Μια κοινωνία που αγνοεί ή αδιαφορεί ; ( Για τα εμβόλια του κορονοϊού και όχι μόνο).

Νικόλαος Παναγιωτόπουλος καρδιολόγος: “Δεν μπορεί να λέγεται επιστήμη κάτι που στηρίζεται στο θάνατο ανθρώπων γιατί τότε και ο Μέγκελε στο Άουσβιτς επιστήμη έκανε με τις μελέτες του.

Το πιο ανησυχητικό είναι μια κοινωνία που σιωπά. Από άγνοια ή αδιαφορία;

Λυπάμαι αλλά είναι μερικά πράγματα που δε μπορούμε να μην παίρνουμε θέση.

Ας το ψάξουμε ξανά κι ας τοποθετηθούμε ενεργά.”

Επιστήμη και Βιοηθική.

(Επιστήμη και Βιοηθική) Πριν από μερικές ημέρες  η Εισαγγελία Πρωτοδικών Πειραιά ξεκίνησε  επείγουσα προκαταρκτική εξέταση προς διερεύνηση τυχόν αυτεπαγγέλτως διωκόμενων πράξεων για τα όσα είπε ο Μητροπολίτης Κυθήρων.

Αυτός είχε σε κήρυγμά του αναφέρει: «με πληροφόρησαν πως τα νέα εμβόλια τα οποία κυκλοφορούν από σήμερα και άρχισε από τους άρχοντες η χρήση, αυτά γίνονται και παρασκευάζονται με το προϊόν των εκτρώσεων».

Ήταν αυτή η δήλωση αυθαίρετη και εμπρηστική, τέτοια που να επισύρει την προσοχή της δικαιοσύνης ως ανυπόστατη;

Επιστήμη και Βιοηθική. Η χρήση κύτταρων που έχουν ληφθεί από έμβρυα μετά από έκτρωση.

 

Ας δούμε τι λέει το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Βιοηθικής   ένας  σοβαρός ιδιωτικός οργανισμός που συμμετέχει σε σεμινάρια και ακαδημαϊκές συζητήσεις ακόμα και στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο.

Σε άρθρο του επιβεβαιώνει ότι μια σειρά από φαρμακευτικές εταιρείες χρησιμοποιούν κύτταρα που έχουν ληφθεί από έμβρυα μετά από έκτρωση και έχουν τύχει ειδικής επεξεργασίας για τη μελέτη και παρασκευή φαρμάκων, καλλυντικών και εμβολίων.

Ειδικότερα για τα εμβόλια του κορονοϊού επισημαίνει ότι η εταιρίες Astra Zeneca, Moderna και Pfizer χρησιμοποίησαν κύτταρα από θανατωθέντα έμβρυα, η μεν πρώτη στο στάδιο του σχεδιασμού όπου γίνονται τα αρχικά πειράματα αλλά και στο στάδιο της τελικής παραγωγής, ενώ η δεύτερη και η τρίτη στο στάδιο της δοκιμής στο εργαστήριο όπου δοκιμάζονται πριν αρχίσει η μαζική παραγωγή τους.

Πράγματι λοιπόν χρησιμοποιήθηκαν ανθρώπινα κύτταρα από εκτρωτικά έμβρυα για τη μελέτη και την παραγωγή του εμβολίου του κορονοϊού.

Όμως αυτό ούτε πρωτοφανές ούτε άγνωστο είναι.

Είναι δεδομένο πλέον ότι τα ανθρώπινα αρχέγονα κύτταρα χρησιμοποιούνται για ερευνητικούς και προσοδοφόρους λόγους από τη φαρμακοβιομηχανία.

Έχει συζητηθεί αρκετά, έχει γίνει θέμα αντιπαράθεσης, όμως η κοινωνία φαίνεται να αδιαφορεί.

Επιστήμη και Βιοηθική. Δεν μπορεί να λέγεται επιστήμη κάτι που στηρίζεται στο θάνατο ανθρώπων.

Θα ρωτήσει κάποιος. Μήπως είναι αδύνατο να προχωρήσει αλλιώς η επιστήμη;

Κατ’ αρχήν στο άμεσο ερώτημα η απάντηση είναι αρνητική.

Είναι δυνατόν να αναπτυχθούν εμβόλια και φάρμακα  χωρίς εμβρυϊκά κύτταρα και ειδικότερα για τα εμβόλια  με βάση ζωικά κύτταρα, αυγά κοτόπουλου ή μαγιά.

Αυτό βασικά κάνουν οι διάφορες φαρμακευτικές εταιρείες οι οποίες για ηθικούς λόγους αρνούνται να μπουν σε αυτή τη διαδικασία.

Αλλά στο ηθικό πρόβλημα που γεννιέται στη συνέχεια του άμεσου ερωτήματος η απάντηση είναι κατηγορηματικότατα αρνητική.

