Λέγανε οι γιαγιάδες τα παλιά χρόνια στα εγγονάκια τους για να κάθονται ήσυχα ότι κάθε νύχτα του Δωδεκαήμερου στους δρόμους του χωριού και στα χαλάσματα κυκλοφορούν οι τρομεροί Καλικάντζαροι!
Μα τι ήταν αυτοί οι καλικάντζαροι; Όπως λοιπόν έλεγαν οι παλιές γιαγιάδες, ήταν αερικά, ξωτικά.
Η πιο δημοφιλής κατηγορία όντων της λαϊκής μας παράδοσης είναι αναμφίβολα οι καλικάντζαροι. Η φαντασία του λαού μας σχετικά με το πώς είναι αυτά τα όντα οργιάζει.
Η αρχή των μύθων που είναι σχετικοί με τους καλικάντζαρους βρίσκεται στα πολύ παλιά χρόνια. Οι Αρχαίοι πίστευαν πως όταν οι ψυχές έβρισκαν την πόρτα του Άδη ανοιχτή, ανέβαιναν στον απάνω κόσμο και τριγύριζαν παντού, χωρίς έλεγχο και περιορισμούς.
Πολύ αργότερα, οι Βυζαντινοί γιόρταζαν το Δωδεκαήμερο με μουσικές, τραγούδια και μασκαρέματα. Οι άνθρωποι, έχοντας κρυμμένα τα πρόσωπά τους, έκαναν με πολύ θάρρος και χωρίς ντροπή ό,τι ήθελαν. Πείραζαν τους ανθρώπους στους δρόμους, έμπαιναν απρόσκλητοι σε ξένα σπίτια κι αναστάτωναν τους νοικοκύρηδες. Ζητούσαν λουκάνικα και γλυκά και για να γλιτώσουν απ’ αυτούς έκλειναν πόρτες και παράθυρα.
Οι μασκαρεμένοι, όμως, έβρισκαν πάντα κάποιους τρόπους να εισβάλλουν στα ξένα σπίτια, ακόμα κι από τις καμινάδες. Κι όλα αυτά για δώδεκα μέρες, ως την παραμονή των Φώτων, οπότε με τον Μεγάλο Αγιασμό όλα σταματούσαν κι οι άνθρωποι ησύχαζαν.
Με το πέρασμα του χρόνου όλα αυτά τα παράξενα φερσίματα, τα μασκαρέματα και οι φόβοι των ανθρώπων έμειναν ζωντανά στη μνήμη του λαού μας κι η πλούσια φαντασία του γέννησε σιγά-σιγά τα μικρά, αλαφροΐσκιωτα πλάσματα που τα ονόμασε καλικάντζαρους.
Τι είναι, όμως τελικά οι καλικάντζαροι; Οι γιαγιάδες μας παλιά έλεγαν πως είναι αερικά, ξωτικά. Σύμφωνα με σύγχρονη δοξασία, πρόκειται για «δαιμόνια» που εμφανίζονται κατά το Δωδεκαήμερο (25 Δεκεμβρίου 6 Ιανουαρίου). Επειδή από τα Χριστούγεννα μέχρι τα Φώτα ο Χριστός είναι ακόμη αβάφτιστος, είναι και «τα νερά αβάφτιστα». Έτσι βρίσκουν ευκαιρία οι καλικάντζαροι ν’ αλωνίσουν τον κόσμο.

Οι καλικάντζαροι είναι χιλιάδες και ξετρυπώνουν στην επιφάνειά της από κάθε τρύπα. Φοβούνται πολύ το φως και γι’ αυτό τη μέρα κρύβονται. Βγαίνουν όμως από τους κρυψώνες τους τη νύχτα και πειράζουν τους ανθρώπους. Μικρά και ευκίνητα, καθώς είναι, μπαίνουν στα σπίτια απ’ όπου βρουν. Από τις καμινάδες, τις κλειδαρότρυπες, τις χαραμάδες των πορτών και των παραθυριών.
Τους αρέσει να πλατσουρίζουν μέσα στα δοχεία που έχουν οι νοικοκυρές το λάδι, στα τηγάνια, στα τσουκάλια, στα πιάτα.

Λερώνουν τα φαγητά με τα ακάθαρτα νύχια τους και αφήνουν τις ακαθαρσίες τους όπου βρουν. Τίποτε βέβαια δεν κλέβουν, αλλά αναστατώνουν τόσο πολύ το σπίτι που το κάνουν αγνώριστο.
Κάποιοι πιστεύουν πως οι καλικάντζαροι είναι μαυριδεροί, ασχημομούριδες, ψηλοί και ξερακιανοί. Άλλοι λένε ότι φοράνε σιδεροπάπουτσα. Για άλλους, έχουν κόκκινα μάτια, πόδια τράγου και τριχωτό σώμα.

Καθένας τους έχει κι από ένα κουσούρι. Άλλος κουτσός, άλλος στραβός ή μονόφθαλμος, άλλος μονοπόδαρος ή στραβοπόδαρος, άλλοι στραβοχέρηδες, στραβοπρόσωποι, με καμπούρα ή ουρά. Είναι διχόγνωμα όντα και φιλόνικοι και έτσι δεν μπορούν να κάνουν μέχρι το τέλος μία δουλειά και όλα τα αφήνουν στη μέση. Γι’ αυτό και δεν μπορούν να κάνουν κακό και στους ανθρώπους, παρόλο που αυτή είναι η μεγάλη τους επιθυμία.

