αξίζει να προσπαθήσεις... (4 βίντεο και μια ταινία)
Προβολές:283
Για ότι χάθηκε, μην θρηνήσεις…
… ίσως αυτό να ήταν το πεπρωμένο…
… βρες τρόπο να εκπληρώνεις ότι λαχταράς…
… κι αν δεν τα καταφέρεις, δεν πειράζει…
… σημασία έχει το ταξείδι…
… ακόμα κι αν στην πράξη είναι δύσκολο, αξίζει να προσπαθήσεις…
καλησπέρα… τσουνάμι η ζωή… γίνε εσύ, το κύμα…
Καλλιόπη
μουσικά κύματα εδώ… εδώ… κι εδώ…
η ταινία, εδώ…
Προβολές : 283
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΠΟΙΗΣΗ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
https://www.youtube.com/watch?v=uRg1FJ3ifWU&ab_channel=%CE%A4%CE%91%CE%9E%CE%99%CE%94%CE%95%CE%A5%CE%A4%CE%97%CE%A3
ΥΠΕΡΟΧΟ.
Πλανεμένος πατέρας μπόλι….παρόλου την αρχαία ζωή στο χωριό… μητέρα από τα βάσανα αφασία.. την γλύτωσα.. αδελφή για το μεροκάματο και τα μωρά.. έκανε το μπόλι.. τι να πω Καλλιόπη.. και εγώ μόνος να παλεύω.. οικογένεια.. με σεβασμό στα παλιά… που πάντα ένιωθα.. αυτά που μου έδωσαν.. μην φανταστής.. από παιδεία.. θρησκεία.. αλλά από χωριό και παππούδες .. που και αυτοί πλανηθήκαν στους γιαχβε.. ο κόσμος μου έκτος από την έξαλλη ζωή μου.. για να με βρω.. έχω και τα βάρη πίσω.. που είναι τα χρέη μου και απέτυχα.. παλεύω με την οργή.. ο τίποτας…και με τόσο πόνο…
Δείτε και τη θετική πλευρά… βρίσκετε τον εαυτό σας… όσο για την οικογένειά σας, ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του και τη ζωή που επιλέγει να κάνει…μην σηκώνετε εσείς τις ευθύνες των άλλων… αυτή είναι η άποψή μου… ίσως λάθος, ίσως σωστή…εξαρτάται από ποιά πλευρά θέλετε να το δείτε…
Πρέπει κ. Καλλιόπη τις αμαρτίες μας εδω να τις ξεχρεώσουμε.. αλλιώς που η αγ. Μετάνοια..; σας ευχαριστώ πολύ..!!!
Τις ξεχρεώνουμε κάθε στιγμή και κάθε μέρα με τις δυσκολίες και τα προβλήματα που περνάμε… αλλά πόσοι το αντιλαμβάνονται;;;
https://www.youtube.com/watch?v=3vptjY_xP3c&ab_channel=GreekfolkMusic
Κάθε τραγούδι, κάθε στίχος, κάθε ήχος, έχει το δικό του νόημα…
Ποιος τα στέλνει…; ο τίποτα στο πηλίκο.. ο μοναξιάς.. ο αποτυχημένος.. αλλά στα δέντρα της ζωής που γύρισα στο χωριό των παππούδων.. ο άσωτος.. αυτός που μέσα από την κατάθλιψη.. 2000 και μετά που κατέβηκα Αθήνα .. η συναίσθηση του τίποτα.. το μηδέν.. η στραβομάρα της ζωής μου.. που πάντα με έτρωγε.. γιατί!; ο κόσμος έτσι.. και αλλιώς.. ναι οι κοινωνία κόλαση.. αλλά εμείς την φτιάξαμε έτσι.. αυτοί.. και μας έχουν .. να τρωγόμαστε.. ακόμη χειρότερα σήμερα.. ο φαταλισμός.. το δήθεν εγώ μας.. τίποτα μας.. το απόλυτο μηδέν από τα σχολεία μας τα σπίτια μας τα πανεπιστήμια μας.. είναι η απόλυτη σύγχυσης στο απόλυτο τίποτα μέσα μας.. για να μας οδηγήσουν στην απόλυτη σκλαβιά.. κλαίω.. κλαίω και κατανοώ τον άνθρωπο.. και πόσο εύκολα πέφτει στους άπειρους λύκους.. γιατί; γιατί ήμουν και προσπαθώ να βγω από εκεί μέσα.. πάντα ένιωθα την απανθρωπιά.. γύρο μου. Ακόμη και τώρα.. και το σάπιο μέσα μου.. και ήταν το έναυσμα.. μιας πορείας από το σκοτάδι στο φως.. και ο δρόμος; Δεν ξέρω.. αυτό ανήκει πάνω..
