ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΜΙΑΣ ΜΕΤΑΠΑΝΔΗΜΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΤΗΣ ΜΙΚΡΟΒΙΟΦΟΒΙΑΣ
Αλλά είναι ΚΡΙΣΙΜΟ ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ, ΟΤΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΧΛΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΛΟΚΝΤΑΟΥΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΩΝ ΕΝΤΟΛΩΝ, ΑΥΤΟ ΘΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΓΙΑ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΗ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ.
Συνεχίστε να αντιστέκεστε στον ορυμαγδό που μας επιβάλλουν…
Η υγεία μας, δεν περνάει μέσα από επικίνδυνα εμβόλια και παρανοϊκούς καμπαλιστές.
Συγκροτείστε ομάδες ανθρώπων που έχετε κοινές απόψεις και ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ.
Καλλιόπη Σουφλή
Μετάφραση blümlifee
Πέρυσι, τον Μάρτιο του 2020, είχα βρεθεί εντελώς σε απόγνωση από το τσουνάμι μαζικού πανικού και παράλογης συμπεριφοράς τόσο στην κοινότητά μου όσο και σε όλο τον κόσμο, που προκλήθηκε από μια επικείμενη πανδημική απειλή.
Πέρασα πολύ χρόνο απασχολούμενος και επικοινωνώντας με άλλους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, προσπαθώντας να ηρεμήσω τον παράλογο τρόμο που τελικά θα οδηγούσε σε παρατεταμένα, καταστροφικά και αναποτελεσματικά λόκνταουν και στο τέλος της ζωής που όλοι γνωρίζαμε μέχρι τότε.
Ναι, τα νέα ήταν άσχημα και οι προβλέψεις ακόμη χειρότερες, αλλά ήδη φαινόταν ότι δεν υπήρχε περίπτωση να αναχαιτιστεί η διασπορά του ιού στον ευρύτερο πληθυσμό και ότι τα δρακόντεια μέτρα είχαν τη δυνατότητα να προκαλέσουν τεράστιες παράπλευρες ζημιές χωρίς σαφή οφέλη.
Τα σχολεία έκλειναν, ακόμη και με τις πρώτες αναφορές ότι τα παιδιά δεν ήταν ευαίσθητα σε σοβαρές ασθένειες.
ΟΙ ΚΟΙΝΟΤΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΕΚΛΕΙΣΑΝ ΤΙΣ ΠΟΡΤΕΣ ΤΟΥΣ ΣΕ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΙΣ ΕΙΧΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΑΝΑΓΚΗ.
Ο κόσμος απέφευγε τους συγγενείς του, ιδιαίτερα τους ηλικιωμένους.
Υπήρχε μεγάλη ζήτηση σε μάσκες και άλλα ΜΑΠ [μέσα ατομικής προστασίας], παρόλο που οι αξιωματούχοι δημόσιας υγείας είχαν προειδοποιήσει για την έλλειψη αποτελεσματικότητάς τους .
Δημοσιογράφοι, γιατροί, επιστήμονες και πολιτικοί περνούσαν ανάμεικτα μηνύματα, αυξάνοντας την αβεβαιότητα και τροφοδοτώντας περισσότερο τον πανικό.
ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ ΕΓΙΝΑΝ ΥΠΕΡΠΟΛΙΤΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΕΣ.
Οι άνθρωποι ήταν τρομοκρατημένοι και έχασαν τον έλεγχο της ζωής τους και το αίσθημα ασφάλειας, και ήταν πρόθυμοι να κάνουν ο,τιδήποτε ήταν απαραίτητο για να επανακτήσουν έστω και ένα ψήγμα που έμοιζε με την παλιά τους ζωή.
Καθώς μιλούσα με άτομα στην κοινότητα ή με άλλους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ΚΑΤΕΣΤΗ ΣΑΦΕΣ ΟΤΙ ΠΟΛΛΟΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΒΑΣΙΚΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΩΝ ΜΙΚΡΟΒΙΩΝ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΥΡΩ ΤΟΥΣ.
Μερικοί συμπεριφέρονταν σαν να ήταν ακόμη και επικίνδυνο να βγαίνουν έξω, ή να βρίσκονταν σε δωμάτια που είχαν καταληφθεί από άλλους μέρες πριν, ή αν χειρίζονταν οποιοδήποτε αντικείμενο που άγγιξε άλλο άτομο.