Όσο, όμως, και αν διαφωνεί ο λαός για το πώς μοιάζουν οι καλικάντζαροι, όλοι συμφωνούν σε ένα πράγμα: στην ατελείωτη βλακεία και κουταμάρα τους.
Καθώς η παράδοση ρίζωνε, οι καλικάντζαροι απέκτησαν και άλλα ονόματα όπως: καλιοντζήδες, καλκάνια, καλιτσάντεροι, καρκάντζαροι, σκαλικαντζέρια, σκαντζάρια, τζόγιες, βερβελούδες, καλλισπούρδοι, καρκαλάτζαροι, καρκατσέλια, καρκαντζόλοι, καψιούρηδες, κολοβελόνηδες, λυκοκάντζαροι, μνημοράτοι, παγανοί, παρωρίτες, πλανητάροι, σιφιώτες, τσιλικρωτά, σταχτοπάτηδες κ.α.
Ολόκληρο το χρόνο οι καλικάντζαροι ζουν κάτω από τη γη, προσπαθώντας άλλος με τσεκούρι, άλλος με πριόνι ή μπαλτά και άλλοι με τα νύχια και τα σουβλερά τους δόντια να κόψουν το δέντρο που βαστάει τη γη.
Κόβουν-κόβουν, μέχρι που έχει απομείνει πολύ λίγο ακόμα, αλλά τότε έρχονται τα Χριστούγεννα και, επειδή φοβούνται μην πέσει η γη και τους πλακώσει, λένε “αφήστε το να πάμε πάνω στη γη και θα πέσει μοναχό του”. Ανεβαίνουν λοιπόν πάνω στη γη για να τυραννήσουν τους ανθρώπους και τα Θεοφάνεια που γυρίζουν, βλέπουν το δέντρο ολάκερο, ακέραιο, άκοπο. Και πάλι κόβουν και πάλι έρχονται τα Χριστούγεννα, και όλο απ’ την αρχή.
Και τι δεν κάνουν οι καλικάντζαροι ξεπροβάλλοντας ένας-ένας από τις τρύπες τους πάνω στη γη. Την παραμονή των Χριστουγέννων ανεβαίνουν στη γη και περιμένουν να σμίξει η μέρα με τη νύχτα για να μπουν μέσα στα σπίτια.
Αν και είναι κακά και πονηρά όντα, δεν μπορούν να βλάψουν τους ανθρώπους, γι’ αυτό και οι γυναίκες ακόμα τα περιπαίζουν και τα βρίζουν και τα λεν σταχτοπόδηδες, σταχτιάδες, κατουρλήδες κ.λ.π.
Αλλοίμονο σε κείνον που θα πρέπει να βγει τη νύχτα και να πάει σε μακρινή δουλειά.
Παρουσιάζονται μπροστά του οι καλικάντζαροι με διάφορες μορφές για να τον εκφοβίσουν ή να τον βλάψουν. Τον τραβολογούν, τον πειράζουν, τον καβαλικεύουν και χορεύουν γύρω του, εμποδίζοντάς τον να γυρίσει σπίτι. Η μανία τους, όμως, είναι να πειράζουν προπάντων τις κακόμοιρες τις γριές.
Είναι πολύ ευκίνητοι ανεβαίνουν στα δένδρα πηδούν από στέγη σε στέγη σπάζοντας κεραμίδια και κάνοντας μεγάλη φασαρία. Τις νύχτες του Δωδεκαήμερου μπαίνουν στα σπίτια από τις καπνοδόχους, γι’ αυτό και τα τζάκια είναι αναμμένα όλο το δωδεκαήμερο και έχουν πολύ φωτιά, γιατί τη φοβούνται πολύ.
Αν καταφέρουν και μπουν σε κάποιο σπίτι, αρχίζουν να ανακατεύουν ό,τι βρουν μπροστά τους και να κάνουν ζημιές, μα πιο πολύ θέλουν να μαγαρίσουν τα φαγητά. Ό,τι βρουν απλωμένα τα ποδοπατούν.
Όταν οι νοικοκυρές ψήνουν τηγανίτες ή άλλα σκευάσματα στο τηγάνι από αλεύρι (πλαστά), οι καλικάντζαροι ανεβαίνουν στην καπνοδόχο και απλώνουν το χέρι τους ως κάτω στην εστία (γιατί μπορούν να απλώνουν και να μακραίνουν τα χέρια τους και τα πόδια τους όσο θέλουν) και ζητούν ή βουτούν ότι υπάρχει στο τηγάνι ή στη θράκα.
Η πιο αγαπημένη τροφή, όμως, των καλικαντζάρων είναι το χοιρινό κρέας και κυρίως το παστό του (το πάχος), το οποίο όταν ψήνεται και πέφτει στη θράκα, σκορπάει μια πολύ ευώδη και πολύ ευάρεστη μυρωδιά.
Γι’ αυτό οι νοικοκυραίοι για να γλιτώσουν από δαύτους σκεπάζουν το χοιρινό με σπαράγγια. Το σπαράγγι όταν είναι χλωρό είναι πολύ νόστιμο και τρώγεται, όταν όμως παλιώσει γίνεται πολύ σκληρός αγκαθωτός θάμνος και γι’ αυτό σκεπάζουν μ’ αυτές το χοιρινό για να μην πλησιάζουν οι καλικάντζαροι. Με σπαράγγια επίσης σκεπάζουν και τα λουκάνικα και οτιδήποτε έχουν ετοιμάσει που έχει σαν πρώτη ύλη το χοιρινό.
