© Aπεροπία. Τα άρθρα του ιστολογίου aperopia.fr γράφονται κατόπιν κοπιαστικής έρευνας και μετάφρασης. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ολόκληρου του άρθρου από άλλες ιστοσελίδες χωρίς άδεια του aperopia.fr. Επιτρέπεται μόνον η αναδημοσίευση 2-3 πρώτων παραγράφων με προσθήκη ενεργού link για την ανάγνωση της συνέχειας στο aperopia.fr

Γράφει η Χρυσούλα Μπουκουβάλα

Ο αποικισμός άλλων πλανητών συναρπάζει τους ανθρώπους από την αρχαιότητα. Ωστόσο, η διαβίωση σε εξωγήινες βάσεις −που στην πραγματικότητα προορίζονται για την εξόρυξη ορυκτών− δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση, διότι η ανθρώπινη φυσιολογία πρέπει να τροποποιηθεί για να αντέχει σε τόσο εχθρικά περιβάλλοντα.

Μήπως τελικά οι γονιδιακές θεραπείες με πειραματικά σκευάσματα αγνώστων μακροπρόθεσμων συνεπειών, στοχεύουν, μεταξύ άλλων, στο να δημιουργηθεί μια δεξαμενή εκατομμυρίων μεταλλαγμένων που θα αντέχουν στα απάνθρωπα διαστημικά ορυχεία-κάτεργα;

Εν έτει 2021, παρά την υποχρεωτική ανεργία εκατομμυρίων εργαζομένων εξ αιτίας της υγειονομικής δικτατορίας που έχει επιβληθεί σε πολλές χώρες του κόσμου, συμβαίνει το εξής παράδοξο: τα διαστημικά προγράμματα συνεχίζουν ακάθεκτα την πορεία τους απορροφώντας πακτωλό κρατικών, όσο και άλλων χρηματοδοτήσεων, αντί να στηρίζονται αξιοπρεπώς οι παρά την θέλησή τους άνεργοι.

Το όνειρο του Έλον Μασκ της διαστημικής εταιρείας SpaceX να αποικίσει τον Άρη, ενδέχεται να γίνει πραγματικότητα από το 2025. Ωστόσο, δεν είναι ο μόνος: οι κρατικές υπηρεσίες διαστημικής των ΗΠΑ, της Κίνας και της Ρωσίας προετοιμάζουν κι αυτές επανδρωμένα ταξίδια.

Οι διεθνείς ολιγάρχες με τη βοήθεια κρατικών επιδοτήσεων, επιδίδονται σε έναν αγώνα δρόμου για το ποιος θα υπερισχύσει στους τροχιακούς σταθμούς γύρω από τη Γη, στις εναέριες βάσεις στα νέφη της Αφροδίτης, στα ορυχεία της Σελήνης, του Άρη και του μεγάλου δορυφόρου του Κρόνου, του απόκοσμου Τιτάνα, και ταυτοχρόνως ανταγωνίζονται στην ψηφιοποίηση των υπηρεσιών, στις υποτιθέμενες «πράσινες» ΑΠΕ και στις συνθετικές τροφές.

Η ανθρωπότητα σύντομα θα κρυώνει, θα πεινάει και θα υποφέρει, αλλά όλο το χρήμα από τους φόρους της μεσαίας τάξης που πεθαίνει, θα κατευθύνεται σε άσχετες με την ανθρώπινη ευημερία δράσεις.

Cui bono, ποιος επωφελείται λοιπόν από όλα αυτά;

Εκτός από τον Έλον Μασκ που έχει προνομιακή μεταχείριση από τη ΝASA, δισεκατομμύρια δολάρια δαπανούν σε προετοιμασίες για επανδρωμένα διαστημικά ταξίδια, ο Τζεφ Μπέζος με την εταιρεία του Blue Origin, η ίδια η NASA, η CNSA (Εθνική Υπηρεσία Διαστήματος της Κίνας), η Roscosmos (Κρατική Υπηρεσία Διαστημικής της Ρωσίας), ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA), και οι κρατικοί διαστημικοί οργανισμοί της Ιαπωνίας, του Ισραήλ, της Ινδίας και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων.

Παρά την ενεργειακή κρίση, η Κίνα από καιρό σχεδιάζει να στείλει ανθρώπους στην επιφάνεια της Σελήνης, παράλληλα ετοιμάζει τον δικό της τροχιακό σταθμό, ενώ το σκάφος της Tianwen-1 όχι μόνο κατάφερε να τεθεί σε τροχιά γύρω από τον Άρη, αλλά τον Μάιο του 2021 προσεδάφισε και ένα όχημα ρόβερ και εξερεύνησε με επιτυχία την γύρω περιοχή. Η Κίνα συνεργάζεται επίσης με τη Ρωσία για μια κοινή βάση στη Σελήνη.

Δεν είναι παράλογο να γίνονται όλα αυτά όταν η ανθρωπότητα μαστίζεται από την ψευτο-πανδημία και προσφάτως από ενεργειακή κρίση; Σε τι θα χρησιμεύσει η υποτιθέμενη «κατάκτηση του διαστήματος»;

Επισήμως, τούτο γίνεται στο όνομα της διαστημικής εποποιΐας, της επιστημονικής έρευνας, αλλά και της ανεύρεσης πολύτιμων ορυκτών που πλέον σπανίζουν στη Γη.

Ανεπισήμως όμως;

Προορίζονται τελικά οι εκπαιδευόμενοι αστροναύτες να δημιουργήσουν ορυχεία, προκειμένου να παράγεται ήλιο-3, απαραίτητο για την θερμοπυρηνική σύντηξη του υδρογόνου, ώστε επιτέλους οι λαοί να αποκτήσουν άφθονη και πάμφθηνη ηλεκτρική ενέργεια, σπάνιες γαίες και άλλα πολύτιμα στοιχεία όπως ασήμι, βισμούθιο, νικέλιο, τιτάνιο, παλλάδιο και πλατίνα, τόσο απαραίτητα στον τεχνολογικό πολιτισμό μας;

Μήπως όμως όλες αυτές οι δικαιολογίες δεν είναι παρά ακόμα μία εξαπάτηση των λαών, προκειμένου διάφορες ιδιωτικές εταιρείες να λαμβάνουν πλουσιοπάροχες κρατικές επιχορηγήσεις και να απομυζούν τα χρήματα των επενδυτών;

Ή μήπως τίποτε απ’ όλα αυτά, αλλά τελικά κάτι πιο σκοτεινό, όπως θα διαπιστώσουμε στο τέλος αυτού του άρθρου;

Οι μελλοντικές διαστημικές βάσεις

Ας δούμε όμως τι χρειάζεται για να πάει κάποιος στις μελλοντικές διαστημικές βάσεις.