Πολύ λίγα άτομα κατανοούσαν έννοιες, όπως η ηλικιακή διαστρωμάτωση σοβαρής νόσου, διασταυρούμενη προστατευτική ανοσία, ανοσία αγέλης ή ποσοστά θνησιμότητας από κρούσματα ή λοιμώξεις, και σχεδόν κανείς δεν αποδέχτηκε το γεγονός ότι ο εξαιρετικά μεταδοτικός SARS-CoV-2 ήταν ήδη παρών και εξαπλωνόταν σε συχνότητα και ταχύτητα που θα τον καθιστούσαν ουσιαστικά ασταμάτητο. Δεν είχαν ιδέα για την ιστορία του πώς ανταποκρίνεται κανείς σε μία πανδημία και προπανδημικά δεν υπήρχε ομοφωνία για το τί ήταν εφικτό και τί όχι.
ΤΑ ΜΙΚΡΟΒΙΑ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ : ΜΙΑ ΣΥΝΕΞΑΡΤΩΜΕΝΗ ΣΧΕΣΗ
Όσο περισσότερο το σκεφτόμουν, τόσο περισσότερο συνειδητοποιούσα ότι η ζωή στον σύγχρονο κόσμο έχει αφήσει τους περισσότερους ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων δημοσιογράφων, πολιτικών, γιατρών, ακόμη και πολλών επιστημόνων, ΝΑ ΜΗΝ ΕΚΤΙΜΟΥΝ ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ‘Η ΚΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ, ΠΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΑ ΜΙΚΡΟΒΙΑ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΤΟΥΣ ΥΓΕΙΑ.
ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΒΑΚΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΥΚΗΤΕΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΙΟΙ.
Πολλοί πιστεύουν ότι τα μόνα καλά βακτήρια, οι καλοί μύκητες ή ιοί είναι τα νεκρά βακτήρια, οι νεκροί μύκητες ή ιοί.
Αυτό απλά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ, γιατί ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΚΤΕΘΟΥΝ, ΝΑ ΑΠΟΙΚΙΣΤΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΛΥΝΘΟΥΝ ΜΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΜΙΚΡΟΒΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΠΤΥΧΘΟΥΝ ΣΩΣΤΑ, επειδή είμαστε αντιεύθραυστοι οργανισμοί.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΧΘΟΥΜΕ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΟΥΜΕ ΣΕ ΑΥΤΟ.
Αυτό δεν είναι καθόλου μια νέα ιδέα, στην πραγματικότητα προέρχεται από πολύ παλιά.
Ωστόσο, η έννοια της αντιευθραυστότητας στην ανθρώπινη υγεία έχει διαβρωθεί με την πάροδο του χρόνου σε έναν σύγχρονο κόσμο με απαράμιλλη αφθονία και τεχνολογικές προόδους που έχουν φτάσει σε σημείο που ΠΟΛΛΟΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ ΕΝΑΣ ΚΑΘΑΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΜΗΔΕΝΙΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ, ΑΠΑΛΛΑΓΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΜΟΛΥΣΜΑΤΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ. [σ.τ.μ. βλ. Ευγονική]
Στην καλύτερη περίπτωση, αυτό είναι μη ρεαλιστικό, και στη χειρότερη, μια ψευδαίσθηση, ένα παραλήρημα.
Οι επικριτές μου θα πουν απαρέγκλιτα ότι υποβαθμίζω την απειλή σοβαρών λοιμώξεων, αν και διαφωνώ.
Υπάρχουν σίγουρα ορισμένες μικροβιακές λοιμώξεις ή εκθέσεις που μπορούν και πρέπει να αποφευχθούν, αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι υπάρχουν επίσης κάποιες ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ Ή ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΧΘΟΥΝ, ή ότι υπάρχουν αντισταθμίσεις σε μεμονωμένες θεραπείες ή μετριασμό σε επίπεδο πληθυσμού που δεν μπορεί να αγνοηθούν, αλλά που ξεκάθαρα αγνοούνται.
Η ΣΧΕΣΗ ΜΑΣ ΜΕ ΤΑ ΜΙΚΡΟΒΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΡΑΞΗ ΕΞΙΣΟΡΡΟΠΗΣΗΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΣΑΦΩΣ ΑΝΙΣΟΡΡΟΠΗ.
ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
Δεν υπάρχει ούτε ένα άτομο ή έστω μια μικρή ομάδα ανθρώπων που να μπορεί να κατηγορηθεί και να φέρει την ευθύνη για την καταστροφική ανταπόκριση στην πανδημία.
