμως αυξήθηκε και το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών.
Γεγονός είναι επίσης ότι το ζήτημα της φτώχειας είναι ένα βαθύτερο πρόβλημα, που αφορά ολοένα περισσότερες κοινωνικές ομάδες. Ωστόσο δεν συζητιέται σχεδόν καθόλου στα ΜΜΕ. Η αναζήτηση στο google δίνει λίγες αναφορές. Το ζήτημα των συνταξιούχων που ζουν στα όρια της φτώχειας ή υποφέρουν από φτώχεια δεν βρίσκεται στο επίκεντρο. Το γεγονός αυτό επικρίνει ο Χρήστος Τσιρώνης, κοινωνιολόγος και καθηγητής στο Τμήμα Θεολογίας του ΑΠΘ. «Πολλοί άνθρωποι που βρίσκονται στην τρίτη ηλικία είτε δεν φαίνονται στις στατιστικές είτε δεν θέλουν οι ίδιοι να παρουσιάζονται εκεί», αναφέρει.
Συχνά η φτώχεια επέρχεται σταδιακά πχ. με την απώλεια ενός συνοικιακού καταστήματος λίγο πριν από τη σύνταξη. Για τον Τσιρώνη η κατάσταση είναι ανησυχητική: το κοινωνικό κράτος διαρκώς συρρικνώνεται και προβάλλεται το πρότυπο μιας κοινωνίας των επιδόσεων. Ο ίδιος εκτιμά ότι: «το πιο σημαντικό, πρώτο βήμα είναι να φτιάξουμε μια κουλτούρα συνεργειών μέσω του δήμου, της τοπικής κοινότητας, της δημοτικής ενότητας, μιας ΜΚΟ, μιας ενορίας ή εθελοντικής ομάδας». Για τον Τσιρώνη αυτό που λείπει είναι η συνεργασία και όχι τόσο τα χρήματα.
https://www.youtube.com/watch?v=F7T7G-kgSbQ&ab_channel=%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82%CE%9A%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82-PrimeNews-SinPlin μιλάει κι για τους παπαδες κι αυτα