Το ανθρώπινο σώμα έχει εξελιχθεί μέσω φυσικής επιλογής για να ζει μόνο στο επίγειο περιβάλλον ή σε ένα παρόμοιο. Κάτι τέτοιο όμως δεν υπάρχει πουθενά στο ηλιακό μας σύστημα και, προς το παρόν, τα ταξίδια σε άλλα ηλιακά συστήματα που εικάζεται ότι έχουν εξωπλανήτες παρόμοιους με τη Γη, είναι αδύνατα, λόγω των κολοσσιαίων αποστάσεων και της ανυπαρξίας κατάλληλης τεχνολογίας πρόωσης των διαστημοπλοίων.

Κατά συνέπειαν, και για πολλά χρόνια ακόμα, είμαστε αναγκασμένοι να περιοριστούμε στους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος που όμως είναι όλοι αφιλόξενοι για τους ανθρώπους.

Εκεί, δηλαδή, που μπορούν να γίνουν ορυχεία είναι στη Σελήνη, στον Άρη και στον Τιτάνα, αλλά όχι στην Αφροδίτη. Ιδού γιατί:

Η ζωή στον πλανήτη Αφροδίτη

Για την Αφροδίτη είναι γνωστό ότι επειδή στην επιφάνειά της η ατμόσφαιρα αποτελείται κυρίως από διοξείδιο του άνθρακα και θειϊκό οξύ, επικρατεί το ισχυρότερο φαινόμενο θερμοκηπίου στο ηλιακό μας σύστημα, η επιφάνειά της καίγεται από θερμοκρασία 453 βαθμών Κελσίου, δεν υπάρχει νερό και η πίεση είναι 92 bar, δηλαδή θανάσιμη για τον άνθρωπο.

Ωστόσο, αυτό που δεν είναι γνωστό, είναι ότι η ανθρώπινη διαβίωση είναι εφικτή σε υψόμετρο ανάμεσα στα 55 και στα 70 χιλιόμετρα από την επιφάνειά της, δηλαδή μόνο στη βάση των νεφών της.

Σ’ αυτή τη ζώνη, επικρατούν συνθήκες ανάλογες με εκείνες που υπάρχουν στους τροπικούς της Γης, και οι άνθρωποι μπορούν να ζήσουν μέσα σε αερόστατα, εάν φυσικά καταφέρουν να λύσουν το πρόβλημα του άκρως διαβρωτικού θειϊκού οξέως.

Η διαφυγή στις αιωρούμενες βάσεις της Αφροδίτης είναι μία λύση σε περίπτωση βιβλικής καταστροφής στη Γη.

Πάνω σ’ αυτό το σχέδιο εργάζεται ήδη η NASA με το πρόγραμμα HAVOC (High Altitude Venus Operational Concept). Aς το συγκρατήσουμε αυτό.

Αναπαράσταση βάσεων, αιωρούμενων πάνω από τα νέφη της Αφροδίτης, από το Ερευνητικό Κέντρο Λάνγκλεϊ της NASA.

Η ζωή στον πλανήτη Άρη

Η εκπαίδευση των υποψήφιων αποίκων και η προσομοίωση των καιρικών συνθηκών που επικρατούν στην επιφάνεια του Άρη, συνήθως γίνεται μέσα σε ειδικά διαμορφωμένους θόλους, απομονωμένους από το εξωτερικό περιβάλλον, και κατόπιν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας.

Ωστόσο, ορισμένοι γνωσιακοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι όλα αυτά δεν είναι αρκετά ώστε οι μελλοντικοί άποικοι να καταφέρουν να επιβιώσουν εκεί που θα πάνε, αλλά θα πρέπει υποχρεωτικά να αλλάξουν το σώμα τους με έναν πολύ ακραίο τρόπο.

Ο κίνδυνος προβλημάτων υγείας κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, όπου δεν θα υπάρχει άμεση ιατρική υποστήριξη και φροντίδα επαγγελματικού επιπέδου, θα είναι πολύ υψηλός.

Γι’ αυτόν τον λόγο, προτείνουν και την τοποθέτηση του πληρώματος σε τεχνητό κώμα πριν από το ταξίδι, κάτι που θα μπορούσε να μειώσει τις ενεργειακές απαιτήσεις, να αποτρέψει την ατροφία των μυών και να παρέχει επιπλέον θωράκιση από την κοσμική ακτινοβολία του βαθέως διαστήματος.

Άλλοι επιστήμονες προτείνουν την αφαίρεση της σκωληκοειδούς απόφυσης και της χοληδόχου κύστης των αστροναυτών, προτού σταλούν σε μακροχρόνιες διαστημικές πτήσεις.

Άλλες προτεινόμενες παρεμβάσεις είναι οι εξής:
• η αύξηση της οστικής και της μυικής τους μάζας (γονίδιο LRP5/τροποποίηση G171V) και γονίδιο MSTN/IVS1+5G),
• η βακτηριδιακή τροποποίηση της χλωρίδας των εντέρων τους,
• η αντικατάσταση των πνευμόνων τους με τεχνητούς, ώστε να μπορούν να εισπνέουν τον αρειανό ή τον τιτάνιο δηλητηριώδη αέρα,
• η τροποποίηση του δέρματός τους προκειμένου να γίνει ανθεκτικό στις κοσμικές ακτίνες.

Η τελευταία θα επιτευχθεί ενσωματώνοντάς του το βακτήριο Deinococcus Radiodurance, που η δράση του κατά την διάρκεια του διαστημικού ταξιδιού θα είναι σε αναστολή, αλλά θα ενεργοποιηθεί μόνον όταν φτάσουν στον προορισμό τους.

Το εν λόγω βακτήριο έχει την ιδιότητα να αντέχει σε ακτινοβολίες αντίστοιχες με αυτές μιας ατομικής βόμβας, δηλαδή 7.000 φορές ισχυρότερες απ’ αυτές που είναι θανατηφόρες για τον άνθρωπο, τα ζώα και τα κανονικά βακτήρια.