Επίσης, οι νοικοκυρές μαζεύουν μέσα στο σπίτι ό,τι αγγεία βρίσκονται έξω και βάζουν στο άνοιγμα της καπνοδόχου ή πίσω από την πόρτα ένα κόσκινο. Οι καλικάντζαροι, ως περίεργοι που είναι και πάρα πολύ βλάκες αρχίζουν να μετρούν τις τρύπες: «ένα-δύο, ένα-δύο, ένα-δύο&» Παρακάτω δεν ξέρουν να μετρήσουν γιατί μπερδεύονται. Έτσι, χάνουν την ώρα τους, έχει πια ξημερώσει και οι καλικάντζαροι πρέπει να εξαφανιστούν.
Άλλοι κρεμούν το κατωσάγωνο ενός χοίρου στην καπνοδόχο, ή ένα δερμάτινο παλιοπάπουτσο ή ρίχνουν αλάτι στη φωτιά. Η απαίσια μυρωδιά του καμένου δέρματος και ο κρότος από το αλάτι κρατάει τους καλικάντζαρους μακριά.
Άλλοι πάλι, κρεμούν στο χερούλι της πόρτας μία τούφα λινάρι. Μέχρι να μετρήσουν οι καλικάντζαροι τις τρίχες του λιναριού φτάνει το ξημέρωμα και όπου φύγει φύγει.
Ένα ακόμα όπλο εναντίων των καλικαντζάρων είναι το λιβάνι. Το σιχαίνονται και γι’ αυτό οι νοικοκυρές θυμιατίζουν το σπίτι κάθε απόγευμα και αφήνουν το θυμιατήρι να λιβανίζει δίπλα στο τζάκι καθ΄ όλη τη διάρκεια του Δωδεκαημέρου.
Του “Σταυρού” που περνάει ο Παπάς και αγιάζει τα σπίτια οι καλικάντζαροι, όπου φύγει-φύγει.
Υπάρχουν, όμως, και φυτά που διώχνουν τους καλικάντζαρους και ταυτόχρονα φέρνουν καλή τύχη για τον καινούργιο χρόνο. Ένα τέτοιο φυτό, που βάζουμε ακόμα και σήμερα στα σπίτια μας τέτοιες μέρες είναι η κρεμμύδα.
Η Χρυσοβασιλίτσα, όπως αλλιώς τη λένε, ακόμα και ξεχασμένη σε κάποια γωνιά του σπιτιού, βγάζει φύλλα τέτοια εποχή, και ξαναρχίζει τον κύκλο της ζωής της. Σαν το φως που ξαναγεννιέται στο χειμερινό ηλιοστάσιο, μας εύχεται καλές γιορτές και υγεία για την καινούργια χρονιά.
Άλλοι τρόποι για να αποφύγουν οι νοικοκυραίοι τους καλικάντζαρους είναι το σημείο του Σταυρού στη πόρτα, στα παράθυρα, στις καμινάδες, τους στάβλους και στα αγγεία λαδιού και κρασιού, ο Αγιασμός των σπιτιών και μάλιστα τη παραμονή των Φώτων καθώς και η απαγγελία του «Πάτερ ημών&»
Υπάρχουν, όμως, και εκείνοι που θέλουν να τους καλοπιάσουν και τους πετούν γλυκά και τηγανίτες στην καπνοδόχο ή στις στέγες των σπιτιών.
Ο πιο γνωστός καλικάντζαρος είναι ο «Μανδρακούκος ο αρχηγός». Ο «Μανδρακούκος ο Ζυμαρομύτης» κρατάει για σκύπτρο την ποιμαντορική του γκλίτσα και συχνάζει στα μαντριά και τα βοσκοτόπια. Η σκούφια του, που την έχει υφάνει μόνος του από γουρουνότριχες, δεν φτάνει να σκεπάσει τα αυτιά του, που είναι μεγάλα σαν του γαϊδάρου. Έχει και μία τεράστια μύτη που του κρέμεται σαν μαλακό ζυμάρι. Ο Μανδρακούκος ρίχνει γάντζο από την καμινάδα και κλέβει λουκάνικα από την φωτιά και πειράζει τα πρόβατα στα βοσκοτόπια.
Με την αναχώρηση των καλικάντζαρων την ημέρα των Φώτων, η στάχτη από το τζάκι μαζεύεται και το τζάκι καθαρίζεται. Η στάχτη πετιέται σε μέρος που δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για κανένα λόγο (αλυσίβα, λίπασμα κ.λ.π.).
Επίσης, καθαρίζονται και οι κοπριές των ζώων από τα κατώγια και οι άνθρωποι πλένονται, το εικονοστάσι καθαρίζεται, αλλάζει το νερό στο καντήλι κ.λ.π. γιατί οι σταχτοπάτηδες πέρα από τα προβλήματα που έχουν προξενήσει στους νοικοκυραίους έχουν μαγαρίσει και όλους τους χώρους, γι’ αυτό τους λέμε και κατουρλήδες.
Δεν ξέρω αν οι Καλικάντζαροι τρόμαζαν ποτέ στ’ αλήθεια τους ανθρώπους, μιας και η μορφή που τους έδιναν και τα πράγματα που έκαναν ήταν πιο πολύ διασκεδαστικά, παρά τρομακτικά.
