ΑΡΓΑ Ή ΓΡΗΓΟΡΑ
Προβολές:491
Φύγε γιατί αν μείνεις, δε θα το συγχωρήσεις εσύ στον εαυτό σου.
Αργά ή γρήγορα εσύ θα πεθάνεις.
Ζήσε σωστά.
Καλύτερα αληθινοί και άσχημοι ξένοι παρά ψεύτικοι φίλοι και εραστές της ζωής.
Στη ζωή, πρέπει να έχεις υπόψη σου δυο τρείς αρχές…
Να δίνεις εκεί που πρέπει κι εκεί που αξίζει…
… και να φεύγεις όταν πρέπει από εκεί που ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ…
Κι όταν οι άλλοι αλλάζουν σελίδα, εσύ να κλείνεις το βιβλίο…
Καλλιόπη
Φύγε αν σου ζητούν επιφάνεια ενώ έχεις βάθος, αργά ή γρήγορα θα σε πουν γραφικό.
Φύγε αν σε προσκαλούν στην εξάρτηση ενώ έχεις αγάπη στα όνειρά σου. Αργά ή γρήγορα θα σε βαπτίσουν προδότη γιατί θα τους είναι αφόρητη η αυτονομία σου.
Φύγε αν μιλάς μόνο εσύ, αν εκφράζεις συναισθήματα μόνο εσύ, αν χτυπιέσαι μόνο εσύ. Αργά ή γρήγορα θα σε πουν υπερβολικό, υστερικό ή τρελό.
Φύγε αν δεν παραδέχονται ανασφάλειες, αν δεν ψάχνουν τον εαυτό τους. Αργά ή γρήγορα θα γίνεις πολεμοχαρής γιατί θα θέτεις ανεπιθύμητα ερωτήματα.
Φύγε αν δε βρίσκεις χρόνο για σένα, αν ξυπνάς για να σερβίρεις καφέ ένω θέλεις ύπνο, ξεκούραση ή απλώς ένα διάλειμα απο όλα.
Αργά ή γρήγορα θα σε κατηγορήσουν πως δεν τους αγαπάς.
Φύγε αν κάθετί που λες ή κάνεις είναι ακατανόητο, δυσνόητο ή εξεζητημένο. Αργά ή γρήγορα θα καταδικαστείς σε ποινή αποξένωσης ή εχθρότητας διότι οι ανθρωποι αποδοκιμάζουν όσα δεν καταλαβαίνουν.
Φύγε αν ακούς προσβολές, ο θυμός δεν δικαιολογεί τίποτα, απλώς αποκαλύπτει ποιος είσαι.
Φύγε αν η ζωή σου στενεύει απο περιττούς εγωισμούς, απο απαίδευτους ανθρώπους και ρηχότητα. Αργά ή γρήγορα θα σε πνίξουν γιατί θα γονατίσεις μπροστα στον καθρέπτη έχοντας απωλέσει όσα ήσουν.
Φύγε γιατί αν μείνεις, δε θα το συγχωρήσεις εσύ στον εαυτό σου.
Αργά ή γρήγορα εσύ θα πεθάνεις.
Ζήσε σωστά.
Καλύτερα αληθινοί και άσχημοι ξένοι παρά ψεύτικοι φίλοι και εραστές της ζωής.
Χριστινα Μπογιατζή
Προβολές : 491
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΠΟΓΙΑΤΖΗ, ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
Φύγε…
Όταν ότι δίνεις με την καρδιά σου…
Χωρίς εγωϊσμους…
Ανιδιοτελώς…
Και λόγο της ρηχοτητας τους…
Κόμπλεξ…
Μειονεξίας…
Αποθυμενα…
Ανασφάλειας…
Κενά…
Δεν προσπαθούν το καλό παράδειγμα…
Αλλά να σε ρίξουν στον κάδο τους…
Φύγε…
Από κτητικές… Πιεστικές…
συμπεριφορές…
Φύγε…
Μάλλον τρέξε…
Αν δεν προσπαθούν…
Λόγο αγάπης…
Που δεν έχουν…
Η δεν έμαθαν…
Ή δεν τους αρέσει…
Και καλοπροαίρετα να αρχίσουν να ακούνε…
Να μάθουν…
Αλλά φθόνουν…
Ζηλεύουν……
Η λόγο αναπηρίας…
Κόμπλεξ κατοτερωτητας…
Δύσκολα να αλλάξουν…
Αλλιώς θα προσπαθούσαν…
Να εξελιχθούν…
Ο εγωιστής ποτέ…
Θα σβήσει η ύπαρξη σου…
Και η εξέλιξη σου…
Θα την γεμίσουν απωθημενα…
Που δεν θα θέλουν…
Αγάπη… Καλο παραδειγμα…
Δυστυχώς κάποιοι είναι…
Δικτάτορες…
Της ζωής σου…
Δεν αναπνέει η ψυχή σου…
Την εξαντλούν…
Με τα κτητικα τους θέλω…
Και όχι μοίρασμα αγάπης…
Ζωής…
Την θανατώνουν…
Και πεθαίνεις…
Μαραζωνοντας διαρκώς από την αρνητικοτητα τους…
Μυζερια τους…
Απέναντι σου…
Και ας τους να τραγουδάνε…
Ακαταλαβιστικα…
Αναπηρια αγάπης…
Σκέτη υπερηφάνεια…
Εγωϊσμο…
Κτητικότητα…
Βαμπυραρισμο…
Σε αχρηστεύουν…
Σαν προσωπικότητα…
Σε στίβουν…
Δίχως κανέναν σεβασμό…
Και μετά σε χλευάζουν και από πάνω…
Αφού σε κατέστρεψαν…
Τρέξε…
Μακριά…
Όσο γρηγορότερα γίνετε ..
Δεν υπάρχει ελπίδα αλλαγής ..
Παρά μόνο καρότο…
Και μαστίγιο…
Και μετά φταίνε…
Όχι εσύ φταις αν κάθεσαι διαρκως σε μια εγκληματική σκηνή…
Συμφωνώ και υπερθεματίζω ότι ο καθένας πρέπει να φεύγει από όλες αυτές τις παγίδες. Μακριά και αλάργα.