Η μοναξιά απερίγραπτη.. να νιώθεις τους πάντες.. και να μην μπορείς να μιλήσεις σε κανέναν λόγο παρεξήγησης.. δεν γουστάρω να αποδείξω τίποτα σε κανέναν.. Ανθρώπο ψάχνω..
Ψάχνετε το δυσκολότερο… ΑΝΘΡΩΠΟ…
Έτσι όπως τα γράφετε όμως, τον άνθρωπο τον έχετε βρει… μέσα σας… οι περισσότεροι, δεν τον βρίσκουν ποτέ…
Ναι αλλά εμείς οι Έλληνες θέλουμε να το μοιράσουμε.. και στους βαρβάρους..! και το χειρότερο είναι να μας φτάσουν με τα αδέλφια μας να νιώθουμε μόνοι..
Αχ κ. Καλλιόπη.. δεν έχω βρει τίποτα.. απλά την αλήθεια .. αυτοί είμαστε και πρέπει να προστατευτούμε..
Αυτό και μόνον, είναι αρκετό… ξέρετε πόσοι ζούν μέσα στο ψέμα;;;
σας παρακαλώ, δώστε δύναμη στον εαυτό σας ακόμη κι αν είναι δύσκολο και μην στενοχωριέστε. μην αφήνετε να σας πάρει από κάτω. ήδη έχετε έναν ΑΝΘΡΩΠΟ – εσάς. κι είναι μια αρχή. θα βρεθεί κι άλλος.
η Παναγία να σας σκεπάζει!
Αύριο πάμε όλοι εκκλησία.. προσκυνάμε την υπέρτατη! φιλόστοργη! Φιλόπονή! Στοργική! Μανούλα μας.. που πάντα είναι δίπλα μας και παρακάλα τα παιδιά της..! και φιλά από κάθε κίνδυνο.. ελάτε κοντά μου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Η Παναγία είναι η Ελπίδα των απελπισμένων
Η Παναγία είναι η ελπίδα των απελπισμένων, η χαρά των πικραμένων, το ραβδί των τυφλών, η άγκυρα των θαλασσοδαρμένων, η μάνα των ορφανεμένων.
Η θρησκεία του Χριστού είναι πονεμένη θρησκεία, ο ίδιος ο Χριστός καρφώθηκε απάνω στο ξύλο: κ’ η μητέρα του η Παναγία πέρασε κάθε λύπη σε τούτον τον κόσμο.
Γι’ αυτό καταφεύγουμε σε Κεiνη που την είπανε οι πατεράδες μας: «Καταφυγή»,«Σκέπη του κόσμου», «Γοργοεπήκοο», «Γρηγορούσα»,«Οξεία αντίληψη»,«Ελεούσα», «Οδηγήτρια», «Παρηγορίτισσα» και χίλια άλλα ονόματα, που δεν βγήκανε έτσι απλά από τα στόματα, αλλά από τις καρδιές που πιστεύανε και που πονούσανε.
Μονάχα στην Ελλάδα προσκυνιέται η Παναγία με τον πρεπούμενο τρόπο ήγουν με δάκρυα με πόνο και με ταπεινή αγάπη. Γιατί η Ελλάδα είναι τόπος πονεμένος,χαροκαμένος, βασανισμένος από κάθε λογής βάσανο.