Η χρήση του προτάθηκε διότι όταν ευοδωθούν τα σχέδια γαιοποίησης (terraforming) του Κόκκινου Πλανήτη που προβλέπουν την πυροδότηση ατομικών βομβών προκειμένου να αποκτήσει πιο πυκνή ατμόσφαιρα απ’ αυτήν που έχει σήμερα, θα σημαίνει ότι για πολλά χρόνια η ατμόσφαιρά του θα είναι άκρως ραδιενεργή για τον άνθρωπο.

Το βακτήριο Deinococcus Radiodurance θεωρείται αναγκαίο για την τροποποίηση των σωμάτων των μελλοντικών διαστημικών αποικιστών του Άρη και του Τιτάνα.

Ακριβώς πάνω στην προοπτική ενσωμάτωσης αυτού του ανθεκτικού βακτήριου στο γονιδίωμα των αστροναυτών, εργάζεται πυρετωδώς ο καθηγητής Μίροσλαβ Ράντμαν (Miroslav Radman) του πανεπιστημίου Ντεκάρτ των Παρισίων και η ομάδα του.

Ο καθηγητής μάλιστα δηλώνει ότι «αυτά τα μικροσκοπικά τέρατα θα μας επιτρέψουν να ανακαλύψουμε το μυστικό της ανάστασης και της αιώνιας νεότητας», απευθυνόμενος κυρίως στους δισεκατομμυριούχους επενδυτές που τρέμουν το γήρας και τον θάνατο.

Σ’ αυτά τα διανθρωπιστικά πειράματα που απορροφούν δισεκατομμύρια δολάρια από τα κρατικά ταμεία, δραστηριοποιούνται εταιρείες δεδηλωμένων μετανθρωπιστών όπως:

Το Καναδικό Ινστιτούτο Γενομικής Κρεγ Βέντερ (Craig Venter Genomics Institut), η Human Longevity Inc. που δημιούργησε ο Βέντερ μαζί με τον ελληνικής καταγωγής Πίτερ Διαμάντη, συνιδρυτή του Πανεπιστημίου της Μοναδικότητας (Singularity University), η νεοφυής εταιρεία Unity Biotechnology πάνω στην οποία έχει επενδύσει ο Τζεφ Μπέζος, και άλλες.

Το φιάσκο του πειράματος HI-SEAS

Οι πρώτες αποστολές στον Άρη θα έχουν μεγάλο ψυχολογικό κόστος. Αν και οι υποψήφιοι υποβάλλονται από τώρα σε αυστηρές ψυχολογικές προσομοιώσεις, ωστόσο, οι πιέσεις της απομόνωσης σε ένα αληθινό περιβάλλον υψηλού κινδύνου παραμένουν τρομακτικές, και καμμιά προηγούμενη εκπαίδευση δεν μπορεί να εμποδίσει τις ανεξέλεγκτες συμπεριφορές που μπορεί να εμφανιστούν ενώπιον αγνώστων κινδύνων.

Πάντως, το πείραμα HI-SEAS (Hawaii Space Exploration Analog and Simulation) της NASA που διεξήχθη έξι φορές από έξι διαφορετικά πληρώματα, κατά τη διάρκεια του οποίου προσομοιώθηκε η απομόνωση στον Άρη και τα πληρώματα κλείστηκαν σε έναν θόλο κοντά στην κορυφή του ηφαιστείου Μάουνα Λόα στη Χαβάη, σε υψόμετρο 2.500 μέτρων, κατέληξε άσχημα.

Το HI-SEAS ήταν ουσιαστικά ένα κοινωνικό πείραμα και οι συμμετέχοντες ήταν τα πειραματόζωα του εργαστηρίου. Φορούσαν συσκευές για να παρακολουθούν όλα τα ζωτικά τους όργανα, τις κινήσεις και τον ύπνο τους, ήταν υποχρεωμένοι να απαντούν σε αμέτρητα ερωτηματολόγια για τη συμπεριφορά τους και τις αλληλεπιδράσεις τους με τους άλλους, δεν είχαν καμμία απολύτως ιδιωτικότητα, και δημοσίευαν σε ιστοσελίδες αρκετές φορές την εβδομάδα τα συναισθήματα και τις σωματικές τους δραστηριότητες.

Ειδικοί ψυχολόγοι λάμβαναν όλα αυτά τα δεδομένα και τα χρησιμοποιούσαν για να εξάγουν συμπεράσματα σχετικά με το τι λειτουργεί και τι δεν λειτουργεί όταν φυλακίζονται άνθρωποι σε έναν μικρό χώρο, από τον οποίο δεν μπορούν να αποδράσουν.

Τα μέλη του πληρώματος ζούσαν όσο το δυνατόν περισσότερο, με τον τρόπο που πιστεύεται ότι θα ζουν στον Άρη. Έτρωγαν δηλαδή αποξηραμένες τροφές και λίγες κονσέρβες, χρησιμοποιούσαν χημική τουαλέτα, έκαναν ντους 30 δευτερολέπτων για εξοικονόμηση νερού, ποτέ δεν έβγαιναν έξω χωρίς τη βαριά διαστημική τους στολή, και δεν τους επιτρεπόταν να βλέπουν κανέναν άλλον, εκτός από τους συναδέλφους τους.

Επίσης, δεν επικοινωνούσαν με κανέναν σε πραγματικό χρόνο, ούτε καν με την οικογένειά τους. Για να φτάσει να ηλεκτρονικό μήνυμα για την υποστήριξη της αποστολής ή από τα αγαπημένα τους πρόσωπα απαιτούσε 20 λεπτά, όσο έχει υπολογιστεί ότι θα απαιτείται για τη λήψη ηλεκτρονικών μηνυμάτων από τη Γη. Η αποστολή της απάντησής τους διαρκούσε άλλα 20 λεπτά.

Το 2018, κατά τη διάρκεια του έκτου πειράματος, όλα έβαιναν σχετικά καλώς, μέχρι τη μέρα που κάποιος από το πλήρωμα έπαθε ηλεκτροπληξία προσπαθώντας να επισκευάσει ένα μηχάνημα ηλεκτρικής τροφοδοσίας. Οι συνάδελφοί του κατάλαβαν ότι είχε πάθει καρδιακή προσβολή και ότι θα πέθαινε αν δεν μεταφερόταν άμεσα σε νοσοκομείο.