Οι πολιτικοί δεν είναι αρκετά ισχυροί και οι κυβερνητικές υπηρεσίες δεν είναι αρκετά ικανές για να λειτουργήσουν όπως η καμπάλ των εξελιγμένων υπερ-κακών, ακόμα κι αν η τυραννία τους φαίνεται ενορχηστρωμένη και σκόπιμη σε ορισμένους.
Αντίθετα, η ρίζα του προβλήματος πίσω από την καταστροφική αντιμετώπιση της πανδημίας σε πολλές ανεπτυγμένες χώρες είναι πολιτισμικής φύσεως, πρόκειται για μια ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΠΟΥ ΤΟΠΟΘΕΤΕΙ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΩΣ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΥΨΗΛΟΤΕΡΕΣ ΑΡΕΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΩΣ ΤΟ ΚΑΤΩΤΕΡΟ ΚΑΚΟ.
Σίγουρα, υπάρχει ένας ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΤΩΝ ΠΟΥ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΗΚΑΝ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ για να τοποθετηθούν ως ήρωες της δικής τους ταινίας, για να αποκτήσουν πολιτική εξουσία ή απλώς για να βγάλουν λεφτά.
ΑΛΛΑ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ [ΤΗΣ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑΣ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ], απλώς ένα σύμπτωμα της σοβαρότητάς της.
Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΕΠΕΤΡΕΨΕ ΠΛΗΡΩΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥΣ, ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.
Στο βιβλίο-ορόσημο, “The Coddling of the American Mind”, [σε πολύ ελεύθερη απόδοση για να ταιριάζει με την ιδέα “η χειραγώγηση του Αμερικανικού πνεύματος”] οι Jonathan Haidt και Greg Lukianoff επινόησαν τον όρο “safetyism”, για να περιγράψουν ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΘΕΣΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΓΗ ΤΗΣ ΓΝΩΣΤΙΚΗΣ ΑΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΥΠΕΡΑΝΩ ΤΗΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ, μια αλλαγή που έγινε οδυνηρά εμφανής στα αμερικανικά πανεπιστήμια τις τελευταίες δύο δεκαετίες.
Στο βιβλίο τους, ενώνουν ανέκδοτα με μελέτες που περιγράφουν λεπτομερώς πώς αυτή η αλλαγή έχει δηλητηριάσει το πηγάδι της ακαδημαϊκής ανακάλυψης και έχει καταστήσει τα πανεπιστήμια και τους πτυχιούχους κολεγίων εντελώς ανίκανους να λειτουργήσουν σε έναν πλουραλιστικό κόσμο γεμάτο αποχρώσεις και αβεβαιότητα.
Μετά από πολλά χρόνια εκπαίδευσης φοιτητών, ώστε να βλέπουν τους εαυτούς τους ως εύθραυστα θύματα, δεν πρέπει να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΩΝ ΕΧΕΙ ΔΙΕΙΣΔΥΣΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΥΡΥΤΕΡΟ ΚΟΙΝΟ, με αποτέλεσμα ένα άνευ προηγουμένου κύμα πολιτικής πόλωσης.
Ο αυτο-διαχωρισμός των ανθρώπων σε εικονικές και πραγματικές φούσκες στους κύκλους των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και στις αστικές και αγροτικές κοινότητες γίνεται όλο και πιο εμφανής.
Οι οργανισμοί των μέσων ενημέρωσης επιμελούνται ειδικά τις πολιτικές προτιμήσεις στα άκρα του φάσματος, προσέχοντας να μην προσβάλλουν τις ευαισθησίες του κοινού τους.
Μια τεταμένη ατμόσφαιρα διανοητικής αποφυγής κινδύνου έχει γίνει πλέον φυσιολογική, όπου Η ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΩΝ ΚΑΘΙΕΡΩΜΕΝΩΝ ΟΡΙΩΝ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ ΠΟΥ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΧΛΟ.
Οι Haidt και Lukianoff ΕΞΗΓΟΥΝ ΠΟΣΟ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΣΕ ΝΕΑΡΗ ΗΛΙΚΙΑ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΝ ΝΑ ΕΞΕΛΙΧΘΟΥΝ ΣΕ ΛΟΓΙΚΟΥΣ, ΑΝΕΚΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΜΕΝΟΥΣ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΕΝΟΣ ΑΝΤΙ-ΕΥΘΡΑΥΣΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ, και ως σαφές παράδειγμα ενός αντι-εύθραυστου συστήματος, χρησιμοποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα.
Το ανοσοποιητικό σύστημα έχει μνήμη και ανταποκρίνεται γρήγορα και συγκεκριμένα σε επαναμολύνσεις μετά από μόλυνση ή m-volιασμό και παρέχει προστασία με λιγότερες παράπλευρες βλάβες.