Κι’ από τούτη την αιτία το έθνος μας στα σκληρά τα χρόνια βρίσκει παρηγοριά και στήριγμα στα αγιασμένα μυστήρια της ορθόδοξης θρησκείας μας, και παραπάνω από όλα στο Σταυρωμένο το Χριστό και στη χαροκαμένη μητέρα του, που πέρασε την καρδιά της σπαθί δίκοπο.
Σε άλλες χώρες τραγουδάνε την Παναγία με τραγούδια κοσμικά, σαν νάναι καμιά φιληνάδα τους, μα εμείς την υμνολογούμε με κατάνυξη βαθειά, θαρρετά μα με συστολή, με αγάπη μα και με σέβας,σαν μητέρα μας μα και σαν μητέρα του Θεού μας.
Ανοίγουμε την καρδιά μας να τη δει τι έχει μέσα και να μας συμπονέσει. Η Παναγία είναι η πικραμένη χαρά της Ορθοδοξίας, «το χαροποιόν πένθος», «η χαρμολύπη» μας, «ο ποταμός ο γλυκερός του ελέους», «ο χρυσοπλοκώτατος πύργος και η δωδεκάτειχος πόλις».
Φώτης Κόντογλου
https://www.youtube.com/watch?v=S1J9-xU8lN0&ab_channel=GeneralMusicGreece
Σαν την φλογέρα μας.. τίποτα άλλο.. έχω καταπιεί.. όλα τα Ίδη.. και δώσε συναυλίες Αθήνα.. μέσα στην άβυσσο.. αλλά σαν την φλογέρα μας και την Ελληνική φύση και ιστορία δεν έχει ρε γατάκια…
https://www.youtube.com/watch?v=6OvzwfTJSPY&ab_channel=GeneralMusicGreece
Πιστεύω ότι η απλότητα.. η αγάπη και η ταπεινοφροσύνη.. σώζει.. αν δεις τον κόσμο για παράδειγμα.. την ιστορία.. ο διάβολος είναι ασταμάτητος με τις παγίδες του.. πόσο μάλιστα σήμερα που έχει πάρει την επιστήμη τα χέρια του.. και εμείς..; εμείς όπως και τρισεκατομμύρια κόσμου.. που πέρασαν από αυτόν τον πανέμορφο πλανήτη.. αλλά παράλληλα κολαστήριο.. πέφτουμε στις παγίδες του.. και πάνε.. πάμε.. τζάμπα.. είναι τεράστιο θέμα.. αλλά συγγνώμη εμείς που έχουμε την αλήθεια.. και τόσα μαρτύρια.. δεν μας ξυπνάμε τίποτα πλέον.. φαντάσου τον άλλο κόσμο, εκτός Ελλάδας.. δεν χρειάζεται πολλά.. μία απλή σκέψη.. του μέσα μας.. και του έξω που βλέπουμε.. και που πάμε..απλά.. και το μέσα μας είναι το ποιο δύσκολο κομμάτι.. αν κερδίσεις αυτό.. τον κακό σου εαυτό.. δηλαδή.. που σε εμπαίζει.. σε άπειρους λαβυρίνθους.. είσαι πλέον σωστά προσανατολισμένος προς άνωθεν.. η μάχη είναι σχεδόν τρελή.. με το μέσα μας..
Τις μεγαλύτερες μάχες, με τον εαυτό μας θα τις δώσουμε… το μεγαλύτερο θηρίο, μέσα μας κρύβεται και πρέπει να το σκοτώσουμε.
https://www.youtube.com/watch?v=blaeXkYeiKw&ab_channel=praktikos802
https://www.youtube.com/watch?v=TiQ7cyjN0MU&ab_channel=Alchera
https://www.youtube.com/watch?v=7WEB7H2jn4A&ab_channel=KingCrimson
Η μουσική είναι πνεύμα.. και το πνεύμα μουσική..
