«Ατζέντα 2030» του ΟΗΕ: ο Δούρειος Ίππος του ολοκληρωτισμού
Οι «σωτήρες» της Ε.Ε. μας φτωχοποιούν συνειδητά, γνωρίζοντας ότι η επιβολή της συρρίκνωσης της ζήτησης είναι ο μόνος τρόπος για να βγει η εξίσωση της εταιρικής καταστροφής και της μειωμένης προσφοράς
Άρθρο του οικονομολόγου Daniel Lacalle, που δημοσιεύτηκε στην προσωπική του ιστοσελίδα στις 18/2/2024.
Απόδοση στα ελληνικά, Νίκος Μαρής – Θεόδωρος Μίχας
Μελετώντας τους δεκαεπτά στόχους βιώσιμης ανάπτυξης που περιλαμβάνονται στη γνωστή Ατζέντα 2030, ίσως κανείς να συμπεραίνει ότι όλοι τους είναι ακίνδυνοι και απολύτως λογικοί στόχοι. Ποιος θα μπορούσε να αντιταχθεί στη μείωση της φτώχειας και της πείνας ή στην προώθηση των υποδομών, της καινοτομίας και της βιομηχανίας; Το τέχνασμα, που μοιάζει με τον μύθο του Δούρειου Ίππου, είναι ότι αυτούς τους στόχους τους έχει οικειοποιηθεί ο πιο αποτρόπαιος παρεμβατισμός, και οι γραφειοκράτες -βασισμένοι στην έπαρση και τη βλακεία- τον χρησιμοποιούν για να επιβάλουν τον κυβερνητικό έλεγχο σε κάθε πτυχή της οικονομίας. Επιτίθενται στη γεωργία, την κτηνοτροφία και σχεδόν σε κάθε ιδιωτική δραστηριότητα, σε μια Ευρώπη που αρχίζει να μοιάζει με μια κοινωνία που ασφυκτιά από ένα αρπακτικό κράτος και τις εταιρείες-ζόμπι στο πλάι των κυβερνήσεων, όπως στο κεφάλαιο 9 από το βιβλίο «Ο Άτλας επαναστάτησε» της Ayn Rand. Πρώτον, κατέστρεψαν την ίδια τη βιομηχανία που η Ατζέντα 2030 υποτίθεται ότι δεσμεύεται να ενισχύσει.
Αν εκτιμάς την δουλειά που κάνω και θέλεις να μου δώσεις ώθηση να συνεχίσω, τώρα μπορείς να κάνεις μια δωρεά χωρίς δέσμευση, ή να γίνεις συνδρομητής/τρια με την ελάχιστη συνδρομή που επιτρέπει η πλατφόρμα του Substack:
5 ευρώ/μήνα ή 30 ευρώ/έτος.
Οι πιο παρεμβατικοί πολιτικοί με τις πράξεις τους στην πραγματικότητα επιτίθενται στους διακηρυγμένους στόχους της Ατζέντας 2030, διότι, παρά τα περί του αντιθέτου προσχήματα, οι πολιτικές τους έχουν πάντοτε τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που φαίνεται να υποστηρίζουν. Οι σοσιαλιστές σε όλα τα κόμματα έχουν πάρει τον έλεγχο της Ατζέντας 2030, η οποία δεν προωθεί τη βιομηχανία, την ανάπτυξη, την ισότητα ή την καταπολέμηση της φτώχειας και της πείνας.
Αυτή η εκμετάλλευση των στόχων της Ατζέντας 2030 μοιάζει ακριβώς με τον Δούρειο Ίππο που κρύβει ανθρώπους που θα καταστρέψουν την πόλη πίσω από το προσωπείο ενός εντυπωσιακού και όμορφου δώρου.
Ο αριθμός των γεωργικών εκμεταλλεύσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει μειωθεί δραστικά τα τελευταία χρόνια. Σύμφωνα με τη Eurostat, το 2020 θα υπάρχουν 9,1 εκατομμύρια γεωργικές εκμεταλλεύσεις, μια προβλεπόμενη μείωση κατά 37% ή περίπου 5,3 εκατομμύρια λιγότερες από ό,τι το 2005. Η τάση αυτή επιδεινώνεται σταθερά μετά το 2020.