ΤΟ ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΘΕΙ ΑΝ ΔΕΝ ΔΕΧΘΕΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ, ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΤΟΥΣ. (!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!)
Είναι όμως το ανοσοποιητικό σύστημα ένα ξεκάθαρο παράδειγμα ενός αντιεύθραυτου συστήματος που μπορούν να κατανοήσουν τα άτομα που εκτρέφονται από την κουλτούρα ασφαλείας;
ΕΙΜΑΙ ΑΝΟΣΟΛΟΓΟΣ και αυτό δεν είναι καθόλου ξεκάθαρο μετά από ΣΧΕΔΟΝ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ SARS-CoV-2.
Η ΓΝΩΣΗ ΟΤΙ Η ΑΝΟΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΘΕΚΤΙΚΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΡΩΣΗ ΑΠΟ ΜΟΛΥΝΣΗ ΣΤΟΥΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΗΝ ΒΆΣΗ ΚΑΘΕ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΥ ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑΣ.
ΩΣΤΟΣΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 2020, ΑΥΤΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ ΜΕ ΣΥΝΟΠΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ =, ΛΟΓΩ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑΣ.
Ως αποτέλεσμα, και το ανοσοποιητικό σύστημα έχει δεχθεί ισχυρό πλήγμα.
Όπως το μικροβιακό μας περιβάλλον, έτσι και η φήμη του ανοσοποιητικού συστήματος χρειάζεται σοβαρή αποκατάσταση. (!!!!!!!!!)
ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΜΕΤΑΠΑΝΔΗΜΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΤΗΣ ΜΙΚΡΟΒΙΟΦΟΒΙΑΣ
Καθώς αναλογιζόμουν, πώς να επικοινωνήσω την αντι-εύθραυστη σχέση μας με τα μικρόβια, την πολιτικοποίηση της πανδημικής επιστήμης και τον καταστροφικό μαζικό πανικό και την ανταπόκριση σε θέματα ασφάλειας, συνειδητοποίησα ότι είχα αποκτήσει και ένα μοναδικό θέμα για ένα βιβλίο.
Με βεβαιότητα, θα υπήρχαν πολλά βιβλία για το πώς “κανείς δεν θα χρειαζόταν να πεθάνει, αν απλώς είχαμε επιβάλλει μάσκες και λόκνταουν πολύ νωρίτερα και μ ε σφοδρότητα”, και σαφώς και θα υπήρχαν πολλά βιβλία και στην άλλη πλευρά που θα περιέγραφαν λεπτομερώς τον μαζικό πανικό, την διεφθαρμένη πολιτική και τα επακόλουθα, όπως παράπλευρη καταστροφή λόγω των λόκνταουν, του κλεισίματος των σχολείων και γενικώτερα των εντολών.
Αλλά υποψιαζόμουν ότι δεν θα υπήρχε άλλο βιβλίο με αυτόν τον μοναδικό συνδυασμό θεμάτων. Οπότε έπρεπε να γράψω ένα. Και αυτό κάνω από τις αρχές του 2021. Θα είναι μια μακρά διαδικασία, αλλά το απολαμβάνω.
Αρχικά, οι προσπάθειές μου επικεντρώθηκαν στο να παρουσιάσω την ιδέα καθαρά ως ένα βιβλίο που θα λειτουργούσε ως μέσον επικοινωνίας της επιστήμης. Αν είχα γράψει για πολλά από αυτά τα θέματα πριν από το 2020, δεν θα είχαν θεωρηθεί αμφιλεγόμενα. Αλλά τώρα θεωρούνται.
Έτσι, το βιβλίο θεωρήθηκε πολιτικό από τους παραδοσιακούς εκδότες και συνεπώς ήταν λιγότερο πρόθυμοι να δεσμευτούν σε ο,τιδήποτε θεωρούσαν επικίνδυνο (δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΠΙΣΗΣ ΜΙΑ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΑΣΦΑΛΗΣ ΕΚΔΟΣΗ)
Ευτυχώς, οι προσπάθειές μου να εισαγάγω αυτές τις ιδέες σε έναν ευρύτερο πληθυσμό τράβηξαν την προσοχή του Jeffrey Tucker και του Ινστιτούτου Brownstone. Από τον Σεπτέμβριο το Brownstone έχει αναδημοσιεύσει και προωθήσει πολλά από τα άρθρα μου στο Substack.