Αφού τον ξάπλωσαν στο πάτωμα και τον κάλυψαν με κουβέρτες, εν συνεχεία πραγματοποίησαν άμεσα αρκετές κλήσεις στον γιατρό της αποστολής σε ένα κινητό τηλέφωνο έκτακτης ανάγκης το οποίο λειτουργούσε σε πραγματικό χρόνο, αλλά δεν έλαβαν ποτέ απάντηση.

Έπειτα, το άτομο που είχε οριστεί ως διοικητής του συγκεκριμένου πληρώματος, κάλεσε την έσχατη γραμμή SOS. Σύμφωνα όμως με το πρωτόκολλο, το πλήρωμα δεν έπρεπε να έλθει σε επαφή με άτομα εκτός του θόλου, διότι αν οι διασώστες προσέγγιζαν τον θόλο, η προσομοίωση θα κατέρρεε και οι κόποι τόσων ετών θα εξανεμίζονταν (και οι «επενδυτές» θα εξοργίζονταν).

Μπροστά στον κίνδυνο να πεθάνει το μέλος του πληρώματος, τελικά τους απεστάλη βοήθεια από τη στρατιωτική βάση της Χαβάης, αλλά με σημαντική καθυστέρηση. Ο ασθενής μεταφέρθηκε σε κατάλληλη δομή, αλλά η ομάδα είχε πλέον συνειδητοποιήσει τη θλιβερή αλήθεια: για τη NASA, η διατήρηση της προσομοίωσης ήταν πιο σημαντική από την ασφάλεια του πληρώματος.

Έτσι αυτό το πείραμα διακόπηκε άδοξα, αποδεικνύοντας τις τεράστιες δυσκολίες του εγχειρήματος, εφόσον έχουμε να κάνουμε με ανθρώπινα όντα, και όχι με μηχανές που ιδανικά θα ήθελαν οι «επενδυτές». Ωστόσο, τη σκυτάλη πήραν άλλοι…

Διαστημικές αποικίες εν μέσω παγκόσμιας ύφεσης

Το πείραμα της NASA δεν ήταν το μόνο. Υπήρχαν, και εξακολουθούν να υπάρχουν, αρκετά άλλα ερευνητικά προγράμματα, σταθμοί και προσομοιώσεις άλλων οργανισμών και χωρών, σε όλον τον κόσμο:

• Στο ρωσικό πρόγραμμα Mars500 (2007-2011) που διεξαγόταν σε έναν μεταλλικό κλωβό στη Μόσχα, εναλλάχθηκαν τρία πληρώματα, ενώ κάθε πλήρωμα παρέμενε επί ενάμιση χρόνο σε απόλυτη απομόνωση. Η προσομοίωση είχε σχετική επιτυχία, αλλά άφησε μόνιμες βλάβες σε κάποιους συμμετέχοντες.

• Το πρόγραμμα Mars Analog Research Station, από την Mars Society που ξεκίνησε το 2000 στο νησί Ντέβον του αρκτικού Καναδά με τον σταθμό προσομοίωσης Flashline Mars Arctic Research, στο ίδιο νησί, European Mars Analog Research (Euro-MARS) στην Ισλανδία, Arctic Mars Analog Svalbard στο αρχιπέλαγος Σβάλμπαρντ στον Βόρειο Αρκτικό ωκεανό, Australia Mars Analog Research στην Αυστραλία, που χρηματοδοτούνται από τη NASA και τον ESA, και Solar 54, στη περιοχή Λα Ριόχα, στην Αργεντινή.

Ο σταθμός προσομοίωσης Solar 54 στην Αργεντινή.

• Ο σταθμός προσομοίωσης Mars Desert Research, σε μια έρημο στη νότια Γιούτα των ΗΠΑ.

• Ο σταθμός Concordia, πολυερευνητική γαλλο-ιταλική βάση στην Ανταρκτική σε υψόμετρο 3.233 μέτρων. Λειτούργησε πρώτη φορά το 2005 και από τότε φιλοξενεί συνήθως επιστήμονες του ESA ανελλιπώς.

• Οι αποστολές NEEMO (NASA Extreme Environment Mission Operations), στο υποβρύχιo εργαστήριο Aquarius της NASA, ανοιχτά των νησιών Κη Λάργκο της Φλόριντα.

• Ο ερευνητικός σταθμός LunAres, στην Πολωνία. Ο σταθμός φιλοξενεί σε ειδικά διαμορφωμένη εγκατάσταση σε ένα πρώην στρατιωτικό αεροδρόμιο, πληρώματα έξι ατόμων για προσομοιώσεις παραμονής στη Σελήνη και στον Άρη διάρκειας δύο εβδομάδων. Οι πολωνέζικες προσομοιώσεις φέρουν συχνά ελληνικά ονόματα όπως Ορφέας, Ενδυμίων, Ίκαρος και Άρης.

• Η ισραηλινή προσομοίωση D-MARS στον κρατήρα Ραμόν, στην έρημο Νεγκέβ του Ισραήλ. Οι συμμετέχοντες αποκαλούνται «Ραμοναύτες».

Δύο «Ραμοναύτες» στον σταθμό D-Mars, στο «αρειανό» τοπίο του κρατήρα Ραμόν του Ισραήλ.

Έχοντας αποθησαυρίσει την εμπειρία όλων αυτών των προγραμμάτων, κατέστη σαφές ότι τελικά καμία γήινη προετοιμασία, όσο προσεγμένη κι αν είναι, δεν μπορεί να εφοδιάσει τους αστροναύτες με όσα χρειάζονται για να επιβιώσουν μακροπρόθεσμα σε άλλους πλανήτες, οπότε τέθηκαν πλέον επί τάπητος άλλες ρηξικέλευθες μέθοδοι, όπως:

Γενετική επιλογή, είτε γενετικές και /ή χειρουργικές τροποποιήσεις, μ’ άλλα λόγια αποφασίστηκε ότι πρέπει να χρησιμοποιηθεί είτε η επιλογή ανθρώπων που έχουν γενετική …προδιάθεση αντίστασης στην κοσμική ακτινοβολία, είτε η πρακτική του σαϊμποργκισμού / μετανθρωπισμού προκειμένου να ενισχυθεί η ικανότητά τους σε τόσο εχθρικά περιβάλλοντα.

Ωστόσο, δεν έχουν πειστεί όλοι ότι αυτές οι διαδικασίες είναι νόμιμες, αναγκαίες και ηθικές.

