ΑΠΟ ΤΗ ΓΑΖΑ ΕΩΣ ΤΗ ΣΥΡΙΑ, ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ ΟΙ ΗΠΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΥΡΙΟΙ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΧΑΟΣ!

ΑΠΟ ΤΗ ΓΑΖΑ ΕΩΣ ΤΗ ΣΥΡΙΑ, ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ ΟΙ ΗΠΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΥΡΙΟΙ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΧΑΟΣ!

17 Δεκεμβρίου, 2024 12 Από Καλλιόπη Σουφλή
Προβολές:594
Μοίρασέ το

 

 

ΑΤΤΙΚΑ ΝΕΑ: ΚΟΥΙΖ ΓΙΑ ΕΞΥΠΝΟΥΣ ΛΥΤΕΣ: Η ΑΠΡΑΞΙΑ ΠΟΥΤΙΝ, ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΑΣΑΝΤ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ, ΠΡΟΣΕΦΕΡΕ ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΣΤΟΥΣ ΣΙΩΝΙΣΤΕΣ;;;

 

 

 

 

Ελέγχοντας τώρα τη διαδρομή Τεχεράνη-Βαγδάτη-Δαμασκό-Βηρυτό-Ιερουσαλήμ, οι σιωνιστικές και ιμπεριαλιστικές δυνάμεις κάνουν ένα σημαντικό βήμα στο έργο τους για ολοκληρωτική κυριαρχία στη Μέση Ανατολή. Αυτό δεν είναι μόνο μια οπισθοδρόμηση για τη Συρία και τους συμμάχους της, αλλά ένα καταστροφικό πλήγμα για την παλαιστινιακή αντίσταση, η οποία βλέπει έναν από τους κύριους υποστηρικτές της να καταρρέει.

Αυτή η μεταφορά του ελέγχου στα χέρια των Σιωνιστών δεν περιορίζεται σε ένα περιφερειακό ζήτημα, αλλά έχει παγκόσμιο αντίκτυπο, ιδιαίτερα για εμάς τους Ευρωπαίους.

Στις 20 Φεβρουαρίου 2024, οι Ηνωμένες Πολιτείες άσκησαν για άλλη μια φορά βέτο σε ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ που ζητούσε άμεση κατάπαυση του πυρός στη Γάζα.

 

Αυτή η χειρονομία, η τρίτη του είδους της, είναι κραυγαλέα απόδειξη της ακλόνητης υποστήριξης της Ουάσιγκτον προς το Ισραήλ, παρά την ακραία βία που ασκεί στους Παλαιστίνιους. Δολοφονούν γυναίκες και παιδιά αδιακρίτως, βομβαρδίζοντας σχολεία και νοσοκομεία ενώ διασκεδάζουν δημοσιεύοντας τα αποτρόπαια εγκλήματά τους στα κοινωνικά δίκτυα. 

Μπλοκάροντας αυτό το ψήφισμα, οι Ηνωμένες Πολιτείες όχι μόνο υποστήριξαν ένα καθεστώς απαρτχάιντ, αλλά και ανοιχτά αποδοκίμασαν μια συνεχιζόμενη γενοκτονία.

 

Αυτό υπερβαίνει πολύ μια απλή στρατηγική συμμαχία.

 

Αυτό αποκαλύπτει μια βαθιά σύνδεση με τους επεκτατικούς στόχους του Ισραήλ, ενός παραβατικού κράτους που, υπό την κάλυψη της «ασφάλειάς» του και μόνο, έχει κάνει τη βία εξωτερική πολιτική του, επιδιώκοντας να εξοντώσει έναν ολόκληρο λαό.

 

Το Ισραήλ σκοτώνει, επειδή η βία είναι στο DNA του, στις πολύ ψυχοπαθείς ρίζες του, που διαμορφώθηκαν από δεκαετίες καταπίεσης προς τους αληθινούς Σημίτες, της κατοχής μιας γης που αποφάσισαν να κλέψουν για τα φυσικά της πλούτη και πολύ μακριά από ένα «βιβλικό» σχέδιο.