Σύμφωνα με την ίδια την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η γεωργική γη της ΕΕ προβλέπεται να συρρικνωθεί μεταξύ 2015 και 2030, κυρίως λόγω της μείωσης των δύο κύριων ομάδων (γεωργική γη και κτηνοτροφία), οι οποίες προβλέπεται να μειωθούν κατά 4,0% και 2,6%, αντίστοιχα. Αυτό συνεπάγεται την καταστροφή του μέλλοντός μας και την αύξηση της εξάρτησης και της φτώχειας της Ευρώπης.
Δεν είναι αποδεκτό να καταστρέφεται ο βιομηχανικός ιστός. Σύμφωνα με τον ΙΕΑ, οι επιχειρήσεις στην Ε.Ε. πληρώνουν σήμερα διπλάσια ποσά για ηλεκτρική ενέργεια και φυσικό αέριο από ό,τι θα πλήρωναν στην Κίνα ή στις ΗΠΑ, λόγω μιας λανθασμένης ενεργειακής στρατηγικής που επιβάλλεται από ακτιβιστές που δεν έχουν γνώση της βιομηχανίας. Και πώς δικαιολογείται αυτό από τη γραφειοκρατία; «Η ανάλυση της κατανομής αποκαλύπτει ότι η χαμηλότερη οικονομική ανάπτυξη στην ΕΕ σε σχέση με τον κόσμο είχε τον μεγαλύτερο αρνητικό αντίκτυπο στη συμβολή του μεταποιητικού της τομέα», σύμφωνα με μελέτη που δημοσίευσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Δεν είναι ότι καταστρέφουν τη βιομηχανία, οπότε μην ανησυχείτε. Απλώς η ΕΕ αναπτύσσεται πολύ λιγότερο από ό,τι πριν. Συναρπαστικό (σημειώστε την ειρωνεία). Λες και η μείωση της ανταγωνιστικότητας δεν είναι παράγοντας που συμβάλλει στη στασιμότητα.
Μια έκθεση του ERT (European Round Table for Industry, Vision Paper 2024-2029) αναφέρει ότι το μερίδιο αγοράς της βιομηχανίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον πλανήτη έχει πέσει από το 21% το 2001, στο θλιβερό 14,5%. Το έγγραφο προσφέρει επίσης θετικές λύσεις. Το ποσοστό των ΗΠΑ, που είχε μερίδιο 21% κατά την ίδια περίοδο, μειώθηκε λιγότερο, στο 16,5%. Επαναβεβαιώνουν ότι «οι επιχειρήσεις είναι η ζωογόνος δύναμη μιας εύρωστης οικονομίας». «Ο βιομηχανικός τομέας της ΕΕ συνεισφέρει το 16% του ΑΕΠ της. Δημιουργεί εκατομμύρια θέσεις εργασίας έμμεσα και το 25% της άμεσης απασχόλησης. Είναι απαραίτητος για την προώθηση της καινοτομίας και την ενίσχυση των ικανοτήτων του εργατικού δυναμικού, εκτός από τη δημιουργία εισοδήματος και θέσεων εργασίας. Οι δυνατότητές του να προωθήσει την ανάπτυξη και την ευημερία είναι τεράστιες, υπό τις κατάλληλες συνθήκες. Οι παράγοντες αυτοί καθιστούν σαφές ότι η Ευρώπη πρέπει να αυξήσει την ελκυστικότητά της στους ξένους επενδυτές». Περαιτέρω, τι έχει επιτευχθεί; Αυξάνονται οι φόροι, οι περιορισμοί και η γραφειοκρατία, καταστρέφοντας ακριβώς αυτό που ισχυρίζονται ότι προστατεύουν.