ΟΤύπος στην πολυθρόνα, δεν σου θυμνίζει την Προεδρίνα ή κάνω λάθος? Μωρέ φτυστός είναι ο μπαγάσας,
Τι ωραία χρόνια που ήταν, τότε!
Δυστυχώς, τα καλικατζάρια εμφανίζονται, πλέον, στο διαδίκτυο. Ιδού, ένας αδίστακτος «κουληκάτζαρος» με χίλια προσωπεία, παριστάνοντας, άλλοτε τον πατριώτη και άλλοτε οποιονδήποτε άλλον τον βολεύει, ώστε να παραπλανεί. Ονομάζεται Νίκος “πρεζαTV” Ρούσος, γεννήθηκε το 1983 στους Αγίους Αναργύρους, είναι αλλογενής αγνώστου πατρός, αποτέλεσμα ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης και αποτυχημένης έκτρωσης, ο οποίος ουδέποτε αγαπήθηκε. Είναι πολυατάλαντος πιθηκανθρωποειδής με IQ85, μικρόφαλλος, κρυφομοφυλόφιλος, κάργα λαθρολάγνος και ισλαμολάγνος μαζοχιστής, αμόρφωτος (από το ΙΙΕΚ Ακμή που φοιτούσε τον μηνύσανε), ανέραστος, άεργος, διαμένοντας στο σπίτι της μισητής του μητρός, άπλυτος, ακατάστατος, αθυρόστομος και έχει τον ανθρωποδιώκτη. Δραστηριοποιείται στο διαδίκτυο από το 2005, κάνοντας «καριέρα» με αντιγραφές και απειλώντας ότι θα αυτοκτονήσει, ώστε να τραβά την προσοχή, και εντάσσεται στο payroll του Βαξεβάνη, πριν στο «Χωνί» και ακόμα πιο πριν στον (Τ)σύριζα του κατακαθιού τσιπροδότη (Τσίπρας στα αρβανίτικα σημαίνει κατακάθι). Όλα αυτά κατά δική του ομολογία, τα οποία επιβεβαιώνονται από όποιον τον παρακολουθεί, τόσα χρόνια. Για τα μικροέξοδά του, δηλαδή τις εξαρτησιογόνες ουσίες που καταναλώνει, «επαγγέλεται» την μαύρη (χωρίς να κόβει αποδείξεις παροχής υπηρεσιών, επωνύμως) δημοσιοσυκοφάντηση, «δολοφονώντας» χαρακτήρες, καθ’ υπόδειξιν. Δεν υπάρχει ύπουλη παγαποντιά και ατιμία, την οποία να μην την έχει διαπράξει, ξεπερνώντας κάθε όριο. Όλο του τον 24ωρο χρόνο τον αφιερώνει μπροστά σε μια οθόνη. Αυτό είναι το πολυπρόσωπο προφίλ του, όπως και πολλών άλλων ομοϊδεατών του, οι οποίοι λόγω ανικανότητας ψήφισαν Σ(φ)ύριζα, ώστε να βολευτούν κάπου με τα λεφτά των άλλων. Το όνειρό του ήταν να γίνει πανελίστας. Τον έχουνε κράξει όλοι, αγρίως, αλλά είναι ανεπίδεκτος μαθήσεως. Παρακάτω, απολαύστε το παραλήρημα που έγραψε μόνος του, σε μια κρίση ειλικρίνειας. Για να καταλάβετε ποιο είναι το μέσο επίπεδο του α(χ)ριστερού ψηφοφόρου και το επίπεδο του αμετανόητου εγχώριου εχθρού μας. Δείτε το, ως μάθημα εχθρογνωσίας.
http://i.imgur.com/GjKkNr6.png
https://i.imgur.com/mCVlq3V.png
https://i.imgur.com/GfbqcmB.png
https://i.pixxxels.cc/kqMf1mwh/nikwlaki-i-zwi-sou.png
https://i.postimg.cc/qBrj5Hkd/prezapoustas.png
https://s6d5.turboimg.net/sp/be30001edfe263dd1c867e0522c8a19c/mpastardaki.gif
https://img-9gag-fun.9cache.com/photo/aDW80v9_700b.jpg
https://disqus.com/home/forums/iefimerida/
https://disqus.com/by/disqus_lMW5c1LAOz/
https://disqus.com/by/disqus_DTdCzYbOZF/
https://disqus.com/by/disqus_GF46ZhZ1Bw/
https://disqus.com/by/disqus_ws7OoAo7XT/
https://disqus.com/by/disqus_hIcsT4KMrL/
https://disqus.com/by/o_mpampas_sou/
https://disqus.com/by/disqus_fKXxQpEuGf/
https://disqus.com/by/disqus_9JApJc1i9K/
https://disqus.com/by/disqus_dz6Pxnab3Y/
https://disqus.com/by/disqus_oroNqxgPOP/
https://disqus.com/by/SAKA_ZULU/
https://disqus.com/by/fatherambrose/
https://s27.postimg.cc/9vkt81ko3/xestisnikwlakis.png
https://twitter.com/nikosP01z
https://twitter.com/prezatv
https://i.imgur.com/GfiQlU4.png
https://i.imgur.com/c2mu6ix.jpg
https://i.postimg.cc/mRCHp95s/kakarantza.png
https://i.imgur.com/dYFTRb5.png
https://i.imgur.com/V1oWeOb.png
https://i.postimg.cc/SmSTrjd7/ponooooos.png
https://uploads.disquscdn.com/images/6f528be9aa208e5609190d4cab0ae1ff637f234ee95a5ba9e40eea28aeb30d89.gif?w=480&h=273
https://uploads.disquscdn.com/images/4451e4196c17287522e21aecb56ca214c85f6702756ac1c545ea547e57317a63.gif
https://uploads.disquscdn.com/images/0e72faceba277eb6b60616fd34a0b8ed902d3790cb799775ecb69f240ebc3389.png