 

Για να μην αναφέρουμε τον αιματηρό αποικισμό αυτής της περιοχής που τους δόθηκε για πάνω από 2000 χρόνια, αλλά μπόρεσαν να κατακτήσουν μόνο από τη Συνθήκη Balfour-Rothschild και με σύγχρονα όπλα.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι λιγότερο υπεύθυνες για αυτήν την τραγωδία.

Σκοτώνουν αντί να αγοράζουν, ποτέ δεν αναζητούν ειρήνη ή συμφιλίωση, αλλά πάντα την επιβολή της θέλησής τους μέσω της βίας και της δύναμης των βομβαρδισμών τους.

 

Η άνευ όρων υποστήριξή τους στο Ισραήλ, σε συνδυασμό με την πολεμική πολιτική τους προς όλους εκείνους που αρνούνται να υποταχθούν στην ηγεμονία τους, είναι μια από τις κινητήριες δυνάμεις πίσω από αυτόν τον ολοκληρωτικό πόλεμο που κηρύχθηκε εναντίον ολόκληρου του κόσμου.

 

Υπό διαδοχικές κυβερνήσεις, οι Ηνωμένες Πολιτείες τροφοδότησαν και υποστήριξαν συγκρούσεις σε όλο τον κόσμο, όχι από ανησυχία για δικαιοσύνη ή ελευθερία, αλλά από δίψα για κυριαρχία και έλεγχο, ιδιαίτερα για τους ενεργειακούς πόρους.

 

Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν αναζητούν εταίρους, αλλά υποτελείς. δεν διαπραγματεύονται, επιβάλλουν το νόμο τους με τη βία.

 

Όταν μια χώρα όπως η Συρία ή το Ιράν τολμούν να αμφισβητήσουν την εξουσία τους, την κάνουν στόχο, θύμα της ανελέητης πολεμικής μηχανής τους, πάντα έτοιμη να σπείρει τον τρόμο υπό το πρόσχημα του «εκδημοκρατισμού», που υποκινείται από τους δολοφόνους της CIA.

Η κατάσταση στη Συρία, που επιδεινώθηκε από την εμπλοκή των Ηνωμένων Πολιτειών, δείχνει πόσο επικίνδυνη είναι αυτή η πολιτική.

 

Υποστηρίζοντας (εξοπλίζοντας και χρηματοδοτώντας) ριζοσπαστικές ισλαμιστικές ομάδες όπως η Hayat Tahrir al-Sham, οι Αμερικανοί συνέβαλαν στην πλήρη αποσταθεροποίηση μιας ολόκληρης περιοχής, μετατρέποντας μια κοσμική χώρα σε παιδική χαρά για την ισλαμιστική τρομοκρατία.

 

Καταφέρνοντας να ανατρέψουν τον Μπασάρ Αλ Άσαντ, κάτι που προφανώς δεν θα είναι για το καλό του συριακού λαού, ανοίγουν το δρόμο σε ισλαμιστικά καθεστώτα που θα εξυπηρετούν μόνο τα συμφέροντά τους.

 

Η νίκη των ισλαμιστών ανταρτών είναι επομένως ήδη μια καταστροφή για την περιοχή, βυθίζοντας τη Συρία στο χάος και επιτρέποντας την άνοδο τρομοκρατικών ομάδων που ήδη απειλούν την Ευρώπη και ιδιαίτερα τη Γαλλία.

Αλλά δεν είναι μόνο στην περιοχή της Μέσης Ανατολής που οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ σπέρνουν πόλεμο και χάος.

Το εγχείρημά τους για γεωπολιτική επέκταση είναι παγκόσμιο.