Μέχρι σήμερα από άποψη βιοηθικής, όταν ένας άνθρωπος υφίσταντο χειρισμούς βιοτεχνολογίας, θεωρείτο ότι υπήρχαν συνέπειες πάνω του, και οι βλάβες που θα μπορούσαν να του προκληθούν, ήταν ποινικά κολάσιμες.

Δηλαδή, η πράξη της γενετικής επιλογής και της γενετικής τροποποίησης μέχρι την εμφάνιση των mRNA εμβολίων υποτίθεται για την αντιμετώπιση της Covid-19, ήταν παράνομη και αδύνατη, και σύμφωνα με τις περισσότερες εθνικές νομοθεσίες απαγορευόταν να λαμβάνονται αποφάσεις για την πρόσληψη κάποιου για μία θέση εργασίας βάσει γενετικών πληροφοριών, όπως παράνομες ήταν και οι τεχνολογίες τροποποίησης του ανθρώπινου γονιδιώματος.

Αλλά στην εποχή της υγειονομικής δικτατορίας, οι νόμοι έχουν παραβιαστεί κατάφωρα και δεν τηρούνται πια, και γι’ αυτό μπορεί να αλλάξουν ανά πάσα στιγμή εν ψυχρώ.

Σήμερα η παγκόσμια ολιγαρχία, με δικαιολογία την ψευτο-πανδημία και την αρωγή του πολιτικού, του δικαστικού, του ιατρικού, του δημοσιογραφικού και του εκκλησιαστικού κόσμου, βρήκε την ευκαιρία που πάντοτε ονειρευόταν:

Να κρίνει με εντελώς δικτατορικό τρόπο, νόμιμη, αναγκαία και ηθική την τροποποίηση του ανθρώπινου γονιδιώματος προκειμένου να είναι υποτίθεται «ανθεκτικό» απέναντι στον κακό και «πανούργο» ιό Sars−Cov2!

Έτσι, επιχείρησε να νομιμοποιήσει τον διανθρωπισμό όλης της ανθρωπότητας, προκειμένου η πράξη αυτή να αποτελέσει προηγούμενο, ώστε να μπορεί να κηρύσσει ο,τιδήποτε ως «πανούργο κίνδυνο», προετοιμάζοντας το έδαφος και για τους αστροναύτες.

Μόνο που τίποτε από όλα αυτά δεν είναι νόμιμο, αναγκαίο και ηθικό και οι κυβερνήσεις κατάφωρα εγκληματούν μαζί με τους συγκατανευσιφάγους, διότι οι εμβολιασμένοι και νοσούν και πεθαίνουν, όπως θα νοσούν και θα πεθαίνουν κάποτε και οι μεταλλαγμένοι αστροναύτες.

Μεταλλαγμένοι και διαστημικά ορυχεία

Πριν από δύο χρόνια, πριν καν ανακηρυχθεί η ψευτο-πανδημία του κορωνοϊού, είχα γράψει ότι «τα διαστημικά εξορυκτικά κάτεργα είναι ένας θαυμάσιος τρόπος αποπληθυσμού, εκκένωσης των φυλακών από κάθε είδους αποβράσματα και αντιφρονούντες, και δωρεάν εργατικών χεριών».

Είχα δε βάλει ως λεζάντα στην παρακάτω φωτογραφία την εξής: «Κάπως έτσι και χειρότερα θα μεταλλαχθούν όσοι πάνε στον πλανήτη Τιτάνα. Καλό θα είναι από δω και πέρα όλοι να αποφεύγουν τα μεγάλα δάνεια. Ποτέ δεν ξέρουν που μπορούν τελικά να καταλήξουν».

Από την ταινία «Τιτάν».

Από τότε όμως προέκυψε η κατασκευασμένη πανδημία και εκατομμύρια νέοι άνθρωποι υπέστησαν πειραματικές γονιδιακές θεραπείες για τις οποίες οι ίδιοι οι χρηματοδότες τους δηλώνουν ότι μεταλλάσσουν το ανθρώπινο DNA.

Επομένως, όταν οι εγκέφαλοι του Φόρουμ του Νταβός αποφασίσουν να κηρύξουν τη λήξη της ψευτο-πανδημίας που εικάζεται ότι θα επεκταθεί ακόμα μερικά χρόνια, αναρίθμητοι εξειδικευμένοι νέοι, εμβολιασμένοι και μη, που θα έχουν μείνει άνεργοι λόγω της γενίκευσης της αυτοματοποίησης της εργασίας, δεν θα διστάσουν να συμμετάσχουν σε μια διαστημική αποστολή.

Μόνο που πρόσφατες ανακαλύψεις επιστημόνων που δημοσιεύτηκαν σε έγκριτες επιθεωρήσεις όπως η Nature, αποκαλύπτουν πανηγυρικά πόσο δυσμενείς είναι οι επιδράσεις των εμβολίων κατά της Covid-19 σε πληθώρα στοιχείων της ανθρώπινης φυσιολογίας, όπως στη γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη HbA1c, στα επίπεδα νατρίου και καλίου, στο προφίλ πήξης του αίματος και στις νεφρικές λειτουργίες.

Όλα αυτά, αν και δημοσιεύονται σε έγκριτα επιστημονικά μέσα, αποκρύπτονται από τα καθεστωτικά ΜΜΕ όλων των χωρών −που άλλωστε επιχορηγούνται αδρά για την προώθηση των εμβολίων− και οι εισαγγελείς, όπως και οι λοιποί προαναφερθέντες πυλώνες του εγκλήματος, παριστάνουν ότι δεν υπάρχουν.

Επομένως, όπως σήμερα όσοι νέοι δεν έχουν εμβολιαστεί υποχρεώνονται σε βίαιη επέμβαση στο σώμα τους προκειμένου να εργαστούν, έτσι και αύριο, όσοι αναζητήσουν εργασία στις διαστημικές αποικίες, θα υποχρεωθούν να γίνουν σάιμποργκ ή μεταλλαγμένοι.

Η αναπαραγωγή των μεταλλαγμένων θα είναι άκρως προβληματική, διότι η μειωμένη βαρύτητα και η θανατηφόρα ακτινοβολία θα έχουν δυσμενείς συνέπειες.

Όλες οι διαστημικές βάσεις θα δέχονται έντονη ακτινοβολία, λόγω του ότι οι πλανήτες που προαναφέρθηκαν δεν έχουν επαρκές μαγνητικό πεδίο-ασπίδα που να εκτρέπει την θανάσιμη ηλιακή και κοσμική ακτινοβολία, εκτός από τα νέφη της Αφροδίτης.