Γιατί οι άνθρωποι αποδέχονται τους δεκαεπτά στόχους της Ατζέντας 2030, οι οποίοι είναι περιττοί, καθώς ο καπιταλισμός της ελεύθερης αγοράς θα τους πετύχαινε όλους χωρίς την ανάγκη προπαγάνδας; Ο παρεμβατισμός απαξιώνει τον καπιταλισμό και τις ελεύθερες αγορές, ενώ παράλληλα αυτοπαρουσιάζεται ως η απάντηση στα λάθη που επέφερε ο εκτεταμένος παρεμβατισμός. Οι μόνοι τρόποι με τους οποίους οποιοσδήποτε από αυτούς τους στόχους θα επιτευχθεί στην πραγματικότητα είναι μέσω της αύξησης του καπιταλισμού και της οικονομικής ελευθερίας. Ο σοσιαλισμός όχι μόνο υπολείπεται όλων αυτών των στόχων, αλλά προσθέτει και έναν μυστικό αριθμό 18: την ακύρωση (canceling) και τη δίωξη όσων διαμαρτύρονται.
Δεν είναι αντι-ευρωπαϊκό να επικρίνουμε την εσφαλμένη επιβολή αυτής της ατζέντας. Είναι υπέρ της Ευρώπης.
Πολλοί από εμάς χαρακτηριστήκαμε αντι-ευρωπαϊστές πριν από χρόνια, επειδή υποστηρίζαμε την πυρηνική ενέργεια. Πρόσφατα η ΕΕ έκλεισε συμφωνίες για τη δημιουργία πολλών νέων αντιδραστήρων. Όταν επικρίναμε τη φορολογική λεηλασία και τη γραφειοκρατία που επιβάρυνε τη γεωργία, τη κτηνοτροφία και τη βιομηχανία πριν από χρόνια, μας χαρακτήρισαν αντι-ευρωπαίους. Πολλές κυβερνήσεις συνειδητοποιούν τώρα πόσο σοβαρό λάθος έκαναν. Παρομοίως, το να επικρίνουμε το ψηφιακό ευρώ δεν σημαίνει ότι επιτιθέμεθα στο ευρώ – αντίθετα, σημαίνει ότι υποστηρίζουμε πως πρέπει να συνεχίσει να αποτελεί μέσο αποθήκευσης της αξίας και να διατηρήσει την αγοραστική του δύναμη.
Το να είσαι φιλο-ευρωπαίος δεν σημαίνει ότι αποδέχεσαι κάθε παρεμβατική πολιτική που αναπτύσσεται από μια επιτροπή γραφειοκρατών. Πρέπει να απορρίψουμε τον σοσιαλισμό και τον κεντρικό σχεδιασμό αν θέλουμε να προστατεύσουμε την Ευρώπη. Παρά τις δεκαετίες οικονομικής στήριξης, η Ανατολική Γερμανία εξακολουθεί να πασχίζει να ανακάμψει από την καταστροφή που της προκάλεσε ο κεντρικός σχεδιασμός.
Ο συγκεντρωτικός σχεδιασμός δεν λειτουργεί. Ποτέ δεν ήταν επιτυχής. Ωστόσο, υπάρχουν πάντα εκείνοι που πιστεύουν ότι αν τον εφαρμόσουν στην πράξη θα λειτουργήσει, επειδή δεν χρειάζεται να πληρώσουν για τις συνέπειες.
Ποιο είναι το τέχνασμα πίσω από αυτή την τελευταία επίθεση κατά της ελευθερίας; Οι συνήθεις «καλές προθέσεις», για να στοχοποιηθούν και να τιμωρηθούν όσοι παράγουν και δημιουργούν θέσεις εργασίας, χρησιμοποιώντας στόχους που φαίνονται αθώοι και που όλοι υπερασπιζόμαστε. Έτσι, αν διαφωνείτε, κάποιοι μπορεί να ισχυριστούν ότι αντιτίθεστε στην εξάλειψη της φτώχειας, της πείνας και της ανισότητας, όταν δημοσιεύετε ένα άρθρο όπως αυτό ή προειδοποιείτε για τους κινδύνους του κεντρικού σχεδιασμού. Μπορείτε να εντοπίσετε το τέχνασμα; Στην πραγματικότητα, χρησιμοποιεί την ίδια τακτική με τον λενινισμό, δηλαδή τη δημιουργία ενός καταπιεστικού κράτους, ενώ αυτό κρύβεται πίσω από έναν σκοπό που όλοι υποστηρίζουν.