Το Ισραήλ ονειρεύεται να κυριαρχήσει σε ολόκληρη την περιοχή, να προσαρτήσει τη Γάζα και τη Δυτική Όχθη, να κατακερματίσει τον Λίβανο και να επιβάλει τη δικτατορία του στους γείτονές του, μέχρι να συντρίψει ολόκληρο τον πλανήτη.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες, μέσω των άμεσων και έμμεσων επεμβάσεων τους, απλώς ενισχύουν αυτό το πολεμικό και επεκτατικό όραμα για να κρατήσουν το χέρι στο πετρέλαιο.

Δεν πρόκειται για μια απλή περιφερειακή σύγκρουση, αλλά για ένα παγκόσμιο σχέδιο κυριαρχίας που βασίζεται στο δίκαιο του ισχυρότερου και όχι πλέον σε αυτό των Ηνωμένων Εθνών.

Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ συνεχίσουν σε αυτόν τον δρόμο, ο πόλεμος που διεξάγουν σήμερα στη Μέση Ανατολή θα εξαπλωθεί αναπόφευκτα σε άλλες περιοχές του κόσμου, ιδίως στην Ευρώπη, όπου οι ιμπεριαλιστικές τους πολιτικές δημιουργούν εστίες ριζοσπαστικοποίησης και ακραίας βίας.

Άρα, ό,τι συμβαίνει εκεί, θα συμβεί και εδώ στο πολύ κοντινό μέλλον.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ τροφοδοτούν αμοιβαία αυτή τη δυναμική του πολέμου.

Ενώ το Ισραήλ καταστρέφει, βομβαρδίζει και συνθλίβει, οι Ηνωμένες Πολιτείες χρηματοδοτούν, εξοπλίζουν και ενθαρρύνουν αυτή τη μηχανή καταστροφής που κάνει τον κόσμο μας κόλαση.

Ο στόχος τους είναι ξεκάθαρος: να επιβάλουν μια παγκόσμια τάξη όπου οι υπαγορεύσεις τους είναι οι μόνοι νόμοι που μετράνε. Δεν διαπραγματεύονται, σβήνουν, δεν επιδιώκουν συμφωνίες αλλά συνθηκολογήσεις.

Σκοτώνουν, καταστρέφουν και όλος ο κόσμος υφίσταται τις συνέπειες.

Ο κατακερματισμός της Συρίας, η υποστήριξη στους ισλαμιστές στο Ιράκ, η σφαγή στη Γάζα, όλα αυτά είναι μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου αποσταθεροποίησης και κυριαρχίας που όλοι μπορούν πλέον να δουν.

Και μέχρι να αντιμετωπιστεί και να διαλυθεί αυτό το σύστημα, θα συνεχίσει να επεκτείνει τον πόλεμο του, καταστρέφοντας τα πάντα στο πέρασμά του.

Ο Νασράλα, ηγέτης της Χεζμπολάχ, δεν έκρυψε ποτέ τη βαθιά ευγνωμοσύνη που νιώθει προς τη Συρία του Μπασάρ Αλ Άσαντ για τον ουσιαστικό της ρόλο στην υποστήριξη της λιβανικής και της παλαιστινιακής αντίστασης.

Αυτή η υποστήριξη δεν περιορίστηκε σε λόγια αλληλεγγύης, αλλά μεταφράστηκε σε συγκεκριμένη βοήθεια με όπλα, χρηματοδότηση και ζωτικούς πόρους για τους Παλαιστίνιους, οι οποίοι, εν τω μεταξύ, λιμοκτονούσαν και εγκαταλείφθηκαν από πολλά λεγόμενα μετριοπαθή καθεστώτα».

Η Συρία, υπό τον Αλ Άσαντ, ήταν μια από τις λίγες χώρες που διατήρησε την ισχυρή και ακλόνητη δέσμευσή της στον παλαιστινιακό σκοπό, παρά την περιφερειακή απομόνωση και τη διεθνή πίεση.