Κατά συνέπειαν, θα πρέπει να χτιστούν οικισμοί στο υπέδαφος διαφορετικά, υπάρχει ο κίνδυνος όχι απλώς τα έμβρυα να πεθαίνουν πριν καν γεννηθούν, αλλά να γεννιούνται μεταλλαγμένα, όπως θα δούμε παρακάτω, που όμως αν καταφέρουν να ενηλικιωθούν, κατά πάσα πιθανότητα θα εξυπηρετούν ωραιότατα τις εξορυκτικές μπίζνες των ολιγαρχών.

Σε κάθε περίπτωση, οι άποικοι θεωρείται ότι θα είναι βραχύβιοι. Επομένως, προκειμένου να εξασφαλίζεται ένας σταθερός αριθμός ειλώτων, οι εμπνευστές αυτών των σχεδίων θα πρέπει να στέλνουν διαρκώς νέες φουρνιές μελλοθάνατων, κάτι που απαιτεί μόνιμες επιχειρήσεις στρατολόγησης θυμάτων …αν βεβαίως τελικά δεν τους αντικαταστήσουν άπαντες από ρομπότ.

Αν λοιπόν πριν από την ψευτο-πανδημία οι εταιρείες στρατολογούσαν ήδη νέους απ’ όλον τον κόσμο με ανώτερο επίπεδο γνώσεων στις θετικές επιστήμες, σήμερα πια έχουν διαθέσιμους πολύ περισσότερους υποψήφιους από τις κατεστραμμένες από τα υγειονομικά μέτρα χώρες.

Άρα, πέραν της βούλησης των ελίτ για αποπληθυσμό, η δημιουργία ταξιαρχιών μεταλλαγμένων ανθρώπων, κατάλληλα διαμορφωμένων ώστε να αντέχουν σε δυσμενείς εξωγήινες συνθήκες, επίσης δεν μπορεί να αποκλεισθεί.

Ίσως το παρόν ιστολόγιο να είναι από τα ελάχιστα που διατυπώνουν αυτή την υπόθεση, δεδομένης όμως της αποκάλυψης ότι οι γονιδιακές θεραπείες κατά του Sars-Cov2 δείχνουν να αλλοιώνουν την ανθρώπινη φυσιολογία και ότι δεν υπάρχουν μακροχρόνιες μελέτες για το τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον στους νέους ή στα παιδιά που θα εμβολιαστούν ή που θα γεννηθούν από εμβολιασμένους γονείς, δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι όλοι αυτοί θα είναι μεταλλαγμένοι / μετάνθρωποι, ώστε να εξυπηρετούν ευκολότερα τις ανάγκες των διαστημικών κατέργων.

Καλλιτεχνική αναπαράσταση αρειανής αποικίας.

Ποια εμφάνιση όμως θα μπορούσαν να έχουν αυτά τα πλάσματα; Δεν αποκλείεται τρομακτική, όπως έχουν ήδη περιγράψει οι δυστοπικές ταινίες επιστημονικής φαντασίας Πέραν από τον πλανήτη των Πιθήκων (Beneath the Planet of the Apes) του 1970, Total Recall (Ολική Επαναφορά) του 1990, Pandorum του 2009, και πολλές άλλες.

Οι μεταλλαγμένοι των ερειπίων της Νέας Υόρκης της ταινίας «Πέραν του Πλανήτη των Πιθήκων».

Αφίσα της πρώτης ταινίας Total Recall.

Αξίζει τον κόπο να δούμε περιληπτικά τι συμβαίνει στην ταινία Total Recall:

Το 2084 ο Κουέιντ (Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ), ένας απλός οικοδόμος που βασανίζεται από παράξενα όνειρα ότι έχει ζήσει στον πλανήτη Άρη, καταφεύγει στην Rekall, μια εταιρεία που εμφυτεύει ψεύτικες αναμνήσεις στον εγκέφαλο των ανθρώπων, και επιλέγει την ανάμνηση ενός ταξιδιού στον Άρη ως μυστικός πράκτορας.

(Αν τα παραπάνω μας θυμίζουν τη στροφή του Facebook προς την εικονική πραγματικότητα, είναι απλή σύμπτωση…)

Έτσι, ο Κουέιντ βρίσκεται στην εξορυκτική αποικία του πλανήτη Άρη, μη μπορώντας να ξεχωρίσει αν όσα βιώνει είναι αληθινά ή του έχουν εμφυτευθεί στη μνήμη.

Προκειμένου τελικά να αφαιρέσει το εμφύτευμα με τις ψεύτικες αναμνήσεις που βρίσκεται στον εγκέφαλό του, χρησιμοποιεί μια ειδική λαβίδα με αναρροφητήρα που την τοποθετεί βαθειά στο ένα ρουθούνι του.

(Αν η πράξη αυτή θυμίζει σε κάποιους τις μπατονέττες των rapid test του κορωνοϊού που μπήγονται βαθειά στα ρουθούνια, ο παραλληλισμός είναι και πάλι συμπτωματικός και ατυχέστατος…)

Επισημαίνεται ότι όλη η αρειανή αποικία, βρίσκεται κάτω από την τυραννία ενός άθλιου ιδιώτη επιχειρηματία που την καταδυναστεύει.

Στο μεταξύ, με αρχηγό ένα τερατώδες πλάσμα, τον σιαμαίο Κουάτο, οι κάτοικοι που είναι μεταλλαγμένοι από την επικίνδυνη ακτινοβολία, επαναστατούν κατά του κακού αφεντικού τους.

Στο τέλος, το αφεντικό πεθαίνει και ο Άρης γαιοποιείται αποκτώντας επιτέλους γαλανή ατμόσφαιρα, όπως ακριβώς υποστηρίζουν ότι ονειρεύονται οι «αγαθοί ονειροπόλοι» μεγιστάνες, πάντα για το «καλό» της ανθρωπότητας.

Ο Κουάτο, o τερατώδης μεταλλαγμένος ηγέτης των επαναστατών του Άρη, της πρώτης ταινίας Total Recall.

Mεταλλαγμένοι της υπόγειας πόλης του Άρη.

Μεταλλαγμένο παιδί-κανίβαλος της ταινίας Pandorum που γεννήθηκε και μεγάλωσε σε ένα διαστημόπλοιο.

