Ας μην είσαι τέλειος

Μιλώ σε σένα που ανεβάζεις τον πήχη ολοένα και ψηλότερα και αντιμετωπίζεις σε κάθε σου βήμα την επίκριση από τον εσωτερικό σου κριτή.

Σ’ εσένα που απαιτείς και μοχθείς για την τελειότητα και δε συμβιβάζεται με το μέτριο. Εσύ που γαλουχήθηκες από ανθρώπους ολότελα απροσαρμόστους στις κοινωνικές αλλαγές, τόσο της δικής τους εποχής όσο και των μετέπειτα.

Εκείνους που σαν οικείοι σου είχαν επιρροή και άποψη ότι φρόντιζαν για σένα γιατί μόνο αυτοί ήξεραν το καλό σου. Φυσικά «το καλό σου» έπρεπε να συμφωνεί και να ασπάζεται τη γνώμη ολόκληρης της κοινωνίας.

Αυτό γιατί έτσι το είχαν μάθει και οι ίδιοι από την οικογένεια και το είχαν αποδεχτεί αδιαμαρτύρητα. Έστω και εάν δε γνώριζαν για ποιον ακριβώς λόγο θα έπρεπε να γίνουν οι άνθρωποι που θα άρεσαν σε όλους τους άλλους.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο διαιώνιζαν μια στείρα νοοτροπία μέσα σε έναν πνευματικό μονόδρομο που φυσικά κατέληγε σε αδιέξοδο.

Αλήθεια, δεν είναι αφύσικο για ένα ον ατελές όπως ο άνθρωπος να επιθυμεί και να στοχεύει την τελειότητα; Όταν γνωρίζει εκ των προτέρων ότι τίποτα δεν είναι τέλειο μιας και όλα βρίσκονται σε έναν αέναο κύκλο εξέλιξης. Όπως επίσης και πως όλα είναι πεπερασμένα γιατί αυτή είναι η φύση των πραγμάτων και των ανθρώπων.

Εμείς ξεχνάμε να συγκεντρωθούμε στο παρόν, στη μόνη δυνατή και αληθινή πραγματικότητα.

Ζούμε περιμένοντας το αύριο που θα περιέχει όλα εκείνα που επιθυμούμε να κατακτήσουμε. Χωρίς να έχουμε καθόλου υπολογίσει τις αλλαγές στον κοινωνικό ιστό αλλά και στον δικό μας εαυτό.

Βάζοντας τελειοθηρικούς στόχους αισθανόμαστε ανεπαρκείς και δυστυχείς. Συγκρίνουμε τις επιδόσεις μας, τις γνώσεις μας, τις περιούσιες μας και πάντα κάτι ακόμα λείπει.

Σε αυτή την εποχή με την πληθώρα των αγαθών οι άνθρωποι αισθάνονται περισσότερο φτωχοί και ανταγωνιστικοί από το παρελθόν.

Ο Σωκράτης ένα γνώριζε και αυτό ήταν ότι δε γνώριζε τίποτα. Μέσα σε αυτή τη θεώρηση φαίνεται το δομικό στοιχείο της εξέλιξης. Αυτή η παραδοχή κατευθύνει στην έρευνα, στην κριτική σκέψη και στη δράση.

Αυτή είναι και η μαγεία του ανθρώπινου είδους που αν και είναι ευδιάκριτα ατελές μπορεί να καταφέρει τα πάντα.

Μπορείς να ξεκινήσεις να ζεις έχοντας επίγνωση του ποιος είσαι και με τα ελαττώματα που έχεις προσάψει στον εαυτό σου.

Δεν τη χρειάζεσαι την τελειότητα, αρκεί μόνο η καλοσύνη.

‘’Γίνε ο καλύτερος ατελής άνθρωπος που μπορείς να είσαι ’’Σόμα Μορίτα.

Παρασκευή Φωτοπούλου