Δεν μπορεί να λέγεται επιστήμη κάτι που στηρίζεται στο θάνατο ανθρώπων γιατί τότε και ο Μέγκελε στο Άουσβιτς επιστήμη έκανε με τις μελέτες του σε δίδυμα παιδιά Εβραίων, πρωτοπόρες μάλιστα για την εποχή του.

Κι αν δεν προβληματιστήκατε ακόμη ας προχωρήσουμε ένα βήμα ακόμη 

Σε πολλές από  τις διαδικασίες  αυτές και τα πειράματα θανατώνονται ζωντανά έμβρυα.

Παραθέτω ένα κεφάλαιο από το βιβλίο μου «20 Χρόνια στην Εντατική»

Γράφουμε στο κεφάλαιο 28 :

Επιστήμη και Βιοηθική.Επιστημονική Έρευνα Σε Ζωντανούς Ανθρώπους;

«Επιστημονική Έρευνα Σε Ζωντανούς Ανθρώπους;

Η συζήτηση φούντωσε  εκείνη την ημέρα στη ΜΕΘ.

Μέχρι που μπορεί να φτάσει η επιστημονική έρευνα;

Αφορμή μια λεχώνα που είχε μεταφερθεί στην Εντατική για παρακολούθηση, μετά από μια εργώδη καισαρική που έφερε στον κόσμο δίδυμα.

Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, η γυναίκα σταθεροποιήθηκε, οι ερωτήσεις άρχισαν και το αποτέλεσμα που προέκυψε ήταν ότι η πανευτυχής μητέρα είχε καταψύξει άλλα πέντε έμβρυα τα οποία δεν χρειαζόταν πλέον.

«Ας τα χρησιμοποιήσει η επιστήμη για έρευνα» δήλωσε.

Η χρήση βλαστοκυττάρων από έμβρυα.

Η συζήτηση λοιπόν μεταφέρθηκε στο γραφείο των ιατρών όπου υπήρξε διάσταση απόψεων και γρήγορα δημιουργήθηκαν δύο παρατάξεις.

Στην πρώτη ανήκαν αυτοί οι οποίοι υποστήριζαν ότι για το καλό και την πρόοδο της επιστήμης επιτρέπονται και πειράματα σε ανθρώπινα έμβρυα, που αποτελούν το μοναδικό υλικό για να βγουν επιστημονικά συμπεράσματα σχετικά με τη φύση και τη χρήση βλαστοκυττάρων.

Τα πολυδύναμα αυτά κύτταρα που βρίσκονται στα έμβρυα και μπορούν να μετατραπούν σε οποιοδήποτε όργανο χρειαστεί με άγνωστους στην πλειονότητά τους μηχανισμούς και εντολές, αποτελούν τη χρυσή ελπίδα για την αντικατάσταση παθολογικών οργάνων χωρίς να χρειάζεται να γίνεται μεταμόσχευση. Η χρήση βλαστοκυττάρων θα είναι μια επανάσταση στη θεραπεία νόσων όπως ανεπάρκειες οργάνων, αιματολογικές παθήσεις, ακόμη μελλοντικά ίσως και κάποιων περιπτώσεων καρκίνου. Για όλους αυτούς τους λόγους δεν αξίζει και η θυσία κάποιων εμβρύων που πλεονάζουν και έτσι και αλλιώς θα καταστραφούν;

Τα πειράματα στα ανθρώπινα έμβρυα.

 

Στη δεύτερη παράταξη ανήκαν όσοι υποστήριζαν ότι είναι ηθικά απαράδεκτο να πειραματιζόμαστε σκοτώνοντας ανθρώπους.

Τα πειράματα στα ανθρώπινα έμβρυα οδηγούν αναπότρεπτα στο θάνατό τους και για το λόγο αυτό απαγορεύονται σε πολλές χώρες.

Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα όταν πρόκειται για την πρόκληση θανάτου έστω και σε έναν άνθρωπο, πολύ περισσότερο όταν αυτό γίνεται αναγκαστικά και χωρίς τη συναίνεσή του, μια που φυσικά κάτι τέτοιο είναι αδύνατο προκειμένου για ένα έμβρυο.

Ο νόμος στη χώρα μας όμως (Ν 3305 ΦΕΚ Α΄17 27.1.2005), φαίνεται ότι συμμερίζεται την άποψη της πρώτης μερίδας των γιατρών.

Έτσι αναφέρει στο Άρθρο 11 για την έρευνα που δεν οδηγεί σε εγκυμοσύνη:

Τα πειράματα στα ανθρώπινα έμβρυα.Το νομικό καθεστώς.