 

Αντίθετα, άλλα αραβικά καθεστώτα, ιδιαίτερα αυτά που συνεργάζονται πλήρως με τις δυτικές δυνάμεις και το Ισραήλ, όχι μόνο αγνόησαν τα δεινά των Παλαιστινίων, αλλά εργάστηκαν ενεργά για να τους εγκαταλείψουν, προτιμώντας να ευθυγραμμίσουν τα συμφέροντά τους με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους Σιωνιστές, ζημία των δικαιωμάτων του παλαιστινιακού λαού. Παραβλέποντας κάθε μουσουλμανική αλληλεγγύη.

Αυτή η τραγική παρατήρηση υπογραμμίζει την πραγματικότητα ενός γεωπολιτικού πολέμου όπου τα συμφέροντα ορισμένων αραβικών καθεστώτων δεν συμπίπτουν πλέον με τον αγώνα για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια του παλαιστινιακού λαού.

Αυτά τα καθεστώτα, συνεργαζόμενα με το Ισραήλ και τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και την Αγγλία, εντάσσονται σε μια λογική υποταγής και συμβιβασμού με τον δυτικό ιμπεριαλισμό, σε μια εποχή που η Παλαιστίνη, όλο και περισσότερο, φαινόταν ως το τελευταίο προπύργιο γενναίας αντίστασης κατά του ιμπεριαλισμού και του Σιωνισμού.

Ως αποτέλεσμα, η Παλαιστίνη και ο άξονας αντίστασης που σχηματίστηκε γύρω της γίνονται πρωταρχικοί στόχοι αυτής της συνεργασίας, με στόχο την σωματική και πολιτική εξάλειψή τους.

Η συριακή υποστήριξη στην αντίσταση, όπως αυτή του Ιράν, της Χεζμπολάχ και των αντιστασιακών ομάδων στην Παλαιστίνη, είναι μέρος ενός αγώνα για επιβίωση ενάντια σε αυτή τη δυναμική διαγραφής και υποταγής.

Τα αντιδραστικά αραβικά καθεστώτα, ευθυγραμμιζόμενοι με τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και συμμετέχοντας ενεργά στην αποσταθεροποίηση της περιοχής, προδίδουν όχι μόνο την παλαιστινιακή υπόθεση αλλά και την αξιοπρέπεια και την κυριαρχία των δικών τους λαών.

 

Καθώς ο άξονας της αντίστασης συνεχίζει να αψηφά τις εξωτερικές πιέσεις, η Παλαιστίνη και η Συρία γίνονται σύμβολα αυτού του αγώνα.

Σε αυτή τη λογική, ο ρόλος της Συρίας του Μπασάρ Αλ Άσαντ, ως πυλώνα αντίστασης ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον σιωνισμό, αποκτά κρίσιμη σημασία. Η Συρία δεν ήταν μόνο καταφύγιο για τους Παλαιστινίους και στρατιωτική υποστήριξη για την αντίσταση του Λιβάνου, αλλά έχει ενσωματώσει ένα μέτωπο αγώνα ενάντια στη γεωπολιτική καταστροφή που ενορχηστρώθηκε από αυτές τις ξένες δυνάμεις.

Ως εκ τούτου, η πτώση της Δαμασκού σηματοδοτεί μια τραγική και συμβολική καμπή στο πεπρωμένο της λιβανικής και της παλαιστινιακής αντίστασης, μια καταστροφική ημέρα κατά την οποία ο άξονας αντίστασης, υποστηριζόμενος από καιρό από τη Συρία, έχασε μια από τις τελευταίες βάσεις λειτουργίας του.

 

Ελέγχοντας τώρα τη διαδρομή Τεχεράνη-Βαγδάτη-Δαμασκό-Βηρυτό-Ιερουσαλήμ, οι σιωνιστικές και ιμπεριαλιστικές δυνάμεις κάνουν ένα σημαντικό βήμα στο έργο τους για ολοκληρωτική κυριαρχία στη Μέση Ανατολή. Αυτό δεν είναι μόνο μια οπισθοδρόμηση για τη Συρία και τους συμμάχους της, αλλά ένα καταστροφικό πλήγμα για την παλαιστινιακή αντίσταση, η οποία βλέπει έναν από τους κύριους υποστηρικτές της να καταρρέει.

