Γράφει ο Νεκτάριος Δαπέργολας
Συνεχίζεται σέ ὅλη τή χώρα τό ἀνελέητο πογκρόμ ἀπό τούς δεσποτάδες τῆς ντροπῆς. Ἔξι ἀκόμη ἱερεῖς στή Μυτιλήνη προστίθενται στόν γενικό κατάλογο καί βγαίνουν σέ ἀργία (τούς ἀπαγορεύεται δηλαδή νά ἱερουργοῦν καί νά ἐξομολογοῦν).
Καί ὄχι φυσικά ἐπειδή ἔπεσαν σέ αἵρεση ἤ σέ κάποιο βαρύ ἠθικό παράπτωμα, ἀλλά ἐπειδή ἀπλούστατα…δέν ἐμβολιάστηκαν!
Οὔτε λοιπόν οἱ καταιγιστικές ἀποκαλύψεις καί γιά τήν ἀναποτελεσματικότητα καί γιά τήν τρομερή ἐπικινδυνότητα τῶν ἐμβολίων, οὔτε ἡ θεόσδοτη ἐλευθερία (δηλαδή τό ὕψιστο δῶρο τοῦ Θεοῦ στόν ἄνθρωπο), οὔτε – κυρίως – τά δολοφονημένα ἔμβρυα δέν μποροῦν νά ἀνακόψουν τούς πεπτῶτες ἐκπροσώπους τοῦ θλιβεροῦ δεσποτοφασισμοῦ, πού – μαζί μέ τίς αὐλές καί τίς κλίκες τους – ξεβράζουν ὅλη τή μανία τους πάνω στούς λίγους ἱερεῖς πού ὑπερασπίζονται τά προφανῆ.
Καί μαζί ξεβράζουν καί τήν ἐκδικητικότητά τους, γιά τούς…θρασύτατους πού τολμοῦν νά προβάλουν λόγο ἀντίρρησης καί ἀνυπακοῆς στήν ἀπόλυτη ἐξουσία τους (οἱ ταλαίπωροι, βλέπετε, μέσα στήν ἀνεκλάλητη ἀλαζονεία τους ἔχουν πείσει πρό πολλοῦ τούς ἑαυτούς τους ὅτι αὐτοί εἶναι ἡ Ἐκκλησία, ὅτι περίπου κατέχουν τό ἀλάθητο καί ὅτι ἅπαντες εἶναι ὑποχρεωμένοι νά τούς προσκυνοῦν καί νά τούς ὑπακούουν τυφλά, ὅσο δογματικό μολυσμό καί ὅση δαιμονική πλάνη καί ἄν ξεστομίζουν τά χείλη τους)!
Καί ἐδῶ ἀσφαλῶς ζοῦμε ἕνα ἀκόμη μολυσμό, μέ τίς συνεχεῖς διώξεις τῶν εὐσεβῶν, ἐπειδή ἀκριβῶς ἀρνοῦνται νά γίνουν δυσσεβεῖς – καί γι’ αὐτόν τόν λόγο εἶναι διώξεις ἐξ ὁλοκλήρου βέβηλες καί παράνομες, πού φέρνουν στούς δεδιωγμένους πνευματικό μισθό καί βαρύ κατάκριμα στούς διῶκτες.
Καί εἶναι σίγουρο βεβαίως πώς, ἄν μποροῦσαν (ἄν δηλαδή ἡ μισθοδοσία ἐλεγχόταν ἀπό τους ἴδιους καί δέν ἦταν κρατική ὑπόθεση), δέν θά ἔβγαζαν μόνο σέ ἐκκλησιαστική ἀργία τούς ὁμολογητές κληρικούς, ἀλλά θά τούς στεροῦσαν καί κάθε μισθολογική ἀπολαβή (εἴδαμε ἐξάλλου τί ἔγινε ἀλλοῦ μέ τούς ἀνεμβολίαστους ἱεροψάλτες, τῶν ὁποίων ἀσφαλῶς ἡ μισθοδοσία, σέ ἀντίθεση μέ τούς κληρικούς, ἐλέγχεται ἀπό τίς μητροπόλεις).
Στυγνός φασισμός ἀπό δῆθεν πνευματικούς πατέρες «εἰς τύπον Χριστοῦ» καί δῆθεν κήρυκες τῆς ἀγάπης, πολύ χειρότερος τελικά ἀκόμη καί ἀπό τίς ἄθλιες πρακτικές τοῦ ὑγειοναζιστικοῦ καθεστῶτος.
Τραγικοί λυκοποιμένες, βασιλικότεροι τοῦ ἀντίχριστου καίσαρα, κατάφωροι μπροστάρηδες ἐδῶ καί δύο χρόνια καί προπομποί στό ἔργο τῆς ἀποστασίας καί τῆς βλασφημίας τοῦ Θεοῦ…