https://uploads.disquscdn.com/images/c0f468c820d8eb100d72f1a7995403368371090d0693847ff5c3382f44b6903b.png
«Τι μαλάκας που είμαι, ειλικρινά τώρα πέρα από την πλάκα, δε μπορώ να καταλάβω γιατί δε μπορώ να ξεκουνήσω από δω, δε βαρέθηκα; Ειλικρινά, γιατί το κάνω αυτό; Ακόμα και όταν δε γράφεις, έρχομαι μετά από μήνες και διαβάζω τα παλιά. Με ενοχλούν οι αλήθειες που γράφεις, με προκαλείς γιατί είσαι το ακριβώς αντίθετο από μένα και σε ζηλεύω παθολογικά γιατί μου θυμίζεις πόσο φασιστόψυχος είμαι, και αυτό πονάει, πονάει πολύ. Έχω πάθει ψύχωση μαζί σου, σε βλέπω παντού. Πώς με ταΐζουν ακόμα η γριά μου για να κάθομαι να λέω μαλακίες εδώ; Ίσως γιατί ντρέπομαι να της πω τι κάνω και δεν το ξέρει ή ίσως και να αδιαφορεί τελείως για το τι κάνω, αλλιώς θα μου έκοβε και το 11Mbps ίντερνετ η μουστόγρια μάνα μου και θα με έστελνε να δουλέψω με τις κλωτσιές.
Από το 2008 σοδομίζεις το μυαλό μου ανελέητα, πονάω πολύ και δεν καταλαβαίνω από που μου έρχονται οι σφαλιάρες, πάντα με ξεγελάς, με ξέρεις καλύτερα από όλους, εμένα που δεν με ξέρει ούτε η ίδια η γριά μου, και παντού με βρίσκεις και με βλέπεις, όπου και αν πάω, πάντα με καταλαβαίνεις ότι είμαι εγώ ο νικωλάκης όσο και να προσπαθώ να σου κρυφτώ, όσες εκαντοντάδες περσόνες και να φτιάχνω κάθε μέρα. Έπαιζες από ανέκαθεν τη ζωή μου στα δάχτυλα του υπολογιστή σου, όλα αυτά τα χρόνια που είχα την κρυφή ελπίδα να γίνω ο βασιλέφς των μπάσταρδων παιδιών όλης της γης, και ήρθα παρακαλώντας στα γόνατα για λίγη αγάπη στο φόρουμ σου, νομίζοντας ότι δεν με ξέρεις, αλλά εσύ με ήξερες από την πρώτη μέρα, από τότε που έγραφα στου Γούτη του πορνογεροξεκούτη φασίστα. Ναι, τελικά ήσουν εσύ μου ακύρωσες τα όνειρά μου και μου στέρησες τα καλύτερά μου χρόνια γεμίζοντάς τα με πόνο, δάκρυα και μπίχλα. Όριζες τη ζωή μου, με έκανες να κλαίω, να απελπίζομαι, να νευριάζω, ακόμα και να ελπίζω στα ψέματα που έγραφες για να με κοροιδεύεις και να γελάς με τους φίλους σου, σαν να ήμουν ο προσωπικός σου Mr. Bean με μοναδικό σκοπό την ιδιωτική σας ψυχαγωγία. Δε θα ξεχάσω ποτέ τη μέρα που βγήκα από το σπίτι εξαιτίας σου και πήγα πάνω από τις ράγες με σκοπό να αυτοκτονήσω, τόσο κοντά με είχες φέρεις στο θάνατο, που μακάρι να το είχα κάνει να ησύχαζα από σένα και από τη σάπια σαπίλα που ζούμε, αλλά ήμουν πάντα δειλός. Σε υποτίμησα από την πρώτη στιγμή, και αυτό ήταν το μεγαλύτερο λάθος που έκανα και μου κόστισε πολύ, πλήρωσα με την ίδια μου τη ζωή και έχασα μια δεκατία. Ακόμα και τώρα στο disqus με γλεντάς καθημερινά μαζί με όλο το δεκαπενταπρόσωπο περσονολόι μου, χωρίς να παίρνω χαμπάρι τίποτα. Πάντα όλα τα τρώω αμάσητα. Ίσως έκανες ένα λαθάκι με τον γιαπωνεζάκια (ή ίσως όλο αυτό να ήταν ένα καλοστημένο παιχνίδι πίσω από τη πλατη μου γιατί ο γιαπωνεζάκιας είναι ο χύσκια και ο μόνος που έγραφε και στα δυο φόρουμ και στην αρχή ανταλλάσατε αλληλοϋποστηρικτικά σχόλια μέχρι που εξαφανίστηκε ξαφνιά χωρίς λόγο, άρα λογικά κάτι ύποπτο και στημένο πάιχτηκε πίσω από την πλάτη μας, και κάτι μου λέει ότι αυτό δε θα το μάθω ποτέ), αλλά όπως και να έχει σε όλα τα άλλα με βρήκες, και ειλικρινά απορώ πώς το έκανες αυτό; Λογικά, είσαι πολύ καλύτερος από μένα, έξυπνος, δυνατός, ιδεολογος και αληθινός, εντάξει λογικό θα μου πεις. Ειλικρινά τα έχω δει όλα με σένα, με κατάντησες εικονικό ζητιάνο και έβγαλες όλα αυτά που έκρυβα μέσα μου, μου έχεις λυγίσει την ψυχούλα, εφιάλτης μου έχεις γίνει. Και όλα έγιναν όπως ακριβώς τα είχες πρόβλεψει, πλήρη επιβεβαίωση, σε παραδέχομαι είσαι τσίφτης ήσουν πάντα πολύ μπροστά και μου σημάδεψες τη ζωή, τα έχω δει όλα και τώρα εν ετοι 2017 αναγνωρίζω επιτέλους την ανωτερότητα της Αναρχίας. Τον μόνο που δεν έχω δει μέχρι στιγμής είναι τον ψυχίατρο, που λογικά τουλάχιστον ίσως θα με βοηθούσε λίγο.