Αυτή η μεταφορά του ελέγχου στα χέρια των Σιωνιστών δεν περιορίζεται σε ένα περιφερειακό ζήτημα, αλλά έχει παγκόσμιο αντίκτυπο, ιδιαίτερα για εμάς τους Ευρωπαίους.

 

Θα πρέπει να θυμηθούμε ότι η αποσταθεροποίηση αυτής της περιοχής, που ενορχηστρώθηκε από τη Δύση και τους Ισραηλινούς συμμάχους της, είναι μια από τις κύριες αιτίες της μαζικής εισροής μεταναστών προς την Ευρώπη;

 

Οι πόλεμοι, οι εισβολές και η καταστροφή χωρών όπως η Συρία, το Ιράκ και η Λιβύη έχουν δημιουργήσει μόνο κύματα προσφύγων που διαφεύγουν από τη βία, ενώ η Ευρώπη, σιωπηλά ή με χειρονομίες συνενοχής, αντιμετωπίζει μόνο τις συνέπειες της δικής της παρέμβασης.

Αυτό που κάνει αυτή την κατάσταση ακόμη πιο ανησυχητική είναι ο τρόπος με τον οποίο η Δύση, ιδιαίτερα οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί της, χαρακτηρίζουν τις αντάρτικες ισλαμιστικές δυνάμεις ως «μετριοπαθείς» ή «καλές».

 

Αυτό γίνεται ακόμη πιο παράλογο όταν θυμόμαστε ότι αυτές οι ίδιες ομάδες, μόλις χθες, ήταν ενεργά παρακλάδια του Daesh ή της Al-Qaeda, των χειρότερων χαρακτηρισμένων εχθρών της Δύσης.

 

Όμως, ως συνήθως, η Δύση επιλέγει ποιοι είναι οι «καλοί» και οι «κακοί», με βάση τα δικά της γεωπολιτικά συμφέροντα.

 

Αυτοί που χθες ήταν τρομοκράτες είναι σήμερα στρατηγικοί σύμμαχοι, και όσοι αντιστέκονται στην κατοχή, την ιμπεριαλιστική και σιωνιστική κυριαρχία, περιγράφονται ως τύραννοι ή αυταρχικά καθεστώτα.

 

Αυτό το διπλό μέτρο δεν είναι μόνο προσβολή της αλήθειας και της δικαιοσύνης, αλλά και περαιτέρω απόδειξη της υποκρισίας της Δύσης, η οποία επιλέγει τους εταίρους και τους εχθρούς της σύμφωνα με τους στόχους της και όχι με τις ηθικές αρχές.

Όλα ήταν σχεδιασμένα: το τρομερό σχέδιο για την παγκόσμια κυριαρχία, όπως αποκάλυψε ο Wesley Clark, πρώην ανώτατος διοικητής του ΝΑΤΟ, ακολουθεί μια αδυσώπητη λογική καταστροφής και υποταγής.

 

Σύμφωνα με τον ίδιο, λίγο μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001, σκιαγραφήθηκε ένα σχέδιο στο Πεντάγωνο: η εξάλειψη επτά χωρών σε πέντε χρόνια, μεταξύ των οποίων το Ιράν και η Συρία.

 

Αυτό το έργο, προερχόμενο από τους στρατηγούς του PNAC (Project for the New American Century), είχε ήδη ξεκινήσει τις πρώτες του φάσεις με την εισβολή στο Ιράκ και τους βομβαρδισμούς στο Αφγανιστάν, χωρίς την παραμικρή βάσιμη αιτιολόγηση.