Είχα την τύχη να συναντήσω μελετητές που συνδέονται με το Brownstone και άλλα άτομα με αρχές, που ο καθένας έχει δεσμευτεί να υπερασπιστεί αυτούς που βρίσκονται σε μειονεκτική θέση λόγω των χειρισμών της πανδημίας, όπως τους ανθρώπους της εργατικής τάξης, τα παιδιά και εκείνους στις αναπτυσσόμενες χώρες.
Είναι αξιοθαύμαστο να βλέπεις αυτή τη δέσμευση να αντέχει παρά ένα συνεχές μπαράζ επιτιμητικών προσωπικών και επαγγελματικών επιθέσεων και λογοκρισίας. Μια υποστηρικτική κοινότητα είναι απαραίτητη για να επιβιώσουν αυτές οι αρχές.
Ως αποτέλεσμα αυτής της σχέσης, είμαι στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσω ότι το Ινστιτούτο Brownstone θα δημοσιεύσει το “Fear of a Microbial Planet: How a Germophobic Safety Culture Makes Us Less Safe”, (ελπίζουμε) μέχρι το τέλος του 2022. Αυτό θα είναι ένα από τα πολλά βιβλία που θα εκδοθούν από το Brownstone τα επόμενα δύο χρόνια, και είμαι ενθουσιασμένος που βρίσκομαι σε μια τόσο επιφανή λίστα.
Κάποιοι μπορεί να πιστεύουν ότι η σημασία αυτού του μηνύματος θα μειωθεί καθώς η πανδημία φτάνει στο τέλος της.
Αλλά είναι ΚΡΙΣΙΜΟ ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ, ΟΤΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΧΛΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΛΟΚΝΤΑΟΥΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΩΝ ΕΝΤΟΛΩΝ, ΑΥΤΟ ΘΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΓΙΑ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΗ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ.
Οι πολιτικοί και οι αξιωματούχοι της δημόσιας υγείας ζητούν απελπισμένα να παρελάσουν νικητές και θα συνεχίσουν να γράφουν βιβλία αυτο-επαίνου, για το πώς η αποφασιστική τους δράση και η θαρραλέα ηγεσία τους έσωσαν τον κόσμο.
ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΦΟΣΙΩΜΕΝΟΙ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΜΕΝΗ ΕΚΔΟΧΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΙ ΝΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΛΑΒΟΥΝ.
Η μόνη εναλλακτική είναι να εκφράζουμε την αλήθεια δυνατά και διαρκώς, με όσο το δυνατόν περισσότερες προσιτές και ορατές μορφές.
Και αυτό πρέπει να συμβεί, γιατί ειδάλλως δεν μπορεί να υπάρξει νίκη.
για τον συγγραφέα:
Steve Templeton
Αναπληρωτής Καθηγητής Μικροβιολογίας και Ανοσολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα – Terre Haute. Πρώην CDC/NIOSH. Ανοσολογία Λοιμωδών Νοσημάτων.
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΕΜΒΟΛΙΟ, ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
RKI:Το 95% των κρουσμάτων με Ομικρον είναι πλήρως εμβολιασμένοι
https://www.eyewideopen.org/?p=2835
(RKI : Robert Koch Institut)
———————————–
Τελευταία δεδομένα απο τον ΕΜΑ: 20.352 νεκροί μετά απο τους πειραματικούς εμβολιασμούς, 97 παιδιά ανάμεσά τους
https://www.eyewideopen.org/?p=2828
————————————–
University of Oxford: Η 3η δόση της Pfizer αυξάνει ραγδαία τις μυοκαρδίτιδες στους νέους κάτω των 40 ετών
https://www.eyewideopen.org/?p=2821
μποερί να εκπλαγούμε στο τέλος. μπορεί να μοιραστούν οι ρόλοι.
οι αν-m-volίαστοι από τη μία στον ρόλο αφυπνιστή, αλλά τελικά την μεγάλη ανατροπή ίσως την κάνουν οι m-volιασμένοι. δεν είναι μικρό πράγμα όταν καταλάβεις ότι σε εξαπάτησαν, και ακόμη χειρότερα όταν συνειδητοποιήσεις ότι θέλουν να σε σκοτώσουν.
ίσως ο παρακάτω φοιτητής να είναι μία από τις πολλές φωνές που θα ακολουθήσουν.
Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΖΕΡΗ
Επιστολή ενός φοιτητή της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ
thenewatlantis.com
του Jacob Reses
Σημείωση του αρχισυντάκτη
Την περασμένη εβδομάδα, το Πανεπιστήμιου του Στάνφορντ ανακοίνωσε ότι επρόκειτο να ξεκινήσει το χειμερινό τρίμηνό του στις 3 Ιανουαρίου “με δύο εβδομάδες διαδικτυακής διδασκαλίας” λόγω των ανησυχιών για την παραλλαγή Όμικρον. Η επιστολή που ακολουθεί προωθήθηκε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στον πρύτανη, από τον φοιτητή Νομικής του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ Jacob Reses, στις 17 Δεκεμβρίου. Το δημοσιεύουμε εδώ, κατόπιν ελάχιστων, με την άδειά του, τροποποιήσεων για λόγους σαφήνειας και ιδιωτικότητας.
Αγαπητέ [ανώτερος διοικητικός του Στάνφορντ],
Σας ευχαριστούμε για την ενημέρωση σχετικά με την απόφαση του Stanford να καθυστερήσει την δια ζώσης διδασκαλία και που μας δώσατε χρόνο να επεξεργαστούμε αυτές τις πληροφορίες. Τα τελευταία δύο χρόνια, έχω γίνει εξαιρετικά κυνικός με τις περισσότερες θεσμικές αποφάσεις στην Αμερική, αλλά δεν είμαι κυνικός με την διοίκησή σας. Όσον αφορά στα θέματα ζωτικής σημασίας για μένα, επιδείξατε με συνέπεια ότι εκτιμάτε ένα ευρύ φάσμα ανησυχιών από ένα ευρύ φάσμα φωνών. Για αυτό παραμένω ευγνώμων.
Από την πλευρά μου, σχεδιάζω τώρα, εάν οι προσωπικές συνθήκες και η πολιτική του Πανεπιστημίου το επιτρέπουν, να αποφύγω το Στάνφορντ τον Ιανουάριο και ΝΑ ΖΗΣΩ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΡΟΠΟΥΣ ΠΟΥ ΜΕ ΙΚΑΝΟΠΟΙΟΥΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ από το να τριγυρνάω σε έναν κοιτώνα. Ελπίζω να ταξιδέψω κάπου ζεστά, να περάσω χρόνο με τους ηλικιωμένους γονείς μου και να ζήσω έναν τρόπο ζωής χωρίς περιορισμούς για τον COVID στο μέγιστο βαθμό που επιτρέπεται από τη νομοθεσία οποιασδήποτε δικαιοδοσίας που θα ισχύει στον προορισμό που θα επιλέξω να ταξιδέψω. Αυτό το σχέδιο βασίζεται στην πεποίθησή μου ότι είναι εξαιρετικά απίθανο να επιστρέψουμε στην δια ζώσης διδασκαλία στο χρονοδιάγραμμα που έχει καθορίσει το Πανεπιστήμιο και ότι οποιαδήποτε επιστροφή θα συνεπάγεται περιορισμούς στην καθημερινή ζωή που την καθιστούν λιγότερο αξιόλογη. Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΖΕΡΗ.
Αν έχει κάποια αξία να αναφερθεί, έλαβα την αναμνηστική δόση λίγο μετά την έγκριση του FDA για όσους είναι στην ηλικία μου και έχουν το ίδιο υγειονομικό προφίλ. Δεν πρόκειται για τις εντολές περί υποχρεωτικότητας των ενισχυτικών δόσεων του Πανεπιστημίου.
Ιδρύματα όπως το Στάνφορντ επέδειξαν με συνέπεια μία σκλήρυνση στη λήψη αποφάσεων κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Υπό την πίεση της κοινής γνώμης να φανούν συνεπείς και σταθεροί στην αποφασιστικότητά τους να μειώσουν τυχόν εξάπλωση του COVID, αναπτύσσεται ένας περίεργος ανταγωνισμός για τον COVID, μεταξύ των ελίτ ιδρυμάτων που συγκρίνονται μεταξύ τους για να βεβαιωθούν ότι συμβαδίζουν με την πιο πρόσφατη συναίνεση και ιδιωτική πίεση από εκείνους που αποστρέφονται τον κίνδυνο. Οι εσωτερικές εκλογικές διαδικασίες καταπνίγουν επανειλημμένα ακόμη και τις πιο ειλικρινείς θεσμικές επιθυμίες για ευελιξία και ανταπόκριση στα νέα δεδομένα με αναθεωρημένες συμπεριφορές ώστε να επιστρέψουν σε κάποια φαινομενική κανονικότητα. Πιστεύω ότι το Στάνφορντ και η νομική σχολή θέλουν ειλικρινά να επιστρέψουν στην κανονικότητα, αλλά δεν πιστεύω ότι οι διαχειριστές σκοπεύουν να αλλάξουν αυτό το συνεπές μοτίβο γραφειοκρατικού κλειδώματος που επιβάλλει η πολιτική.