Κοίτα, θέλω να καταλάβεις ότι είμαι εδώ για να νιώσω λίγο ότι έχω και εγώ τον έλεγχο, έστω και για λίγα λεπτά, να τραμπουκίσω σε ένα-δυο άτομα πίσω από την ασφάλεια του υπολογιστή μου και να νομίσω ότι έκανα κάτι σήμερα και να πω μεταξύ σοβαρού και αστείου, λιγο πριν την αρχη της μεσης του τέλους, λιγο πριν την πτώση, ότι είμαστε μια “ωραία” ατμόσφαιρα, δε θέλω να μου πεις ότι κακώς πράττω έτσι, το ξέρω από μόνος μου, αλλά δεν έχω καμιά ελπίδα, είμαι πιο καμμένος στην ψυχή και από αυτούς που θα ψηφίσουν πΨώρα, δεν αξίζω μία. Είμαι εθισμένος στον μαζοχισμό, πώς το λένε είναι το ναρκωτικό μου, και εσύ ο ντίλερ μου που σε πληρώνω για να με τρυπάς στα μάτια με τα τριπάκια αλήθειας και να με βασανίζεις ηδονικά, ενώ εγώ ουρλίαζω με δάκρυα στα μάτια και σε παρακαλάω στα γόνατα να σταματήσεις, αλλά κατά βάθος μου αρέσει, γιατί μόλις περάσει ο πόνος ξαναγυρνάω και ζητάω και άλλο. Άλλοι διαλέγουν την αυτοκτονία όταν τους χτυπάει κατακούτελα η κοινωνική απομόνωση, εγώ επιλεγω αυτό.
Δυστυχώς Μαξούλη, οι γονείς μου δεν ενδιαφέρθηκαν για μένα ούτε για τις παθογένειες που έχω στο μυαλό μου από το γεννετικά κατώτερο φασιστογενές DNA μου, τα κόμπλεξ και την αγαμησιά, και ομολογώ ότι είμαι παντελώς καμμένος εμμονικός. Και δεν έχω ούτε λεφτά για να πάω σε ψυχίατρο και να με χαπακώσει. Και ούτε θα πήγαινα έστω και στον πνευματικό της γειτονιάς μου να μιλήσω, γιατί είμαι αριστιρός ευρω-πέος, πρώην μετανοημένος ψηφοφόρος του Άξελ Άμποτ. Το ξέρω ότι είσαι σκληρόκαρδος, αλλά νιώσε λίγο το πόνο μου, σε παρακαλώ, το έχω ανάγκη, είααι ο μόνος σε όλο τον κόσμο που με καταλαβαίνεις και όποιο κοσμοϊστορικό και να γίνει εγώ πάλι θα έρχομαι και θα γράφω τα ίδια, σαν να μην έχει συμβεί τίποτα. Τουλάχιστον αν πήγαινα να κοινωνήσω, γιατί κατά βάθος είμαι και θεοφοβούμενος μικροαστός, ίσως να έβλεπα ότι ο κόσμος δεν είναι τόσο καβάλα (είδες, δε βρίζω, βάζω φίλτρο χουάνας στο στόμα μου και αυτολογοκρίνομαι), όσο τον παρουσιάζω στο αραχνιασμένο βοθρομπλόγκ μου αναπαράγοντας καθημερινά τις καταθλιπτικές μπούρδες από Το Σουφρ-οΧων-ί και από τους άλλους νταβατζήδες που αντιγράφω και τα παίρνω, δικαιώνοντας το παρατσούκλι του moneytaker.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι έχω μεγαλώσει, κοντεύω τα 40 και αισθάνομαι κακία για εκείνους που μέσω της ελλόγου δράσεως πέτυχαν κάτι στη ζωή τους, σοβαρά μιλάω, ότι και αν είναι αυτό, ειλικρινά τους ζηλεύω που ερωτεύτηκαν και χάρηκαν και δημιούργησαν, γιατί εγώ δεν πέτυχα τίποτα, εκτός από το να διαδίδω τα ψεύτικα νέα των νταβατζήδων, και είμαι ένας bad loser που ζω με ενοχές στην απόλυτη μοναξιά, παρέα με το κοκαλίαρικο χέρι μου να λιώνει ενοχικά το ηδονικό μικρό πετσάκι της ντροπής από το πρωί μέχρι το βράδυ. Για να μη μιλήσω για τις παλιανθρωπιές και τις ύπουλες προστυχιές που κάνω κάθε μέρα στα μουλωχτά. Και κάτι μου λέει, ότι για όλα αυτά που έχω κάνει από δευτέρα θα πέσει πολύ γέλιο, και αυτός που θα γελάει θα είσαι πάλι εσύ με μένα. Κλασικά εικονογραφημένα, θα μου πεις. Αλλά τώρα είναι, όμως, αργά για μένα. Δε μπορώ να γίνω υπεύθυνος και