 

Το μοτίβο είναι σαφές: πρώτον, οι «οικονομικοί δολοφόνοι» καταστρέφουν την οικονομική ανεξαρτησία των εθνών. τότε τα «τσακάλια» επιχειρούν πραξικοπήματα ή στοχευμένες δολοφονίες. και αν αυτό αποτύχει, είναι ανοιχτός πόλεμος.

 

Αυτή η στρατηγική δεν περιορίζεται στη Μέση Ανατολή.

 

Είναι μια παγκόσμια μηχανή θανάτου, ενορχηστρωμένη από τέρατα που, αφού κατέστρεψαν ολόκληρους λαούς, τώρα επιτίθενται σε άλλους.

 

Η Ρωσία, που μαστίζεται από την επανάσταση των Μπολσεβίκων του 1917, δεν εξαιρείται από αυτό το μακάβριο παιχνίδι.

 

Τα 110,7 εκατομμύρια Ορθόδοξοι Ρώσοι που σφαγιάστηκαν στη σιωπή της Ιστορίας δείχνουν ότι αυτό το σχέδιο κυριαρχίας δεν γνωρίζει όρια ούτε σύνορα.

 

Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα σύστημα που εκμηδενίζει ταυτότητες, έθνη και λαούς για να εγκαθιδρύσει παγκόσμια ηγεμονία.

Σε αυτό το πλαίσιο, είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε ότι η Δύση δεν είναι αθώα σε αυτή τη δυναμική αποσταθεροποίησης.

 

Αντιθέτως, είναι ο κύριος υποκινητής αυτής της συστημικής βίας, εξοπλίζοντας, χρηματοδοτώντας και υποστηρίζοντας ομάδες που σπέρνουν το χάος, ενώ χαρακτηρίζουν νόμιμες κυβερνήσεις, όπως αυτή του Μπασάρ Αλ Άσαντ, ως τυράννους που πρέπει να ανατραπούν.

 

Αυτή η πολιτική «αλλαγής καθεστώτων» είναι μια ψευδαίσθηση, μια πρόσοψη για να συγκαλύψει την επιθυμία για ιδιοποίηση πόρων και γεωπολιτική κυριαρχία. Και ενώ η Ευρώπη υφίσταται τις συνέπειες αυτών των επιλογών, οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις συνεχίζουν να επιβάλλουν την ατζέντα τους, χωρίς να ανησυχούν για τον ανθρώπινο πόνο που προκαλούν.

Η απώλεια της Δαμασκού, λοιπόν, δεν είναι μόνο νίκη για τους Σιωνιστές, αλλά ήττα για την ελευθερία και τη δικαιοσύνη στη Μέση Ανατολή.

 

Σηματοδοτεί την εδραίωση ενός σχεδίου παγκόσμιας κυριαρχίας, που φέρουν το Ισραήλ, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους, και το οποίο έχει προεκτάσεις πολύ πέρα ​​από τα σύνορα αυτής της περιοχής.

 

Αυτή η 8η Δεκεμβρίου 2024 είναι μια μαύρη μέρα, όχι μόνο για τη Συρία και την αραβική αντίσταση, αλλά για όλη την ανθρωπότητα, γιατί αναγγέλλει την επέκταση αυτού του πολέμου κατοχής και υποταγής σε παγκόσμια κλίμακα.

Η Baba Vanga, μια διάσημη Βουλγάρα μυστικιστρια που πέθανε το 1996, έκανε μια ανησυχητική πρόβλεψη που αντηχεί σήμερα με ανατριχιαστική ένταση.

 

Ανήγγειλε ότι η Δαμασκός θα έπεφτε τη χρονιά του Δράκου (δηλαδή το 2024) και ότι αυτό το γεγονός θα σηματοδοτούσε την αρχή μιας παγκόσμιας τραγωδίας.