παλεύω να βρω μουσική να ταιριάξω για να πάρω έμπνευση για τις μεταφράσεις. ακούω λίγο από εδώ, ακούω λίγο από εκεί, δεν με ευχαριστεί τίποτα.
ανοίγω την πρώτη σου πρόταση, και λέω “γεια σου Πόπη! αυτή είσαι!!!”
δε νοείται Έλληνας χωρίς το λαϊκό του.
θυμήθηκα μια ιστορία και γελάω. ο πατέρας μου είχε έναν συνάδελφο. είχε μια κόρη. διηγούταν λοιπόν ο άνθρωπος, ότι της έβαζαν της μικρής διάφορα είδη μουσικής για την καλλιέργειά της (κλασσική, τζαζ, κλπ.). μόλις όμως έμπαινε το λαϊκό ή τα παραδοσιακά, πεταγόταν σαν χτυπημένη από ηλεκτρικό ρεύμα και δωσ’ του χορός. χαχαχαχαχαχαχα!!!!!!
το αίμα, βλέπεις.
λοιπόν, προχωρώ στο παρασύνθημα!!!
Το δυσκολότερο θέμα απ’ αυτά που γράφω, είναι όταν γράφω τις καλησπέρες μου… χρειάζομαι έμπνευση για να αποτυπώσω σκέψεις και συναισθήματα… οπότε ακούω μουσική… άλλοτε με λαϊκά, κι άλλοτε με ξένη ηρεμη μουσική…
Δεν υπάρχει έκφραση συναισθημάτων χωρίς μουσική συντροφιά…
έτσι είναι…
καλή δουλειά!!!!!!!!!! 🙂
έπεσε Χρηστάκης τώρα και σηκώνει και μια στροφή το πράγμα! άπαιχτος! με κάνει και χαμογελάω όταν τον ακούω!
Τι μου θύμισες τώρα… στον γάμο μας, ο σύζυγός μου χόρεψε το “θα μείνω ελεύθερο πουλί”… χαχαχαχαχαχαχα
γουστάρω!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! να ζήσεις να τον θυμάσαι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
αυτό θα πει να είσαι ωραίος άνθρωπος!!!
Σ’ ευχαριστώ
Eμενα το Νατασ……κι μου μετα το γαμο μας το ιδιο βραδυ στο ξενοδοχειο που πηγαμε ταξιδι του μελιτος μου ‘πε.
‘Εισαι ελευθερο πουλακι να κανεις ΟΟΟΟΟΤΙ θελεις κι ΟΟΟΟΟΟΤΙ αγαπας.
Θαχεις ομως ΜΙΑ ΜΟΝΟ φωλιτσα, δειχνοντας μου ταυτοχρονα την “γεωγραφικη” της θεση……..της φωλιτσας
Αλλιως θα στο κοψω με τα δοντια μου….το πουλακι’.
Και το βράδυ του αγίου βαλεντίνου, όπως ΕΣΥ έγραψες ολούθε, ήσουν μόνος και καψούρης… όπως και τη παραμονή της Πρωτοχρονιάς…
ΜΙΑ ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΕΧΕΙΣ ΓΡΑΨΕΙ Ή ΖΕΙΣ ΜΕ ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΕΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ;
Από μικρό παΐδι με θυμάμαι ότι χωρίς μουσική δεν είχα οξυγόνο.. σε όλες τις φάσεις της ζωής..
Ότι και να βάλεις βοηθάει την ψυχή με σωστό προσανατολισμό….. αλλά αδύνατον να την ξεδιψάσει…. Είναι σαν να πίνεις εμφιαλωμένο νερό.. και όχι από την πηγή.. αλλά τουλάχιστον διεγείρετε το πνεύμα..
Θα ακούσεις από την ποιο χαρούμενη αισιόδοξη μουσική.. μέχρι την ποιο σκοτεινή απαισιόδοξη.. είναι αναλόγως της κατάστασής της ψυχής.. που κάπου εκεί την πιάνεις.. γελιέσαι.. γελάς.. χτυπιέσαι.. και στο τέλος αν έχεις αυτοκριτική.. κάτι μένη…