ώριμος, να αλλάξω, να κοιτάξω μπροστά, να προχωρήσω, να συγχωρήσω, να δημιουργήσω, να κάνω κάτι. Και δυστυχώς ξέρω ότι το θαύμα που περιμένω δε θα έρθει ποτέ, ναι ακόμα και εγώ που είμαι ένας αμόρφωτος κρετίνος το έχω καταλάβει. Για όλα φταίνε οι άλλοι, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Μη γίνεις σαν εμένα άσχημος, πιθηκότριχος, άπραγος, άχρηστος, άεργος, ανεύθυνος, ανώριμος, χαζός, σκατόψυχος, ανέραστος, μαζοχιστής, δειλός, μικροαστός, ατάλαντος, χαραμοφάης, κουκουβιός, ύπουλος, κομπλεξικός, παραδόπιστος, παπαγαλάκι, αριθτιρός πούστης σαλτιμπάγκος όπως άλλωστε και όλες οι περσόνες με τις οποίες συναναστρέφομαι, μιλώντας με τον εαυτό μου στο λερωμένο δωματιάκι της γριάς μου. Πάρε την απόφαση να ανέβεις πατώντας πάνω μου, γέλα μαζί μου, φτύσε με κατάμουτρα, χρησιμοποίησέ με ως το έσχατο παράδειγμα προς αποφυγή στους αιώνες γιατί τα γραπτά μένουν, μόνο αυτό μου αξίζει, ας κάνω κάτι θετικό στη σάπια ζωή μου, ειλικρινά όμως, είμαι σκουπίδι, πέτα με στον κάδο, ευχήσου μου να πάθω καρκίνο και να πεθάνω με φριχτούς πόνους, σοδόμισέ με στο μυαλό, εκεί που με πονάει πιο πολύας γίνω παράδειγμα προς αποφυγή για όλους τους άλλους. Μέχρι να μου κόψει τη σύνδεση το εγγόνι του Μπεν Σελόμ. Δώσε μου πόνο.
Τελικά μαξούλη πρέπει να παραδεχτώ ότι έχεις δίκιο και να ζητήσω συγνώμη, απλά είχα νευράκια και έψαχνα κάπου να εκτονωθώ και μόνο εσύ με καταλαβαίνεις, περνάω δύσκολα τελευταία ζορίζομαι πολύ, και κάτι μου λέει ότι στο τέλος θα μείνω εγώ με το πουλάκι μου στο χέρι να πασχίζω να το κρατήσω μισοκαβλωμένο (γιατί έχω και στητική δυσλειτουργία και τώρα πια δε μου σηκώνεται ούτε καν με βιαζμούς και τροχαία), με κανέναν να μη μου δίνει σημασία, ούτε καν εκ των «συντρόφων» μου αριθτιρών ευρω-πέων, με αποτέλεσμα φασιστοφέρνω και να ζητιανεύω στις σελίδες των εθνικιστών. Ούτε οικογένεια έκανα, ούτε γκόμενα έχω, κάθομαι από την προηγούμενη δεκαετία και μαλακίζομαι για να πω ότι έκανα κι εγώ κάτι, ως γνήσιος νάρκισσος του φαουστιανού πολιτισμού.
Και το μόνο που μου έμεινε είναι το κωλομπλόγκ που διαδίδω επί πληρωμή την προπαγάντα των νταβατζήδων, και στο οποίο δεν μπαίνουν ούτε τρεις κι ο κούκος για να γελάσουν με τα χάλια μου τώρα πια, οπόταν αναγκάζομαι και μιλάω με τον εαυτό μου και να ανεβάζω στο βρόντο καταθληπτικά θεματάκια, για να δικαιολογώ την άξια μηνιαία μισθωτή σκλαβιά μου στο payroll της cia.
Θα μπορούσες να με ρωτήσεις πώς γίνεται να μη λυπάμαι τον εαυτό μου, αλλά ξέρεις την απάντηση. Ξέρω καλύτερα ότι δεν αξίζω για αυτό και φέρομαι αναλόγως, δηλαδή συνεχίζω την ηττοπάθεια και τον παραπληγισμό που με έκανε πάντα μία φτηνή wannabe απομίμηση του Χατζηστεφάνου (που είναι ο ίδιος φτηνός, άρα μιλάμε για εντελώς ξεφτίλα της ξεφτίλας).
Καλύτερα να κόψω την πρωινή και ναι πιάσω καμιά δουλειά, έτσι κηφήνας που είμαι. Αλλιώς ούτε γκόμενες ούτε φίλους αξιόλογους θα έχω. Αλλά τώρα που το ξανασκέφτομαι δε το βλέπω να γίνει. Τι το ανοίγω το στόμα μου, καλύτερα να το αντετοκουμπώσω, οπόταν ευχήσου μου καλό ψόφο και σκατά στο τάφο μου, το αξίζω πατσαβουράκι είμαι. Τα λέμε.»