Η προληπτική ανακοίνωση του Στάνφορντ είναι χρήσιμη για σκοπούς σχεδιασμού και εκτιμώ πολύ το γεγονός ότι το Πανεπιστήμιο υπήρξε ειλικρινές, αλλά ο συγχρονισμός αυτής της πολιτικής δημιουργεί ένα προβλέψιμο πρόβλημα που θα προκύψει κατά την επιστροφή στην δια ζώσης διδασκαλία, όπως ισχυρίζεται το Πανεπιστήμιο. Υπάρχει μια πολύ καλή πιθανότητα στις δύο εβδομάδες της ηλεκτρονικής διδασκαλίας να αντιμετωπίσουμε είτε μια αύξηση της παραλλαγής Omicron σε εθνικό επίπεδο, είτε μια τοπική έξαρση που θα προκύψει εν μέρει από την επιστροφή των φοιτητών στην πανεπιστημιούπολη. Αντιλαμβάνομαι το φαινομενικό σκεπτικό του Πανεπιστημίου για αυτό το χρονοδιάγραμμα – την αντιμετώπιση των υλικοτεχνικών προκλήσεων που σχετίζονται με τα ταξίδια, τα προγράμματα ενισχυτικών δόσεων και την πιθανή καραντίνα που σχετίζεται με ταξίδια για ασθενείς φοιτητές, αλλά θεωρώ αβάσιμη τη δέσμευσή του για την εξάλειψη όλης της εξάπλωσης του COVID. Δεν δέχομαι ότι αυτή η λογική θα παρέμενε λειτουργική εν μέσω μιας υπόθεσης έξαρσης. Η γραφειοκρατική λογική του COVID πιθανότατα θα τεθεί σε εφαρμογή εάν συμβεί μια έξαρση, είτε λίγο πριν επιστρέψουμε στνη δια ζώσης διδασκαλία είτε εάν η αύξηση των κρουσμάτων έχει ήδη υποχωρήσει μέχρι τη στιγμή της προγραμματισμένης επιστροφής και η πολιτική θα αναθεωρηθεί για να δοθεί στους διαχειριστές περισσότερος χρόνος να μειώσουν τη διάδοση. Αναμένω τουλάχιστον μία παράταση πολλών ακόμη εβδομάδων διαδικτυακής διδασκαλίας και ίσως αρκετές ακόμη επεκτάσεις. ΔΕΝ ΘΑ ΕΚΠΛΑΓΩ ΑΝ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΤΡΙΜΗΝΟ ΓΙΝΕΙ ONLINE ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΥΓΕΙΑΣ, τα οποία αναμένω να είναι ως επί το πλείστον ήπια, δεδομένων των ηλικιακών προφίλ και του καθολικού m-volιασμού των ατόμων στην κοινότητά μας.
ΑΝΑΜΕΝΩ ΕΠΙΣΗΣ ΟΤΙ ΤΟ ΣΤΑΝΦΟΡΝΤ ΘΑ ΥΙΟΘΕΤΗΣΕΙ ΕΣΦΑΛΜΕΝΣ ΜΕΤΡΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΗ ΛΗΨΗ ΤΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΤΟΥ, όπως έκαναν πολλές τοπικές κυβερνήσεις τα τελευταία δύο χρόνια. Μετά από μια έξαρση κρουσμάτων, αναμένω μια ανακοίνωση ότι ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΝΑ ΜΕΙΩΘΕΙ Η ΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΟ ΕΠΙΠΕΔΟ, προτού μπορέσουμε να επιστρέψουμε στο κανονικό. ΔΕΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΑΙ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΝΑ ΕΞΕΤΑΣΕΙ ΣΩΣΤΑ ΕΑΝ ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΟΡΙΟ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟ ή αν αντικατοπτρίζει επακριβώς την τροχιά οποιασδήποτε αύξησης που μπορεί να αντιμετωπίσουμε. Επίσης, ΔΕΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΑΙ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΝΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΕΙ ΤΗΝ ΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΕΑΝ ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΙΚΡΟΝ ΑΠΟΔΕΙΧΘΟΥΝ ΧΑΜΗΛΟΙ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΥΨΗΛΗ ΜΟΛΥΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.