1. Η έρευνα γίνεται σε πλεονάζοντες ανθρώπινους γαμέτες, ζυγώτες και γονιμοποιημένα ωάρια που έχουν διατεθεί για το σκοπό αυτόν, σύμφωνα με το άρθρο 1459 Α.Κ.

2. Η εν λόγω έρευνα διενεργείται προκειμένου: α. να διευρυνθούν οι γνώσεις για την ανθρώπινη αναπαραγωγή, β. να βελτιωθούν οι μέθοδοι διάγνωσης και θεραπείας της υπογονιμότητας, καθώς και του ελέγχου της γονιμότητας (αντισύλληψης), γ. να εντοπισθούν τα αίτια των αποβολών και να αναπτυχθούν τρόποι αντιμετώπισής τους, δ. να αναπτυχθούν τεχνικές ελέγχου και θεραπείας των γενετικών νόσων και των συγγενών ανωμαλιών, ε. να μελετηθεί η βιολογία των εμβρυϊκών βλαστικών κυττάρων και οι πιθανές θεραπευτικές χρήσεις τους.

3. Η έρευνα σε γαμέτες, ζυγώτες και γονιμοποιημένα ωάρια στο πλαίσιο Ι.Υ.Α. διενεργείται ύστερα από άδεια της Αρχής, υπό τις εξής ιδίως προϋποθέσεις: α. έγκριση του ερευνητικού πρωτοκόλλου από την Αρχή, β. έγγραφη συναίνεση των δοτών, γ. διενέργεια της έρευνας επί των γονιμοποιημένων ωαρίων εντός δεκατεσσάρων (14) ημερών από τη δημιουργία τους, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ο ενδιάμεσος χρόνος κρυοσυντήρησής τους, δ. προηγούμενη αντίστοιχη έρευνα σε πειραματόζωα, εκτός αν αυτό δεν είναι επιστημονικά εφικτό, ε. η ερευνητική ομάδα να διαθέτει την αναγκαία τεχνογνωσία και τον απαιτούμενο εξοπλισμό.

4. Οι γαμέτες, οι ζυγώτες και τα γονιμοποιημένα ωάρια, τα οποία έχουν υποβληθεί στην προαναφερθείσα έρευνα, απαγορεύεται να χρησιμοποιηθούν για την επίτευξη εγκυμοσύνης.

Ο θάνατος των εμβρύων και η ζωή μας.

Εδώ θα μπορούσε πράγματι να πει κάποιος: «Ο θάνατός τους η ζωή μας».

Οι δυνατοί, αυτοί που έχουν την εξουσία να επιβάλλονται, αποφασίζουν για το θάνατο των αδυνάτων, αυτών που δεν μπορούν να διαμαρτυρηθούν και να αντισταθούν.

Τι περισσότερο γινόταν στα στρατόπεδα συγκεντρώσεων των Ναζί όπου διακεκριμένοι Γερμανοί επιστήμονες πειραματίζονταν πάνω σε ανθρώπους-κρατούμενους που με τη βία συμμετείχαν στα πειράματα αυτά οδηγούμενοι πολλές φορές και στο θάνατο.

Η μόνη ίσως διαφορά είναι ότι κατά τους υποστηριχτές των πειραμάτων σε έμβρυα, τα έμβρυα δεν πονάνε.

Και μια άλλη διαφορά αυτή τραγική.

ΟΛΑ τα έμβρυα θα πεθάνουν ενώ στα στρατόπεδα των Ναζί κάποιοι ίσως επέζησαν.

Μια κοινωνία που αγνοεί ή θέλει να αγνοεί όσα γίνονται στα επιστημονικά εργαστήρια για να εξασφαλίσουν την δική της ευμάρεια και εξασφάλιση και ταυτόχρονα βαυκαλίζεται ότι αγωνίζεται για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων απανταχού της γης.

Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο! (Ν. Παναγιωτόπουλος, 20 Χρόνια στην Εντατική, Νέα Σμύρνη, 2017, σελ. 129-132).

Είναι τα έμβρυα άνθρωποι;

Πότε ξεκινά ένα έμβρυο να θεωρείται ανθρώπινος οργανισμός; 

Ερωτήματα που θα έπρεπε να μας απασχολήσουν.

Όμως αυτό δε συμβαίνει.

Τουλάχιστον όσο θα έπρεπε.

Είμαι βέβαιος πως κάποιοι από τους αναγνώστες έχουν άλλη άποψη από αυτή του υπογράφοντος αυτό το άρθρο.

Είναι αυτό μία θέση για συζήτηση.

Το πιο ανησυχητικό είναι μια κοινωνία που σιωπά. Από άγνοια ή αδιαφορία;

Λυπάμαι αλλά είναι μερικά πράγματα που δε μπορούμε να μην παίρνουμε θέση.

Ας το ψάξουμε ξανά κι ας τοποθετηθούμε ενεργά.