Η ζωή στον πλανήτη Τιτάνα

Εκτός από την Αφροδίτη και τον Άρη, ένας άλλος πλανήτης για τον οποίο γίνονται ήδη αρκετές έρευνες, είναι ο μεγάλος δορυφόρος του Κρόνου, Τιτάνας.

Με αφορμή τις προκλήσεις που θέτει στους ανθρώπους μια μελλοντική διαβίωση σ’ αυτόν τον πλανήτη, γυρίστηκε η δυστοπική ταινία Τιτάν (2018), που περιγράφει όλη την διαδικασία αλλαγής του ανθρώπινου DNA, προκειμένου οι άποικοι να προσαρμοστούν στις συνθήκες του.

Η αφίσα της ταινίας.

Ο αέρας του Τιτάνα δεν εισπνέεται διότι αποτελείται σχεδόν εξ ολοκλήρου από άζωτο, με λίγο μεθάνιο αντί για οξυγόνο, ενώ τα ποτάμια, οι λίμνες και οι ωκεανοί του είναι γεμάτοι με υγρό μεθάνιο και αιθάνιο. Πρόκειται για ένα τοπίο τρομακτικό, εντελώς απωθητικό για τα ανθρώπινα όντα, όπου επικρατούν τρομερές ηλεκτρικές καταιγίδες.

Με διάμετρο σχεδόν όση του Άρη, δηλαδή 5.150 χιλιόμετρα και θερμοκρασία επιφανείας -179 βαθμούς Κελσίου, το νερό του καθίσταται τόσο σκληρό, όσο οι βράχοι, αλλά το μεθάνιο είναι σε υγρή μορφή σχηματίζοντας πολυάριθμες λίμνες.

Καλλιτεχνική αναπαράσταση των λιμνών μεθανίου και των ηλεκτρισμένων αμμόλοφων του πλανήτη Τιτάνα. Στον ουρανό διακρίνεται δεσπόζων ο πλανήτης Κρόνος, και στο βάθος ο μακρινός Ήλιος.

Η πίεση επιφανείας του είναι 1.6 bar, λίγο υψηλότερη από της Γης που είναι 1 bar. Η γαιοποίηση αυτού του κόσμου, όπου τα ανθρώπινα όντα θα μπορούσαν να ζουν χωρίς την ανάγκη προστατευτικών θόλων και στολών, έχει αποκλειστεί.

Πολύ περιληπτικά, στην ταινία Τιτάν, ξετυλίγεται το εξής σενάριο:

Το έτος 2048 η Γη δεν πρόκειται να είναι κατοικήσιμη για πολύ ακόμη. Το συνηθισμένο κοκτέιλ των αμερικανικών σεναρίων καταστροφής, δηλαδή πυρηνικός πόλεμος, υπερπληθυσμός και λιμός, αναγκάζει την κυβέρνηση των ΗΠΑ να ετοιμάσει εσπευσμένα μέσω της NASA –ποιου άλλου;– μια μυστική επανδρωμένη αποστολή στον Τιτάνα ώστε οι αστροναύτες να διερευνήσουν την εκεί διαφυγή κάποιων ανθρώπων.

Όμως, ενώ οι περισσότερες ταινίες καταστροφής της Γης καταφεύγουν στην ιδέα της γαιοποίησης ενός άλλου κόσμου, η συγκεκριμένη προσφέρει μια φθηνότερη πρόταση: Αντί να αλλάξουμε ένα εξωγήινο μέρος για να φιλοξενήσει καλύτερα τους ανθρώπους, ας μετανθρωπίσουμε τους ανθρώπους για να επιβιώσουν καλύτερα σε ένα εξωγήινο μέρος.

Γι’ αυτόν τον λόγο, οι εθελοντές που εκπαιδεύονται σε υπόγειες βάσεις έχουν καθήκον να γίνουν «επαυξημένοι» (enhanced) και να μεταλλαχθούν για να επιβιώσουν στις συνθήκες του Τιτάνα, υφιστάμενοι μετάλλαξη α λα καρτ, δηλαδή προσαρμοσμένη μόνο στις ανάγκες του συγκεκριμένου πλανήτη.

Έτσι, σιγά σιγά ο πρωταγωνιστής και η ομάδα του υπομένει τη λήψη φαρμάκων και χειρουργικές επεμβάσεις δίχως να του έχουν αποκαλύψει ποιες πραγματικά θα είναι οι συνέπειες πάνω του, ώσπου αρχίζει να «καίει» άζωτο αντί για οξυγόνο, να αντέχει να κρατάει την αναπνοή του για 30 λεπτά, να τρέχει δύο φορές πιο γρήγορα από ότι συνήθιζε, να αναπτύσσει μια αλλόκοτη μυϊκή δύναμη, να επιβιώνει σε θερμοκρασίες κάτω από το μηδέν επί ώρες, και διάφορα άλλα περίεργα.

Όσο περισσότερο συνεχίζονται τα πειράματα −ύψους άλλωστε 300 εκατομμυρίων δολαρίων όπως αποκαλύπτεται στην ταινία− τόσο μεταμορφώνονται οι συμμετέχοντες σε ένα άγνωστο είδος όντων.

Καλλιτεχνική απεικόνιση του ρομποτικού εξερευνητικού σκάφους Huygens όπως θα φαινόταν σήμερα στο έδαφος του Τιτάνα. Το Huygens εκτοξεύτηκε το 1997 μαζί με τον δορυφόρο Cassini aπό τη NASA, αποσπάστηκε απ’ αυτόν και προσεδαφίστηκε το 2005 με αλεξίπτωτα, προλαβαίνοντας να στείλει μερικές φωτογραφίες της γύρω περιοχής και από τότε εγκαταλείφθηκε στον Τιτάνα.

Όταν η σύζυγος του πρωταγωνιστή αρχίζει να ξεφλουδίζει τεράστια κομμάτια δέρματος σαν φολίδες από την πλάτη του καθώς εκείνος κοιμάται, αρχίζει να κατανοεί ότι τους εξαπάτησαν και ότι δεν υπάρχει πλέον επιστροφή, διότι ανοίχτηκαν οι πόρτες μιας χειρότερης κόλασης απ’ αυτής που τους περιμένει στη Γη.

Στο τέλος, οι μεταλλαγμένοι εθελοντές αποκτούν ένα επιδεινούμενο ανοσοποιητικό σύστημα, εκτός από τον πρωταγωνιστή, οπότε καταρρέουν. Ο αρχηγός της αποστολής πεθαίνει μετά από μια επιληπτική κρίση, ένας άλλος σκοτώνει τη γυναίκα του, και οι υπόλοιποι είναι το ισοδύναμο ζόμπι που απλώς περπατούν.