Οι άνθρωποι που έχουν επανδρώσει αυτόν τον Δούρειο Ίππο με πολεμιστές έτοιμους να σφάξουν ανελέητα τον πληθυσμό της πόλης μόλις βρεθούν πίσω από το τείχος γνωρίζουν καλά ότι το σχέδιό τους θα αποτύχει, οπότε πρέπει να επιβάλουν τον στόχο νούμερο 18, ο οποίος κατοχυρώνει τη μοναδική σύνδεση μεταξύ της πραγματικότητας και της πλάνης του κεντρικού σχεδιασμού. Τι σημαίνει ο στόχος νούμερο 18; Καταστολή και εκμηδένιση της προσωπικής αυτονομίας, εξαθλίωση και εξάλειψη της ζήτησης. Δεν είναι καν ένας κρυφός στόχος.
Αυτό το σύνολο των αυτοαποκαλούμενων Ευρωπαίων σωτήρων γνωρίζει ότι η επιβολή της συρρίκνωσης της ζήτησης είναι ο μόνος τρόπος για να βγει η εξίσωση της εταιρικής καταστροφής και της μειωμένης προσφοράς, καθιστώντας μας λιγότερο ελεύθερους και φτωχότερους.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να εγκαταλείψουμε τον σοσιαλισμό και να υπερασπιστούμε την προώθηση της ατομικής ελευθερίας, αν θέλουμε να επιτύχουμε τους 17 στόχους της βιώσιμης ανάπτυξης, χωρίς τον κρυφό 18ο, της φτώχειας και της κατάργησης των ατομικών δικαιωμάτων.
Ο μόνος τρόπος για να επιτευχθούν οι στόχοι που υποτίθεται ότι υποστηρίζει η Ατζέντα 2030 είναι να αφαιρεθούν αυτές οι πολιτικές από τα χέρια του σοσιαλιστικού και εκβιαστικού παρεμβατισμού και να δοθούν στην Ευρώπη μεγαλύτερη οικονομική ελευθερία, πιο εύρωστες επιχειρήσεις και ρυθμίσεις που είναι απλές, προβλέψιμες και ευνοούν τις επενδύσεις. Θα πρέπει να υπάρχουν λιγότεροι αναδιανομείς της φτώχειας και περισσότερη μεταποίηση, κτηνοτροφία και γεωργία.
Daniel Lacalle (Μαδρίτη, 1967). Διδάκτωρ Οικονομολόγος και Διαχειριστής Κεφαλαίων. Συγγραφέας των μπεστ σέλερ “Life In The Financial Markets” και “The Energy World Is Flat” καθώς και “Escape From the Central Bank Trap”. Συχνός συνεργάτης των CNBC, Bloomberg, CNN, Hedgeye, Epoch Times, Mises Institute, BBN Times, Wall Street Journal, El Español, A3 Media και 13TV. Κατέχει το CIIA (Certified International Investment Analyst) και μεταπτυχιακό στην Οικονομική Έρευνα και το IESE.
Μοίρασέ το:
Ετικέτες: ΑΤΖΕΝΤΑ 2030
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες, θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας, για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης, σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου, μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιοδνήποτε τρόπο, το ιστολόγιο. Ο διαχειριστής του ιστολογίου, δεν ευθύνεται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει. Τονίζουμε ότι υφίσταται μετριασμός των σχολίων και παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές ή χυδαιολογίες.>
- Μην δημοσιεύετε άσχετα με το θέμα σχόλια.
- Ο κάθε σχολιαστής, οφείλει να διατηρεί ένα μόνον όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
- Με βάση τα παραπάνω, η διαχείριση, διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων, χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
- Επιπλέον σας τονίζουμε, ότι το ιστολόγιο, λειτουργεί σε εθελοντική βάση και ως εκ τούτου, τα σχόλια θα αναρτώνται μόλις αυτό καταστεί δυνατόν.