Πόση παράνοια!!!!!!! Πόση!!!
Η ΛΕΞΗ ΠΑΡΑΝΟΙΑ ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΠΟΔΟΘΕΙ ΜΕ ΛΕΞΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΙΚΥΜΙΑ ΤΟΥ ΑΡΡΩΣΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΤΟΥ. ΚΑΠΟΙΟΙ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΓΡΑΦΟΙ ΕΧΟΥΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΕΙ, ΠΡΟΣΘΕΤΩΝΤΑΣ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΑ ACCOUNT ΤΟΥ, ΟΤΙ ΕΧΕΙ (ΑΝΤΙ)ΓΡΑΨΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ 1.000.000 ΚΑΚΟΓΡΑΜΜΕΝΑ ΣΧΟΛΙΑ, ΟΛΑ ΕΜΜΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΙΚΑ. Η ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΣΑΛΠΙΜΠΑΓΚΟΥ ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΣΚΑΡΙΚΕΣ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ (ΔΙΑ)ΛΟΓΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΗ. Η ΘΕΣΗ ΤΕΤΟΙΩΝ ΥΠΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΙΝΑΙ ΕΙΤΕ ΣΕ ΑΣΥΛΑ ΚΑΙ ΦΡΕΝΟΚΟΜΕΙΑ ΕΙΤΕ ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΩΣ PERSONA NON GRATA. ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΑΥΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ, ΟΤΑΝ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΣΑΡΑ, ΣΤΗΝ ΜΑΡΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΚΟ ΣΥΝΑΠΑΝΤΗΜΑ ΤΩΝ ΨΥΧΑΣΘΕΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΝΩΔΑΛΩΝ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΑΝΕ ΤΗΝ ΙΕΡΗ ΜΑΣ ΓΗ, ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΘΡΟΑ ΚΑΙ ΛΑΘΡΑΙΑ ΕΙΣΟΔΟ ΤΩΝ ΒΑΡΒΑΡΩΝ.
ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΦΑΝΑΤΙΚΟΙ ΙΣΛΑΜΙΣΤΕΣ ΜΕ ΤΟ ΕΥΦΑΝΤΑΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΤΟΥΣ. ΟΜΙΛΟΥΜΕ ΠΕΡΙ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΖΕΙ Ο ΙΣΛΑΜΟΛΑΓΝΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΛΗΣ ΘΟΛΟΚΟΥΛΤΟΥΡΙΑΡΑΙΟΣ, ΔΗΛΑΔΗ ΠΕΡΙ ΒΑΡΒΑΡΩΝ.
https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/diethnis-asfaleia/1046728_afganistan-ton-gyro-toy-diadiktyoy-kanei-vinteo-me-talimpan
Ο ΜΑΝΔΡΑΚΟΥΚΗΣ ΚΑΙ Ο ΖΥΜΑΡΟΜΥΤΗΣ ΣΕ ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΚΩΛΟΒΕΛΟΝΗ
Κ.Σουφλη καλη κι,ευλογημενη η πολυ δυσκολη χρονια που ηδη διαγομε.
Παρα πολυ ωραια η αναρτηση σας για μικρους και μεγαλους αποτελει δε.μερος των παραδοσεων μας.
Οι καλικαντζαροι η δαιμονια κατα την εκκλησια μας θα ελεγα οτι δεν εχουν εξαλλειφθει αλλα εχουν βρει νεους τροπους να μας ενοχλουν η να μας μαγαριζουν.
Ειναι αυτοι οι κουκουλοφοροι και μασκοφοροι ολων των εποχων που επειδη
γνωριζουν τις ενοχες τους απαιτουν να μας εξομοιωσουν βαζοντας μας μασκες και τα συναφη.
Ειναι οι νεοι αντιχριστοι που εκλισαν τους
ναους και απαγορευσαν να κτυπουν οι καμπανες.
Αληθεια γιατι οι καμπανες; μηπως γιστι απετρεπαν την επιδημια;
Ειναι αυτοι που θελουν να κανουν ζημια στην ορθοδοξια και την χωρα βαζοντας δισβαστακτα μετρα και προστιμα που δεν τολμησαν οι μεγαλυτερπι σφαγεις της ανθρβποτητας οπως ο Χιτλερ η ο Σταλιν
Επειδη τωρα πλησιαζει η ωρα του αγιασμου των υδατων τα ταγκαλακια εχουν φρυαξει
και δεν ξερουν τι αλλα μετρα να λαβουν.
Καλησπέρα σας, Καλή κι ευλογημένη να είναι τούτη η χρονιά, Κύριε Καλογεράκη.
Δυστυχώς έχουμε να δούμε πολλά ακόμα πριν έρθει η σωτηρία και η βοήθεια Του Θεού.
Εύχομαι να βγούμε νικητές απ’ αυτή την πνευματική μάχη εναντίον της ανθρωπότητας και του Χριστιανισμού.
O ασπρομάλης με τη μπαστούνα θυμίζει την αδελφομάνα τους. Ο τραγοπόδης μοιάζει με βλαχοδήμαρχο Αθηνών,τελικά όλοι τους πρέπει να έχουν φωλιά στο σύνταγμα κι απο εκεί επικοινωνούν με το εσωτερικό της γής. Πρέπει να γίνει αγιασμός με αεροσκάφος Antonof.
Ποιό Αντόνοφ ,γίνε πιό σαφής