Τελικά, η γυναίκα του πρωταγωνιστή πληροφορείται ότι οι αισχροί επιστήμονες τόσο καιρό κάνουν ενέσεις στον άντρα της με ένα σκεύασμα που έχει σχεδιαστεί για να ξαναγράψει τον κώδικα DNA του.

Αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι εξελίσσεται σε ένα πλάσμα που δεν είναι πια άνθρωπος, αλλά (θεωρητικά) είναι προσαρμοσμένο για τον Τιτάνα. Αυτό όμως που δεν υπολόγισαν οι επιστήμονες ήταν πόσο επικίνδυνο θα γινόταν αυτό το πλάσμα για τους ίδιους…

O πρωταγωνιστής της ταινίας όπως κατάντησε μετά την αλλαγή του DNA του, βορά στην κρεατομηχανή της NASA και των επενδυτών.

Πόσοι απεγνωσμένοι υποψήφιοι θα δεχτούν να πάνε στο τιτάνιο κολαστήριο αφού γίνουν σάιμποργκ και μεταλλαχθούν, γνωρίζοντας ότι δεν θα επιστρέψουν ποτέ;

Aν κρίνουμε από την ανεργία που υπάρχει στους νέους μετά την πανδημία, και την πληθώρα των υποψηφίων που κάνουν αίτηση στις εν λόγω εταιρείες διαστημικής, πολλοί. Περιττό να πούμε ότι προαπαιτούμενο θα είναι να εμβολιαστούν όχι πια με mRNA εμβόλια, αλλά με DNA εμβόλια, όπως δήλωσε περήφανος και ο αυτόκλητος γκουρού των εμβολίων Μπιλ Γκέιτς…

Συμπεράσματα

Η μετάβαση της ανθρωπότητας σε άλλους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, αν και ακούγεται συναρπαστική στους περισσότερους, στην πραγματικότητα είναι τρομακτική, αν λάβουμε υπ’ όψιν τα όσα απαιτούνται να υποστούν όσοι μεταβούν εκεί.

Το πραγματικό ερώτημα λοιπόν που πρέπει να τεθεί, είναι το εξής:

Γιατί οι κυβερνήσεις πολλών χωρών κόπτονται ΤΩΡΑ για κάτι τέτοιο; Εφόσον δηλώνουν παγκοσμίως ότι προσκυνούν τις ΑΠΕ, γιατί δαπανούν τόσο κρατικό χρήμα για να εξευρεθεί Ήλιον-3 στο διάστημα που θα προορίζεται για τη ψυχρή σύντηξη του υδρογόνου η οποία θα προσφέρει άφθονη και αστείρευτη ενέργεια στους ανθρώπους;

Αφού τα πειραματικά εργοστάσια ψυχρής σύντηξης δεν προχωρούν.

Με τόσα χρήματα που ξοδεύονται στις αναποτελεσματικές και αντι-οικολογικές ΑΠΕ αντί για την επιτάχυνση της ψυχρής σύντηξης, κάθε νοήμων πολίτης δεν μπορεί παρά να σκεφτεί ότι ενδεχομένως ορισμένοι ισχυροί κύκλοι της παγκοσμιοποίησης (όπως για παράδειγμα, το Ίδρυμα Ροκφέλερ, που εξειδικεύεται στα σενάρια «κλιματικής απειλής» και πανδημιών με lockdown) φρενάρουν εσκεμμένα τη λειτουργία αυτών των εργοστασίων.

Είναι λοιπόν πολύ πιθανό να το κάνουν αυτό διότι θέλουν να πατεντάρουν οι ίδιοι την εν λόγω ενεργειακή λύση, και ότι η ψυχρή σύντηξη δεν καθυστερεί γιατί οι υπάρχουσες τεχνολογίες δεν επιτρέπουν ακόμα τη λειτουργία των κατάλληλων αντιδραστήρων ή λείπει η χρηματοδότηση.

Η γράφουσα υποθέτει πως στην πραγματικότητα η σχετική τεχνολογία, είτε είναι ήδη πανέτοιμη, είτε προχωράει με γοργούς ρυθμούς αλλά αποκρύπτεται από το ευρύ κοινό.

Και αυτό θα συμβαίνει μέχρι το 2050, χρονολογία ορόσημο των σχεδιαστών της Ατζέντας 2030 του ΟΗΕ για τη βιώσιμη ανάπτυξη και την οριστική απόσυρση των ορυκτών καυσίμων.

Τότε, και αφού βέβαια ο πληθυσμός της ανθρωπότητας θα έχει δραματικά μειωθεί, θα ανακοινωθεί δημοσίως ότι επιτέλους είναι λειτουργική η ψυχρή σύντηξη.

Μήπως λοιπόν τελικά οι μετανθρωπιστικές πρακτικές με δικαιολογία πότε την ψευτο-πανδημία και πότε τη δημιουργία διαστημικών αποικιών, εκτός από το ότι εξυπηρετούν την ατζέντα υποδούλωσης της ανθρωπότητας, δεν είναι παρά οι δοκιμές ενός φιλόδοξου και πολυδάπανου προγράμματος που αποβλέπει αρχικά στην προσωρινή μετάβαση ελάχιστων εκλεκτών της παγκόσμιας ολιγαρχικής ελίτ σε μια βάση στο ηλιακό μας σύστημα, και εν συνεχεία σε έναν εξωπλανήτη ενός άλλου συστήματος, πριν η Γη μας χτυπηθεί από μια βιβλική φυσική καταστροφή, όπως η πτώση ενός μεγάλου μετεωρίτη, ή η αντιστροφή των μαγνητικών πόλων ή η μετατόπιση των γεωγραφικών πόλων με τις φριχτές συνέπειες που συνεπάγεται η κάθε μια απ’ αυτές;

ΠΗΓΕΣ:

Nasa ends year-long Mars simulation on Hawaii/ BBC

How Bad is the Radiation on Mars?/Universetoday

Real Martians: How to Protect Astronauts from Space Radiation on Mars/NASA

Pour aller sur Mars, il faudra modifier génétiquement les humains/ Up Magazine

Will humans have to upgrade their bodies to survive on Mars?/ Gizmodo

Τitan: Saturn largest moon facts discovery/ Space.com