Σύμφωνα με τα οράματά του, «μόλις πέσει η Συρία, πρέπει να περιμένουμε έναν μεγάλο πόλεμο μεταξύ Δύσης και Ανατολής ». Προέβλεψε επίσης ότι την επόμενη άνοιξη, μια μεγάλη σύγκρουση θα ξεσπούσε στην Ανατολή, με αποτέλεσμα έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο που θα κατέστρεφε τη Δύση.

 

Σήμερα, καθώς η κατάσταση στη Συρία φτάνει σε ένα κρίσιμο σημείο και οι γεωπολιτικές εντάσεις συνεχίζουν να κλιμακώνονται, τα λόγια της Μπάμπα Βάνγκα στοιχειώνουν το μυαλό όσων, όπως εγώ, φοβούνται ότι αυτή η αποκαλυπτική προφητεία κινδυνεύει να γίνει πραγματικότητα.

Επιπλέον, η σύλληψη αυτή την εβδομάδα τριών νεαρών, ύποπτων για προετοιμασία τζιχαντιστικής επίθεσης κατά του δημαρχείου του Πουατιέ και άλλων στόχων, υπογραμμίζει όχι μόνο τη συνέχιση της τρομοκρατικής απειλής στη Γαλλία, αλλά και την ανησυχητική αναβίωσή της μεταξύ αυτών των νέων.

 

Αυτά τα άτομα, ηλικίας 19 και 20 ετών, εντοπίστηκαν από το DGSI μετά από ενοχλητικές ανταλλαγές σε κρυπτογραφημένα δίκτυα, όπου εξέφρασαν τη ρητή επιθυμία να αναλάβουν δράση. Η επιλογή τους να στοχοποιήσουν το δημαρχείο του Πουατιέ, λόγω της συμβολικής μάχης του Καρόλου Μαρτέλ το 732, αντανακλά μια ιδεολογική εκμετάλλευση της ιστορίας στην υπηρεσία ενός καταστροφικού μίσους προς το έθνος μας.

 

Μεταξύ των άλλων στόχων τους που αναφέρθηκαν ήταν το αρχηγείο του DGSI, αλλά και μια πιθανή αναχώρηση στη Συρία, αποδεικνύοντας τις ρίζες τους σε μια τζιχαντιστική ιδεολογία.

Αυτή η υπόθεση αναδεικνύει μια ανησυχητική τάση όπου η απειλή των τζιχαντιστών παραμένει διάχυτη στη Γαλλία, αλλά το προφίλ των παραγόντων αλλάζει.

 

Ανήλικοι και νεαροί ενήλικες αποτελούν πλέον την πλειοψηφία των συλλήψεων που συνδέονται με το σουνιτικό τζιχαντιστικό κίνημα, σηματοδοτώντας μια ανησυχητική αναζωογόνηση αυτής της ενδογενούς απειλής.

 

Αυτοί οι νέοι, συχνά ριζοσπαστικοποιημένοι στο Διαδίκτυο, αποτελούν απόδειξη ότι το φαινόμενο ριζώνει στη γαλλική επικράτεια, τροφοδοτούμενο από κοινωνικά ρήγματα, ιδεολογική χειραγώγηση και τις συνέπειες των διεθνών πολιτικών.

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι αυτή η ριζοσπαστικοποίηση βρίσκει μέρος των ριζών της στο γεωπολιτικό χάος που ενορχηστρώθηκε από τις μεγάλες δυνάμεις.

 

Οι καταστροφικές δυτικές επεμβάσεις στη Μέση Ανατολή, η πτώση της Δαμασκού και ο εφησυχασμός προς ορισμένες ομάδες που περιγράφονται ως «μετριοπαθείς αντάρτες» έχουν προσφέρει γόνιμο έδαφος για εξτρεμισμό.

 

Αυτοί οι νέοι, παγιδευμένοι σε μια λογική εκδίκησης και κατήχησης, είναι τόσο προϊόντα ενός παγκόσμιου συστήματος κυριαρχίας όσο και θύματα μιας τοξικής ιδεολογίας που εκμεταλλεύονται κυνικές γεωπολιτικές ατζέντες.