Τέλος, φοβάμαι ότι αυτά ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΘΑ ΣΥΝΟΔΕΥΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΠΟΙΚΙΛΕΣ ΑΥΘΑΙΡΕΤΕΣ ΜΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ, όπως τα λόκνταουν και η χρήση μάσκας, που θα κάνει την καθημερινότητά μου χειρότερη. Θα μπορώ να έχω πρόσβαση στο γυμναστήριο, το οποίο είναι απαραίτητο για να διατηρήσω τη δομή ενός καθημερινού προγράμματος και να διατηρήσω τις συνήθειες που με κρατούν σε καλή υγεία; Θα μου επιτρέπεται να βλέπω φίλους σε εστιατόρια και μπαρ; Τι γίνεται με το εβραϊκό δείπνο του Σαββάτου; Και πότε θα μου επιτραπεί να ζήσω, όπως μπορώ στην Ουάσιγκτον, DC αυτόν τον μήνα (προς το παρόν), χωρίς να φοράω μάσκα όποτε βρίσκομαι σε κλειστό χώρο; Είμαι 31 ετών και δεν θέλω να νιώθω ότι με παρακολουθούν και με τιμωρούν σαν να ήμουν κανένας έφηβος, επειδή παίρνω τις δικές μου αποφάσεις για το πώς θα ζήσω τη ζωή μου. ΔΕΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΑΙ ΤΟΥΣ ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΤΑΝΦΟΡΝΤ ‘Η ΤΗΣ ΚΟΜΗΤΕΙΑΣ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΟΥ ΝΑ ΖΗΣΩ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ, ΟΠΩΣ ΕΓΩ ΒΡΙΣΚΩ ΣΚΟΠΙΜΟ Ή ΝΑ ΣΕΒΑΣΤΕΙ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΜΟΥ.
Για αυτό, δεν προτίθεμαι να μεταφέρω τη ζωή μου ξανά στην Καλιφόρνια έχοντας γνώση αυτών των αβεβαιοτήτων. Δεν ήθελα να το κάνω στην αρχή του Φθινοπωρινού Τρίμηνου γιατί είχα όλες αυτές τις επιφυλάξεις σχετικά με την επιστροφή στην δια ζώσης διδασκαλία. Εσείς και οι συνάδελφοί σας με εξέπληξαν κρατώντας τον λόγο σας και σας είμαι ειλικρινά ευγνώμων για αυτό. Φοβάμαι ότι δεν θα μπορέσετε να το κάνετε αυτή τη φορά ενόψει μιας εξαιρετικά μολυσματικής παραλλαγής ΠΟΥ ΔΙΑΠΕΡΝΑ ΤΟ Μ-VOLΙΟ αλλά που φαίνεται να προκαλεί κυρίως ήπια ασθένεια και δεν αποτελεί σημαντική απειλή για την υγεία μου.
Ευχαριστούμε, ειλικρινά, για τις προσπάθειές σας να μας επαναφέρετε στην κανονικότητα. Ελπίζω να λάβετε αυτό το μήνυμα με το πνεύμα που επιδιώκεται, και θα προσευχηθώ για εσάς και τους συναδέλφους σας να ενεργήσετε με τη σοφία που απαιτείται για να αιτιολογήσετε τη δυναμική που περιέγραψα και να δεσμεύσετε το Πανεπιστήμιο σε μια πορεία δράσης που μπορεί να εκτελεστεί με επιτυχία, καταδικάζοντας πολιτικές σκοπιμότητες.
Τις καλύτερες ευχές για μία καλή χρονιά
Jacob
– – –
Ο Jacob Reses είναι υποψήφιος διδάκτωρ Νομικής στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ
https://www.facebook.com/login/?next=https%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2Flari.lazaridis%2Fposts%2F4916721011684821%3F__cft__%255B0%255D%3DAZU6vuG6yTVdN8ZlBLArAcdCwf9PpRzNdrLnm65SrPOvxIYWeATgv0WZ_GF6hjnhODZKQZqwb3qUN_ER4JrGDkK-VdwSZbMHV-JHkxd5OxSJ4rsnu6XB2gSAhKQOdQ-tEIonVIbtv8ygB7ufL7uWqwFNgrTDv6xz63mk8iv5Wg6cONyn9dKn_9kHlJNda91-k0xdUNQiOWcqf7je3QXNAjLmu8cnOQWT-Cv7NVpaRBjBMg%26__tn__%3D%252CO%252CP-y-R
Φόβος και ελπίδα ή μαστίγιο και καρότο,αν θέλετε.Και την επόμενη “πανδημία” την έχει ήδη προφητεύσει ο Βασίλης Πύλες,προετοιμάζοντας μας μάλιστα ότι θα είναι πολύ χειρότερη.Είθε να μην βγει η αυτοεκπληρούμενη αυτή προφητεία του.