 

Η Γαλλία, αντιμέτωπη με αυτή τη βία, δεν πρέπει μόνο να πολεμήσει ενάντια σε αυτές τις εσωτερικές απειλές που έχει εισαγάγει από χιλιάδες άτομα με επιδοτούμενες ΜΚΟ, αλλά και να αναγνωρίσει το ρόλο της σε ένα παγκόσμιο σύστημα που συμβάλλει σε αυτές τις καταχρήσεις, των οποίων είμαστε όλοι μελλοντικά θύματα .

Ο κόσμος, και ιδιαίτερα η Ευρώπη, πρέπει γρήγορα να συνειδητοποιήσει τη φύση αυτού του άδοξου πολέμου που κρύβεται κάτω από μεσσιανικούς τόνους που επιδιώκουν να προκαλέσουν τη σύγκρουση μεταξύ Ισλάμ και Χριστιανισμού για να αφήσουν μόνο τους Ταλμουδιστές να στέκονται σε ένα πεδίο καταστροφής.

 

Δεν είναι μια απλή περιφερειακή σύγκρουση, δεν είναι ένα «λάθος εξωτερικής πολιτικής», είναι ένας ολοκληρωτικός πόλεμος εναντίον ολόκληρης της ανθρωπότητας, με επικεφαλής αυτές τις δύο αμερικανοσιωνιστικές φατρίες, μεθυσμένες από την ύβρις τους, για να καταστρέψουν κάθε αντίσταση στην αρχαϊκή ηγεμονία τους. . 

Οι άνθρωποι του κόσμου πρέπει να σταθούν ενάντια σε αυτή την παγκόσμια βία, ενάντια σε αυτό το ιμπεριαλιστικό σχέδιο που συνεχίζει να καταστρέφει ζωές, έθνη και ελπίδες.

Είναι αγώνας για επιβίωση, για δικαιοσύνη, για ειρήνη! Και είναι καιρός να αντιδράσει ο κόσμος πριν να είναι πολύ αργά…

 

Phil BROQ.

 

ΑΠΟ ΤΗ ΓΑΖΑ ΕΩΣ ΤΗ ΣΥΡΙΑ, ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ ΟΙ ΗΠΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΥΡΙΟΙ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΧΑΟΣ!

 

Πηγή



Αγαπητοί αναγνώστες των ΑΤΤΙΚΩΝ ΝΕΩΝ,
Μπορείτε να στηρίξετε αυτή την προσπάθεια, με την μηνιαία συνδρομή σας, στην Paypal επιλέγοντας το μπανεράκι που βρίσκεται ακριβώς κατώ απο το κείμενο αυτό , και να προχωρήσετε στην διαδικασία δωρεάς όσο κοστίζει ένας καφές.Η διαδικασία είναι πολύ απλή είτε έχετε λογαριασμό Paypal είτε όχι.Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να συμπληρώσετε το ποσο και να επιλέξετε το κουτάκι με την σήμανση ‘Make this a monthly donation’ και εν συνεχεία να πατήσετε το κουμπακι ‘Donate with PayPal’ αν έχετε λογαριασμό με Paypal , η ‘Donate with a Debit or Credit Card’, αν δεν έχετε λογαριασμό με Paypal και κάνετε την δωρεά με χρεωστική η πιστωτική κάρτα.

Αν έχετε πρόβλημα με την διαδικασία μπορείτε να επικοινωνήσετε στο email [email protected] η να στείλετε μήνυμα απο την φόρμα επικοινωνίας που βρίσκεται σταθερά στο κάτω μέρος της σελίδας.

Σας ευχαριστώ για την στήριξη σας.

Καλλιόπη Σουφλή

 

Προβολές : 594


Μοίρασέ το:



Ετικέτες: , , , , , , ,

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ


Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
  • Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
  • Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
  • Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
  • Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
  • Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.

Διαβάστε ακόμα